Inmiddels is Pippi een internationaal onderzoeksobject geworden. De Duitse literatuuronderzoekster Astrid Surmatz heeft een grote bijdrage geleverd met haar proefschrift Pippi Långstrump als Paradigma (2005b). Wat volgens mij nog ontbrak is een grondige analyse van de Nederlandse vertaling, en wat er met de boeken gebeurd is na hun oorspronkelijke vertaling. Het respect voor kinderboeken in vertaling laat nog al eens te wensen over en uitgeverijen nemen soms grote vrijheden. Geldt dat ook voor de Nederlandse uitgaven van Pippi Langkous?Deze scriptie geeft een aanzet tot het antwoord met behulp van een analyse van de vertaalnormen uit de Descriptive Translation Studies van Toury, aangevuld met de vertaalmethoden van Newmark. De conclusie is dat de eerste Nederlandse druk een adequate (Toury) of getrouwe (Newmark) vertaling is, en dat de wijzigingen in de volgende drukken er toe geleid hebben dat de tekst en de illustraties steeds meer zijn gaan afwijken van het Zweedse origineel, en dat er nu van een aanvaardbare (Toury), of idiomatische of zelfs vrije vertaling (Newmark) gesproken moet worden. Dat Nederlanders toch weten hoe Pippi door Astrid Lindgren is neergezet, is onder andere te danken aan de tv-serie, de films en de merchandise met de tekeningen van illustratrice Ingrid Vang Nyman.

In deze scriptie wordt onderzocht hoe spreektaal in de Nederlandse kinderboeken Krassen in het tafelblad en Ik ben Polleke hoor! vertaald is naar het Zweeds. De analyse is gemaakt volgens de theorie over vertaalnormen van de descriptieve vertaalwetenschap, en uitdrukkingen van spreektaal worden geanalyseerd vanuit Lindqvists (2005) indeling op drie niveaus: fonologisch/ morfologisch niveau, lexicaal niveau en syntactisch niveau. Het onderzoek toont aan welke strategie de vertalers mee hebben gewerkt en de vertaalnormen die mogelijk invloed hebben gehad tijdens het vertalen. Het resultaat wijst op dat de spreektaal in Krassen in het tafelblad vrijer vertaald is dan de spreektaal in Ik ben Polleke hoor!. Beide vertalingen tonen een streven aan om binnen de doelcultuur te passen, maar Krassen in het tafelblad ligt dichter bij een aanvaardbare vertaling dan Ik ben Polleke hoor!, die zich dichter bij de brontekst bevindt en gezien kan worden als een meer adequate vertaling. / This thesis examines how spoken language in the Dutch children's books Krassen in het tafelblad and Ik ben Polleke hoor! has been translated into Swedish. The analysis is done according to the descriptive translation studies’ theory of translation norms, and spoken language expressions are analyzed by using Lindqvist's (2005) classification of spoken language markers on three levels: the phonological/ morphological level, the lexical level and the syntactic level. The survey shows the translation strategies used by the translators and the norms that may have had an impact during the translation process. The result shows that the spoken language in Krassen in het tafelblad is more freely translated than the spoken language in the translation of Ik ben Polleke hoor!. Both translations show an ambition to fit within their target culture, but Krassen in het tafelblad lies closer to an acceptance-oriented translation than Ik ben Polleke hoor!, that adheres more to the source text and can be seen as a more adequate-oriented translation.