D.Comm. / Die identifisering en evaluering van suksesfaktore is 'n baie belangrike aspek in die strategiese beplanningsproses. Dit vorm die hoeksteen waarop 'n onderneming se strategie rus en dit dien as integrasiemeganisme tussen bestuur se langtermyn doelwitte en die kanalisering van skaars hulpbronne. Suksesfaktore kom basies op alle terreine binne die onderneming voor. Die terreine kan in drie groepe gegroepeer word, naamlik: die makro-omgewing (die onbeheerbare eksterne veranderlikes soos politiek, ekonomie, tegnologie, mededingers, en so meer insluit). Tweedens die mikro-omgevving (die onderneming self, oftewel die beheerbare interne situasie wat die onderneming se hulpbronne en sy mense insluit) en laastens die aard en omvang (eiesoortigheid) van die bedryfstak. Alhoewel suksesfaktore op basies alle terreine van die onderneming voorkom, verskil die faktore van bedryfstak tot bedryfstak en self van onderneming tot onderneming. Verskillende tegnieke kan gevolg word om suksesfaktore te identifiseer. Die tegnieke kan afsonderlik of gesamentlik gebruik word om moontlik suksesfaktore te identifiseer. Alle geidentifiseerde faktore is nie noodwendig suksesfaktore nie. Vir die gedentifiseerde faktore om as suksesfaktore geldassifiseer te word, moet dit: Die internasionale makro-omgewing is saamgestel uit verskeie elemente, te wete: die ekonomie, geologie en infrastruktuur, tegnologie, mededinging, die sosiokulturele, politiek en wetlike aspekte. Die ekonomie van 'n land kan onderverdeel word in verskeie aspekte naamlik: die grootte van die mark, die aard van ekonomiese aktiwiteite, handelsblok, beskerming en handelsbeperkinge. Elk van hierdie aspekte hou potensiele kritiese suksesfaktore vir ondernemings in. Die internasionale fisiese omgewing is hoofsaaklik saamgestel uit geografie en infrastruktuur. Geografie is die fisiese eienskappe van elke mark in terme van afstand, topografie, klimaat, weersomstandighede en natuurlike hulpbronne, terwyl infrastruktuur weer energie, vervoer en kommunikasie insluit. Kultuur word gesien as die aspekte wat meebring dat samelewings van mekaar verskil. Kultuur word aangeleer en is rue aangebore eienskappe nie. Kultuur kan tereg beskou word as 'n mensgemaakte omgewing. Alle aktiwiteite van die mens kan in vyf dimensies verdeel word en uit hierdie dimensies is kultuur saamgestel. Die dimensies is: Materiele kultuur: tegnologie en ekonomie; Sosiale instelling: sosiale organisasie, opvoeding en politieke strukture; Sedes: oortuigings, godsdiens, bygelowigheid en verwante magstrukture; Die estetiese: grafiese kuns, musiek, drama, dans en volkskunde; en Taal. Die politieke bestel en regering bepaal die klimaat waarin internasionale handel plaasvind. Ondernemings wat internasionale markte betree, moet deeglik kennis dra van die huidige vorm van regering, die stabiliteit van die regering en permanensie van regeringsbeleid. Ondernemings moet ook bewus wees van die feit dat hulle die prooi van politieke aksies kan wees. Die regering van die dag bepaal en maak die wette wat in 'n land gebruik word. Landswette en die toepassing daarvan verskil van land tot land. Dit is nie moontlik om 'n enkele wet as 'n suksesfaktor uit to lig nie, maar die kontrak tussen 'n onderneming en die gasheerland kan as 'n suksesfaktor uitgelig word. Tegnologie beteken in bemarking die toepassing van bestaande kennis, wat gebaseer is op wetenskaplike ontdekkings, uitvindings en innovasies. Nie alle lande is tegnologies ewe ver gevorderd nie en daarom moet 'n onderneming ag slaan op die tegnologiese gaping tussen lande voordat daar in die gasheerland bele word. Uit die hoofstuk kan die volgende as krities beskou word vir die bemarking van industriele produkte oorsee.

Thesis (MBA)--Stellenbosch University, 2005. / Some digitised pages may appear illegible due to the condition of the original hard copy / ENGLISH ABSTRACT: The international surplus of wine and the strong Rand resulted in tremendous pressure on wine organizations to stay relevant and profitable. The biggest challenge for South African wine organizations are to keep a market oriented focus and manage the value chain costeffectively. This study was undertaken to investigate the structures of value chains used by South African export organizations as well as the way that these organizations function in this environment. To succeed in this goal questionnaires were sent to South African export organizations. Information was analyzed to investigate the positioning and trading terms that were generally used. The structure of value chains was determined as well as the participation of export organizations in demand chains. Data was analyzed to determine if the type of organization and the volume of export had an influence on the positioning of the organization, trading terms and the structure of the value chain. Most export organizations, exported less than 5 000 cases of wine each year and could be classified as small and medium enterprises. The type of organization had an influence on the payment terms as well as the positioning of the products in the market. The country of import mainly influenced the structure of the value chain. Ordering systems were not ideally suited to provide in the changing demand of consumers and a lack in the use of information technology to manage the value chain was apparent. A significant number of organizations were not actively involved in stimulating the consumer to buy their products. Therefore South African wine export organizations are still highly fragmented and do not succeed in managing the value chain as an integrated system. Improved market research should be done before the positioning of products with the focus on profit margins instead of price segments. Information technology should be utilized to reach higher service levels in the value chain and contribute in exceeding the buyer's expectations. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die huidige ooraanbod van wyn op die wêreldmark, tesame met 'n sterk rand, plaas wynprodusente onder geweldige druk om winsgewend en relevant te bly. Die grootste uitdagings vir Suid-Afrikaanse wynondernemings is om waardekettings markgefokus te kry en koste effektief te bestuur. Hierdie studie is onderneem om ondersoek in te stel na die waardekettingstrukture wat gewild is by Suid-Afrikaanse uitvoerondernemings en die wyse waarop die ondernemings daarin funksioneer. Om in hierdie doel te slaag is vraelyste na Suid-Afrikaanse uitvoerondernemings gestuur. Die inligting is verwerk om die posisionering en handelsterme wat ondernemings gebruik te ondersoek. Die struktuur van waardekettings wat na die uitvoerbestemmings gebruik word is bepaal asook die betrokkenheid van uitvoerondernemings by vraagkettings. Data is so ge-orden om te bepaal of die tipe onderneming en die volume botteluitvoere 'n invloed het op die posisionering, handelsterme en die struktuur van waardekettings. Die meeste uitvoerondernemings voer minder as 5 000 kiste per jaar uit en kan as klein en medium organisasies geklassifiseer word. Die tipe onderneming het 'n invloed gehad op betalingsterme wat beding word asook op die pryssegmente waarin wyne geposisioneer word. Die struktuur van waardekettings is hoofsaaklik beïnvloed deur die land waarheen uitgevoer word. Bestel- en versendingsisteme word nie optimaal bestuur nie en die aanwending van inligtingstegnologie om die waardeketting te bestuur kry nie baie aandag nie. Heelwat ondernemings was ook nie aktief betrokke om die verbruiker te stimuleer om sy produkte te koop nie. Suid-Afrikaanse uitvoerondernemings is dus nog baie gefragmenteerd en slaag nie daarin om die waardeketting as 'n geïntegreerde proses te bestuur nie. Beter marknavorsing behoort gedoen te word wanneer wyne posisioneer word met die fokus op winsmarges eerder as pryssegmente. Die beskibare inligtingstegnologie behoort aangewend te word om hoër diensvlakke in die waardeketting te handhaaf en so die verbruiker se verwagtinge te oortref.

Thesis (MScAgric)--Stellenbosch University, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: The agro-food sector is swiftly moving towards an internationally interconnected system with a large variety of complex relationships, due to year-round supply, product differentiation and developments in information technologies, with the aim of enhancing competitiveness. In this context, vertical linking in the agro-food business especially, vertical coordination has gained attention. A case study approach is used to analyse two fruit supply chains -the table grape and citrus fruit chain. The study uses a transaction cost approach to analyse the supply chain of the fruit industry in South Africa. Transaction cost analysis (TCA) represents one possible approach to understanding and evaluating supply chain management and has the potential to be combined in an interdisciplinary setting with the insights provided by the marketing, logistics and organisational behaviour literatures. By means of literature study, constructs are identified that help explain the choices made, with regard to governance structures and the sources of competitiveness of supply chains. The question of governance structures is addressed in transaction cost economics (TCE) where asset specificity is of major importance. The sources of competitiveness are addressed both in the literature study and from discussions undertaken with key industry representatives. The empirical application of the TCE theory helped demonstrate the extent to which the exporter has adapted to changes in the global environment. The study revealed that for both supply chains, the role-players overcompensate to minimise their risk. Hence vertical integration rather than outsourcing takes precedence. Bilateral contracting and strategic alliances should be given priority to enhance effective communication, commitment and collective decision-making. This growing recognition of the competitive advantage that can be gained through improving coordination in the supply chain is the starting point for SCM initiatives and, these are important signals that in the long run will determine the sustainability and competitiveness of the industry. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die landbou-voedsel sektor is vinnig besig om na 'n internasionale interafhanklike stelsel met 'n groat verskeidenheid van ingewikkelde verhoudings te beweeg, as gevolg van heel-jaar aanbod, produk differensiasie en ontwikkeling in tegnologie, met die doel om meer mededingend te wees. In hierdie konteks geniet vertikale skakelinge in die landbou-voedsel bedryf, en veral vertikale koordinasie, baie aandag. 'n Gevalle studie benadering is gevolg om twee vrugte waardekettings te analiseer -die tafeldruiwe en sitrus ketting. Die studie maak gebruik van 'n transaksie koste benadering om die waardeketting van die Suid-Afrikaanse vrugte bedryf te analiseer. Transaksie koste analiese (TKA) verteenwoordig een moontlike benadering om waardekettingbestuur te verstaan en te evalueer. Dit het oak die potensiaal om gekombineer te word in 'n interdissiplinere omgewing met insigte wat deur bemarking, logistiek en organisatoriese gedrags literatuur verskaf word. Konstruksies is met behulp van literatuur studies ge"identifiseer wat help om die keuses wat gemaak is met betrekking tot bestuurstrukture en die bran van mededingendheid van waardekettings. Die kwessie van bestuurstrukture word aangespreek deur transaksie koste ekonomie (TKE) waarin bate-spesifiekheid van groat belang is. Die bran van mededingendheid is aangespreek deur beide literatuur te bestudeer en deur besprekings met sleutel-figure in die bedryf. Die empiriese toepassing van die TKE teorie help om die mate waarin die uitvoerder aangepas het tot veranderinge in die globale omgewing aan te toon. Die studie bewys dat firmas in beide waardekettings oorkompenseer vir transaksie koste deur vertikale integrasie in plaas van kontrakte. Bilaterale kontrakterings en strategiese vennootskappe moet prioriteit geniet om effektiewe kommunikasie, verpligtinge en kollektiewe besluitneming te verbeter. Die groeiende erkenning wat gegee word aan mededingende voordeel wat gewen kan word deur koordinasie in die waardeketting te verbeter is die begin punt vir ketting initiatiewe en, dit is belangrike seine wat die volhoubaarheid en mededingendheid van die bedryf in die lang termyn sal bepaal.

Study project (MBA)--University of Stellenbosch, 2003 / ENGLISH ABSTRACT: Deregulation of the South African (SA) fruit export industry in 1997 has caused fragmentation in the supply chain, leading to significant inefficiencies. This sub-optimal performance of the supply chain has made it difficult to respond to increasingly stringent market requirements. One of the biggest challenges is legal and trade related traceability requirements. Traceability of all fruit exported to the European Union will be regulated from 1 Jan 2005 and to the United States of America from 12 December 2003, affecting more than 80% of SA fruit exports. Trading partners are also starting to demand certain global standards for traceability purposes. The SA fruit export industry is not providing a sufficient level of traceability at supply chain level and cannot afford the risk of not having an effective traceability system, based on common procedures and standards, in case of a food safety incident. Apart from the need to meet traceability requirements, the inefficiencies in the SA supply chain; the cost pressure from legal and trade related traceability requirements; and the pressure on high volume commodities (due to the general oversupply of fruit world-wide), have created a need for additional efficiencies in the supply chain. The consumer packaged goods industry has developed e-commerce building blocks based on global standards that offer automated traceability of fruit exports as well as significant benefits impacting the bottom line by ten to fifteen percent for companies of all sizes. These building blocks are available to the SA fruit export industry and would enable the industry to have traceability in place, as well as provide significant efficiency benefits. Further, by being an early adopter of these building blocks, the industry would be able to achieve a strategic advantage over its southern hemisphere competitors. Enough cohesion, willing participants and supportive thinking seem to exist to create the critical mass for the implementation of such an automated traceability system. The study concludes that automated traceability is feasible for the SA fruit export industry. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Deregulering van die Suid-Afrikaanse vrugte uitvoer industrie in 1997 het fragmentering van inligting en standaarde veroorsaak wat gelei het tot ondoeltreffendheid in die verskaffingsketting. Die onderprestering van die verskaffingsketting maak dit moeilik vir die industrie om te reageer op die toenemende vereistes van uitvoer markte. Een van die grootste uitdagings is wetgewende en handelsverwante vereistes van naspoorbaarheid. Naspoorbaarheid van alle vrugte uitvoere na die Europese Unie en die Verenigde State van Amerika sal onderskeidelik vanaf 1 Januarie 2005 en 16 Desember 2003 gereguleer word, wat meer as 80% van alle SA uitvoere sal beïnvloed. Handelsvennote begin ook om sekere globale standaarde te vereis. Die SA vrugte uitvoer industrie voorsien nie 'n genoegsame vlak van naspoorbaarheid in die verskaffingsketting nie en kan nie die risiko bekostig om, in die geval van 'n voedselveiligheidsvoorval, nie 'n effektiewe naspoorbaarheidstelsel (gebaseer op gemeenskaplike prosedures en standaarde) in plek te hê nie. Afgesien van die behoefte om naspoorbaarheidvereistes na te kom, het die ondoeltreffendheid in die SA vrugte uitvoerketting; die druk van wetgewende en handelsverwante naspoorbaarheidkostes; en die druk op hoë volume vrugte (as gevolg van die algemene ooraanbod van vrugte wêreldwyd); die behoefte laat ontstaan vir addisionele doeltreffendheid in die verskaffingsketting. Die verbruikers verpakkingsgoedere industrie het e-handel boustene ontwikkel gebaseer op globale standaarde wat ge-outomatiseerde naspoorbaarheid, asook potensiële doeltreffendheidsvoordele, van tien tot vyftien persent op winste, verseker vir maatskappy van alle groottes. Die boustene is beskikbaar vir die SA vrugte uitvoer industrie en sal die industrie in staat stelom naspoorbaarheidvereistes na te kom, asook aansienlik meer doeltreffendheid te verseker. Verder, 'n vroeë aanvaarding van die boustene, sal die industrie in staat stelom 'n strategiese voordeel te hê bo suidelike halfrond mededingers. Genoeg kohesie, gewillige deelnemers, en ondersteunende denke bleik beskikbaar te wees om die kritiese massa te bereik vir die implementering van só 'n ge-outomatiseerde naspoorbaarheidsisteem. Die gevolgtrekking van die studie IS dat die SA vrugte uitvoer industrie vatbaar is vir ge-outomatiseerde naspoorbaarheid.

Thesis (MBA)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: The sharp decline in the brandy market since 1997, together with a world wide focus towards the production and marketing of quality wines and brand building, as driven by changing market preferences, served as a wake-up call to South African producers to adjust their strategy to accommodate this international trend. Given the stagnant nature of the domestic market for high price wines in South Africa, growth prospects through the investment in marketing and brand building of higher price wines is very limited in South Africa, and South African wine producers wishing to pursue growth is left with no other option but to embark on an overseas marketing initiative. A large amount of cellars wishing to start focusing on the marketing of their wines outside the borders of South Africa don't possess the knowledge and skills to tackle such an initiative. This study project aims to assist the prospective wine exporter in the process of initiating and executing a strategic export initiative. Specific focus is placed on the importance of the optimisation of the total value chain. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die skerp afname in die brandewyn mark sedert 1997, tesame met 'n wêreldwye fokus op die produksie en bemarking van kwaliteit wyne en die bou van handelsmerke, soos gedryf deur veranderde mark voorkeure, het gedien as bewusmaking vir Suid-Afrikaanse produsente om hul strategieë aan te pas om hierdie internasionale tendens te akkommodeer. Gegewe die stagnante karakter van die binnelandse mark vir hoë prys wyne in Suid-Afrika, is groei vooruitsigte deur die belegging in bemarking en die bou van handelsmerke van hoër prys wyne baie beperk in Suid-Afrika, en Suid- Afrikaanse wyn produsente wat groei wil nastreef, word gelaat met geen ander opsie as om 'n oorsese bemarkings inisiatief te onderneem nie. 'n Groot aantal kelders wat wil begin fokus op die bemarking van hul wyne buite die grense van Suid-Afrika beskik nie oor die kennis en vaardighede om so 'n inisiatief aan te pak nie. Hierdie studieprojek streef daarna om die voornemende wynuitvoerder behulpsaam te wees in die proses van inisiëring en uitvoering van 'n strategiese uitvoer inisiatief. Spesifieke fokus word geplaas op die belangrikheid van die optimalisering van die totale waardeketting.

From Ch. 1: The object of this study is to consider the utilisation of East London Harbour and its relative importance in the South African import and export trade to 1975. The principal harbours of the Republic of South Africa are Table Bay (Cape TOwn), Algoa Bay (Port Elizabeth), Buffalo Harbour (East London) and Durban, and Walvis Bay in South West Africa. Small harbours suitable only for coastal shipping are Mossel Bay, Simonstown, Lamberts Bay, St. Helena Bay and Port Nolloth in the Republic and LUderitz in South West Africa. Two harbours, Saldanha Bay and Richards Bay are at present being built. The ports of the Republic of South Africa and South West Africa are owned by the Government, are constructed, controlled and operated by the South African Railways and Harbours Administration, under the direction of the Minister of Transport, and are managed by the General Manager, whose headquarters are in Johannesburg.

Thesis (MBA)--Stellenbosch University, 2005. / ENGLISH ABSTRACT: The findings of this study regarding company and export profiles correlated largely with the findings of the various studies detailed in the literature review. Given the close correlation with other studies on the same subject, it is the researcher's belief that this study will have a broad application among prospective exporting SMEs, both regionally and nationally. The main findings are set out below. The review of the profile of manufacturing SMEs in the Western Capes uncovered: • a preference for their local markets; • the fact that trade frequencies are relatively high; • that the number of countries entered, represented a relatively narrow focus; • that Europe enjoyed significant support from the respondents; • that SADC and the rest of Africa attract relatively low levels oftradc. Although indicated in the national studies, it was still disappointing to discover the relatively low levels of export propensity (as defined by export sales as a function of total sales) prevalent among exporting SMEs. This was reflected by the fact that: • Only a small percentage of medium-sized SMEs are making inroads in this area. • The growth estimates for expected annual export sales are disappointing and possibly even pointing to a declining trend. The surveyed SMEs indicated that their expansion into international markets is motivated primarily by: • the utilisation of excess capacity; and • the opportunity to grow sales. There also seems to be an opportunist approach to the export development process stemming from that fact that: • Almost 50 % of finns responded to unsolicited orders. • Exporting SMEs are drawn into the process passively, rather than through a proactive and conscious decision. The apparent lack of a clear export orientation among exporting SMEs in the Western Cape is of particular concern, as evidenced by the factors identified above. Exporting SMEs have identified the arena of marketing management and market access as key barriers in the process of internationalising their businesses. In addition, they identified a lack of knowledge within this field of study within their organisations, as well as marketing support, as being the areas where they would most like assistance from policy makers. The following were identified as major barriers: • access to, and knowledge of specific markets, • representation in the various markets, and • an effective marketing function. The following represented the area of least knowledge: • international marketing management, and • market entry channels. The following represented the most effective ways in which policy makers could assist: • constraint elimination (Policy making or otherwise). • marketing support. The fundings of the review regarding the use of support institutions revealed that: • Only 45 % of exporting 8MEs actually make use of these institutions. • 72 % of sample indicated that they only make use of these institutions every six months or at even less frequent intervals. Given the findings under this section, it is apparent that those organisations with a vested interest in export promotion, and government in particular, should take particular note of these fmdings. It seems that at present the various export promotion bodies (state or private) are failing to attract 8ME exporters to their products and services, and in so doing make a meaningful impact on export promotion. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die bevindings van hierdie studie ten opsigte van maatskappy- en uitvoerprofiele het grotendeels ooreengestem met dit wat gevind is in ander soortgelyke studies. Gegewe die nou-ooreenstemming met ander studies op dieselfde vakgebied, glo die navorser clat die studie by 'n groot aantal klein en medium (KMO's) uitvoerorganisasies aanklank sal vind, op beide streek en nasionale vlak. Die hoofbevindinge van die studie is soos volg: Die studie van vervaardigingsmaatskappye in die Wes Kaap het die volgende openbaar: • 'n voorkeur vir hul plaaslike markte; • die feit dat handelfrekwensies relatief hoog is; • dat die getal lande wat betree is, 'n relatiewe nou fokus verteenwoordig; • dat Europa noemenswaardige ondersteuning van die respondente geniet het; • dat SADC en die res van Afrika relatieflae vlakke van handel trek. AlhoeweI dit in nasionale studies aanduidend was, is dit steeds teleurstelend om die relatieve lae vlakke van heersende uitvoergeneigdheid onder uitvoer-KMO's te ontdek (soos gedefinieer deur uitvoerverkope as 'n funksie van totale verkope). Dit is weerspieel deur die feit dat: • Slegs 'n klein persentasie van medium-grote KMO's maak inslag in die area. • Die groei vooruitskattings vir verwagte jaarlikse uitvoerverkope was teleurstellend en wys moontlik na 'n dalende tendens. Die studie het getoon dat KMO's se motivering om die uitvoermark te betree deur onder andere die volgende gemotiveer word: • die gebruik van addisionele kapasiteit; en • die geleentheid om bruto opbrengs te bevorder. Die KMO's wat ondersoek is het aangedui dat hulle u:itbreiding tot die intemasionale mark hoofsaaklik gemotiveer is deur: • die aanwending van oorskotkapasiteit; en • die geleentheid om verkope te verhoog. Daar blyk ook 'n opportunistiese benadering te wees rakende die uitvoerontwikkelingsproses, voortspruitend uit die feit dat: • Sowat 50 % van die firma's het reageer op ongevraagde plasings. • Uitvoerende KMO's word passiewelik tot die proses ingetrek, eerder dan deur 'n proaktiewe en bewustelike besluit. Die oenskynlike gebrek aan 'n duidelike uitvoer orientasie tussen uitvoerende KMO's in die Wes-Kaap is van besondere kommer, soos verduidelik met die bogemelde gei"dentifiseerde faktore. Uitvoerende KMO's het die arena van bemarkingsbestuur en marktoegang identifiseer as sleutel hindemisse in die proses van intemasionalisering van hulle besigbede. Bykomend hiertoe het hulle 'n tekort aan kennis identifiseer binne hierdie studieveld in hulle organisasies, sowel as bemarkingsondersteuning, as die areas waar hulle die meeste ondersteuning benodig van beleidsmakers. Die volgende is identifiseer as sleutel hindemisse: • toegang tot, en kennis van die spesifieke markte, • verteenwoordiging in die verskeie markte, en • 'n effektiewe bemarkingsfunksie. Die volgende verteenwoordig die areas met die minste kennis: • internasionale bemarkingsbestuur, en • markbetredingskanale. Die volgende verteenwoordig die mees effektiewe wyse waarbinne beleidsmakers kan ondersteun: • beperkingseliminasie (beleidsmakers of andersins). • bemarkingsbystand. Die bevindinge van die oorsig bertreffende die gebruik van ondersteuningsinstellings het aan die lig gebring dat: • Slegs 45 % van die uitvoerende KMO's maak werklik gebruik van hierdie instellings. • 72 % van steekproef dui daarop dat hulle net van hierdie instellings elke ses maande of op minder gereelde intervalle gebruik maak. Gegewe die bevindinge onder hierdie afdeling, is dit duidelik dat daardie organisasies met 'n gevestigde belang in uitvoerpromosie, en vernaarn die staat, besondere kennis moet neem van die bevindinge. Op hede blyk dit dat die verskeie uitvoerpromosie- liggame (staat of openbaar) faal om uitvoerende KMO's te trek tot hulle produkte en dienste, en sodoende 'n betekenisvolle impak te maak op uitvoerpromosie.

Thesis (MBA)--Stellenbosch University, 2001. / ENGLISH ABSTRACT: Bruce Sherr, commodities research expert, asked the question: "What are the three things that drive global agriculture today?" "China, China, China", he quoted in answering his own question. China has 1,2 billion people with tremendous purchasing power and has maintained an economical growth rate of more than 8% over the past five years. All indications are that this growth rate will be sustained in the immediate future. This naturally makes China an export market worth considering. The South African citrus industry underwent material changes during 1997, which lead to the deregulation of a single marketing structure from the 1st of January 1998 that previously forced citrus producers to deliver all their citrus for export to Outspan, now Capespan. This caught the majority of citrus producers off-guard, as they suddenly had to decide among numerous agents/buyers who joined the industry as role players. A few of the smaller citrus producers even embarked on the direct marketing of their citrus to cut out the "middle man" in an attempt to save costs and negotiate higher prices, with mixed results. It is generally believed that better prices can be achieved by embarking on a direct marketing strategy, but is the process really that simple? This study will investigate the possible exportation of citrus to the People's Republic of China (PRC) by analysing the Chinese market as citrus exports to China has yielded acceptable returns in the past and is certainly an export market to consider. The analysis of the Chinese market will be followed by the broad design of an export marketing plan for citrus to the PRC using a medium sized citrus export company as an example. In conclusion and as a summary certain important issues impacting specifically on the export of South African citrus to the PRC will be addressed and the findings on the viability of implementing an export strategy for citrus to the PRC recommended. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Bruce Sherr, 'n kenner op die gebied van navorsing van kommoditeite het eendag die vraag gevra: "Watter drie dinge dryf die wêreldlandbou deesdae?" "China, China, China" het hy self sy vraag geantwoord. China beskik oor 1,2 biljoen inwoners met 'n ongelooflike koopkrag en handhaaf 'n ekonomiese groeikoers van meer as 8% per jaar oor die laaste 5 jaar. Alle aanduidings is dat hierdie groeikoers volhou sal word vir die afsienbare toekoms. Hierdie feite maak van China 'n vanselfsprekende mark om te oorweeg vir die uitvoer van produkte. Die Suid-Afrikaanse sitrusbedryf het geweldige veranderings ondervind gedurende 1997, wat gelei het tot die afskaffing van 'n een-kanaalbemarkingstruktuur vir sitrus vanaf 1 Januarie 1998, wat voorheen sitrusprodusente verplig het om alle sitrus vir die uitvoermark aan Outspan, nou Capespan, te lewer. Hierdie wysiging het die meeste sitrusprodusente onkant gevang wat skielik 'n keuse moes maak tussen die menigte agente/kopers wat tot die Suid-Afrikaanse sitrusbedryf toegetree het. Sommige van die kleiner sitrusprodusente het selfs hul hand aan direkte bemarking gewaag in 'n poging om die "middelman" uit te skakel in 'n poging om koste te bespaar en hoër pryse te beding, met gemengde welslae. Daar word algemeen geglo dat hoër pryse behaal sal kan word deur 'n direkte bemarkingstrategie te volg, maar is die proses werklik so eenvoudig? Hierdie studie sal die moontlike uitvoer van sitrus na die Peoples Republic of China (PRC) ondersoek deur die Chinese mark te analiseer, aangesien sitrusuitvoere na China in die verlede 'n aanvaarbare opbrengs gelewer het, wat dit sekerlik 'n uitvoermark maak om te oorweeg. Die analise van die Chinese mark sal opgevolg word deur die breë ontwerp van 'n uitvoerbemarkingsplan vir sitrus na die PRC deur 'n mediumgrootte sitrusuitvoermaatskappy te neem as voorbeeld. Ter afsluiting en opsomming sal sekere belangrike aspekte wat 'n invloed kan uitoefen op die uitvoer van Suid-Afrikaanse sitrus na die PRC aangespreek word en sal daar 'n finale bevinding gemaak word oor die lewensvatbaarheid van die implimentering van 'n uitvoerbemarkingstrategie vir sitrus na die PRC.

Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2000. / ENGLISH ABSTRACT: The implementation of the Marketing of Agricultural Products Act of 1996 resulted in the deregulation of the South African fruit industry in October 1997. This led to independent decision-making regarding the marketing of export products by a host of deciduous fruit producers and exporters. No longer were the producers controlled by a monopoly. The deregulation challenged the inflexible single-channel fruit pooling marketing structure of the past and exposed domestic producers and exporters to the competitive global fruit market. By implication this translated into a need to become globally competitive in the interest of growing market share. The focus of this new marketing system is to give the producer the opportunity to export high quality fruit and earn an associated premium for his products, and to strengthen his brand and reputation through these efforts. The deregulation also provided the opportunity for independent fruit growers to influence the optimisation of the value chain, in the interest of lower costs and improved customer service. The market has since changed from supply (stock "push") to demand driven (stock "pull"). It is now imperative that the various producers and exporters provide an efficient supply chain in order to satisfy the end user demands. A consequence of this would be the increase in deciduous fruit quality as a determinant of decidU<;ms fruit demand. Market research was conducted to determine the impact that deregulation has had on South Africa's deciduous fruit industry and to establish the degree to which Portnet should transform to accommodate this changing and deregulated environment. In summary, deregulation has created many opportunities for South African fruit producers and exporters in the domestic and international markets. The only impediment is whether the new logistical structures will be able to reduce costs and improve profit margins, particularly now that economies of scale have been dissipated. Customer service may improve, but at what cost? / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die implementering van die Bemarkingswet van Landbouprodukte in 1996 het gelei tot die deregulering van die Suid-Afrikaanse vrugtebedryf in Oktober 1997. Die gevolg hiervan was die onafhanklike besluitneming ten opsigte van die bemarking van uitvoerprodukte deur 'n groep sagtevrugteprodusente en -uitvoerders. Die produsente is nie langer deur 'n monopolie beheer nie. Die deregulering het die onbuigbare een-kanaal vrugtebemarkingstruktuur van die verlede opsy geskuif en binnelandse produsente en uitvoerders die geleentheid gebied om deel te word van die kompeterende intemasionale vrugtemark. Dit het by implikasie aanleiding gegee tot 'n behoefte om intemasionaal mededingend te wees in die belang van 'n groeiende markaandeel. Die fokus van hierdie nuwe bemarkingstelsel is om die produsent die geleentheid te gee om hoe kwaliteit vrugte uit te voer en die meegaande hoe premie vir sy produkte te verdien, asook om sy handelsmerk en reputasie sodoende te vestig. Die deregulasie het ook die onafhanklike vrugteprodusente die geleentheid gegee om seggenskap in die optimisering van die waardeketting te kry wat tot laer koste en verbeterde klientediens gelei het. Sedertdien het die mark verander vanaf 'n aanbodmark na 'n vraaggedrewe mark. Dit is nou uiters belangrik dat die verskillende produsente en uitvoerders 'n effektiewe voorsieningsnetwerk skep om in die eindverbruikers se behoeftes te voorsien. Die gevolg sou 'n toename in die gehalte van sagtevrugte wees, wat weer belangrike determinant van die sagtevrugte vraag is. Marknavorsing is gedoen om die impak van die deregulasie op die Suid-Afrikaanse sagtevrugtebedryfvas te stel. Wat ook vasgestel moes word, was die mate waartoe Portnet moet transformeer om in die veranderde en gedereguleerde omgewing te funksioneer. Om op te som, deregulering het verskeie geleenthede vir Suid-Afrika se vrugteprodusente en uitvoerders in die binnelandse en intemasionale markte geskep. Die enigste vraag is of die nuwe logistieke strukture wel koste sal verminder en winsmarges sal verhoog, veral noudat skaalvoordele nie meer van toepassing is nie. Klientediens sal verbeter, maar teen watter koste?

Thesis (MBA (Business Management))--University of Stellenbosch, 2009. / ENGLISH ABSTRACT: The global wine market has faced varying challenges in the first decade of the 21st century; over production brought a power shift in favour of buyers which resulted in a decline in profit margins per bottle sold. The main gainer in these uncertain times has been the consumer. As more regions enhance their wine making skills and embrace superior technology, the wine quality has improved and competition intensified. The growing consumers' wine knowledge has altered quality expectations, placing an added pressure on new brands entering the market. The United States of America (USA, but hereafter referred to as US) remains a growing wine market, with a population size of 303 million people and an appetite for luxury goods and services it continues to be a popular export destination for other wine regions. The latter trend persist despite a cost of entry into the US market being regarded high as a result of the country's three tier system, which allows for further three segments of the value chain from the producer to add their mark-ups on an exported bottle of wine before it reaches the end consumer. The pricing system has proven to be insufficient a deterrent, particularly to the New World wine producers. Australia has remained the most successful producer of the New World wines in the export market for the past three decades; the same cannot be said for South Africa wine industry. While market and strategic orientation, industry plan and interorganisational collaboration are identified as key factors in the Australian success, the partnership between government bodies and wine industry bodies are credited for their unified approach to the US market. The South African government have programmes aimed at promoting the county's export of goods and services. The adequacy of such programmes remains in doubt, particularly in the eminent challenges in the global wine market. The study investigates the extent and nature of a partnership between government bodies and the South African wine industry with regard to effective promotion of the country's wines in the US market. A qualitative methodology is employed to ensure credibility and accuracy of the primary data. Five participants are selected for a discussion, including an exporting wine producer, wine cellars association, wine export council and two government agencies. The Vision 2020 strategy by the South African wine industry is reviewed, with the main focus on the US market and the role of the exporting country's government given the changing international trade regime. The study concludes that the US remains a critical market for South African wine producers despite the high cost of entry, global wine surplus and economic recession, and that success for the country's wines is partly dependent on a unified approach by the industry, attainable though partnerships with government agencies. While acknowledging the continuing government support, it makes recommendations on how to strengthen existing partnerships with regard to the US export market for South African wines. The study lacks generaliseability; however since it is meant to assist design effective export promotion programmes for South African wines in the US market, the absence of generaliseability is considered unproblematic. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die globale wynmark het in die eerste dekade van die 21ste eeu voor verskeie uitdagings te staan gekom. Dit sluit in oorproduksie wat tot 'n magskuif ten gunste van kopers gelei het en winsmarges per bottel wyn wat verkoop is laat daal het. Die grootste voordeeltrekker in hierdie onsekere tye is die verbruiker. Soos al meer streke hul wynproduksievaardighede versterk en die beste tegnologie benut, verbeter die gehalte van wyn en word mededinging strawwer. Soos verbruikers se kennis van wyn toeneem, verander hul verwagtinge ten opsigte van gehalte. Dit plaas bykomende druk op nuwe handelsmerke wat tot die mark toetree. Die wynmark in die Vereenigde State van Amerika (VSA) groei steeds. Met 'n bevolkingsgrootte van 303 miljoen mense en 'n aptyt vir luukse goedere en dienste bly die VSA 'n gewilde uitvoerbestemming vir ander wynstreke. Die tendens om wyn na die VSA uit te voer, bly sterk ondanks die hoë koste om tot die VSA-mark toe te tree. Dié hoë koste is die gevolg van die VSA se drie-vlak stelsel wat dit vir produsente moontlik maak om die waardeketting verder te segmenteer en hul prysverhoging by 'n bottel ingevoerde wyn te voeg voordat dit die eindverbruiker bereik. Hierdie prysbepalingstelsel blyk egter onvoldoende te wees as 'n afskrikmiddel, veral vir wynprodusente van die Nuwe Wêreld. Australië was die afgelope drie dekades die suksesvolste produsent van Nuwe Wêreld-wyne vir die uitvoermark. Dieselfde geld egter nie vir Suid-Afrika se wynbedryf nie. Hoewel strategiese en markoriëntasie, bedryfsplanne en interorganisatoriese samewerking as sleutelfaktore vir sukses in Australië geïdentifiseer is, kry die vennootskappe tussen dié land se regeringsliggame en wynbedryfsliggame die krediet vir hul verenigde benadering tot die VSA se mark. Die Suid-Afrikaanse regering het programme wat die land se uitvoer van goedere en dienste bevorder. Die gepastheid van sodanige programme bly onseker, veral in die lig van die groot uitdagings in die globale wynmark. Die studie ondersoek die omvang en aard van 'n vennootskap tussen regeringsliggame en die Suid-Afrikaanse wynbedryf ten opsigte van doeltreffende promosie van die land se wyne in die VSA-mark. 'n Kwalitatiewe metodologie word gebruik om die geloofwaardigheid en akkuraatheid van die primêre data te verseker. Vyf deelnemers is vir 'n bespreking gekies: 'n produsent wat wyn uitvoer, 'n wynkeldervereniging, wynuitvoerraad en twee regeringsliggame. Die Visie 2020-strategie deur die Suid-Afrikaanse wynbedryf word hersien en sterk klem word ook gelê op die VSA-mark en die rol van die uitvoerland se regering in die lig van die veranderende internasionale handelsregime. Die studie kom tot die gevolgtrekking dat die VSA 'n kritiese mark vir Suid-Afrikaanse wynprodusente bly ondanks die hoë koste van toetrede, die globale wynsurplus en die ekonomiese resessie, en dat sukses vir Suid-Afrika se wyn deels van 'n verenigde benadering tot die wynbedryf afhang wat deur vennootskappe met regeringsagentskappe moontlik gemaak kan word. Hoewel die verslag erkenning gee aan voortgesette regeringsondersteuning, word aanbevelings ook gedoen oor hoe om die bestaande vennootskappe ten opsigte van die VSA as uitvoermark vir Suid-Afrikaanse wyne te versterk. Hierdie studie het 'n gebrek aan veralgemeenbaarheid. Omdat dit egter daarop gerig is om doeltreffende promosieprogramme vir die uitvoer van Suid-Afrikaanse wyne na die VSA-mark te help ontwerp, word die afwesigheid van veralgemeenbaarheid as onbelangrik geag.