Objective: The purpose of this dissertation was to examine which student- and school-level factors differentiated (1) susceptible never smokers from non-susceptible never smokers, (2) experimental smokers from never smokers, and (3) current smokers from experimental smokers among a nationally representative sample of Canadian students in grade 9-12. Methods: Student-level data from Canada???s nationally representative 2008-2009 Youth Smoking Survey (2008 YSS) were linked with school-level data from the 2006 Census, and one built environment characteristic, and examined using multi-level logistic regression analyses. Results: Overall as hypothesized in these three studies, student-level and school-level characteristics were associated with smoking susceptibility among never smokers, experimental smoking and current smoking. The likelihood of susceptibility among never smokers (P=0.0002), experimental smoking (P<0.0001) and current smoking (P<0.001) significantly varied across schools. This study identified that attending a school in an urban (AOR=0.62; 95% CI 0.46-0.82) setting or in a high socioeconomic status (SES) neighbourhood (AOR=0.88; 95% CI 0.79-0.98) was inversely associated with odds of a student being an experimental smoker (versus a never smoker) when adjusting for student-level characteristics. The number of tobacco retailers located within a 1-km radius of each school was associated with the odds of a student being a current smoker (versus an experimental smoker) (AOR 1.03; 95% CI 1.01-1.05) and also associated with a student being a susceptible never smoker (versus a non-susceptible never smoker) (AOR 1.01; 95% CI 1.00-1.02) when adjusting for student-level characteristics. Additionally, several student-level intrapersonal and social context characteristics were associated with smoking susceptibility, experimental smoking and current smoking. Conclusions: This study showed that the characteristics of the school a student attends may increase their likelihood of a student being in any of the smoking stages that were examined. Additionally, several student-level factors were also associated with the three smoking stages. Understanding these factors will provide more insight to guide stakeholders interested in developing anti-tobacco strategies that are responsive to the risk and protective factors of adolescents in different smoking stages.

根據金管會銀行局的統計資料顯示，台灣在2005年2月底信用卡流通卡數已高逹44,611仟張，是1992年底信用卡流通卡數的近30倍。雖然信用卡流通卡數持續增長，在1992年底時成長率高逹62.1%，之後在這十年間信用卡流通卡數成長率幾乎都有30%以上的成長率，1996年成長率為48.7%，此時正為產品生命周期中的成長期。觀察近二年信用卡流通卡數的成長率，2004年只有16.7%，今年(2005年)成長率卻下滑到1%左右，可見信用卡市場已從生命周期中的成長期逐漸邁向成熟期。銀行若想在競爭激烈的信用卡市場中搶得先機，進而獲取利潤，應進行所謂產品的製程創新，即如何在信用卡進入產品生命周期的成熟期中，加強信用風險控管以降低成本、提高消費性產品即信用卡的品質和附加價值，以及如何進一步鞏固現有的信用卡客戶。本研究擬將提供一個具體之模型，以供日後銀行預測信用卡持卡人違約或剪卡之用。 本論文擬使用國內某家銀行在2004年3月底於資料倉儲中的客戶資料，有效分析客戶數共計128萬多筆。首先，本文先將信用卡客戶依人口統計變數、信用卡持卡人與發卡機構往來狀況、信用卡持卡人之使用狀況、信用卡持卡人之消費行為以及信用卡客戶付款狀況，探討信用卡客戶的剪卡概況。接著建構一個logistic model來預測客戶的剪卡機率，再用quantile regression model 分別對高剪卡率及低剪卡率之信用卡客戶進行分析。本文的重要發現有： 1. 年齡、是否使用循環利息在不同分量下，對於剪卡率的影響皆為負向關係，而且隨著分量愈大，剪卡率下降的幅度也愈多。 2. 每月限額、半年內交易次數、預借現金次數在不同分量下，對於剪卡率的影響皆為負向關係，而且隨著分量愈大，剪卡率下降的幅也愈少。 3. 婚姻狀況、有效信用卡數在不同分量下，對於剪卡率的影響皆為正向關係，而且隨著分量愈大，剪卡率增加的幅度也愈大。 銀行可根據重要的發現結果來制定授信政策，例如在每月限額部份，對於高剪卡率的客戶而言，若提高此客戶的信用額度，將使其剪卡率下降幅度少於低剪卡率的客戶，因此，銀行可著重在鞏固低剪卡率的客戶，藉由調高其信用額度，增加這群客戶對銀行信用卡的品牌忠誠度。或者可加以參考客戶的其它持卡消費行為，使授信政策更為完全，而且又可以滿足現存客戶的需求。

Thesis (Ph. D.)--Florida State University, 2005. / Advisor: Dr. Fred W. Huffer, Florida State University, College of Arts and Sciences, Dept. of Statistics. Title and description from dissertation home page (viewed June 10, 2005). Document formatted into pages; contains xii, 130 pages. Includes bibliographical references.

Thesis (M.S.)--California Polytechnic State University, 2010. / Mode of access: Internet. Title from PDF title page; viewed on April 16, 2010. Major professor: Dr. Tali Freed. "Presented to the faculty of California Polytechnic State University, San Luis Obispo." "In partial fulfillment of the requirements for the degree [of] Master of Science in Industrial Engineering." "April 2010." Includes bibliographical references (p. 71).

Thesis (M.S.)--Florida State University, 2004. / Advisor: Dr. Henry E. Fuelberg, Florida State University, College of Arts and Sciences, Dept. of Meteorology. Title and description from dissertation home page (viewed Sept. 24, 2004). Includes bibliographical references.

Thesis (M.S. in Operations Research)--Naval Postgraduate School, 2005. / Title from title screen (viewed Jan. 31, 2006). "June 2005." Includes bibliographical references (p. 89-90). Also issued in paper format.

Thesis (M.S. in Operations Research)--Naval Postgraduate School, June 2005. / Thesis Advisor(s): Thomas W. Lucas, Richard Spainhour. Includes bibliographical references (p. 89-90). Also available online.

Source: Dissertation Abstracts International, Volume: 70-03, Section: B, page: 1743. Advisers: Wenyaw Chan; Glasser H. Jay. Includes bibliographical references.

Στην σημερινή εποχή είναι μεγάλη η ανάγκη να κατατάσσουμε παρατηρήσεις σε γνωστές ομάδες - πληθυσμούς καθώς επίσης και να κάνουμε προβλέψεις. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι που κάνουν ή σκοπό έχουν να κατατάσσουν παρατηρήσεις. Στην διπλωματική εργασία περιγράφω δυο από τις σημαντικότερες μεθόδους που χρησιμοποιούνται ευρέως στην στατιστική, την διαχωριστική ανάλυση (discriminant analysis) και την λογιστική παλινδρόμηση (logistic regression). Στο πρώτο μέρος αναφέρω τι είναι η διαχωριστική ανάλυση, δίνω συνοπτικά μερικές εφαρμογές της μεθόδου και περιγράφω την διαφορά από την ανάλυση σε συστάδες. Στην συνέχεια αναλύω τον διαχωρισμό δυο πληθυσμών που ακολουθούν την κανονική κατανομή και τα κριτήρια που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Στόχος μας είναι να κατασκευάσουμε μια συνάρτηση που θα διαχωρίζει όσο το δυνατόν καλύτερα τους δυο πληθυσμούς. Πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει τέλειος διαχωρισμός, δηλαδή ενδέχεται η συνάρτηση να κατατάσσει λανθασμένα μια παρατήρηση σε μια από τις δυο ομάδες. Για αυτό πρέπει να λάβουμε υπόψη τα κόστη λανθασμένης κατάταξης και τις εκ των προτέρων πιθανότητες. Ο βέλτιστος διαχωρισμός θα πραγματοποιηθεί αν καταφέρουμε να ελαχιστοποιήσουμε το κόστος λανθασμένης κατάταξης. Στο τμήμα 3 βρίσκω την συνάρτηση κατάταξης όταν οι δυο πληθυσμοί έχουν ίσους πίνακες διασποράς (γραμμικός κανόνας κατάταξης) αλλά και όταν έχουν άνισες διασπορές (τετραγωνικός κανόνας κατάταξης). Εφόσον, έχω φτιάξει την συνάρτηση κατάταξης το επόμενο βήμα είναι να την αξιολογήσω. Περιγράφω δυο τρόπους αξιολόγησης (επικύρωσης), τον υπολογισμό του ρυθμού σφάλματος και την holdout διαδικασία. Στο τμήμα 5 αναφέρω την διαχωριστική ανάλυση του Fisher, τι υποθέσεις έκανε και πως κατάφερε να φτάσει στην ίδια συνάρτηση κατάταξης. Στην συνέχεια κάνω μια γενίκευση της διαχωριστικής ανάλυσης αν έχω g πληθυσμούς και δίνω το νέο τύπο της συνάρτησης κατάταξης όταν έχω ίσους και άνισους πίνακες διασποράς (γραμμικό – τετραγωνικό διαχωριστικό σκορ). Ερμηνεύω γεωμετρικά το γραμμικό διαχωριστικό σκορ. Στο τελευταίο τμήμα μελετάω την μέθοδο του Fisher όταν έχω g πληθυσμούς και αποδεικνύω μερικά θεωρήματα. Στο δεύτερος μέρος της διπλωματικής περιγράφω μια άλλη διαδικασία κατάταξης, την λογιστική παλινδρόμηση. Δίνω συνοπτικά μερικές εφαρμογές της μεθόδου και αναλύω πότε χρησιμοποιούμε αυτή την μέθοδο. Ξεκινώντας από το απλό γραμμικό μοντέλο παλινδρόμησης , αναφέρω τα προβλήματα που έχουμε τώρα που η μεταβλητή είναι δυαδική και πως τα αντιμετωπίζουμε, καταλήγοντας στην μορφή που έχει η απλή λογιστική συνάρτηση. Περιγράφω τις ιδιότητες της λογιστικής αποκρινόμενης συνάρτησης και πως προσαρμόζουμε το λογιστικό μοντέλο παλινδρόμησης χρησιμοποιώντας τους εκτιμητές μέγιστης πιθανοφάνειας. Κατόπιν δίνω την ερμηνεία του συντελεστή παλινδρόμησης και δίνω την μορφή της λογαριθμικής συνάρτησης πιθανοφάνειας όταν έχω επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις. Στο τμήμα 4 περιγράφω το πολλαπλό λογιστικό μοντέλο παλινδρόμησης και στο τμήμα 5 πως κατασκευάζεται το μοντέλο. Ελέγχω αν μπορούμε να παραλείψουμε μερικές προβλέπουσες μεταβλητές, χρησιμοποιώντας ένα στατιστικό που λέγεται μοντέλο απόκλισης, αλλά και από τον έλεγχο του λόγου πιθανοφάνειας. Προτού όμως χρησιμοποιήσω το μοντέλο στην πράξη εξετάζω την καταλληλότητα του, δηλαδή αν ικανοποιεί τις ιδιότητες της λογιστικής αποκρινόμενης συνάρτησης και αναζητώ τα outliers και τις παρατηρήσεις που έχουν την μεγαλύτερη επιρροή. Στα τμήματα 7 και 8 περιγράφω τα συμπεράσματα για τις παραμέτρους της λογιστικής παλινδρόμησης και για τον αποκρινόμενο μέσο, ενώ στο τμήμα 9 αναφέρω πως γίνεται η πρόβλεψη καινούριων παρατηρήσεων. Τελειώνοντας αναφέρω την πολύτομη λογιστική παλινδρόμηση και περιγράφω συνοπτικά τις ομοιότητες- διαφορές της διαχωριστικής ανάλυσης και της λογιστικής παλινδρόμησης. / -

There is growing interest in using large-scale observational data collected through national disease registries to develop clinical prediction models (CPMs) that use the experiences of past patients to make predictions about risks of outcome in future patients. CPMs are often developed in isolation across different populations, with repetitive de novo development a common modelling strategy. However, this fails to utilise all available information and does not respond to changes in health processes through time/space. Using the UK transcatheter aortic valve implantation (TAVI) registry as motivation, this thesis aimed to develop methods that improve the development of CPMs within local populations. Three research questions (RQs) were considered: (1) what are the challenges of mortality risk prediction in TAVI due to changes in procedure knowledge and the patient population? (2) Can we use a combination of baseline patient characteristics to predict the risk of mortality post TAVI? (3) How can we exploit multi-dimensional information about patients to inform clinical decision-making at a local-level? Chapter 2 demonstrates potential to simplify the procedure by removing pre-dilation of the aortic valve, thereby altering the underlying treatment pathway, and Chapter 3 shows that mortality rates from registries should be reported in the context of the underlying patient population. Despite Chapter 2 and 3 presenting potential challenges to TAVI risk prediction (RQ 1), CPMs are fundamental to support benchmarking/audit analyses. To this end, Chapter 4 found that the performance of existing TAVI CPMs was inadequate for use in UK patients. Through the discovery of new risk factors (e.g. frailty) in Chapter 5, the thesis derived a UK-TAVI CPM for audit analyses within the UK cohort (Chapter 6). While Chapters 4-6 present the classic framework of CPM development (RQ 2), this cannot overcome the challenges of mortality prediction in the TAVI setting (RQ 1) and is not suited to support local healthcare decision-making (RQ 3). Thus, Chapter 7 found that local model development could be supported through aggregating existing models rather than re-development. Existing methods of model aggregation were extended in Chapter 8 to allow prior research and new data to be utilised within the modelling strategy; application of the herein derived method to the UK TAVI registry indicated that it could facilitate the choice between model aggregation and de novo CPM derivation. Generally, this thesis has the potential to improve the implementation of CPMs within local populations by moving away from the iterative process of re-development. Practically, the thesis derived a UK-TAVI CPM for audit analyses, using classic and novel methodology.