Thesis (M.A.)--Georgia State University, 2006. / Mode of access: World Wide Web. Title from title screen. Pearl A. McHaney, committee chair; Thomas L. McHaney, Margaret Mills, committee members. Electronic text (83 p.) : digital, PDF file. Description based on contents viewed Apr. 16, 2007. Includes bibliographical references (p. 74-78).

Women’s sexual victimization is perceived as a one sided problem that emphasizes women’s choices and neglect men’s accountability. Rape myths support an explanation of rape that allows women to remain fearful of sexual victimization. This thesis questions whether contemporary websites regarding women’s safety reinforce rape myths. Components of rape myths include the idea that women’s safety is her responsibility alone, echo traditional gender role expectations, perpetuate dependence on others and security products, and suggest that women’s fear of victimization is normal. A content analysis of thirteen websites regarding women’s safety is the subject of this study. Findings suggest that websites regarding women’s safety are perpetuating components of rape myths through safety suggestions. Key / UOIT

This essay comprises a study of the bridal crowns of Tjust, with respect to their national history, concept and aspect of mythological symbol. The tradition of bearing the parochial bridal crown is closely associated with religious medieval politics, and has also come to include elements of superstition and folklore. Attention is paid to these aspects dealing with the position of the bridal crown within current forms of tradition and culture and the impact on brides of this day and age. As the tradition of Church-owned bridal crowns is intrinsic to this country, and especially in the area of which Tjust is a part, possible solutions to the continued tradition are investigated.

Thesis (Ph. D.)--University of Notre Dame, 2009. / Thesis directed by Stephen H. Watson and Stephen Gersh for the Department of Philosophy. "December 2009." Includes bibliographical references (leaves 238-242).

Thesis (D. Min.)--Catholic Theological Union at Chicago, 2002. / Vita. Includes abstract. Includes bibliographical references (leaves 179-190).

Thesis (Ph. D.)--University of Washington, 2003. / Vita. Includes bibliographical references (leaves 83-88).

Thesis (M. Phil.)--University of Hong Kong, 1978.

This study explores how Asian Americans’ educational aspirations are different from other racial groups as well as uncovers differences among Asian American subgroups. This study developed a hypothesized model on the formation of educational aspiration. Among factors affecting educational aspirations that were derived from the literature review, students’ academic effort and performance, students’ perceived academic self-efficacy, and support received from students’ significant others were hypothesized to have direct effects on students’ educational aspirations. In addition, students’ perceived self-efficacy and academic effort were hypothesized to have indirect effects on students’ educational aspirations through students’ academic performance. Students’ demographic and socio-economic characteristics were controlled to examine if they had any direct and indirect effects on educational aspirations. In order to test validity of the hypothesized model on educational aspiration, this study adopted structural education modeling (SEM) to analyze the High School Longitudinal Study of 2009 (HSLS:09). As a result, the hypothesized model was confirmed because of its adequate model fit. In addition, this study found that Asian American students’ educational aspirations were different from other racial groups. First, neither academic effort nor performance affects Asian Americans’ educational aspirations whereas both affect aspirations significantly in the entire sample. Second, there was a positive effect of academic self-efficacy on Asian Americans’ educational aspirations whereas efficacy did not affect aspirations in the entire sample. Third, there was a positive effect of support with college information from significant others on Asian Americans’ aspirations, which was not statistically significant in the results of the entire sample. This indicates that Asian American students’ educational aspirations are more influenced by subjective or perceived factors such as academic self-efficacy and support with college information received from significant others, rather than objective indicators such as academic performance and academic effort. Moreover, there are differences in aspirations by Asian American ethnic subgroups even after controlling for other variables. Compared to Filipino Americans, all other four Asian American subgroups show significantly higher educational aspirations. The findings of this study help to understand how high school students’ educational aspirations are formed in general by examining the conceptual model with the entire data. In addition, the findings help to fill the gap in the literature about debunking the model minority myth about Asian American students by proving that they are heterogeneous. / text

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι, από τη μια, η ανάδειξη της ιδιαίτερης σχέσης του Πιέρ Πάολο Παζολίνι με την έννοια του μύθου, η οποία αποτελεί ισχυρό συστατικό του συνολικού καλλιτεχνικού έργου του Ιταλού δημιουργού, και, από την άλλη, η μελέτη της έμπρακτης χρήσης της προαναφερόμενης έννοιας από τον ίδιο στο χώρο του θεάτρου και, πιο συγκεκριμένα, στο αρχαιόθεμο δραματικό του κείμενο Πυλάδης στο πλαίσιο της λογοτεχνικής έννοιας της πρόσληψης. Για το λόγο αυτό, στην εργασία αυτή, κρίνεται σκόπιμη, αφενός, η εξέταση της συνολικής καλλιτεχνικής παραγωγής του Παζολίνι, ξεκινώντας από τα πρωτόλεια έργα, στα οποία η έννοια του μύθου εντοπίζεται στο σύγχρονο, για τον καλλιτέχνη, επαρχιώτικο πολιτισμό, κυρίως, της Νότιας Ιταλίας, φτάνοντας μέχρι τα ώριμα έργα του που είναι καθαρά εμπνευσμένα από τον αρχαιοελληνικό μύθο, και, αφετέρου, η εκτενής δραματουργική ανάλυση του Πυλάδη μέσα από την παράθεση μιας αρκετά επαρκούς ποσότητας αποσπασμάτων του δραματικού κειμένου, από τη στιγμή που το έργο παραμένει αμετάφραστο και, άρα, άγνωστο ακόμα και σήμερα στη χώρα μας. Σύμφωνη με την προαναφερόμενη στοχοθεσία είναι η δομή της παρούσας εργασίας, η οποία στο πρώτο μέρος της πραγματεύεται την έννοια του μύθου στο καλλιτεχνικό έργο του Παζολίνι, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από τους ποικίλους επικοινωνιακούς κώδικες του Ιταλού καλλιτέχνη, με σκοπό να αναδειχθεί περισσότερο αυτός του θεάτρου. Το δεύτερο μέρος της εργασίας ασχολείται με τη διακειμενική προσέγγιση του μυθικού προσώπου του Πυλάδη σε δραματουργικό επίπεδο, μια διαδικασία απαραίτητη για να μπορέσει κανείς να παρακολουθήσει καλύτερα, τόσο το τρίτο και τελευταίο μέρος της, το οποίο περιλαμβάνει τη δραματουργική ανάλυση του Πυλάδη, όσο και τον Επίλογο, στον οποίο περιέχονται τα πορίσματα της συγκεκριμένης έρευνας, στο επίπεδο της πρόσληψης από το θεατή και αναγνώστη. / Questa tesi tratta il rapporto di Pier Paolo Pasolini con il concetto del mito e del teatro, approfondendo più specificamente nella sua opera teatrale "Pilade".

Στην παρούσα εργασία θα διερευνηθεί η διακειμενική σχέση του αρχετυπικού μύθου της Φαίδρας με το θεατρικό έργο Φαίδρα (1911) του Miguel de Unamuno (Μιγκέλ ντε Ουναμούνο), το ποίημα Φαίδρα (1923) της Marina Tsvetaeva (Μαρίνα Τσβετάγιεβα) και το θεατρικό έργο Ιππόλυτος Καλυπτόμενος (1997) του Βασίλη Παπαγεωργίου, έργα που βασίστηκαν στο συγκεκριμένο λογοτεχνικό μύθο. Στόχος, λοιπόν, της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του τρόπου πρόσληψης του αρχετυπικού μύθου, όπως αυτός παρουσιάστηκε στην τραγωδία του Ευριπίδη, από τους τρεις μεταγενέστερους δημιουργούς και ο βαθμός της διακειμενικότητας του μύθου με τα σύγχρονα έργα, μέσω της ανάδειξης των ομοιοτήτων και διαφορών των ηρωίδων με το αρχαιοελληνικό τους πρότυπο. Επίσης, θα διερευνηθεί το πώς ανασημασιοδοτείται η γυναικεία μορφή της Φαίδρας στο αντίστοιχο κάθε φορά περιβάλλον, διότι, όπως αναφέρει ο Σιαφλέκης: «Το μυθικό πρόσωπο είναι αυτό που καθορίζει τη λειτουργία της μυθοπλασίας, που όπως είναι φυσικό διαφέρει ανάμεσα σε συγγραφείς, σε εποχές και λογοτεχνικά είδη». Το τελευταίο προς εξέταση έργο, ο Ιππόλυτος Καλυπτόμενος του Βασίλη Παπαγεωργίου, διαλέγεται στενά με τα ελάχιστα σωζόμενα αποσπάσματα του Ιππόλυτου Καλυπτόμενου του Ευριπίδη και επομένως θα προσπαθήσω να εντοπίσω τα στοιχεία πρόσληψης και διακειμενικότητας που υπάρχουν ανάμεσα στο διακείμενο και το αντίστοιχο υπερκείμενό του. Επιπλέον σε κάθε ένα από τα έργα θα εξεταστεί η διατήρηση ή μη των μυθημάτων και των μοτίβων ή η τροποποίηση αυτών, ώστε να αναδειχθεί πιο ξεκάθαρα η διακειμενική σχέση των έργων με το αρχέτυπό τους. / This paper aims to investigate the intertextual relationship of the archetypal myth of Phaedra in the play Phaedra (1911) of Miguel de Unamuno,in the poem Phaedra (1923) of Marina Tsvetaeva and the play Hippolytus Kalyptomenos (1997) of Vasilis Papageorgiou, projects based on this literary legend.