• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 16
  • 10
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 36
  • 16
  • 12
  • 7
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Contribuții la sinteza de hidroxiapatită dopată cu magneziu și cercetări asupra proprietăților mecanice în vederea utilizării ei în implanturi osoase / Contribution à l'optimisation de la synthèse d'hydroxyapatite substituée en magnésium et de ses propriétés mécaniques pour l'application aux implants osseux. / Contribution to the optimization of the synthesis of magnesium doped hydroxyapatite for application to bone implants.

Ioanovici, Teodora 23 March 2012 (has links)
Pour le comblement d'une perte de tissu, la greffe reste une méthode usitée en chirurgie osseuse mais une lacune importante conduit à l'emploi de matériaux artificiels. Alternative aux implants métalliques, les substituts osseux biocéramiques ont une efficacité insuffisante dans de nombreuses indications : problème d'intégration d'un volume important, résistance inadéquate à long terme, faible bioréactivité. Doper ces biocéramiques est une voie intéressante mais nombre de dopants ont abouti à des effets cytotoxiques voire à la dégradation des propriétés mécaniques. Le magnésium a été étudié comme dopant de l'hydroxyapatite pour des faibles teneurs, apportant des améliorations sans affecter la biocompatibilité. Cependant, les fortes teneurs et l'optimisation de la synthèse d'une biocéramique dopée ont été peu étudiées. Nous avons étudié et optimisé la synthèse d’hydroxyapatite par la méthode de précipitation aqueuse pour un dopage au magnésium de 1, 2, 5 et 10 % en masse. Caractérisations physicochimiques (DRX, MEB, densité), biologiques (cytotoxicité) et mécaniques (microdureté, élasticité) ont été menées (poudres ou pastilles frittées ou non). Nous avons montré l'apparition de TCP à partir de 2 % Mg, la densité des échantillons diminuant quand la teneur croît. Le dopage accroît la microdureté et le module d’Young. Aucune cytotoxicité n'a été révélée mais une importante baisse d’activité cellulaire a été remarquée pour 10 % de magnésium. Une légère augmentation a été observée pour 1 %. L'aptitude à la mise en forme a été appréciée via le coulage d'une réplique d'un implant intervertébral. Le dopage d'HA à 1 % Mg s'avère être à tout point de vue le compromis optimal. / For the filling of a loss of tissue, the graft is a current process in bone surgery, but a significant deficiency leads to the use of artificial materials. Alternative to metallic implants, bone substitutes bioceramics have insufficient efficacy in many indications: problem of integrating a large volume, inadequate long-term resistance, low bioreactivity. Doping these bioceramics is an interesting way but many of dopants have conducted to cytotoxic effects or to the degradation of mechanical properties. Magnesium has been studied as a dopant of hydroxyapatite for low contents, improving thebioceramic without affecting its biocompatibility. However, high contents and the optimization of the synthesis of such a doped bioceramic have been little studied. We investigated and optimized the synthesis of hydroxyapatite by the aqueousprecipitation process for magnesium doping of 1, 2, 5 and 10 wt%. Physico-chemical (XRD, SEM, density), biological (cytotoxicity) and mechanical (microhardness, elasticity) characterizations were conducted (on powders or pellets sintered or not). We have shown the occurrence of TCP from 2% Mg, the density of samples decreasing when the content grows. The doping increases the microhardness and the Young’s modulus. No cytotoxicity was revealed but a significant decrease in cellular activity was noted for 10% magnesium. A slight increase was observed for 1%. The ability to form an implant was assessed via the slip casting of a replica of an intervertebral implant. Doping HA to 1% Mg was found to be at any point of view the optimum composition.
22

Quantificação do potencial osteogênico in vivo do osso autógeno + células osteoblásticas carreadas por uma biocerâmica composta de hidroxiapatita e fosfato tricálcio-β: Estudo qualitativo e quantitativo em microscopia de luz e eletrônica de varredura / Quantification of the osteogenic potential in vivo of autogenous bone + osteoblastic cells carried by a bioceramic consisting of hydroxyapatite and β-tricalcium phosphate: A qualitative and quantitative study by light and scanning electron microscopy

Macedo, Rander Moreira 21 June 2013 (has links)
Durante e após o processo de reparo alveolar pós-extração, ocorre certa remodelação óssea com reduções dimensionais deste tecido podendo comprometer a terapia em implantodontia. A fim de preservar/reconstruir tal tecido, vários métodos são propostos usando diferentes tipos de biomateriais e técnicas, os quais demonstram capacidade em formar osso. O osso autógeno ainda é considerado a referência padrão como enxerto ósseo, devido ao seu potencial osteogênico, osteoindutor e osteocondutor, mas morbidade relativa a este é conhecida. Por isso algumas biocerâmicas têm sido utilizadas, pois são sintéticas, biocompatíveis e com boas propriedades osteopreenchedoras, mas com baixa osteogenicidade. A engenharia tecidual óssea constituída de células tronco mesenquimais diferenciadas em osteoblastos é uma estratégia para o fornecimento adicional celular ao defeito ósseo em reconstrução. O objetivo deste estudo foi qualificar e quantificar a reparação óssea após o enxerto de uma associação de osso autógeno e células osteoblásticas carreadas por uma biocerâmica em defeitos ósseos produzidos pela extração dentária. Os animais foram divididos de acordo com o material implantado no alvéolo dentário pós-extração em: Controle (c), osso autógeno (oa), células osteoblásticas (co), biocerâmica (bc), osso autógeno + células osteoblásticas (oa+co), osso autógeno + biocerâmica (oa+bc), biocerâmica + células osteoblásticas (bc+co), e biocerâmica + células osteoblásticas + osso autógeno (bc+co+oa). O sacrifício ocorreu aos 7, 21 e 42 dias pós-cirurgia e as amostras teciduais foram processadas para análise em microscopia de luz e eletrônica de varredura. Através de um sistema de análise de imagens foi avaliado a qualidade dos biomateriais implantados e o volume de osso, biocerâmica, conjuntivo e coágulo no defeito ósseo. Os resultados qualitativos revelaram que a biocerâmica implantada foi biocompatível e estava intimamente unida ao osso. O uso das células osteoblásticas, do osso autógeno ou da biocerâmica não desencadearam reações imunogênicas, de corpo estranho ou formação tumoral. Histometricamente as células osteoblásticas carreadas pela biocerâmica mostraram um preenchimento ósseo 19,0% maior do que quando não carreadas. A associação biocerâmica/células osteoblásticas + osso autógeno promoveu, aos 7 dias, uma deposição óssea 56,52% mais efetiva nos arredores do biomaterial do que a enxertia da biocerâmica isoladamente (1%). Conclui-se que a biocerâmica em questão pode ser um viável carreador às células osteoblásticas a serem enxertadas em sítios de reconstrução óssea, e que este composto híbrido recebe um efeito sinérgico quando da associação ao osso autógeno, sendo capaz desta forma de acelerar o processo de neoformação óssea principalmente nos períodos iniciais da reparação alveolar. / During and after the process of alveolar repair post-extraction, bone remodeling occurs with certain dimensional reductions of this tissue that can compromise the therapy in implantology. In order to preserve/reconstruct such tissue, various methods are proposed using different types of biomaterials and techniques which demonstrate the capacity to form bone. The autogenous bone is still regarded as the gold standard bone graft, due to their osteogenic, osteoinductive and osteoconductive potential, but morbidity is known about it. Therefore some bioceramics have been used, as they are synthetic, biocompatible and with good properties of bone fill, but with low osteogenic potential. The bone tissue engineering consists of mesenchymal stem cells differentiated into osteoblasts is a strategy for providing additional cell in the bone defect reconstruction. The aim of this study was to qualify and quantify bone healing after grafting of an association of autogenous bone and osteoblastic cells carried by a bioceramic in bone defects produced by tooth extraction. The animals were divided according to the implanted material in dental socket after extraction: Control (c), autogenous bone (ab), osteoblastic cells (oc), bioceramic (bc), autogenous bone + osteoblastic cells (ab+oc), autogenous bone + bioceramic (ab+bc), bioceramic + osteoblastic cells (bc+oc), and bioceramic + autogenous bone + osteoblastic cells (bc+oc+ab). The animals were sacrificed at 7, 21 and 42 days post-surgery and tissue samples were processed for light microscopy and scanning electron microscopy. Through an image analysis system the quality of implanted biomaterials and the volume of bone, bioceramic, conjunctive tissue and blood clot was evaluated inside the bone defect. Qualitative results revealed that the grafted bioceramic was biocompatible and intimately bonded with the bone. The use of osteoblastic cells, autogenous bone or bioceramic didnt trigger immunogenic reactions, foreign body or tumor formation. Histometrically, the osteoblast cells carried by bioceramic showed a bone filling 19.0% higher than when not carried. The bioceramic/osteoblastic cells + autogenous bone association promoted, at 7 days, a bone deposition 56.52% more effective around the biomaterial than the grafting of bioceramic alone (1%). It was concluded that the bioceramic in question may be a viable carrier to osteoblastic cells to be grafted on sites of bone reconstruction, and this hybrid compound receives a synergistic effect when associated to autogenous bone, thus being able to accelerate the bone formation especially in the early periods of alveolar repair.
23

Avaliação da radiopacidade, escoamento, pH e da liberação de íons cálcio de um cimento endodôntico biocerâmico / Evaluation of Radiopacity, flow, pH and release of calcium ions of a bioceramic root canal sealer

Candeiro, George Taccio de Miranda 02 October 2012 (has links)
O objetivo do presente trabalho foi avaliar as propriedades físico-químicas de um cimento endodôntico biocerâmico, Endosequence BC Sealer (Brasseler USA, Savannah, GA, EUA). Radiopacidade, escoamento, pH e liberação de íons cálcio (Ca2+) foram analisadas e os resultados foram comparados aos do cimento AH Plus (Dentsply De Trey Gmbh, Konstanz, Alemanha). A radiopacidade e o escoamento foram avaliados de acordo com as normas ISO 6876/2001. Para o teste de radiopacidade, anéis metálicos com 10 mm de diâmetro e 1 mm de altura foram preenchidos com os cimentos. O valor da radiopacidade foi determinado de acordo com a densidade radiográfica, representada em mm Al. A análise do escoamento foi feita com 0,05 mL de cada cimento colocados sobre uma placa de vidro. Outra placa de vidro, com 20 g, foi cuidadosamente colocada sobre o cimento e sobre esta um peso de 100 g, totalizando 120 g, que permaneceram por 7 minutos. Em seguida, foram medidos os diâmetros maiores e menores dos discos formados, sendo esta feita com um paquímetro digital. A liberação de íons cálcio (Ca2+) e o pH foram medidos nos períodos de 3, 24, 72, 168 e 240 horas, com o auxílio de um espectrofotômetro e pHmetro, respectivamente. Os resultados foram analisados estatisticamente pelos testes ANOVA e Tukey, sendo considerado significante quando p<0,05. O cimento biocerâmico analisado apresentou radiopacidade (3,84 mm Al) significantemente menor do que o AH Plus (6,90 mm Al). Foi observado que o cimentos Endosequence BC Sealer e o AH Plus apresentaram escoamentos de 26,96 mm e 21,17 mm, respectivamente (p<0,05). O cimento biocerâmico apresentou maior pH e maior liberação de íons cálcio (Ca2+) do que o cimento AH Plus (p<0,05). Concluiu-se que o cimento Endosequence BC Sealer apresentou valores de radiopacidade e de escoamento em concordância com as norma ISO 6876/2001. Os valores de pH e de liberação de íons cálcio (Ca2+) foram favoráveis para um cimento endodôntico. / The aim of the present study was to evaluate the physicochemical properties of a bioceramic root canal sealer, Endosequence BC Sealer. Radiopacity, pH, release of calcium ions (Ca2+) and flow were analyzed and the results were compared with AH Plus cement. Radiopacity and flow were evaluated according to ISO 6876/2001 standards. For the radiopacity analysis, metallic rings with 10 mm in diameter and 1 mm of thickness were filled with cements. The radiopacity value was determined according to radiographic density (mm Al). The flow test was performed with 0.05 mL of cement placed on a glass plate. A 120-g weight was carefully placed over the cement. The largest and smallest diameters of the disks formed were measured using a digital caliper. The release of Ca2+ and pH were measured at periods of 3, 24, 72, 168 and 240 hours, with spectrophotometer and pHmeter, respectively. Data were analyzed by ANOVA and Tukeys test (p<0.05). The bioceramic endodontic cement showed radiopacity (3.84 mm Al) significantly lower than that of AH Plus (6.90 mm Al). The pH analysis showed that Endosequence BC Sealer showed pH and release of Ca2+ greater than those of AH Plus (p<0.05), during the experimental periods. The flow test revealed that the BC Sealer and AH Plus presented flow 26.96 mm and 21.17 mm, respectively (p<0.05). Endosequence BC Sealer showed radiopacity and flow according to ISO 6876/2001 recommendations. The others physicochemical properties analyzed demonstrated favorable values for a root canal sealer.
24

Quantificação do potencial osteogênico in vivo do osso autógeno + células osteoblásticas carreadas por uma biocerâmica composta de hidroxiapatita e fosfato tricálcio-&beta;: Estudo qualitativo e quantitativo em microscopia de luz e eletrônica de varredura / Quantification of the osteogenic potential in vivo of autogenous bone + osteoblastic cells carried by a bioceramic consisting of hydroxyapatite and &beta;-tricalcium phosphate: A qualitative and quantitative study by light and scanning electron microscopy

Rander Moreira Macedo 21 June 2013 (has links)
Durante e após o processo de reparo alveolar pós-extração, ocorre certa remodelação óssea com reduções dimensionais deste tecido podendo comprometer a terapia em implantodontia. A fim de preservar/reconstruir tal tecido, vários métodos são propostos usando diferentes tipos de biomateriais e técnicas, os quais demonstram capacidade em formar osso. O osso autógeno ainda é considerado a referência padrão como enxerto ósseo, devido ao seu potencial osteogênico, osteoindutor e osteocondutor, mas morbidade relativa a este é conhecida. Por isso algumas biocerâmicas têm sido utilizadas, pois são sintéticas, biocompatíveis e com boas propriedades osteopreenchedoras, mas com baixa osteogenicidade. A engenharia tecidual óssea constituída de células tronco mesenquimais diferenciadas em osteoblastos é uma estratégia para o fornecimento adicional celular ao defeito ósseo em reconstrução. O objetivo deste estudo foi qualificar e quantificar a reparação óssea após o enxerto de uma associação de osso autógeno e células osteoblásticas carreadas por uma biocerâmica em defeitos ósseos produzidos pela extração dentária. Os animais foram divididos de acordo com o material implantado no alvéolo dentário pós-extração em: Controle (c), osso autógeno (oa), células osteoblásticas (co), biocerâmica (bc), osso autógeno + células osteoblásticas (oa+co), osso autógeno + biocerâmica (oa+bc), biocerâmica + células osteoblásticas (bc+co), e biocerâmica + células osteoblásticas + osso autógeno (bc+co+oa). O sacrifício ocorreu aos 7, 21 e 42 dias pós-cirurgia e as amostras teciduais foram processadas para análise em microscopia de luz e eletrônica de varredura. Através de um sistema de análise de imagens foi avaliado a qualidade dos biomateriais implantados e o volume de osso, biocerâmica, conjuntivo e coágulo no defeito ósseo. Os resultados qualitativos revelaram que a biocerâmica implantada foi biocompatível e estava intimamente unida ao osso. O uso das células osteoblásticas, do osso autógeno ou da biocerâmica não desencadearam reações imunogênicas, de corpo estranho ou formação tumoral. Histometricamente as células osteoblásticas carreadas pela biocerâmica mostraram um preenchimento ósseo 19,0% maior do que quando não carreadas. A associação biocerâmica/células osteoblásticas + osso autógeno promoveu, aos 7 dias, uma deposição óssea 56,52% mais efetiva nos arredores do biomaterial do que a enxertia da biocerâmica isoladamente (1%). Conclui-se que a biocerâmica em questão pode ser um viável carreador às células osteoblásticas a serem enxertadas em sítios de reconstrução óssea, e que este composto híbrido recebe um efeito sinérgico quando da associação ao osso autógeno, sendo capaz desta forma de acelerar o processo de neoformação óssea principalmente nos períodos iniciais da reparação alveolar. / During and after the process of alveolar repair post-extraction, bone remodeling occurs with certain dimensional reductions of this tissue that can compromise the therapy in implantology. In order to preserve/reconstruct such tissue, various methods are proposed using different types of biomaterials and techniques which demonstrate the capacity to form bone. The autogenous bone is still regarded as the gold standard bone graft, due to their osteogenic, osteoinductive and osteoconductive potential, but morbidity is known about it. Therefore some bioceramics have been used, as they are synthetic, biocompatible and with good properties of bone fill, but with low osteogenic potential. The bone tissue engineering consists of mesenchymal stem cells differentiated into osteoblasts is a strategy for providing additional cell in the bone defect reconstruction. The aim of this study was to qualify and quantify bone healing after grafting of an association of autogenous bone and osteoblastic cells carried by a bioceramic in bone defects produced by tooth extraction. The animals were divided according to the implanted material in dental socket after extraction: Control (c), autogenous bone (ab), osteoblastic cells (oc), bioceramic (bc), autogenous bone + osteoblastic cells (ab+oc), autogenous bone + bioceramic (ab+bc), bioceramic + osteoblastic cells (bc+oc), and bioceramic + autogenous bone + osteoblastic cells (bc+oc+ab). The animals were sacrificed at 7, 21 and 42 days post-surgery and tissue samples were processed for light microscopy and scanning electron microscopy. Through an image analysis system the quality of implanted biomaterials and the volume of bone, bioceramic, conjunctive tissue and blood clot was evaluated inside the bone defect. Qualitative results revealed that the grafted bioceramic was biocompatible and intimately bonded with the bone. The use of osteoblastic cells, autogenous bone or bioceramic didnt trigger immunogenic reactions, foreign body or tumor formation. Histometrically, the osteoblast cells carried by bioceramic showed a bone filling 19.0% higher than when not carried. The bioceramic/osteoblastic cells + autogenous bone association promoted, at 7 days, a bone deposition 56.52% more effective around the biomaterial than the grafting of bioceramic alone (1%). It was concluded that the bioceramic in question may be a viable carrier to osteoblastic cells to be grafted on sites of bone reconstruction, and this hybrid compound receives a synergistic effect when associated to autogenous bone, thus being able to accelerate the bone formation especially in the early periods of alveolar repair.
25

Síntese e caracterização de pós nanoestruturados de fosfato de cálcio e nanocompósitos hidroxiapatita/sílica-gel / Synthesis and characterization of calcium phosphate and hydroxyapatite nanocomposites / silica-gel nanostructured powders

Santos, Rodrigo Brandão Medeiros dos 18 December 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2016-12-08T17:19:34Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Parte 01 - Revisao Bibliografica.pdf: 888360 bytes, checksum: 212c15e8818de6b2dfa60bb2cd835592 (MD5) Previous issue date: 2009-12-18 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The loss of an organ or a part of the body generates, besides the loss of function, social and psychological disorders. The materials used to replace bone fall into a class called biomaterials and should have physical and biological properties compatible with living tissue hosts. The objective of this study is to optimize the method of synthesis and characterization of a bone matrix of calcium phosphate nanostructured and nanocomposite calcium phosphate /SiO2n at concentrations of 1%, 2%, 3% and 5% by volume. Were carried out morphological characterization of nanoparticles, nanostructured mineral powders and biomaterials obtained by sintering at 1200 C/2h. Finally, studies were performed on the mechanical behavior of nanostructured biomaterials. The process of synthesis of nanostructured powders proved to be efficient and optimized, allowing to obtain the matrix of calcium phosphate and nanocomposites with silica gel. Silica gel influence the surface energy of the matrix of calcium phosphate and this phenomenon has influenced the particle size of the nanocomposites, phase transformation and sinterability of the matrix of calcium phosphate. Tests of mechanical properties showed that the increase in percentual silica gel in the phosphate matrix tends to reduce the mechanical strength (hardness, strength and fracture toughness). Only the nanocomposite with 1% silica showed improvement in mechanical properties after annealing. / A perda de um órgão ou de uma parte do corpo humano gera, além da perda da função, transtornos sociais e psicológicos. Os materiais utilizados na substituição de ossos enquadram-se em uma classe denominada de biomateriais e devem apresentar propriedades físicas e biológicas compatíveis com os tecidos vivos hospedeiros. Esse trabalho tem como objetivo otimizar o método de síntese e caracterização de uma matriz óssea de fosfato de cálcio nanoestruturada e de nanocompósitos fosfato de cálcio/SiO2n, nas concentrações de 1%, 2%, 3% e 5% em volume. Foram realizadas caracterizações morfológicas das nanopartículas, mineralógica dos pós nanoestruturados e dos biomateriais obtidos da sinterização a 1200ºC/2h. Por fim, foram realizados estudos sobre o comportamento mecânico dos biomateriais nanoestruturados. O processo de síntese de pós nanoestruturados mostrou-se eficiente e otimizado, permitindo a obtenção da matriz de fosfato de cálcio e dos nanocompósitos com sílica gel. A sílica gel influenciou na energia de superfície da matriz de fosfato de cálcio e esse fenômeno influenciou no tamanho de partícula dos nanocompósitos, transformação de fase e sinterabilidade da matriz de fosfato de cálcio. Os ensaios de propriedades mecânicas mostraram que o aumento do percentual de sílica gel na matriz de fosfato tende a reduzir a resistência mecânica (microdureza, flexão e tenacidade à fratura). Apenas o nanocompósito com 1% de sílica apresentou melhora nas propriedades mecânicas após o recozimento.
26

Avaliação da radiopacidade, escoamento, pH e da liberação de íons cálcio de um cimento endodôntico biocerâmico / Evaluation of Radiopacity, flow, pH and release of calcium ions of a bioceramic root canal sealer

George Taccio de Miranda Candeiro 02 October 2012 (has links)
O objetivo do presente trabalho foi avaliar as propriedades físico-químicas de um cimento endodôntico biocerâmico, Endosequence BC Sealer (Brasseler USA, Savannah, GA, EUA). Radiopacidade, escoamento, pH e liberação de íons cálcio (Ca2+) foram analisadas e os resultados foram comparados aos do cimento AH Plus (Dentsply De Trey Gmbh, Konstanz, Alemanha). A radiopacidade e o escoamento foram avaliados de acordo com as normas ISO 6876/2001. Para o teste de radiopacidade, anéis metálicos com 10 mm de diâmetro e 1 mm de altura foram preenchidos com os cimentos. O valor da radiopacidade foi determinado de acordo com a densidade radiográfica, representada em mm Al. A análise do escoamento foi feita com 0,05 mL de cada cimento colocados sobre uma placa de vidro. Outra placa de vidro, com 20 g, foi cuidadosamente colocada sobre o cimento e sobre esta um peso de 100 g, totalizando 120 g, que permaneceram por 7 minutos. Em seguida, foram medidos os diâmetros maiores e menores dos discos formados, sendo esta feita com um paquímetro digital. A liberação de íons cálcio (Ca2+) e o pH foram medidos nos períodos de 3, 24, 72, 168 e 240 horas, com o auxílio de um espectrofotômetro e pHmetro, respectivamente. Os resultados foram analisados estatisticamente pelos testes ANOVA e Tukey, sendo considerado significante quando p<0,05. O cimento biocerâmico analisado apresentou radiopacidade (3,84 mm Al) significantemente menor do que o AH Plus (6,90 mm Al). Foi observado que o cimentos Endosequence BC Sealer e o AH Plus apresentaram escoamentos de 26,96 mm e 21,17 mm, respectivamente (p<0,05). O cimento biocerâmico apresentou maior pH e maior liberação de íons cálcio (Ca2+) do que o cimento AH Plus (p<0,05). Concluiu-se que o cimento Endosequence BC Sealer apresentou valores de radiopacidade e de escoamento em concordância com as norma ISO 6876/2001. Os valores de pH e de liberação de íons cálcio (Ca2+) foram favoráveis para um cimento endodôntico. / The aim of the present study was to evaluate the physicochemical properties of a bioceramic root canal sealer, Endosequence BC Sealer. Radiopacity, pH, release of calcium ions (Ca2+) and flow were analyzed and the results were compared with AH Plus cement. Radiopacity and flow were evaluated according to ISO 6876/2001 standards. For the radiopacity analysis, metallic rings with 10 mm in diameter and 1 mm of thickness were filled with cements. The radiopacity value was determined according to radiographic density (mm Al). The flow test was performed with 0.05 mL of cement placed on a glass plate. A 120-g weight was carefully placed over the cement. The largest and smallest diameters of the disks formed were measured using a digital caliper. The release of Ca2+ and pH were measured at periods of 3, 24, 72, 168 and 240 hours, with spectrophotometer and pHmeter, respectively. Data were analyzed by ANOVA and Tukeys test (p<0.05). The bioceramic endodontic cement showed radiopacity (3.84 mm Al) significantly lower than that of AH Plus (6.90 mm Al). The pH analysis showed that Endosequence BC Sealer showed pH and release of Ca2+ greater than those of AH Plus (p<0.05), during the experimental periods. The flow test revealed that the BC Sealer and AH Plus presented flow 26.96 mm and 21.17 mm, respectively (p<0.05). Endosequence BC Sealer showed radiopacity and flow according to ISO 6876/2001 recommendations. The others physicochemical properties analyzed demonstrated favorable values for a root canal sealer.
27

P­prava hybridn­ch keramickch materil metodou ice-templating / Preparation of hybrid ceramic materials by ice-templating

RoleÄek, Jakub January 2019 (has links)
Ice-templating, znm tak© jako freeze-casting, je relativnÄ jednoduchou, levnou a velmi univerzln­ technikou pro vrobu por©zn­ch keramickch struktur s ­zenou mikrostrukturou. Takto pipraven© keramick© struktury jsou pouity pro vrobu hybridn­ch keramickch kompozit, nebo jako biokeramick© scaffoldy. Hybridn­ keramick© kompozitn­ materily jsou zaloeny na napodobovn­ p­rodn­ch/ biologickch materil. Hlavn­m c­lem je napodobit v p­rodÄ se vyskytuj­c­ zhouevnauj­c­ mechanismy t­m, e por©zn­ keramick© struktury jsou po slinut­ naputÄny polymern­mi materily. Hlavn­m probl©mem pi vrobÄ por©zn­ch keramickch vzork s velkmi rozmÄry, pomoc­ metody ice-templating, je dosaen­ ­zen©ho rstu ledovch krystal v cel©m objemu vzorku. Aby tedy bylo mon© z­skat velk© keramick© vzorky s dobe definovanou lamelrn­ strukturou je teba proces ice-templatingu velmi pesnÄ kontrolovat. Biologick aktivita biokeramickch materil zvis­ na kombinaci fyzikln­ch a chemickch charakteristik, kter© silnÄ souvisej­ s jejich mikrostrukturou. Porozita scaffold mus­ bt vzjemnÄ propojen a velikost­ pr dostateÄnÄ velk pro spÄn rst kostn­ tknÄ v cel©m objemu implanttu. Prezentovan disertaÄn­ prce je zamÄena na problematiku zvÄtovn­ rozmÄr keramickch vzork pipravench pomoc­ metody ice-templating, vytvoen­ v­cerovov© porozity uvnit vzork a vrobu hybridn­ch keramickch kompozit pro balistickou ochranu. Keramick© suspenze pro ice-templating byly spÄnÄ pipraveny z rznch prk (zejm©na hydroxyapatitu a oxidu hlinit©ho s rznm plnÄn­m keramick©ho prku od 7,5 obj.% do 45 obj.%. Byl tak© studovn vliv aditiv na utven­ lamelrn­ drsnosti a mezilamelrn­ch pemostÄn­. V souÄasnosti je zkoumn dopad tÄchto strukturn­ch prvk na vsledn© mechanick© vlastnosti. Hybridn­ kompozity oxid hlinit/polymer byly spÄnÄ navreny a pipraveny z destiÄek z oxidu hlinit©ho pipravench metodou ice-templating s d©lkou lamel a 70 mm a rznch polymern­ch pryskyic. Byla testovny mechanick© vlastnosti hybridn­ch kompozit oxid hlinit/polymer a vsledky ukzaly, e ice-templating je robustn­ metodou pro vrobu hybridn­ch kompozit keramika-polymer s dobrm pomÄrem pevnost/hustota. Avak balistick© testy hybridn­ch kompozit oxid hlinit/polymer odhalily, e vÄtina kompozit vytvoench v rmci t©to prce nebyla schopna ÄinnÄ zastavit stely s prbojnm jdrem. Ukzalo se, e kombinace procesu ice-templating a nep­m©ho 3D tisku umouje vrobu biokeramickch scaffold pro kostn­ nhrady z hydroxyapatitu s v­cerovovou porozitou, co by se mohlo ukzat jako prospÄn© pro vvoj bioaktivn­ch vysoce por©zn­ch scaffold se zvenou biologickou aktivitou. Ice-templating tak© vznamnÄ ovlivnil zmÄnu fzov©ho sloen­ bÄhem slinovn­ hydroxyapatitovch vzork.
28

Biokeramický skafold pro vedení nervů připravený metodou freeze-casting / Neural bioceramic scaffold prepared by freeze-casting

Vojníková, Michaela January 2021 (has links)
Pre regeneráciu a rast poranených nervových vlákien bolo preskúmaných mnoho postupov, no výsledný rast axónov je často náhodný až dezorganizovaný a odráža sa na zložitejšom zotavovaní pacienta. V tejto práci boli vyrobené nové skafoldy s mikroštruktúrnymi a mechanickými vlastnosťami nervového skafoldu pomocou metódy freeze-casting. Konkrétne boli vyrobené biokeramické skafoldy na báze fosforečnanov vápenatých, oxidu titaničitého alebo oxidu zirkoničitého. Pomocou kontrolovaného rastu ľadu v jednom smere bola pripravená orientovaná mikroštruktúra. Pozorovanie pomocou skenovacej elektrónovej mikroskopie potvrdilo lineárne orientované póry (lamelárny systém), v ktorých priemerná veľkosť pórov klesala so zvyšujúcou sa rýchlosťou mrazenia. Skafoldy pripravené pomocou mrazenia v tekutom dusíku vykazovali vynikajúce mechanické vlastnosti, kde pevnosť v ohybe bola získaná v rozmedzí 10–17 MPa. Tie isté skafoldy mali vzdialenosť medzilamelamelárnych priestorov 10–30 µm, ktorých parametre sú vhodné pre nervové skafoldy. Biokompatibilita bola vyhodnotená pomocou Schwannových buniek in vitro, kde bola pozorovaná adhézia a rast v lamelárnom smere. Cytotoxické testy odhalili negatívny vplyv vyššej koncentrácie vápnika na prežitie Schwannových buniek. Pripravené skafoldy mali schopnosť tvorby apatitu na povrchu v podobe embryonálnych a nukleačných centier a apatitu samotného. Skafoldy na báze fosforečnanov vápenatých a oxidu titaničitého vykazovali sľubné regeneračné vlastnosti, konkrétne adhéziu a rast prostredníctvom pórovitej štruktúry a taktiež vynikajúce mechanické vlastnosti.
29

Mise au point et évaluation microscopique d'une méthode d'obturation canalaire optimale / Microscopic and chemical assessments of the filling ability using five different filling techniques

Mancino, Davide 08 July 2019 (has links)
Évaluer la capacité de remplissage des cinq différentes techniques d’obturation canalaire dans l’obturation des canaux ovales. Matériel et méthodes : Un total de 220 molaires mandibulaires, avec 1 canal dans la racine distale, a été sélectionné. Chaque canal a été mise en forme jusqu’à la longueur de travail en utilisant un système mono-instrument le WaveOne Gold Primary Les dents préparées ont été divisées au hasard en cinq groupes égaux (n = 40 par groupe) pour l'obturation: condensation à onde continue (CWC), technique avec tuteur GuttaCore (GC), technique avec tuteur Thermafil (TH), technique utilisant un cône unique (SC), condensation hydraulique à froid (CHC). Les pourcentages de GPFA, SFA et VA ainsi que la présence des matériaux d’obturation à l’intérieur des tubulis dentinaires (tag)à longueur de travail (LT) -4mm et -2 mm a été évalué à par microscopie numérique optique, microscopie électronique à balayage (SEM) et microanalyse par rayons X à dispersion d'énergie (EDX). Analyse statistique : Les données collectées ont été analysées avec la version 11.2 de SigmaPlot (Systat Software, Inc., San José, CA, USA). Les pourcentages de GPFA, SFA, VA correspondant aux différentes groupes ont été comparés en utilisant le test de Kruskal-Wallis avec α=0,05. Résultats: à LT-4 et LT-2 mm, cette étude à montré une différence statistiquement significative en terme de capacité d’obturation pour le cinq techniques. À LT-4, les groupes GC et TH ont montré une différence statistiquement significative par rapport aux trois autres groupes en terme de GPFA et SFA. En terme de VA, il y a une différence statistiquement significative avec les groupes SC et CHC tandis qu’aucune différence n’a été démontrée entre les groupes GC , TH et CWC . À LT-2, les groupes GC et TH ont montré une différence statistiquement significative par rapport aux trois autres groupes en terme de GPFA, SFA, VA. Conclusion : 
Cette étude montre clairement que les obturations par GC et TH sont en mesure de remplir les canaux ovales d’une manière plus appropriée que les autres techniques d’obturation. 
Les groupes GC et TH, à LT -4 et -2mm, présentaient des tags de gutta-percha à l’intérieur des tubulis dentinaires. La présence de tags de gutta-percha à l’intérieur des tubulis dentinaires (à la place de tags de ciment beaucoup plus vulnérables) pourrait se comporter comme une barrière physique, capable de sceller les bactéries à l’intérieur des tubulis et surtout non résorbable dans le temps. / Assess the filling ability in oval-shaped canals using five different filling techniques. Materials and Methods : 220 human mandibular first molars with one distal oval canal were selected. Distal Canals were shaped using WaveOne Gold Primary. The prepared teeth were randomly divided in four equal groups (n = 40) for obturation : Continuous Wave Condensation (CWC), GuttaCore carrier based technique (GC), Thermafil (TH) carrier based technique, Single Cone technique (SC), Cold hydraulic Condensation (CHC). The proportions of gutta-percha filled areas (GPFA), sealer filled areas (SFA), void areas (VA) and the tags into dentinal tubules at 4 mm and 2 mm were analyzed by Optical numeric microscope, SEM and EDX. Statistical analysis : they were compared by Kruskal-Wallis one-way ANOVA on ranks, with statistical significance set at α = 0.05. Results : At 4 and 2 mm from the apex, this study discloses statistically different filling ability for the five techniques. At 4 mm from the apex, the GC et TH groups showed significantly higher PGFAs than lateral condensation and System B techniques. The GC et TH groups showed a statistically significance difference compared with the others three groups in terms of higher PGFA, lower SFA. It showed a statistically significance difference with SC and CHC groups in term of VA. At 2 mm level from the apex, the GC et TH groups showed a statistically significance differece compared with the others three groups in terms of higher PGFA, lower SFA and VA. Conclusions : GC obturation is able to fill oval-shaped canals in a more appropriate way than the other filling techniques. GC was the only group which showed the presence of gutta-tags at 4 and 2 mm from the apex. The gutta- percha tags could behave as a physical barrier able to entomb bacteria.
30

Manejo clínico de una reabsorción apical con ápice abierto y uso del cemento biocerámico NeoMta™ Plus ® / Clinical management of an apical resorption with the use of bioceramic NeoMta ™ Plus ®

Melgarejo Cabello , Jhocelyn Carmen 19 October 2020 (has links)
La reabsorción radicular es el proceso de eliminación de cemento y / o dentina a través de la actividad fisiológica o patológica. La reabsorción radicular patológica puede ocurrir en asociación con varias afecciones como el trauma, reimplantación, terapia de ortodoncia, erupción tardía e irregular de dientes o tumores y quistes en expansión. La reabsorción radicular localizada en un diente asociado a una lesión apical crónica de origen inflamatorio pos-trauma, podría ocasionar un ápice abierto. Es importante establecer un correcto diagnóstico, plan de tratamiento y controles para estos casos. El tratamiento indicado para un diente con ápice abierto, lesión apical crónica de origen inflamatorio pos-trauma, es realizar un tope apical para evitar la extrusión de las soluciones de irrigantes y los materiales de relleno hacia la zona periapical. En la actualidad el uso de los cementos biocerámicos es recomendado para realizar topes apicales mostrando excelentes resultados en biocompatibilidad y micro-dureza; existiendo diferentes cementos biocerámicos para conseguir tal propósito. El objetivo de este reporte de caso es presentar el manejo clínico de una reabsorción con ápice abierto realizando un tope apical con el cemento biocerámico NeoMta ™ Plus ®. / Root resorption is the process of separating cement and / or dentin through physiological or pathological activity. Pathological root resorption can result in association with various conditions such as trauma, reimplantation, orthodontic therapy, late and irregular eruption of teeth, or expanding tumors and cysts. Localized root resorption in a tooth associated with a chronic apical lesion of inflammatory origin after trauma, could cause an open apex. It is important to establish a correct diagnosis, treatment plan and controls for these cases. The treatment indicated for a tooth with an open apex, chronic apical lesion of inflammatory origin after trauma, an apical stop is made to avoid the extrusion of irrigant solutions and filling materials into the periapical area. Currently, the use of bioceramic cements is recommended to make apical stops showing excellent results in biocompatibility and micro-hardness; there are different bioceramic cements to achieve this purpose. The objective of this case report is to present the clinical management of an open apex resorption by executing an apical stop with the NeoMta ™ Plus ® bioceramic cement. / Trabajo académico

Page generated in 0.0606 seconds