• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 199
  • 83
  • 55
  • 18
  • Tagged with
  • 363
  • 363
  • 317
  • 130
  • 130
  • 112
  • 107
  • 56
  • 44
  • 34
  • 34
  • 33
  • 30
  • 29
  • 28
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
181

Fears in a selected group of middle childhood South Africa children : a cross cultural study

Burkhardt, Käthe-Erla 03 1900 (has links)
Thesis (MSc)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: The primary aim of this study was to determine the content, number, level and pattern of fears expressed by a culturally diverse selected group of middle childhood children in the Stellenbosch area. The secondary aim of this study was to establish whether there were any differences in the fears expressed with respect to culture, gender and socio-econmic status (SES) as well as to ascertain any differences with respect to the two fear measuring instruments. The two fear measuring instruments administered were the Free-Option Method (FOM) and the Fear Survey Schedule for Children Revised (FSSC-R). The FOM was used to determine the content and number of fears and the structured FSSC-R, to establish the content, number, level and pattern of fears. A predominantly quantitative method of data collection was used. In all, three questionnaires were completed by 404 middle childhood children between the ages of 8 and 12 years, attending four primary schools in the Stellenbosch area. These questionnaires comprised of the Biographical questionnaire, the FOM and the FSSC-R and were administered in the same order as mentioned. The data was also analysed in a quantitative manner. Culture was defined in the terms of the main representative cultural communities III the Stellenbosch area, namely, black, white and coloured South African children. The content of fears based on the results of the FOM yielded only a few similarities upon comparisons to the findings of previous studies. This, however, may be due to variations in the methodology of the FOM among studies. Similarities were found regarding the content of fears based on the FSSC-R results implying that certain fears are universal. The fear of crime or crime related aspects featured among the ten 11:0stcommon fears for all the children regardless of the measuring instrument used. The number and level of fears for the three cultural groups were the highest for the black South African children, followed by the coloured South African children while the white South African children displayed the lowest number and level of fears. The number and level of fears for all three cultures were generally higher than found elsewhere in the world according to previous studies. The pattern of fear was similar for all three cultures. Gender differences for all three cultures were consistent with preVIOUS research with girls expressing more fears than boys. Girls also displayed a higher level of fears on all the five factors than the boys. The number and level of fears was the highest for children coming from lower SES background than those coming from higher SES background. Difficulties were experienced with regard to sample size and SES and a caution to use the results regarding SES as only tentative guidelines is given. The similarities between the results on the two measuring instruments, the FOM and the FSSC-R, were sparse emphasising a need for the development of emic assessment tools. In the conclusion, recommendations for future studies are provided. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die prim ere doel van die onderhawige studie was om die inhoud, aantal, vlak en patroon van uitgesproke vrese deur 'n kultureel diverse geselekteerde groep van kinders in die middelkinderjare in die Stellenboscharea, te bepaal. Die sekondere doel van die onderhawige studie was om vas te stel of daar verskille was in die uitgesproke vrese wat uitgedruk is met betrekking tot kultuur, geslag en sosio-ekonomiese status (SES), sowel as die vergelyking tussen die twee meetinstrumente vir vrese. Die twee meetinstrumente wat toegepas is, is die "Free Option Method" (FOM) en die "Fear Survey for Children Revised" (FSSC-R). Die FOM was gebruik om die inhoud en aantal vrese te bepaal, terwyl die FSSC-R gebruik was om die inhoud, aantal, vlak en patroon van vrese te bepaal. 'n Oorwegende kwantitatiewe metode van data insameling is gebruik in hierdie studie. In totaal is drie vraelyste beantwoord deur 404 kinders in die middelkinderjare tussen die ouderdomme van 8 en 12 jaar, wat tans vier primere skole in die Stellenbosch area bywoon. Die drie vraelyste bestaan uit die Biografiese vraeIys, die FOM en die FSSC-R en is toegepas in die voorafgaande volgorde. Die data is ook kwantitatief geanaliseer. Kultuur is omskryf in terme van die hoof verteenwoordigende kultuurgemeenskappe III die Stellenbosch area, naamlik: swart, wit en kleurling Suid-Afrikaanse kinders. Die inhoud van die vrese wat op die resultate van die FOM gebaseer is, het weinig ooreengestem met ander navorsingsbevindings. Die verskynsel kan heeIwaarskynlik toegeskryf word aan die wisselende metodiek van die FOM in navorsing. 'n Groot mate van ooreenstemming met betrekking tot die inhoud van vrese wat gebaseer is op die FSSC-R resuitate, is bevind met betrekking tot verwante navorsing. Die implikasie hiervan is dat sekere vrese wel universeel is. Vrese vir geweld of geweiddadige aspekte het gefigureer onder die tien mees algemene vrese vir al die kinders, ongeag die meetintrument wat toegepas is. Die aantal en viak van vrese vir die ver~killende kuItuurgroepe was die hoogste vir die swart Suid-Afrikaanse kinders, gevoig deur die van die kleurling Suid- Afrikaanse kinders, terwyI die wit Suid-Afrikaanse kinders met die Iaagste aantal en vlak van vrese gepresenteer het. Die aantal en viak van uitgesproke vrese vir al drie kultuurgroepe was oor die algemeen hoer as die van navorsingbevindinge elders in die wereld. Die patroon van vrese was egter dieselfde vir die drie kultuurgroepe. Geslagverskille ten opsigte van al drie kultuurgroepe is in ooreenstemming met ander navorsingsresultate bevind. Meisies het, vergeleke met seuns, meer vrese, sowel as 'n hoer vlak van vrese op al vyf faktore van die FSSC-R getoon. Kinders vanuit 'n laer SES agtergrond het 'n groter aantal, sowel as hoer vlak van vrese ervaar as kinders vanuit 'n hoer SES agtergrond. As gevolg van die probleme wat ondervind is met die steekproefgrootte en die bepaling van SES, word gemaan om die resultate met betrekking tot SES net as tentatiewe riglyne te interpreteer. Daar was baie min ooreenstemming tussen die resultate van die twee meetinstrurnente, die FOM en die FSSC-R, wat die behoefte aan die ontwikkeling van gepaste meetintrurnente beklemtoon. Ten slotte word enkele riglyne vir verdere navorsing aanbeveel.
182

Geskiedenis van die Departement Sielkunde aan die Universiteit van Stellenbosch, 1917 tot 1979

Scholtz, Magda 12 1900 (has links)
On t.p.: Werkstuk vir die graad van Magister in Lettere en Wysbegeerte (Voorligtingsielkunde) / Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: In this document specific attention was given to the foundation and development of the Department of Psychology at the University of Stellenbosch during the period 1917 to 1979. Furthermore, the role that the Department of Psychology played in the development of psychology in South Africa has been addressed. The initial development of the Department of Psychology, important staff appointments made by the Department as well as contributions made by individuals was mentioned. The role that the Department played in the development of Counselling Psychology, the development of the Clinical- and Counselling Psychology courses, the approval of these courses and the registration of psychologists are discussed. The services rendered by the Department of Psychology, as well as research that have been done and the role that the Department played in the South African context is also included in this study. The findings entailed that the Department had an important influence in the development of psychology. The Department of Psychology at the University of Stellenbosch is the oldest psychology department in South Africa. A strong scientific and experimental approach was established in the Department. Fundamental laboratory work formed the basis for a variety of internationally acknowledged research studies and publications. The Department followed a preventative approach in the training of professional psychologists. The first grade course for the training of counselling psychologists in South Africa was instituted at the Department. The Department also played a leading role in the establishment of the University of Stellenbosch Bureau for Student Counselling. The Department was often criticised for not being involved in socio-political matters in the country during the apartheid era and that the research done by the department was focused on sustaining the apartheid ideology. / AFRIKAANSE OPSOMMING: In hierdie werkstuk word die totstandkoming en groei van die Departement Sielkunde aan die Universiteit van Stellenbosch tussen 1917 en 1979 sowel as die rol wat die departement in die ontwikkeling van sielkunde in Suid-Afrika gespeel het, bespreek. Die totstandkoming van die Departement Sielkunde, belangrike personeel aanstellings wat gemaak is en die belangrikste bydraes wat gelewer is, word bespreek. Daar word ook aandag geskenk aan die rol wat die Departement in die ontwikkeling van Voorligtingsielkunde gespeel het, die ontwikkeling van die Kliniese- en Voorligtingsielkunde kursusse, die goedkeuring van dié kursusse en registrasie van sielkundiges. Verder word gekyk na dienste wat deur die Departement Sielkunde gelewer is, navorsingswerk wat gedoen is asook die Departement se rol en betrokkenheid in die Suid-Afrikaanse konteks. Daar word bevind dat die Departement 'n uiters belangrike rol in die ontwikkeling van sielkunde gespeel het. Die Departement Sielkunde aan die Universiteit van Stellenbosch is die oudste sielkunde departement in Suid- Afrika. 'n Sterk wetenskaplike en eksperimentele inslag is van die begin af in die Departement gevestig. Fundamentele laboratoriumwerk wat gedoen is, het tot verskeie internasionaal erkende navorsingsaktiwiteite en publikasies gelei. In die opleiding van professionele sielkundiges is 'n voorkomende benadering deur die Departement gevolg. Die eerste graadkursus vir die opleiding van voorligtingsielkundiges in Suid-Afrika is gevolglik ook by die Departement ingestel. Die Departement het verder 'n leidende rol gespeel in die vestiging van die Universiteit van Stellenbosch se Buro vir Studentevoorligting. Dit word egter ten laste van die Departement gelê dat die Departement 'n mate van onbetrokkenheid by die sosio-politiese strominge in die land gehad het en deur sy vroeë navorsing bygedra het tot die grondlegging van die apartheidsideologie.
183

MIV/VIGS-berading in 'n Suid-Afrikaanse gemeenskap : 'n kritiese beskouing

Du Toit, Monica 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: The human immune deficiency virus (HIV) and Acquired Immune Deficiency Syndrome (AIDS) have already reached a magnitude in Southern Africa which can hardly be addressed by the existing structures. HIV counselling is considered to be an important preventative and supportive strategy in the battle against HIV. In recent years therefore, urgent attempts have been made to provide HIV/AIDS counselling services throughout South Africa. The researcher had a firsthand experience of such an attempt as manager of HIV counselling services for a NGO working in a peri-urban community. She realised that although the ideal outcome and aims of HIV counselling have been widely documented, very little research has been done on the implementation of these principles in health systems with limited resources. It was thought that a meaningful contribution could be made to the development of HIV counselling services in a specific South African community by critically exploring current HIV counselling services in such a community. This exploration entailed the following: • reviewing the literature on HIV counselling; • clarifying the goal of HIV counselling; • clarifying behaviour change as an outcome of HIV counselling; • exploring the influence of the Stellenbosch context on the content and outcome of HIV counselling; and; • exploring to what extent the goals of HIV counselling (as prescribed by international and national literature) are pursued in the Stellenbosch context. The ecological model and an action research method were used to direct this study. The researcher used her position and experience as manager of the HIV counselling services within a non-governmental organisation to access sources of information. Direct and participatory observations were utilised to gather information regarding the implementation of HIV counselling services in the community. The model of Raeburn and Seymour (1979) and specifically the overview phase have been used as a framework to organise the data and to describe the HIV counselling system in the specific community. The researcher concluded that the theoretical principles that were identified as prerequisites for effective HIV counselling services were often irreconcilable with the management skills, context, infrastructure and aims of the primary health services within the district. It was highlighted that a systemic understanding of the impact of the environment should be considered when future models and outcomes are formulated and implemented. Finally, alternative suggestions for the management, the formulation of outcomes and the utilisation of personnel in HIV counselling in this specific community were discussed. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die Menslike Immuniteitsgebreksvirus (MIV) en Verworwe Immuniteitsgebreksindroom (Vigs) in Suider-Afrika het reeds 'n omvang bereik wat beswaarlik deur die bestaande strukture aangespreek kan word. MIV-berading word beskou as 'n belangrike voorkomende en ondersteunende strategie in die stryd teen MIV. In die laaste paar jaar is dringende pogings dus aangewend om MIV-beradingsdienste in die hele Suid Afrika beskikbaar te stel. Die navorser het eerstehandse ervaring gehad van hierdie inisiatief as bestuurder van MIV -beradingsdienste vir 'n nie-regeringsorganisasie wat werksaam is in 'n semilandelike gemeenskap. Alhoewel die ideale uitkoms en doel van MIV -berading wyd gedokumenteer is, het sy besef dat baie min navorsing gedoen is oor die implementering van hierdie beginsels in gesondheidsisteme met beperkte bronne. Daar is geredeneer dat 'n betekenisvolle bydrae gemaak kan word tot die ontwikkeling van MIV -beradingsdienste binne 'n spesifike Suid-Afrikaanse gemeenskap deur die huidige MIV -beradingsdienste in so 'n gemeenskap krities te verken. Hierdie verkenning het die volgende behels : • literatuur oor MIV -berading te bestudeer; • MIV-berading se doelwitte te verhelder; • gedragsverandering as uitkoms van MIV -berading te verhelder; • te eksploreer hoe die Stellenbosch konteks die inhoud en uitkoms van MIV -berading beïnvloed; en • te eksploreer tot watter mate die doelwitte van MIV -berading ( soos voorgeskryf deur internasionale en nasionale literatuur) in die Stellenbosch konteks nagestreefword. Die ekologiese model en 'n aksienavorsingsmetode is gebruik om die ondersoek te rig. Die navorser het haar posisie en ervaring as bestuurder van MIV -beradingsdienste binne 'n nie-regeringsorganisasie gebruik om toegang te verkry tot inligting. Direkte en deelnemende waarneming is gebruik om inligting in te samel rakende die implementering van MIV -beradingsdienste in die gemeenskap. Die model van Raeburn en Seymour ( 1979) en spesifiek die oorsigfase is gebruik as 'n raamwerk om data te organiseer en die MIV -beradingsisteem in die spesifieke gemeenskap te beskryf. Die navorser het tot die gevolgtrekking gekom dat die teoretiese beginsels wat geïdentifiseer is as essensiële voorvereistes vir effektiewe MIV -beradingsdienste in soveelopsigte onversoenbaar is met die bestuursvaardighede, konteks, infrastruktuur en doelwitte wat binne die spesifieke primêre gesondheidsdienste geld. Dit is beklemtoon dat In sistemiese verstaan van die invloed van die omgewing en die inagneming van die sisteem belangrik is wanneer toekomstige doelwitte geformuleer en modelle geïmplementeer word. Alternatiewe voorstelle vir die bestuur van beradingsdienste, die formulering van uitkomsdoelwitte en die benutting van personeel in hierdie dienste is ten slotte bespreek.
184

Mothers' constructions of daughters' sexuality

Anthony, Liezl Elona 12 1900 (has links)
On t.p.: Degree of Master of Arts (Clinical Psychology) / Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: HIV-infection and AIDS are major problems not only in South Africa, but worldwide. It has become evident that not only is HIV-infection and AIDS rife amongst the youth of South Africa, but the rate of infection is likely to increase within the next few years. Second to the HIV-infection pandemic in South Africa, is the high prevalence of teenage pregnancies. These have been shown to increase rapidly with more teenage girls becoming pregnant than a few years back. Teenagers tend not to use contraceptives and do not make use of their parents as sexual informants. It is believed that parents do not play an active role in the imparting of knowledge and sexual information. The youth and especially teenage girls' sense of personal agency are limited, when they are confronted with dangerous sexual situations. Furthermore, it has been argued that a person's socio-economic status plays an important role in HIV-infection, contraceptive use and pregnancy - with teenagers from lower socio-economic groups more likely to be the higher risk group. This study proposed to address the need for research on female reproductive health in all the diverse South African communities, by focusing specifically on working-class mothers' constructions of daughters' sexuality in a "coloured"! semirural area of South Africa. In the current study, data were obtained from ten women aged 32 to 55 years about their views of their daughters' sexuality and their experiences with their own sexuality. All of the participants were mothers of teenage daughters. The women all came from a semi-rural "coloured" community and mostly varied only in terms of age and educational level. All of these participants were from a working-class background. Semi-structured in-depth interviews were conducted with the women and using a feminist social constructionist grounded theory these women's accounts were explored and analysed. The analysis revealed that women still uphold the belief that sexuality is an entity that should be feared. The focus of mothers' discussions with their daughters centered on the dangers of sexuality. Furthermore the analysis indicated that mothers aspired to reduce the sexual dangers that their daughters face. They endeavored to protect their daughters by continuously subjecting them to various messages - such as "sex is bad", "sex and sexuality can ruin one's future" and "virginity is the key to successful womanhood". Mothers also strived to protect their daughters through constant scrutiny. However, mothers, in their efforts to preserve their daughters innocence, were unwittingly seen to endanger the girls. They were endangering their daughters by keeping them ignorant and through shaming sexual experimentation and sexual curiosity. A restricted focus on the danger and perils of sexuality is found to be extremely hazardous. It overshadowed all the other sexual experiences that women might have. The emphasis on danger portrays women solely as victims and as sexually vulnerable. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Statistieke toon dat alle seksueel-oordraagbare infeksies, MIV-infeksie, VIGS en reproduktiewe gesondheidsprobleme op globale vlak toeneem, asook in Suid-Afrika. Baie duidelik is die invloed van MIV-infeksies asook VIGS onder die jeudiges van Suid-Afrika. Daar word gespekuleer dat die aantal infeksies aansienlik oor die volgende paar jaar sal toeneem. Naas die MIV-infeksie pandemonium is die hoë tienerswangerskappe 'n verdere probleem onder Suid-Afrikaanse tieners. Swangerskappe neem al hoe meer toe met meer tienerdogters wat swanger raak as 'n paar jaar gelede. Verder maak tieners nie gebruik van voorbehoedmiddels nie en gebruik ook nie hulouers as seksuele inligtingbronne nie. Daar is ook bevind dat ouers nie 'n aktiewe rol speel om seksuele informasie met hulle kinders te deel nie. Tieners, en veral tienerdogters, se siening oor hul persoonlike agentskap is beperk en veral wanneer hulle gekonfronteer word met gevaarlike seksuele situasies. Verder is daar bevind dat 'n persoon se sosio-ekonomiese status 'n belangrike rol speel by MIVinfeksie, die gebruik van voorbehoedmiddels en swangerskap. Tieners van 'n laer sosio-ekonomiese agtergrond is geïdentifiseer as die hoër risiko groep. Die huidige studie het beoog om die leemte van navorsing oor reproduktiewe gesondheid van vroue in alle diverse gemeenskappe in Suid- Afrika aan te spreek deur te fokus op "kleurling" werkersklas ma's in 'n semi-landelike area van Suid-Afrika. Tien vroue het aan die huidige studie deelgeneem. Hulle ouderdomme het gewissel vanaf 32 tot 55 jaar. Inligting aangaande hulle sienings oor hul dogters se seksualiteit sowel as hul eie was verkry. Al die vroue was ma's van tienerdogters en afkomstig uit 'n semi-landelike "kleurling" gemeenskap. Die deelnemers was almal vanuit 'n werkersklas agtergrond afkomstig. Semi-gestruktureerde in-diepte onderhoude is met die vroue gevoer. Die "feminist social constructionist grounded theory" metode is gebruik om die onderhoude te analiseer. Uit die analise blyk dit dat vroue glo dat seksualiteit 'n entiteit is wat gevrees moet word. Die fokus van ma's se besprekings met hulle dogters sentreer op die gevare van seksualiteit. Die analise toon verder dat ma's aspireer om die seksuele gevare te verminder wat hulle dogters in die gesig staar. Ma's wil hulle dogters beskerm deur hulle gedurig dop te hou asook deur boodskappe wat die ma's aan hulle dogters weergee. Boodskappe soos "seks is nie goed nie", "seks en seksualiteit kan jou toekoms verongeluk" en "maagdelikheid is die sleutel tot suksesvolle vrouwees" is van die boodskappe wat ma's aan hulle dogters weergee. Alhoewel ma's probeer om hul dogters se onskuld te beskerm, is hulle terselfdertyd onbewustelik besig om hulle dogters aan gevaar bloot te stel. Deur hulle dogters onkundig te hou en deur seksuele eksperimentasie asook seksuele nuuskierigheid as skandalig en onbetaamlik voor te hou, stel ma's hulle dogters bloot aan gevaar. Daar is 'n risiko verbonde aan die beperkte fokus op die gevaar van seksualiteit. Dit oorskadu alle ander seksuele ervarings wat vroue mag hê. Die klem op seks as 'n bedreiging stel vroue slegs voor as slagoffers en as seksueel weerloos.
185

n Ouerleidingsprogram vir enkelouers : 'n oplossingsgerigte benadering

Malherbe, Henriëtte 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: This programme is aimed at providing parent guidance to single parents. It is based on a reciprocal and egalitarian work relationship, using the parent's own skills, knowledge, unique strengths and previous successes. Solution-focused therapy developed from postmodernism. Therefore the absence of an objective reality functions independently of a reality that is linguistically constructed. The assumptions that underpin Solution-focused therapy are discussed, since they form an essential element in the composition of this programme. Since the guidance programme is implemented in a group context, attention is paid to the therapeutic factors, dynamics and principles of solution-focused group work. Techniques unique to Solution-focused work, such as the miracle question, exceptions questions and grading questions are explained. These techniques are put into practice over six sessions: (1) identifying problematic issues in single parent families, (2) focusing on any slight change, (3) if it works, don't fix it, (4) if it doesn't work, do something else, (5) focus on what is right, (6) celebrate changes and exceptions. Goals are set and procedures work out for each session. The programme is aimed at enhancing the single parent's own capacity for generating solutions and constructing alternative meaning in a move away from a problem orientation towards a solution orientation. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie program is op ouerleiding aan enkelouers gerig. Oit berus op 'n wederkerige en eqalitere werksverhouding, gebaseer op die ouer se vaardigheid, eie kennis, unieke vermoens en vorige suksesse. Oplossingsgerigte terapie het ontwikkel vanuit die postmodernisme. Hiervolgens is daar nie 'n objektiewe werklikheid wat onafhanklik funksioneer van die lingu"istiese gekonstrueerde weergawe van die realiteit nie. Die aannames waarop Oplossingsgerigte terapie berus word bespreek, aangesien dit 'n belangrike element in die samestelling van hierdie program vorm. Aangesien die ouerleiding in groepverband geskied, word daar aandag geskenk aan die terapeutiese faktore, dinamiek en beginsels van oplossingsgerigte groepwerk. Tegnieke eie aan oplossingsgerigte werk, soos die wonderwerkvraag, uitsonderingsvrae en graderingsvrae, word verduidelik. Die verpraktisering van bogenoemde geskied in ses sessies wat soos volg uiteengesit is: (1) die identifisering van problematiese kwessies by enkelouergesinne, (2) fokus op klein veranderinge, (3) as dit werk, moet dit nie 'regmaak' nie, (4) as dit nie werk nie, doen iets anders, (5) fokus op dit 'wat reg is', (6) die viering van verandering en uitsonderings. uiteengesette doelwitte en prosedurenotas. Hierdie program poog om die ouer se eie kapasiteit vir die generering van Elke sessie het oplossings te fasiliteer en alternatiewe betekenisse te konstrueer, deur die klem te verskuif van 'n probleemgerigtheid na 'n oplossingsgerigtheid.
186

Personality changes after complex trauma : a literature survey and case study

Van Niekerk, Lydia Mary 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: A century of clinical observations and literature has repeatedly noted that trauma responses occur in across a spectrum and on a continuum of severity. The existing, DSMIV trauma response classifications include Acute Stress Disorder and PTSD as anxiety disorders. Complex PTSD or DESNOS was considered as a proposed, alternative classification during the DSM-IV PTSD Field Trials. It was not included as a separate diagnosis, but briefly mentioned as an associated feature ofPTSD. Subsequent research and replica studies have not proved conclusively whether Complex PTSD should be a separate or associated feature ofPTSD, and the controversy continues to date. Childhood traumatization is strongly associated with adult psychopathology, and various Axis I and Axis II disorders, especially Borderline Personality Disorder, and to a lesser extent, Antisocial Personality Disorder. Prolonged, repeated traumatization during adulthood is also associated with subsequent Axis II pathology, including Borderline, Obsessive-Compulsive and Avoidant Personality Disorders. Chronically traumatized people with Axis II pathology often present with comorbid Axis I disorders including Major Depression, PTSD, Substance Abuse, Somatization Disorder, and Dissociative Disorders. There are divergent views regarding the etiology of personality disorders in chronically traumatized individuals. On the one hand, repeated, prolonged trauma could cause enduring personality dysfunction in individuals despite normal premorbid functioning. On the other hand, genetics, temperament, environmental factors and even a pre-existing stress diathesis in the pre-trauma personality could contribute to the development of post-trauma personality disorders. These two views do not necessary contradict each other, but illustrate the complexity the human stress reaction. Despite the controversy the inclusion of DESNOS into the diagnostic canon, it is a valuable measure of predicting prognosis to existing treatment options. The present main psychological treatment for post-traumatic stress disorders has been a cognitive-behavioral based, exposure intervention. Alternative therapies include psychodynamic approaches, pastoral interventions and more recently, ecological and recovery based models. The Complex PTSD conceptualization contributes to a better understanding of the personality structure of chronically traumatized people. There are three main areas of disturbance. Firstly, a complex symptomatic presentation including somatization, dissociation, and affect dysregulation. Secondly, deep characterological shifts including deformations in concepts of relatedness and identity. Thirdly, and increased vulnerability to harm, either self-inflicted or at the hands of others. The usefulness of integrating these three concepts into the personality conceptualization of chronically traumatized individuals is illustrated a case study. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die literatuur en kliniese waarneming vand die afgelope eeu dui herhaaldelik op trauma reaksies oor 'n spektrum. In die bestaande DSM-IV stelsel, val trauma reaksies net Akute Stress Steuring and Post-Traumatiese Stress Steuring. Hoewel Komplekse PTSD in 1992 voorgestel was as 'n alternatiefin die DSM-IV, is dit nie as aparte diagnose ingesluit is nie, maar wel wel gelys as geassosieerde symptoom van PTSD. Latere navorsing en duplikaat studies het nog nie konklusiefbewys of Komplekse PTSD 'n geassosieerde or aparte simptoom van PTSD is nie, en debat duur nog voort. Trauma gedurende kinderjare word sterk geassosieer met volwasse psigopatologie en verskeie As I en As II steurings, veral Grenslyn Persoonlikheids Steuring, en tot In mindere mate, Antisosiale Persoonlikheids Steuring. Langstaande, herhaalde traumatisering gedurende volwassenheid word ook geassosieer met latere As II patologie, insluitende, Grenslyn, Obsessief-Kompulsief en Vermydende Persoonlikheids Steurings, Kronies getraumatiseerde individue met As II patologie presenteer ook dikwels met komorbiede As II steurings insluitende Major Depressie, Post-Traumatiese Stres Steuring, Somatiserings Steuring, and Dissosiatiewe Steurings. Daar is uiteenlopende sienings oor die etiologie van persoonlikheids steurings in kronies getraumatiseerde individue. Aan die een kant, kan langstaande, herhaalde trauma persoonlikheids veranderinge veroorsaak ongeag normale premorbide funksionering. Aan die ander kant, kan genetika, temperament, omgewing en'n pre-morbide stressvatbaarheid almal bydra tot die ontwikkeling van post-trauma persoonlikheids steurings. Hierdie twee sienings weerspreek mekaar nie noodwendig nie, maar dui op die kompleksiteit van die menslike stres reaksie. Ongeag die akademiese debakeloor die insluiting van die Kompleks PTSD konseptualisasie in DSM-IV diagnostiese stelsel, is dit 'n waardevolle praktiese meetinstrument van prognose onder bestaande behandelings opsies. Tot dusver word die primere sielkundige intervensies gebaseer op 'n kognitiewe-gedragsterapie model. Alternatiewe terapieë sluit in psigodinamiese, pastorale en meer onlangse ekologiese en herstel-gebasseerde intervensies. Die Kompleks PTSD konseptualisasie dra by tot beter kennis oor die persoonlikheids struktuur van kronies, getraumatiseerde mense. Daar is drie hoof areas of versteuring. Eerstens, a komplekse simptomatiese presentasie insluitende somatisering, dissosiasie en affek disregulasie. Tweedens, diep veranderings in karakter insluitende versteurings in identiteit en interpersoonlike verhoudings. Derdens, in groter vatbaarheid vir seerkry, of aan hulle eie hande, of aan die hande van ander. Die waarde van die integrasie van hierdie drie konsepte in die persoonlikheids konseptualisasie van kronies getraumatiseerde individue word geillustreer deur 'n gevallestudie.
187

Stress and coping strategies in recently widowed rural black women

Somhlaba, Ncebazakhe Z. 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: The relationship between stress and coping strategies in bereavement was examined in 70 recently widowed rural black women (mean age 36.53 years). Correlations were sought between coping strategies (as measured by the Coping Strategy Indicator) and anxiety (as measured by the S-scale of the State-Trait Anxiety Inventory), depression (as measured by the Beck Depression Inventory), social support (as measured by the Social Support Scale) and biographical variables. Of the participants, 88.57% were at least mildly depressed, while 78.57% experienced anxiety of above average intensity. Depression scores were significantly higher for those who were unemployed than for those who had paid work. Those with an education of Standard 6 or below made significantly more use of social support-seeking strategies than those with high school and tertiary education. Those whose husbands had died suddenly made more use of problem-solving strategies, while those whose husbands had died of chronic illness made more use of social support-seeking coping strategies. Significant positive correlations were found between an avoidant coping strategy and both depression and anxiety. A significant positive correlation was found between a social support-seeking coping strategy and perceived social support. Significant negative correlations were found between both problem-solving and social support-seeking coping strategies and anxiety as well as depression scores. An avoidant coping strategy emerged as a significant positive predictor of both anxiety and depression, while problem-solving and social support-seeking coping strategies emerged as significant negative predictors of depression. A problem-solving coping strategy alone emerged as a significant negative predictor of anxiety. These findings point to the need for interventions aimed at more effective use of problemsolving and social support-seeking coping strategies, rather than avoidance, if the widowed are to effectively deal with their conjugal loss. Another implication of these findings is the importance of helping those who are undergoing bereavement to continuously re-define their social support structures for continued sustenance of social and emotional support. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die verband tussen stres en hanteringstrategieë is in 'n groep van 70 landelike swart vrouens (gemiddelde ouderdom 36.53 jaar) wat hul eggenote onlangs aan die dood afgestaan het, ondersoek. Korrelasies tussen hanteringstrategieë (gemeet deur die Coping Strategy Indicator) en angs (gemeet deur die S-skaal van die State- Trait Anxiety Inventory), depressie (gemeet deur die Beck Depression Inventory), sosiale ondersteuning (gemeet deur die Social Support Scale) en biografiese veranderlikes is ondersoek. Van die deelnemers was 88.57% minstens tot 'n ligte mate depressief, terwyl 78.57% bogemiddelde angsvlakke ervaar het. Depressietellings van werklose vroue was hoër as van diegene met 'n gesalarieerde werk. Diegene met Standerd 6 opleiding of laer het beduidend meer gebruik gemaak van sosiale ondersteuning-soekende strategieë as diegene met hoërskool en tersiêre opleiding. Diegene wie se eggenote skielik afgesterf het, het meer gebruik gemaak van probleemoplossende hanteringstrategieë terwyl diegene wie se eggenote afgesterf het as gevolg van 'n chroniese siekte, meer gebruik gemaak het van sosiale ondersteuning-soekende hanteringstrategieë. Beduidende positiewe korrelasies is aangetref tussen 'n vermydende hanteringstrategie en beide depressie en angs. 'n Beduidende positiewe korrelasie is aangetref tussen 'n sosiale ondersteuning-soekende hanteringstrategie en waargenome sosiale ondersteuning. Beduidende negatiewe korrelasies is aangetref tussen beide probleem-oplossende en sosiale ondersteuning-soekende hanteringstrategieë en angs sowel as depressie. 'n Vermydende hanteringstrategie was 'n beduidende positiewe voorspeller van beide angs en depressie, terwyl probleem-oplossende en sosiale ondersteuning-soekende hanteringstrategieë beduidende negatiewe voorspellers was van depressie. 'n Probleemoplossende hanteringstrategie was 'n beduidende negatiewe voorspellers van angs. Hierdie bevinding dui op die noodsaaklikheid van intervensies wat gemik is op die meer effektiewe gebruik van probleemoplossende en sosiale ondersteuning-soekende hanteringstrategieë, eerder as vermyding, vir die weduwee om die afsterwe van haar eggenoot effektief te kan hanteer. Nog 'n implikasie van die bevindinge is die belangrikheid daarvan om diegene wat rou te help om voortdurend hul sosiale ondersteuningstrukture te herdefinieer vir voortdurende onderhouding van sosiale en emosionele ondersteuning.
188

Towards identifying effective leaders : the validity of the wheel as indicator of effective leadership behaviour during organisational change

Trümpelmann, Inge 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: On the basis of a literature review regarding effective leadership, coping with change and the assessment of effective leadership and coping, this study investigated the use of The Wheel, a free-format, projective technique, which lends itself to a qualitative and quantitative analysis. A group of (N=75) managers, within a large South African engineering organisation, were assessed during organisational change. Human Resource practitioners and supervisors evaluated participants' leadership effectiveness by using a six-point Lickert scale. Overall performance scores were calculated based on a gap analysis between perceived performance and required performance. High, Medium and Low performance groups were identified and compared in terms of The Wheel results. On a quantitative level significant differences were obtained with regards to Overall performance scores and the Number of Segments completed by participants. Furthermore, some of The Wheel constructs correlated with individual performance rating items and also appears to reflect the impact of organisational change on participants' Attitudes, Discrimination and Sense of Control towards key words "My Work". On a qualitative level, the contents of The Wheel profiles indicated themes that may be an indication of different approaches and lor problems experienced respectively by High and Low performance groups during organisational change. The Wheel may thus have predictive validity for assessing leadership effectiveness during organisational change, but due to limitations of this explorative study, further research is recommended. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Op grond van 'n literatuurstudie van effektiewe leierskap, hantering van verandering en die meting van effektiewe leierskap en probleemhantering, word die gebruik van The Wheel, 'n projeksietegniek wat kwalitatiewe en kwantitatiewe interpretasie behels, ondersoek. Vervolgens is 'n groep (N=75) bestuurders, vanuit 'n groot Suid-Afrikaanse ingenieurs organisasie, tydens organisatoriese verandering en herstrukturering geëvalueer. Prestasie beoordelings vir elk van die deelnemers is deur menslike hulpbronpraktisyns en supervisors gedoen op grond van 'n ses-punt Lickert skaal. Algehele prestasietellings is vir elke deelnemer bereken op grond van 'n gapingsanalise tussen waargenome prestasie en vereiste prestasie. Hoë, Medium en Lae prestasiegroepe is geïdentifiseer en vergelyk in terme van die The Wheel resultate. Op 'n kwantitatiewe vlak was daar betekenisvolle verskille tussen verskillende prestasiegroepe en die Getal Segmente ingevul deur deelnemers. Sommige van die The Wheel konstrukte het ook betekenisvolle korrelasies getoon met van die prestasiebeoordelingsitems. Die The Wheel resultate het ook die situasionele impak van organisatoriese verandering en herstrukturerinq gereflekteer in terme van deelnemers se Houdings-, Diskriminasie- en Kontroletellings behaal vir sleutelwoorde "My Werk". Op 'n kwalitatiewe vlak dui die inhoud van die The Wheel profiele daarop dat Hoë en Lae prestasiegroepe onderskeidelik verskillende temas meld tydens die vrye assosiasie oefening. Die The Wheel mag belofte inhou vir die met1ng van effektiewe leierskap, maar as gevolg van beperkings in hierdie eksploratiewe-studie. word verdere navorsing aanbeveel.
189

A cognitive conceptualization of depression in adults with diabetes mellitus

Drake, Bradley Stuart 11 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: Individuals diagnosed with diabetes mellitus are at an increased risk for developing depression. According to the literature, depression in diabetes mellitus has been associated with a poorer quality of life, poorer regimen adherence, poorer adjustment to diabetes, poorer glycaemic control, and an increased risk of developing diabetes related complications. While the role of certain psychosocial determinants in the onset and maintenance of depression has been investigated, mental health professionals and researchers have neglected the task of conceptualizing the relationship between depression and diabetes from a psychological perspective. This assignment presents a psychological conceptualization of the relationship between diabetes and depression, using Beck's (1967, 1979) cognitive model of depression as a framework. This conceptualization may serve as a means of theoretically understanding the relationship between these two conditions and as a framework in directing future research on this relationship. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Individue wat met diabetes mellitus gediagnoseer word, toon 'n verhoogde risiko om depressie te ontwikkel. Volgens die literatuur word depressie in diabetes mellitus geassosieer met 'n swakker lewensgehelte, swakker nakoming van behandeling, swakker aanpassing by diabetes, swakker glisemie-kontrole, en 'n verhoogde risiko om diabetes verwante komplikasies te ontwikkel. Hoewel die rol van bepaalde psigososiale verandelikes in die ontstaan en instandhouding van depressie reeds ondersoek is, is min nog gedoen oor 'n konseptualisering van die assosiasie tussen diabetes en depressie. Hierdie werkstuk handeloor 'n konseptualisering van die verband tussen diabetes en depressie, gebaseer op Beck (1967, 1979) se kognitiewe model van depressie. Die konseptualisering dien as 'n naamwerk om hierdie verband te verstaan en toekomstige narvorsing hieroor te rig.
190

An impact assessment of a current inpatient alcohol rehabilitation programme in the Western Cape

Davis, Lauren (Lauren Jodi) 12 1900 (has links)
Assignment (MA)--University of Stellenbosch, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: In the South African context, research on the impact of alcohol rehabilitation is particularly limited. This study aimed at describing the impact of the alcohol rehabilitation programme offered at Neuro Clinic D, Stikland Hospital. Outcome was assessed at 12-15 months with the objective of exploring the perceptions and experiences of the ex-patients to ascertain whether there has been an improvement in psychological well-being and positive lifestyle changes. The study was motivated by a request made by the staff at Neuro Clinic D; as such an investigation has never been conducted. Both quantitative and qualitative methodologies were used to gather data from 44 out of the 166 ex-patients admitted to Neuro Clinic D between January and June 2002. The relationships between the rate of relapse and age, gender, marital status, employment status, previous rehabilitation, health problems, police contact, aftercare attendance, participation in the 3- or 4- week programme and other medication/substance abuse were explored. While no statistically significant relationships were found between any of the variables, some evidence of interaction emerged with regards to the relationships between relapse status and participation in the 3- or 4-week programme, aftercare attendance, employment and marital status. The qualitative analysis revealed four central themes, namely coping mechanisms; responses to specific components of the programme; confounding factors and the impact of the programme. An integration of the quantitative and qualitative data supports the conclusion that while there was a low rate of consistent abstinence, the respondents reported an overall post-treatment improvement in psychological well-being and positive lifestyle changes. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Navorsing op die impak van alcohol rehabilitasie is besonder beperk in die Suid-Afrikaanse konteks. Hierdie studie het ten doelom die impak van die alcohol rehabilitasie program, gebied deur Neuro Kliniek D, Stikland Hospitaal, te beskryf. Die uitkoms is bepaal na 12-15 maande deur die persepsies en envaringe van eks-pasiente te ondersoek om sodoende vas te stelof daar verbetering was in sielkundige welstand en of positiewe leefstyle veranderinge aangegaan is. Die betrokke studie is gemotiveer deur 'n versoek gerig deur die personeel van Neuro Kliniek D, aangesien so 'n ondersoek nog nooit vantevore gedoen is nie. Beide kwantitatiewe en kwalitatiewe metodologieë is gebruik om data in te samel van 44 die 166 eks-pasiente toegelaat tot Neuro Kliniek D tussen Januarie en Junie 2002. Die korrelasie/verhouding tussen die terugvalkoers en ouderdom, geslag, huwelikstatus, werkstatus, vonge rehabilitasie, gesondheidsprobleme, polisie kontak, nasorg bywoning, deelname in die 3- of 4-week program en ander medikasie/substans misbruik is ondersoek. Terwyl geen statisties beduidende verhoudinge gevind is tussen enige van die veranderlikes nie, is daar wel aanduidings van interaksie met betrekking tot die verhouding tussen terugvalstatus en deelname aan die 3- of 4- week program, nasorg bywoning, werkstatus en huwelikstatus. Die kwalitatiewe analise het 4 sentrale temas onthul, naamlik, hanteringsmeganismes; response tot spesifieke komponente van die program; verydelende faktore en die impak van die program. 'n Integrasie van die kwalitatiewe en kwantitatiewe data steun die gevolgtrekking dat alhoewel daar 'n lae voorkoms was van volgehoue onthouding, die respondente wel 'n algemene verbetering in sielkundige welstand en postiewe leefstyle veranderinge na behandeling gerapporteer het.

Page generated in 0.0961 seconds