• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 3
  • 2
  • Tagged with
  • 5
  • 5
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Estrategias de manejo de malezas acuáticas sumergidas en canales de riego

Molinari, Marcos Adrián 09 May 2023 (has links)
El crecimiento desmedido de especies como Chara contraria y Stuckenia pectinata dentro de los canales de riego, reduce la capacidad de transporte del agua en el sistema de riego del Valle Inferior del Río Colorado (VIRC). La presente tesis incluye el estudio de la capacidad invasora de C. contraria, diferentes opciones de control químico aplicables tanto en preemergencia como en postemergencia y el impacto del riego con agua tratada con productos químicos sobre distintos cultivos. C. contraria tiene la habilidad de colonizar rápidamente ambientes disturbados. Si bien, al momento de iniciarse la temporada de riego se registraron diferencias en promedio de 13.108 y 742 emergencias de talos m-2 en canales sin reestructurar y reestructurados respectivamente, se establece prontamente un stand monoespecífico en solo tres meses. El control químico en preemergencia se evaluó mediante la aplicación de diuron en canales de riego y diuron, metsulfuron, imazapir y ácido acético en sedimento seco colocado en acuarios. Solo los tratamientos de diuron en acuarios redujeron el crecimiento de C. contraria, aunque por efecto del lavado continuo de este producto por el agua de riego estos resultados no se repitieron en los canales. Entre los métodos de control evaluados en postemergencia en acuarios o canales, las aplicaciones de SCP a 0,625 y 1,25 ppm de cobre con tiempos de contacto (TC) mayores a 12h produjeron una reducción de la biomasa de C. contraria seguido de un rápido rebrote 10 días después del tratamiento. Se midió solo un 20% del cobre aplicado presente en el agua de riego 200m luego de la aplicación. El uso de diuron a 1ppm y TC de 8 -18 horas redujo la biomasa y evitó el rebrote de C. contraria y S. pectinata únicamente en acuarios. La aplicación de paraquat a 0,5ppm durante 18h de TC permitió reducir significativamente la biomasa de S. pectinata en acuarios y mostrar síntomas de marchitamiento de hojas en canales de riego, seguido de un rebrote 14 días después del tratamiento. El uso de 1,24 g de sulfato de amonio y cal L-1 durante 12h redujó la biomasa de C. contraria tanto en acuarios como en canales de riego. El secado de canales de riego durante los meses de verano por 7 a 12 días redujo en promedio un 80% la biomasa de C. contraria. Respecto al riego con agua tratada con SCP durante dos años, no se midió reducciones en el crecimiento ni acumulación de cobre en los tejidos, aunque si se detectó un aumento en el contenido de cobre disponible de los suelos irrigados. Mientras que los riegos con paraquat y SA y cal resultaron seguros para Trifolium pratense y Allium cepa a las dosis ensayadas para el control de C. contraria y S. pectinata, el riego con agua tratada con diuron produjo efectos fitotóxicos sobre estos mismos cultivos a partir de 0,016ppm. La información presentada en esta tesis deriva en el aporte de conocimiento aplicable con bases ecofisiológicas que contribuyen al manejo integrado de malezas acuáticas sumergidas en canales de riego. / The excessive growth of species such as Chara contraria and Stuckenia pectinata within irrigation canals reduces the water transport capacity of the irrigation system of the Lower Valley of the Colorado River (VIRC). This thesis includes the study of the invasive capacity of C. contraria, different chemical control options applicable both pre-emergence and post-emergence, and the impact of irrigation with water treated with chemical products on several crops. C. contraria has the ability to rapidly colonize disturbed environments. At the beginning of the irrigation season, although average differences of 13,108 and 742 thallus emergence per square meter were recorded in unrestructured and restructured canals, respectively, it quickly establishes in a monospecific stand in just three months. Chemical control in preemergence was evaluated through the application of diuron in irrigation canals and diuron, metsulfuron, imazapir and acetic acid in dry sediment placed in aquariums. Only the diuron treatments in aquarium reduced the growth of C. contraria, although due to the effect of the continuous washing of this product by the irrigation water, these results were not repeated in canals. Among the control methods evaluated postemergence in aquariums or canals, SCP applications at 0.625 and 1.25 ppm of copper with contact times (TC) greater than 12 hours produced a reduction in C. contraria biomass followed by a rapid regrowth 10 days after treatment. Only 20% of the applied copper present in the irrigation water 200m downstream of the application point was measured. The use of diuron at 1ppm and TC of 8 -18 hours reduced the biomass and prevented the regrowth of C. contraria and S. pectinata only in aquariums. Paraquat application at 0.5ppm during 18h of TC significantly reduced the biomass of S. pectinata in aquariums and showed slight symptoms of leaf wilting in irrigation canals, followed by regrowth 14 days after treatment. The use of 1.24 g de ammonium sulfate and lime per liter for 12 hours reduced the biomass of C. contraria both in aquariums an irrigation canals. Drying irrigation canals during the summer months for 7 to 12 days reduced the biomass of C. contraria by an average of 80%. Regarding irrigation with water treated with SCP for two years, no reductions in growth or accumulation of copper in the tissues were measured, although an increase in the available copper content of the irrigated soils was detected. While the irrigation with paraquat and SA and lime were secure for Trifolium pratense and Allium cepa at tested doses for the control of C. contraria and S. pectinata, the irrigation with water treated with diuron produced phytotoxic effects on these same crops from of only 0.016ppm. The information presented in this thesis derives in the amount of applicable knowledge with ecophysiological bases that contribute to the integrated management of submerged aquatic weeds in irrigation canals.
2

Eficacia e implicancias fisiológicas del uso de fertilizantes nitrogenados para corregir la carencia de hierro en el palto (Persea americana Mill.)

Granja Trávez, Johnny Fernando January 2016 (has links)
Tesis para optar al Grado de Magister en Ciencias Agropecuarias, Mención en Producción Frutícola / El palto es una especie susceptible a la carencia de Fe, debido a que los suelos con pH neutro-alcalino y alta concentración de carbonatos reducen la capacidad de absorción de este elemento por la planta, provocando el síntoma conocido como clorosis férrica. Los métodos actuales para corregir el problema, como uso de quelatos y ácidos, son onerosos y contaminantes. En tal contexto se propuso como alternativa el uso de fertilizantes nitrogenados amoniacales, los cuales tienen un efecto acidificante en el pH del suelo y la rizósfera. Para este propósito se evaluó la urea y el sulfato de amonio, aplicados en forma simple y acompañados con un inhibidor de nitrificación (DMPP), así como dos tratamientos control, un absoluto (nitrato de calcio) y un positivo (nitrato de calcio + quelato Fe-EDDHA). El ensayo se ubicó en la localidad de Hijuelas y se utilizaron paltos “Hass” de 3 años de edad. Los resultados indicaron que las aplicaciones de sulfato de amonio con y sin DMPP redujeron la concentración de carbonatos totales y caliza activa, así también redujeron el pH del suelo. Por otra parte, los paltos tratados con sulfato de amonio + DMPP, urea, y nitrato de calcio + Fe-EDDHA alcanzaron un 25% de incremento en la concentración de clorofila en hojas en comparación con el resto de los tratamientos, mientras que en crecimiento de brote, actividad fotosintética y conductancia estomática foliar no mostraron diferencias significativas entre los tratamientos. / Avocado trees are highly susceptible to Fe deficiency, in soils with neutral-alkaline pH and high concentration of carbonate the absorption capacity of this element by the plant is reduced, causing the symptom known as iron chlorosis. Currently, methods to control this problem are based on the use of Fe chelates and inorganic acids applications to soil, being these expensive and polluting techniques. In this context it was proposed, as an alternative, the use of ammonium based nitrogen fertilizers, which can decrease the soil and rhizosphere pH. Urea and ammonium sulphate were applied simply and accompanied with an nitrification inhibitor (DMPP), plus two control treatments, an absolute (calcium nitrate) and a positive (calcium nitrate + Fe-EDDHA chelate). The experiment was located in Hijuelas and 3 years old avocados cv. “Hass” trees were used. Results indicated that applications of ammonium sulfate with and without DMPP decreased the concentration of total carbonates and active lime, and also soil pH was reduced. Moreover, avocados treated with DMPP + ammonium sulphate, urea and calcium nitrate + Fe-EDDHA reached a 25% increase in the concentration of chlorophyll in leaves compared with other treatments, while shoot growth, photosynthetic activity and leaf stomatal conductance showed no significant differences.
3

Produção de forragem e transformações do nitrogênio do fertilizante em pastagem irrigada de capim Tanzânia. / Herbage production and transformations of the fertilizer nitrogen in irrigated tanzania grass.

Martha Júnior, Geraldo Bueno 28 July 2003 (has links)
Apesar de o manejo da pastagem ser um componente chave em sistemas pastoris, poucos esforços foram feitos para determinar a intensidade de pastejo adequada para pastagens tropicais, especialmente sob condições irrigadas. O atrativo econômico de sistemas de pastagens irrigadas depende da elevada produtividade da pastagem, o que significa que fertilizantes nitrogenados precisam ser utilizados. Entretanto, para estabelecer medidas efetivas visando o manejo do nitrogênio (N) é necessário entender o balanço entre entradas e saídas de N e a eficiência de ciclagem e transformações do N em sistemas de produção animal em pastejo. Nesse contexto, sete experimentos foram realizados para avaliar o efeito do resíduo pós-pastejo ou de níveis de fertilizante nitrogenado sobre a produção de forragem e a recuperação do N-fertilizante em pastagem irrigada de Panicum maximum cv. Tanzânia. O resíduo pós-pastejo para pastagem de capim Tanzânia irrigada e adubada com N durante o inverno, considerando ciclo de pastejo de 36 dias, deve ser de aproximadamente 1.900 a 2.100 kg/ha de massa seca verde. Para as estações de primavera e verão, a massa de forragem residual deve ser de cerca de 1.700 a 2.700 kg/ha de massa seca verde. Esse manejo assegurou que a produção de folhas e a relação folha/haste fossem próximas do máximo. Parcelas de 1 m 2 , tendo uma touceira do capim em seu centro geométrico, foram adequadas para estudar a recuperação de fertilizante- 15 N, independentemente da intensidade de pastejo e estação do ano. O aumento da intensidade de pastejo resultou em decréscimo na massa da touceira. Quanto menor a massa da touceira, maior a dependência no N-fertilizante. A combinação de elevada umidade do solo, ausência de chuva no dia subseqüente à adubação e alta temperatura determinaram baixa recuperação de 15 N-uréia no sistema solo-planta (< 35% do N aplicado) e elevadas perdas de amônia por volatilização (> 40% do N aplicado) nos níveis de adubação superiores a 80 kg/ha de N durante o verão. A absorção foliar da amônia volatilizada da uréia aplicada ao solo variou de 2,5% (120 kg/ha de N) a 16,4% (40 kg/ha de N) do nitrogênio volatilizado. Com adubações inferiores a 60 kg/ha de N observou-se níveis subótimos de nutrição nitrogenada e tendência de maior discriminação do 13 C durante o verão. / Whilst grazing management is a key component in pastoral systems little effort has been made to determine the adequate grazing intensity for tropical pastures, especially under irrigated conditions. The economical attractiveness of irrigated pasture systems depends on high pasture productivity, meaning that fertilizer nitrogen (N) must be used. However, to make effective changes toward sustainable N management, an understanding of the balance between N inputs and outputs and the efficiency of N cycling and transformation within the grassland system is required. In this context, seven experiments were carried out to evaluate the effect of post-grazing residue or nitrogenous fertilizer levels on herbage production and on fertilizer-N recovery in irrigated Panicum maximum cv. Tanzania pasture. The post-grazing residue for irrigated, N-fertilized Tanzania grass pasture during the winter, considering a 36-day grazing cycle, should be around 1900 to 2100 kg/ha of green dry matter. During the spring/summer seasons the residual stubble mass should be around 1700 to 2700 kg/ha of green dry matter. This management ensured that leaf production and leaf/stem ratio were close to the maximum. A plot-size of 1 m 2 , with a tussock of the grass in its geometric center, was adequate to study 15 N-fertilizer recovery irrespective of grazing intensity and season of the year. Increasing the grazing intensity resulted in decreased tussock mass. The smaller the tussock mass the greater was the reliance on fertilizer-N. The combination of high soil water content, lack of rainfall in the day following fertilization and high temperature determined low urea- 15 N recovery in the soil-plant system (< 35% of applied N) and high ammonia volatilization losses (> 40% of applied N) at fertilizations levels higher than 80 kg N/ha during the summer. The absorption of ammonia volatilized from urea applied to soil varied from 2.5% (120 kg N/ha) to 16.4% (40 kg N/ha) of the volatilized nitrogen. With fertilizations lower than 60 kg N/ha it was observed sub-optimal N nutrition and a trend of higher 13 C discrimination during the summer.
4

Produção de forragem e transformações do nitrogênio do fertilizante em pastagem irrigada de capim Tanzânia. / Herbage production and transformations of the fertilizer nitrogen in irrigated tanzania grass.

Geraldo Bueno Martha Júnior 28 July 2003 (has links)
Apesar de o manejo da pastagem ser um componente chave em sistemas pastoris, poucos esforços foram feitos para determinar a intensidade de pastejo adequada para pastagens tropicais, especialmente sob condições irrigadas. O atrativo econômico de sistemas de pastagens irrigadas depende da elevada produtividade da pastagem, o que significa que fertilizantes nitrogenados precisam ser utilizados. Entretanto, para estabelecer medidas efetivas visando o manejo do nitrogênio (N) é necessário entender o balanço entre entradas e saídas de N e a eficiência de ciclagem e transformações do N em sistemas de produção animal em pastejo. Nesse contexto, sete experimentos foram realizados para avaliar o efeito do resíduo pós-pastejo ou de níveis de fertilizante nitrogenado sobre a produção de forragem e a recuperação do N-fertilizante em pastagem irrigada de Panicum maximum cv. Tanzânia. O resíduo pós-pastejo para pastagem de capim Tanzânia irrigada e adubada com N durante o inverno, considerando ciclo de pastejo de 36 dias, deve ser de aproximadamente 1.900 a 2.100 kg/ha de massa seca verde. Para as estações de primavera e verão, a massa de forragem residual deve ser de cerca de 1.700 a 2.700 kg/ha de massa seca verde. Esse manejo assegurou que a produção de folhas e a relação folha/haste fossem próximas do máximo. Parcelas de 1 m 2 , tendo uma touceira do capim em seu centro geométrico, foram adequadas para estudar a recuperação de fertilizante- 15 N, independentemente da intensidade de pastejo e estação do ano. O aumento da intensidade de pastejo resultou em decréscimo na massa da touceira. Quanto menor a massa da touceira, maior a dependência no N-fertilizante. A combinação de elevada umidade do solo, ausência de chuva no dia subseqüente à adubação e alta temperatura determinaram baixa recuperação de 15 N-uréia no sistema solo-planta (< 35% do N aplicado) e elevadas perdas de amônia por volatilização (> 40% do N aplicado) nos níveis de adubação superiores a 80 kg/ha de N durante o verão. A absorção foliar da amônia volatilizada da uréia aplicada ao solo variou de 2,5% (120 kg/ha de N) a 16,4% (40 kg/ha de N) do nitrogênio volatilizado. Com adubações inferiores a 60 kg/ha de N observou-se níveis subótimos de nutrição nitrogenada e tendência de maior discriminação do 13 C durante o verão. / Whilst grazing management is a key component in pastoral systems little effort has been made to determine the adequate grazing intensity for tropical pastures, especially under irrigated conditions. The economical attractiveness of irrigated pasture systems depends on high pasture productivity, meaning that fertilizer nitrogen (N) must be used. However, to make effective changes toward sustainable N management, an understanding of the balance between N inputs and outputs and the efficiency of N cycling and transformation within the grassland system is required. In this context, seven experiments were carried out to evaluate the effect of post-grazing residue or nitrogenous fertilizer levels on herbage production and on fertilizer-N recovery in irrigated Panicum maximum cv. Tanzania pasture. The post-grazing residue for irrigated, N-fertilized Tanzania grass pasture during the winter, considering a 36-day grazing cycle, should be around 1900 to 2100 kg/ha of green dry matter. During the spring/summer seasons the residual stubble mass should be around 1700 to 2700 kg/ha of green dry matter. This management ensured that leaf production and leaf/stem ratio were close to the maximum. A plot-size of 1 m 2 , with a tussock of the grass in its geometric center, was adequate to study 15 N-fertilizer recovery irrespective of grazing intensity and season of the year. Increasing the grazing intensity resulted in decreased tussock mass. The smaller the tussock mass the greater was the reliance on fertilizer-N. The combination of high soil water content, lack of rainfall in the day following fertilization and high temperature determined low urea- 15 N recovery in the soil-plant system (< 35% of applied N) and high ammonia volatilization losses (> 40% of applied N) at fertilizations levels higher than 80 kg N/ha during the summer. The absorption of ammonia volatilized from urea applied to soil varied from 2.5% (120 kg N/ha) to 16.4% (40 kg N/ha) of the volatilized nitrogen. With fertilizations lower than 60 kg N/ha it was observed sub-optimal N nutrition and a trend of higher 13 C discrimination during the summer.
5

Efecto del sulfato de amonio, ácido acetilsalicílico y biosólidos en parámetros edáficos, fisiológicos, bioquímicos y productivos en Stipa caudata en una condición de escasez hídrica.

Molina Khouzam, Julio Andrés 05 March 2025 (has links)
[ES] La escasez hídrica afecta gran parte Chile desde hace aproximadamente 15 años. Stipa caudata es una especie nativa adaptada a condiciones de aridez. Por su parte, el ácido acetil salicílico y sulfato de amonio alivian el estrés hídrico en plantas, mientras que los biosólidos mejoran las características fisicoquímicas del suelo. El objetivo de este trabajo fue evaluar el efecto del ácido acetilsalicílico (AAS), sulfato de amonio (SA) y biosólidos (BS) en parámetros edáficos, fisiológicos, bioquímicos y productivos en Stipa caudata tratada bajo una condición de escasez hídrica. Se realizaron cuatro experimentos, dos durante la temporada 2018-2019 y dos durante la temporada 2019-2020. Se emplearon diseños experimentales de Parcelas Divididas en Bloques al Azar (PDBA). En la temporada 2018-2019, en el primer experimento se determinó el efecto de AAS y SA en macetas de 10 L al aire libre durante el mes de septiembre, como ensayo preliminar, instaurando un segundo y similar experimento en noviembre. En la temporada 2019-2020, se determinó el efecto de ácido acetil salicílico y de biosólidos provenientes de plantas de aguas residuales en macetas de 1 L en invernadero durante julio. En los tres experimentos se evaluaron los tratamientos en condiciones de riego y escases hídrica. Se evaluaron parámetros edáficos como: pH, CE, contenido volumétrico del agua en el suelo contenido de carbonatos y materia orgánica; referentes a la producción de biomasa: altura y grosor de tallos, número de hojas, peso fresco y seco de la parte aérea y radical. Por otra parte, se evaluaron parámetros vinculados a la resistencia a la escases hídrica, como lo es, a nivel fisiológico, la producción de clorofilas, mientras que a nivel bioquímico la actividad de enzimas antioxidantes como la catalasa (CAT), superóxido dismutasa (SOD), ascorbato peroxidasa (APX) y glutatión peroxidasa (GR) junto a antioxidantes no enzimáticos como fenoles totales (TPC), flavonoides totales (TF) y osmoprotectantes como prolina (Pro) y contenido de iones en el material vegetal. La escasez hídrica aumentó la actividad APX y malondialdehído (MDA), mientras que la presencia de AAS o SA incrementó el contenido de prolina, flavonoides y clorofilas. Los resultados sugieren que la presencia de AAS o SA podrían ser una estrategia efectiva para aliviar los efectos negativos de la escasez hídrica en el crecimiento de Stipa caudata. / [CA] L'escassetat hídrica afecta gran part Xile des de fa aproximadament 15 anys. *Stipa *caudata és una espècie nativa adaptada a condicions d'aridesa. Per part seua, l'àcid acetil salicílic i sulfat d'amoni alleugen l'estrés hídric en plantes, mentre que els *biosólidos milloren les característiques fisicoquímiques del sòl. L'objectiu d'este treball va ser avaluar l'efecte de l'àcid acetilsalicílic (*AAS), sulfat d'amoni (SA) i *biosólidos (*BS) en paràmetres edàfics, fisiològics, bioquímics i productius en *Stipa *caudata tractada sota una condició d'escassetat hídrica. Es van realitzar quatre experiments, dos durant la temporada 2018-2019 i dues durant la temporada 2019-2020. Es van emprar dissenys experimentals de Parcel·les Dividides en Blocs a l'Atzar (*PDBA). En la temporada 2018-2019, en el primer experiment es va determinar l'efecte de *AAS i SA en tests de 10 L a l'aire lliure durant el mes de setembre, com a assaig preliminar, instaurant un segon i similar experiment al novembre. En la temporada 2019-2020, es va determinar l'efecte d'àcid acetil salicílic i de *biosólidos provinents de plantes d'aigües residuals en tests d'1 L en hivernacle durant juliol. En els tres experiments es van avaluar els tractaments en condicions de reg i *escases hídrica. Es van avaluar paràmetres edàfics com: pH, CE, contingut volumètric de l'aigua en el sòl contingut de carbonats i matèria orgànica; referents a la producció de biomassa: altura i gruix de tiges, nombre de fulles, pes fresc i sec de la part aèria i radical. D'altra banda, es van avaluar paràmetres vinculats a la resistència a la *escases hídrica, com ho és, a nivell fisiològic, la producció de clorofil·les, mentre que a nivell bioquímic l'activitat d'enzims antioxidants com la catalasa (*CAT), *superóxido *dismutasa (SOD), *ascorbato peroxidasa (*APX) i glutatió peroxidasa (*GR) al costat d'antioxidants no enzimàtics com a fenols totals (*TPC), flavonoides totals (*TF) i *osmoprotectantes com *prolina (Pro) i contingut d'ions en el material vegetal. L'escassetat hídrica va augmentar l'activitat *APX i *malondialdehído (*MDA), mentre que la presència de *AAS o SA va incrementar el contingut de *prolina, flavonoides i clorofil·les. Els resultats suggerixen que la presència de *AAS o SA podrien ser una estratègia efectiva per a alleujar els efectes negatius de l'escassetat hídrica en el creixement de *Stipa *caudata. / [EN] Water scarcity has affected a large part of Chile for about 15 years. Stipa caudata is a native species adapted to arid conditions. Acetylsalicylic acid and ammonium sulphate alleviate water stress in plants, while biosolids improve the physicochemical characteristics of the soil. The aim of this work was to evaluate the effect of acetylsalicylic acid (AAS), ammonium sulphate (SA) and biosolids (BS) on edaphic, physiological, biochemical and productive parameters in Stipa caudata treated under water stress conditions. Four experiments were conducted, two during the 2018-2019 season and two during the 2019-2020 season. Experimental Randomised Block Divided Plot (RBDP) designs were used. In the 2018-2019 season, the first experiment determined the effect of AAS and SA in 10 L pots outdoors during the month of September, as a preliminary trial, with a second and similar experiment set up in November. In the 2019-2020 season, the effect of acetylsalicylic acid and ton-ha-1 of sewage sludge was evaluated in 1 L pots in a greenhouse during July. In all three experiments, treatments were evaluated under irrigated and water deficit conditions. Soil parameters such as pH, EC, volumetric water content in the soil, carbonate and organic matter content, biomass production: height and thickness of stems, number of leaves, fresh and dry weight of the aerial and root parts were evaluated. On the other hand, parameters linked to resistance to water scarcity were evaluated, such as, at the physiological level, chlorophyll production, while at the biochemical level the activity of antioxidant enzymes such as catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD), superoxide dismutase (SOD), superoxide dismutase (SOD), superoxide dismutase (SOD), ascorbate peroxidase (APX) and glutathione peroxidase (GR) along with non-enzymatic antioxidants such as total phenols (TPC), total flavonoids (TF) and osmoprotectants such as proline (Pro) and ion content in the plant material. Water scarcity increased APX and malondialdehyde (MDA) activity, while the presence of AAS or SA increased proline, flavonoids and chlorophyll content. The results suggest that the presence of AAS or SA could be an effective strategy to alleviate the negative effects of water scarcity on Stipa caudata growth. / Molina Khouzam, JA. (2024). Efecto del sulfato de amonio, ácido acetilsalicílico y biosólidos en parámetros edáficos, fisiológicos, bioquímicos y productivos en Stipa caudata en una condición de escasez hídrica [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/203612

Page generated in 0.0435 seconds