No description available.

No description available.

BAKGRUND: Fysisk aktivitet har påvisats ha en positiv effekt på de områden i hjärnan som är kopplade till inlärning och minne. Dock är det oklart hur stor påverkan en individs fysiska kapacitetsnivå har på dessa områden. SYFTE: Syftet med studien var att undersöka ifall en intervention i form av fysisk aktivitet kan påverka arbetsminnet, och ifall en grupp individer presterar annorlunda på ett arbetsminnestest efter interventionen beroende på deras syreupptagningsförmåga. METOD: Studien hade en kvantitativ och kvasiexperimentell design utan kontrollgrupp. En grupp om 33 kvinnor, åldern 20-30 år utförde testet som bestod utav minnestestet Letter-number sequencing task före och efter 10 minuters intervention i form av submaximal ergometercykling. Samtidigt som interventionen beräknades individernas maximala syreupptagningsförmåga med hjälp av Åstrands cykelergometertest. Beroende av resultatet på cykelergometertestet delades testpersonerna in i två grupper som representerade hög/mycket hög (grupp 1) syreupptagningsförmåga respektive låg/genomsnittlig (grupp 2) syreupptagningsförmåga. RESULTAT: Medianvärdet på LNS innan interventionen var 20,5 för grupp 1 (n=20) respektive 21 för grupp 2 (n=13). Detta medianvärde förbättrades med en enhet för båda grupperna vid LNS efter interventionen. Skillnaden inom gruppresultaten före och efter interventionen var icke-signifikant med ett P-värde på 0,614 för grupp 1 och 0,891 för grupp 2. Skillnaden i förändring mellan grupperna var heller ej signifikant med ett P-värde på 0,854. KONKLUSION: Arbetsminnet påverkades inte av 10 minuters fysisk aktivitet i någon av gruppjämförelserna. En individs syreupptagningsförmåga verkar heller inte påverka arbetsminnet. / BACKGROUND: Physical activity has been shown to have a positive effect on the areas of the brain connected to learning and memory. Even so, it is uncertain how much a person’s level of physical capacity influences these areas. OBJECTIVES: The purpose of the study was to examine if an intervention of physical activity could affect working memory, and whether a group of people perform differently during a working memory test after the intervention depending on their oxygen uptake. METHODS: The study had a quantitive and quasiexperimental design without control group. A group of 33 women, 20-30 years of age, conducted the test which consisted of the memory test Letter-number sequencing task before and after 10 minutes of submaximal ergometer cycling. During the intervention the individual’s maximal oxygen uptake was calculated with the Åstrand cycle ergometer test. Depending on the results from the cycle ergometer test, the testsubjects was split into two groups which represented high/very high (group 1) oxygen uptake and low/average (group 2) oxygen uptake. RESULTS: The median of LNS before the intervention was 20,5 for group 1 (n=20) and 21 for group 2 (n=13). This median improved with one unit for both groups at LNS after the intervention. The difference between the results within the groups before and after the intervention proved to be non-significant with a P-value of 0,614 for group 1 and 0,891 for group 2. The difference in change between the groups was neither significant with a P-value of 0,854. CONCLUSION: Working memory was not affected of 10 minutes of physical activity in neither of the comparison between the groups. It also seems that an individual’s oxygen uptake doesn’t affect working memory.

BAKGRUND: Fysisk aktivitet har påvisats ha en positiv effekt på de områden i hjärnan som är kopplade till inlärning och minne. Dock är det oklart hur stor påverkan en individs fysiska kapacitetsnivå har på dessa områden. SYFTE: Syftet med studien var att undersöka ifall en intervention i form av fysisk aktivitet kan påverka arbetsminnet, och ifall en grupp individer presterar annorlunda på ett arbetsminnestest efter interventionen beroende på deras syreupptagningsförmåga. METOD: Studien hade en kvantitativ och kvasiexperimentell design utan kontrollgrupp. En grupp om 33 kvinnor, åldern 20-30 år utförde testet som bestod utav minnestestet Letter-number sequencing task före och efter 10 minuters intervention i form av submaximal ergometercykling. Samtidigt som interventionen beräknades individernas maximala syreupptagningsförmåga med hjälp av Åstrands cykelergometertest. Beroende av resultatet på cykelergometertestet delades testpersonerna in i två grupper som representerade hög/mycket hög (grupp 1) syreupptagningsförmåga respektive låg/genomsnittlig (grupp 2) syreupptagningsförmåga. RESULTAT: Medianvärdet på LNS innan interventionen var 20,5 för grupp 1 (n=20) respektive 21 för grupp 2 (n=13). Detta medianvärde förbättrades med en enhet för båda grupperna vid LNS efter interventionen. Skillnaden inom gruppresultaten före och efter interventionen var icke-signifikant med ett P-värde på 0,614 för grupp 1 och 0,891 för grupp 2. Skillnaden i förändring mellan grupperna var heller ej signifikant med ett P-värde på 0,854. KONKLUSION: Arbetsminnet påverkades inte av 10 minuters fysisk aktivitet i någon av gruppjämförelserna. En individs syreupptagningsförmåga verkar heller inte påverka arbetsminnet. / BACKGROUND: Physical activity has been shown to have a positive effect on the areas of the brain connected to learning and memory. Even so, it is uncertain how much a person’s level of physical capacity influences these areas. OBJECTIVES: The purpose of the study was to examine if an intervention of physical activity could affect working memory, and whether a group of people perform differently during a working memory test after the intervention depending on their oxygen uptake. METHODS: The study had a quantitive and quasiexperimental design without control group. A group of 33 women, 20-30 years of age, conducted the test which consisted of the memory test Letter-number sequencing task before and after 10 minutes of submaximal ergometer cycling. During the intervention the individual’s maximal oxygen uptake was calculated with the Åstrand cycle ergometer test. Depending on the results from the cycle ergometer test, the testsubjects was split into two groups which represented high/very high (group 1) oxygen uptake and low/average (group 2) oxygen uptake. RESULTS: The median of LNS before the intervention was 20,5 for group 1 (n=20) and 21 for group 2 (n=13). This median improved with one unit for both groups at LNS after the intervention. The difference between the results within the groups before and after the intervention proved to be non-significant with a P-value of 0,614 for group 1 and 0,891 for group 2. The difference in change between the groups was neither significant with a P-value of 0,854. CONCLUSION: Working memory was not affected of 10 minutes of physical activity in neither of the comparison between the groups. It also seems that an individual’s oxygen uptake doesn’t affect working memory.

Στα ασύρµατα δίκτυα η τεχνολογία MIMO-OFDM έχει ευρέως υιοθετηθεί µε στόχο την αύξηση του ρυθµού δεδοµένων σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Στο δέκτη ενός συστήµατος MIMO-OFDM ο υπολογισµός του µητρώου συντελεστών που χρειάζεται ο εξισωτής (equalizer) είναι ένα κρίσιµο σηµείο µε υψηλή υπολογιστική πολυπλοκότητα. Η καθυστέρηση που απαιτείται για την εκτέλεση του συγκεκριµένου υπολογισµού επηρεάζει άµεσα το ρυθµό περάτωσης (throughput) και την ποιότητα υπηρεσίας (QoS). Σε συστήµατα wi-fi (για παράδειγµα στο IEEE 802.11ac) στην αρχή κάθε πακέτου µεταδίδονται προσυµφωνηµένα σύµβολα, ώστε να εκπαιδεύσουν τον εξισωτή. Η συµβατική µέθοδος περιµένει να έρθουν όλα τα σύµβολα και στη συνέχεια υπολογίζει τοµητρώο του εξισωτή. Μια πιο πρόσφατη µέθοδος που αποσκοπεί στη µείωση της παραπάνω καθυστέρησης είναι ο προοδευτικός υπολογισµός του µητρώου του εξισωτή. Στη µέθοδο αυτή, γίνονται υπολογισµοί ανά σύµβολο εκπαίδευσης χωρίς να επηρεάζεται το τελικό αποτέλεσµα. Στα πλαίσια της διπλωµατικής υλοποιήθηκαν αρχιτεκτονικές υλικού για εξισωτές που αξιοποιούν την ανωτέρω µέθοδο και απεικονίστηκαν σε αναπτυξιακό σύστηµα µε FPGA. Επίσης, διερευνήθηκε ο ρόλος της αναπαράστασης των δεδοµένων στην πολυπλοκότητα του συστήµατος και βελτιστοποιήθηκαν οι σχετικές σχεδιαστικές παράµετροι, µε έµφαση στη χρήση της λογαριθµικής αριθµητικής. / In wireless networks, the MIMO-OFDM technology has been widely adopted in order to increase the data rate at high quality of service (QoS). In the receiver, the MIMO equalizer matrix calculation is an important part with high computational complexity. The delay of the matrix calculation affects directly the system throughput and QoS. In wi-fi systems (e.g. IEEE 802.11ac), training symbols are transmitted at the beginning of every frame, in order to train the equalizer. The conventional method waits all the training symbols to arrive before starting the calculations. A recent method proposes the progressive calculation of the equalizer matrix in order to decrease the processing delay. In this method, the equalizer matrix calculation starts upon receiving the first training symbol. The object of this thesis is the development of hardware architectures for equalizers that follow the progressive method and their implementation on FPGA. Furthermore, we analyzed the impact of the data representation on the system complexity and optimized the respective design parameters, using logarithmic number system.

No description available.

The operational performance of an underground mine depends critically on how the production is scheduled. Increasingly advanced methods are used to create optimized long-term plans, and simultaneously the actual excavation is getting more and more automated. Therefore, the mapping of long-term goals into tasks by manual short-term scheduling is becoming a limiting segment in the optimization chain. In this thesis we study automating the short-term mine scheduling process, and thus contribute to an important missing piece in the pursuit of autonomous mining. First, we clarify the fleet scheduling problem and the surrounding context. Based on this knowledge, we propose a flow shop that models the mine scheduling problem. A flow shop is a general abstract process formulation that captures the key properties of a scheduling problem without going into specific details. We argue that several popular mining methods can be modeled as a rich variant of a k-stage hybrid flow shop, where the flow shop includes a mix of interruptible and uninterruptible tasks, after-lags, machine unavailabilities, and sharing of machines between stages. Then, we propose a Constraint Programming approach to schedule the underground production fleet. We formalize the problem and present a model that can be used to solve it. The model is implemented and evaluated on instances representative of medium-sized underground mines. After that, we introduce travel times of the mobile machines to the scheduling problem. This acknowledges that underground road networks can span several hundreds of kilometers. With this addition, the initially proposed Constraint Programming model struggles with scaling to larger instances. Therefore, we introduce a second model. The second model does not solve the interruptible scheduling problem directly; instead, it solves a related uninterruptible problem and transforms the solution back to the original time domain. This model is significantly faster, and can solve instances representative of large-sized mines even when including travel times. Lastly, we focus on finding high-quality schedules by introducing Large Neighborhood Search. To do this, we present a domain-specific neighborhood definition based on relaxing variables corresponding to certain work areas. Variants of this neighborhood are evaluated in Large Neighborhood Search and compared to using only restarts. All methods and models in this thesis are evaluated on instances generated from an operational underground mine. / Underjordsgruvans operativa prestanda är till stor del beroende av schemaläggningen av de mobila maskinerna. Allt mer avancerade metoder används för att skapa optimerade långtidsplaner samtidigt som produktionsaktiviteterna blir allt mer automatiserade. Att överföra långtidsmål till aktiviteter genom manuell schemaläggning blir därför ett begränsande segment i optimeringskedjan. I denna avhandling studerar vi automatisering av schemaläggning för underjordsgruvor och bidrar således med en viktig komponent i utvecklandet av autonom gruvdrift. Vi börjar med att klargöra schemaläggningsproblemet och dess omgivande kontext. Baserat på detta klargörande föreslår vi en abstraktion där problemet kan ses som en flow shop. En flow shop är en processmodell som fångar de viktigaste delarna av ett schemaläggningsproblem utan att hänsyn tas till allt för många detaljer. Vi visar att flera populära gruvbrytningsmetoder kan modelleras som en utökad variant av en k-stage hybrid flow shop. Denna utökade flow shop innehåller en mix av avbrytbara och icke avbrytbara aktiviteter, eftergångstid, indisponibla maskiner samt gemensamma maskinpooler för vissa steg. Sedan föreslår vi ett koncept för att lösa schemaläggningsproblemet med hjälp av villkorsprogrammering. Vi formaliserar problemet och presenterar en modell som kan användas för att lösa det. Modellen implementeras och utvärderas på probleminstanser representativa för mellanstora underjordsgruvor. Efter det introducerar vi restider för de mobila maskinerna i schemaläggningsproblemet. Detta grundar sig i att vägnätet i underjordsgruvor kan sträcka sig upp till flera hundra kilometer. Med det tillägget får den initiala villkorsprogrammeringsmodellen svårt att lösa större instanser. För att möta det problemet så introducerar vi en ny modell. Den nya modellen löser inte det avbrytbara problemet direkt utan börjar med att lösa ett relaterat, icke avbrytbart, problem för att sedan transformera lösningen tillbaka till den ursprungliga tidsdomänen. Denna modell är betydligt snabbare och kan lösa probleminstanser representativa för stora underjordsgruvor även när restider inkluderas. Avslutningsvis fokuserar vi på att hitta scheman av hög kvalitet genom att optimera med Large Neighborhood Search. För att åstadkomma detta presenterar vi ett domänspecifikt grannskap baserat på att relaxera variabler som rör aktiviteter inom vissa produktionsområden. Flera varianter av detta grannskap utvärderas och jämförs med att enbart använda omstarter. Alla metoder och modeller i den här avhandlingen är utvärderade på genererade instanser från en operativ underjordsgruva. / <p>QC 20181026</p>

Building an automatic search for a backend can ease the modelling experience in MiniZinc when solving optimisation problems. As such, the purpose of this thesis was to examine the potential of automatic search through a portfolio implemented into the classical constraint programming solver Gecode for MiniZinc. The implemented portfolio includes eleven assets. Six assets utilise LNS strategies to navigate the search space. These include random, propagation-guided, reverse propagation-guided, objective relaxation, cost impact-guided, and static variable-relationship-guided LNS. Moreover, one asset compares all LNS assets and selects the one apparently most fit for the problem at hand. Additionally, two assets are modifications of standard Gecode search, and one is identical to it. The portfolio also includes a shaving asset that helps find infeasible values for variables during the search. Finally, the available assets incorporate branching strategies explicitly selected for each asset when search annotations are absent from the MiniZinc model to assist with automatic search. The portfolio’s performance was tested on a subset of problems from the MiniZinc Challenge 2023. The results demonstrate the efficiency of the implemented portfolio, beating other Gecode methods on most tested problems by finding superior solutions and in some cases achieving faster proofs of optimality.

Η διαμόρφωση με πολύπλεξη συχνότητας ορθογωνίων φερουσών (Orthogonal Frequency Division Multiplexing - OFDM) έχει εδραιωθεί ως μία από τις επικρατέστερες μεθόδους διαμόρφωσης για την υψηλού ρυθμού μετάδοση πληροφορίας μέσω ασύρματων μέσων. Σε ένα σύστημα OFDM, ένα από τα βασικότερα και υπολογιστικά πολυπλοκότερα τμήματα είναι ο υπολογισμούς του Ταχύ Μετασχηματισμού Fourier. Αντικείμενο της εργασίας αυτής είναι η μελέτη της χρήσης εναλλακτικής αριθμητικής για την υλοποίηση κυκλωμάτων FFT. Τυπικά, τέτοιου είδους κυκλώματα υλοποιούνται χρησιμοποιώντας κάποια γραμμική αναπαράσταση σταθερής υποδιαστολής. Στη βιβλιογραφία έχουν προταθεί υλοποιήσεις του FFT με χρήση του Λογαριθμικού Συστήματος Αρίθμησης (Logarithmic Numbering System – LNS) και έχουν αναφερθεί κέρδη για συγκεκριμένους παράγοντες όπως το σφάλμα κβαντισμού, η επιφάνεια ολοκλήρωσης και η κατανάλωση ισχύος. Η αποδοτικότητα αυτών των λύσεων ερευνάται για τη συγκεκριμένη περίπτωση της εφαρμογής του FFT σε OFDM modems. Εστιάζοντας στην περίπτωση του FFT 64 σημείων για OFDM modem για ασύρματα δίκτυα 802.11a, μία από τις πλέον επιτυχημένες αρχιτεκτονικές που έχουν προταθεί για την υλοποίηση του, στηρίζεται στη λογική του FFT γραμμής – στήλης και παρουσιάζει έναν τρόπο πραγματοποίησης του υπολογισμού χωρίς κανένα ψηφιακό πολλαπλασιαστή. Με το βασικό πλεονέκτημα της λογαριθμικής αναπαράστασης να είναι η απλοποίηση των κυκλωμάτων πολλαπλασιασμού (με ταυτόχρονη όμως αύξηση του κόστους για την πραγματοποίηση προσθέσεων), δείχνεται ότι τελικά η υλοποίηση ενός FFT αμιγώς σε LNS δεν είναι προτιμητέα. Αν και η αρχιτεκτονική του FFT γραμμής – στήλης μπορεί να προσφέρει υψηλή απόδοση με χαμηλό κόστος υλοποίησης, παρουσιάζει μια σειρά από αδυναμίες, που σχετίζονται κυρίως με τη χρήση ειδικών κυκλωμάτων για την εκτέλεση των πολλαπλασιασμών με τις σταθερές που εμφανίζονται στον FFT (twiddle factors). Για την αντιμετώπιση αυτών των περιορισμών προτείνεται η εισαγωγή του LNS σε κάποια τμήματα του κυκλώματος του FFT, οδηγώντας έτσι στη δημιουργία ενός συστήματος μικτής αναπαράστασης. Σε τέτοιου είδους υβριδικά συστήματα τίθενται δύο βασικά ζητήματα. Το πρώτο αφορά τον ορισμό της ισοδυναμίας μεταξύ των διαφορετικών αναπαραστάσεων και το δεύτερο τον αποδοτικό τρόπο υλοποίησης των κυκλωμάτων μετατροπής από το ένα αριθμητικό σύστημα στο άλλο. Τυπικά, τα κριτήρια ισοδυναμίας που επιλέγονται είναι αυστηρά μαθηματικά ορισμένα, όπως για παράδειγμα ο Λόγος Σήματος προς Θόρυβο (Signal-to-Noise Ratio - SNR) ή το Μέσο Σχετικό Σφάλμα Αναπαράστασης (Average Relative Representation Error – ARRE). Στη συγκεκριμένη εργασία ακολουθείται μια λιγότερο δεσμευτική προσέγγιση, ορίζοντας την ισοδυναμία δύο αναπαραστάσεων με βάση την τελική απόδοση του συστήματος OFDM όσον αφορά το ρυθμό λαθών στο δέκτη (Bit Error Rate - BER). Με βάση αυτή τη λογική, αποδεικνύεται ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν αναπαραστάσεις πολύ μικρού μεγέθους λέξης και οι προσεγγίσεις που χρειάζεται να γίνουν κατά τις μετατροπές μεταξύ των δύο συστημάτων δεν είναι ανάγκη να είναι ιδιαίτερα ακριβείς. Έτσι, τα σχετικά κυκλώματα μπορούν να υλοποιηθούν αποδοτικά και με μικρό κόστος. Η υλοποίηση δύο συστημάτων για τον FFT 64 σημείων, ένα βασισμένο αποκλειστικά σε γραμμική αναπαράσταση σταθερής υποδιαστολής και ένα υβριδικό που χρησιμοποιεί γραμμική και λογαριθμική αναπαράσταση, δείχνει ότι χωρίς διαφορές όσον αφορά το BER και την καθυστέρηση (delay), η υβριδική προσέγγιση απαιτεί μικρότερη επιφάνεια ολοκλήρωσης και παρουσιάζει σημαντικά χαμηλότερη κατανάλωση ισχύος. / Orthogonal Frequency Division Multiplexing (OFDM) has been established as one of the most prevalent methods for high data rate transmission through wireless channels. In an OFDM communication system, one of the fundamental and most computationally intensive parts is the computation of the Fast Fourier Transform (FFT). The subject of this thesis is to investigate the use of alternative arithmetic representation systems for the implementation of FFT circuits. Typically, these circuits are implemented using linear fixed-point representations. In literature, implementations of the FFT using the Logarithmic Numbering System (LNS) have been proposed and significant gains in quantization errors, chip area and power consumption have been reported. The effectiveness of these proposals in the case of the FFT for OFDM systems is investigated. Focusing on the case of the 64-point FFT for an OFDM modem for an 802.11a wireless network, one of the most efficient architectures proposed is based on the concept of row-column FFT and presents a way of implementing the computation without using any digital (non-fixed input) multiplier. The most important feature of the LNS representation is the fact that multiplication operations turn to mere additions, thus there are significant implementation gains. On the downside though, addition in LNS is very expensive. Combining the aforementioned, it is shown that the implementation of the whole FFT computation in LNS is not a preferable solution. Although the row-column FFT architecture may offer high performance and low implementation cost, it presents a number of deficiencies mainly due to the fact that special purpose circuits are used to perform the multiplications with the complex constants (twiddle factors) that appear in the computation. In order to alleviate these deficiencies, it is proposed to use the LNS representation in some parts of the FFT circuit, thus forming a hybrid-representation system. In hybrid-representation systems two major issues are raised. The first one is how to define equivalence between the arithmetic representation systems used and the second one is related to the cost of the circuits required to perform the conversions between the numbers of the different arithmetic systems. Typically, the equivalence criterion used is mathematically defined and metrics like the Signal-to-Noise Ratio (SNR) or Average Relative Representation Error (ARRE) are commonly used. In this report, a less restrictive metric is used: two arithmetic representations are defined to be equal if the Bit Error Rate (BER) performance of the overall OFDM system is equal. Using this approach, it is shown that short word-length representations may be used and the conversions between the linear and logarithmic systems need not be very accurate. This results in great simplification of the conversion process and the respected circuits can be implemented with low cost. For comparison, two 64-point FFT systems have been implemented, one using a linear fixed-point 2’s complement representation and one using both linear and LNS representation. Without any differences in BER performance and circuit delay, the hybrid-representation system requires less chip area and consumes significantly lower power.

Malgré les efforts national et international pour contrôler le paludisme, de nombreux pays d’Afrique Sub-saharienne restent à risque d’infection, de morbidité et de décès liés au paludisme. L’objectif de cette thèse est d’évaluer l’efficacité « théorique » et l’efficacité « réelle » des outils de la lutte anti-vectorielle (LAV) en utilisant des indicateurs parasitologiques et cliniques. Pour évaluer l’efficacité « théorique » d’une mesure de LAV (étude expérimentale), il faut effectuer un essai contrôlé randomisé à unité de randomisation collective. L’évaluation de l’efficacité « réelle » des outils de LAV est possible grâce à l’utilisation d’un essai contrôlé randomisé à condition que le groupe témoin soit couvert au minimum par les moustiquaires imprégnées d’insecticide à longue durée d’action (MILD) de référence ou les outils de LAV déjà en utilisation dans la population d’étude. Mais, elle nécessite d’énormes moyens techniques, logistiques et financiers. Les résultats de cet essai ont permis de noter que ni la couverture universelle en MILD, ni les combinaisons de MILD+Pulvérisation intra-domiciliaire (PID) ou de MILD+bâches imprégnées d’insecticides n’ont pas apporté une protection supplémentaire contre l’infection et l’accès palustre non compliqué (APNC) par rapport à la MILD en couverture sélective. L’évaluation de l’efficacité réelle des outils de LAV en post-distribution requiert un type d’étude épidémiologique plus souple dans la faisabilité. Face aux contraintes éthiques et financières de l’étude longitudinale, nous avons validé l’utilisation d’une étude cas-témoin à cet effet. Elle a été réalisée en premier chez les enfants de 0-5 ans puis appliquée à toute la population. Les résultats obtenus indiquent que l’efficacité des MILD est variable d’une région à l’autre. En zone rurale, les MILD ont conféré sur l’APNC une efficacité de 40-50 % en ouverture sélective en MILD chez les enfants de zéro à cinq ans. Une réduction de 49 % des APNC a été notée dans toute la population si les MILD (en couverture universelle) sont associées à la PID. En zone urbaine, les MILD en couverture universelle n’ont pas permis de réduire le nombre d’APNC dans toute la population. Elles ont cependant permis une réduction de 50 % des infections palustres dans un seul quartier de la zone d’étude. Les limites de cette étude cas-témoin peuvent être intrinsèques aux mesures de lutte (défaut de couverture, résistance des vecteurs aux insecticides etc.). La mesure de l’exposition peut également être soumise à des biais. Plusieurs facteurs interférant avec la réussite de la LAV ont été évoqués. Le premier facteur défavorable à l’efficacité de la MILD est son défaut d’utilisation. De même, la description de la pièce où se joue la LAV montre que l’espace disponible pour que tous les acteurs puissent jouer convenablement leur rôle (MILD, PID, Homme et vecteur) est assez restreint. Cet espace est souvent mal éclairé. De même la présence des flammes libres participe à la dégradation de l’intégrité physique des MILD. La présence de trous sur les moustiquaires indique une perte de leur efficacité car à partir d’un certain indice > 100, les individus sont fortement exposés aux piqûres de vecteurs. En plus, An. funestus, un des principaux vecteurs assurant la transmission dans les zones d’études concernées peut piquer au-delà de 6 h du matin et assure une bonne partie de la transmission à l’extérieur des habitations. Enfin, les moustiquaires peuvent également créer des dommages corporels à partir d’incendie auxquelles elles participent de part leur caractère inflammable. A l’étape actuelle de la lutte contre le paludisme, il est nécessaire de trouver de meilleurs outils pour améliorer la qualité de la prévention par la LAV. La recherche opérationnelle nous semble en outre primordiale dans la mesure où les outils de LAV utilisés à large échelle ont déjà fourni de bons résultats d’efficacité au laboratoire. / Despite national and international efforts, malaria remains a major public health in many countries. Health systems are hindered by the lack of information on the actual burden of malaria and the effectiveness of vector control tools. Vector-control measures are a component of integrated malaria control strategies. The objective of our thesis was to evaluate the efficacy and the effectiveness of malaria vector control tools using parasitological and clinical criteria.With a block randomized control trial, we investigated whether the combination of long-lasting insecticidal mosquito nets (LNs) with indoor residual spraying (IRS) or Carbamate-treated Plastic Sheeting (CTPS) conferred better protection against malaria vectors than did LNs alone. The clinical incidence density of malaria was not reduced in the children from the "Universal LN" group (incidence density rate (0.95, 95% CI 0.67–1.36, p=0.79), nor in those from the "Target LN + IRS" group (1.32, 0.90–1.93, p=0.15) or from the "Universal LN + CTPS group (1.05, 0.75–1.48, p=0.77) compared with the reference group "Target LN". The same trend was observed with the prevalence and parasite density of asymptomatic infections. The evaluation of the effectiveness of vector control tools is possible but requires enormous technical, logistic and financial resources. The evaluation of the effectiveness of malaria vector control tools after distribution requires a more flexible epidemiological study. Considering the ethical and financial constraints of the longitudinal study, we validated the use of a case-control study to this purpose. It was conducted primarily among children aged 0-5 years old and then applied to the entire population. Results were spatial dependant when taking into account age and compliance to chemoprophylaxis as confusion factors, use of other vector control tools, sex, and economic status, school level of the mother or the head of the house. In the rural area, the use of LNs provided significant level of protection (40-50%) against clinical cases among children aged 0-5 years old. This significant protection was obtained among all population only if the LNs were associated to IRS. In the urban area, the use of LN was not provided protection against clinical cases but reduce 50% of the risk of Plasmodium falciparum infection in one neighbourhood. The limits of this case-control study may be intrinsic to control measures (lake of coverage, vector resistance to insecticides etc.). The exposure of vector control tools measures may also be subject to bias. Several factors interfering with the success of malaria control were discussed. The first negative factor to the effectiveness of vector control tools was the "no use of LNs". Then follows the immediate environment where the fight against vectors took place. The description of the room where played vector control fighting shows that the space available for all the actors (LNs, IRS, humans and vectors) to play their role properly is quite limited. This space is often poorly enlightened. Similarly the presence of open flames is involved in the degradation of the physical integrity of LNs. The presence of holes on the bed-nets indicates a loss of effectiveness because from a hole index above 100, individuals are highly exposed to the bites of vectors. In addition, An. funestus, one of the main vectors of malaria transmission in the study area, bitted after 6:00 am and provides much of the transmission in outdoor. Finally, the nets can also create personal injury as fire. At the end our work, we conclude that the innovative vector control tools are required to improve malaria vector control. But, operational research seems now essential as the vector control tools used on a large scale have provided good efficacy results in the laboratory. The challenge then is to obtain comparable results in real condition of use and look for effectiveness barriers.