<p>Конзумација хране и пића од стране туриста, најважнији облик туристичке потрошње, је у великој мери занемарена у литератури о угоститељству и туризму.&nbsp; Данас, са све много већим интересовањем за јединствену и аутентичну храну&nbsp; и пиће, прехрамбене производе и&nbsp; кухињу све већи број&nbsp; људи путује управо да би искусио&nbsp; локалне специјалитете.&nbsp; Стога&nbsp; је у докторској дисератцији анализиран допринос локалне хране и&nbsp; пића, као и култура&nbsp; исхране у процени потрошње локалних гастрономских производа, атрактивности дестинације, укупног&nbsp; задовољства и будућих намера туриста да поново посете дестинацију, као и провера имиџа српске гастрономије са посебним акцентом на социо- демографске карактеристике страних туриста који су посетили градске центре Србије. Истраживање у докторској дисертацији има четири задатака. Главни задатак&nbsp; је провера предложеног модела доприноса хране, пића и културе&nbsp; исхране на примеру Србија. Први&nbsp; задатак&nbsp; рада&nbsp; је да се утврде&nbsp; разлике између ставова туриста који су боравили у Новом Саду и Београду у перцепцији локалне хране,&nbsp; пића&nbsp; и културе&nbsp; исхране Србије. Други&nbsp; задатак&nbsp; рада&nbsp; је испитивање&nbsp; разлика између социо-демографских карактеристика испитаника у конзумацији локалне хране и пића као и искуства у вези са културом&nbsp; исхране кодиспитаника. Трећи&nbsp; задатак&nbsp; је да се утврди у којој мери конзумација локалне хране, локалног<br />пића и искуству у култури исхране доприноси&nbsp; у процени&nbsp; атрактивности&nbsp; дестинације, укупномзадовољству и будућим намерама туриста да поново посете дестинацију.&nbsp; На крају, четвртизадатак је провера имиџа&nbsp; српске гастрономије из перспективе страних туриста.&nbsp; Анкетноистраживање је спроведено у Србији, конкретно у Београду и Новом Саду,&nbsp; током шестистраживачки месеци од маја до октобра 2016.&nbsp; године. Циљну узорачку популацију чинили су страни туристи који су у&nbsp; истраживачком периоду&nbsp; боравили у Србији. Пригодним узорковањемсакупљено је&nbsp; укупно 674 валидних анкета које су даље коришћене у статистичким анализама. Застатистичку обраду коришћено је неколико статистичких&nbsp; техника и статистичких&nbsp; софтвера.Анализа&nbsp; варијансе,&nbsp; т-тестова и вишеструка хијерархијска регресиона анализа&nbsp; су статистичке технике коришћене за истраживање.&nbsp; Статистички софтвери SPSS 18.0, AMOS&nbsp; 21&nbsp; и&nbsp; &bdquo;lavaan&quot; направљеног за R окружење су коришћени за обраду података.</p><p>На основу тестираног модела може се закључити да је на примеру Србије у тестираном узорку локална храна, локално пиће и култура исхране&nbsp; су&nbsp; значајни конструкти у процени&nbsp; потрошње производа, атрактивности дестинације, укупног задовољства и будућих намера туриста да поново посете дестинацију али и у испитивању разлика између&nbsp; социо-демографских карактеристика испитника. Према резултатима налаза&nbsp; интерна&nbsp; поузданост&nbsp; модела&nbsp; за&nbsp; све&nbsp; конструкте је у задовољавајућем степену. Даље, резултати су показали да је српска храна, пиће и&nbsp; култура исхране прихватљива код страних туриста и да се сматрају значајним елементом&nbsp; туристичког производа.&nbsp; Већина социо-демографских &nbsp;карактеристика испитника су показале&nbsp; разлике са осталим варијаблама (конзумација локалне хране, конзумација локалних пића и&nbsp; култура исхране).&nbsp; Резултати показују да је имиџ српске гастрономије из перспективе страних туриста позитиван. Показано је да су туристи локалну гастрономију оценили као &bdquo;укуснa&quot;, да је понуда богата јелима од меса и да је цена прихватљива тј разумна цена, без обзира на&nbsp; град који&nbsp; су посетили. Главни допринос истраживања конзумације локалне хране и пића, као и искуство у&nbsp; вези са културом исхране&nbsp; на дестинацији није да повећа број посетилаца већ да&nbsp;&nbsp; заинтересује и&nbsp; задовољи искуство туриста и развије идентитет локалне кухиње&nbsp; као моћно средство у изградњи&nbsp; бренда и имиџа дестинације.</p> / <p>Konzumacija hrane i pića od strane turista, najvažniji oblik turističke potrošnje, je u velikoj meri zanemarena u literaturi o ugostiteljstvu i turizmu.&nbsp; Danas, sa sve mnogo većim interesovanjem za jedinstvenu i autentičnu hranu&nbsp; i piće, prehrambene proizvode i&nbsp; kuhinju sve veći broj&nbsp; ljudi putuje upravo da bi iskusio&nbsp; lokalne specijalitete.&nbsp; Stoga&nbsp; je u doktorskoj diseratciji analiziran doprinos lokalne hrane i&nbsp; pića, kao i kultura&nbsp; ishrane u proceni potrošnje lokalnih gastronomskih proizvoda, atraktivnosti destinacije, ukupnog&nbsp; zadovoljstva i budućih namera turista da ponovo posete destinaciju, kao i provera imidža srpske gastronomije sa posebnim akcentom na socio- demografske karakteristike stranih turista koji su posetili gradske centre Srbije. Istraživanje u doktorskoj disertaciji ima četiri zadataka. Glavni zadatak&nbsp; je provera predloženog modela doprinosa hrane, pića i kulture&nbsp; ishrane na primeru Srbija. Prvi&nbsp; zadatak&nbsp; rada&nbsp; je da se utvrde&nbsp; razlike između stavova turista koji su boravili u Novom Sadu i Beogradu u percepciji lokalne hrane,&nbsp; pića&nbsp; i kulture&nbsp; ishrane Srbije. Drugi&nbsp; zadatak&nbsp; rada&nbsp; je ispitivanje&nbsp; razlika između socio-demografskih karakteristika ispitanika u konzumaciji lokalne hrane i pića kao i iskustva u vezi sa kulturom&nbsp; ishrane kodispitanika. Treći&nbsp; zadatak&nbsp; je da se utvrdi u kojoj meri konzumacija lokalne hrane, lokalnog<br />pića i iskustvu u kulturi ishrane doprinosi&nbsp; u proceni&nbsp; atraktivnosti&nbsp; destinacije, ukupnomzadovoljstvu i budućim namerama turista da ponovo posete destinaciju.&nbsp; Na kraju, četvrtizadatak je provera imidža&nbsp; srpske gastronomije iz perspektive stranih turista.&nbsp; Anketnoistraživanje je sprovedeno u Srbiji, konkretno u Beogradu i Novom Sadu,&nbsp; tokom šestistraživački meseci od maja do oktobra 2016.&nbsp; godine. Ciljnu uzoračku populaciju činili su strani turisti koji su u&nbsp; istraživačkom periodu&nbsp; boravili u Srbiji. Prigodnim uzorkovanjemsakupljeno je&nbsp; ukupno 674 validnih anketa koje su dalje korišćene u statističkim analizama. Zastatističku obradu korišćeno je nekoliko statističkih&nbsp; tehnika i statističkih&nbsp; softvera.Analiza&nbsp; varijanse,&nbsp; t-testova i višestruka hijerarhijska regresiona analiza&nbsp; su statističke tehnike korišćene za istraživanje.&nbsp; Statistički softveri SPSS 18.0, AMOS&nbsp; 21&nbsp; i&nbsp; &bdquo;lavaan&quot; napravljenog za R okruženje su korišćeni za obradu podataka.</p><p>Na osnovu testiranog modela može se zaključiti da je na primeru Srbije u testiranom uzorku lokalna hrana, lokalno piće i kultura ishrane&nbsp; su&nbsp; značajni konstrukti u proceni&nbsp; potrošnje proizvoda, atraktivnosti destinacije, ukupnog zadovoljstva i budućih namera turista da ponovo posete destinaciju ali i u ispitivanju razlika između&nbsp; socio-demografskih karakteristika ispitnika. Prema rezultatima nalaza&nbsp; interna&nbsp; pouzdanost&nbsp; modela&nbsp; za&nbsp; sve&nbsp; konstrukte je u zadovoljavajućem stepenu. Dalje, rezultati su pokazali da je srpska hrana, piće i&nbsp; kultura ishrane prihvatljiva kod stranih turista i da se smatraju značajnim elementom&nbsp; turističkog proizvoda.&nbsp; Većina socio-demografskih &nbsp;karakteristika ispitnika su pokazale&nbsp; razlike sa ostalim varijablama (konzumacija lokalne hrane, konzumacija lokalnih pića i&nbsp; kultura ishrane).&nbsp; Rezultati pokazuju da je imidž srpske gastronomije iz perspektive stranih turista pozitivan. Pokazano je da su turisti lokalnu gastronomiju ocenili kao &bdquo;ukusna&quot;, da je ponuda bogata jelima od mesa i da je cena prihvatljiva tj razumna cena, bez obzira na&nbsp; grad koji&nbsp; su posetili. Glavni doprinos istraživanja konzumacije lokalne hrane i pića, kao i iskustvo u&nbsp; vezi sa kulturom ishrane&nbsp; na destinaciji nije da poveća broj posetilaca već da&nbsp;&nbsp; zainteresuje i&nbsp; zadovolji iskustvo turista i razvije identitet lokalne kuhinje&nbsp; kao moćno sredstvo u izgradnji&nbsp; brenda i imidža destinacije.</p> / <p>The consumption of food and beverages by the tourists, the most important form of tourist consumption is being largely ignored in the literature of hospitality and tourism. Today, with a greater interest in the unique and authentic food and beverages, food products and cuisine, there are an increasing number of people who travel just to experience local specialties. Therefore, this PhD thesis analyzes the<br />contribution of local food and beverages, as well as food culture in the assessment of consumption of local culinary products, destination attractiveness, overall satisfaction and future intentions of tourists to re-visit a tourist destination, and also the verification of the image of Serbian gastronomy with a special emphasis on socio-demographic characteristics of foreign tourists who visited the city centers of Serbia.There are four tasks in the study of this doctoral thesis. The main task is the verification of the proposed model of the contribution of food, beverages and food culture in the case of Serbia. The first task of thestudy was to determine the differences between the attitudes of tourists who stayed in Novi Sad and Belgrade in their perception of local food, beverages and food culture of Serbia. Another task of this paper is testing the differences between socio-demographic characteristics of respondents in the consumption of local food and beverages, as well as the experiences related to the culture of food in respondents. The third task is to determine to what extent is the consumption of local food, local beverages and the experience of food culture contributes to the assessment of destination&lsquo;s attractiveness, overall satisfaction and future intentions of tourists to re-visit a destination. Finally, the fourth task is to verify the image of Serbian gastronomy from the perspective of foreign touris ts. The survey was conducted in Serbia, i.e. in Belgrade and Novi Sad, during a six months research from May to October 2016. The target sample population being comprised of foreign tourists who stayed in Serbia<br />during the period of the survey. A total of&nbsp; 674 valid surveys were collected by&nbsp; appropriate sampling,and these were later used in statistical analyses. For the purpose of statistical analysis, several statistical techniques and statistical software were used. Statistical techniques used for the sur vey are t-tests variance analysis and multiple hierarchical regression analysis. Statistical software SPSS 18.0, AMOS<br />21 and &bdquo;lavaan&quot; made for R environment were used for data processing.</p><p>Based on the tested model, it can be concluded that in the case of Serbia in the sample tested, local food, local beverages and food culture are a significant construct in the assessment of product consumption, attractiveness of a destination, overall satisfaction and future intentions of tourists to re-visit a destination, but also in examining the differences between socio-demographic characteristics of respondents. According to research findings, the internal reliability of the model for all constructs is at a satisfactory level. Furthermore, the results showed that the Serbian food, beverages and food culture are acceptable to foreign tourists and are to be considered an important element of the tourism product.Most of the socio-demographic characteristics of respondents have shown differences with the other<br />variables (consumption of local food, local beverages and food culture). The results show that the image of Serbian gastronomy from the perspective of foreign tourists is positive. It is indicated that tourists assess local gastronomy as ―delicious‖, that there is a&nbsp; lot of dishes made of meat on offer and that the price is acceptable i.e. reasonable, regardless of the city they stayed in. The main contribution to the research on consumption of local food and drinks, as well as food culture related experience at a destination is not to increase the number of visitors, but to intrigue and satisfy the experience of tourists and develop the identity of local cuisine as a powerful tool in creating a brand and an image of the destination.</p>

The door manufacturing industry still heavily relies on manual technology for its production and quality assurance systems, which poses certain challenges. However, in recent years, the industry has witnessed a growing demand for personalized products, leading to a need for more adaptable production methods and shorter product life cycles. Unfortunately, this reliance on manual technologies has resulted in increased errors and inaccuracies. Moreover, manual technology requires significant time and effort investment, which reduces production efficiency and product quality. To address these issues, the purpose of this thesis is to address the issue of inefficiency at a door manufacturing company by examining its existing production systems and quality assurance system. The thesis aims to provide recommendations for improvement by exploring the integration of automated tracing and tracking technology. Furthermore, it would result in recommendations for feasible methods that may be used in Swedish production systems, as well as further study fields.

MESMEG / Department of Mining and Environmental Geology / Although clay brick manufacturing has been going on for many years in South Africa, informal small-scale clay brick manufacturing enterprises are not officially regulated. Consequently, informal brick makers in the study area do not adhere to the demanding requirements of the South African National Standards for burnt clay masonry. Therefore, their clay bricks lack uniformity in terms of quality. Preliminary work revealed that over time, buildings constructed with these bricks develop cracks, thereby compromising safety. The importance of product quality management is not well understood in the informal brick manufacturing enterprises. As a result, they do not have any product quality management guidelines. The main purpose of this research was to develop the product quality management guidelines for ensuring quality in small-scale brick making enterprises in Dididi area. The specific objectives were to characterize the raw materials for clay brick manufacturing, identify and assess the technical problems of clay brick production, analyse the process of clay brick production and determine areas where product quality improvement is warranted. The research involved fieldwork which included soil sampling, analysis of clay brick production through the use of questionnaires and onsite observation of the production process, collection of samples of burnt bricks which were examined for compressive strength, water absorption as well as dimension measurements. These were then compared with the prescribed quality standards. Laboratory analyses of samples of raw materials were conducted and these included sieve analysis which was conducted in order to establish the particle size distribution of the raw materials; Atterberg limit tests were conducted in order to establish the physical characteristics of the soil. Chemical and mineralogical analyses were carried out to determine the chemical and mineralogical composition of the soil using XRF and XRD respectively. The textural characterisation of the material revealed abundance of sand sized particles and significantly low amounts of clay and silt. The plasticity of the soil used for bricks manufacturing in the study area was found to be ranging from slight to medium plasticity. Chemical analysis showed elevated silica contents with minor amounts of alumina and iron oxide. XRD analysis revealed the dominance of non-clay minerals with the highest concentration of quartz. The average compressive strengths of the tested brick samples for site A was 3.8, and 2.9 and 3.8 MPa for sites B and C respectively. The water absorption of the bricks was 13.5, 15.0 and 16.1% for samples from Site A, B and C respectively. The bricks dimensions met the recommended standards although their sizes were not uniform. v The survey conducted on brick manufacturing process revealed that the technical inefficiencies were mostly influenced by human and mechanical factors as well as the material inappropriateness. The production process was found to be too manual and labour intensive. Selection of the raw materials for brick manufacturing was based on indigenous knowledge and experience and most of the brick manufacturers lacked the prerequisite experience for making quality bricks. On the basis of the results of this research, it can be concluded that the materials used for manufacturing of clay bricks in Dididi are not well suited for making good quality bricks due to the reduced plasticity of the soil and the high concentration of quartz. These render the bricks brittle. It was also concluded that the production process also contributes to the poor quality of the bricks as the nature of the process was too manual. Selection of materials based merely on knowledge and experience and no scientific tests resulted in selection of inadequate materials which in turn affect the quality of the final bricks. It is therefore recommended that plastic clays be added to the raw clay materials to enhance its moulding property. In addition, materials such as internal fuels and anti-shrinkage materials should be incorporated into the process cycle to prevent cracking during drying and firing. Based on the findings of the analysis of the production process, it is recommended that mechanized techniques be employed in the operation and awareness training conducted to improve the understanding and skills of the brick manufacturers and to ensure production of good quality bricks. / NRF

A comercialização de produtos florestais não madeireiros (PFNMs) popularizou-se como atividade promotora do desenvolvimento socioeconômico de comunidades florestais com baixo impacto ambiental. Há evidências, contudo, de que a exploração possa produzir efeitos ecológicos e socioeconômicos negativos, sugerindo que é necessário monitorar tais iniciativas. A comercialização frequentemente ocorre em áreas remotas e em contextos de pobreza, como é o caso de muitas daquelas da Amazônia brasileira. Desta forma, é necessário que o monitoramento restrinja-se a avaliar os efeitos evidenciados como mais comuns em estudos anteriores. Este estudo revisa e sintetiza as evidências científicas dos efeitos da exploração de PFNMs sobre parâmetros ecológicos e socioeconômicos e, a partir daí, indica aqueles mais relevantes ao monitoramento. O estudo também levanta até que ponto o monitoramento é implementado no contexto da Amazônia brasileira e avalia quais os parâmetros importantes e viáveis de monitoramento neste caso específico. Para isso, foram realizadas revisões sistemáticas da literatura e a consulta a profissionais da área através do método Delphi. Os resultados indicam que efeitos ecológicos negativos são frequentes, principalmente quando se coletam folhas ou cascas. Alterações em órgãos ou processos fisiológicos e a taxa de sobrevivência dos espécimes explorados são parâmetros que devem ser monitorados, em particular quando se coletam frutos e partes vegetativas. Para todos os tipos de PFNMs, o tamanho e a estrutura populacional são parâmetros prioritários ao monitoramento. A riqueza de espécies da comunidade explorada merece atenção, principalmente quando se coletam frutos. Para os aspectos socioeconômicos, efeitos positivos foram mais frequentes que negativos. A contribuição da renda monetária obtida com o comércio na renda total, a regularidade de ingresso desta renda e o papel dos PFNMs como recursos de salvaguarda são parâmetros do capital financeiro prioritários ao monitoramento. Para o capital social, o empoderamento feminino, a coesão de grupo e o acesso aos benefícios gerados pela comercialização devem ser monitorados. Na Amazônia brasileira são poucas as iniciativas de implementação do monitoramento da comercialização de PFNMs. Embora este seja considerado importante, existem dificuldades que derivam principalmente da falta de apoio institucional, políticas de incentivo e de recursos financeiros. Os profissionais participantes do Delphi consideram que os parâmetros ecológicos mais importantes a monitorar neste contexto são o tamanho e a estrutura populacional do recurso explorado, o aumento da taxa de mortalidade, a quantidade total de recurso extraída e a técnica de coleta utilizada. Para os parâmetros econômicos, aspectos do mercado, como o preço pago ao coletor, a demanda e a qualidade do produto, bem como a renda monetária obtida pelos indivíduos são os parâmetros considerados mais importantes. Por fim, para os aspectos sociais, os efeitos na cultura, na qualidade de vida e na organização interna da comunidade foram priorizados. Os profissionais indicam que é viável estabelecer o monitoramento dos parâmetros levantados. / Amazon, non-timber forest products, ecological effects, socioeconomic effects, monitoring.

A comercialização de produtos florestais não madeireiros (PFNMs) popularizou-se como atividade promotora do desenvolvimento socioeconômico de comunidades florestais com baixo impacto ambiental. Há evidências, contudo, de que a exploração possa produzir efeitos ecológicos e socioeconômicos negativos, sugerindo que é necessário monitorar tais iniciativas. A comercialização frequentemente ocorre em áreas remotas e em contextos de pobreza, como é o caso de muitas daquelas da Amazônia brasileira. Desta forma, é necessário que o monitoramento restrinja-se a avaliar os efeitos evidenciados como mais comuns em estudos anteriores. Este estudo revisa e sintetiza as evidências científicas dos efeitos da exploração de PFNMs sobre parâmetros ecológicos e socioeconômicos e, a partir daí, indica aqueles mais relevantes ao monitoramento. O estudo também levanta até que ponto o monitoramento é implementado no contexto da Amazônia brasileira e avalia quais os parâmetros importantes e viáveis de monitoramento neste caso específico. Para isso, foram realizadas revisões sistemáticas da literatura e a consulta a profissionais da área através do método Delphi. Os resultados indicam que efeitos ecológicos negativos são frequentes, principalmente quando se coletam folhas ou cascas. Alterações em órgãos ou processos fisiológicos e a taxa de sobrevivência dos espécimes explorados são parâmetros que devem ser monitorados, em particular quando se coletam frutos e partes vegetativas. Para todos os tipos de PFNMs, o tamanho e a estrutura populacional são parâmetros prioritários ao monitoramento. A riqueza de espécies da comunidade explorada merece atenção, principalmente quando se coletam frutos. Para os aspectos socioeconômicos, efeitos positivos foram mais frequentes que negativos. A contribuição da renda monetária obtida com o comércio na renda total, a regularidade de ingresso desta renda e o papel dos PFNMs como recursos de salvaguarda são parâmetros do capital financeiro prioritários ao monitoramento. Para o capital social, o empoderamento feminino, a coesão de grupo e o acesso aos benefícios gerados pela comercialização devem ser monitorados. Na Amazônia brasileira são poucas as iniciativas de implementação do monitoramento da comercialização de PFNMs. Embora este seja considerado importante, existem dificuldades que derivam principalmente da falta de apoio institucional, políticas de incentivo e de recursos financeiros. Os profissionais participantes do Delphi consideram que os parâmetros ecológicos mais importantes a monitorar neste contexto são o tamanho e a estrutura populacional do recurso explorado, o aumento da taxa de mortalidade, a quantidade total de recurso extraída e a técnica de coleta utilizada. Para os parâmetros econômicos, aspectos do mercado, como o preço pago ao coletor, a demanda e a qualidade do produto, bem como a renda monetária obtida pelos indivíduos são os parâmetros considerados mais importantes. Por fim, para os aspectos sociais, os efeitos na cultura, na qualidade de vida e na organização interna da comunidade foram priorizados. Os profissionais indicam que é viável estabelecer o monitoramento dos parâmetros levantados. / Amazon, non-timber forest products, ecological effects, socioeconomic effects, monitoring.