• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 8
  • 3
  • 3
  • 2
  • Tagged with
  • 16
  • 8
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Textiles à activité biologique via le greffage par plasma et l’immobilisation de molécules bioactives / Textiles with biological activity via the grafting by cold plasma and the immobilization of bioactive molecules

Kacem, Imen 15 March 2012 (has links)
L’intérêt des implants médicaux ne cesse de grandir et leur utilisation tend à s’étendre aux différents domaines de la chirurgie, en partie grâce à l’émergence de nouvelles techniques de modification de surface. Ainsi il est possible d’améliorer les propriétés des biomatériaux en vue d’une meilleure intégration dans les tissus vivants et prévenir les diverses complications liées à leur utilisation. Ceci permet à la fois de répondre aux attentes des chirurgiens, d’améliorer les conditions de guérison des patients suite à l’intervention, voire même d’apporter une activité thérapeutique à long terme au biomatériau en évitant la rechute, la thrombose, la restenose ou l’infection. C’est dans ce contexte que nous avons cherché à fonctionnaliser la surface de textiles en polyester (polyéthylène téréphtalate), matière très largement utilisée dans le domaine médical, par des molécules bioactives connues par leurs propriétés antibactérienne ou anti-thrombotique: le lysozyme, la gentamicine et l’héparine. L’idée développée dans ce travail de thèse fut de fixer dans un premier temps des fonctions acide carboxylique (-COOH) jouant le rôle d’«ancre» pour la fixation ultérieure des trois principes actifs. La première étape a donc consisté à greffer l’acide polyacrylique (PAA) par copolymérisation greffante assistée par traitement plasma froid, suivie dans un second temps, de la fixation des trois principes actifs, par liaisons physiques (ioniques) et/ou covalentes. L’étude a d’abord porté sur l’optimisation des paramètres de ces deux étapes du traitement via une investigation systématique et un plan d’expériences. Des techniques de caractérisations telles que la spectrophotométrie UV, l’analyse infrarouge IRTF, l’analyse thermique ATG, l’analyse par spectrométrie photoélectronique XPS, la goniométrie, la microscopie électronique à balayage MEB et des essais mécaniques ont montré l’évolution de la composition de la surface et de propriétés mécaniques des textiles au fil des différentes étapes. Des études biologiques par des tests de vitalité cellulaire, d’adhésion plaquettaire et de coagulation ainsi que différentes études microbiologiques ont pu montrer selon les différentes voies de modification choisies l’obtention de supports fonctionnalisés biocompatibles à efficacité intéressante pour des applications biomédicales. / The interest in medical implants increases and their use spreads to different surgical domains partially thanks to the new techniques of surface modification. Therefore it is possible to improve the biomaterials properties in order to solve the problems liked with their integration in the living tissues and thereby to prevent the various complications related to their use. This approach allows to respond to the surgeons expectations, to improve the curing process of the patients and even to involve long term therapeutic activities to the biomaterial, thus preventing the release of the disease (such as thrombosis, restenosis, infection). In this context, we have attempted the functionalization of the surface of a polyester fabric (polyethylene terephtalate), widely used in medical field, by three bioactive molecules: lysozyme, gentamicin and heparin known for their antimicrobial or anti thrombotic properties. The concept was to graft polyacrylic acid (PAA) by graft polymerization induced by cold plasma technique, followed by the immobilization of the above mentioned molecules through physical and covalent links. We studied all the experimental parameters involved in the different processes and followed the properties of the obtained materials through the appropriate characterizations techniques, such as spectrophotometry UV, Infrared analysis IRTF, Thermogravimetric analysis (TGA), X-ray Photoelectron Spectroscopy (XPS), goniometry, scanning electron microscope (SEM), and mechanical tests. Finally, biological studies such as cell vitality tests, platelets adhesion test and coagulation test in addition with various microbiological essays showed the evolution of the biological properties of the materials, depending on the path of their modification resulted in the development of a novel, biocompatible functionalized supports family with very interesting and attractive efficacy for biomedical applications.
2

Análisis del Uso de Residuos Inertes Provenientes de Basuras Urbanas para Producir Elementos de Construcción.

Dieguez Rojas, Juan José January 2006 (has links)
No description available.
3

Sensibilidade de gotejadores à obstrução por partículas de areia / Sensitivity of drippers to clogging caused by sand particles

Perboni, Acácio 03 February 2016 (has links)
Os fatores envolvidos na obstrução dos gotejadores são divididos em químicos, físicos e biológicos, os quais, dependem da qualidade da água utilizada na irrigação e dos adubos utilizados em fertirrigação. Dentre os fatores físicos estão as partículas de areia, que são classificadas como sólidas inertes, pois não sofrem agregação com outras partículas já presentes na água e nem dispersão. O objetivo deste trabalho foi avaliar a influência do tamanho e concentração de partículas de areia e da velocidade de escoamento da água nas linhas laterais na obstrução de um único modelo de gotejador do tipo cilíndrico, não regulado, com vazão nominal de 2 L h-1. Foram realizados ensaios de obstrução com areia misturada em água destilada, combinando os seguintes fatores: três faixas granulométricas de partículas de areia (53-105; 105-250 e 250-500 μm), três concentrações de areia na água destilada (100, 250 e 500 mg L-1) e três velocidades de escoamento da água no início das linhas laterais (0,13; 0,25 e 0,94 m s-1). O tempo de ensaio para cada combinação de fatores foi de 48 horas. A vazão de 32 gotejadores foi medida a cada doze minutos por meio de um sistema automatizado desenvolvido durante esta pesquisa, sendo que esse operou adequadamente durante todo o período de ensaios de obstrução. Utilizaram-se oito linhas laterais conectadas em linha de derivação com bifurcações simétricas, cuja finalidade era distribuir uniformemente a água as partículas de areia entre as linhas laterais. Em ensaios com faixa granulométrica de 105 a 250 μm, ocorreu a obstrução nas concentrações de 250 e 500 mg L-1, para as velocidades de escoamento da água no inicío das linhas laterais V2 (0,25 m s-1) e V3 (0,94 m s-1). Já na faixa granulométrica de 250 a 500 μm, ocorreu obstrução nas concentrações de 100, 250 e 500 mg L-1, para V2 e V3. A obstrução de gotejadores ocorreu de forma aleatória nas oito linhas laterais. Após obstruídos os gotejadores não desobstruíram com o passar do tempo de ensaio, portanto fenômenos de autolimpeza não foram observados durante os experimentos. / Clogging of emitters is influenced by chemical, physical and biological agents that are associated with irrigation water quality and fertilizers, in case of adoption of fertigation practices. Among the physical agents, sand particles are one of the most important clogging sources. Sand particles are considered to be inert since it does not aggregate with other particles suspended in water. The purpose of this research was to assess influence of concentration, size of sand particles, and flow velocity within laterals on sensitivity of drippers to clogging. The results are limited to a cylindrical integrated dripper of 2 L h-1 nominal flow rate that is a nonpressure compensating emitter. Experiments were undertaken using distilled water and sand particles. The following levels were evaluated: (a) three ranges of particles sizes (0.053-0.105; 0.105-0.25 and 0.25-0.5 mm); (b) three concentrations of particles (100, 250 and 500 mg L-1); and, (c) three flow velocities at the laterals inlet (0.13, 0.25 and 0.94 m s-1). Each testing level had 48 hours duration. The flow rate of 32 drippers was measured every 12 minutes by an automated system developed and successfully validated during this research. A manifold with symmetrical bifurcations was designed to assure uniform water distribution among eight parallel laterals installed on the testing bench. Within the range of particle sizes from 105 to 250 μm, clogging of emitters was observed under concentration of particles of 250 and 500 mg L-1 and under flow velocities of 0.25 and 0.94 m s-1. Within the range of particles sizes from 250 to 500 μm, clogging was observed under all concentrations and under flow velocities of 0.25 and 0.94 m s-1. Apparently, clogging of emitters of the eight laterals occurred randomly. Once clogged, emitters did not recovered its initial flow rate, therefore self-cleaning phenomena was not observed during the experiments.
4

Feeding and nutrition of tropical farmed fish and shrimp: pellet water stability, in vitro protein digestion, comparison of inert markers, evaluation of practical feeds, and dietary amino acid requirement / Alimentação e nutrição de peixes e camarões tropicais cultivados: estabilidade do pélete na água, digestão proteica in vitro, comparação de marcadores inertes, avaliação de rações práticas, e exigência de aminoácidos na dieta

Raggi, Thiago 29 July 2016 (has links)
The aim of this thesis was to evaluate the feeding and nutrition of tropical farmed fish and shrimp, targeting its applicability to aquaculture farming. The study of the actual panorama of aquafeed quality for tilapia Oreochromis niloticus and shrimp Litopenaeus vannamei farmed in Brazil showed that the proximate compositions between the analyzed feeds were mostly consistent with the declared values from the manufacturers, however, the feed water stability showed the opposite; the in vitro pH-stat species-specific method to determine the protein degree of hydrolysis (DH) showed to be a useful tool to evaluate feed quality; and NIRS technique can be used in many applications throughout the aquafeed industry, being an efficient tool for rapidly assessing feed quality in terms of DH. A second study evaluated the acid-insoluble ash (AIA) and chromic oxide (Cr2O3) as inert markers and feed processing method (industrial extruded vs. laboratory cold pelleted) to determine apparent digestibility coefficient (ADC) of dry matter and crude protein of juvenile L. vannamei. The AIA showed to be an effective natural endogenous marker for digestibility trials with L. vanammei, however, for commercial feeds attention should be paid to feed AIA level; the extruded feed showed better animal performance than the cold pelleted feed, however, ADC of both feeds were not significantly different from each other. Further, two feeding trials were conducted with juvenile cobia Rachycentron canadum: (1) feeding trial conducted within floating net cages to test the nutritional efficacy of different dietary feeding regimes ranging from the use of trashfish, in-house formulated feeds, to dry commercial extruded marine fish feed; and (2) feeding trial conducted within indoor water-recirculated tanks to test the nutritional efficiency of different potential dietary fishmeal replacers within dry in-house prepared diets. Generally, fish performance was superior in the net-cage feeding trial compared with the indoor water-recirculated tank trial; overall, the fish growth and performance of the experimental diets were very similar, showing that the alternative ingredients could be included and replace part (50%) of the fishmeal component; the results from both trials concluded that the cobia requires practices diets with high levels of crude protein and lipid, and the inclusion of alternative plant-based and terrestrial animal protein sources was possible; the quantitative essential amino acid (EAA) requirement values estimated by the protein accretion method was highly correlated to the average of each of the EAA requirement for the species of carnivorous fish reported in the literature, and could be recommended for formulation of commercial feed for cobia R. canadum. Finally, a tentative to quantify the total sulfur amino acid requirement of juvenile Florida Pompano Trachinotus carolinus, was performed using combinations of various soybean protein products in order to develop cost-effective and environmentally-friendly diets. Although there was an apparent tendency in the results, the range of methionine levels employed in this study may not have been broad enough to accurately measure the dietary concentration necessary to estimate the total sulfur amino acid requirement; in addition, high variation results among the three replicates per diet did not provide sufficiency robustness for its estimation; this study within 45 days should not have been enough to show significant differences among the treatments. Long term feeding trials would be recommended from fingerling/juvenile to market size with full nutritional and economic evaluation of results. / O objetivo dessa tese foi avaliar a alimentação e nutrição de peixes e camarões tropicais cultivados, visando a sua aplicação à aquicultura. O estudo do atual panorama da qualidade das rações para tilapia e camarão cultivados no Brasil mostrou que a maioria das composições proximais das rações analisadas foram consistentes com os valores declarados pelos fabricantes, porém, a estabilidade das na água mostrou-se o oposto; o método in vitro pH-stat com enzimas espécie-específica, para determinação do grau de hidrólise da proteína (DH), mostrou ser uma ferramenta útil para avaliar a qualidade das rações; a técnica da espectrofotometria do infravermelho próximo (NIRS) pode ser usada em várias aplicações na indústria de alimentos aquáticos, sendo uma ferramenta eficiente para avaliar rapidamente a qualidade dos alimentos em termos de DH. Um segundo estudo avaliou a cinza insolúvel em ácido (AIA) e óxido de cromo (Cr2O3) como marcadores inertes, além de métodos de processamento de alimentos (extrusado industrial vs. peletizada a frio no laboratório) para determinar o coeficiente de digestibilidade aparente (ADC) da matéria seca e proteína bruta de juvenis de L. vannamei. O AIA mostrou ser um marcador endógeno natural eficaz para ensaios de digestibilidade com L. vanammei, no entanto, atenção especial deve ser dada aos níveis de AIA nas rações comerciais; a ração extrusada teve a melhor performance dos animais, porém, os valores de ADC entre as rações não foram diferentes significantemente. Além disso, dois experimentos de alimentação foram conduzidos com juvenis de beijupirá Rachycentron canadum: (1) experimento realizado em tanques-rede flutuantes para testar a eficácia nutricional de diferentes regimes alimentares, variando entre rejeito de pesca, rações preparadas em laboratório, e ração comercial extrusada; e (2) um experimento realizados em tanques com recirculação de água para testar a eficiência nutricional de diferentes potenciais substitutos de farinha de peixe, com dietas completadas preparadas em laboratório. Em geral, o desempenho dos peixes foi superior no experimento nos tanques-rede, comparado com o experimento nos tanques de recirculação de água; no geral o crescimento e performance dos peixes das dietas experimentais foram bem similares, concluindo que ingredientes alternativos podem ser incluídos e substituírem parte (50%) da farinha de peixe das rações; os resultados de ambos os estudos concluíram que o beijupirá requer dietas práticas com alto teores de proteína bruta e lipídeos, e a inclusão de fontes proteicas de origem vegetal e animal foi possível. Os valores quantitativos das exigências de amino acido essenciais (EAA) estimados pelo método de acreção de proteína na carcaça foram altamente correlacionados com as médias de exigência de cada EAA das as espécies de peixes carnívoros encontrados na literatura, e pode ser recomendado para a formulação de ração comercial para beijupirá R. canadum. Por ultimo, uma tentativa de quantificar as exigências de amino ácidos sulforosos totais para Florida Pompano Trachinotus carolinus, foi realizada utilizando combinações de vários ingredientes proteicos a base de soja, a fim de desenvolver dietas de baixo custo e ecologicamente sustentáveis. Embora houve uma tendência clara nos resultados, os intervalos dos níveis de metionina utilizados nesse estudo podem não ter sido amplos o suficiente para medir com precisão a concentração alimentar necessária para estimar a exigência dos de amino ácidos sulforosos totais; além disso, a alta variação entre as replicas não forneceu uma estimativa robusta; este estudo de 45 dias não deve ter sido suficiente para mostrar diferenças significativas entre os tratamentos.
5

Feeding and nutrition of tropical farmed fish and shrimp: pellet water stability, in vitro protein digestion, comparison of inert markers, evaluation of practical feeds, and dietary amino acid requirement / Alimentação e nutrição de peixes e camarões tropicais cultivados: estabilidade do pélete na água, digestão proteica in vitro, comparação de marcadores inertes, avaliação de rações práticas, e exigência de aminoácidos na dieta

Thiago Raggi 29 July 2016 (has links)
The aim of this thesis was to evaluate the feeding and nutrition of tropical farmed fish and shrimp, targeting its applicability to aquaculture farming. The study of the actual panorama of aquafeed quality for tilapia Oreochromis niloticus and shrimp Litopenaeus vannamei farmed in Brazil showed that the proximate compositions between the analyzed feeds were mostly consistent with the declared values from the manufacturers, however, the feed water stability showed the opposite; the in vitro pH-stat species-specific method to determine the protein degree of hydrolysis (DH) showed to be a useful tool to evaluate feed quality; and NIRS technique can be used in many applications throughout the aquafeed industry, being an efficient tool for rapidly assessing feed quality in terms of DH. A second study evaluated the acid-insoluble ash (AIA) and chromic oxide (Cr2O3) as inert markers and feed processing method (industrial extruded vs. laboratory cold pelleted) to determine apparent digestibility coefficient (ADC) of dry matter and crude protein of juvenile L. vannamei. The AIA showed to be an effective natural endogenous marker for digestibility trials with L. vanammei, however, for commercial feeds attention should be paid to feed AIA level; the extruded feed showed better animal performance than the cold pelleted feed, however, ADC of both feeds were not significantly different from each other. Further, two feeding trials were conducted with juvenile cobia Rachycentron canadum: (1) feeding trial conducted within floating net cages to test the nutritional efficacy of different dietary feeding regimes ranging from the use of trashfish, in-house formulated feeds, to dry commercial extruded marine fish feed; and (2) feeding trial conducted within indoor water-recirculated tanks to test the nutritional efficiency of different potential dietary fishmeal replacers within dry in-house prepared diets. Generally, fish performance was superior in the net-cage feeding trial compared with the indoor water-recirculated tank trial; overall, the fish growth and performance of the experimental diets were very similar, showing that the alternative ingredients could be included and replace part (50%) of the fishmeal component; the results from both trials concluded that the cobia requires practices diets with high levels of crude protein and lipid, and the inclusion of alternative plant-based and terrestrial animal protein sources was possible; the quantitative essential amino acid (EAA) requirement values estimated by the protein accretion method was highly correlated to the average of each of the EAA requirement for the species of carnivorous fish reported in the literature, and could be recommended for formulation of commercial feed for cobia R. canadum. Finally, a tentative to quantify the total sulfur amino acid requirement of juvenile Florida Pompano Trachinotus carolinus, was performed using combinations of various soybean protein products in order to develop cost-effective and environmentally-friendly diets. Although there was an apparent tendency in the results, the range of methionine levels employed in this study may not have been broad enough to accurately measure the dietary concentration necessary to estimate the total sulfur amino acid requirement; in addition, high variation results among the three replicates per diet did not provide sufficiency robustness for its estimation; this study within 45 days should not have been enough to show significant differences among the treatments. Long term feeding trials would be recommended from fingerling/juvenile to market size with full nutritional and economic evaluation of results. / O objetivo dessa tese foi avaliar a alimentação e nutrição de peixes e camarões tropicais cultivados, visando a sua aplicação à aquicultura. O estudo do atual panorama da qualidade das rações para tilapia e camarão cultivados no Brasil mostrou que a maioria das composições proximais das rações analisadas foram consistentes com os valores declarados pelos fabricantes, porém, a estabilidade das na água mostrou-se o oposto; o método in vitro pH-stat com enzimas espécie-específica, para determinação do grau de hidrólise da proteína (DH), mostrou ser uma ferramenta útil para avaliar a qualidade das rações; a técnica da espectrofotometria do infravermelho próximo (NIRS) pode ser usada em várias aplicações na indústria de alimentos aquáticos, sendo uma ferramenta eficiente para avaliar rapidamente a qualidade dos alimentos em termos de DH. Um segundo estudo avaliou a cinza insolúvel em ácido (AIA) e óxido de cromo (Cr2O3) como marcadores inertes, além de métodos de processamento de alimentos (extrusado industrial vs. peletizada a frio no laboratório) para determinar o coeficiente de digestibilidade aparente (ADC) da matéria seca e proteína bruta de juvenis de L. vannamei. O AIA mostrou ser um marcador endógeno natural eficaz para ensaios de digestibilidade com L. vanammei, no entanto, atenção especial deve ser dada aos níveis de AIA nas rações comerciais; a ração extrusada teve a melhor performance dos animais, porém, os valores de ADC entre as rações não foram diferentes significantemente. Além disso, dois experimentos de alimentação foram conduzidos com juvenis de beijupirá Rachycentron canadum: (1) experimento realizado em tanques-rede flutuantes para testar a eficácia nutricional de diferentes regimes alimentares, variando entre rejeito de pesca, rações preparadas em laboratório, e ração comercial extrusada; e (2) um experimento realizados em tanques com recirculação de água para testar a eficiência nutricional de diferentes potenciais substitutos de farinha de peixe, com dietas completadas preparadas em laboratório. Em geral, o desempenho dos peixes foi superior no experimento nos tanques-rede, comparado com o experimento nos tanques de recirculação de água; no geral o crescimento e performance dos peixes das dietas experimentais foram bem similares, concluindo que ingredientes alternativos podem ser incluídos e substituírem parte (50%) da farinha de peixe das rações; os resultados de ambos os estudos concluíram que o beijupirá requer dietas práticas com alto teores de proteína bruta e lipídeos, e a inclusão de fontes proteicas de origem vegetal e animal foi possível. Os valores quantitativos das exigências de amino acido essenciais (EAA) estimados pelo método de acreção de proteína na carcaça foram altamente correlacionados com as médias de exigência de cada EAA das as espécies de peixes carnívoros encontrados na literatura, e pode ser recomendado para a formulação de ração comercial para beijupirá R. canadum. Por ultimo, uma tentativa de quantificar as exigências de amino ácidos sulforosos totais para Florida Pompano Trachinotus carolinus, foi realizada utilizando combinações de vários ingredientes proteicos a base de soja, a fim de desenvolver dietas de baixo custo e ecologicamente sustentáveis. Embora houve uma tendência clara nos resultados, os intervalos dos níveis de metionina utilizados nesse estudo podem não ter sido amplos o suficiente para medir com precisão a concentração alimentar necessária para estimar a exigência dos de amino ácidos sulforosos totais; além disso, a alta variação entre as replicas não forneceu uma estimativa robusta; este estudo de 45 dias não deve ter sido suficiente para mostrar diferenças significativas entre os tratamentos.
6

Influ?ncia do leito de inertes em reator tubular para produ??o de biodiesel a partir de ?leo de soja e etanol supercr?tico / Influence of inert in a tubular reactor for biodiesl production from soybean oil and supercritical ethanol

Rebou?as, ?rica Guedes 16 December 2016 (has links)
Submitted by Automa??o e Estat?stica (sst@bczm.ufrn.br) on 2017-04-03T20:57:28Z No. of bitstreams: 1 EricaGuedesReboucas_DISSERT.pdf: 1576991 bytes, checksum: 485b977b19d4b074758125f6902f17b1 (MD5) / Approved for entry into archive by Arlan Eloi Leite Silva (eloihistoriador@yahoo.com.br) on 2017-04-06T22:31:19Z (GMT) No. of bitstreams: 1 EricaGuedesReboucas_DISSERT.pdf: 1576991 bytes, checksum: 485b977b19d4b074758125f6902f17b1 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-06T22:31:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 EricaGuedesReboucas_DISSERT.pdf: 1576991 bytes, checksum: 485b977b19d4b074758125f6902f17b1 (MD5) Previous issue date: 2016-12-16 / A partir das limita??es nas fontes de energia, principalmente aos derivados de petr?leo, surge o biodiesel que ? produzido por rotas tradicionais e consolidadas, como a transesterifica??o, empregando aquecimento convencional e cat?lise homog?nea. Na busca por novas tecnologias de produ??o de biodiesel, os processos utilizando ?lcool em condi??es supercr?ticas t?m sido amplamente investigados. E a import?ncia de uma opera??o cont?nua tem levado a alguns estudos de produ??o de biodiesel em meio supercr?tico utilizando reatores tubulares. O presente trabalho tem o objetivo de investigar o emprego de leito de inertes (vidro) em um reator tubular para produ??o de biodiesel a partir de ?leo de soja com etanol pressurizado. A partir de um planejamento experimental, foram analisados os efeitos da temperatura (300, 350 e 400?C), da vaz?o volum?trica de alimenta??o dos reagentes (0,5 e 1 mL/min) e da porosidade do leito (0,42, 0,38 e 0,32) nas condi??es de 15 MPa e raz?o molar ?leo:etanol 1:40 sobre o teor em ?steres. Al?m disso, foi analisado o efeito da raz?o molar ?leo:etanol, e para isso foram conduzidas corridas experimentais a 350?C, 15 MPa e porosidade de 0,38 nas vaz?es de 0,3; 0,5; e 1 mL/min, em diferentes raz?es molares (1:10 ? 1:70). Em geral, os resultados indicaram um efeito positivo da temperatura sobre o teor em ?steres, devido a maior solubilidade do ?leo no ?lcool, nestas condi??es. Outro resultado interessante, foi o efeito combinado da vaz?o e da porosidade sobre tempo de resid?ncia, maximizando a transfer?ncia de massa e a miscibilidade entre as fases, possibilitando o avan?o da rea??o em baixos tempos. O melhor resultado em teor de ?steres (98,99%) foi alcan?ado ap?s 5,44 min de rea??o, nas condi??es de 400?C, 15MPa, raz?o molar ?leo de soja:etanol 1:40, vaz?o de alimenta??o de 0,5 mL/min, e porosidade de 0,32. / From the limitations of energy sources, mostly oil derivatives, biodiesel, traditionally produced comes with well-established routes of production such as the transesterification, using conventional heating and homogeneous catalysis. In the search for new technologies in the production of biodiesel, the methods that use alcohol in supercritical conditions have been widely investigated. The importance of continuous operation has taken to some studies of biodiesel production in supercritical method using tubular reactors. The following project has aims to investigate the use of inert (glass) in a tubular bed reactor for the production of biodiesel from soybean oil with pressurized. The effects of the temperature (300, 350 and 400?C), the volumetric flow rate of the reagents (0,5 and 1 mL/min), bed porosity (0.42, 0.38 and 0.32) under the conditions of 15 MPa and molar ratio oil: ethanol 1:40 on the esters conversion of the reaction were analyzed. In addition, the effect of the oil: ethanol molar ratio was analyzed, and for this, experimental runs were conducted at 350?C, 15 MPa and porosity of 0.38 at flow rates of 0.3; 0.5; and 1 mL/min, in different molar ratios (1:10 - 1:70). In general, the results indicated a positive effect of temperature on the ester content, due to the higher solubility of the oil in the alcohol under these conditions. Another interesting result was the combined effect of flow rate and porosity on residence time, maximizing the mass transfer and the miscibility between the phases, allowing the advance of the reaction at low times. The best result (98.99%) were achieved after 8 min of reaction under the conditions of 400?C, 15 MPa, molar ratio soybean oil: ethanol 1:40, flow rate of 0.5 mL/min, and porosity of 0.32.
7

Sensibilidade de gotejadores à obstrução por partículas de areia / Sensitivity of drippers to clogging caused by sand particles

Acácio Perboni 03 February 2016 (has links)
Os fatores envolvidos na obstrução dos gotejadores são divididos em químicos, físicos e biológicos, os quais, dependem da qualidade da água utilizada na irrigação e dos adubos utilizados em fertirrigação. Dentre os fatores físicos estão as partículas de areia, que são classificadas como sólidas inertes, pois não sofrem agregação com outras partículas já presentes na água e nem dispersão. O objetivo deste trabalho foi avaliar a influência do tamanho e concentração de partículas de areia e da velocidade de escoamento da água nas linhas laterais na obstrução de um único modelo de gotejador do tipo cilíndrico, não regulado, com vazão nominal de 2 L h-1. Foram realizados ensaios de obstrução com areia misturada em água destilada, combinando os seguintes fatores: três faixas granulométricas de partículas de areia (53-105; 105-250 e 250-500 μm), três concentrações de areia na água destilada (100, 250 e 500 mg L-1) e três velocidades de escoamento da água no início das linhas laterais (0,13; 0,25 e 0,94 m s-1). O tempo de ensaio para cada combinação de fatores foi de 48 horas. A vazão de 32 gotejadores foi medida a cada doze minutos por meio de um sistema automatizado desenvolvido durante esta pesquisa, sendo que esse operou adequadamente durante todo o período de ensaios de obstrução. Utilizaram-se oito linhas laterais conectadas em linha de derivação com bifurcações simétricas, cuja finalidade era distribuir uniformemente a água as partículas de areia entre as linhas laterais. Em ensaios com faixa granulométrica de 105 a 250 μm, ocorreu a obstrução nas concentrações de 250 e 500 mg L-1, para as velocidades de escoamento da água no inicío das linhas laterais V2 (0,25 m s-1) e V3 (0,94 m s-1). Já na faixa granulométrica de 250 a 500 μm, ocorreu obstrução nas concentrações de 100, 250 e 500 mg L-1, para V2 e V3. A obstrução de gotejadores ocorreu de forma aleatória nas oito linhas laterais. Após obstruídos os gotejadores não desobstruíram com o passar do tempo de ensaio, portanto fenômenos de autolimpeza não foram observados durante os experimentos. / Clogging of emitters is influenced by chemical, physical and biological agents that are associated with irrigation water quality and fertilizers, in case of adoption of fertigation practices. Among the physical agents, sand particles are one of the most important clogging sources. Sand particles are considered to be inert since it does not aggregate with other particles suspended in water. The purpose of this research was to assess influence of concentration, size of sand particles, and flow velocity within laterals on sensitivity of drippers to clogging. The results are limited to a cylindrical integrated dripper of 2 L h-1 nominal flow rate that is a nonpressure compensating emitter. Experiments were undertaken using distilled water and sand particles. The following levels were evaluated: (a) three ranges of particles sizes (0.053-0.105; 0.105-0.25 and 0.25-0.5 mm); (b) three concentrations of particles (100, 250 and 500 mg L-1); and, (c) three flow velocities at the laterals inlet (0.13, 0.25 and 0.94 m s-1). Each testing level had 48 hours duration. The flow rate of 32 drippers was measured every 12 minutes by an automated system developed and successfully validated during this research. A manifold with symmetrical bifurcations was designed to assure uniform water distribution among eight parallel laterals installed on the testing bench. Within the range of particle sizes from 105 to 250 μm, clogging of emitters was observed under concentration of particles of 250 and 500 mg L-1 and under flow velocities of 0.25 and 0.94 m s-1. Within the range of particles sizes from 250 to 500 μm, clogging was observed under all concentrations and under flow velocities of 0.25 and 0.94 m s-1. Apparently, clogging of emitters of the eight laterals occurred randomly. Once clogged, emitters did not recovered its initial flow rate, therefore self-cleaning phenomena was not observed during the experiments.
8

EFECTO DE LA MICROOXIGENACIÓN, LA CRIANZA SOBRE LIAS Y LA ADICIÓN DE PREPARADOS DE LEVADURA SECA INACTIVA, EN LA COMPOSICIÓN POLIFENÓLICA DE LOS VINOS TINTOS DE BOBAL

Gómez Pérez, Antonio 05 April 2016 (has links)
[EN] Bobal, the majority in the Utiel-Requena, variety has always been considered as a variety less noble to obtain quality red wines. The development of new winemaking techniques (micro-oxygenation, aging on lees, adding inert experimental yeast preparations) may lead to an improvement in the polyphenolic composition of their wines and better stability over time and to establish a suitable production process. For that, Bobal grape variety of field experiences "Coloraos" EVER Requena (Valencia Provincial Council) were collected during three seasons, being produced traditionally in the winery Center. Once the malolactic fermentation the wine was decanted clean a number of containers to experience both steel (twenty seven) as barrels (six), All the experiences were performed in triplicate. Three steel tanks witnesses acted without treatment; three 10% of the lees was added previously taken; six were subjected to micro-oxygenation and three of them also added 10% lees; in the remaining fifteen five different commercial preparations inert yeast was added. All containing lees or commercial preparations were removed three times a week (batonage). Six oak barrels, three of them remained a witness and the rest 10% lees was added Then, the wines with lees were removed three times a week. Monthly samples were taken to determine their polyphenolic composition and its variation over time for six months. The results show that wines aged on lees and mixed with inactive dry yeast had low astringency, mouthfeel and creaminess sensation by the level of polysaccharide-tannin binding whereas had a greater fall color. The aging in barrels with lees and micro-oxygenation in the presence of lees favor maintaining the level of polyphenols with low astringency and good level of complex polysaccharide-tannin structure and increases the smoothness of the wines / [ES] La variedad Bobal, mayoritaria en la Denominación de Origen Utiel-Requena, siempre se ha considerado como una variedad menos noble cara a la obtención de vinos tintos de calidad. El desarrollo de nuevas técnicas enológicas (microoxigenación, crianza sobre lias, adición de preparados experimentales de levaduras inertes) puede dar lugar a una mejora en la composición polifenólica de sus vinos y una mejor estabilidad en el tiempo y poder establecer un proceso de producción adecuado. Con ese fin se recogieron uvas de la variedad Bobal de la EVER de Requena (Diputación de Valencia) durante tres campañas, siendo elaboradas en la bodega del Centro de forma tradicional. Una vez finalizada la fermentación maloláctica se trasegó el vino limpio a una serie de envases para la experiencia, tanto de acero (veintisiete) como barricas (seis), Todas las experiencias se han realizado por triplicado. Tres depósitos de acero actuaron de testigos sin tratamientos; a tres se adicionó 10 % de las lías previamente extraídas; seis fueron sometidos a microoxigenación y tres de ellos además adicionados del 10 % de lías; en los quince restantes se adicionó cinco preparados diferentes de levaduras inertes comerciales. Todos los que contenían lías o preparados comerciales fueron removidos tres veces a la semana (batonage). De seis barricas de roble, en tres de ellas se mantuvieron de testigo y al resto se adicionó un 10% de lías previamente extraídas y se realizaron removidos tres días a la semana. Mensualmente se extrajeron muestras para determinar su composición polifenólica y su variación en el tiempo durante seis meses. Los resultados encontrados muestran que los vinos criados sobre lías y adicionados de levaduras secas inactivas presentaban baja astringencia, volumen en boca y sensación de untuosidad por el nivel de unión polisacárido-tanino, mientras que presentaban una mayor caída de color. La crianza en barrica con lías y la microoxigenación en presencia de lías favorecen el mantenimiento del nivel de polifenoles con baja astringencia y buen nivel del complejo polisacárido-tanino que incrementa la estructura y untuosidad de los vinos. / [CAT] La varietat Bobal, majoritària en la Denominació d'Origen Utiel-Requena, sempre s'ha considerat com una varietat menys noble cara a l'obtenció de vins negres de qualitat. El desenvolupament de noves tècniques enològiques (microoxigenación, criança sobre lies, addició de preparats experimentals de llevats inerts) pot donar lloc a una millora en la composició polifenòlica dels seus vins i una millor estabilitat en el temps i poder establir un procés de producció adequat. Amb aquesta finalitat es van recollir raïm de la varietat Bobal del camp d'experiències "Los Coloraos" de EVER de Requena (Diputació de València) durant tres campanyes, sent elaborades al celler del Centre de forma tradicional. Finalitzada la fermentació malolàctica es va trasbalsar el vi net a una sèrie d'envasos per a l'experiència, tant d'acer (vint-i-set) com bótes (sis), Totes les experiències s'han realitzat per triplicat. Tres dipòsits d'acer van actuar de testimonis sense tractaments; a tres es va addicionar 10% de les lías de ví prèviament extretes; sis van ser sotmesos a microoxigenación i tres d'ells a més addicionats del 10% de líes; en els quinze restants es va addicionar 5 preparats diferents de llevats inerts comercials. Tots els que contenien lías de ví o preparats comercials van ser remoguts tres vegades a la setmana (batonage). De sis bótes de roure, en tres d'elles es van mantenir de testimoni i la resta es va addicionar un 10% de lías de ví prèviament extretes i es van realitzar remoguts tres dies a la setmana. Mensualment es van extreure mostres per determinar la seva composició polifenòlica i la seva variació en el temps durant sis mesos. Els resultats mostren que els vins criats sobre lies i addicionats de llevats secs inactives presentaven baixa astringència, volum en boca i sensació d'untuositat pel nivell d'unió polisacàrid-taní, mentre que presentaven una major caiguda de color. La criança en bóta amb lies i la microoxigenación en presència de lies afavoreixen el manteniment del nivell de polifenols amb baixa astringència i bon nivell del complex polisacàrid-taní que incrementa l'estructura i untuositat dels vins. / Gómez Pérez, A. (2016). EFECTO DE LA MICROOXIGENACIÓN, LA CRIANZA SOBRE LIAS Y LA ADICIÓN DE PREPARADOS DE LEVADURA SECA INACTIVA, EN LA COMPOSICIÓN POLIFENÓLICA DE LOS VINOS TINTOS DE BOBAL [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62186 / TESIS
9

Estudo do potencial de contaminação de lixiviados gerados em aterros de resíduos da construção civil por meio de simulações em colunas de lixiviação / Study of the pollution potential of leachate of construction and demolition wastes landfills in lysimeters

Córdoba, Rodrigo Eduardo 27 June 2014 (has links)
No Brasil, a Resolução CONAMA nº 307/2002 e a Resolução CONAMA nº 448/2012 definem que os resíduos da construção civil (RCC) classe A, caso não sejam reutilizados ou reciclados na forma de agregados, devem ser destinados para aterros de resíduos classe A de reservação de material para usos futuros. Porém, pequenas quantidades de resíduos de outras classes, e resíduos não inertes acabam dispostos neste tipo de aterro. Esse fato pode ser agravado devido esses aterros não possuírem impermeabilização de base e sistemas de drenagem de lixiviados, o que pode favorecer a migração desses lixiviados de RCC para reservas de água, e colocar em risco a saúde da população e o meio ambiente. Com intuito de contribuir nessa área de conhecimento o presente estudo teve por finalidade investigar o potencial de contaminação de lixiviados de aterros de resíduos da construção civil por meio de simulações em colunas de lixiviação. Para tanto, foi realizado um estudo por meio de duas etapas &#8211 simulação de lixiviação de amostras de RCC em colunas de lixiviação (saturadas e não saturadas), e coleta de água subterrânea do aterro de RCC classe A. Resultados da pesquisa apontaram que as amostras de agregados de RCC classe A foram classificadas, de acordo com a NBR 10.004 (ABNT, 2004), como sendo resíduos não perigosos e não inertes &#8211 Classe II A. A hipótese tema do estudo foi verificada, a qual apontou que existe potencial de contaminação dos lixiviados gerados em aterros de RCC Classe A, os quais podem vir a poluir ou contaminar o solo e as águas subterrâneas inviabilizando o uso dessas águas para consumo humano. As concentrações máximas dos lixiviados de RCC que excederam o valor máximo permitido para consumo humano nas simulações foram: sulfato (950 mg/L), dureza (11.280 mg/L), cor (124 uH), Pb (0,36 mg/L), Cd (0,075 mg/L), Ni (0,088 mg/L), Fe (0,658 mg/L), Ba (1,205 mg/L), Cr (0,125 mg/L), Mn (0,297 mg/L), e Al (3,44 mg/L). A pesquisa também contribuiu para melhoria de projetos, execução e controle de aterros de resíduos da construção civil, a fim de futuramente equacionar possíveis impactos negativos gerados por esse tipo de resíduo ao solo e recursos hídricos. / In Brazil, the resolutions nº 307/2002 and nº 448/2012 of the National Environmental Council (CONAMA) define that the construction and demolition (C&D) class A - reusable or recyclable wastes as aggregates, such as ceramic components, grout and concrete -, if not reused or recycled as aggregates, should be going to C&D wastes landfill. These wastes must be disposed in the soil for the reservation of segregated materials for future use or future use of the area. However, these landfills receive small quantities of wastes from other sources and non-inert wastes. This fact can be aggravated because the C&D wastes are disposed in these unlined landfills and without drains of leachate. In this context, the C&D wastes leachate may migrate to water supplies causing risks to both human health and the environment. In an attempt to contribute to this area of knowledge, this project aims to investigate the pollution potential of leachate of construction and demolition wastes landfills in lysimeters. A survey will be conducted in two stages &#8211 simulation of leachate samples of C&D wastes lysimeters (saturated and unsaturated), and study of the C&D wastes landfill of the city through the collection of groundwater. Results of the research classified, for metals, the samples of aggregates of C&D wastes class A &#8211 such as ceramic components (bricks, blocks), grout and concrete &#8211 as non-hazardous and non-inert. The pollution of leachate of C&D wastes landfills was observed. The presence of these contaminants could affect the use of this water for human consumption. The parameters that exceeded the maximum value for human consumption were: sulfate (950 mg/L), hardness (11,280 mg/L), color (124 uH), Pb (0.36 mg/L), Cd (0.075 mg/L), Ni (0.088 mg/L), Fe (0.658 mg/L), Ba (1,205 mg/L) Cr (0.125 mg/L) Mn (0,297 mg/L), and Al (3.44 mg/L ).The research identified requirements for improvement projects, execution and control of C&D wastes landfills to minimize future potential adverse impacts generated by these residues in water resources.
10

Caracterização da implantação de Ne em Si (100)

Peripolli, Suzana Bottega January 2007 (has links)
Esta tese apresenta um estudo sistemático sobre a formação e evolução do sistema de bolhas, cavidades e defeitos gerados pela implantação de Ne em Si monocristalino. A implantação de gases inertes em Si tem sido explorada com o objetivo de modificar a microestrutura potencializando aplicações para aprisionamento de impurezas, corte preciso, relaxação de estruturas, entre outras. A maior parte dos trabalhos conhecidos na literatura considera a implantação de He ou uma combinação de He e H em Si. Nessa tese serão explorados os efeitos da implantação de Ne em Si e as modificações estruturais ocasionadas quando parâmetros de implantação e de tratamentos térmicos posteriores são variados. Os estudos foram realizados considerando: i) substrato mantido à temperatura ambiente e com diferentes fluências de implantação, ii) substrato mantido em 250°C e diversas fluências, e iii) mais altas temperaturas de implantação e fluência fixa. Após tratamentos térmicos investigou-se como os defeitos pontuais formam defeitos estendidos e a sua evolução para discordâncias. A comparação entre as técnicas de implantação com feixe de íons monoenergéticos e plasma de íons de Ne, também foi investigada. O estudo apresenta uma descrição detalhada das interações entre o sistema de bolhas e defeitos pontuais e estendidos. Esse estudo foi feito utilizando as técnicas de espectroscopia de retroespalhamento de Rutherford (RBS/C) e microscopia eletrônica de transmissão (TEM), bem como com a técnica de espalhamento de raios X em incidência de ângulo rasante (GISAXS) para investigar a morfologia do sistema de bolhas. O conteúdo de gás no sistema foi estudado com as técnicas de espectroscopia de dispersão em comprimento de onda (WDS) e detecção do recuo elástico (ERD). O valor experimental do conteúdo foi comparado com o volume livre existente no sistema de bolhas considerando modelos de equilíbrio termodinâmico e a equação de estado de gás ideal e gás real. Além disso, a evolução do sistema de bolhas foi discutida em termos das características de distribuição em tamanhos. Os principais resultados permitiram concluir que: i) mesmo em altas temperaturas de implantação e recozimento ocorre a presença de bolhas, ii) o conteúdo de gás se conserva, iii) esta conservação implica que as bolhas estão superpressurizadas ou é necessário adotar um maior valor para a densidade de energia de interface, ou ainda, que além das bolhas o gás pode estar dissolvido na matriz. As bolhas e os defeitos interagem entre si, e a presença do gás nas amostras também afeta diretamente o crescimento das mesmas. Das imagens de TEM que mostram as diferentes distribuições em tamanhos das bolhas em função da profundidade verificou-se a perda de memória dos processos de nucleação e crescimento das bolhas após tratamentos térmicos. Tal perda é associada ao tamanho médio atingido pelas bolhas após tratamentos térmicos que mostra ser independente do sistema inicial, após implantações a diferentes temperaturas. Este estudo permitiu, portanto, desenvolver uma visão mais abrangente da evolução da microestrutura de amostras de Si implantadas com Ne e discutiu os processos de formação e dissolução de defeitos no Si. / In the present work the results of a study on the formation and evolution of cavities, bubbles and defects created by implantation of Ne in crystalline Si are presented. The inert gas implantation in Si have been investigated because it has some potential applications such as impurity gettering, smart cut process, relaxation of structures, etc. The majority of these studies is related to He (or a He and H combination) implanted in Si. In this work, the neon implantation in silicon is investigated at different conditions of fluence, implantation temperatures and post-annealing. The extension of these studies to heavier inert gases introduce the possibility of modify the concentration of point defects and therefore may bring new advances in the understanding of bubble formation and damage accumulation process in Si. We have considered: i) neon implantation in Si at room temperature and with different fluences, ii) sample at 250°C and different fluences, and iii) higher sample temperature and fixed fluence. After post-annealing, we studied the coarsening of bubbles in the samples, and how the point defects create extended defects and finally evolute to dislocation defects. The results from ion beam and plasma-based implantation of neon into silicon are compared. The study shows a detailed description about the bubbles and the extended defects system interactions. The micro-structure evolution of the bubbles and the defects system is investigated by using Rutherford Backscattering Spectrometry under channeling conditions (RBS/C), Transmission Electron Microscopy (TEM) and Grazing Incidence Small Angle X-ray Scattering (GISAXS) techniques to describe the bubble system morphology. The neon retained behavior was studied by Wavelenght Dispersive Spectrometry (WDS) and Elastic Recoil Detection (ERD). The experimental values for the neon quantity retained in the sample was compared to the free volume cavity, in the thermodynamic equilibrium framework, and the equation of state for ideal and real gases. Furthermore, the bubble system evolution was described in terms of the bubble size distribution characteristics. Our results show that: i) a dense bubble system is presented at high implantation temperatures, ii) the neon is retained in the samples, iii) the neon amount measured implies that either: the bubbles are over-pressurized, or a higher value for the surface-specific energy than the one found in literature should be used in this case, or the neon content is distributed both in bubbles and in the Si crystal. The defects and bubbles formation and evolution depend on the neon amount and we may conclude that high-temperature Ne implantation lead to the formation of a condensed system of rather stable nano-bubbles. Regarding the post-annealed samples, the bubble coarsening and growth process looses its memory, as can be observed by the mean bubble diameter from TEM images. At different implantation temperature, we verified that the final bubble size distribution is independent from the initial system configuration. The study provides a general overview about the bubbles and defects formation process with Ne implantation in Si.

Page generated in 0.0493 seconds