The aim of the study is to examine how well MSB (Swedish Civil Contingencies Agency) prepare the Swedish humanitarian aid workers to face stressful situations, looking at the pre- deployment preparation received. The study investigates how effective and relevant the pre- deployment preparation is in terms of building resilience against stress, according to the humanitarian aid workers’ experience. This study has been conducted with a quantitative online survey, combined with a qualitative open- ended survey. The surveys were based on research models on work-related stress and on resilience- building among humanitarian aid workers. The frameworks point out criteria needed to be fulfilled by an organization in order to build sufficient stress- resilience among humanitarian aid workers in the pre- deployment phase. The results reveal that MSB is able to fulfill most of the criteria set in accordance with the theoretical framework. The one and only criterion MSB fails in providing is an open, in- depth discussion about mental health before the aid worker is deployed. This also corresponds to the aid workers experience of not being provided with this. The aid workers’ experience reveals that resilience against stress is important, however, many seem to build resilience independently from MSB.

Abstract      Refugee children living in refugee camps are a vulnerable population at a high risk of developing mental health problems, behavioural issues, and being exposed to violence or trauma. However, not all children that experience these stressors of displacement develop negative outcomes. Some children adapt to the circumstances and build resilience against the challenges. Because the number of refugee children has risen, the importance of studying the subject and finding protective factors are critical. Therefore the aim of this study was to look into circumstances and interventions that promote mental well-being and resilience in refugee children in the context of a refugee camp, from a holistic perspective. Considering UN global goals the results of this study can be used in expanding resilience-building interventions in order to promote mental well-being around the world, particularly in developing countries.  A qualitative approach was taken through semi-structured interviews to gather data. Two participants working as practitioners in a resilience-building project in the Zaatari refugee camp in Jordan were selected through a snowball selection. Through the theories of ecology of child development and the model of the seven Cs of resilience, this study identified resilience-building in several levels, including personal, family and community. Having knowledge about the strengths and development potential of oneself, close family relations, a supportive community and peer groups help children to  build resilience and overcome challenges. The study also found that in order to understand resilience-building in children a holistic approach is required. There are strong links between children, their families, their communities, and their psychosocial well-being. / Abstrakt  Flyktingbarn som bor i flyktingläger är en utsatt grupp som löper stor risk att utveckla psykiska störningar, beteendeproblem och utsättas för våld eller trauma. Trots alla stressorer med att vara flykting anpassar sig en del barn till omständigheterna och visar motståndskraft. Eftersom antalet flyktingbarn har ökat runt om i världen är vikten av att studera ämnet och hitta skyddsfaktorer som leder till motståndskraft avgörande för barnens välmående. Därför var syftet med denna studie att fokusera på omständigheter och interventioner som främjar flyktingbarns psykiska välbefinnande och motståndskraft i kontexten av ett flyktingläger, ur ett holistiskt perspektiv. Med tanke på FN:s globala mål kan resultaten av denna studie användas för att utöka motståndsbyggande interventioner för att främja mentalt välbefinnande hos barn runt om i världen, särskilt i utvecklingsländerna.  En kvalitativ metod genom semistrukturerade intervjuer användes för att samla in data. Två deltagare som arbetade i ett motståndsbyggande projekt (resilience-building project) i flyktinglägret Al-Zaatari i Jordanien valdes ut genom ett snöbollsurval. Genom teorierna om socialekologi för barnens utveckling och modellen sju C om motståndskraft identifierade denna studie att motståndsbyggande hos barn sker på flera nivåer, inklusive personlig, familj och i samhällsnivå. Att ha kunskap om sina styrkor och utvecklingspotentialer, att ha nära familjerelationer och stödjande samhällen och kamratgrupper hjälper barnen att bygga motståndskraft och övervinna utmaningar. Studien fann också att för att förstå motståndsbyggande hos barn krävs ett holistiskt förhållningssätt. Det finns starka kopplingar mellan barn, deras familjer och deras samhällen, och psykosocialt välbefinnande. För att hjälpa barn bygga motståndskraft är därför en dynamisk process nödvändig. / خلاصه کودکان پناهنده ای که در کمپ های پناهندگان زندگی می کنند، جمعیتی آسیب پذیر هستند که در معرض خطر بالای ابتلا به مشکلات سلامت روانی، مسائل رفتاری، و قرار گرفتن در معرض خشونت یا تروما قرار دارند. با این حال، همه کودکانی که این عوامل استرس زای جابجایی را تجربه می کنند، پیامدهای منفی ندارند. برخی از کودکان با شرایط سازگار می شوند و در برابر چالش ها انعطاف پذیری می کنند. از آنجا که تعداد کودکان پناهنده افزایش یافته است، اهمیت تحقیق کردن موضوع و یافتن عوامل محافظتی بسیار مهم است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی شرایط و مداخلاتی بود که بهزیستی روانی و تاب‌آوری را در کودکان پناهنده در چارچوب یک اردوگاه پناهندگان، از منظر کل نگر ارتقا می‌دهد. با توجه به اهداف جهانی سازمان ملل، نتایج این مطالعه می‌تواند در گسترش مداخلات تاب‌آوری به  منظور ارتقای بهزیستی روانی در سراسر جهان به‌ ویژه در کشورهای در حال توسعه استفاده شود. برای جمع‌آوری داده‌ها، روش کیفی از طریق مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته اتخاذ شده  است. دو شرکت کننده که به عنوان کارآموز در یک پروژه انعطاف پذیری در اردوگاه پناهندگان زعتری در اردن کار می کردند از طریق نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. این مطالعه از طریق تئوری‌های بوم‌شناسی رشد کودک و مدل هفت C تاب‌آوری، تاب‌آوری‌ سازی را در سطوح مختلفی از جمله فردی، خانوادگی و اجتماعی شناسایی کرده است .داشتن دانش در مورد نقاط قوت و محتمل رشد خود، روابط نزدیک خانوادگی، جامعه حامی و گروه های همسالان به کودکان کمک می کند تا تاب آوری را ایجاد کنند و بر چالش ها غلبه کنند. این تحقیق همچنین نشان داد که برای تاب‌آوری در کودکان به یک رویکرد جامع نگر نیاز است. پیوندهای محکمی بین کودکان، خانواده‌ها، جوامع و رفاه روانی اجتماعی آنها وجود دارد.

The aim of the study was to investigate the role of the life skills training programme in instilling resilience to HIV infection among teen mothers. The study targeted teenage mothers who took part in a life skills training programme in a rural area of Lesotho between 2009 and 2014. The objectives of the study were to; understand what teen mothers have learnt by participating in the project; understand how useful the knowledge was in helping them to cope with HIV and AIDS; understand whether the teen mothers are still using the skills they have been taught to cope with HIV and AIDS, and to understand how the participation in the project benefited them. The research design of the study was quantitative research. A census survey was used to collect data among research participants. The study employed the Health Belief Model, self-efficacy, and resilience theories to explore levels of resilience among teen mothers. The findings show that the teen mothers’ resilience to HIV and AIDS was enhanced by the life skills training. It also shows that the information raised teen mothers’ levels of awareness of health risks and mitigating actions (life skills). This in turn improved their confidence and competency to implement positive behaviour change. It has also emerged from the study that there is continued use of the acquired knowledge and skills by the teen mothers after the project. The findings also provide evidence of the value of conducting follow up studies on intervention programmes. The study recommends life skills programme be an inseparable part of HIV and AIDS awareness, especially among teenagers. Such intervention should ideally form part of the school curriculum. / Sociology / M.A. (Social Behavior Studies in HIV and AIDS)

Klimawandel und Biodiversitätsverlust sowie Verstädterung und demografischer Wandel haben tiefgreifende Auswirkungen auf Städte und ihre Ökosysteme und damit auf die Lebensbedingungen der Mehrheit der Menschheit. Die Geschwindigkeit des Wandels und die Dringlichkeit der Folgen macht Umweltmonitoring zu einem potentiell interessanten Tool für nachhaltige und resiliente Stadtentwicklung. Der erste Artikel gibt einen Überblick über den aktuellen Stand der Fernerkundung in Bezug auf Stadtökologie und zeigt, dass Fernerkundung relevant für nachhaltige Stadtplanung ist. Es bestehen jedoch bestehen Mängel, da viele Studien nicht direkt umsetzbar sind. Der zweite Artikel zeigt, dass eine wachsende Stadt Möglichkeiten für den Ausbau der grünen Infrastruktur bieten kann. Im dritten Artikel wird untersucht, wie sich die städtische Dichte auf die Bereitstellung von Ökosystemdienstleistungen der grünen Infrastruktur auswirkt. Es wird gezeigt, dass eine hohe Siedlungsdichte nicht zwangsläufig zu einem geringeren Biodiversitätspotenzial oder einer geringeren Kühlkapazität führt. Allerdings sind dicht bebaute Gebiete mit geringer Vegetationsbedeckung besonders auf grüne Infrastruktur angewiesen. Der vierte Artikel befasst sich mit der Frage, wie naturbasierte Lösungen durch eine bessere Vernetzung der Beteiligten gestärkt werden können. Auf der Grundlage einer gezielten Literaturrecherche über Informationstechnologie zur Unterstützung sozial-ökologischer Systeme wird ein Instrument zur Entscheidungshilfe entwickelt. Dieses kombiniert ökologische und soziale Indikatoren, um Klimawandeladaption in Übereinstimmung mit den sozio-ökologischen Bedingungen entwickeln zu können. Der fünfte Artikel bietet eine grundsätzliche Perspektive zur Unterstützung der städtischen Nachhaltigkeit, die auf dem ökologischen-Trait Konzept basiert. Zusammen bieten die fünf Artikel Wege für die Fernerkundungswissenschaft und die angewandte Raumplanung für nachhaltige und resiliente Entwicklungen in Städten. / Climate change and biodiversity loss, as well as urbanisation and demographic change, are major global challenges of the 21st century. These trends have profound impacts on cities and their ecosystems and thus on the living conditions of the majority of humanity. This raises the need for timely environmental monitoring supporting sustainable and resilient urban developments. The first article is an overview of the state of the art of remote sensing science in relation to urban ecology. The review found that remote sensing can contribute to sustainable urban policy, still insufficiencies remain as many studies are not directly actionable. The second article shows that a growing city can provide opportunities for an increase in green infrastructure. Here, remote sensing is used for long-term analysis of land-use in relation to urban forms in Berlin. The third article examines how urban density affects ecosystem service provision of urban green infrastructure. It is shown that residential density does not necessarily lead to poor biodiversity potential or cooling capacity. However, dense areas with low vegetation cover are particularly dependent on major green infrastructure. The fourth article explores ways to reinforce nature-based solutions by better connecting and informing stakeholders. Based on a focussed literature review on information technology supporting urban social-ecological systems, a decision support tool is developed. The tool combines indicators based on ecological diversity and performance with population density and vulnerability. This way, climate change adaptation can be developed in accordance with socio-ecological conditions. The concluding fifth article offers an outlook on a larger framework in support of urban sustainability, based on the ecological trait concept. Together the five research papers provide pathways for urban remote sensing science and applied spatial planning that can support sustainable and resilient developments in cities.