Η ιδέα της «ισορροπίας της φύσης» αποτελεί μια μεταφορά που υπονοεί πως στη φύση υπάρχει σταθερότητα και τάξη, η οποία υπαγορεύεται από ένα «δημιουργό» ή την ίδια τη φύση, και άρα προβλεψιμότητα. Η «ισορροπία της φύσης» ξεκίνησε ιστορικά ως ένα στοιχείο του αρχαίου πολιτισμού που εντοπίζεται σε διάφορες κοσμοθεωρίες, αλλά ενσωματώθηκε και στην επιστήμη της οικολογίας και έφτασε να την επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό από την εμφάνισή της ως νέας επιστήμης μέχρι και πριν μερικά χρόνια. Η ιδέα της «ισορροπίας της φύσης» έχει αναθεωρηθεί στο πλαίσιο της οικολογίας με τη διαμόρφωση νέων θεωριών και μοντέλων για τη λειτουργία της φύσης, αλλά εξακολουθεί να κυριαρχεί στην κοινωνία ως προς την περιβαλλοντική στάση και κουλτούρα της ως συνόλου, τη χάραξη στόχων και στρατηγικών από περιβαλλοντικές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά και τη χάραξη των επίσημων πολιτικών διαχείρισης και προστασίας του περιβάλλοντος. Ακόμα, η ιδέα της «ισορροπίας της φύσης» κυριαρχεί στη σχολική επιστήμη όπου παρουσιάζεται στα σχολικά εγχειρίδια και στη σκέψη των παιδιών όλων των ηλικιών και των νεαρών ενηλίκων, όπως προκύπτει από έρευνες στο χώρο της διδακτικής της βιολογίας. Η κυριαρχία της ιδέας της «ισορροπίας της φύσης» στην εκπαιδευτική πραγματικότητα φαίνεται να δρα ως εμπόδιο στην οικοδόμηση της επιστημονικής γνώσης των παιδιών για τη φύση (δηλαδή στην προσέγγιση των σύγχρονων μοντέλων για τη λειτουργία της), αλλά και στην ανάπτυξη περιβαλλοντικά υπεύθυνης στάσης και συμπεριφοράς απέναντι σε αυτή. Υπαγορεύοντας ότι οι συνέπειες των παρεμβάσεών μας στη φύση είναι αναστρέψιμες, η ιδέα αυτή δημιουργεί την ψευδαίσθηση των «μαγικών» λύσεων, ενώ όπως έχει φανεί, η εφαρμογή της στις πολιτικές διαχείρισης της φύσης μπορεί να οδηγεί τα οικοσυστήματα σε αποτελέσματα που δεν είναι ούτε «κανονικά», ούτε «προβλέψιμα». Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, είναι σκόπιμη μία συστηματική προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ιδέας της «ισορροπίας της φύσης» στο πλαίσιο της εκπαίδευσης. Αυτή προϋποθέτει ασφαλώς το σχεδιασμό ενός κατάλληλου μαθησιακού περιβάλλοντος, ο οποίος με τη σειρά του προϋποθέτει την ανίχνευση των ιδεών των μαθητών, καθώς σύμφωνα με τον εποικοδομισμό, που έχει επικρατήσει έναντι πιο παραδοσιακών επιστημολογικών ή γνωστικών προσεγγίσεων, η προηγούμενη γνώση του υποκειμένου έχει καθοριστική σημασία στην οικοδόμηση νέας γνώσης από αυτό. Η έρευνα με τίτλο «η ιδέα της “ισορροπίας της φύσης” στη σκέψη φοιτητών επιστημών της εκπαίδευσης» ανιχνεύει τις αντιλήψεις που έχουν σε σχέση με την ιδέα της «ισορροπίας της φύσης», παιδιά που έχουν τελειώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχουν εισαχθεί στην τριτοβάθμια, και διερευνά το πώς αυτές οι αντιλήψεις ενσωματώνονται στους συλλογισμούς που αυτά αναπτύσσουν για φυσικές διαταραχές ή ανθρώπινες παρεμβάσεις στη φύση. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως η ιδέα της «ισορροπίας της φύσης» είναι καλά εδραιωμένη στον τρόπο με τον οποίο οι φοιτητές σκέφτονται για τη φύση. Για τους περισσότερους φοιτητές η «ισορροπία της φύσης» είναι μια πραγματικότητα και μέσα από αυτό το πρίσμα συζητούν και κάνουν προβλέψεις για τα οικοσυστήματα. Ακόμα, φαίνεται ότι οι φοιτητές θεωρούν πως ο άνθρωπος με τις ενέργειές του μπορεί να ενισχύσει και να προστατεύσει αυτή την «ισορροπία», και οι διαταραχές που προκαλούνται από ανθρώπινη δραστηριότητα θεωρούνται ιδιαίτερα κρίσιμες. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως στην πλειοψηφία τους οι μαθητές των οποίων οι ιδέες διερευνήθηκαν σκέφτονται για τη λειτουργία της φύσης μέσα από το πρίσμα της ύπαρξης μιας «ισορροπίας», και προσφέρουν υλικό για το σχεδιασμό ενός μαθησιακού περιβάλλοντος το οποίο θα προωθεί τα νέα μοντέλα λειτουργίας της φύσης και θα επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει την έννοια της «ισορροπίας» η οποία, όπως αναφέρθηκε, δρα ως εμπόδιο στην εκπαίδευση και στην κοινωνική πρακτική. / -

- / -

- / -

Στην υπερπροσφορά των προϊόντων και υπηρεσιών, το σύγχρονο μάρκετινγκ προσφέρει ένα καθοριστικό εργαλείο με το οποίο ενισχύεται η εικόνα των προϊόντων, συμβάλλοντας στην τόνωση της σχέσης μεταξύ της επωνυμίας και του καταναλωτή, γνωστό ως «προσωπικότητα της επωνυμίας» (brand personality). Η έννοια αυτή έχει προσελκύσει τα τελευταία χρόνια το επιστημονικό ενδιαφέρον των επαγγελματιών του αθλητικού μάρκετινγκ σε μία προσπάθεια διαφοροποίησης των αθλητικών ομάδων. Η έννοια της προσωπικότητας της επωνυμίας των αθλητικών ομάδων, σύμφωνα με την βιβλιογραφία, είναι πολύπλοκη, δύσκολο να ορισθεί λόγω της φύσης της και δύσκολο να μετρηθεί λόγω της αδυναμίας δημιουργίας ενός αξιόπιστου και έγκυρου εργαλείου μέτρησης. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει την εφαρμογή της εγκυρότητας και αξιοπιστίας του μοντέλου των Blank, Koenigstorfer & Baumgartner (2013) για την προσωπικότητας της επωνυμίας των ποδοσφαιρικών ομάδων της ελληνικής Super League. Επιπλέον, έγινε προσπάθεια εντοπισμού των ενδεχόμενων ομοιοτήτων και διαφορών ως προς τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της επωνυμίας μεταξύ των άμεσων ανταγωνιστριών ομάδων της ελληνικής Super League. Τέλος, διερευνήθηκε ο βαθμός στον οποίο η προσωπικότητα της επωνυμίας επηρεάζει την καταναλωτική συμπεριφορά των φιλάθλων των ομάδων της ελληνικής Super League. Για τους παραπάνω λόγους πραγματοποιήθηκε έρευνα με την χρήση ερωτηματολογίων σε δείγμα 799 ατόμων. Τα κύρια συμπεράσματα της έρευνας ήταν η εγκυρότητα και αξιοπιστία της κλίμακας μέτρησης των Blank et al. για την προσωπικότητας της επωνυμίας της αγαπημένης ποδοσφαιρικής ομάδας της ελληνικής Super League, η οποία συγκροτείται από 3 βασικές διαστάσεις και της προσωπικότητας της επωνυμίας της σημαντικότερης αντιπάλου της ελληνικής Super League, η οποία αποτελείται από 2 διαστάσεις. / In the oversupply of products and services, modern marketing offers a crucial tool that enhances the image of the product, helping to boost the relationship between the brand and the consumer, known as “brand personality”. This concept has attracted in recent years the scientific interest of professionals in the sports marketing in an effort to diversify the sports teams. The concept of brand personality of sports teams, according to the literature, is complex, difficult to define because of its nature and difficult to quantify because of the inability to create a reliable and valid measurement tool. The aim of this study was to examine the application of the validity and reliability of the model of Blank, Koenigstorfer & Baumgartner (2013) for the brand personality of football teams in Greek Super League. In addition, an attempt was made to identify potential similarities and differences in the brand personality traits between direct rival teams of Greek Super League. Finally, the extent to which the brand personality influences the consumer behavior of Greek Super League team’s supporters is investigated. For these reasons, a survey was conducted using a questionnaire to a sample of 799 individuals. The main conclusions of the research was the validity and reliability of the measurement scale of Blan et al. (2013) of the brand personality of the favorite football team in the Greek Super League, which is composed of three basic dimensions of brand personality and the scale of brand personality of the most important rival in Greek Super League, which consists of two basic dimensions.

Βασικό ζητούμενο στον τομέα των δικτύων υψηλής ταχύτητας είναι αυτό της “διατήρησης της διαπερατότητας”. Η προσπάθεια επίτευξης του ζητούμενου αυτού στην περίπτωση παραδοσιακών δικτύων που χρησιμοποιούν προτυποποιημένα πρωτόκολλα μπορεί να γίνει μόνο στην κατεύθυνση του σχεδιασμού και της υλοποίησης του συστήματος επεξεργασίας που εκτελεί τα πρωτόκολλα αφού οι μηχανισμοί και η σύνταξη των ίδιων των πρωτοκόλλων είναι ήδη καθορισμένα. Στην παρούσα εργασία διερευνώνται τρόποι επίτευξης του ζητούμενου αυτού για το πιο βασικό από τα δικτυακά υποσυστήματα, του προσαρμογέα δικτύου. Οι σχεδιαστικές αποφάσεις που αφορούν την αρχιτεκτονική ενός network adapter παίζουν καταλυτικό ρόλο στην απόδοσή του. Στις επόμενες παραγράφους θα παρουσιαστεί η αρχιτεκτονική ενός απλού δομικά αλλά και στην σύλληψή του προσαρμογέα και στην συνέχεια θα διερευνηθούν διάφορες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις που στόχο θα έχουν την βελτίωση της απόδοσης αυτού. Με την βοήθεια της βιβλιοθήκης εξομοίωσης CSIM της Mesquite οι αρχιτεκτονικές που θα προκύψουν μοντελοποιούνται και δίνοντας στα χαρακτηριστικά τους τιμές προϊόντων που διατίθενται αυτή την στιγμή στην αγορά υπολογίζεται η βελτίωση που επιφέρουν. / One of the main challenges in high-throughput networking is the “throughput preservation problem”. The effort to address this problem in the case of standardized protocols should be focused in the design and implementation of the protocol processing systems, for the mechanisms and syntax are already well defined in a standardized protocol. This paper explores the ways of preserving the throughput of network adapters, the most basic of communication systems. Design and architectural issues of network adapters affect their performance characteristics. In the following sections the architecture of a simple structurally and conceptually network adapter will be presented. Next, several architectural modifications will be imposed in order to ameliorate its performance. By using Mesquite's CSIM modeling and simulating tool, models of the produced network adapter configurations will be implemented and their performance will be measured. These measurements will be produced by giving in the models' characteristics values of currently available in market products.

Στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), η ντοπαμίνη ελέγχει σημαντικές φυσιολογικές λειτουργίες όπως η έκκριση ορμονών, η ρύθμιση της κίνησης, γνωστικές πορείες και περίπλοκες συμπεριφορές που έχουν σχέση με το συναίσθημα και την ανταμοιβή. Η επαναπρόσληψη της ντοπαμίνης διαμέσου του μεταφορέα της νευρωνικής πλασματικής μεμβράνης (DAT) είναι σημαντική για τη διατήρηση της ομοιόστασης της στο ΚΝΣ. Πιστεύεται ότι ο DAT ελέγχει την ένταση και τη διάρκεια της ντοπαμινεργικής νευροδιαβίβασης. Ο DAT αποτελεί μοριακό στόχο θεραπευτικών ουσιών για την θεραπεία νοητικών δυσλειτουργιών όπως η σχιζοφρένεια και η κατάθλιψη. Επιπροσθέτως είναι στόχος εθιστικών ουσιών όπως η κοκαΐνη και η αμφεταμίνη. Οι ψυχοδιεγερτικές και οι θεραπευτικές ουσίες δεσμεύονται στον DAT, αλλάζουν την λειτουργία του και ως εκ τούτου επιτείνουν την ένταση και διάρκεια της ντοπαμινεργικής νευροδιαβίβασης. Η παρεγκεφαλίδα δέχεται μια κατεχολαμινεργική νεύρωση η οποία θεωρείται ότι είναι νοραδρενεργική. Εν τούτοις βιοχημικές, φαρμακολογικές και ανατομικές μελέτες υποδεικνύουν ότι επίσης δέχεται μια μικρή ντοπαμινεργική νεύρωση από την κοιλιακή περιοχή της καλύπτρας και την συμπαγή μοίρα της μέλαινας ουσίας. Πρόσφατες ανοσοϊστοχημικές μελέτες μας για τον DAT υπέδειξαν ότι νευρώνες της παρεγκεφαλίδας μπορεί να εκφράζουν τον μεταφορέα. Στην παρούσα μελέτη ο εντοπισμός του μεταφορέα της ντοπαμίνης (DAT) στην παρεγκεφαλίδα φυσιολογικών μυών, τόσο σε επίπεδο πρωτεΐνης όσο και σε επίπεδο mRNA έγινε με την μέθοδο Western Blot, IP και RT-PCR αντίστοιχα. Η πρωτεΐνη ανιχνεύθηκε στο κλάσμα των συναπτοσωμάτων, ενώ το mRNA σε ολικό εκχύλισμα παρεγκεφαλίδας. Τα αποτελέσματα έρχονται να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη ντοπαμινεργικών κυττάρων στην παρεγκεφαλίδα. / In the Central Nervous System (CNS) the neurotransmitter dopamine (DA) controls important functions including hormone secretion, locomotion, cognitive processes and complex behaviours that are associated with emotion and reward. Dopamine uptake through the neuronal plasma membrane DA transporter is essential for the maintenance of normal DA homeostasis in the brain. It is believed that DAT controls the intensity and the duration of dopamine neurotransmittion. DAT is the molecular target for therapeutic agents used in the treatment of mental disorders, such as schizophrenia and depression. In addition, DAT is the target for cocaine and amphetamine. Psychostimulants and therapeutic substances alter its transporter function and therefore prolong the intensity and duration of dopaminergic neurotransmittion.The cerebellum receives a catecholaminergic input that is generally accepted to be noradrenergic. However, biochemical, pharmacological and anatomical evidence indicate that the cerebellum also receives a small dopaminergic input from ventral tegmental area and substantia nigra pars compacta. Recent immunohistochemical studies have indicated that cerebellar neurons express the transporter. In the current study, cerebellar dopamine transporter protein and mRNA were studied using the methods of western blotting and RT-PCR. Our results confirm the existence of dopaminergic neurons in cerebellum.

Τα τελευταία χρόνια μελετώνται εκτενώς οι μηχανισμοί της κυτταροφαγίας που εμπλέκονται στην άμυνα τόσο των θηλαστικών όσο και των εντόμων και οι οποίοι είναι συντηρημένοι εξελικτικά. Στο εργαστήριο της Βιολογίας Κυττάρου έχουν γίνει αρκετά και μεγάλα βήματα προς την κατεύθυνση της διερεύνησης του μηχανισμού της κυτταροφαγίας από τα αιμοκύτταρα των εντόμων, αλλά σίγουρα η πλήρης κατανόηση του μηχανισμού αυτού χρειάζεται πολλά πειράματα ακόμη. Πρόσφατα δεδομένα του εργαστηρίου μας φανέρωσαν πως το σύστημα ενεργοποίησης της προφαινολοξειδάσης στην επιφάνεια των αιμοκυττάρων, κατέχει κυρίαρχο ρόλο στην διαδικασία της κυτταροφαγίας. Η φαινολοξειδάση είναι το τελευταίο προϊόν του συστήματος ενεργοποίησης της προφαινολοξειδάσης. Συνθέτεται στα αιμοκύτταρα και παρουσιάζεται στην επιφάνεια των αιμοκυττάρων ως ανενεργό ζυμογόνο. Η αναστολή της δράσης της φαινολοξειδάσης έχει ως αποτέλεσμα μια σημαντική μείωση της κυτταροφαγίας. Η φαινολοξειδάση συμμετέχει επίσης στη διαδικασία της μελανοποίησης (μέσω της μετατροπής της τυροσίνης σε Dopa) και το σχηματισμό των οζιδίων ως μηχανισμού άμυνας. Τα δεδομένα αυτά, μας ώθησαν να μελετήσουμε αν η αποκαρβοξυλάση της Dopa που μετατρέπει την Dopa σε ντοπαμίνη, βρίσκεται και αυτή στην επιφάνεια των αιμοκυττάρων της μύγας της Μεσογείου και αν συμμετέχει στις διαδικασίες της κυτταροφαγίας, του σχηματισμό οζιδίων και της μελανοποίησης, που είναι μηχανισμοί εγγενούς άμυνας των εντόμων. Επίσης, μελετήσαμε και κατά πόσο η αιμολίνη, μια πρωτεΐνη αναγνώρισης μοριακών προτύπων που έχει δειχτεί ότι βρίσκεται σε ορισμένα λεπιδόπτερα, υπάρχει και στα αιμοκύτταρα της μύγας της Μεσογείου και συμμετέχει στην κυτταροφαγία των παθογόνων. / -

Η ξυλώδης χλωρίδα της πόλης της Δράμας, που αποτελείται από 148 taxa Σπερματοφύτων, αναλύεται από βιολογική, χωρολογική και οικολογική άποψη. Γίνονται, επίσης, προτάσεις για τη βελτίωση του πρασίνου της πόλης. Από τα πιο πάνω taxa, 63 (42,6%) είναι ιθαγενή, 77 (52%) ξενικά και 8 (5,4%) υβρίδια. Στο βλαστητικό φάσμα της ξυλώδους χλωρίδας υπερτερούν τα θαμνώδη (54%) και ακολουθούν τα δενδρώδη φανερόφυτα με ποσοστό 25,7%. Διακρίθηκαν 21 χωρολογικές ομάδες, στις οποίες κυριαρχούν τα ασιατικά με ποσοστό 22,2% και τα αμερικανικά και μεσογειακά στοιχεία με ποσοστό 17,9% αντίστοιχα. Από οικολογική άποψη η ξυλώδης χλωρίδας της Δράμας μελετάται σε σχέση με τους πιο σημαντικούς παράγοντες: φως, θερμοκρασία, υγρασία, επίδραση αλατιού και αντίδραση εδάφους. Οι κλιματικοί και εδαφικοί παράγοντες επιτρέπουν την εγκατάσταση κυρίως φωτόφιλων, θερμόφιλων, μετρίως υγρόφιλων, αλόφοβων και βασεόφιλων ειδών. Η περίοδος ανθοφορίας των ξενικών ειδών είναι μεγαλύτερη απ’ αυτή των ιθαγενών. Από τα καρποφορούντα ξυλώδη είδη ένα σημαντικό ποσοστό taxa φέρει καρπούς εδώδιμους, που αποτελούν πολύ σημαντική πηγή τροφής για την ορνιθοπανίδα της περιοχής. Τέλος, προτείνονται τα προσήκοντα καλλιεργητικά μέτρα για την υπάρχουσα βλάστηση και εμπλουτισμό της με την προσθήκη κατάλληλων ειδών από την ιθαγενή χλωρίδα της περιοχής. / Η ξυλώδης χλωρίδα της πόλης της Δράμας, που αποτελείται από 148 taxa Σπερματοφύτων, αναλύεται από βιολογική, χωρολογική και οικολογική άποψη. Γίνονται, επίσης, προτάσεις για τη βελτίωση του πρασίνου της πόλης. Από τα πιο πάνω taxa, 63 (42,6%) είναι ιθαγενή, 77 (52%) ξενικά και 8 (5,4%) υβρίδια. Στο βλαστητικό φάσμα της ξυλώδους χλωρίδας υπερτερούν τα θαμνώδη (54%) και ακολουθούν τα δενδρώδη φανερόφυτα με ποσοστό 25,7%. Διακρίθηκαν 21 χωρολογικές ομάδες, στις οποίες κυριαρχούν τα ασιατικά με ποσοστό 22,2% και τα αμερικανικά και μεσογειακά στοιχεία με ποσοστό 17,9% αντίστοιχα. Από οικολογική άποψη η ξυλώδης χλωρίδας της Δράμας μελετάται σε σχέση με τους πιο σημαντικούς παράγοντες: φως, θερμοκρασία, υγρασία, επίδραση αλατιού και αντίδραση εδάφους. Οι κλιματικοί και εδαφικοί παράγοντες επιτρέπουν την εγκατάσταση κυρίως φωτόφιλων, θερμόφιλων, μετρίως υγρόφιλων, αλόφοβων και βασεόφιλων ειδών. Η περίοδος ανθοφορίας των ξενικών ειδών είναι μεγαλύτερη απ’ αυτή των ιθαγενών. Από τα καρποφορούντα ξυλώδη είδη ένα σημαντικό ποσοστό taxa φέρει καρπούς εδώδιμους, που αποτελούν πολύ σημαντική πηγή τροφής για την ορνιθοπανίδα της περιοχής. Τέλος, προτείνονται τα προσήκοντα καλλιεργητικά μέτρα για την υπάρχουσα βλάστηση και εμπλουτισμό της με την προσθήκη κατάλληλων ειδών από την ιθαγενή χλωρίδα της περιοχής.

- / -

- / -