No description available.

Η διακριτοποίηση των μερικών διαφορικών εξισώσεων (ΜΔΕ) αποτελεί κεντρικό βήμα στην αριθμητική τους επίλυση, και ως εκ τούτου είναι ένα από τα βασικά θέματα στα σύγχρονα μαθηματικά. Η μετάβαση από τη συνεχή ΜΔΕ στο αντίστοιχο διακριτό σύστημα μπορεί να γίνει με διάφορες αριθμητικές μεθόδους, ωστόσο δεν είναι όλες οι μέθοδοι εξίσου κατάλληλες και οφείλουμε πάντα να αναζητήσουμε την αρμόζουσα διακριτοποίηση για το εκάστοτε πρόβλημα. Στο 1ο κεφάλαιο γίνεται φανερό, μέσω του απλού παραδείγματος της λογιστικής εξίσωσης, πως μια αφελής διακριτοποίηση δύναται να αλλάξει δραματικά τη φύση του προβλήματος και των λύσεών του. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτεί η διατήρηση (πριν και μετά τη διακριτοποίηση) των συμμετριών και των αναλλοίωτων μεγεθών του προβλήματος. Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετάμε την περίπτωση της εξίσωσης sine-Gordon, εστιάζοντας στις σολιτονικές της λύσεις. Στο 2ο κεφάλαιο παρουσιάζεται αναλυτικά η εξίσωση αυτή. Στο 3ο κεφάλαιο μέσω δύο διαφορετικών μεθόδων διακριτοποίησης, δείχνουμε τί ακριβώς πρέπει να προσέξει κανείς έτσι ώστε να δέχεται και το διακριτό σύστημα σολιτονικές λύσεις. Ως γνωστόν οι σολιτονικές λύσεις οφείλουν να πληρούν την ιδιότητα να παραμένουν αναλλοίωτες, διατηρώντας την ταχύτητα και το πλάτος τους πριν και μετά την αλληλεπίδρασή τους. Στο 4ο κεφάλαιο παρουσιάζονται συνοπτικά τα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας ενώ συγκρίνουμε και τις δύο μεθόδους αριθμητικής επίλυσης που αναφέραμε. / The discretization of partial differential equations (PDEs) is a key step in their numerical solution, and therefore is one of the main issues in modern mathematics. The transition from continuous PDEs to their discrete counterparts can be done by various numerical methods, though not all methods are equally suitable; for this reason one should be careful to use an appropriate discretization method for each specific problem. In the first chapter it becomes clear, through the simple example of the logistic equation, that a naive discretization may dramatically change the nature of the problem and its solutions. Particular attention needs to be paid to the preservation (before and after the discretization) of the symmetries and invariant quantities of the problem. In the present work we study the case of the famous sine-Gordon equation, focusing on its soliton solutions. The second chapter presents a step-by-step derivation of the aforementioned equation. In the third chapter we show, by means of two different discretization schemes, which conditions must be met in order to guarantee that also the discrete system will admit soliton solutions. As is well known, soliton solutions are required to remain unchanged when they interact with each other, maintaining their speed and amplitude before and after the interaction. In the fourth chapter we summarize the conclusions of this work and draw a comparison between the two numerical schemes we have studied.

Three different aspects of the sinh-Gordon model are explored in this thesis. We begin, in chapter one, with a summary of the model and the necessary background. Chapter two studies the model with two boundary conditions. Two approaches are presented to investigate the reflection factors off the boundaries and the energy of the theory. In chapter three, perturbation theory is developed to study the theory with one general boundary condition. A contribution to the quantum reflection factor is obtained and compared with the result obtained for the special boundary condition. Chapters four and five investigate the supersymmetric extension of the model in the presence of a single boundary. Firstly, the classical limits of the supersymmetric reflection matrices are checked. The exact reflection factors are studied perturbatively up to the second order of the coupling constant. Secondly, the perturbation theory and the path integral formalism are employed in the supersymmetric model to study the quantum reflection factors. We conclude with a brief sixth chapter describing the outlook for further investigations.

In this thesis, we consider the massive field theories in 1+1 dimensions known as affine Toda quantum field theories. These have the special property that they possess an infinite number of conserved quantities, a feature which greatly simplifies their study, and makes extracting exact information about them a tractable problem. We consider these theories both in the full space (the bulk) and in the half space bounded by an impenetrable boundary at x = 0. In particular, we consider their fundamental objects: the scattering matrices in the bulk, and the reflection factors at the boundary, both of which can be found in a closed form. In Chapter 1, we provide a general introduction to the topic before going on, in Chapter 2, to consider the simplest ATFT—the sine-Gordon model—with a boundary. We begin by studying the classical limit, finding quite a clear picture of the boundary structure we can expect in the quantum case, which is introduced in Chapter 3. We obtain the bound-state structure for all integrable boundary conditions, as well as the corresponding reflection factors. This structure turns out to be much richer than had hitherto been imagined. We then consider more general ATFTs in the bulk. The sine-Gordon model is based on a(^(1))(_1), but there is an ATFT for any semi-simple Lie algebra. This underlying structure is known to show up in their S-matrices, but the path back to the parameters in the Lagrangian is still unclear. We investigate this, our main result being the discovery of a "generalised bootstrap" equation which explicitly encodes the Lie algebra into the S-matrix. This leads to a number of new S-matrix identities, as well as a generalisation of the idea that the conserved charges of the theory form an eigenvector of the Cartan matrix. Finally our results are summarised in Chapter 5, and possible directions for further study are highlighted.

This thesis is concerned with solitons (solutions of certain nonlinear partial differential equations) in certain cases when the underlying space is either a lattice or curved. Chapter 2 of the thesis is concerned with the outcome of collisions between a kink (a 1-dimensional soliton) and an antikink for certain topological discrete (TD) systems. The systems considered are the TD sine-Gordon and the TD ø(^4) For the TD sine-Gordon system it is found that the kink can support an internal shape mode which plays an important role during the collisions. In particular, this mode can be excited during collisions and this leads to spectacular resonance effects. The outcome of any particular collision has sensitive dependence on the initial conditions and could be either a trapped kink-antikink state, a "reflection" or a "transmission”. Such resonance effects are already known to exist for the conventional discrete ø(^4) system, and the TD ø(^4) system is no different, though the results for the two are not entirely similar. Chapter 3 considers the question of the existence of explicit travelling kink solutions for lattice systems. In particular, an expression for such a solution for the integrable lattice sine-Gordon system is derived. In Chapter 4, by reducing the Yang-Mills equations on the (2 + 2)-dimensional ultrahyperbolic space-time, an integrable Yang-Mills-Higgs system on (2 + 1) dimensional de Sitter space-time is derived. It represents the curved space-time version of the Bogomolny equations for monopoles on R(^3) . Using twister methods, various explicit solutions with gauge groups U(l) and SU(2) are constructed. A multi-solution SU(2) solution is also presented.

The theory describing the scaling properties of quantum field theory is introduced. The symmetry principles behind scale and conformal transformations are reviewed together with the renormalisation group. A method for improving perturbative calculations of physical quantities in the infra-red limit is developed using general analyticity properties valid for all unitary quantum field theories. The infra-red limit of a physical quantity is shown to equal the limiting value of the Borel transform in a complex scale parameter, where the order of the Borel transform is related to the domain of analyticity. It is shown how this general result can be used to improve perturbative calculations in the infra-red limit. First, the infra-red central charge of a perturbed conformal field theory is considered, and for the unitary minimal models perturbed by ɸ(1,3) the developed approximation is shown to be very close to the exact results by improving only a one loop perturbation. The other example is the infra-red limit of the critical exponents of x(^4) theory in three dimensions, where our approximation is within the limits of other approximations. The exact renormalisation group equation is studied for a theory with exponential interactions and a background charge. It is shown how to incorporate the background charge, and using the operator product expansion together with the equivalence between the quantum group restricted sine-Gordon model and the unitary minimal models perturbed by ɸ(1,3), the equation obtained is argued to describe the flow between unitary minimal models. Finally, a semi-classical approximation of the low energy limit of a bosonic membrane is studied where the action is taken to be the world-volume together with an Einstein-Hilbert term. A solution to the linearized equations of motion is determined describing a membrane oscillating around a flat torus.

In Introduction, we review integrable and topological solitons. In Numerical Methods, we describe how to minimize functionals, time-integrate configurations and solve eigenvalue problems. We also present the Simulated Annealing scheme for minimisation in solitonic systems. In Classical Aspects, we analyse the effect of the potential term on the structure of minimal- energy solutions for any topological charge n. The simplest holomorphic baby Skyrme model has no known stable minimal-energy solution for n > 1. The one-vacuum baby Skyrme model possesses non-radially symmetric multi-skyrmions that look like 'skyrmion lattices' formed by skyrmions with n = 2. The two-vacua baby Skyrme model has radially symmetric multi- skyrmions. We implement Simulated Annealing and it works well for higher order terms. We find that the spatial part of the six-derivative term is zero. In Quantum Aspects, we find the first order quantum mass correction for the Ф(^4) kink using the semi-classical expansion. We derive a trace formula which gives the mass correction by using the eigenmodes and values of the soliton and vacuum perturbations. We show that the zero mode is the most important contribution. We compute the mass correction of Ф(^4) kink and Sine-Gordon numerically by solving the eigenvalue equations and substituting into the trace formula.

The main focus of my dissertation is the Modified Stochastic Sine-Gordon Equation: utt = 2uxx − ut − sin(|u|^(&gamma)) + b(u, du/dt)dW/dt where &gamma > 0 is the parameter of the power of non-linearity, &delta &ge 0 is the magnitude of non-linearity, &alpha> 0 be the damping parameter, and &sigma the diffusion intensity, on one dimensional domain. We analyze the properties of the solution of the SPDE by the eigenfunctions approach allowing us to truncate the infinite-dimensional stochastic system (i.e the SDEs of Fourier coefficients related to the SPDE), to control its energy, existence, uniqueness, continuity and stability. The analysis relies on the investigation of expected Lyapunov functional of the energy in terms of all system-parameters. We simulate the model with respect to all system-parameters to visualize our conclusions.

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η σύνδεση της μοντέρνας θεωρίας σολιτονίων με την κλασική διαφορική γεωμετρία. Ειδικότερα, αρχίζουμε με ένα εισαγωγικό μέρος, όπου παραθέτουμε τις βασικές έννοιες που αφορούν: α) Τις λύσεις μη-γραμμικών μερικών διαφορικών εξισώσεων (ΜΔΕ) που ονομάζονται σολιτόνια (solitons) και β) Την γεωμετρία των ομαλών καμπυλών και επιφανειών του Ευκλείδειου χώρου). Ακολουθεί, το δεύτερο και κύριο μέρος, στο οποίο μελετάμε την σχέση τριών χαρακτηριστικών μη-γραμμικών εξισώσεων εξέλιξης, της εξίσωσης sine-Gordon, της τροποποιημένης εξίσωσης Korteweg de Vries (mKdV) και της μη γραμμικής εξίσωσης Schrödinger (NLS), με την θεωρία καμπυλών και επιφανειών. Αναλυτικότερα, στο πρώτο μέρος και πιο συγκεκριμένα στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζουμε μια ιστορική αναδρομή στην έννοια του σολιτονίου. Στην συνέχεια αναζητούμε κυματικές-σολιτονικές λύσεις για τις εξισώσεις KdV και NLS. Κλείνουμε παραθέτοντας τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μια μη γραμμική εξίσωση είναι ολοκληρώσιμη. Επιλέγουμε να αναλύσουμε δύο από αυτές τις προϋποθέσεις, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα παραδείγματα, ενώ, για τις άλλες δύο, περιοριζόμαστε σε μια συνοπτική περιγραφή . Στο δεύτερο κεφάλαιο του εισαγωγικού μέρους γίνεται μια εκτενής αναφορά σε θεμελιώδεις έννοιες της διαφορικής γεωμετρίας. Πιο συγκεκριμένα, οι έννοιες αυτές σχετίζονται με την θεωρία καμπυλών και επιφανειών και για ορισμένες από αυτές παρουσιάζουμε κάποια αντιπροσωπευτικά παραδείγματα. Ακολουθεί το κύριο μέρος και ειδικότερα το πρώτο κεφάλαιο, στο οποίο, μελετώντας υπερβολικές επιφάνειες, καταλήγουμε σε ένα κλασικό μη γραμμικό σύστημα εξισώσεων. Είναι αυτό που οφείλουμε στον Bianchi και το οποίο ενσωματώνει τις εξισώσεις Gauss-Mainardi-Codazzi. Στην συνέχεια, περιοριζόμαστε στις ψευδοσφαιρικές επιφάνειες και έτσι καταλήγουμε στην εξίσωση sine-Gordon. Ακολουθεί η ενότητα 1.2, στην οποία βρίσκουμε τον μετασχηματισμό auto-Bäcklund για την εξίσωση sine-Gordon και περιγράφουμε την γεωμετρική διαδικασία για την κατασκευή ψευδοσφαιρικών επιφανειών. Στην ενότητα 1.3, χρησιμοποιώντας τον παραπάνω μετασχηματισμό Bäcklund, καταλήγουμε στο Θεώρημα Αντιμεταθετικότητας του Bianchi. Συνεχίζουμε με την ενότητα 1.4, στην οποία παρουσιάζουμε ψευδοσφαιρικές επιφάνειες, οι οποίες αντιστοιχούν σε σολιτονικές λύσεις της εξίσωσης sine-Gordon. Πιο αναλυτικά, στην υποενότητα 1.4.1 κατασκευάζουμε την ψευδόσφαιρα του Beltrami, η οποία αντιστοιχεί στην στάσιμη μονο-σολιτονική λύση. Στην υποενότητα 1.4.2 μελετάμε το ελικοειδές που δημιουργείται από την έλκουσα καμπύλη, δηλαδή την επιφάνεια Dini, την οποία και κατασκευάζουμε. Ακολουθεί η υποενότητα 1.4.3, όπου, χρησιμοποιώντας το θεώρημα μεταθετικότητας, καταλήγουμε στην λύση δύο-σολιτονίων για την εξίσωση sine-Gordon και συνεχίζουμε με την υποενότητα 1.4.4, όπου κατασκευάζουμε περιοδικές λύσεις των δύο-σολιτονίων γνωστές ως breathers. Στο δεύτερο κεφάλαιο μελετάμε την κίνηση συγκεκριμένων καμπυλών και επιφανειών, οι οποίες οδηγούν σε σολιτονικές εξισώσεις. Ειδικότερα, στην ενότητα 2.1 καταλήγουμε στην εξίσωση sine-Gordon μέσω της κίνησης μιας μη-εκτατής καμπύλης σταθερής καμπυλότητας ή στρέψης. Ακολουθεί η ενότητα 2.2, όπου η εξίσωση sine- Gordon προκύπτει ως η συνθήκη συμβατότητας για το 2 2 γραμμικό σύστημα AKNS. Στην συνέχεια, στην ενότητα 2.3 ασχολούμαστε με την κίνηση ψευδοσφαιρικών επιφανειών. Πιο συγκεκριμένα, στην υποενότητα 2.3.1 συνδέουμε την κίνηση μιας ψευδοσφαιρικής επιφάνειας με ένα μη αρμονικό μοντέλο πλέγματος, το οποίο ενσωματώνει την εξίσωση mKdV. Επιπλέον, στην υποενότητα 2.3.2 δείχνουμε ότι η καθαρά κάθετη κίνηση μιας ψευδοσφαιρικής επιφάνειας, παράγει το κλασικό σύστημα Weingarten. Ολοκληρώνουμε την ενότητα 2.3 με την κατασκευή των μετασχηματισμών Bäcklund τόσο για το μοντέλο πλέγματος, όσο και για το σύστημα Weingarten. Το κεφάλαιο κλείνει με την ενότητα 2.4, όπου μέσω της κίνησης μιας μη εκτατής καμπύλης μηδενικής στρέψης, καταλήγουμε στην εξίσωση mKdV. Στην συνέχεια μελετάμε την κίνηση των επιφανειών Dini και τελικά κατασκευάζουμε επιφάνειες που αντιστοιχούν στο τριπλά ορθογώνιο σύστημα Weingarten. Στο τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο επικεντρωνόμαστε στην εξίσωση NLS. Πιο συγκεκριμένα, στην ενότητα 3.1 καταλήγουμε στην εξίσωση NLS μ’ έναν καθαρά γεωμετρικό τρόπο. Επιπλέον, κατασκευάζουμε επιφάνειες, οι οποίες αντιστοιχούν στην μονο-σολιτονική λύση της εξίσωσης NLS και παρουσιάζουμε γι’ αυτές κάποιες γενικές γεωμετρικές ιδιότητες. Το κεφάλαιο 3 ολοκληρώνεται με την ενότητα 3.3 όπου αρχικά λαμβάνουμε ακόμη μια φορά την εξίσωση NLS, χρησιμοποιώντας την μελέτη στην κινηματική των Marris και Passman. Κλείνουμε και αυτό το κεφάλαιο με τον auto- Bäcklund μετασχηματισμό για την εξίσωση NLS και επιπλέον παρουσιάζουμε χωρικά περιοδικές λύσεις της, γνωστές ως smoke-ring (δαχτυλίδι-καπνού). / The aim of this diploma thesis is to find a connection between modern soliton theory and classical differential geometry. More particularly, we begin with an introductory section, where we present the basic concepts regarding soliton equations and the geometry of smooth curves ans surfaces. This is followed by the main body of the thesis, which focuses on three partial differential equations, namely, the sine-Gordon equation, the modified Korteweg de Vries equation (mKdV) and the nonlinear Scrödinger equation (NLS), and their connection to the theory of curves and surfaces. The first introductory chapter is a historical overview of the notion of solitons. We then seek travelling wave solutions for the KdV and NLS equations. Closing, we quote the conditions under which a nonlinear equation is integrable. We choose to analyze in detail two of these conditions while we settle for a brief description of the other two. The second chapter is an extensive report on fundamental concepts of differential geometry, namely, those associated with the theory of curves and surfaces in Euclidean three-dimensional space, and we present some representative examples. Chapter 1 of the main part, opens with the derivation of a classical nonlinear system which we owe to Bianchi and embodies the Gauss-Mainardi-Codazzi equations. We then specialise to pseudospherical surfaces and produce the sine-Gordon equation. Section 1.2 includes the derivation of the auto-Bäcklund transformation for the sine-Gordon equation along with the geometric procedure for the construction of pseudospherical surfaces. In section 1.3, we use the above transformation to conclude to Bianchi’s Permutability Theorem. We continue to section 1.4, where we present certain pseudospherical surfaces. These surfaces correspond to solitonic solutions of the sine- Gordon equation, i.e. in subsection 1.4.1 we construct the pseudosphere which corresponds to the stationary single soliton solution. Also, in subsection 1.4.2 we examine the helicoid that is created by the tractrix, namely, the Dini surface. In section 1.4.3, by use of Bianchi’s Permutability Theorem, we end up in the two-soliton solution for the sine-Gordon equation and continue in the next subsection, where we present periodic two-soliton solutions, known as breathers. In Chapter 2, we show how certain motions of curves and surfaces can lead to solitonic equations. More precisely, in section 2.1, we arrive at the sine-Gordon equation, through the motion of an inextensible curve of constant curvature or torsion. Then, section 2.2 displays how the sine-Gordon equation arises as the compatibility condition for the linear 2 2 AKNS system. In section 2.3 we study the movement of pseudospherical surfaces. In particular, we connect, in subsection 2.3.1, the motion of a pseudospherical surface to a continuum version of an unharmonic lattice model, which encorporates the mKdV equation. Moreover, in subsection 2.3.2, we show that a purely normal motion of a pseudospherical surface produces the classical Weingarten system. We conclude section 2.3 by constructing the Bäcklund transformation both for the lattice model and the Weingarten system. The chapter ends with section 2.4, where through the motion of an inextensible curve of zero torsion, we produce the mKdV equation. Furthermore, we investigate the motion of Dini surfaces and, finally, construct surfaces corresponding to the triply orthogonal Weingarten system. The third and final chapter focuses on the NLS equation. In section 3.1 we produce the NLS equation through a purely geometric manner. We then construct surfaces, that correspond to the single-soliton solution of this equation, and also present certain general geometric properties of them. We conclude the final chapter with the auto-Bäcklund transformation for the NLS equation and the presentation of spatially periodic solutions, known as smoke-ring.

No description available.