Thesis advisor: Julie Holland Mortimer / Television ads have become as much a part of watching TV as the programs themselves. They are such a ubiquitous component of network and cable television that they have developed their own sub-culture; popular commercials get brought up in conversation, and many commercial actors become famous for portraying their respective characters. For how prevalent television advertising is and always has been, though, it’s amazing how little is known about advertiser demand. While many academics have conducted studies on the effects of advertising, little research has been steered towards understanding why advertisers choose to advertise when they do, especially within the context of advertising on TV. My research revolves around answering this question, as I attempt to establish patterns that can predict when firms will choose to advertise. By looking at data on past advertising trends, I try to find a sense of consistency across firms and across industries and then use that information to analyze and explain any observed changes in behavior during highly rated telecasts. / Thesis (BA) — Boston College, 2016. / Submitted to: Boston College. College of Arts and Sciences. / Discipline: Departmental Honors. / Discipline: Economics.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ραγδαία ανάπτυξη στο κλάδο των τηλεπικοινωνιών και αυτό είναι ορατό στην καθημερινή ζωή μας. Η ψηφιακή μετάδοση και επεξεργασία των σημάτων σε συνδυασμό με την βελτίωση των μέσων μετάδοσης, της υποδομής και των τεχνικών διαμόρφωσης, δίνουν την δυνατότητα στους επιστήμονες να επικεντρωθούν όλο και περισσότερο στα θέματα τηλεπικοινωνιών, ειδικά των ασύρματων τηλεπικοινωνιών. Στις ασύρματες τηλεπικοινωνίες οι τεχνικές πολλαπλής πρόσβασης χρησιμοποιούνται για να επιτρέψουν σε πολλούς χρήστες να μοιραστούν ταυτόχρονα ένα περιορισμένο φάσμα συχνοτήτων. Το μοίρασμα του φάσματος είναι απαραίτητο προκειμένου να αυξήσουμε την χωρητικότητα ενός συστήματος, ενώ θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην υπάρχει σημαντική υποβάθμιση της απόδοσης του συστήματος. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η υποβάθμιση έχουν προταθεί διάφορες τεχνικές πολλαπλής πρόσβασης. Σε μια από αυτές τις τεχνικές το συνολικό φάσμα συχνοτήτων διαιρείται σε συχνοτικά μη-επικαλυπτόμενες υποζώνες, οι οποίες ανατίθενται στους επιμέρους χρήστες (πολλαπλή πρόσβαση με διαίρεση συχνότητας – FDMA). Σε αυτή την περίπτωση, όμως, έχουμε σπατάλη του εύρους ζώνης του καναλιού, αφού οι χρήστες δεν μπορούν να χρησιμοποιούν όλο το κανάλι, όλη την ώρα. Μια τεχνική που δίνει λύση στο παραπάνω πρόβλημα (πολλαπλή πρόσβαση με διαίρεση κωδικών - CDMA), χρησιμοποιεί ορθογώνιους κώδικες που ανατίθενται στους χρήστες, δίνοντας τους την δυνατότητα ταυτόχρονης μετάδοσης στο κανάλι για όση ώρα απαιτείται. Το βασικότερο πρόβλημα αυτής της τεχνικής είναι ότι η ιδιότητα της ορθογωνιότητας των κωδίκων χάνεται όταν χρησιμοποιούνται συχνοτικά επιλεκτικά κανάλια. Μια νέα τεχνική πολλαπλής πρόσβασης που προτάθηκε η οποία αποφεύγει τα παραπάνω προβλήματα είναι η πολλαπλή πρόσβαση με διαίρεση συχνότητας και αναδιάταξη δεδομένων (Interleaved FDMA). Η συγκεκριμένη τεχνική συνδυάζει χαρακτηριστικά από το FDMA και το CDMA. Συγκεκριμένα, συμπιέζει χρονικά την ακολουθία συμβόλων που πρόκειται να αποσταλεί, την επαναλαμβάνει (παρόμοια λειτουργία με το CDMA) και την μετατοπίζει συχνοτικά βασιζόμενη στον εκάστοτε χρήστη (παρόμοια λειτουργία με το OFDMA). Στον δέκτη οι ακολουθίες των χρηστών διαχωρίζονται χωρίς πρόβλημα ακόμα και όταν το κανάλι είναι συχνοτικά επιλεκτικό. Σε αυτή την περίπτωση εισάγεται διασυμβολική παρεμβολή με αποτέλεσμα να απαιτείται κάποια διαδικασία ισοστάθμισης. Η δομή με βάση την οποία έγινε η μελέτη της τεχνικής πολλαπλής πρόσβασης IFDMA είναι η εξής: 1. Αναφορά στις τρέχουσες τεχνικές πολλαπλής πρόσβασης και στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε τεχνικής. 2. Μελέτη της τεχνικής IFDMA και αναφορά στα προβλήματα που εμφανίζει πχ ισοστάθμιση. 3. Παρουσίαση της υλοποίησης της τεχνικής IFDMA και των λύσεων για τα προβλήματα που παρουσιάζει, τα πειραματικά αποτελέσματα που σχετίζονται με την υλοποίηση, καθώς και συγκριτικά αποτελέσματα με τις πιο γνωστές τεχνικές πολλαπλής πρόσβασης. 4. Συμπεράσματα της μελέτης και της σύγκρισης της τεχνικής IFDMA με τις γνωστές τεχνικές πολλαπλής πρόσβασης, καθώς και πιθανές μελλοντικές κατευθύνσεις. / In recent years, we have seen a rapid growth in the telecom industry and this is evident in our everyday lives. The digital transmission and processing of signals in conjunction with the improvement of the transmission, infrastructure and technical configuration means, gives scientists the opportunity to focus increasingly on telecommunications issues, specifically on wireless telecommunications. In wireless telecommunications, multiple access techniques are used, in order to allow multiple users to share simultaneously a limited range of frequencies. Spectrum splitting is necessary, in order to increase the capacity of a system and should be done in a way that results in no significant degradation of system performance. To overcome this degradation various multiple access techniques have been proposed. According to one of these techniques, the total frequency spectrum is divided in frequency of non-overlapping sub-bands which are assigned to individual users (multiple access frequency division - FDMA). In this case, however, we are wasting the bandwidth of the channel, since users can not use all the channel, all the time. A technique that solves the above problem (multiple access with codes - CDMA) uses orthogonal codes, assigned to users, allowing them to simulcast in the channel for as long as needed. The main problem of this technique is that the status of orthogonality is lost when frequency selective channels are used. A new multiple access technique proposed, which avoids these problems, is the multiple access with frequency division and reorganization of data (Interleaved FDMA). This technique combines features from FDMA and CDMA. Specifically, it compresses timewise the sequence of symbols to be sent, repeats it (an operation similar to CDMA) and shifts it, in terms of frequency range, based on each user (a function similar to OFDMA). In the receptor’s side, the sequences of users separate without problem, even when the channel is frequency selective. In this case, intersymbol interference is introduced, which, therefore, requires an equalization process. The structure, upon which the study of the multiple access technique IFDMA made, was: 1. Reference to the current multiple-access techniques and the advantages and disadvantages of each one of them. 2. Study of the IFDMA technique and reference to the problems that it presents e.g. equalization. 3. Presentation of the implementation of a) the IFDMA technique, b) solutions for the problems it displays, c) experimental results and d) the results from the comparison against the most popular multiple-access techniques. 4. Conclusions, stemming from the study and the comparison of the IFDMA technique with the known multiple-access techniques; possible future prospects.

Η διαμόρφωση με πολύπλεξη συχνότητας ορθογωνίων φερουσών (Orthogonal Frequency Division Multiplexing - OFDM) είναι μια μέθοδος η οποία εξασφαλίζει άριστη αξιοποίηση του διαθέσιμου εύρους συχνοτήτων, ενώ παράλληλα παρέχει τα πλεονεκτήματα της μετάδοσης μέσω πολλαπλών φερουσών (multicarrier transmission). Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της είναι ότι επιτρέπει τη μετάδοση μέσω επιλεκτικών στη συχνότητα καναλιών χρησιμοποιώντας απλές διαδικασίες ισοστάθμισης. Το χαρακτηριστικό αυτό συνέβαλε στην εδραίωσή της ως μία από τις επικρατέστερες μεθόδους διαμόρφωσης για την υψηλού ρυθμού μετάδοση δεδομένων μέσω ασύρματων μέσων. Το αντικείμενο της εργασίας είναι η μελέτη αλγορίθμων και αρχιτεκτονικών για το συγχρονισμό σε ασύρματους τηλεπικοινωνιακούς δέκτες που στηρίζονται στη διαμόρφωση OFDM. Ο συγχρονισμός είναι μία διαδικασία η οποία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για οποιοδήποτε τηλεπικοινωνιακό σύστημα. Ιδιαίτερα όμως για δέκτες OFDM, έχει εντοπιστεί ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση. Το πρόβλημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς η φύση της διαμόρφωσης καθιστά απαγορευτική την εφαρμογή πολλών από τις μεθόδους που έχουν αναπτυχθεί για συστήματα μετάδοσης με μονή φέρουσα, ενώ παράλληλα θέτει νέες παραμέτρους στο πρόβλημα. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε κατά την εκπόνηση της εργασίας περιλάμβανε σε πρώτη φάση τη μελέτη αλγοριθμικών λύσεων που έχουν προταθεί κατά καιρούς για το συγχρονισμό. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε σε βασικές τεχνικές με ευρεία εφαρμοσιμότητα ενώ ο στόχος της ανάλυσης ήταν να γίνουν κατανοητές με διαισθητικό τρόπο, στοιχειώδεις ιδέες οι οποίες χρησιμοποιούνται κατά κόρον για την επίλυση του προβλήματος του συγχρονισμού. Κατά τη δεύτερη φάση έγινε μια μελέτη γύρω από τις λεπτομέρειες που σχετίζονται με την υλοποίηση ορισμένων από τους αλγορίθμους συγχρονισμού σε επίπεδο αρχιτεκτονικής VLSI. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε σε μια αρχιτεκτονική μέσω της οποίας μπορεί να επιτευχθεί τυφλός συγχρονισμός για έναν ασύρματο δέκτη OFDM. Κατά την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε ως βάση ένα αρκετά γενικό μοντέλο συστήματος OFDM βασικής ζώνης. Για την αξιολόγηση της αρχιτεκτονικής εκτελέστηκε ένα εκτενές σύνολο πειραμάτων, το οποίο είχε ως στόχο τον προσδιορισμό και την ποσοτικοποίηση των επιδόσεων τόσο για τη μονάδα συγχρονισμού, όσο και για το συνολικό τηλεπικοινωνιακό σύστημα. Από τα αποτελέσματα της πειραματικής διαδικασίας προέκυψαν πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την ευαισθησία της τεχνικής OFDM σε σφάλματα συγχρονισμού καθώς επίσης και για την πολυπλοκότητα υλοποίησης της μονάδας συγχρονισμού. / The summary is not available.