In recent years, Hollywood has increasingly suburbanised; US television, too, is progressively suburban. This can hardly be considered surprising, since it mirrors America's changing demographic: by 2000, more than half of all Americans inhabited a suburban dwelling and that number is still steadily increasing. The only thing that is surprising is that it seems to have gone by film and television critics unnoticed. This thesis seeks to address this critical gap. Examining the representation of the suburb across genres and formats, it asks what it means to be 'suburban'. In the first chapter, the thesis examines the ontology of the suburb as fictional entity in Pleasantville. The second and third chapter are concerned with the suburban mise-en-scene. Chapter Two concentrates in particular on the relationship between visual style and geography in Happiness, while the third chapter focuses on technical issues of width, depth, and volume in The Simpsons and King of the Hill. The final two chapters engage with the construction of the suburb as a social space. In the fourth chapter Desperate Housewives is analysed in order to come to an understanding of the relationships between the suburb and gender. Chapter Five, finally, looks at the representation of space and age in three teen noirs - Brick, Chumscrubber, and Alpha Dog - so as to suggest another language via which the cinematic and televisual suburb can be discussed in more complex and rewarding ways. The thesis argues that what makes a suburb suburban is not any particular spatiality, but a variable interplay between forms and meanings that renders an environment at once fixed and radically instable.

Ο στόχος της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει αν τα μικρά παιδιά μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ των φανταστικών καταστάσεων που προβάλλονται στις τηλεοπτικές διαφημίσεις και της πραγματικότητας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε σε κάποιο βαθμό κατανόησης στο ζήτημα του πώς οι τηλεοπτικές διαφημίσεις επηρεάζουν τα μικρά παιδιά. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, τα ερευνητικά ερωτήματα εστίασαν στην προσπάθεια εύρεσης απαντήσεων σχετικά με το πώς μπορεί να περιγραφεί η προοπτική των παιδιών για τα τηλεοπτικά διαφημιστικά μηνύματα, καθώς και πώς εκλαμβάνονται οι διαφορετικοί τύποι και τεχνικές της τηλεοπτικής διαφήμισης. Βασισμένοι σε αυτά τα ερευνητικά ερωτήματα, κάναμε μία βιβλιογραφική ανασκόπηση που οδήγησε σε ένα εννοιολογικό πλαίσιο, το οποίο μας καθοδήγησε ως προς το είδος των εμπειρικών δεδομένων που θα έπρεπε να συγκεντρωθούν. Αρχικά, καταγράφηκαν όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα της πρωινής ζώνης τεσσάρων ημερών (Σαββάτου και Κυριακής), έτσι ώστε να συλλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα διαφημιστικά μηνύματα είχαν ως κοινό-στόχο μικρά παιδιά. Βασιζόμενοι σε διάφορα κριτήρια επιλέξαμε οκτώ από αυτά για να τα επεξεργαστούμε με τα παιδιά. Έξι ακόμα επιλέχθηκαν για να διερευνήσουμε αν τα παιδιά μπορούσαν να ταυτίσουν το προβαλλόμενο στη διαφήμιση αντικείμενο με το πραγματικό. Για τη συλλογή των δεδομένων, ακολουθήθηκε ποιοτική ερευνητική προσέγγιση. Ομαδικές συνεντεύξεις με 32 νήπια από δύο σχολεία της Αθήνας έλαβαν χώρα. Τα ευρήματα αυτής της έρευνας αποκαλύπτουν ότι τα μικρά παιδιά έχουν δυσκολία στη διάκριση φαντασίας –πραγματικότητας, ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι τα παιδιά των κατώτερων κοινωνικών τάξεων αναπτύσσουν τη ζητούμενη ικανότητα νωρίτερα από τους συνομηλίκους τους των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Όσον αφορά το κομμάτι της ταύτισης, ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία ή αποτυχία φαίνεται να είναι η ύπαρξη ή η απουσία ενός εμβληματικού χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων πάνω στη συσκευασία του προϊόντος. / The goal of the present study is to investigate whether young children distinguish between fastasy presented in television advertisements and reality. This way we could provide a better understanding of how television advertising affects young children. To reach this purpose, research questions focused on asking questions about how children’s perspective on TV advertising can be described, as well as how the different types and techniques of TV advertisement can be perceived. Based on these research questions, a literature review was conducted that resulted in a conceptual framework that provided what empirical data should be collected. We recorded all TV programmes of the morning zone of four days (Saturday and Sunday) so as to gather all tv advertisements which had young children as a target group. Based on several criteria we selected eight for discussion with children. Six more were picked to investigate whether children could identify the object they saw on TV when presented in front of them. In order to collect the data, a qualitative study approach was used. Group interviews with 32 kindergarden students from two schools of Attica then took place. The findings of this study reveal that young children have difficulty in distinguishing fantasy from real life, especially when cartoon characthers are involved. There is some evidence that children of lower classes develop the ability in question sooner than their peers of upper-classes. As far as the identification part is concerned, the most important factor for success of failure seems to be the existance or absence of a symbolic cartoon characther on the product packaging.

Τα πρότυπα αποτελούν ιδανικό παράδειγμα προς μίμηση, χρησιμοποιούνται ως υποδείγματα και μπορεί να είναι κάποιο πρόσωπο, αντικείμενο, κατάσταση, θεσμός ή ακόμη και μια συγκεκριμένη συμπεριφορά κάποιου. Στην παρούσα εργασία ασχολούμαστε με τις πρότυπες συμπεριφορές που προβάλλονται από την τηλεόραση. Ιδιαίτερα επιρρεπείς και ευάλωτα τα παιδιά, καθώς δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τον μηχανισμό ορθής κρίσης, επηρεάζονται περισσότερο και υιοθετούν σε μεγαλύτερο βαθμό συμπεριφορές που προβάλλονται ως πρότυπες, είτε ενάρετες είτε αποφατικές. Τα πρότυπα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στο πώς συμπεριφέρονται και πως αντιδρούν τα παιδιά που τα υιοθετούν. Σε μια πολυπολιτισμική χώρα, όπως είναι πλέον η Ελλάδα, ο παιδικός πληθυσμός δεν απαρτίζεται μόνο από Ελληνόπουλα αλλά και από παιδιά αλλοδαπών. Ο γενικός σκοπός της ερευνάς μας, λοιπόν, είναι να μελετήσουμε το ρόλο της Ελληνικής τηλεόρασης στη διαμόρφωση συμπεριφορών μέσω τηλεοπτικών προτύπων στους Έλληνες και στους αλλοδαπούς μαθητές. Να παρατηρήσουμε, δηλαδή, το πώς διαφοροποιείται η επιλογή των προβαλλόμενων προτύπων στους Έλληνες και στους αλλοδαπούς, το πώς διαμορφώνονται οι διάφορες συμπεριφορές μέσω των τηλεοπτικών προτύπων, τι είδους συμπεριφορές παρακολουθούν, με ποιες από αυτές ταυτίζονται και ποιες από αυτές πράττουν, πως επηρεάζει το φύλο στην υιοθέτηση προτύπων συμπεριφορών, εάν υπάρχει διαφορά στο βαθμό ταύτισης των Ελλήνων και των αλλοδαπών μαθητών με τις προαναφερόμενες συμπεριφορές και τέλος στόχος μας είναι να δούμε κατά πόσο οι απρεπείς και βίαιες συμπεριφορές που προβάλλονται μέσα σε τηλεοπτικά προγράμματα είναι αντικείμενο μίμησης και ταύτισης για τους μικρούς μαθητές, Έλληνες και αλλοδαπούς, ηλικίας από 9 – 12, δηλαδή Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Ειδικότερα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι επιμέρους σκοποί της έρευνας είναι: 1. Να δούμε ποια είναι τα δημοφιλέστερα τηλεοπτικά προγράμματα που παρακολουθούν οι μαθητές. 2. Να παρατηρήσουμε εάν υπάρχει διαφορά στις προτιμήσεις των Ελλήνων και των αλλοδαπών μαθητών σχετικά με τις προβαλλόμενες από την τηλεόραση συμπεριφορές. Να δούμε, δηλαδή, ποιες από τις συμπεριφορές που προβάλλονται στα δημοφιλέστερα τηλεοπτικά προγράμματα αρέσουν στους μαθητές να παρακολουθούν και πόσο τους αρέσει. 3. Να δούμε ποιες από τις προβαλλόμενες συμπεριφορές λειτουργούν ως πρότυπες για τους Έλληνες μαθητές και ποιες για τους αλλοδαπούς, με ποιες, δηλαδή, ταυτίζονται και θα ήθελαν, εάν τους δινόταν η ευκαιρία, να τις κάνουν πράξη. 4. Να βρούμε ποιες από τις πρότυπες συμπεριφορές έχουν είδη πράξει οι Έλληνες μαθητές και ποιες οι αλλοδαποί. 5. Να συγκρίνουμε τις απαντήσεις των Ελλήνων με τις αντίστοιχες των αλλοδαπών. / -

Par le biais de deux groupes de production issus de la même base, Slon (1968-1973) et Iskra qui lui succède, cette thèse interroge les modalités d'intervention politique d'une partie des acteurs du champ cinématographique français, de la fin des années 1960 à la fin des années 1980. Ce travail s'attache à la notion de collectif de cinéma militant, telle que forgée au cours de la période au prisme de la production, de la réalisation et de la circulation des œuvres issues de ce contexte. La formation du collectif militant passe d'abord par l'élaboration de modèles de productions spécifiques s'opposant au fonctionnement de l'industrie cinématographique. Difficile à accorder aux contraintes du champ, la recherche structurelle menée par les groupes formés dans l'après 1968 est constante jusqu'au début des années 1980, période à laquelle les acteurs du cinéma militant entament un mouvement inverse d'institutionnalisation. La confrontation des œuvres produites dans ce cadre, répondant aux temps forts du mouvement social, avec les pratiques revendiquées montre la diversité des voies d'engagement en cinéma ainsi que la difficulté de mettre en pratique l'idéal collectif. Certains films révèlent aussi une disproportion entre les ambitions des structures de production et leurs capacités d’action. La manière dont Slon et Iskra organisent la diffusion d'un catalogue constitué de nombreux films réalisés dans d'autres cadres fait émerger des pratiques qui n'ont pas été prévues dans leurs tâches originelles. Mobilisant de nouveaux acteurs au sein du groupe comme à l'extérieur, la distribution impacte fortement le fonctionnement du collectif. C'est finalement au moyen de cette activité que les membres d'Iskra parviennent à adapter la structure aux mutations du paysage audiovisuel français jusque dans les années 1980. / This thesis questions the modalities of political intervention among protagonists of the French cinematographic field from the late '60s until the late '80s, through the study of the two production groups derived from one and the same basis, Slon ( 1969-1973), followed by Iskra. This work concentrates on the concept of collective activist cinema, faithful to its definition forged during the given timespan, through the prism of production, of the execution and circulation of works produced in this context. The development of the activist collective firstly goes through the elaboration of specific production patterns in opposition with the functioning of the film industry. Difficult to reconcile with the inherent constraints of the film industry, the structural research led by groups fonned after 1968 is a constant until the early '80s, when cinema activists initiate a reverse movement, towards institutionalization. The confrontation between the movies accomplished in this background in response to the key moments of the social movement and according to the claimed policies, shows both the diversity of ways in the commitment through cinema and the difficulty in turning the collective ideal into hard facts. Some of the works studied also reveal the discrepancy between the ambitions of their production structures and their actual capacity for action. The way Slon and Iska organize the distribution of their catalogue made up of numerous products realized in contexts other than the initial, gives rise to new schemes which were not anticipated among their original tasks. Mobilizing new human resources from both inside and outside the group, the distribution had a huge impact on the manner the collective functioned as a whole. It is by the means of this very activity that the members of Iskra finally adapt their structure to the shifts occurred in the broadcasting field ail along through the '80s.