Submitted by Fernanda Rodrigues de Lima (fernanda.rlima@ufpe.br) on 2018-07-30T22:00:35Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) TESE Aliomar Ferreira Nunes.pdf: 4113737 bytes, checksum: d2d99ebc5d39b5cf8d09b297d8c8ef69 (MD5) / Approved for entry into archive by Alice Araujo (alice.caraujo@ufpe.br) on 2018-08-01T20:36:31Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) TESE Aliomar Ferreira Nunes.pdf: 4113737 bytes, checksum: d2d99ebc5d39b5cf8d09b297d8c8ef69 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-08-01T20:36:32Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) TESE Aliomar Ferreira Nunes.pdf: 4113737 bytes, checksum: d2d99ebc5d39b5cf8d09b297d8c8ef69 (MD5) Previous issue date: 2017-03-27 / Aprofunda o debate sobre o impacto de intervenções normativas pontualmente localizadas em sistemas urbanos, por meio do mapeamento localmente observado da aplicação da “Lei dos Doze Bairros” sobre a cidade do Recife. A Lei restringiu o gabarito ao máximo de vinte pavimentos, em apenas doze dos bairros que compõem a cidade, correspondentes a 4% da população e 5% do território do Recife. Parte da hipótese de que intervenções normativas urbanamente localizadas, planejadas para promover a ordem com efeitos positivos sobre o setor de domínio, podem também produzir a desordem, com efeitos negativos sobre o restante do sistema urbano. Considerou edifícios acima de vinte pavimentos aprovados pela Prefeitura e o recorte de doze anos, como parâmetro de análise. Ao mapear o surgimento de altos prédios nos bairros da Encruzilhada, Rosarinho, Casa Amarela, Torre e Madalena, a pesquisa revelou que a inibição em um setor desencadeia efeitos em outras partes do sistema urbano. Enfoca a relação entre partes do sistema urbano, conforme a Teoria Geral dos Sistemas, buscando elementos para a compreensão de uma intervenção urbanamente localizada e, portanto, desarticulada do sistema urbano ao qual se refere. Como conclusão realiza avaliações expeditas buscando interpretar os resultados por meio de um olhar desembaraçado, portanto mais facultativo, soberano, arbitrário, reflexivo e espontâneo, que auxilie na compreensão dos processos e conflitos existentes nas ações de replanejamento e requalificação de setores urbanos consolidados. Finalmente, apresenta novo legado proporcionado pela pesquisa: o predomínio do exercício do direito de proprietários, como terceira via, em contraponto ao consagrado conflito entre o Estado e o Capital para as ações urbanas. / The debate deepens about the impact of normative interventions in specific urban systems by locally-observed mapping of applying the "Law of the Twelve Neighborhoods" to the city of Recife. The Law restricted constructions to a maximum height of twenty floors, in only twelve of the districts of the city, which cover 4% of Recife’s population and 5% of its territory. This is based on the hypothesis that urban-based normative interventions designed to promote order with positive effects on a regulated urban sector may also produce disorder with negative effects elsewhere in an urban system. Buildings above 20 floors approved by the City Hall and a 12-year sample period were the parameters of analysis. On mapping the sprouting of high-rise suburban buildings in Encruzilhada, Rosarinho, Casa Amarela, Torre and Madalena, the survey revealed that inhibiting one sector triggers effects in other parts of the urban system. It focuses on the relationship between these parts, according to the General Theory of Systems, and seeks elements to understand a specific urban-located intervention, which is, therefore, unaligned to the overall urban system. Finally, expeditious evaluations are performed by seeking to interpret the results by taking a clearer, therefore more discretionary, sovereign, arbitrary, reflexive and spontaneous look at them so as to help understand the processes and conflicts brought about by replanning and requalifying consolidated urban sectors. Finally, this research provides evidence of a new legacy: the predominance of owners exercising their rights, as a third way, in counterpoint to the ever-constant conflict between the State and Capital for urban actions.

[pt] Uma questão muito discutida atualmente na exegese bíblica diz respeito ao status do rolo dos assim chamados Doze Profetas Menores. Os estudiosos se dividem entre aqueles que entendem que os Doze devem ser considerados como uma obra literária unificada e aqueles que entendem que os escritos que integram esse rolo devem ser vistos como independentes em relação aos demais. Esta tese, visando oferecer uma contribuição para a discussão da problemática dos Doze, parte de uma apresentação do status quaestionis da pesquisa dos Doze, e, passando por um estudo do texto do Livro de Malaquias e sua organização, desemboca na análise da última perícope desse escrito, Ml 3.13-21, procurando verificar suas relações com os demais textos do conjunto dos Doze, em geral, e do Livro de Malaquias, em particular. Atenção especial é dada à comparação entre o texto de Ml 3.13-21 e o Livro de Joel, sobretudo com respeito à utilização feita em ambos os textos do motivo do dia de YHWH. O trabalho chega à conclusão de que a perícope estudada revela pontos de contato mais fortes com o restante do Livro de Malaquias do que com os demais textos do conjunto dos Doze, o que fala a favor da consideração do último integrante dos Doze como um escrito independente. / [en] An issue that causes much discussion nowadays in biblical exegesis is the status of the scroll of the so-called Twelve Minor Prophets. Scholars are divided among those who understand that the Twelve should be considered as a unified literary work and those who understand that the writings that are part of that scroll should be seen as independent in relation to the others. This thesis, looking at offering a contribution to the discussion of the matter of the Twelve, has its starting point in a presentation of the status quaestionis of the research of the Twelve, and, going through a study of the text of the Book of Malachi and its organization, leads to the analysis of the last pericope of that writing, Ml 3.13-21, seeking for verifying its relations to the other texts of the whole of the Twelve, in general, and of the Book of Malachi, in particular. Special attention is given to the comparison between the text of Ml 3.13-21 and the Book of Joel, specially concerning the use that both texts make of the motif of the day of YHWH. This work comes to the conclusion that the pericope studied reveals stronger contacts with the rest of the Book of Malachi than with other texts of the whole of the Twelve, something that speaks in favour of the consideration of the last component of the Twelve as an independent writing.

Background network communication is an important feature for applications running on smartphone devices. When using the network component on a smartphone, only a portion of the time that the component is awake is used for the transfer. The rest of the time when the component uses energy is known as tail energy. Tail energy can make up for a majority of the battery used for network communication. One approach to lower the overhead energy is to batch transfers instead of running them separately. Another way is to limit network access for applications who use it too often from the background. This thesis investigates improvements in Android from version 4.4 to 5.0 and 7.0 and the scheduling APIs AlarmManager and JobScheduler in how they handle background work. The two factors investigated are how well it batches pending tasks and how often applications in the background are allowed to access the network. The results show an advantage to JobScheduler over AlarmManager in how well it batches background work as well as an advantage to newer versions of Android over older. The results suggest an impact from tail energy and that it could be relevant to batch background work. / Nätverkskommunikation i bakgrunden är en viktig funktionalitet för smartphone-applikationer. När nätverksmodulen på en smartphone används så går enbart en del av tiden som den är igång åt till kommunikationen. Resten av tiden när enheten använder energi kallas för ”tail energy”. ”Tail energy” kan utgöra en majoritet av energin som går åt till nätverkskommunikation. En metod för att minska den energiåtgången är att gruppera nätverksanrop för att minska den totala mängden overhead-energi. Ett annat sätt är att begränsa åtkomsten till nätverk för applikationer som använder det för ofta från bakgrunden. Den här rapporten undersöker förbättringar i Android från version 4.4 till 5.0 och 7.0 samt schemaläggnings-APIerna AlarmManager och JobScheduler sett till hur de hanterar bakgrundsarbete. De två faktorerna som avsågs var hur väl de grupperar anrop och hur ofta applikationer tilläts använda nätverksresurser från bakgrunden. Resultaten visar en fördel för JobScheduler över AlarmManager sett till hur väl de grupperar bakgrundsarbete. De visar även en fördel för nyare versioner av Android över äldre. Resultaten implicerar en påverkan av ”tail energy” och påvisar att det kan vara relevant att gruppera bakgrundsarbete.

Esta dissertação pretende verificar a utilização das relações musicais simétricas nos Estudos no 1, no 10, no 11, e no 12 de Heitor Villa-Lobos que se apresentam em diversas camadas de sua composição, como na elaboração melódica, na estruturação harmônica, na execução técnica e na disposição formal. Partindo da noção matemática e geométrica de simetria descrevemos como suas operações podem ser observadas em várias estruturas musicais para determinar uma gama de ferramentas que, somadas às técnicas das recentes teorias de análise musical, foram utilizadas para analisar os quatro Estudos. Desta maneira, pudemos determinar quais os tipos de relações de simetria são mais relevantes em cada um dos Estudos e quais são comuns a mais de um ou a todos eles. Concluímos com base em inúmeros resultados coletados destas análises que as relações de simetria e suas diversas operações desempenham um papel fundamental na composição destes quatro Estudos / This dissertation intends to investigate the use of musical symmetric relations at Heitor Villa- Lobos Etude no. 1, no. 10, no. 11, and no. 12 featured in several layers of its composition such as the melodic elaboration, the harmonic structure, the technical approach and the formal disposition of the sessions. From the mathematical and geometrical notion, we could show how the symmetry operations can be observed in several musical structures and so determine a range of tools that, together with the techniques of the recent theories of music analysis, were used to analyze these four Etudes. Thus, we could determine which types of symmetry relations are more relevant in each Etude and which is common to more than one or all of them. We conclude on the basis of numerous results collected from these analyses that the relations of symmetry and its various operations play an important role in the composition of these four Etudes

Esta dissertação pretende verificar a utilização das relações musicais simétricas nos Estudos no 1, no 10, no 11, e no 12 de Heitor Villa-Lobos que se apresentam em diversas camadas de sua composição, como na elaboração melódica, na estruturação harmônica, na execução técnica e na disposição formal. Partindo da noção matemática e geométrica de simetria descrevemos como suas operações podem ser observadas em várias estruturas musicais para determinar uma gama de ferramentas que, somadas às técnicas das recentes teorias de análise musical, foram utilizadas para analisar os quatro Estudos. Desta maneira, pudemos determinar quais os tipos de relações de simetria são mais relevantes em cada um dos Estudos e quais são comuns a mais de um ou a todos eles. Concluímos com base em inúmeros resultados coletados destas análises que as relações de simetria e suas diversas operações desempenham um papel fundamental na composição destes quatro Estudos / This dissertation intends to investigate the use of musical symmetric relations at Heitor Villa- Lobos Etude no. 1, no. 10, no. 11, and no. 12 featured in several layers of its composition such as the melodic elaboration, the harmonic structure, the technical approach and the formal disposition of the sessions. From the mathematical and geometrical notion, we could show how the symmetry operations can be observed in several musical structures and so determine a range of tools that, together with the techniques of the recent theories of music analysis, were used to analyze these four Etudes. Thus, we could determine which types of symmetry relations are more relevant in each Etude and which is common to more than one or all of them. We conclude on the basis of numerous results collected from these analyses that the relations of symmetry and its various operations play an important role in the composition of these four Etudes

Submitted by Josimara Dias Brumatti (bcgdigital@ndc.uff.br) on 2017-03-29T13:33:53Z No. of bitstreams: 1 TESE DEFINITIVA - 21.5.pdf: 16854326 bytes, checksum: b54e504478a4e662677ebc02bd94b947 (MD5) / Approved for entry into archive by Josimara Dias Brumatti (bcgdigital@ndc.uff.br) on 2017-03-29T13:34:11Z (GMT) No. of bitstreams: 1 TESE DEFINITIVA - 21.5.pdf: 16854326 bytes, checksum: b54e504478a4e662677ebc02bd94b947 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-29T13:34:11Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TESE DEFINITIVA - 21.5.pdf: 16854326 bytes, checksum: b54e504478a4e662677ebc02bd94b947 (MD5) / A presente pesquisa aborda a presença da narrativa História do Imperador Carlos Magno e dos doze pares de França na Encantaria do Tambor de Mina como uma das matrizes influenciadoras do imaginário inserido nessa religião de origem africana. Pertencente à Iyalorixá Mãe Anastácia, o livro teve forte significado para o estabelecimento de sua casa, o Terreiro da Turquia, no século XIX, na cidade de São Luís (MA) e cuja entidade espiritual, recebida pela mãe de santo, Ferrabrás de Alexandria ou Rei da Turquia, deu nome àquele espaço sagrado. O objetivo é analisar, defender e comprovar que foi através da oralidade, e tudo o que está imbricado nela como a performance e o ritmo, que os filhos de santo de Mãe Anastácia conheceram as personagens do livro. Para tanto, autores como Walter Ong, Paul Zumthor e Muniz Sodré trazem os subsídios necessários para nossa tese. Além disso, por ser interdisciplinar, dividimos a tese em três blocos para sintetizar uma pesquisa potencialmente interminável. A primeira parte trata da narrativa em si, de como ela chegou ao Novo Mundo e do imaginário contido na mesma. Na segunda, ingressamos na Encantaria e chegamos ao Terreiro da Turquia. E na terceira e última parte, tratamos da oralidade. Os teóricos utilizados incluem Silvano Peloso, Jacques Le Goff, Mundicarmo e Sérgio Ferretti, Mircea Eliade e Walter Benjamin. / La presente investigación trata de la cuestión de la narrativa História do Imperador Carlos Magno e dos doze pares de França en la Encantaría del Tambor de Mina como una de las matrices que influyeron en el imaginario insertado en esta religión de origen africano. El libro, que pertenece a la Iyalorixá, tuvo fuerte significado para el establecimiento de su casa, el Terreiro da Turquia, en el siglo XIX, en la ciudad de São Luís (MA) y cuya entidad espiritual, recibida por la madre de santo, Ferrabrás de Alexandria o Rei da Turquia, dio nombre a aquel espacio sagrado. El objetivo es analizar, defender y comprobar que los hijos de santo de Mãe Anastácia conocieron la historia y los personajes del libro a través de la oralidad y todo lo relacionado con ella, como el performance y el ritmo. Para ello, autores como Walter Ong, Paul Zumthor y Muniz Sodré traen los aportes necesarios para comprobar esta tesis. Además, por su naturaleza interdisciplinaria y la necesidad de sintetizar una investigación potencialmente interminable, dividimos la tesis en tres partes. La primera trata de la propia narrativa, de su llegada al Nuevo Mundo y del imaginario contenido en ella. En la segunda, entramos en la Encantaría y llegamos al Terreiro da Turquia. Utilizamos varios teóricos para nuestro objetivo entre ellos, Silvano Peloso, Jacques Le Goff, Mundicarmo e Sérgio Ferratti, Mircea Eliade, Walter Benjamin.

<p>Brahiterapija visokim brzinama doze (HDR&ndash;BT) predstavlja efikasan modalitet zračenja kod pacijenata sa lokalizovanim karcinomom prostate (CaP) svih rizika. Za razliku od transkutane radioterapije i brahiterapije niskim brzinama doze (LDR&ndash;BT), kod ove grupe pacijenata u intersticijalnoj HDR&ndash;BT jo&scaron; uvek nisu jednoznačno definisane ukupne doze zračenja, način frakcionisanja kod pacijenata sa lokalizovanim CaP različitih rizika. U periodu od 2009&ndash;2018.god. HDR&ndash;BT kao jedinim načinom lečenja (monoterapija) u Op&scaron;toj bolnici Medicinski sistem Beograd, lečeno je 35 pacijenata (6 (17,1%) pacijenata niskog rizika, 21 (60%) pacijent srednjeg rizika i 8 (22,9%) pacijenata visokog rizika) sa lokalizovanim CaP različitih rizika od relapsa i progresije bolesti. Grupe pacijenata sa srednjim i visokim rizikom spojene su u jednu grupu (grupa sa vi&scaron;im rizikom). Tehnika sprovođenja HDR&ndash;BT, osim u pojedinačnim specifičnim detaljima, bila je slična kao i kod LDR&ndash;BT. Aplikacija igala, segmentacija, delineacija i planiranje HDR&ndash;BT vr&scaron;eno je kori&scaron;će&scaron;em transrektalnog ultrazvuka (TRUS) i izocetričnog radioskopskog C&ndash;luka, a zračenje je sprovedeno na uređaju Microselectron HDR sa zatvorenim radioaktivnim izvorom 192Ir početne aktivnosti 370 GBq. Aplikovane terapijske doze (TD), u opsegu od 30&ndash;57 Gy frakcionisane su u 3&ndash;4 nezavisne frakcije sa razmakom od 2&ndash;3 nedelje između frakcija, a individualizovane su prema nivou rizika, stanju organa u riziku (OAR) i kvalitetu aplikacije (indeksu prekrivanja CTV sa planiranom terapijskom dozom (CI100%) i mogućno&scaron;ću za&scaron;tite OAR). Uspe&scaron;nost terapije ocenjivana je postignutom biohemijskom kontrolom (BFS &ndash; biochemical&ndash;free&ndash;survival), prema ASTRO i Phoenix kriterijumima, kao i ukupnim preživljavanjem u periodu od 5 godina (2&ndash;9 godina) posle sprovedene terapije. U niskorizičnoj grupi pacijenata lečenih HDR&ndash;BT, BFS je postignuta kod svih pacijenata kao i ukupno preživljavanje. U grupi pacijenata sa vi&scaron;im rizikom BFS je postignuta kod 95,8% lečenih pacijenata, a ukupno 5&ndash;to godi&scaron;nje preživljavanje je 96,4%. BFS u ovom istraživanju se pokazala statistički značajnije bolja nego ona koju su prikazali drugi autori. Na osnovu rizika, nivoa PSA, TD i indeksa pokrivenosti CTV sa TD, izvr&scaron;eno je modelovanje terapijskih parametara kori&scaron;ćenjem MANN (multilauyer artificial neural network). Određena optimalna doza zračenja (TD) u HDR&ndash;BT lokalizovanog CaP niskog rizika je 40,7 Gy za CI100% = 1,01. Kod vi&scaron;ih rizika TD = 50,9 Gy za CI100% = 1,6. TD se frakcioni&scaron;e u 4 nezavisne frakcije sa razmakom od 2&ndash;3 nedelje. Ovakav izbor parametara HDR&ndash;BT (TD, CI100%, i način frakcionisanja), uz individualizaciju i kontrolu u toku svake aplikacije, obezbedio bi prihvatljiv nivo kasnih postiradijacionih komplikacija gradusa G1&ndash;G3 na uretri (&lt; 17% ukupnog broja lečenih pacijenata), uz minimimalne komplikacije na rektumu (pretežno G1&ndash;G2) i zanemarljive komplikacije na mokraćnoj be&scaron;ici.</p> / <p>High&ndash;dose rate brachytherapy (HDR&ndash;BT) is an effective therapy modality for patients with localized prostate cancer (CaP) of all risks. In contrast to an external beam radiotherapy and low&ndash;dose rate brachytherapy (LDR&ndash;BT), in these patients, the interstitial HDR&ndash;BT, the total radiation dose and fractionation is not unambiguously defined. Between 2009&ndash;2018 35 patients with localized CaP (6 (17.1%) low&ndash;risk patients, 21 (60%) patients medium&ndash;risk and 8 (22.9%) high&ndash;risk) were treated with HDR&ndash;BT, as the only treatment (monotherapy) in the General Hospital Medical System Belgrade. The group of patients with medium&ndash;risk and high&ndash;risk were merged into a single group (group with a higher&ndash;risk). Technique implementation of HDR&ndash;BT was similar as in the LDR&ndash;BT. Application of needles, segmentation, delineation, and planning of HDR&ndash;BT was performed with transrectal ultrasound (TRUS) and izocentrically mounted radioscopic C&ndash;arm. Irradiation was done on the Microselectron&ndash;HDR brachytherapy unit with a sealed radioactive source 192Ir (370 GBq). The dose (TD), in the range of 30&ndash;57 Gy was given fractionated in independent fractions (3&ndash;4) with a pause of 2&ndash;3 weeks between fractions. TD was individualized according to the risk, the conditions of organs at risk (OAR) and quality of the application (coverage index CI100%), as well as, the ability to protect OAR. Treatment result was evaluated by the achieved biochemical control (BFS &ndash; biochemical&ndash;free&ndash;survival) according to ASTRO and/or Phoenix criteria, as well as an overall survival in the period of 5 years (2&ndash;9 years) after the completion of the treatment. In the low&ndash;risk group, BFS has been achieved in all patients and overall survival rate is 100%. In the group of patients with higher risk BFS was achieved in 95.8% of treated patients, and 5&ndash;year survival rate was 96.4%. BFS in this study was proved to be statistically significantly better than showed by other authors. On the basis of the risk, the level of PSA, TD and CI100%, modeling was performed using the MANN (multilayer artificial neural network). The determined optimal dose TD for localized CaP of low risk is 40.7 Gy for CI100% = 1.0. At higher risk TD = 50.9 Gy for CI100% = 1.6. TD was given in 4 independent fractions with the interval of 2&ndash;3 weeks between each fraction. These HDR&ndash;BT parameters (TD, CI100%, and the fractionation scheme) with the individualization and control during each application would provide an acceptable level of late complications grade G1&ndash;G3 to the urethra (in less than 17% of treated patients), with minimum complications on the rectum (predominantly grade G1&ndash;G2) and insignificant complications rate on the urinary bladder.</p>

<p>&nbsp;Acorus calamus L. је вишегодишња зељаста биљка влажних подручја, чија су лековита својства одавно позната. Дрогу иђирота чини ризом који се употребљава као чај, прах, сок, гел, уље или крема. Због прекомерне експлоатације и високог степена угрожености ове дивље лековите биљне врсте у Србији је уведена забрана његовог сакупљања из природе. Да би се задовољила повећана потражња од стране индустрија које га користе, гајење иђирота се намеће као једно од најпрагматичнијих решења. За потребе утврђивање начина гајења, прво се приступило истраживању услова успевања и варирање својстава иђирота са пет локалитета природних станишта: Обедска бара, Делиблатска пешчара, Засавица, Раковац и Дубовац. Потом је заснован двогодишњи пољски оглед на ком је испитиван утицај примене основних агротехничких мера, односно густине садње и ђубрења азотом, на својства биљака. Оглед је постављен 2013. године, на подручју засеока Ћумуране у насељу Рипањ. Код биљка са природних станишта и са огледног поља праћена су следећа својства: висина биљака, дужина ризома, број и дужина бочних грана на ризому, број пупољака на ризому и бочним гранама, број нодуса на ризому и бочним гранама, проценат суве материје ризома, маса свежег и сувог ризома, однос масе свежег и сувог ризома. Код гајених биљака праћен је и принос свежег и сувог ризома. Код свих узорака иђирота испитиван је садржај и састав етарског уља из ризома. Идентификоване су, такође, најзаступљеније компоненте и утврђен је садржаја &beta;-азарона. За утврђивање нивоа плоидије популација из Србије рађено је пребројавање хромозома. Испитивањем биљака са природних станишта, констатовано је да на већину њихових морфолошких одлика, локалитет није имао утицаја. Утицај локалитета испољен је само на: број нодуса на ризому (највећи је био у Дубовцу - 58 а најмањи на Обедској бари - 15), проценат суве материје (највећи је био у Раковцу - 50,2%, а најмањи на Делиблатској пешчари - 37,9%) и однос масе свежег и сувог ризома (највећи је на Делиблатској пешчари - 2,64, а најмањи у Раковцу - 1,90). У пољском огледу добијени су следећи резултати: висина биљака је била највећа при најмањој густини усева (35000 биљака/ha) и најмањој дози азота (60 kg/ha) дужина ризома, као и број и дужина њихових бочних грана су највећи при средњој густини садње (48000 биљака/ha) и најмањој дози азота; број пупољака на ризому има највећу вредност при најмањој густини садње и најмањој дози азота. Број пупољака прве бочне гране је био највећи на највећој густини садње (62000 биљака/ha) и при најмањој дози азота, а број нодуса на ризому није зависио од густине садње, као ни од доза ђубрења. Највећа маса свежег и сувог ризома остварена је при средњој густини садње (48000 биљака/ha) и најмањој (62000 биљака/ha) дози азота, док је проценат суве материје био највећи при највећој густини и најмањој дози азота (60 kg/ha). На однос масе свежег и сувог ризома утицај нису имали ни ђубрење ни густина</p><p>садње усева, док су приноси свежег и сувог ризома били највећи на највећој густини садње и при најмањој дози азота. Садржај етарског уља иђирота из природе није показао значајна одступања између локалитета. Садржај етарског уља ризома гајеног иђирота опадао је са порастом густине садње, док различите дозе азота нису утицале на ову особину. Максимална концентрација &beta;-азарона у етарском уљу иђирота са природног станишта била је 17,07 % (локалитет Раковац), док је највећи садржај &beta;-азарона код гајеног иђирота био 21,41 %. Повећана концентрација &beta;- азарона се објашњава интензивнијим метаболизмом азота, због повећане количине из ђубрива. обијени резултати потврђују да је концентрација &beta;-азарона у етарском уљу ризома иђирота слична резултатима из других земаља Европе. Бројањем хромозома утврђено је да иђирот припада триплоидном, европском варијетету Аcоrus cаlаmus vаr. cаlаmus.</p> / <p>&nbsp;Acorus calamus L. je višegodišnja zeljasta biljka vlažnih područja, čija su lekovita svojstva odavno poznata. Drogu iđirota čini rizom koji se upotrebljava kao čaj, prah, sok, gel, ulje ili krema. Zbog prekomerne eksploatacije i visokog stepena ugroženosti ove divlje lekovite biljne vrste u Srbiji je uvedena zabrana njegovog sakupljanja iz prirode. Da bi se zadovoljila povećana potražnja od strane industrija koje ga koriste, gajenje iđirota se nameće kao jedno od najpragmatičnijih rešenja. Za potrebe utvrđivanje načina gajenja, prvo se pristupilo istraživanju uslova uspevanja i variranje svojstava iđirota sa pet lokaliteta prirodnih staništa: Obedska bara, Deliblatska peščara, Zasavica, Rakovac i Dubovac. Potom je zasnovan dvogodišnji poljski ogled na kom je ispitivan uticaj primene osnovnih agrotehničkih mera, odnosno gustine sadnje i đubrenja azotom, na svojstva biljaka. Ogled je postavljen 2013. godine, na području zaseoka Ćumurane u naselju Ripanj. Kod biljka sa prirodnih staništa i sa oglednog polja praćena su sledeća svojstva: visina biljaka, dužina rizoma, broj i dužina bočnih grana na rizomu, broj pupoljaka na rizomu i bočnim granama, broj nodusa na rizomu i bočnim granama, procenat suve materije rizoma, masa svežeg i suvog rizoma, odnos mase svežeg i suvog rizoma. Kod gajenih biljaka praćen je i prinos svežeg i suvog rizoma. Kod svih uzoraka iđirota ispitivan je sadržaj i sastav etarskog ulja iz rizoma. Identifikovane su, takođe, najzastupljenije komponente i utvrđen je sadržaja &beta;-azarona. Za utvrđivanje nivoa ploidije populacija iz Srbije rađeno je prebrojavanje hromozoma. Ispitivanjem biljaka sa prirodnih staništa, konstatovano je da na većinu njihovih morfoloških odlika, lokalitet nije imao uticaja. Uticaj lokaliteta ispoljen je samo na: broj nodusa na rizomu (najveći je bio u Dubovcu - 58 a najmanji na Obedskoj bari - 15), procenat suve materije (najveći je bio u Rakovcu - 50,2%, a najmanji na Deliblatskoj peščari - 37,9%) i odnos mase svežeg i suvog rizoma (najveći je na Deliblatskoj peščari - 2,64, a najmanji u Rakovcu - 1,90). U poljskom ogledu dobijeni su sledeći rezultati: visina biljaka je bila najveća pri najmanjoj gustini useva (35000 biljaka/ha) i najmanjoj dozi azota (60 kg/ha) dužina rizoma, kao i broj i dužina njihovih bočnih grana su najveći pri srednjoj gustini sadnje (48000 biljaka/ha) i najmanjoj dozi azota; broj pupoljaka na rizomu ima najveću vrednost pri najmanjoj gustini sadnje i najmanjoj dozi azota. Broj pupoljaka prve bočne grane je bio najveći na najvećoj gustini sadnje (62000 biljaka/ha) i pri najmanjoj dozi azota, a broj nodusa na rizomu nije zavisio od gustine sadnje, kao ni od doza đubrenja. Najveća masa svežeg i suvog rizoma ostvarena je pri srednjoj gustini sadnje (48000 biljaka/ha) i najmanjoj (62000 biljaka/ha) dozi azota, dok je procenat suve materije bio najveći pri najvećoj gustini i najmanjoj dozi azota (60 kg/ha). Na odnos mase svežeg i suvog rizoma uticaj nisu imali ni đubrenje ni gustina</p><p>sadnje useva, dok su prinosi svežeg i suvog rizoma bili najveći na najvećoj gustini sadnje i pri najmanjoj dozi azota. Sadržaj etarskog ulja iđirota iz prirode nije pokazao značajna odstupanja između lokaliteta. Sadržaj etarskog ulja rizoma gajenog iđirota opadao je sa porastom gustine sadnje, dok različite doze azota nisu uticale na ovu osobinu. Maksimalna koncentracija &beta;-azarona u etarskom ulju iđirota sa prirodnog staništa bila je 17,07 % (lokalitet Rakovac), dok je najveći sadržaj &beta;-azarona kod gajenog iđirota bio 21,41 %. Povećana koncentracija &beta;- azarona se objašnjava intenzivnijim metabolizmom azota, zbog povećane količine iz đubriva. obijeni rezultati potvrđuju da je koncentracija &beta;-azarona u etarskom ulju rizoma iđirota slična rezultatima iz drugih zemalja Evrope. Brojanjem hromozoma utvrđeno je da iđirot pripada triploidnom, evropskom varijetetu Acorus calamus var. calamus.</p> / <p>&nbsp;&nbsp;Acorus calamus L. is a perennial herbaceous plant found in wet areas, whose medicinal properties have been long known. The drug of sweet flag is made from the rhizome which is used as tea, powder, juice, gel, oil or cream. Because of overexploitation and the high degree of endangerment of this wild medicinal plant species in Serbia collecting was banned. In order to meet the increased demand for this plant by industries that use it, cultivation of sweet flag is emerging as one of the most pragmatic solutions. For the purpose of determining the method for plant growth, the first approach was studying the growing conditions and the variation of properties of sweet flag from five natural habitats: Obedska pond, Deliblato Sands, Zasavica, Rakovac and Dubovac.After that a two-year field experiment was designed in which the effect of application of basic agrotechnical measures, i.e., different planting density and doses of nitrogen fertilization on the plants, was studied. The experiment was set up in 2013, in the area of the hamlet Ćumurana in the settlement Ripanj. In plants from natural habitats and the experiment, the following properties were measured: the height of the plants, the length of the rhizome, the number and length of lateral branches on the rhizome, the number of buds on the rhizome and lateral branches, the number of leaf scars on the rhizome and lateral branches, the percentage of dry matter of the rhizome, the mass of the fresh and the dry rhizome, the ratio of mass between the fresh and the dry rhizome. In the experiment with cultivated plants, the yield of the fresh and the dry rhizome was also measured. For all samples of sweet flag, the content and composition of the essential oil from the rhizome was measured. Also, the main components were identified and the content of the &beta;-asarone was determined. For the purposes of identifying the ploidy, i.e., which varieties the sweet flag from Serbia belongs to, counting of chromosomes was done. By examining plants from natural habitats, it was noted that the site had no influence on the majority of morphological features of plants. The impact of the sites was manifested only in the number of leaf scars (the largest number was in Dubovac-58,0 and the smallest number was in Obedska pond-15,0), percentage of dry matter (the largest percentage was in Rakovac-50.2% and the smallest percentage was in Deliblato Sands-37,9 %) and the ratio of mass between a fresh and a dry rhizome (the largest ratio was in Deliblato Sands-2,6 and the smallest ratio was in Rakovac-2,2). In the field experiment, the following results were obtained: the height of the plants is the largest at the lowest planting density (35000 plants/ha) and lowest nitrogen dosage (60 kg/ha), the length of the rhizome, as well as number and length of lateral branches of the rhizome are largest at medium planting density (48000 plants/ha) and the lowest dosage of nitrogen (60 kg/ha), the number of buds on the rhizome has the highest value at the lowest planting density (35000 plants/ha) and the lowest dosage of nitrogen (60 kg/ha). The number of buds on the first lateral branch was largest at the largest planting density (62000 plants/ha) and the lowest dosage of nitrog (60 kg/ha) , and the number of leaf scars on the rhizome does</p><p>not depend on the planting dosage or the dosage of fertilizing. The largest mass of the fresh and the dry rhizome is accomplished at medium planting density and the lowest dosage of nitrogen, while the percentage of dry matter was largest at the largest density and the lowest dosage of nitrogen. The fertilization and the crop density had no effect on the ratio of mass between the fresh and the dry rhizome, while the yields of the fresh and the dry rhizome were largest at the largest planting density and the lowest dosage of nitrogen. The content of essential oils of natural sweet flag showed no significant discrepancies between the sites. The content of essential oil of cultivated sweet flag rhizomes declined with the increase of planting density, while different nitrogen doses had no effect on this property. The maximum concentration of &beta;-asarones in the essential oil of natural sweet flag was 17,07 % (Rakovac), while the largest content of &beta;-asarones in cultivated sweet flag was 21,41 %. The larger concentration of &beta;-asarones is explained through increased nitrogen metabolism, because of increased amounts of fertilizer. The results confirm that the concentration of &beta;-asarone in the essential oil of sweet flag rhizomes is similar to the concentration of essential oil of sweet flag rhizomes from Europe. By counting the chromosomes it is established that sweet flag belongs to the triploid, European variety of Аcоrus cаlаmus vаr. cаlаmus.</p>

Submitted by admin tede (tede@pucgoias.edu.br) on 2016-12-12T17:45:59Z No. of bitstreams: 1 IVONETE FERREIRA DA COSTA.pdf: 1144206 bytes, checksum: 112aea88b52fbaed3f56007447beaf47 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-12-12T17:46:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 IVONETE FERREIRA DA COSTA.pdf: 1144206 bytes, checksum: 112aea88b52fbaed3f56007447beaf47 (MD5) Previous issue date: 2016-03-23 / The text brings the analysis of aspects of the literary discourse as the processes of construction of the scenes and the magical universe, in which the narratives of Marina Colasanti are realized, having as it shows the tales of the works Doze reis e a moca no labirinto do vento (2006): "The woman ramada", Uma ideia toda azul (2006): "Beyond the frame", "Between the leaves of green ó" and "Yarn after yarn". The general and specific objectives are to highlight and distinguish the encompassing and generic scenes present in the narratives, to identify the nature of the verbal sign in its relation to the nonverbal sign, and to analyze intertext resources, paratext, among others, as an artistic procedure. The narrative plans are approached, in which the characters are realized mimically, starting from the initial assumption formulated by Dominique Maingueneau. Non-verbal language is an invitation to read verbal language and vice versa. Both are associated with the signs that are constructed through the textual writing: loom and fabric. They can be seen now either explicitly or implicitly, and put in the service of a power that is realized by the act of reading. Thus, in the narrative text, there are traces of a speech in which the text is staged. / O texto traz a análise de aspectos do discurso literário como os processos de construção das cenas e o universo mágico, em que se realizam as narrativas de Marina Colasanti, tendo como mostra os contos das obras Doze reis e a moca no labirinto do vento (2006): “A mulher ramada”, Uma ideia toda azul (2006): “Além do bastidor”, “Entre as folhas do verde ó” e “Fio após fio”. Os objetivos geral e específicos são destacar e distinguir as cenas englobante e genérica presentes nas narrativas, identificar a natureza do signo verbal na sua relação com o signo não verbal e analisar recursos de intertexto, paratexto, entre outros, como procedimento artístico. Abordam-se os planos narrativos, nos quais se dá a realização dos personagens mimeticamente, partindo do pressuposto inicial formulado por Dominique Maingueneau. A linguagem não verbal é um convite à leitura da linguagem verbal e vice-versa. Ambas se associam aos signos que se constroem por meio da escritura textual: tear e tecido. Elas podem ser vistas ora de modo explícito, ora implícito, e se colocam a serviço de um poder que se realiza pelo ato de leitura. Assim, no texto narrativo, há rastros de um discurso em que o texto é encenado.