Σκοπός της συγγραφής της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη και ο σχεδιασμός της μονάδας συγχρονισμού φάσης σημάτων τεχνολογίας DVB-S2. Ο ρόλος της μονάδας αυτής είναι καθοριστικής σημασίας για την εξασφάλιση της αποδοτικής λειτουργίας των συστημάτων του προτύπου αυτού σε τυπικά δορυφορικά κανάλια. Αρχικά πραγματοποιείται μια εισαγωγή στις βασικές έννοιες και στη δομή ενός δορυφορικού συστήματος και εξετάζονται οι δυσμενείς επιδράσεις της ατμόσφαιρας κατά τη μετάδοση των δορυφορικών σημάτων. Ακολούθως γίνεται παρουσίαση της μετάδοσης τηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω δορυφόρου και αναλύονται βασικά χαρακτηριστικά του δορυφορικού προτύπου DVB-S2. Παρουσιάζεται λεπτομερώς η αρχιτεκτονική μετάδοσής του και αξιολογείται η απόδοση του. Σημαντικό τμήμα της εργασίας αποτελεί η μελέτη του συγχρονισμού της παραμέτρου φάσης των λαμβανόμενων σημάτων σε δέκτες ψηφιακών συστημάτων επικοινωνίας. Αφού αναλυθεί η διαδικασία συγχρονισμού και τα χαρακτηριστικά της εκτίμησης της τιμής παραμέτρων των μεταδιδόμενων σημάτων, αναλύονται οι διατάξεις που υλοποιούν το συγχρονισμό φάσης σε σήματα τεχνολογίας DVB-S2 και εκτιμάται η απόδοσης λειτουργίας τους. Στη συνέχεια, περιγράφεται η διαδικασίας ανάπτυξης του μοντέλου υλοποίησης σε υλικό (FPGAs) της παραπάνω μονάδας, αξιοποιώντας το εργαλείο System Generator 10.1 της Xilinx και το περιβάλλον Simulink της Matlab. Τέλος, παρουσιάζεται και αναλύεται η ορθή λειτουργία της σχεδίασης για πραγματικά σήματα DVB-S2. / The purpose of this diploma thesis is the study and hardware implementation of Carrier Phase Recovery Unit for DVB-S2 systems. This operation of this unit of crucial importance complementing outstanding performance results over typical satellite channels. In the first part of this thesis, an introduction on important principles of satellite communications is carried out and the architecture of a satellite communication system is presented. Among others, the aggravating atmospheric effects taking place during satellite transmission are outlined. Afterwards, satellite transmission of television programs is examined and an analysis of the satellite standard DVB-S2 follows. The structural design of the transmission system is stated in detail and the efficiency of this standard is assessed. A substantial part of this work concerns the study of phase synchronization for digital communication receivers. After the theoretical analysis of the synchronization process, the unit implementing phase recovery for DVB-S2 systems is presented and its efficiency is examined for different kinds of distortions. Moreover, the procedure of hardware implementation (on FPGAs) of this unit is discussed, with the use of both Xilinx System Generator 10.1 and Simulink design tools. This thesis is concluded after presenting the efficient operation of the above implementation for real DVB-S2 signals.

- / -

Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η περιγραφή και ανάλυση συστημάτων IP TV. Στο 1ο κεφάλαιο παρατίθεται ο ορισμός του IP TV και γίνεται αναφορά στην διαφορά του από το internet TV. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η υποδομής ενός IP TV δικτύου, οι εφαρμογές του και οι υπηρεσίες που αυτό μπορεί να παρέχει στους χρήστες. Κατόπιν περιγράφονται τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής μετάδοσης σήματος και αναλύονται τα μοντέλα συνεργασίας και διαχείρισης περιεχομένου. Στο 2ο κεφάλαιο εμβαθύνουμε στα ευρυζωνικά δίκτυα και στη διανομή του IP TV και πως αυτή επιτυγχάνεται μέσω διαφόρων τεχνολογιών που εφαρμόζονται σήμερα (πιο συγκεκριμένα το ADSL). Ταυτόχρονα επεξηγούνται οι τεχνολογίες του δικτύου πυρήνα που ακολουθούνται από τους παρόχους και αφορούν - κατά το μεγαλύτερο μέρος τους - στα ενσύρματα δίκτυα καθώς και ποιοί παράγοντες αυτών επηρεάζουν το IP TV. Στο 3ο κεφάλαιο ακολουθεί λεπτομερής τεχνική περιγραφή και ανάλυση των συστημάτων IP TV, των υπηρεσιών τύπου Broadcast και των διαδραστικών υπηρεσιών video κατ’ απαίτηση του συνδρομητή. Εξειδικεύονται τα επιμέρους τμήματα ενός ολοκληρωμένου IP TV συστήματος, παρουσιάζεται το πώς αυτά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλά και με το σύνολο του δικτύου. Αναλύεται το δίκτυο ασφαλείας που απαραιτήτως δημιουργείται για να είναι δυνατή η λειτουργία αυτών των συστημάτων και οι τρόποι μετάδοσης του περιεχομένου. Επιπρόσθετα περιγράφεται η τεχνολογία multicasting σε IP TV δίκτυο και η αρχιτεκτονική που απαιτείται για να επιτευχθεί. Στο 4ο κεφάλαιο δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις τεχνικές ασφαλείας που εφαρμόζονται και ειδικότερα στα IP TV Conditional Access και στα συστήματα DRM. Αναλύεται το πώς αυτά υλοποιούνται σε επίπεδο hardware και σε επίπεδο software (λογισμικού) και παρουσιάζονται οι τεχνικές κρυπτογράφησης που ακολουθούνται. Γίνεται αναφορά υβριδικών τέτοιων συστημάτων που περικλείουν μέρος και των 2 προαναφερθέντων τεχνικών και μελετώνται τα συστήματα DRM και πως αυτά υλοποιούνται. Η σημαντική εφαρμογή των IP TV συστημάτων, video on demand (χρήση βίντεο υπηρεσίας κατ’ απαίτηση του χρήστη) αναλύεται στο 5ο κεφάλαιο. Αυτό το κεφάλαιο έχει αφιερωθεί στην συγκεκριμένη υπηρεσία, στο πώς αυτή είναι διαθέσιμη σήμερα εμπορικά, πως κατέστη δυνατή η υλοποίηση της τεχνικά, τα πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνται στα εν λόγω δίκτυα. Τέλος (6ο και 7ο κεφάλαιο) παρουσιάζονται λύσεις από παρόχους που δραστηριοποιούνται στον Ελλαδικό χώρο (για τους οποίους υπήρχε διαθέσιμη πληροφορία) και στο 8ο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι τεχνικές απαιτήσεις για την υπηρεσία IP TV. / --

Video compression is the process of reducing the amount of data required to represent digital video while preserving an acceptable video quality. Recent studies on video compression have focused on multimedia transmission, videophones, teleconferencing, high definition television (HDTV), CD-ROM storage, etc. The idea of compression techniques is to remove the redundant information that exists in the video sequences. Motion compensated predictive coding is the main coding tool for removing temporal redundancy of video sequences and it typically accounts for 50-80% of the video encoding complexity. This technique has been adopted by all of the existing international video coding standards. It assumes that the current frame can be locally modelled as a translation of the reference frames. The practical and widely method used to carry out motion compensated prediction is block matching algorithm. In this method, video frames are divided into a set of non-overlapped macroblocks; each target macroblock of the current frame is compared with the search area in the reference frame in order to find the best matching macroblock. This will carry out displacement vectors that stipulate the movement of the macroblocks from one location to another in the reference frame. Checking all these locations is called full Search, which provides the best result. However, this algorithm suffers from long computational time, which necessitates improvement. Several methods of Fast Block Matching algorithm were developed to reduce the computation complexity. This thesis focuses on two classifications: the first is called the lossless block matching algorithm process, in which the computational time required to determine the matching macroblock of the full search is decreased while the resolution of the predicted frames is the same as for the full search. The second is called the lossy block matching algorithm process, which reduces the computational complexity effectively but the search result’s quality is not the same as for the full search.

The research covered in this thesis encompasses a consideration of 3D television requirements and a survey of stereoscopic and autostereoscopic methods. This confirms that although there is a lot of activity in this area, very little of this work could be considered suitable for television. The principle of operation, design of the components of the optical system and evaluation of two EU-funded (MUTED & HELIUM3D projects) glasses-free (autostereoscopic) displays is described. Four iterations of the display were built in MUTED, with the results of the first used in designing the second, third and fourth versions. The first three versions of the display use two-49 element arrays, one for the left eye and one for the right. A pattern of spots is projected onto the back of the arrays and these are converted into a series of collimated beams that form exit pupils after passing through the LCD. An exit pupil is a region in the viewing field where either a left or a right image is seen across the complete area of the screen; the positions of these are controlled by a multi-user head tracker. A laser projector was used in the first two versions and, although this projector operated on holographic principles in order to obtain the spot pattern required to produce the exit pupils, it should be noted that images seen by the viewers are not produced holographically so the overall display cannot be described as holographic. In the third version, the laser projector is replaced with a conventional LCOS projector to address the stability and brightness issues discovered in the second version. In 2009, true 120Hz displays became available; this led to the development of a fourth version of the MUTED display that uses 120Hz projector and LCD to overcome the problems of projector instability, produces full-resolution images and simplifies the display hardware. HELIUM3D: A multi-user autostereoscopic display based on laser scanning is also described in this thesis. This display also operates by providing head-tracked exit pupils. It incorporates a red, green and blue (RGB) laser illumination source that illuminates a light engine. Light directions are controlled by a spatial light modulator and are directed to the users’ eyes via a front screen assembly incorporating a novel Gabor superlens. In this work is described that covered the development of demonstrators that showed the principle of temporal multiplexing and a version of the final display that had limited functionality; the reason for this was the delivery of components required for a display with full functionality.

Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτελεί η κλιμακοθετήσιμη κωδικοποίηση βίντεο (scalable video coding) με χρήση του μετασχηματισμού wavelet. Η κλιμακοθετήσιμη κωδικοποίηση βίντεο αποτελεί ένα πλαίσιο εργασίας, όπου από μια ενιαία συμπιεσμένη ακολουθία βίντεο μπορούν να προκύψουν αναπαραστάσεις του βίντεο με διαφορετική ποιότητα, ανάλυση και ρυθμό πλαισίων. Η κλιμακοθετησιμότητα του βίντεο αποτελεί σημαντική ιδιότητα ενός συστήματος στις μέρες μας, όπου το video-streaming και η επικοινωνία με βίντεο γίνεται μέσω μη αξιόπιστων μέσων διάδοσης και μεταξύ τερματικών με διαφορετικές δυνατότητες Στην εργασία αυτή αρχικά μελετάται ο μετασχηματισμός wavelet, ο οποίος αποτελεί το βασικό εργαλείο για την κλιμακοθετήσιμη κωδικοποίηση τόσο εικόνων όσο και ακολουθιών βίντεο. Στην συνέχεια, αναλύουμε την ιδέα της ανάλυσης πολλαπλής διακριτικής ικανότητας (multiresolution analysis) και την υλοποίηση του μετασχηματισμού wavelet με χρήση του σχήματος ανόρθωσης (lifting scheme), η οποία προκάλεσε νέο ενδιαφέρον στο χώρο της κλιμακοθετήσιμης κωδικοποίησης βίντεο. Τα κλιμακοθετήσιμα συστήματα κωδικοποίησης βίντεο διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτά που εφαρμόζουν το μετασχηματισμό wavelet πρώτα στο πεδίο του χρόνου και έπειτα στο πεδίο του χώρου και σε αυτά που εφαρμόζουν το μετασχηματισμό wavelet πρώτα στο πεδίο του χώρου και έπειτα στο πεδίο του χρόνου. Εμείς εστιάzουμε στη πρώτη κατηγορία και αναλύουμε τη διαδικάσια κλιμακοθετήσιμης κωδικοποίησης/αποκωδικοποίησης καθώς και τα επιμέρους κομμάτια από τα οποία αποτελείται. Τέλος, εξετάζουμε τον τρόπο με τον οποίο διάφορες παράμετρoι επηρεάζουν την απόδοση ενός συστήματος κλιμακοθετήσιμης κωδικοποίησης βίντεο και παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα από τις πειραματικές μετρήσεις. Βασιζόμενοι στα πειραματικά αποτελέσματα προτείνουμε έναν προσαρμοστικό τρόπο επιλογής των παραμέτρων με σκοπό τη βελτίωση της απόδοσης και συγχρόνως τη μείωση της πολυπλοκότητας. / In this master thesis we examine the scalable video coding based on the wavelet transform. Scalable video coding refers to a compression framework where content representations with different quality, resolution, and frame-rate can be extracted from parts of one compressed bitstream. Scalable video coding based on motion-compensated spatiotemporal wavelet decompositions is becoming increasingly popular, as it provides coding performance competitive with state-of-the-art coders, while trying to accommodate varying network bandwidths and different receiver capabilities (frame-rate, display size, CPU, etc.) and to provide solutions for network congestion or video server design. In this master thesis we investigate the wavelet transform, the multiresolution analysis and the lifting scheme. Then, we focus on the scalable video coding/decoding. There exist two different architectures of scalable video coding. The first one performs the wavelet transform firstly on the temporal direction and then performs the spatial wavelet decomposition. The other architecture performs firstly the spatial wavelet transform and then the temporal decomposition. We focus on the first architecture, also known as t+2D scalable coding systems. Several coding parameters affect the performance of the scalable video coding scheme such as the number of temporal levels and the interpolation filter used for subpixel accuracy. We have conducted extensive experiments in order to test the influence of these parameters. The influence of these parameters proves to be dependent on the video content. Thus, we present an adaptive way of choosing the value of these parameters based on the video content. Experimental results show that the proposed method not only significantly improves the performance but reduces the complexity of the coding procedure.

The shift of media from traditional forms to new digital ones has raised the possibility of new kinds of media services, including mobile television. In today's communications market, mobile phones are of increasing importance to users and, since mobile devices are connected most of the time, they have a high degree of location independence. The availability of 3G technology and the mobile devices needed to implement mobile television are now established and available. Mobile television is expected to be an important new service that could penetrate the market place and provide new applications, as well as create a market for new players and new investments, if the appropriate price, content and philosophy for content design are found. This research explores the many potential application areas for mobile TV, with a particular focus on advertising. Various organisations that seek success in this market can utilise the potential for advertising on mobile TV. Ultimately, mobile device users are able to use mobile TV for entertainment and information sourcing. However, a number of challenging issues remain to be addressed. The features that appealed to the consumers were studied in this research. Surveys were conducted to obtain an understanding of consumers' opinions and needs regarding the mobile TV experience. Many users clearly do like to interact with video content on mobile devices. Interactive mobile TV advertising can benefit users who will be able to use an essentially 'free' mobile TV service, funded by an advertising model. This research proposes an environment for interactive advertising on mobile TV and discussion of an implementation of the proposed designs.

La deuxième génération de la norme de la Télévision Numérique Terrestre (DVB-T2), abréviation de «Digital Video Broadcasting-second generation», a été publiée par l'European Telecommunications Standards Institute (ETSI-EN 302 755) en avril 2009. Elle correspond à une extension de la norme DVB-T actuellement en cours dédiée à la diffusion de la Télévision Numérique Terrestre (TNT). La technologie DVB-T2 a vocation de satisfaire les besoins des diffuseurs terrestres qui désirent, soit de proposer des services numériques inédits lors de l'extinction de la TV analogique (plusieurs programmes TVHD multiplexés), soit d'améliorer la réception sur des téléviseurs portables à l'intérieur des bâtiments ou sur des récepteurs embarqués à bord de véhicules. La norme DVB-T2 est basée sur des principes permettant de mettre en oeuvre des réseaux SFN (Single Frequency Network). Plus précisément, des réseaux de diffusion composés de plusieurs émetteurs et diffusant sur une même fréquence un même signal avec des délais maitrisés. De plus, cette norme DVB-T2 intègre un mécanisme de codage Spatio-fréquentiel de type MISO (Multiple Input Single Output). Ce mode de codage doit améliorer les performances en termes de qualité de réception, du réseau de diffusion par rapport à des réseaux SFN à deux émetteurs, couramment utilisés dans la norme DVB-T. Cependant, à ce jour il y a peu d'évaluations réelles de l'apport d'une diffusion MISO à base de deux antennes et aucune évaluation d'une diffusion MISO dans un réseau SFN à trois ou plusieurs émetteurs. C'est dans ce contexte que se situent ces travaux de thèse. Plus particulièrement, il s'agit d'évaluer les performances des diffusions permettant dans la norme DVB-T2. Parmi les objectifs des travaux présentés dans ce manuscrit, il y a l'exploration et l'évaluation de l'apport d'une solution MISO Alamouti dans un réseau de diffusion combiné ou non à un réseau de type SFN. Nous proposons une nouvelle modélisation d'un réseau au standard DVB-T2 que l'on désigne comme un réseau SFN-MISO. Plusieurs études et résultats de simulation pour des réceptions fixes ou mobiles, ainsi que des analyses détaillées sur les performances d'une distribution MISO Alamouti dans un réseau à fréquence unique (SFN) pour un nombre variable de cas d'antennes, de codage et de modulation, sont donnés. Une exploration et évaluation d'une diversité MISO de type Tarokh est également étudiée et comparée à une approche MISO Alamouti. Le but est de déterminer et d?évaluer les réseaux de diffusion au standard DVB-T2 permettant de nouvelles méthodes de déploiement, de supervision et de diagnostics qui doivent conduire à une meilleure qualité de réception TNT tant fixe que mobile / The second generation of the Digital Terrestrial Television standard (DVB-T2) called "Digital Video Broadcasting-second generation", was published by ETSI (EN 302,755) in April 2009. This new standard is an extension of the DVB-T which is currently used for the broadcast of digital terrestrial television. The DVB-T2 is intended to meet the requirements of terrestrial broadcasters in order to either offer novel digital services after turning off the analogue TV (several HDTV programs by one multiplex) or improve the indoor portable reception of TVs and embedded receivers in vehicles. Digital Terrestrial Television (DTT) is based on SFN (Single Frequency Network) Networks. More precisely, broadcasting networks based on several transmitters which transmit on the same frequency the similar signal with controlled delays. In addition, the standard DVB-T2 proposes an encoding Space-frequency mechanism of type MISO (Multiple Input Single Output). This method of encoding provides improved performance over SFN based on two transmitters. However, there are few real evaluations of the benefit to use a MISO broadcast based on two antennas, and no evaluations of MISO in SFN network based on three and more transmitters. In this context, the works carred out in this thesis consists of evaluating the performances of the different types of broadcasting modes allowed in the standard DVB-T2. Among the objectives, the different types of networks presented in this manuscript, are to explore as far as possible the contribution of solution MISO Alamouti combined or not with SFN broadcast networks. To achieve that, we have proposed a new modeling of DVB-T2 broadcast networks. Several simulation results for fixed and mobile receptions, and detailed performance analysis of the Alamouti diversity in a Single Frequency Network (SFN) for different numbers of antennas, coding and modulation are obtained. Exploration of the MISO-Tarokh technique is also studied and compared with MISO-Alamouti in order to determine and evaluate networks allowing new methods of deployment, monitoring and diagnostic suitable for efficient fixed and mobile terrestrial broadcasting reception

L’utilisation de matrice de portes logiques reconfigurables (FPGA) est une des seules solutionspour traiter des flux de plusieurs 100 MÉchantillons/seconde en temps-réel. Toutefois, ce typede composant présente une grande difficulté de mise en oeuvre : au delà d’un type langage spécifique,c’est tout un environnement matériel et une certaine expérience qui sont requis pourobtenir les traitements les plus efficaces. Afin de contourner cette difficulté, de nombreux travauxont été réalisés dans le but de proposer des solutions qui, partant d’un code écrit dans unlangage de haut-niveau, vont produire un code dans un langage dédié aux FPGAs. Nos travaux,suivant l’approche d’assemblage de blocs et en suivant la méthode du skeleton, ont visé à mettreen place un logiciel, nommé CoGen, permettant, à partir de codes déjà développés et validés,de construire des chaînes de traitements en tenant compte des caractéristiques du FPGA cible,du débit entrant et sortant de chaque bloc pour garantir l’obtention d’une solution la plus adaptéepossible aux besoins et contraintes. Les implémentations des blocs de traitements sont soitgénérés automatiquement soit manuellement. Les entrées-sorties de chaque bloc doivent respecterune norme pour être exploitable dans l’outil. Le développeur doit fournir une descriptionconcernant les ressources nécessaires et les limitations du débit de données pouvant être traitées.CoGen fournit à l’utilisateur moins expérimenté une méthode d’assemblage de ces blocsgarantissant le synchronisme et cohérence des flux de données ainsi que la capacité à synthétiserle code sur les ressources matérielles accessibles. Cette méthodologie de travail est appliquéeà des traitements sur des flux vidéos (seuillage, détection de contours et analyse des modespropres d’un diapason) et sur des flux radio-fréquences (interrogation d’un capteur sans-fils parméthode RADAR, réception d’un flux modulé en fréquence, et finalement implémentation deblocs de bases pour déporter le maximum de traitements en numérique). / Using Field Programmable Gate Arrays (FPGA) is one of the very few solution for real time processingdata flows of several hundreds of Msamples/second. However, using such componentsis technically challenging beyond the need to become familiar with a new kind of dedicateddescription language and ways of describing algorithms, understanding the hardware behaviouris mandatory for implementing efficient processing solutions. In order to circumvent these difficulties,past researches have focused on providing solutions which, starting from a description ofan algorithm in a high-abstraction level language, generetes a description appropriate for FPGAconfiguration. Our contribution, following the strategy of block assembly based on the skeletonmethod, aimed at providing a software environment called CoGen for assembling various implementationsof readily available and validated processing blocks. The resulting processing chainis optimized by including FPGA hardware characteristics, and input and output bandwidths ofeach block in order to provide solution fitting best the requirements and constraints. Each processingblock implementation is either generated automatically or manually, but must complywith some constraints in order to be usable by our tool. In addition, each block developer mustprovide a standardized description of the block including required resources and data processingbandwidth limitations. CoGen then provides to the less experienced user the means to assemblethese blocks ensuring synchronism and consistency of data flow as well as the ability to synthesizethe processing chain in the available hardware resources. This working method has beenapplied to video data flow processing (threshold, contour detection and tuning fork eigenmodesanalysis) and on radiofrequency data flow (wireless interrogation of sensors through a RADARsystem, software processing of a frequency modulated stream, software defined radio).

Depth-Image-Based Rendering (DIBR) est une technologie fondamentale dans plusieurs applications liées à la 3D, telles que la vidéo en mode point de vue libre (FVV), la réalité virtuelle (VR) et la réalité augmentée (AR). Cependant, l'évaluation de la qualité des vues synthétisées par DIBR a également posé de nouveaux problèmes, car ce processus induit de nouveaux types de distorsions, qui sont intrinsèquement différentes des distorsions provoquées par le codage vidéo. Ce travail est destiné à mieux évaluer la qualité des vues synthétisées par DIBR en multimédia immersif. Au chapitre 2, nous proposons deux métriques complètements sans référence (NR). Le principe de la première métrique NR NIQSV consiste à utiliser plusieurs opérations morphologiques d’ouverture et de fermeture pour détecter et mesurer les distorsions, telles que les régions floues et l’effritement. Dans la deuxième métrique NR NIQSV+, nous améliorons NIQSV en ajoutant un détecteur de “black hole” et une détection “stretching”.Au chapitre 3, nous proposons deux métriques de référence complète pour traiter les distorsions géométriques à l'aide d'un masque de désocclusion et d'une méthode de correspondance de blocs multi-résolution. Au chapitre 4, nous présentons une nouvelle base de données d'images synthétisée par DIBR avec ses scores subjectifs associés. Ce travail se concentre sur les distorsions uniquement induites par différentes méthodes de synthèse de DIBR qui déterminent la qualité d’expérience (QoE) de ces applications liées à DIBR. En outre, nous effectuons également une analyse de référence des mesures d'évaluation de la qualité objective de pointe pour les vues synthétisées par DIBR sur cette base de données. Le chapitre 5 conclut les contributions de cette thèse et donne quelques orientations pour les travaux futurs. / Depth-Image-Based Rendering (DIBR) is a fundamental technology in several 3D-related applications, such as Free viewpoint video (FVV), Virtual Reality (VR) and Augmented Reality (AR). However, new challenges have also been brought in assessing the quality of DIBR-synthesized views since this process induces some new types of distortions, which are inherently different from the distortions caused by video coding. This work is dedicated to better evaluate the quality of DIBRsynthesized views in immersive multimedia. In chapter 2, we propose a completely No-reference (NR) metric. The principle of the first NR metrics NIQSV is to use a couple of opening and closing morphological operations to detect and measure the distortions, such as “blurry regions” and “crumbling”. In the second NR metric NIQSV+, we improve NIQSV by adding a “black hole” and a “stretching” detection. In chapter 3, we propose two Fullreference metrics to handle the geometric distortions by using a dis-occlusion mask and a multi-resolution block matching methods.In chapter 4, we present a new DIBR-synthesized image database with its associated subjective scores. This work focuses on the distortions only induced by different DIBR synthesis methods which determine the quality of experience (QoE) of these DIBR related applications. In addition, we also conduct a benchmark of the state-of-the-art objective quality assessment metrics for DIBR-synthesized views on this database. The chapter 5 concludes the contributions of this thesis and gives some directions of future work.