• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 4
  • 1
  • Tagged with
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Urbanismos barrocos e espaços comunicacionais: entre o formal e o informal em São Paulo e na América Latina

Goudet, Mylène 22 October 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-26T18:10:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Mylene Goudet.pdf: 7732648 bytes, checksum: 949b1bcf9fb6f551249bc2580af05e5b (MD5) Previous issue date: 2010-10-22 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / In Sao Paulo, the city's informal occupations such slums and social movements pro-dwelling appear in mainstream media as objection to the implementation of urban plans for recovery of degraded areas of the city. But the hypothesis of this research proposes the opposite of this idea and invested in the possibility that the urbanism in Sao Paulo is fueled by the semiotic dialogue between the formal and informal, and the informality is the catalytic element in the assimilation and interaction between apparently distant texts in the cultural mosaic arrangement of the city. This study aims to verify how dialogical relationships between formality and informality increases cultural capacity, mainly in cities whose cultural series tend to be given in open spaces, streets and public areas. The study is based on the approach of the concept of border, proposed by Yuri Lotman, author of fundamental studies of the semiotics of culture, through which it was possible to understand border as a field of translation and dialogue, and not as separation or limit . Also recovered were the concepts of authors who analyze no-binary relations in urban spaces, such as Amalio Pinheiro, Boaventura Sousa Santos, François Laplantine, among others. São Paulo was chosen as the main body of analysis due its relevance as Latin America metropolis, besides the emotional and geographical proximity to the researcher, allowing for diligent immersion in the environments chosen for analysis. Another specific issue is the possibility of combining analytical procedures of the Baroque Latin American literary and urbanist settings. Authors such as Severo Sarduy, Alejo Carpentier and José Lezama Lima propose that the Latin American baroque, more than a stylistic procedure is considered as non-binary syntactical system appropriate for the diffuse and decentralized information environment of our continent. In addition to field research, and photographic records, the researcher worked on interviews for a documentary about living in modernist buildings in Brazilian cities, a practice that has proved instrumental in the rapprochement process between theory and object. Based on the analyses undertaken, it was possible to understand that the ability to move between the formal and informal relationships are definitely incorporated as communication in urban spaces in São Paulo, and that these transits occur more by cultural skills than by socio-economic reasons. We believe that these findings can be verified with desirable variables, in other Latin American cities / Em São Paulo, as ocupações informais da cidade, tais como comércio ambulante, favelas e movimentos sociais pró-moradia, aparecem na grande mídia como entraves para o cumprimento de planos urbanísticos de recuperação de áreas degradadas da cidade. Porém a hipótese desta pesquisa seguiu na contramão desta idéia e investiu na possibilidade de que o urbanismo de São Paulo nutre-se justamente do diálogo semiótico entre o formal e o informal para configurar-se, sendo a informalidade um dos elementos catalisadores na assimilação e na interação entre textos aparentemente distantes que compõem o mosaico cultural da cidade. O presente estudo tem como objetivo verificar em que medida as relações dialógicas entre a formalidade e informalidade nos espaços urbanos produzem aumento no volume cultural, principalmente em metrópoles cujas séries culturais tendam a se dar nos espaços abertos, nas ruas e espaços públicos. O conceito inicial para a abordagem dos espaços analisados foi o de fronteira, de Iuri Lotman, autor fundamental nos estudos da semiótica da Cultura, por meio do qual foi possível entender a fronteira como campo de diálogo e tradução, e não como separação ou limite. Também foram aproveitados conceitos de autores que analisam relações não binárias da cidade, tais como Amálio Pinheiro, Boaventura Sousa Santos, François Laplantine, entre outros. A cidade de São Paulo apresentou-se como corpus principal de análise por sua representatividade no continente latino-americano, além da proximidade tanto afetiva como geográfica da pesquisadora, permitindo imersões constantes nos ambientes escolhidos para análise. Outra questão específica é a proposição de mescla analítica entre procedimentos do barroco literário latino-americano e as configurações urbanísticas de São Paulo. Autores como Severo Sarduy, Alejo Carpentier e José Lezama Lima esclarecem que o barroco latino-americano, mais que um procedimento estilístico, é considerado como modo não-binário de operar conexões e sintaxes no ambiente informacional difuso e descentralizado do nosso continente. Além do estudo de campo e registros fotográficos, a pesquisadora realizou pesquisas para um documentário de televisão sobre edifícios modernistas em metrópoles brasileiras, prática que revelou-se fundamental na aproximação entre teoria e objeto. Verificamos que a habilidade em transitar entre o formal e o informal estão definitivamente incorporadas como relações comunicacionais nos espaços urbanos de São Paulo, e que estes trânsitos se dão mais por aptidões culturais do que por razões socioeconômicas. Entendemos que estas conclusões possam ser verificadas, com variáveis desejáveis, em outras cidades da América Latina
2

A cidade informal em Brasília: 50 anos de expansão da irregularidade urbanística na capital moderna

Mendonça, Laila Mackenzie 15 February 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:21:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Laila Mackenzie Mendonca.pdf: 5670314 bytes, checksum: 56a6c9bc06b7e170685acaecdb9fa6df (MD5) Previous issue date: 2012-02-15 / In the analysis of 50 years of expand the "urban irregularity" in Brasilia, it appears that although the state has possession of a substantial part of the urban land - 51%, a fact unique in Brazilian cities - and also has the control of the planning process, Brasília has poor neighborhoods with slums and low-income population subdivisions. The modern planning, deployed from the PEOT of 1977, and the intense state control over the occupation of the territory did not prevent many pioneer settlements, like the Núcleo Bandeirante and Vila Planalto; they prospered and reached the 1980s consolidated. The State, even though the having the "meat and potatoes" in hand, to make living conditions in the formal city, could not prevent Brasilia arrive the year of 2006 with 24% of its population living in informal settlements. We notice, in this study, that this phenomenon was the result of a dialectical process between government actions and society, not just the product of isolated factors, besides being part of a complex dynamic of capital, which is involved in the recovery of the land and its subsequent use as an important currency in the regional economy of few options for wealth generating. / Na análise dos 50 anos de expansão da irregularidade urbanística em Brasília, verifica-se que, apesar de o Estado ter a posse de grande parte do solo urbano 51%, fato único em metrópoles brasileiras , e de ter o controle do processo de planejamento, Brasília apresenta periferias precárias com ocupações irregulares de baixa renda e loteamentos irregulares. O planejamento moderno, implantado a partir do PEOT de 1977, e o intenso controle do Estado sobre a ocupação do território não evitaram que vários assentamentos pioneiros, como o Núcleo Bandeirante e a Vila Planalto, prosperassem e chegassem à década de 1980 consolidados. O Estado, mesmo tendo a faca e o queijo na mão, no sentido de dar condições de moradia na cidade formal, não conseguiu impedir que Brasília também chegasse ao ano de 2006 com 24% de sua população morando em assentamentos informais. Verifica-se, nesta pesquisa, que esse fenômeno foi resultado de um processo dialético entre ações governamentais e sociedade, não apenas o produto de fatores isolados, além de fazer parte de uma complexa dinâmica de capitais, onde está envolvida a valorização do solo e sua consequente utilização como importante moeda, numa economia regional de poucas opções de geração de riqueza.
3

A (re) inven??o da pra?a a experi?ncia da Rocinha e suas fronteiras

Klintowitz, Danielle Cavalcanti 29 February 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-04T18:21:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DANIELLE KLINTOWIT-1.pdf: 4203765 bytes, checksum: e8fb7641268af46a0ca103c1f870f1d9 (MD5) Previous issue date: 2008-02-29 / A significant part of the urban landscape of the area of large and medium sized contemporary Brazilian cities is made up of slums and poor areas in the outskirts. In this scenario, this work suggests, using as a case study the Favela of Rocinha in Rio de Janeiro, a reflection on the public spaces and new forms appropriate urban popular daily in the territories in order to contribute to the understanding of the practices of socio-spatial "informal city". Despite the "city informal" represent a significant portion of territory in the urban Brazilian XXI century, little has been reflected about the new forms produced this universe, focusing often a reflection only on new forms produced in the "formal city". Even that seemingly distant, the two parts of the city, formal and informal, make up the same urban universe, and, therefore, the global understanding about the city can only be achieved through the comprehension of these two sides that constitute the urban nature. / Uma parte significativa da paisagem urbana do territ?rio das grandes e m?dias cidades do Brasil contempor?neo ? composta por favelas e periferias pobres. Neste cen?rio, este trabalho prop?e, utilizando como estudo de caso a Favela da Rocinha no Rio de Janeiro, uma reflex?o sobre os espa?os p?blicos e as novas formas urbanas apropriadas cotidianamente nos territ?rios populares a fim de contribuir para o entendimento das pr?ticas s?cio-espaciais da cidade informal . Apesar da cidade informal representar uma importante parcela do territ?rio urbano brasileiro no s?culo XXI, pouco tem se refletido a respeito das novas formas produzidas neste universo, centrando, muitas vezes, a reflex?o apenas nas novas formas produzidas na cidade formal . Mesmo que aparentemente distantes, as duas partes da cidade, formal e informal, comp?em um mesmo territ?rio urbano e, portanto, o entendimento global sobre a cidade s? pode ser alcan?ado atrav?s da compreens?o destas duas facetas constituintes da natureza urbana.
4

O direito fundamental à moradia digna / The fundamental right to adequate housing

D Ambrosio, Daniela 23 October 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-26T20:22:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Daniela D Ambrosio.pdf: 484754 bytes, checksum: 53255ec03d858187f2b261872c2d4e72 (MD5) Previous issue date: 2013-10-23 / This dissertation presents the right to adequate housing as a fundamental right. Describes the content of that right, his prediction in the Federal Constitution, in legislation and in international human rights protection and exposes the gap between these predictions and reality. Comes from the huge number of people without adequate housing, comprising spaces characterized by the absence of the state. Identified are responsible for fulfilling that right and discussed their exposure to liability, as well as some possible ways of action of public authorities representatives of the three Powers. At the end, were brought into consideration three case studies that illustrate the points made in the theoretical and demonstrate the way in which they conducted some urban land conflicts / Esta dissertação apresenta o direito à moradia digna como um direito fundamental. Descreve o conteúdo desse direito, a sua previsão na Constituição Federal, na legislação e nas normas internacionais de proteção dos direitos humanos e expõe a lacuna existente entre essas previsões e a realidade brasileira. Trata do enorme número de pessoas sem moradia digna, que compõem espaços caracterizados pela ausência do Estado. São identificados os responsáveis pela satisfação do direito à moradia digna e discutidos os limites dessa responsabilidade, bem como algumas possíveis formas de atuação das autoridades públicas representantes dos três Poderes. Ao final, foram trazidos para reflexão três casos práticos, que ilustram as colocações feitas no plano teórico e demonstram o modo pelo qual foram conduzidos alguns conflitos fundiários urbanos
5

Aproximación a la actualización del concepto de marginalidad urbana y sus rasgos espaciales en la ciudad informal

Montoya Arenas, Catalina 02 September 2022 (has links)
[ES] La investigación de la ciudad informal ha ido priorizando el estudio de la disyuntiva aparente entre teoría y praxis en el análisis de las transformaciones socioespaciales. Si bien este enfoque investigativo ofrece una posición crítica para la revisión de las buenas prácticas públicas, relega de la reflexión dos temas consustanciales y articulados: la actualización de la marginalidad urbana como categoría conceptual y analítica vigente, y las transformaciones del tejido residencial que recrean matices de marginalidad urbana a pesar de la intervención. La tesis propone un marco explicativo para la actualización del concepto que sirva como categoría de análisis de la intervención pública, a través de un estudio crítico de los hechos constitutivos de la ciudad informal en correlatos afines a la marginalidad urbana. Para ello adelanta una revisión centrada en la significación e interpretación de paradigmas de las ciencias sociales y el urbanismo vinculados al espacio de la ciudad informal con herramientas cualitativas y cuantitativas. Lo anterior, con el fin de establecer la cercanía conceptual acudiendo a dimensiones, escalas y a la producción del espacio para, de este modo, determinar los niveles de heterogeneidad de la marginalidad urbana. Posteriormente, se presenta el contexto de la marginalidad urbana en Medellín como proceso histórico que se reproduce con matices actualizados y con la paulatina consolidación de la ciudad informal en el paisaje. Finalmente, a través de cartografía temática sobre los correlatos más cercanos a la dimensión físico-espacial, se verifican los tímidos efectos de la intervención para la transformación de la marginalidad en la ciudad informal en un sector de Medellín. En consecuencia, los modelos de gestión se implementan con diversos niveles, según el alcance del concepto de la marginalidad, y sus efectos suelen ser acciones restringidas y parcializadas. Esta paradoja no dialoga con el carácter procesual de las manifestaciones espaciales de la marginalidad, razón por la cual la ciudad informal de hoy es heterogénea, con una complejidad teórica anclada en nuevas marginalidades, en diversos ámbitos del desarrollo de la vida en la ciudad. Estos modelos, en síntesis, apuestan en la actualidad por cambios paisajísticos a través de piezas, abandonando premisas valiosas ya ensayadas y la riqueza semántica del término, a pesar de su capacidad de vincular diversos aspectos que le atañen a la ciudad informal. En ese sentido, la replicabilidad de la intervención debe pasar por la contextualización específica de las condiciones de base, la amplitud del concepto de marginalidad urbana y sus manifestaciones, especialmente en comparación con el resto de la ciudad, para de este modo fomentar diálogos más equilibrados entre la ciudad formal, la informal y el paisaje. / [CA] La investigació de la ciutat informal ha anat prioritzant l'estudi de la disjuntiva aparent entre teoria i praxi en l'anàlisi de les transformacions socioespacials. Malgrat que aquest enfocament de recerca ofereix una posició crítica per a la revisió de les bones pràctiques públiques, releguen de la reflexió dos temes consubstancials i articulats: l'actualització de la marginalitat urbana com a categoria conceptual i analítica vigent, i les transformacions del teixit residencial que recreen matisos de marginalitat urbana malgrat la intervenció. La tesi proposa un marc explicatiu per a l'actualització del concepte que servisca com a categoria d'anàlisi de la intervenció pública, a través d'un estudi crític dels fets constitutius de la ciutat informal en correlats afins a la marginalitat urbana. Per a això avança una revisió centrada en la significació i interpretació de paradigmes de les ciències socials i l'urbanisme vinculats a l'espai de la ciutat informal amb eines qualitatives i quantitatives. L'anterior, amb la finalitat d'establir la proximitat conceptual acudint a dimensions, escales i a la producció de l'espai per a, d'aquesta manera, determinar els nivells d'heterogeneïtat de la marginalitat urbana. Posteriorment, es presenta el context de la marginalitat urbana a Medellín com a procés històric que es reprodueix amb matisos actualitzats i amb la gradual consolidació de la ciutat informal en el paisatge. Finalment, a través de cartografia temàtica sobre els correlats més pròxims a la dimensió física-espacial, es verifiquen els tímids efectes de la intervenció per a la transformació de la marginalitat a la ciutat informal en un sector de Medellín. En conseqüència, els models de gestió s'implementen amb diversos nivells, segons l'abast del concepte de la marginalitat, i els seus efectes solen ser accions restringides i parcialitzades. Aquesta paradoxa no dialoga amb el caràcter processal de les manifestacions espacials de la marginalitat, raó per la qual la ciutat informal de hui és heterogènia, amb una complexitat teòrica ancorada en noves marginalitats, en diversos àmbits del desenvolupament de la vida a la ciutat. Aquests models, en síntesi, aposten en l'actualitat per canvis paisatgístics a través de peces, abandonant premisses valuoses ja assajades i la riquesa semàntica del terme, malgrat la seua capacitat de vincular diversos aspectes que li concerneixen a la ciutat informal. En aquest sentit, la replicabilitat de la intervenció ha de passar per la contextualització específica de les condicions de base, l'amplitud del concepte de marginalitat urbana i les seues manifestacions, especialment en comparació amb la resta de la ciutat, per a d'aquesta manera fomentar diàlegs més equilibrats entre la ciutat formal, la informal i el paisatge. / [EN] Informal city research has been prioritizing the study of the apparent dilemma between theory and praxis in the analysis of socio-spatial transformations. Although this investigative approach offers a critical position for the review of good public practices, it relegates reflection to two consubstantial and articulated themes: the updating of urban marginality as a current conceptual and analytical category, and the transformations of the residential grids that recreate nuances of urban marginality despite the intervention. The thesis proposes an explanatory framework for updating the concept that serves as a category of analysis of public intervention, through a critical study of the constitutive facts of the informal city in correlates related to urban marginality. To this end, it advances a review focused on the meaning and interpretation of paradigms of social sciences and urbanism linked to the space of the informal city with qualitative and quantitative tools. The foregoing, to establish the conceptual closeness by going to dimensions, scales, and the production of space to, in this way, determine the levels of heterogeneity of urban marginality. Subsequently, the context of urban marginality in Medellín is presented as a historical process that is reproduced with updated nuances and with the gradual consolidation of the informal city in the landscape. Finally, through thematic cartography on the closest correlates to the physical-spatial dimension, the timid effects of the intervention for the transformation of marginality in the informal city in a sector of Medellín are verified. Consequently, management models are implemented at various levels, depending on the scope of the concept of marginality, and their effects are usually restricted and biased actions. This paradox does not dialogue with the procedural character of the spatial manifestations of marginality, which is why today's informal city is heterogeneous, with a theoretical complexity anchored in new marginalities, in various areas of the development of life in the city. These models, in short, are currently betting on landscape changes through pieces, abandoning already tested valuable premises and the semantic richness of the term, despite its ability to link various aspects that concern the informal city. In this sense, the replicability of the intervention must go through the specific contextualization of the basic conditions, the breadth of the concept of urban marginality and its manifestations, especially in comparison with the rest of the city, to promote more balanced dialogues. between the formal city, the informal city, and the landscape. / Montoya Arenas, C. (2022). Aproximación a la actualización del concepto de marginalidad urbana y sus rasgos espaciales en la ciudad informal [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/185138 / TESIS

Page generated in 0.0822 seconds