Made available in DSpace on 2016-12-23T14:33:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Simone Rezende Mendes.pdf: 1637331 bytes, checksum: aea6da94c5da703176140b6b01613163 (MD5) Previous issue date: 2012-03-28 / Este estudo objetiva identificar a motivação para a emergência dos conflitos de natureza política na ekklesia de Corinto, logo após a sua fundação, em 50, por Paulo de Tarso. Destaca que as epístolas 1 e 2 Coríntios, redigidas por Paulo e endereçadas a essa comunidade entre 54-60, apresentam conflitos relacionados ao tipo de conduta adotado pelos membros e, sobretudo, a disputas por autoridade dentro da ekklesia, as quais se desdobram numa oposição à autoridade de Paulo como apóstolo . Na averiguação dos conflitos, faz uso de uma metodologia que se apoia na Análise de Conteúdo e nos pressupostos teóricos de Bourdieu acerca da eficácia do discurso e do poder simbólico, e assim investiga o grau de institucionalização do paleocristianismo e os modelos de autoridade apostólica vigentes no século I. Aponta como resultados que a autoridade de Paulo foi contestada porque os grupos paleocristãos não tinham uma referência única de autoridade e que o grau de institucionalização do paleocristianismo na metade do século I se mostrava incipiente, caracterizado pela ausência de fronteiras bem definidas entre os grupos religiosos de tendência judaico-cristã / This study aims to identify the motivation for the emergence of political conflicts in the ekklesia of Corinth, soon after its foundation in 50 A.C., by Paul of Tarsus. It highlights that the letters 1 and 2 Corinthians, written by Paul and addressed to this community between 54-60 A.C., present conflicts related to the type of conduct adopted by its members and, above all, the disputes over authority within the ekklesia, which unfold in opposition to the authority of Paul as "apostle." In the investigation of conflicts, it makes use of a methodology that relies on Content analysis and Bourdieus theoretical assumptions about the effectiveness of speech and symbolic power and thus it investigates the degree of institutionalization of Paleochristianity and models of apostolic authority in force in the 1st century. It points as results that Pauls authority was challenged because Paleochristians groups have not had only one reference of authority and that the degree of institutionalization of Paleochristianity showed itself incipient in the first half of the 1st century, characterized by the absence of well-defined boundaries among groups Jewish Christian tendency

Thesis (M.Th. (New Testament))--North-West University, Potchefstroom Campus, 2006.

Thesis (D. Min.)--New Orleans Baptist Theological Seminary, 2000. / Includes abstract and vita. Includes bibliographical references (leaves 81-90).

Seismic hazard assessment is a required procedure to assist effective designing of structures located in seismically active regions. Traditionally, in a seismically active region as Greece, the seismic hazard evaluation was based primarily on the historical seismicity, and to lesser extent based on the consideration of the geological information. The importance of the geological information in seismic hazard assessment is significant, for the reason that earthquakes occur on faults. This approach also covers areas with few instrumental recordings. Mapping, analyzing and modeling are needed for faults investigation. In the present dissertation, we examined the seismic hazard for the cities of Patras, Aigion and Korinthos, considering the seismically active faults. The active faults considered in this investigation consists of 148 active faults, for which a minimum amount of information was available (i.e. length, maximum magnitude, slip rate, etc.). For some critical parameters, e.g. slip rate, if an estimate could not be found in the literature it was calculated based on empirical laws. Specifically, the slip rate for each fault was resulted from the division of total displacement with the stratigraphic age. Two different approaches (historical seismicity, length of faults) were followed for the estimation of total displacement for each fault. A distribution of slip rates was made because uncertainties are considered. The resulted slip rates were converted into seismic activity. Thus, we were able to construct a complete database for our research. Epistemic uncertainties were accounted at both seismic source models as well as at the ground motion via a logic tree framework resulted in two different calculation procedures (including or not the b value uncertainty). The seismic hazard model was implemented following the OpenQuake open standards – NRML, and the seismic hazard computation was performed for the region of interest. The seismic hazard was quantified in terms of seismic hazard maps, hazard curves and uniform hazard spectra for the region of interest. Different intensity measure types were considered, Peak Ground Acceleration, Spectral Acceleration at two fundamental periods 0.1 and 1.0 sec. Finally, the results of this thesis were compared with the Greek Seismic Code and other seismic hazard estimations for the investigation region. / Η μελέτη σεισμικής επικινδυνότητας αποτελεί μια απαραίτητη διαδικασία που αφορά τον αποτελεσματικό σχεδιασμό των κατασκευών σε σεισμικά ενεργές περιοχές. Σε μια χώρα με έντονη σεισμικότητα, όπως η Ελλάδα, η εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας βασιζόταν αρχικά στη σεισμικότητα και σε μικρότερο βαθμό στη γεωλογική πληροφορία. Η σημαντικότητα της γεωλογικής πληροφορίας στη σεισμική επικινδυνότητα είναι αξιοσημείωτη, για το λόγο οτι η σεισμοί γίνονται πάνω σε ρήγματα. Αυτή η προσέγγιση επίσης καλύπτει περιοχές με λίγες ενόργανες καταγραφές. Η χαρτγράφηση, η ανάλυση και η μοντελοποίηση είναι απαραίτητη για την έρευνα των ρηγμάτων. Στην παρούσα διατριβή, εξετάστηκε η σεισμική επικινδυνότητα για τις πόλεις της Πάτρας, του Αιγίου και της Κορίνθου, λαμβάνοντας υπόψη 148 ενεργά ρήγματα. Για κάποιες σημαντικές παραμέτρους των ενεργών ρηγμάτων που εξετάστηκαν, π.χ. ρυθμός ολίσθησης, εάν μια τιμή δεν μπορούσε να βρεθεί στη βιβλιογραφία, υπολιγίστηκε βάσει εμπειρικών σχέσεων. Ο ρυθμός ολίσθησης προέκυψε από τη διαίρεση της συνολικής μετακίνησης με τη στρωματογραφική ηλικίας του ρήγματος. Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις(σεισμικότητα, μήκος ρήγματος) εξετάστηκαν για την εκτίμηση της συνολικής μετακίνησης για κάθε ρήγμα. Μια κατανομή τιμών για τους ρυθμούς ολίσθησης δημιουργήθηκε για το λόγο οτι υπάρχουν αβεβαιότητες. Οι ρυθμοί ολίσθησης που προέκυψαν μετατράπηκαν σε τιμές ρυθμού σεισμικότητας. Με αυτό τον τρόπο κατασκευάστηκε μια πλήρης βάση δεδομένων για την έρευνά μας. Αβεβαιότητες λήφθηκαν υπόψη και για τα δύο μοντέλα σεισμικών πηγών, όπως και στο μοντέλο εδαφικών κινήσεων με τη μορφή λογικών δέντρων για δύο διαδικασίες εκτέλεσης (με, ή χωρίς την αβεβαιότητα της b value). Η σεισμική επικινδυνότητα για την περιοχή μελέτης έγινε για τη Μέγιστη και Φασματική Εδαφική Επιτάχυνση για περιόδους 0.1 και 1.0 sec. Επειτα, τα αποτελέσματα συγρίθηκαν με τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κώδικα, καθώς και με παλαιότερες αντίστοιχες μελέτες για την περιοχή αυτή.

Η Παρούσα εργασία περιγράφει την έρευνα της θαλάσσιας γεωφυσικής διασκόπησης η οποία εκτελέστηκε στο δυτικό τμήμα του Κορινθιακού κόλπου από την περιοχή του Αιγίου μέχρι την ακτή των Νικολέικων και παρουσιάζει τα αποτελέσματα της ερμηνείας των γεωφυσικών στοιχείων που συλλέχθηκαν με την βοήθεια του τομογράφου υποδομής πυθμένα. Προς τα βόρεια η περιοχή οριοθετείται από το ακρωτήρι Γύφτισσα ενώ προς τα νότια φτάνει μέχρι την παραλία των Νικολέικων. Περιλαμβάνει το υποθαλάσσιο τμήμα της υφαλοκρηπίδας και έχει συνολική έκταση 12,1km2, τεκτονικά βρίσκεται πάνω στην οροφή του ρήγματος του Αιγίου. Σκοπός της εργασίας είναι η μελέτη της συμπεριφοράς της οροφής του υποθαλάσσιου τμήματος του ρήγματος του Αιγίου σε σχέση με την τεκτονική δραστηριότητα της περιοχής. Για αυτό τον λόγο έχει γίνει αναγνώριση και χαρτογράφηση των ενεργών υποθαλάσσιων ρηγμάτων της περιοχής μελέτης καθώς και ο προσδιορισμός της κλίσης και του κατακόρυφου άλματος τους. Τα κύρια ρήγματα που εντοπίστηκαν στην περιοχή είναι το ρήγμα του Αιγίου, το αντιθετικό ρήγμα του Αιγίου και το ρήγμα της Γύφτισσας. Το ρήγμα το Αιγίου συσχετίστηκε με το αντίστοιχο ρήγμα της χέρσου και αποδείχθηκε ότι παρουσιάζει την ίδια γεωμετρία. Διακρίνεται δηλαδή ένας τύπος ρήγματος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από μια μόνο επιφάνεια αποκόλλησης και στα άκρα του καταλήγει σε μονοκλινική κάμψη (δηλαδή η μετατόπιση του ρήγματος είναι στα άκρα μηδενκή). Από τους ρυθμούς ιζηματογένεσης που υπολογίστηκαν για το ρήγμα του Αιγίου για τα τελευταία 10.000 χρόνια, αποδείχθηκε ότι ο ρυθμός ιζηματογένεσης στην οροφή του ρήγματος αυξάνεται όσο πηγαίνουμε σε μεγαλύτερα βάθη. Στην περιοχή αναγνωρίστηκε και χαρτογραφήθηκε ένας υποεπιφανειακός Πλειστοκαινικός ορίζοντας (Ζ), ο οποίος αντιπροσωπεύει χονδρόκοκκα ιζήματα (άμμο και κροκάλες) και αποτελεί την διαχωριστική επιφάνεια Ολοκαίνου / Πλειστοκαίνου, η οποία είναι και επιφάνεια συγκέντρωσης αερίων υδρογονανθράκων. Επίσης προσδιορίστηκε το πάχος των αποτιθέμενων ιζημάτων πάνω από τον ορίζοντα (Ζ), τα οποία είναι Ολοκαινικής ηλικίας και αποδείχθηκε ότι τα μεγαλύτερα πάχη εντοπίζονται στις παλαιοεκβολές του ποταμού Σελινούντα, καθώς και στην σημερινή του εκβολή (νότιο τμήμα της περιοχής μελέτης) και στην τεκτονική τάφρο που σχηματίζεται από το ρήγμα του Αιγίου και το αντιθετικό του. Τέλος στον πόδα του ρήγματος του Αιγίου εντοπίστηκαν και χαρτογραφήθηκαν κρατήρες (pockmarks). Σύμφωνα με το Soter, S., (1999) οι κρατήρες της περιοχής μελέτης ενεργοποιήθηκαν κατά τον σεισμό του 1995. Αυτοί σχηματίστηκαν σε μικρά βάθη νερού 25-45 μέτρα στα Ολοκαινικά ιζήματα και είναι πολύ μικροί σε μέγεθος σε σύγκριση με αυτούς που εντοπίστηκαν στον ΝΑ Πατραϊκό και στον Δυτικό Κορινθιακό κόλπο στην περιοχή του Ελαιώνα. Ο μηχανισμός δημιουργίας τους πιθανά να είναι αναβλύσεις γλυκού νερού, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην ακτή του Ελαιώνα στο ΝΔ-ικό τμήμα του Κορινθιακού κόλπου. / This project describes the prospection of sea geophysical survey which took place at the West side of Corinth Gulf, From Egio area to Nikoleika Coast and shows the results of the construction of the geophysical elements which were collected by using a Sub Bottom profiler, 3,5kHz. The study area includes the self zone from Gyftissa cape (on the North) to Nikoleika coast (on the South) and it’s 12,1 Km2 in extent, tectonically it’s on the hangiwall of the Egion Fault. The aim of this project is to study the reaction of the hanging wall of offshore part of the Egion fault, in relation to the tectonically activity of the area. For this reason there has been recognition and mapping of the active offshore faults of the study area as well as specification of vertical offset. The main active faults which have been located in the area are the Egio fault, the antithetic of the Egio fault and the Gyftissa fault. The Egio fault was related to the corresponding fault of waste land and they proved to have the same geometry. A type of fault can be seen which is characterized by a single fault scarp or a monoclinal warp. Calculating the sedimentation rates of the Egion fault that last 10.000 years it has been proved that the sedimentation rate on the hangiwall increases from West to East (as we go deeper). In the area a subbottom Pleistocene horizon (Z) has been both identified and mapped which represents fine grained sediments (sands and pebbles). This horizon is the Holocene/Pleistocene interface, which is also the surface on which gaseous hydrocarbon is concentrated. The thickness of the Holocene deposited sediments over the horizon (Z) has also been defined and it has been proved that the greatest thickness can be seen at the old estuary of the Selinounda river as well as the modern mouth (south part of the study area) and at the tectonicl graben between the Egio fault and its’ antithetic. Finally at the footwall of Egio fault pockmarks have been found and mapped. According to Soter.S. (1999) these pockmarks were activated during the earthquake in 1995. they were formed in little depths of water 25-45m in Holocene sediments and are too small in size compared with the ones found on the SE of the Patraikos Gulf and at the western Corinth Gulf in Eleona coast. The procedure of their creation found probably escape of groundwater of seabed just as it happens at Eleona coast at SW part of Corinth Gulf.

Η διπλωματική αυτή εργασία αναφέρεται σε έναν πολύ σημαντικό τομέα, τον πολιτισμό και αποτελείται από δύο μέρη. Πιο συγκεκριμένα, γίνεται μία αναφορά στον πολιτιστικό πλούτο της Κορίνθου και στο πως αυτός επηρεάζει την περιοχή. Αρχικά λοιπόν, γίνεται μία περιγραφή του πολιτιστικού πλούτου της περιοχής της Κορίνθου και αργότερα συμπεραίνουμε διάφορα για τη συμβολή αυτού του πολιτισμού στην κοινωνία, αξιολογούμε τη διαχείριση του πολιτιστικού πλούτου και προτείνουμε ορισμένες ιδέες για την καλύτερη διαχείρισή του με σκοπό την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη. / This final work refers to a very important part of life, the culture and it is constituted from two parts. More concretely, becomes a report in the cultural wealth of Corinth and then,we conclude certain things for the contribution of this culture in the society, we evaluate the management of the cultural wealth and we propose certain ideas for its better management, aiming at the cultural and economic growth.

This dissertation aims at studying underlying cultural conflicts in Corinth and Paul's approach thereto. Firstly, the cultural underlays in the congregation of Corinth are revisited, with special reference to the presence of Greeks, Romans and Jews in the congregation which came into being there. This theme is explored by studying the meaning of culture, the archaeological data, as well as Biblical data and other historical data regarding these cultures and Corinth. Furthermore attention is given to the way in which these three cultures were reflected in Paul's own background. In conclusion Paul's approach to the conflict is delineated in terms of positive and negative renderings of the concept "becoming a slave to fellow humans". Special focus is given to 1 Corinthians 9:19-23 as a key pericope in this regard. The deduction made in this dissertation is that Paul disregards his own cultural heritage and makes himself a slave to people on behalf of winning people for Christ, without allowing people (or cultural groups) to rule him as masters. / Thesis (M.Th. (New Testament))--North-West University, Potchefstroom Campus, 2006

Sites in a 66-station geodetic network in central Greece have been occupied up to six times since 1989 using GPS surveying, and accurate positions have been computed using fiducially-improved or precise orbits. Site velocities are calculated under the assumption that they are constant with time, after correcting for co-seismic effects, and that the position of the fixed base station (and hence the entire network) may be subject to small errors. Low-order polynomial expressions do not fit the velocity field well. The pattern of observed strain closely resembles that derived from independent geodetic observations made over a hundred-year time-scale. Significant geodetic strain is observed across the Gulf of Korinthos, even after the co-seismic displacement field of the Ms=6.2 1995 Egion earthquake has been removed by forward modelling. Geodetic strain is higher in the western than eastern Gulf, in contrast to the seismic strain which is similar throughout. Seismic strain matches geodetic strain in the east, but a significant deficit of seismic moment exists in the west which may represent a high earthquake hazard in the medium term. The Ms=6.6 1995 Grevena earthquake struck a previously seismically quiet region well covered by a recent triangulation / trilateration survey. Ninety-one points from this network were reoccupied with GPS immediately after the earthquake, and site displacements computed. To invert for the earthquake source parameters from the geodetic displacement field, a novel inversion scheme is used which combines the Monte-Carlo and simplex approaches. A priori parameters are not required, even though the inverse problem is strongly nonlinear. The resulting focal mechanism agrees well with the global CMT solution and locally observed aftershocks, but implies a significantly higher scalar moment than do seismological studies. A network for observing post-seismic deformation has been established, which in view of the low background seismicity seems likely to provide significant results.

Thesis (D. Min.)--New Orleans Baptist Theological Seminary, 2000. / Includes abstract and vita. Includes bibliographical references (leaves 81-90).

Η παρούσα εργασία αναφέρεται στην περιοχή της αρχαίας Ελίκης, στο νομό Αχαΐας. Στην περιοχή αυτή έχουν συμβεί πολλοί σεισμοί, αρκετοί από τους οποίους έχουν αναγνωριστεί από την ιστορική σεισμικότητα. Επειδή, οι σεισμοί αυτοί έχουν άμεση σχέση με τη ζωή των ανθρώπων και τις δραστηριότητές τους, η κατανόηση της επίπτωσης της σεισμικότητας έχει μεγάλη σημασία και για την αρχαιολογία. Έτσι, αναλύθηκαν πέντε παλαιοσεισμολογικές τομές με σκοπό να αποτυπωθεί όσο το δυνατόν καλύτερα ο ρόλος των ρηγμάτων στην παραμόρφωση στην επιφάνεια της Γης με την αναγνώριση κολλουβιακών αποθέσεων. Τέλος, αναλύονται τα ρήγματα που είναι θαμμένα κάτω από την επιφάνεια, τα ρήγματα που φτάνουν στην επιφάνεια και οι κολλουβιακές σφήνες. / -