Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι να αποκαλύψει τον διαλεκτικό χαρακτήρα της παιδαγωγικής σχέσης του Σωκράτη με τον Αλκιβιάδη, όπως αυτή αναδεικνύεται και σχολιάζεται στον Ἀλκιβιάδην τόν πρῶτον του Πρόκλου, τον σημαντικότερο και τον πιο οξυδερκή ίσως πλατωνικό σχολιαστή. Αρχικά, θα επιχειρηθεί μία πρώτη προσέγγιση με τον σχολιασμό σημείων που αφορούν στη διαλεκτική, σε συνάρτηση με την παιδαγωγική σχέση που σταδιακά κτίζεται, ορίζοντας τις βασικές έννοιες, θεωρητικής πλαισίωσης, όπως είναι η μαιευτική, η άγνοια, η κάθαρση κ.ά. Στη συνέχεια, θα παρουσιασθούν σύμφωνα με την αναλυτική μέθοδο οι έννοιες των πιο σημαντικών χωρίων. / -

Η παρούσα εργασία θα ασχοληθεί με το θέμα της αυτογνωσίας και τις γνωσιολογικές και παιδαγωγικές πλαισιώσεις της κατά τον τρόπο που εμφανίζεται στο Υπόμνημα στον Πρώτο Αλκιβιάδη του Πρόκλου, ιδωμένη υπό το πρίσμα, κατά κύριο λόγο της φιλοσοφίας, όπως αυτή εκλαμβανόταν την εποχή εκείνη. Στο πρώτο μέρος της εργασίας θα ασχοληθούμε με έννοιες-κλειδιά που θα βοηθήσουν την κατανόηση των επιχειρημάτων και των συλλογισμών του Πρόκλου. Στη συνέχεια, αφού αναφερθούν στο δεύτερο μέρος τα σχετικά με τους νεοπλατωνικούς καθώς και με τη δράση και τα έργα του Πρόκλου, θα γίνει μία γενική παρουσίαση των βασικών σημείων του πλατωνικού διαλόγου Αλκιβιάδης, που υπομνηματίζεται συστηματικά από τον Πρόκλο, για να μεταβούμε στον ενδελεχή σχολιασμό, των αποσπασμάτων του νεοπλατωνικού σχολάρχη σχετικά με την αυτογνωσία και την σημασία της, κατά κύριο λόγο, στην παιδαγωγική (§ 5.15- § 19.12). / This paper will deal with the issue of self-awareness into cognitive and pedagogical frameworks in the manner shown in the Proclus’ Υπόμνημα στον Πρώτον Αλκιβιάδην. The main purpose is to give a detailed commentary of the neoplatonic Principal on self-awareness mainly in pedagogy.