Η παρούσα εργασία διερευνά την αντιληπτικότητα δύο κατηγοριών διμελών συμφωνικών συμπλεγμάτων του τύπου [φρακτικό + φρακτικό] και [φρακτικό + υγρό] σε αρχικές και ενδιάμεσες, τονισμένες ή άτονες συλλαβές λέξεων της ελληνικής από 26 πληροφορητές, φυσικούς και αλλόγλωσσους (με μητρική γλώσσα την αλβανική και βουλγαρική) ομιλητές της ΚΝΕ. Η εκτεταμένη ποικιλία που χαρακτηρίζει τα εμπειρικά δεδομένα συντελεί στην υιοθέτηση της Θεωρίας του Βέλτιστου σε συνδυασμό με το μοντέλο των Πολλαπλών Παράλληλων Γραμματικών. Μετά την ολοκλήρωση της πειραματικής διαδικασίας κατέστη εμφανές ότι το σύστημα της εκάστοτε μητρικής γλώσσας των αλλόγλωσσων ασκεί επιρροή στην επίτευξη του υψηλότερου δυνατού επιπέδου γλωσσομάθειας της ΚΝΕ είτε ως μητρικής - στην περίπτωση των δίγλωσσων ομιλητών - είτε ως δεύτερης / ξένης γλώσσας. / This paper examines the perception of two-member [obstruent + obstruent] and [obstruent + liquid] consonant clusters in word-initial and word-medial, stressed or non stressed syllables in Modern Greek words by 26 informants, native speakers and Albanian and Bulgarian [as L1] speakers of Greek. Due to the extensive variation of the experimental data we use the frame work of Optimality Theory in combination with the model of Multiple Parallel Grammars. At the end of the experimental process it became obvious that the phonological system of L1 influences the acquisition or learning at the highest possible level (that of an adult native speaker) of Greek either as L1 – in the case of bilingual speakers - either as L2, second / foreign language learning.

Αντικείμενο μελέτης της εργασίας είναι η διαχρονία της ανύψωσης φωνηέντων στη Νεότερη Ελληνική. Αρχικά, παρουσιάζεται η ιστορική πορεία του φαινομένου και διατυπώνεται μια πρόταση για τη χρονολόγησή του. Κατόπιν, εξετάζονται συγχρονικά οι όροι εφαρμογής και η γεωγραφική κατανομή του φαινομένου στη Νέα Ελληνική και επιχειρείται μια σύγκριση των ελληνικών δεδομένων με δεδομένα άλλων γλωσσών. Επίσης, υιοθετείται μια ανάλυση στο πλαίσιο της Θεωρίας του Βέλτιστου και συζητώνται τα μειονεκτήματά της. Τέλος, με αφετηρία την ανύψωση φωνηέντων της Ελληνικής, θίγονται ορισμένα θεωρητικά θέματα σε σχέση με τη φωνολογική μεταβολή και τους τρόπους με τους οποίους αυτή εξαπλώνεται. / This study examines the diachrony of vowel raising in Greek. First, it presents the historical evolution of this phenomenon and deals with its dating. Then, it describes the conditioning environment of raising and its geographical distribution in Modern Greek. Moreover, Greek data is compared to relevant cross-linguistic data. An Optimality theoretic analysis is presented and its drawbacks are discussed. Last but not least, it is argued that the Greek phenomenon under scrutiny can contribute to a better understanding of sound change and how it spreads.