No description available.

Ingeniero Civil / El presente trabajo tiene como objetivo determinar el desempeño sísmico de marcos de momento con conexión viga-columna doble t soldadas. Para ello, se implementa la metodología presentada en FEMA p695, la cual permite cuantificar el desempeño sísmico de nuevos sistemas estructurales. Para implementar la metodología, se requiere determinar de forma explícita las curvas de carga vs deformación de todos los elementos estructurales que componen el sistema sismo-resistente. Para las vigas y columnas se emplean las curvas presentadas en FEMA-356, mientras que para determinar la curva de la conexión viga-columna, se utiliza el modelo de rigidez desarrollado por Swanson, 2000. Los resultados indican que un marco de momento con conexiones doble-t soldadas solo puede considerarse como marcos especiales (SMF) si el tamaño de sus vigas es de perfiles IN70 o inferior. Para marcos que requieran vigas de mayor dimensión, se deben considerar como marcos ordinarios (OMF), con el factor de reducción menor correspondiente. Este resultado ratifica lo expuesto en FEMA-350, donde se precalifica la conexión t-stub plegada para ser usada como SMF solo hasta perfiles tamaño W24.

No description available.

El objetivo general del presente trabajo de título fue ensayar perfiles soldados de sección T de forma aislada, los cuales forman parte de una conexión de momento, permitiendo unir la viga con la columna. Esto permitió estudiar algunos parámetros geométricos que influyen sobre su comportamiento y así poder determinar si el diseño teórico realizado es consecuente, además de plantear recomendaciones y buscar nuevas aristas de estudio. Se realizó una revisión del diseño del perfil soldado de sección T a través de la norma AISC 2005, para estimar las deformaciones y cargas máximas que se desarrollarían, para así escoger la máquina de ensayo a utilizar entre las disponibles, además de buscar en la literatura experiencias similares. El diseño original del perfil T, se realizó en un trabajo de título previo. A partir de las verificaciones realizadas, se determinó reducir en un 50 % las dimensiones geométricas del perfil respecto al original, con lo cual se pudo alcanzar los modos de falla en la máquina de tracción de que se disponía. Se ensayaron 11 configuraciones distintas, con dos especímenes por cada una de ellas, utilizando distintos espesores de ala y alma, además de variar la disposición de los pernos a tracción. Con la ayuda de piezas especiales, que reproducían la columna y viga, se procedió a cargar el perfil de forma monotónica en tracción hasta alcanzar un modo de falla. Los resultados empíricos difirieron de los teóricos en la magnitud de carga. El comportamiento global del perfil soldado de sección T, se encuentra dentro de lo esperado, acorde a experiencias de otros autores. Se determinó que el ala del perfil soldado de sección T, es el elemento que más contribuye a la deformación total y a la resistencia última de la conexión. La separación entre líneas de pernos a tracción respecto al alma, en conjunto con el espesor del ala, determinan la rigidez y resistencia global del conector. La soldadura es un elemento que bien diseñado y materializado, no afecta al comportamiento global. La razón recomendada entre espesores de ala y alma es de 1.75, para el rango de distancias entre líneas de pernos a tracción estudiados. Con los resultados obtenidos, se debe ajustar el modelo de elementos finitos de Desjouis, ya que existen diferencias. Se recomienda realizar nuevos ensayos a las configuraciones utilizadas, cargándolos en forma cíclica, para poder conocer su comportamiento ante este tipo de fuerzas, además de la utilización de pernos de tensión controlada, para asegurar una pretensión adecuada.

In order to predict the behaviour of bolted steel connections, different methods can be applied to calculate the design tension resistance. In this thesis, the tension resistance is evaluated in the context of the so called Component Method according to Eurocode 3 part 1-8. The design approach establishes a unified procedure of modelling steel joints. Each joint configuration is decomposed into its basic components depending on loading type. In order to design the resistance of components subjected to tensile forces, a simple substitute model, the so-called Tstub flange is adopted. The Component Method is rather complicated to apply for all joint configurations. Therefore, the aim of this thesis is to create a brief and facilitated handbook covering the most common types of connections Kadesjös’ engineers deal with. The topic to be studied is rather comprehensive. Thus, this work is only focusing on the resistance calculation of components located in tension zone of HEA-sections in order to go deeper into the equivalent T-stub approach. To get a complete view about the designing procedure, general information about the Component Method are gathered by a literature study. Thereafter, the technical rules for calculation introduced in codes and standards were used to generate a general solution algorithm for two different connection configurations. The calculations have been performed using Mathcad, and the obtained results from a parametric analysis for particular profiles in each example are then summarised in tables and diagrams using Microsoft Excel. / Att förutse skruvförbands beteende kan kräva tillämpning av diverse metoder. Metoderna används för att kalkylera den dimensionerande lastkapaciteten. I denna avhandling värderas lastkapaciteten i enlighet med den så kallade Komponentmetoden från del 1-8 i Eurokod 3. Denna dimensioneringsmetod fastslår en enhetlig procedur när det gäller modelleringen av stålförband. Varje förbandstyp bryts ner till sina baskomponenter med avseende på belastningstypen. För att beräkna den dimensionerande lastkapaciteten för dragbelastade komponenter används en förenklad substitutionsmodell en så kallad T-knut. Komponentmetoden är något komplicerad att tillämpa för alla former av skruvförband. Därmed är den huvudsakliga ambitionen med arbetet att skapa en kortfattad handbok vars syfte är att täcka de vanligaste typerna av skruvförband som Kadesjös konstruktörer använder sig av. Ämnet som kommer att studeras är relativt omfattande, således bestämdes det att i huvudsak sätta fokus på bärförmågan hos komponenter i dragzonen för HEA-profiler och därav dyka djupare i den ekvivalenta T-knutmetodiken. För att få en helhetsbild av dimensioneringsprocessen samlades allmän information om komponentmetoden genom litteraturstudier. Därefter användes dimensioneringsreglerna, presenterade i koder och standarder, för beräkning av lastkapacitet. Dessa utnyttjades för att generera en lösningsalgoritm för två skilda förband. Beräkningen genomfördes med hjälp av beräkningsprogrammet Mathcad. De erhållna resultaten, från en parametrisk analys för särskilda profiler i varje exempel, sammanfattades i form av tabeller och diagram med hjälp av Microsoft Excel.

<p>У овом раду спроведене су опсежна експериментална и нумеричка<br />испитивања понашања веза са чеоном плочом и четири завртња у реду,<br />као и карактеристичне компоненте ових веза - Т-елемента.<br />Експериментална испитивања укључују тестирања 36 узорака<br />Т-елемената у природној величини, као и четири везе греда-стуб са<br />чеоном плочом и четири завртња у реду, такође у природној величини.<br />Нумеричке анализе, спроведене у софтверском пакету ABAQUS, су<br />обухватале све типове нелинеарности, али и отказ материјала, те се као<br />такве сврставају међу ретке којима су слични проблеми нумерички<br />испитивани. Параметарска студија обухвата 33 различите конфигурације<br />Т-елемената са четири завртња и представља највећу такву студију<br />изведену за ову компоненту. Као основни још увек нерешен проблем,<br />круцијалан за понашање Т-елемената, препознати су положај сила услед<br />ефеката полуге, али и савијање завтњева. Приказан је и предложен нови<br />аналитички модел прорачуна носивости Т-елемената са четири завртња,<br />и квантификована његова предност над до сада постојећим моделима.</p> / <p>U ovom radu sprovedene su opsežna eksperimentalna i numerička<br />ispitivanja ponašanja veza sa čeonom pločom i četiri zavrtnja u redu,<br />kao i karakteristične komponente ovih veza - T-elementa.<br />Eksperimentalna ispitivanja uključuju testiranja 36 uzoraka<br />T-elemenata u prirodnoj veličini, kao i četiri veze greda-stub sa<br />čeonom pločom i četiri zavrtnja u redu, takođe u prirodnoj veličini.<br />Numeričke analize, sprovedene u softverskom paketu ABAQUS, su<br />obuhvatale sve tipove nelinearnosti, ali i otkaz materijala, te se kao<br />takve svrstavaju među retke kojima su slični problemi numerički<br />ispitivani. Parametarska studija obuhvata 33 različite konfiguracije<br />T-elemenata sa četiri zavrtnja i predstavlja najveću takvu studiju<br />izvedenu za ovu komponentu. Kao osnovni još uvek nerešen problem,<br />krucijalan za ponašanje T-elemenata, prepoznati su položaj sila usled<br />efekata poluge, ali i savijanje zavtnjeva. Prikazan je i predložen novi<br />analitički model proračuna nosivosti T-elemenata sa četiri zavrtnja,<br />i kvantifikovana njegova prednost nad do sada postojećim modelima.</p> / <p>In this research, extensive experimental and numerical investigations of<br />behaviour of end-plate moment connection with four bolts per row are<br />performed, as well as specific component of the connection &ndash; T-stub element.<br />Experimental research comprises tests on 36 unscaled specimens of T-stub<br />elements and 4 specimens of beam-to-column joints with end-plate connection<br />and four bolts per row, also in full-size. Numerical analyses, performed with<br />software ABAQUS, included all types of nonlinearities, and material<br />deterioration, hence they can be considered as one of the few most<br />sophisticated analyses used for investigation of the considered problem. The<br />parametric study comprises 33 different configurations of the T-stub element<br />with four bolts per row and it presents the biggest study of this kind for this type<br />of component. Bending of the bolts and position of the prying forces are<br />recognized as the largest, still unsolved problem, crucial for the behavior of the<br />T-stub elements. A new theoretical model for the resistance of the T-stub<br />element with four bolts per row is proposed and its advantage over the existing<br />models is presented and quantified.</p>