<p><strong>Abstract</strong></p><p>The main purpose of this thesis is to make the gender perspective of children’s literature visible. I wanted to find out if the books about Pippi Longstocking and Alfons Aberg are suited as basis for a gender discussion among students in the school. By proceed from the books I did a study in a children group in a youth recreation center. The total number of students was 10 aged 6 to 10 years. I chose the books and chapters I found most appropriate as a basis for a gender discussion. I read high for the group and afterwards they got some statement to reflect over. My conclusion is that both Alfons and Pippi are very good models for children because they digress from the current sex role pattern. The books adapt very well as a discussion basis concerning gender. However there was some difficulties to let the children to keep focus on the primary question it self. In this kind of investigation an experienced leader who can guide the conversation is needed. By using different valuation exercises you can make the conversations more stimulating for the children.</p><p> </p><p><strong>Keywords:</strong> Alfons Aberg, Pippi Longstocking, children’s book, gender, equality</p><p> </p>

Abstract The main purpose of this thesis is to make the gender perspective of children’s literature visible. I wanted to find out if the books about Pippi Longstocking and Alfons Aberg are suited as basis for a gender discussion among students in the school. By proceed from the books I did a study in a children group in a youth recreation center. The total number of students was 10 aged 6 to 10 years. I chose the books and chapters I found most appropriate as a basis for a gender discussion. I read high for the group and afterwards they got some statement to reflect over. My conclusion is that both Alfons and Pippi are very good models for children because they digress from the current sex role pattern. The books adapt very well as a discussion basis concerning gender. However there was some difficulties to let the children to keep focus on the primary question it self. In this kind of investigation an experienced leader who can guide the conversation is needed. By using different valuation exercises you can make the conversations more stimulating for the children.   Keywords: Alfons Aberg, Pippi Longstocking, children’s book, gender, equality

The purpose of this paper has been to examine various ethnic stereotypes in two Swedish film adaptations of Astrid Lindgren’s character Pippi Longstocking. I have used a semiotic content analysis and postcolonial theory to investigate: 1) how the ethnic groups are represented in the different materials, 2) if there is a hegemonic relationship between the foreign group and one’s own group, 3) whether there has been a "decolonization" during the twenty years that separate the two films. This study has shown that, in the 1949 adaptation, primarily Africans were produced in a negative light and as biologically inferior in relation to the whites. Furthermore, other ethnic groups, such as Indians, Egyptians, Brazilians, and Danes, were portrayed as scared, alien or different. However, the TV series of 1969 permeates with a greater sense of racial tolerance than its predecessor and, despite remnants of racial stereotyping, the overall tone of the later adaptation feels more progressive.

<p>Umieśćmy Pippi na jednokoronówce – zaproponowali tej zimy szwedzcy republikanie. Ich zdaniem należy jak najszybciej usunąć z monet królewskie podobizny; na ich miejscu najchętniej widzieliby właśnie wizerunki rudowłosej bohaterki i jej literackiej matki, Astrid Lindgren.</p><p>Swój pomysł argumentowali prosto – Pippi, dziewięcioletnia dziewczynka, która stroni od konwencji, umie walczyć o swoje prawa i jest postrzegana jako ikona szwedzkiego feminizmu, doskonale symbolizuje nowoczesną, demokratyczną Szwecję. Dlaczego więc nie bić monet z jej wizerunkiem? To prawdopodobnie nie ostatnia z tych niepoprawnych propozycji, które jak meteoryty, co jakiś czas spadają na szwedzką ziemię, przyciągają na chwilę powszechną uwagę i znikają, zostawiając jednak po sobie jakiś ślad w świadomości społecznej.</p><p>Odkąd jestem w Szwecji, z wielkim zainteresowaniem śledzę różne aspekty „szwedzkości”, jak chociażby ten „manifest monetarny”. Wzorem ulubionej bohaterki mojego dzieciństwa, staram się dokładnie obserwować nowy dla mnie świat, z radością odnotowuję najbłahsze nawet doświadczenia, które przynosi mi ten wyjątkowy szwedzki epizod życia. Dlatego z chęcią sięgnęłam po temat pracy magisterskiej, który pozwolił mi podczas rocznego stypendium Socrates/Erasmus na Uniwersytecie Sztokholmskim powrócić do najbardziej szwedzkiego z moich dziecięcych wspomnień i zgłębiać tutejszą rzeczywistość kulturową i społeczną przez pryzmat najbardziej znanej ze szwedzkich postaci – Pippi (w Polsce do lat 70-tych znanej również pod imieniem Fizia Pończoszanka, a właściwie: Pippilotta Viktualia Rullgardina Krusmynta Efraimsdotter Långstrump).</p><p>W mojej pracy zajmę się różnymi formami dyskursu na temat Pippi w polskim kontekście kulturowo-społecznym. Bohaterka, wykreowana przez Astrid Lindgren, znalazła sobie w Polsce ważne miejsce i to nie tylko w świecie dziecięcym. W kraju pod tak wieloma względami różnym od Szwecji Pippi poczuła się całkiem swojsko. Wartości, które reprezentowała, w polskim kontekście społeczno-polityczno-kulturowym okazały się szczególnie ważne dla czytelników. Pippi stała się bohaterką wyjątkową i ponadczasową – symbolem nonkonformizmu wobec władzy, „kontrkultury”, anarchizmu, feminizmu, itp.</p><p>W pracy zajmę się tropieniem różnych form polskiego dyskursu, w jakich teksty Astrid Lindgren o Pończoszance funkcjonują. Analizie poddam następujące rodzaje dyskursu krytycznego: feministyczny, pedagogiczno-dydaktyczny, polityczny, dziecięcy, „genderowy” i „queerowy”. Zastanowię się także, który z dyskursów jest najsilniejszy w kulturze. Rozważania będę prowadzić w oparciu o funkcjonujące w kulturze polskiej teksty, które powstały na temat Pippi, Astrid Lindgren lub w jakiś sposób się do nich odnoszą.</p><p>Niniejsza praca powstała dzięki inspiracji ze strony profesor Ewy Teodorowicz-Hellman, której bardzo dziękuję za poświęcony mi czas, liczne wskazówki w czasie pisania pracy i wszelką okazaną mi pomoc.</p>

The purpose of this essay is to examine the construction of the norm-breaking characters Saga from the young adult novel Tusen gånger starkare written by Christina Herrström and Pippi Longstocking from the books written by Astrid Lindgren. In order to do this I have applied queer theory as well as theories of narrative in my analysis. To be able to study the breaking of norms, it has been essential to first examine the way the norm itself is manifested in the books. Because of this I have chosen to begin my analysis with an examination of two other characters who by their normative behavior contrasts against Pippi and Saga, namely Signe and Annika. The understanding of the normative discourse that Signe and Annika represent is crucial in understanding the way Saga and Pippi later turn against it. After that I examine in which ways Saga and Pippi breaks prevalent norms and how they as characters are constructed as being different. Subsequently I study the effects of Saga’s and Pippi’s norm-breaking, taking focus on how it influences Signe and Annika. Finally I discuss the view of Saga and Pippi as subversive characters, and however the books can be said to have a subversive effect. Even though the norms are revealed as arbitrary through Saga’s and Pippi’s behavior, the books about Pippi as well as Tusen gånger starkare send out a clear message about what the expectations of normative behavior look like.

Umieśćmy Pippi na jednokoronówce – zaproponowali tej zimy szwedzcy republikanie. Ich zdaniem należy jak najszybciej usunąć z monet królewskie podobizny; na ich miejscu najchętniej widzieliby właśnie wizerunki rudowłosej bohaterki i jej literackiej matki, Astrid Lindgren. Swój pomysł argumentowali prosto – Pippi, dziewięcioletnia dziewczynka, która stroni od konwencji, umie walczyć o swoje prawa i jest postrzegana jako ikona szwedzkiego feminizmu, doskonale symbolizuje nowoczesną, demokratyczną Szwecję. Dlaczego więc nie bić monet z jej wizerunkiem? To prawdopodobnie nie ostatnia z tych niepoprawnych propozycji, które jak meteoryty, co jakiś czas spadają na szwedzką ziemię, przyciągają na chwilę powszechną uwagę i znikają, zostawiając jednak po sobie jakiś ślad w świadomości społecznej. Odkąd jestem w Szwecji, z wielkim zainteresowaniem śledzę różne aspekty „szwedzkości”, jak chociażby ten „manifest monetarny”. Wzorem ulubionej bohaterki mojego dzieciństwa, staram się dokładnie obserwować nowy dla mnie świat, z radością odnotowuję najbłahsze nawet doświadczenia, które przynosi mi ten wyjątkowy szwedzki epizod życia. Dlatego z chęcią sięgnęłam po temat pracy magisterskiej, który pozwolił mi podczas rocznego stypendium Socrates/Erasmus na Uniwersytecie Sztokholmskim powrócić do najbardziej szwedzkiego z moich dziecięcych wspomnień i zgłębiać tutejszą rzeczywistość kulturową i społeczną przez pryzmat najbardziej znanej ze szwedzkich postaci – Pippi (w Polsce do lat 70-tych znanej również pod imieniem Fizia Pończoszanka, a właściwie: Pippilotta Viktualia Rullgardina Krusmynta Efraimsdotter Långstrump). W mojej pracy zajmę się różnymi formami dyskursu na temat Pippi w polskim kontekście kulturowo-społecznym. Bohaterka, wykreowana przez Astrid Lindgren, znalazła sobie w Polsce ważne miejsce i to nie tylko w świecie dziecięcym. W kraju pod tak wieloma względami różnym od Szwecji Pippi poczuła się całkiem swojsko. Wartości, które reprezentowała, w polskim kontekście społeczno-polityczno-kulturowym okazały się szczególnie ważne dla czytelników. Pippi stała się bohaterką wyjątkową i ponadczasową – symbolem nonkonformizmu wobec władzy, „kontrkultury”, anarchizmu, feminizmu, itp. W pracy zajmę się tropieniem różnych form polskiego dyskursu, w jakich teksty Astrid Lindgren o Pończoszance funkcjonują. Analizie poddam następujące rodzaje dyskursu krytycznego: feministyczny, pedagogiczno-dydaktyczny, polityczny, dziecięcy, „genderowy” i „queerowy”. Zastanowię się także, który z dyskursów jest najsilniejszy w kulturze. Rozważania będę prowadzić w oparciu o funkcjonujące w kulturze polskiej teksty, które powstały na temat Pippi, Astrid Lindgren lub w jakiś sposób się do nich odnoszą. Niniejsza praca powstała dzięki inspiracji ze strony profesor Ewy Teodorowicz-Hellman, której bardzo dziękuję za poświęcony mi czas, liczne wskazówki w czasie pisania pracy i wszelką okazaną mi pomoc.

This study is based on the English translation of three well-known and beloved classics, The Emigrants, The people of Hemsö and The best of Pippi Longstocking. It examines what happens to language in the transition between the original language and the target language. The selected novels all consist of significant characteristics, which in the study are mentioned as linguistic nuances, and the goal with the study was to evaluate if the translators have managed to preserve and transmit the nuances into the English version. To determine if the translations can be described as good several theoretical concepts derived from Antonie Berman and Lawrence Venuti have been used. These concepts portray the many risks that translation can result in, i.e the fluency being disrupted by the replacement of the terms used in the original text etc. The study, which were implemented by a hermeneutic method, proved that the path between the original and target languages resulted in several significant changes in the linguistic nuances which in one way or another affected the reader's experiences. Some changes that have been detected happens when the translator tried to adopt the language to the audience of the foreign language meaning they had to distance himself from the linguistic nuances that allude to the Swedish culture and authoring style. Furthermore, the study has also proven that certain sequences in the original text differs significantly in relation to the translation because of the translator's deliberate choice  to  make  changes  regarding  for  example in  the expression  and the story. This study has also had a didactic approach based on the policy documents of the Swedish in upper secondary school. Based on the policy documents, which among other things should give students the opportunity to experience different perspectives and variations of the language, the study has analyzed how the selected novels and the translations of the same can be used in teaching to highlight new perspectives of the language. The study has been able to distinguish several changes that have occurred in the transition between the original and the translation, which could be of importance during discussions on how original texts are expressed within a new language and a new context.

The purpose of this study is to analyze two literary translations of Astrid Lindgren’s Pippi Långstrump (Lindgren, 1945) from Swedish into English.  The study compares the British and the American English translations of neologisms, nonce words and proper nouns.  The primary data chosen for this study are the Swedish children’s book Pippi Långstrump (1945), written by Astrid Lindgren, and its 1954 British translation, by Edna Hurup, as well as the 1977 American English translation, by Florence Lamborn.  The method used in this study is qualitative, and consists of an in-depth analysis of representative examples of neologisms, nonce words and proper nouns.  Three research questions aimed at finding out what translation procedures were used, whether there were any differences between the two translations, and whether there were any semantic changes in the two translations.  The conclusion is that the most common translation procedure used is equivalence.  The most distinguishing difference between the two translations is that the American English translation seems to stay more true to the original text, whereas the British translation has a greater respect for the target text reader, in the sense that it is more culturally adapted than the American English translation.  There were no major semantic changes in the samples from the two translations, with the exception of a few examples.  In conclusion, both translators manage to maintain the atmosphere of the original text.

<p>The purpose of this study is to analyze two literary translations of Astrid Lindgren’s <em>Pippi Långstrump </em>(Lindgren, 1945)<em> </em>from Swedish into English.  The study compares the British and the American English translations of neologisms, nonce words and proper nouns.  The primary data chosen for this study are the Swedish children’s book <em>Pippi Långstrump </em>(1945), written by Astrid Lindgren, and its 1954 British translation, by Edna Hurup, as well as the 1977 American English translation, by Florence Lamborn.  The method used in this study is qualitative, and consists of an in-depth analysis of representative examples of neologisms, nonce words and proper nouns.  Three research questions aimed at finding out what translation procedures were used, whether there were any differences between the two translations, and whether there were any semantic changes in the two translations.  The conclusion is that the most common translation procedure used is equivalence.  The most distinguishing difference between the two translations is that the American English translation seems to stay more true to the original text, whereas the British translation has a greater respect for the target text reader, in the sense that it is more culturally adapted than the American English translation.  There were no major semantic changes in the samples from the two translations, with the exception of a few examples.  In conclusion, both translators manage to maintain the atmosphere of the original text.<strong></strong></p><p><strong> </strong></p>

This essay aims to examine and work as an example for how one can discuss power and intersectionality in the classroom based on Astrid Lindgren’s book Pippi Longstocking. It also aims to examine if teachers could use the book as a starting point for working with other important questions about life and identity in the classroom. Analyses have been performed with an intersectional starting point. Matrixes, based on a system of points and categories of importance for power relations, have been made and used as a method for the analyses. The categories sexuality and ethnicity are often considered important for intersectional analyses, but because the book never really brings up any aspect of them, they were excluded from the analyses in the essay. Instead, many other important categories are discussed. The matrixes show that Pippi, from an intersectional point of view, should be subordinate in many situations. However, further analyses show that she, to the contrary, tends to always make herself more powerful than others. Her powerfulness would not be possible without her so called super powers, but her self confidence and attitude are also of great importance, since they allow her to take power. The essay shows that the complex book could work very well to help touch upon the equally complex subject of power and intersectionality, as well as upon other questions about life and identity, in the classroom.