- / The fragmentary Euripides’ tragedy Aegeus is the subject of this work. For methodological reasons it is dividet in two parts. The content of the 1st part is the examination of the Aegeus’ myth. In particular there are stydied the following themes: the Aegeus’ and Theseus’ myth before Eyripides and the mythological background, the myth in Euripides and his relation to the tradition, the myth in attic drama and latine literature. The date, the plot reconstruction, dramatis personae, the possible main and other themes are examined too. There is also referrens in matters of dramatic technic and structure such as prologue, divine interventions, messenger speech and recognition.The 2nd part includes the commentary of the extant 13 fragments of the tragedy according to R. Kannicht’ numbering.

Οι μεταλλαγές του Θησέα στο έργο του Ευριπίδη είναι προϊόντα της δυναμικής διαπραγμάτευσης που ο δημιουργός επιφυλάσσει στην παραδοσιακή εικόνα του μυθικού ήρωα. Συνιστούν μια μορφή που αναγκαστικά διαβάζεται σε όλη την κλίμακα των ιδεολογικών της αποχρώσεων, πρωτογενώς ωστόσο υπαγορεύεται αυστηρά από τις δραματουργικές ανάγκες του εκάστοτε έργου. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι περισσότερο να δείξει τη δραματουργική λειτουργικότητα των διαδοχικών μεταλλαγών του ήρωα, παρά να την αποδώσει σε συνειδητές, ιδεολογικές μεθοδεύσεις του Ευριπίδη. Περισσότερο να περιγράψει την αναγκαιότητά τους και μόνο εν συνεχεία να εξετάσει τις όποιες ιδεολογικές μεταμορφώσεις αποτυπώνει για την εποχή του το ευριπίδειο έργο. / The transmutations of Theseus’ icon in euripidean corpus are products of the dynamic negotiation that the dramatist holds in store for the traditional picture of the fabulous hero. They establish a form that can perfoce be read in the whole scale of its ideological connotations, however, this form is strictly dictated by the dramaturgical needs of each work. Present dissertation’s aim is to show the dramatic function of hero’s successive transmutations, rather than attributing them to Euripides’ conscious, ideological manipulations. It seeks in the first instance to describe their necessity and only in a second level to examine the ideological transfigurations that the euripidean corpus incuses for its era.