• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 10
  • 1
  • Tagged with
  • 12
  • 12
  • 7
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Estudo químico e biológico em alcaloides de Hippeastrum aulicum (KER GAWL) HERB: uma espécie da família Amaryllidaceae

BESSA, C. D. P. B. 05 November 2015 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-29T15:35:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_9326_Carliani Dal Piero Betzel Bessa.pdf: 4340334 bytes, checksum: d9f15b6afca21b9787b4947f9d4cf18b (MD5) Previous issue date: 2015-11-05 / As espécies da família Amaryllidaceae estão distribuídas em regiões quentes e temperadas ao redor do mundo. Essa família produz um grupo bem conhecido de alcaloides, os isoquinolínicos, que demonstram ampla variedade de atividades biológicas, assim como antiviral, anticâncer, inibição da acetilcolinesterase (AChE), antimalárica, entre outras. Nesse trabalho, é relatada a investigação química dos alcaloides presentes na espécie brasileira Hippeastrum aulicum. Para tanto, foi realizada extração ácido-base para os extratos metanólicos de bulbos e folhas de H. aulicum, seguida por técnicas cromatográficas de separação. Foram obtidos 11 alcaloides: haemantamina (1), albomaculina (2), haemantidina (3), 6-epihaemantidina (4), N-óxido haemantamina (5), 7-metoxi-O-metillicorenina (6), aulicina (7), licorina (8), trisfaeridina (9), galantina (10) e um alcaloide com esqueleto tipo licorina (11). O N-óxido haemantamina é relatado pela primeira vez a partir de fonte natural e foi caracterizado por métodos espectrométricos e espectroscópicos. Alguns alcaloides isolados de H. aulicum foram testados para atividade antiparasitária contra Trypanosoma cruzi e Leishmania infantum e mostraram resultados significativos.
2

Fotólisis de N-óxidos heterocíclicos. Caracterización de los estados excitados, reactividad frente a dadores de electrones y generación de oxígeno atómico

Durán Giner, Eva de Les Neus 03 July 2017 (has links)
The general aim of the present thesis is to undertake a thorough photochemical study on a family of aromatic N-oxides. Specifically, the selected compounds are 4-desoxytirapazamine (DTPZ) and 4-nitroquinoline N-oxide (NQNO), and the study is focused on their photophysical and photochemical characterization, as well as on the interaction of their excited states with other molecules of interest. Both the singlet and triplet excited states of DTPZ have been spectroscopically characterized. Thus, using laser flash photolysis in the femtosecond time scale the transient absorption spectrum corresponding to 1DTPZ* has been observed. In addition, laser flash photolysis in the nanosecond time scale has allowed us to obtain the transient spectrum corresponding to 3DTPZ*. From the fluorescence and phosphorescence emission spectra, the energies of the singlet and triplet excited states have been estimated. Moreover, in the nano-FDL experiments a negative band has been observed and assigned as "P-TYPE delayed fluorescence" based on the influence of different experimental conditions. As regards NQNO, its singlet excited state of (1NQNO*) has also been characterized by different spectroscopic techniques, combining transient absorption with steady state and time-resolved emission spectroscopy. The energy of 1NQNO* has been established from the fluorescence spectrum, whereas its lifetime in the femto-FDL experiments, where a characteristic S1-Sn absorption band is observed. In a first stage, the triplet excited state of NQNO (3NQNO*) has also been characterized by emission spectroscopy. Thus, from the steady-state phosphorescence spectrum the triplet energy has been estimated. Formation of 3NQNO* by intersystem crossing has been monitored by femto-FDL, giving rise to an isosbestic point. The characterization of 3NQNO* has been completed by nano-LFP, using oxygen as well as ¿-carotene as quenchers. In addition, quenching of 3NQNO* electron donors is also observed in aprotic solvents, leading to the radical anion of NQNO (¿-NQNO). If there is a proton source in the medium, protonation of the radical anion results in formation of the neutral radical of NQNO (¿NQNOH). In general, all processes are slower in protic solvents because of the solvation sphere. Moreover, it has been observed by nano-FDL that 3NQNO* is quenched by tryptophan (Trp) via an electron transfer mechanism. In the presence of human serum albumin protein a similar interaction is observed, pointing to a close proximity between NQNO and the Trp residue of HSA and revealing that the N-oxide is indeed located in inside the protein cavities. The singlet excited state of Trp is also quenched by NQNO, leading to formation of an exciplex that emits at longer wavelength than the non-complexed amino acid. The same process is observed in HSA, providing further evidence in support of the proximity between NQNO and the Trp residue of the protein and NQNO. Thus, it is proven that NQNO enters into the protein and is hosted close to the Trp unit of HSA. Finally, pyridine N-oxide, PDZNO and NQNO have been used to generate atomic oxygen (O(3P)) through photochemical cleavage of the N-O bond. Although it has not been possible to achieve the direct detection of this reactive oxygen species, its generation has been evidenced by nano-LFP, using acetonitrile for chemical trapping. Under these conditions, formation of the nitrilium oxide MeCNO is monitored at 340 nm. Alternatively, using PDZNO as source of O(3P) and benzene as solvent, atomic oxygen is trapped by benzene to give phenol, which can be analyzed by gas chromatography. Following this approach, it has been demonstrated that O(3P) is efficiently scavenged by the solar filter BEMT . Incorporation of oxygen to the UV-filter has been demonstrated and occurs mainly at the methoxylated ring. Therefore, BEMT has a double function, acting both as UV-filter and as antioxidant. / Profundizar en el estudio de los N-óxidos es el objetivo de la presente tesis. Así pues, se han seleccionado los compuestos 4-desoxitirapazamina (DTPZ) y 4-nitroquinolina N-óxido (NQNO) para su caracterización fotofísica y fotoquímica y el estudio de las interacciones con diversas moléculas. Se han caracterizado los estados excitados singlete y triplete del compuesto conocido como 4-desoxitirapazamina. Además, por FDL se ha caracterizado las bandas de absorción transitoria S1-Sn y T1-Tn,. También, por espectroscopía de emisión se han caracterizado, las energías de los estados excitados singlete y triplete. Así mismo, se ha descrito una banda adicional observada por nano-FDL y asignada, como fluorescencia retardada de Tipo P. Por otro lado, se ha caracterizado el estado excitado singlete del compuesto 4-nitroquinolina N-óxido por distintas técnicas espectroscópicas de absorción y emisión en estado estacionario y con resolución temporal. Se ha registrado su espectro de fluorescencia y calculado la energía del estado excitado singlete, y por femto-FDL se ha podido caracterizar el espectro de absorción S1-Sn,, así como el tiempo de vida del estado excitado singlete. También, se ha caracterizado el estado excitado triplete de 4-nitroquinolina N-óxido, por espectroscopía de emisión, obteniendo su espectro de fosforescencia y calculando la energía de 3NQNO* y su tiempo de vida. Para completar la caracterización del estado excitado triplete se han utilizado como desactivadores: oxígeno y ¿-caroteno. Siguiendo con la caracterización de NQNO, se ha identificado la reactividad de su estado excitado triplete desde su formación a su desactivación, desencadenando diversos comportamientos según las condiciones. Así se observa que el triplete en presencia de dadores de electrones y en disolvente aprótico da lugar al radical anión tras una transferencia electrónica. Mientras que si en el medio existe un dador de protones, se produce una protonación del radical obteniendo el radical anión protonado de NQNO. Los procesos en disolvente prótico están ralentizados debido a su esfera de solvatación. Por otra parte, se ha observado que el estado excitado triplete de NQNO se desactiva al ser excitado por nano-FDL en presencia de triptófano por un mecanismo de transferencia electrónica, dando lugar al radical protonado de NQNO. En presencia de proteína transportadora albúmina sérica humana se observa una interacción similar, lo que indica que el N-óxido se sitúa dentro de la proteína y mantiene una proximidad espacial con el Trp de la cadena peptídica. Por lo que respecta al estado excitado singlete del Trp, éste se desactiva en presencia de NQNO, dando lugar a la formación de un exciplejo que emite a longitudes de onda mayores a las del singlete del aminoácido. Dicho proceso también ocurre con la albúmina, lo que nos vuelve a indicar que la molécula de NQNO se sitúa dentro de la estructura terciaria de la proteína y próxima a la posición del aminoácido Trp. De forma paralela, se han usado los N-óxidos heterocíclicos PYRNO, PDZNO y NQNO para obtener oxígeno atómico (O(3P)) a partir de la ruptura fotoquímica homolítica del enlace N-O. Aunque no ha sido posible la detección directa de oxígeno atómico, , sí se han desarrollado dos métodos para identificar los productos resultantes de la captura química de O(3P). Así, mediante nano-FDL se ha observado la formación del óxido de acetonitrilo como especie transitoria en las disoluciones de PYRNO, PDZNO y NQNO en acetonitrilo. Por otra parte, a través de la irradiación de PDZNO disuelto en benceno en estado estacionario, se ha detectado la formación de fenol por cromatografía de gases. Además se ha demostrado la gran afinidad del filtro solar bemotrizinol por el oxígeno atómico. También se ha evidenciado la incorporación de oxígeno a la estructura del filtro solar, teniendo lugar la oxidación preferentemente en el sust / Aprofundir a l'estudi dels N-òxids es l'objectiu de la present tesi. Així donç, s'han seleccionat els compostos 4-desoxitirapazamina (DTPZ) y 4-nitroquinolina N-òxid (NQNO) per a la seua caracterització fotofísica i fotoquímica i l'estudi de les interaccions amb diverses molècules. S'han caracteritzat els estats excitats singlet i triplet del compost conegut com a 4-desoxitirapazamina. A més a més, s'han observat per FDL les bandes d'absorció transitòria S1-Sn i T1-Tn. També, s'han caracteritzat les energies dels estat excitats singlet i triplet, així com el temps de vida de fosforescència. Així, s'ha descrit una banda addicional observada com a fluorescència retardada de Tipo P. També, s'ha caracteritzat l'estat excitat singlet del compost 4-nitroquinolina N-òxid per tècniques espectroscòpiques d'absorció y emissió en estat estacionari i amb resolució temporal. S'ha registrat el seu espectre de fluorescència, i per FDL a l'escala ultrarràpida de femtosegons s'ha pogut caracteritzar l'espectre de absorció S1-Sn,, així com el temps de vida. També, s'ha caracteritzat l'estat excitat triplet de 4-nitroquinolina N-òxid, per espectroscopia d'emissió, obtenint el seu espectre de fosforescència y calculant l'energia de 3NQNO* i el seu temps de vida. Per a completar la caracterització del estat excitat triplet s'ha utilitzat desactivadors de l'estat excitat triplet (oxigen y ¿-caroten). Seguint amb la caracterització de NQNO, s'ha identificat la reactivitat del seu estat excitat triplet des de la seua formació (com s'observa a l'isosbèstic per femto-FDL) a la seua desactivació observada per nano-FDL, desencadenant diversos comportaments segons les condicions. Així s'observa que e triplet en presència de donadors d'electrons amb dissolvents apròtics dona lloc al radical anió després d'una transferència electrònica. Mentre que si al medi existeixen donadors de protons, es produeix una protonació del radical i s'obté el radical anió protonat de NQNO. Els processos en dissolvents pròtics està enrederits degut a l'esfera de solvatació. D'altra banda, s'ha observat que l'estat excitat triplet de NQNO es desactiva al ser excitat per nano-FDL en presencia de triptòfan (Trp). Això ocorre per un mecanisme de transferència electrònica, donant lloc al radical protonat de NQNO. En presència de proteïna transportadora albúmina sèrica humana s'observa una interacció similar, el que indica que l' N-òxid es situa dintre de la proteïna i es manté una proximitat espacial amb el Trp de la cadena peptídica. Pel que fa a l'estat excitat singlet de Trp, es desactiva en presencia de NQNO donant lloc a la formació d'un exciplex que emitix a longituds d'ona majors a les del singlet de l'aminoàcid. Aquest procés també ocorre amb la albúmina, el que torna a indicar que la molècula de NQNO es situa dins de la estructura terciària de la proteïna pròxima a la posició del aminoàcid Trp. De forma paral¿lela s'han gastat els N-òxid heterociclics piridina N-òxid (PYRNO), piridazina N-òxid (PDZNO) i NQNO per a obtindre oxigen atòmic (O(3P)) a partir de la ruptura fotoquímica homolítica de l'enllaç N-O. Encara que no ha sigut possible la detecció directa de l'oxigen atòmic, s'han desenvolupat dos mètodes per a identificar els productes resultants de la captura química de O(3P). Així, amb la tècnica espectroscòpica de FDL s'ha observat la formació de l'òxid d'acetonitril com a espècie transitòria a les dissolucions de PYRNO, PDZNO i NQNO en acetonitril. D'altra banda, a través de l'irradació de PDZN dissolt en bencé en estat estacionari s'ha detectat la formació de fenol per cromatografia de gasos. Amés s'ha demostrat la gran afinitat del filtre solar bemotrizinol per l'oxigen atòmic i s'ha evidenciat la incorporació d'oxigen a la estructura del filtre solar a través, produint-se l'oxidació preferentment al substituent metoxilat. Per tant, bemotrizimol utilitzat general / Durán Giner, EDLN. (2017). Fotólisis de N-óxidos heterocíclicos. Caracterización de los estados excitados, reactividad frente a dadores de electrones y generación de oxígeno atómico [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/84286 / TESIS
3

Síntese e estudo espectroscópico de complexos de europio (III) de 3-arilamido-ácido-picolínicos

de Carvalho Lopes Barros, Ivoneide January 2000 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T23:00:22Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo9145_1.pdf: 2696272 bytes, checksum: 41f14bad4b411b5438387f92f4b50cd7 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2000 / Neste trabalho foram iniciados os estudos da influência de substituintes em ligantes bidentados ácidos picolínico-N-óxidos sobre as propriedades luminescentes de seus complexos com os íons trivalentes de európio e gadolínio. Com este objetivo foram realizadas as sínteses dos ligantes 3- benzoilamidopicolínico-N-óxido(3-Bampic-NO) e 3-p-nitrobenzoilamidopicolínico-Nóxido( 3-Nibampic-NO). A natureza do ligante tem um papel importante no processo de transferência de energia ligante®metal e na emissão de luz no visível pelo íon metálico. Os compostos sintetizados foram caracterizados por análise elementar, ponto de fusão, espectrometria de massa, espectrofotometria de absorção no UV-visível e infravermelho. Outrossim, investigou-se as propriedades luminescentes dos complexos Eu(3- Bampic-NO)3.2H2O Eu(3-Nibampic-NO)3.2H2O, tais quais tempos de decaimentos dos estados excitados e rendimentos quânticos, dando ênfase à posição dos seus níveis de energia. Mediante as análises espectroscópicas foi proposto um caminho para a transferência de energia intramolecular entre ligante®íon Eu(III) em cada complexo . Os complexos foram também submetidos a uma interpretação teórica. Desta forma foram determinados os espectros eletrônicos de absorção (SMLCII/AM1) bem como a estrutura molecular utilizando o modelo Sparkle
4

Síntese, funcionalização e prospecção biológica de fragmentos heterocíclicos baseados em núcleos heteroaromáticos subexplorados / Synthesis, functionalization and bioprospection of heterocyclic fragments based on underexplored heteroaromatic cores

Fumagalli, Fernando 18 January 2019 (has links)
O aumento do conhecimento sobre os mecanismos macromoleculares de diversas doenças tem permitido a identificação de vários alvos terapêuticos, porém o desenvolvimento de fármacos para esses alvos não seguiu na mesma velocidade. Além disso, a presença de padrões estruturais inovadores nesses fármacos é baixa. Neste cenário, buscamos, ao mapear o espaço químico medicinal de compostos heteroaromáticos, introduzir novos fragmentos úteis no desenvolvimento de compostos bioativos inovadores. Para tanto, duas abordagens foram avaliadas: 1) Estudo da viabilidade de síntese de dois núcleos heteroaromáticos sem síntese descrita na literatura. 2) Estudo de uma nova rota sintética para obtenção do núcleo furo[2,3-b]piridina, bem como a viabilidade de sua funcionalização e aplicação no desenvolvimento de compostos com atividade antituberculose. Em relação a primeira abordagem (Capítulo 1), para o núcleo 22 (piridazina-piridona) foi possível explorar uma rota sintética que, embora, ainda não tenha sido possível obter o composto desejado, o mesmo necessita apenas de uma etapa de aromatização para ser obtido. Já para o núcleo 20 (pirido-piridazinona), após o estudo de diversas estratégias sintéticas, foi possível obtê-lo, em baixos rendimentos, e, portanto, a otimização da rota sintética, bem como a completa caracterização dele, ainda serão necessários. Durante a exploração das diversas estratégias para a síntese do núcleo 20, foi possível, a partir de resultado inesperado em uma delas, verificar uma nova rota sintética para compostos furo[2-3-b]piridina substituídos nas posições C-2 e C-3, o que foi objeto de estudo da segunda abordagem descrita nesta tese (Capítulo 2). Utilizando condições brandas e livre de metais, foi possível obter diversas furanopiridinas com diferentes substituições em C-2 (arílico ou alquílico), utilizando diversos cloretos de ácidos ou anidridos. Além disso, foi verificado que o anel furânico do núcleo furanopiridínico é estável na reação de hidrólise do éster em C-3, porém quando na presença de hidrazina é formado um novo padrão estrutural com anel pirazolona, proveniente da abertura do anel furano. Em relação a reatividade química da porção piridínica desse núcleo, em reações de ativação da ligação C-H, foi possível realizar a borilação seguida de acoplamento cruzado de Suzuki na posição C-5. Já arilação radicalar ocorreu em C-4 e a fluorinação direta em C-6. Porém, os rendimentos destas reações não foram satisfatórios. Com isso, foi avaliado a reatividade do derivado N-óxido da furanopiridina com diferentes agentes ativantes e nucleófilos. Com o uso de anidrido tríflico como agente ativante, foi possível a iodação em C-5, bromação em C-4 e hidroxilação em C-4 e C-6. Já utilizando PyBroP, como ativante, foi possível realizar reações de aminação nas posições C-4, C-5 e C-6. Esses compostos tiveram a atividade biológica contra Mycobacterium tuberculosis avaliada, onde um dos compostos apresentou atividade promissora, tanto contra cepas laboratoriais, quanto cepas de isolados clínicos multirresistentes. Além disso, esse composto apresentou alto índice de seletividade, e por ser um fragmento, permitirá futuras otimização estruturais. / The increasing knowledge about the macromolecular mechanisms of different diseases allowed the identification of several therapeutic targets over the years. However, the development of drugs to these targets did not follow the same rate. In addition, the introduction of innovative frameworks in new drugs is unsatisfactory. In this scenario, we aim to introduce new useful fragments for application in the development of innovative bioactive compounds, by charting the medicinal chemical space of heteroaromatic compounds. For this purpose, two approaches were evaluated: 1) Develop a feasible synthetic strategy to obtain two new heteroaromatic cores (Cores 20 and 22); 2) Develop a new synthetic route to obtain the furo[2,3-b]pyridine core, chemical elaborate it and screening it against Mycobacterium tuberculosis. For the first approach (Chapter 1), one aromatization step is needed to obtain core 22 (pyridazine-pyridone). On the other hand, after evaluating several synthetic strategies, it was possible to obtain core 20 (pyrido-pyridazinone) in low yields. Therefore, a synthetic route optimization and a complete characterization are still required for 20. An unexpected result in attempt to obtain core 20, resulted in a new synthetic route to furo[2-3-b]pyridine, C-2 and C- 3 substituted, that was explored in the second approach (Chapter 2). Using mild and metal-free conditions, it was possible to obtain various furopyridines with different substitutions patterns at C-2 (aryl or alkyl) using either acyl chlorides or anhydrides. In addition, the furan moiety in this core, showed to be stable under the C-3-ester hydrolysis, however, in solution, hydrazine opens the furan ring to form a new pyrazolone ring. Regarding the chemical reactivity of the pyridine moiety in the furopyridine core, it was possible to perform the C-H borylation followed by Suzuki coupling reaction at the C-5 position. Furthermore, radical arylation at C-4 and direct fluorination at C-6 had not satisfactory yields. Therefore, the reactivity of the furopyridine N-oxide derivative with nucleophiles using different activating agents was studied. Using triflic anhydride, as an activating agent, it was possible to iodinate at C-5, brominated at C-4 and hydroxylated at C-4 and C-6. Using PyBroP, as an activator, it was possible to perform amination reactions at positions C-4, C-5 and C-6. In the end, our in-house library of furopyridines was screened against Mycobacterium tuberculosis and it was found a promising selective bioactive compound against different multidrug-resistant strains of this mycobacteria. Furthermore, this compound is a fragment, which will allow future structural optimization.
5

Avaliação imunotóxica e de imunoteratologia de Senecio brasiliensis: estudo em ratos / Evaluation of immunotoxic and immunoteratogenic properties of Senecio brasiliensis: study in rats.

Elias, Fabiana 06 January 2012 (has links)
O presente estudo visou avaliar os possiveis efeitos imunotóxicos e imunoteratogênicos da integerrimina N-óxido presente no resíduo butanólico (RB) do ,Senecio brasiliensis, uma planta hepatotóxica que contém alcalóides pirrolizidínicos (APs). Tem sido relatado o uso de APs como fitoterápicos em todo o mundo e também como contaminantes de pastagens e alimentos, sendo assim responsáveis por intoxicações em animais de produção e humanos; porém, até o momento, não há relatos de sua ação sobre o sistema imune. Assim, após a extração da planta, quantificou-se no RB de Senecio brasiliensis, por meio de análise elementar e de espectro (1H e 13C), cerca de 70% de integerrimina N-óxido. O RB foi administrado a ratos Wistar machos adultos, nas doses de 3, 6 e 9 mg/kg, por gavagem, durante 28 dias. Foram avaliados o ganho de peso, o consumo de alimento, os órgãos linfóides e a fenotipagem de sua células, a atividade de fagócitos, as respostas imunes humoral e celular e atividade proliferativa de linfócitos. Já ratas gestantes, receberam as mesmas doses do RB do 6º ao 20º dia de gestação. No final da gestação, parte das fêmeas foi destinada à cesariana e as restantes prosseguiram à termo até o nascimento, para a análise das proles aos 60 dias de idade. Os fetos provenientes da cesariana foram avaliados quanto ao tamanho, peso, viabilidade e malformações externas e também submetidos à análise óssea. As mães tiveram seu desempenho reprodutivo avaliado. Naquelas proles avaliadas até 60 dias de idade, procedeu-se a avaliação dos órgãos linfóides e dos parâmetros hematológicos. O presente estudo revelou que integerrimina N-óxido promoveu diminuição no ganho de peso corporal de ratos machos adultos, redução na atividade proliferativa das células T e interfência na contagem de células sanguíneas destes animais. Por outro lado, esses mesmos animais não apresentaram diferenças na atividade de fagócitos, na fenotipagem de linfócitos e nas respostas imunes estudadas. Em ratas gestantes, o RB causou hepatotoxidade, diminuição do ganho de peso materno, diminuição no tamanho das placentas. A análise fetal revelou menor ossificação. Quando da avaliação da prole aos 60 dias de idade, não foram observados efeitos no ganho de peso atribuídos ao RB, nos órgãos linfóides, e também parâmetros hematológicos e bioquímicos. Concluindo, os estudos aqui realizados permitem sugerir que as doses baixas de integerrimina N-óxido ora empregadas, não promovem efeitos imunotóxicos significantes, bem como não apresentaram potencial teratogênico, seja por meio das avaliações clássicas de teratologia quanto naqueles protocolos de imunoteratogenicidade. / The aim of this study was to evaluate the possible immunotoxic and immunoteratogenic effects of integerrimine N-oxide content in the butanolic residue (BR) of Senecio brasiliensis, a hepatotoxic plant that contained pyrrolizidine alkaloids (PAs). PAs have been reported as a pasture and food contaminant and as herbal medicine used worldwide and are related to promote poisoning events in livestock and human beings. After the plant extraction, BR residue from Senecio brasiliensis was submitted to elemental and spectral analyses (1H and 13C ) and was found to contain approximately 70% of integerrimine N-oxide by, which was administered to adult male Wistar rats at doses of 3, 6 and 9 mg/kg for 28 days, by gavage. Body weight gain, food consumption, lymphoid organs and their cell phenotype, phagocyte analysis, humoural and cellular immune responses, and lymphocyte proliferation were evaluated. In addition, pregnant rats received the same doses of BR from the 6th to the 20th gestational day. In late pregnancy, some of the dams were destined for cesarean section and the other females followed the pregnancy until the birth for offspring analysis at 60 days old. Fetuses from cesarean section were evaluated for size, weight, viability and external malformations and also subjected to bone analysis. The reproductive performance of females were performed. The present study showed that integerrimine N-oxide could promote in adult male Wistar rats, body weight gain impairment, interference with blood cell counts and a reducing T cell proliferative; however, no differences in phagocyte activities, lymphocytes phenotyping and immune responses here evaluated were observed. In pregnant rats, BR caused hepatotoxicity, decreased body weight gain and reduced placental size. Fetus analysis showed lower ossification. When 60-days old offspring were it was not observed any toxic effects resulted from BR exposition in body weight gain, lymphoid organs, haematological and biochemical parameters of these rats. It is concluded that low doses of integerrimine N-oxide here employed did not produce marked immunotoxic effects and seems to be a teratogenic signs by both methods, the classical evaluations or by immunoteratological protocols.
6

Compostos de adição entre trifluoroacetatos de lantanideos e a 2-picolina-N-óxido (2-picNO) / Synthesis and properties of complexes between lanthanide trifluoroacetates and 2-picoline-N-oxide (2-picNO)

Brito, Hermi Felinto de 11 October 1984 (has links)
Os compostos obtidos pela reação entre trifluoroacetatos de lantanídeos e a 2-picolina-N-óxido em 2,2-dimetoxipropano têm fórmula geral Ln(TFA)3.2(2-picNO) (Ln = La-Lu, Y, exceto Ce) e apresentam-se com razoável higroscopicidade, cristalinos, inodoros e com cores um pouco menos pronunciadas do que as dos sais hidratados de lantanídeos trivalentes. São solúveis em água, acetonitrila (exceto La), acetona, etanol e metanol, porém insolúveis em nitrobenzeno. Em nitrometano os compostos das terras raras pesadas apresentam considerável solubilidade, enquanto os das leves são praticamente insolúveis. Os intervalos de fusão variam de 224° a 122°C. Os compostos foram caracterizados por análises elementares, medidas de condutância eletrolítica, diagramas de raios-X, espectros na região do infravermelho, espectros eletrônicos de absorção e de emissão. As medidas de condutância eletrolítica em solução de acetonitrila mostram que os compostos se comportam como não eletrólitos. Os difratogramas de raios-X permitiram a identificação de três séries isomorfas, correspondendo a: a) La-Pr; b) Nd-Sm; c) Eu-Lu, Y. Os espectros na região do infravermelho mostram deslocamentos da banda relativa ao estiramento v N-O, em relação à 2-picNO livre, para regiões de menor frequência. Tal deslocamento sugere a coordenação do ligante ao íon central por meio do oxigênio do grupo aminóxido. As bandas vasCOO do TFA apresentam-se desdobradas para todos os compostos, exceto para La e Pr. O aparecimento destes dubletes sugere dois tipos de coordenação aos lantanídeos. O espectro de absorção na região do visível do composto Nd(TFA)3.2(2-picNO) obtido no estado sólido à temperatura ambiente e do nitrogênio líquido e em solução (P = 28,6 cm-2mol.-1.L) de acetonitrila apresentam diferenças de um para o outro, indicando a ocorrência de interação como solvente. Os parâmetros espectroscópicos β-, δ e b1/2 foram calculados, indicando que a ligação íon lantanídeo-ligante possui muito pouco caráter covalente e que a interação Ln-L é essencialmente eletrostática. O composto de Eu(TFA)3.2(2-picNO) apresenta fluorescência intensa e seu espetro de emissão sugere a simetria C2v ao redor do íon Eu3+. Baseados no grupo pontual, nos modos de coordenação e estruturas conhecidas, sugerimos a geometria de antiprisma quadrado para a espécie complexa na qual os oxigênios do grupo TFA e 2-picNO se agrupam ao redor do íon central, de maneira a formar um dímero. / The compounds obtained by reaction between hydrated lanthanide trifluoroacetates and 2-picoline-N-oxide in 2,2-dimethoxypropane present the qeneral formula Ln (TFA)3.2(2-picNO) (Ln 2 La-Lu, Y, except Ce). They are hygroscopic, crystalline, with the trivalent hydrated lanthanides, soluble in water, acetonitrile (except La, acetone, ethanol and methanol) and insoluble in nitrobenzene. The lighter lanthanides adducts are considerably soluble and the heavier practically insoluble in nitromethane. The melting ranges vary between 122 and 224°C. The compounds were characterized by elemental analysis, electrolytic conductance measurements, X-ray powder patterns, infrared emission and absorption spectra. Conductance measurements in acetonitrile indicate a behavior of non-electrolytes. According to X-ray patterns, three isomorphous series were detected: a) La-Pr; b) Nd-Sm and c) Eu-Lu,Y. Infrared data show shift of v NO to lower frequencies, in relation to the free 2-picNO, indicating the bonding is through the oxygen. The vasCOO bands are splitted in all the compounds (except La and Pr) and suggest two types of anion coordination. Absorption spectra of the neodyimium compound were determined in solid state at roam and 77 K temperatures, and also in acetonitrile solution. The shapes of the hypersensitive bands are different, showing solvent interaction. Spectroscopic parameters (β-, b1/2 and δ) calculated from solid state spectrum indicate a essentially electrostatic interaction between Ln-L. Fluorescence spectrum of the Eu compound was interpreted in terms of C2v symmetry around the central ion. The geometry of a square antyprism was proposed, based on four TFA groups acting as bridges between two Ln ions, one as bidentate, and the coordination sphere is completed by the 2-picNO.
7

Compostos de adição entre trifluoroacetatos de lantanideos e a 2-picolina-N-óxido (2-picNO) / Synthesis and properties of complexes between lanthanide trifluoroacetates and 2-picoline-N-oxide (2-picNO)

Hermi Felinto de Brito 11 October 1984 (has links)
Os compostos obtidos pela reação entre trifluoroacetatos de lantanídeos e a 2-picolina-N-óxido em 2,2-dimetoxipropano têm fórmula geral Ln(TFA)3.2(2-picNO) (Ln = La-Lu, Y, exceto Ce) e apresentam-se com razoável higroscopicidade, cristalinos, inodoros e com cores um pouco menos pronunciadas do que as dos sais hidratados de lantanídeos trivalentes. São solúveis em água, acetonitrila (exceto La), acetona, etanol e metanol, porém insolúveis em nitrobenzeno. Em nitrometano os compostos das terras raras pesadas apresentam considerável solubilidade, enquanto os das leves são praticamente insolúveis. Os intervalos de fusão variam de 224° a 122°C. Os compostos foram caracterizados por análises elementares, medidas de condutância eletrolítica, diagramas de raios-X, espectros na região do infravermelho, espectros eletrônicos de absorção e de emissão. As medidas de condutância eletrolítica em solução de acetonitrila mostram que os compostos se comportam como não eletrólitos. Os difratogramas de raios-X permitiram a identificação de três séries isomorfas, correspondendo a: a) La-Pr; b) Nd-Sm; c) Eu-Lu, Y. Os espectros na região do infravermelho mostram deslocamentos da banda relativa ao estiramento v N-O, em relação à 2-picNO livre, para regiões de menor frequência. Tal deslocamento sugere a coordenação do ligante ao íon central por meio do oxigênio do grupo aminóxido. As bandas vasCOO do TFA apresentam-se desdobradas para todos os compostos, exceto para La e Pr. O aparecimento destes dubletes sugere dois tipos de coordenação aos lantanídeos. O espectro de absorção na região do visível do composto Nd(TFA)3.2(2-picNO) obtido no estado sólido à temperatura ambiente e do nitrogênio líquido e em solução (P = 28,6 cm-2mol.-1.L) de acetonitrila apresentam diferenças de um para o outro, indicando a ocorrência de interação como solvente. Os parâmetros espectroscópicos β-, δ e b1/2 foram calculados, indicando que a ligação íon lantanídeo-ligante possui muito pouco caráter covalente e que a interação Ln-L é essencialmente eletrostática. O composto de Eu(TFA)3.2(2-picNO) apresenta fluorescência intensa e seu espetro de emissão sugere a simetria C2v ao redor do íon Eu3+. Baseados no grupo pontual, nos modos de coordenação e estruturas conhecidas, sugerimos a geometria de antiprisma quadrado para a espécie complexa na qual os oxigênios do grupo TFA e 2-picNO se agrupam ao redor do íon central, de maneira a formar um dímero. / The compounds obtained by reaction between hydrated lanthanide trifluoroacetates and 2-picoline-N-oxide in 2,2-dimethoxypropane present the qeneral formula Ln (TFA)3.2(2-picNO) (Ln 2 La-Lu, Y, except Ce). They are hygroscopic, crystalline, with the trivalent hydrated lanthanides, soluble in water, acetonitrile (except La, acetone, ethanol and methanol) and insoluble in nitrobenzene. The lighter lanthanides adducts are considerably soluble and the heavier practically insoluble in nitromethane. The melting ranges vary between 122 and 224°C. The compounds were characterized by elemental analysis, electrolytic conductance measurements, X-ray powder patterns, infrared emission and absorption spectra. Conductance measurements in acetonitrile indicate a behavior of non-electrolytes. According to X-ray patterns, three isomorphous series were detected: a) La-Pr; b) Nd-Sm and c) Eu-Lu,Y. Infrared data show shift of v NO to lower frequencies, in relation to the free 2-picNO, indicating the bonding is through the oxygen. The vasCOO bands are splitted in all the compounds (except La and Pr) and suggest two types of anion coordination. Absorption spectra of the neodyimium compound were determined in solid state at roam and 77 K temperatures, and also in acetonitrile solution. The shapes of the hypersensitive bands are different, showing solvent interaction. Spectroscopic parameters (β-, b1/2 and δ) calculated from solid state spectrum indicate a essentially electrostatic interaction between Ln-L. Fluorescence spectrum of the Eu compound was interpreted in terms of C2v symmetry around the central ion. The geometry of a square antyprism was proposed, based on four TFA groups acting as bridges between two Ln ions, one as bidentate, and the coordination sphere is completed by the 2-picNO.
8

Avaliação imunotóxica e de imunoteratologia de Senecio brasiliensis: estudo em ratos / Evaluation of immunotoxic and immunoteratogenic properties of Senecio brasiliensis: study in rats.

Fabiana Elias 06 January 2012 (has links)
O presente estudo visou avaliar os possiveis efeitos imunotóxicos e imunoteratogênicos da integerrimina N-óxido presente no resíduo butanólico (RB) do ,Senecio brasiliensis, uma planta hepatotóxica que contém alcalóides pirrolizidínicos (APs). Tem sido relatado o uso de APs como fitoterápicos em todo o mundo e também como contaminantes de pastagens e alimentos, sendo assim responsáveis por intoxicações em animais de produção e humanos; porém, até o momento, não há relatos de sua ação sobre o sistema imune. Assim, após a extração da planta, quantificou-se no RB de Senecio brasiliensis, por meio de análise elementar e de espectro (1H e 13C), cerca de 70% de integerrimina N-óxido. O RB foi administrado a ratos Wistar machos adultos, nas doses de 3, 6 e 9 mg/kg, por gavagem, durante 28 dias. Foram avaliados o ganho de peso, o consumo de alimento, os órgãos linfóides e a fenotipagem de sua células, a atividade de fagócitos, as respostas imunes humoral e celular e atividade proliferativa de linfócitos. Já ratas gestantes, receberam as mesmas doses do RB do 6º ao 20º dia de gestação. No final da gestação, parte das fêmeas foi destinada à cesariana e as restantes prosseguiram à termo até o nascimento, para a análise das proles aos 60 dias de idade. Os fetos provenientes da cesariana foram avaliados quanto ao tamanho, peso, viabilidade e malformações externas e também submetidos à análise óssea. As mães tiveram seu desempenho reprodutivo avaliado. Naquelas proles avaliadas até 60 dias de idade, procedeu-se a avaliação dos órgãos linfóides e dos parâmetros hematológicos. O presente estudo revelou que integerrimina N-óxido promoveu diminuição no ganho de peso corporal de ratos machos adultos, redução na atividade proliferativa das células T e interfência na contagem de células sanguíneas destes animais. Por outro lado, esses mesmos animais não apresentaram diferenças na atividade de fagócitos, na fenotipagem de linfócitos e nas respostas imunes estudadas. Em ratas gestantes, o RB causou hepatotoxidade, diminuição do ganho de peso materno, diminuição no tamanho das placentas. A análise fetal revelou menor ossificação. Quando da avaliação da prole aos 60 dias de idade, não foram observados efeitos no ganho de peso atribuídos ao RB, nos órgãos linfóides, e também parâmetros hematológicos e bioquímicos. Concluindo, os estudos aqui realizados permitem sugerir que as doses baixas de integerrimina N-óxido ora empregadas, não promovem efeitos imunotóxicos significantes, bem como não apresentaram potencial teratogênico, seja por meio das avaliações clássicas de teratologia quanto naqueles protocolos de imunoteratogenicidade. / The aim of this study was to evaluate the possible immunotoxic and immunoteratogenic effects of integerrimine N-oxide content in the butanolic residue (BR) of Senecio brasiliensis, a hepatotoxic plant that contained pyrrolizidine alkaloids (PAs). PAs have been reported as a pasture and food contaminant and as herbal medicine used worldwide and are related to promote poisoning events in livestock and human beings. After the plant extraction, BR residue from Senecio brasiliensis was submitted to elemental and spectral analyses (1H and 13C ) and was found to contain approximately 70% of integerrimine N-oxide by, which was administered to adult male Wistar rats at doses of 3, 6 and 9 mg/kg for 28 days, by gavage. Body weight gain, food consumption, lymphoid organs and their cell phenotype, phagocyte analysis, humoural and cellular immune responses, and lymphocyte proliferation were evaluated. In addition, pregnant rats received the same doses of BR from the 6th to the 20th gestational day. In late pregnancy, some of the dams were destined for cesarean section and the other females followed the pregnancy until the birth for offspring analysis at 60 days old. Fetuses from cesarean section were evaluated for size, weight, viability and external malformations and also subjected to bone analysis. The reproductive performance of females were performed. The present study showed that integerrimine N-oxide could promote in adult male Wistar rats, body weight gain impairment, interference with blood cell counts and a reducing T cell proliferative; however, no differences in phagocyte activities, lymphocytes phenotyping and immune responses here evaluated were observed. In pregnant rats, BR caused hepatotoxicity, decreased body weight gain and reduced placental size. Fetus analysis showed lower ossification. When 60-days old offspring were it was not observed any toxic effects resulted from BR exposition in body weight gain, lymphoid organs, haematological and biochemical parameters of these rats. It is concluded that low doses of integerrimine N-oxide here employed did not produce marked immunotoxic effects and seems to be a teratogenic signs by both methods, the classical evaluations or by immunoteratological protocols.
9

Síntese e caracterização dos compostos de adição entre os mono e dicloroacetatos de lantanídeos (III) e a quinolina-N-óxido (QNO) / Synthesis and characterization of the addition compounds between lanthanide mono and dichloroacetates (III) and quinoline-N-oxide (QNO)

Creusa Aparecida Fantin 10 October 2003 (has links)
Este trabalho descreve a síntese e caracterização dos compostos de adição obtidos pela reação entre os monocloroacetatos (CA) e dicloroacetatos (DCA) de lantanídeos (III) com a quinolina-N-óxido (QNO), na presença de etanol e ortoformiato de trietila. Os compostos foram obtidos na forma sólida e caracterizados por análise elementar, testes de solubilidade, medidas de condutância eletrolítica, difração de raios X (método do pó), espectros de absorção na região do infravermelho, espectros de absorção na região do visível dos compostos de Nd, espectros de emissão dos compostos de Eu e análise térmica. Os experimentos de análise térmica permitiram estudar o comportamento térmico dos compostos. A associação dos resultados de análise elementar e termogravimétrica permitiu sugerir as seguintes fórmulas mínimas: a) Ln(DCA)3.yQNO.wEtOH onde, y = w = 8/9 para Ln= La; y = w = 1 para Ln= Ce; y = 1 e w =¾ para Ln= Pr, Nd e Sm; y = 1 e w = O para Ln= Eu ao Lu e Y. b) Ln(CA)3.QNO, onde Ln= La ao Ho e Y. Os compostos não são higroscópicos, e possuem coloração bege, em sua grande maioria. São solúveis em DMF, DMSO, HMPA e água, e insolúveis em hexano, ciclohexano, dimetoxipropano, benzeno, clorofórmio, cloreto de metileno, tolueno, acetonitrila e acetona. As medidas de condutância, em solução de DMF, revelaram que os compostos se comportam como não eletrólitos, indicando que os ânions CA e DCA estão coordenados ao íon Ln3+. Os difratogramas de raios X ( método do pó) mostraram que os compostos de adição de dicloroacetatos possuem três séries isomorfas. Os espectros de absorção no infravermelho indicaram que a coordenção da QNO e dos ânions CA e DCA ocorre através do átomo de oxigênio, mas não permitiram evidenciar a coordenção do EtOH nos compostos de adição de dicloroacetatos, porém os resultados de análise térmica confirmaram a presença do etanol para os compostos de La ao Sm. As associações das técnicas auxiliaram na definição da estequiometria e existência das séries isomorfas. Os espectros de absorção dos compostos de Nd mostraram que as interações Nd3+- ligantes são de caráter eletrostático. Baseando-se nas transições 4I9/2 → 4G5/2, 2G7/2 foi possível determinar o parâmetro nefelauxético [β = 0,990 (CA) e β = 0,993 (DCA)], o fator de covalência [b1/2 = 0,070 (CA) e b1/2 = 0,0502 (DCA)] e o parâmetro de Sinha [δ = 1,01 (CA) e δ = 0,705 (DCA)]. Os espectros de emissão dos compostos de Eu, registrados a 77 K, sugeriram a simetria C3v para o composto de Eu(CA)3.QNO e C2v para o composto Eu(DCA)3.QNO. As curvas termoanalíticas evidenciaram que o processo de decomposição térmica ocorre em multi-etapas e que o produto final é o respectivo óxido. / This work describes the synthesis and characterization of the addition compounds obtained between lanthanide (III) mono and dichloroacetates with Quinoline-N-oxide (QNO) in the presence of ethanol and triethyl orthoformate. These compounds were obtained in the solid form and characterized by elemental analysis, solubility tests, electrolytic condutance measures, X-ray diffraction (powder method), infrared absorption spectroscopy, visible absorption spectroscopy of the Nd compounds, emission spectroscopy of the Eu compounds and thermal analysis. The thermal analysis experiments allowed studying the thermal behavior of the compounds. The association of the results of elemental analysis and thermogravimetry allowed to suggest the minimum formule: a) Ln(DCA)3.yQNO.wEtOH, where y = w = 8/9 when Ln = La; y = w = 1 when Ln = Ce; y = 1 and w = 3/4 when Ln = Pr, Nd and Sm; y = 1 and w = 0 when Ln = Eu to Lu and Y. b) Ln(CA)3.QNO, where Ln= La -Ho e Y. The compounds are not hygroscopic and are beige coloration. They are soluble in DMF, DMSO, HMPA and water, but they are insoluble in hexane, ciclohexane, dimetoxipropane, benzene, chloroform, methylene chloride, toluene, acetonitrile and acetone. In DMF solution, the conductance measurements revealed that the compouds behave as non-electrolytes, indicating that CA and DCA ions are coordinated to the ion Ln3+. X-ray patterns suggest that the addition compounds of dichloroacetates and monochloroacetates have, respectively, three and four isomorphous series. The infrared spectra indicated that ligand and anions coordination to Ln3+ occurs through the oxygen atom, but they did not confirm the EtOH coordination in the addition compounds of dichloroacetates, however the results of thermal analysis confirmed the alcohol presence in the La to Sm complexes. The techniques association support in stoichiometry definition and isomorphic series. The absorption spectra of the Nd compounds suggest that the Nd3+-ligand interactions are of electrostatic character. Based in the 4I9/2 → 4G5/2, 2G5/2 transitions was possible to determine the spectroscopic parameters: nephelauxetic parameter [β = 0,990 (CA) and β = 0,993 (DCA)], covalency factor [bl/2 = 0,070 (CA) and b1/2 = 0,0502 (DCA)] and Sinha\'s parameter [δ = 1,01 (CA) and δ = 0,705 (DCA)]. The emission spectra of the Eu compounds, at 77 K, suggest that the symmetry for the Eu3+ ions is C3v for Eu(CA)3.QNO and C2v for Eu(DCA)3.QNO. The thermoanalytical curves evidenced that the thermal decomposition process occurs in multi-stages and that the final product is the respective oxide.
10

Síntese e caracterização dos compostos de adição entre os mono e dicloroacetatos de lantanídeos (III) e a quinolina-N-óxido (QNO) / Synthesis and characterization of the addition compounds between lanthanide mono and dichloroacetates (III) and quinoline-N-oxide (QNO)

Fantin, Creusa Aparecida 10 October 2003 (has links)
Este trabalho descreve a síntese e caracterização dos compostos de adição obtidos pela reação entre os monocloroacetatos (CA) e dicloroacetatos (DCA) de lantanídeos (III) com a quinolina-N-óxido (QNO), na presença de etanol e ortoformiato de trietila. Os compostos foram obtidos na forma sólida e caracterizados por análise elementar, testes de solubilidade, medidas de condutância eletrolítica, difração de raios X (método do pó), espectros de absorção na região do infravermelho, espectros de absorção na região do visível dos compostos de Nd, espectros de emissão dos compostos de Eu e análise térmica. Os experimentos de análise térmica permitiram estudar o comportamento térmico dos compostos. A associação dos resultados de análise elementar e termogravimétrica permitiu sugerir as seguintes fórmulas mínimas: a) Ln(DCA)3.yQNO.wEtOH onde, y = w = 8/9 para Ln= La; y = w = 1 para Ln= Ce; y = 1 e w =¾ para Ln= Pr, Nd e Sm; y = 1 e w = O para Ln= Eu ao Lu e Y. b) Ln(CA)3.QNO, onde Ln= La ao Ho e Y. Os compostos não são higroscópicos, e possuem coloração bege, em sua grande maioria. São solúveis em DMF, DMSO, HMPA e água, e insolúveis em hexano, ciclohexano, dimetoxipropano, benzeno, clorofórmio, cloreto de metileno, tolueno, acetonitrila e acetona. As medidas de condutância, em solução de DMF, revelaram que os compostos se comportam como não eletrólitos, indicando que os ânions CA e DCA estão coordenados ao íon Ln3+. Os difratogramas de raios X ( método do pó) mostraram que os compostos de adição de dicloroacetatos possuem três séries isomorfas. Os espectros de absorção no infravermelho indicaram que a coordenção da QNO e dos ânions CA e DCA ocorre através do átomo de oxigênio, mas não permitiram evidenciar a coordenção do EtOH nos compostos de adição de dicloroacetatos, porém os resultados de análise térmica confirmaram a presença do etanol para os compostos de La ao Sm. As associações das técnicas auxiliaram na definição da estequiometria e existência das séries isomorfas. Os espectros de absorção dos compostos de Nd mostraram que as interações Nd3+- ligantes são de caráter eletrostático. Baseando-se nas transições 4I9/2 → 4G5/2, 2G7/2 foi possível determinar o parâmetro nefelauxético [β = 0,990 (CA) e β = 0,993 (DCA)], o fator de covalência [b1/2 = 0,070 (CA) e b1/2 = 0,0502 (DCA)] e o parâmetro de Sinha [δ = 1,01 (CA) e δ = 0,705 (DCA)]. Os espectros de emissão dos compostos de Eu, registrados a 77 K, sugeriram a simetria C3v para o composto de Eu(CA)3.QNO e C2v para o composto Eu(DCA)3.QNO. As curvas termoanalíticas evidenciaram que o processo de decomposição térmica ocorre em multi-etapas e que o produto final é o respectivo óxido. / This work describes the synthesis and characterization of the addition compounds obtained between lanthanide (III) mono and dichloroacetates with Quinoline-N-oxide (QNO) in the presence of ethanol and triethyl orthoformate. These compounds were obtained in the solid form and characterized by elemental analysis, solubility tests, electrolytic condutance measures, X-ray diffraction (powder method), infrared absorption spectroscopy, visible absorption spectroscopy of the Nd compounds, emission spectroscopy of the Eu compounds and thermal analysis. The thermal analysis experiments allowed studying the thermal behavior of the compounds. The association of the results of elemental analysis and thermogravimetry allowed to suggest the minimum formule: a) Ln(DCA)3.yQNO.wEtOH, where y = w = 8/9 when Ln = La; y = w = 1 when Ln = Ce; y = 1 and w = 3/4 when Ln = Pr, Nd and Sm; y = 1 and w = 0 when Ln = Eu to Lu and Y. b) Ln(CA)3.QNO, where Ln= La -Ho e Y. The compounds are not hygroscopic and are beige coloration. They are soluble in DMF, DMSO, HMPA and water, but they are insoluble in hexane, ciclohexane, dimetoxipropane, benzene, chloroform, methylene chloride, toluene, acetonitrile and acetone. In DMF solution, the conductance measurements revealed that the compouds behave as non-electrolytes, indicating that CA and DCA ions are coordinated to the ion Ln3+. X-ray patterns suggest that the addition compounds of dichloroacetates and monochloroacetates have, respectively, three and four isomorphous series. The infrared spectra indicated that ligand and anions coordination to Ln3+ occurs through the oxygen atom, but they did not confirm the EtOH coordination in the addition compounds of dichloroacetates, however the results of thermal analysis confirmed the alcohol presence in the La to Sm complexes. The techniques association support in stoichiometry definition and isomorphic series. The absorption spectra of the Nd compounds suggest that the Nd3+-ligand interactions are of electrostatic character. Based in the 4I9/2 → 4G5/2, 2G5/2 transitions was possible to determine the spectroscopic parameters: nephelauxetic parameter [β = 0,990 (CA) and β = 0,993 (DCA)], covalency factor [bl/2 = 0,070 (CA) and b1/2 = 0,0502 (DCA)] and Sinha\'s parameter [δ = 1,01 (CA) and δ = 0,705 (DCA)]. The emission spectra of the Eu compounds, at 77 K, suggest that the symmetry for the Eu3+ ions is C3v for Eu(CA)3.QNO and C2v for Eu(DCA)3.QNO. The thermoanalytical curves evidenced that the thermal decomposition process occurs in multi-stages and that the final product is the respective oxide.

Page generated in 0.0365 seconds