Spelling suggestions: "subject:"etheses -- bindustrial engineering"" "subject:"etheses -- 0industrial engineering""
51 |
Assessing the innovation capability of a research institutionVisser, J. D. 03 1900 (has links)
Thesis (MScEng (Industrial Engineering))--University of Stellenbosch, 2011. / ENGLISH ABSTRACT: The evolution of the university’s role in national innovation systems has lately received increasing
attention in international academic circles, with emphasis on its role in stimulating and sustaining
national and regional economic growth. Universities in leading economies have adopted economic
development as a third mission, along with the traditional objectives of teaching and research,
directly leading to the inception of a technology transfer facilitator as an institutional unit.
Translating this mission shift into the context of the Innovation Life Cycle, it seems that universities
are involved in a larger part of the innovation process, rather than simply supplying inputs for the
innovation funnel of industry. The subsequent need to gain maximum value from research has led
innovation management practitioners to consider ways in which the innovation capability of
universities can be improved.
Several approaches have been documented to improve the performance of a university’s
technology transfer office as an isolated entity. Most of these studies, however, have neglected to
consider the technology transfer office in the context of the organisation-wide innovation process.
The aim of this research is therefore to evaluate the innovation capability of a research institution
to enable the improvement of their research commercialisation system.
As a foundation the state of research commercialisation, innovation, and the relationship between
the two are investigated. This process resulted in the validation that research commercialisation
can be modelled by utilising an innovation model.
The Innovation Capability Maturity Model version 2 (ICMMv2) of Essmann (1) is subsequently
investigated with the aim of applying the model. This in turn leads to the application of the
Innovation Capability Improvement Methodology accompanying the ICMMv2 in case study format
on Stellenbosch University.
The results obtained from the case study are presented in terms of the strengths and weaknesses
of the innovation capability of the University. The results were found to be an accurate description
of the current issues in the commercialisation system at Stellenbosch University. The latter was
validated by individuals tasked with the execution of the research commercialisation process at the
University.
This, in turn, validates the use of the Innovation Capability Maturity Model for the identification of
any aspects that need improvement in order to streamline a university’s research
commercialisation efforts. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die evolusie van die universiteit se rol in nasionale innovasie stelsels kry toenemend aandag in
internasionale akademiese kringe. Dit beklemtoon universiteite se rol in die stimulering en
handhawing van nasionale en plaaslike ekonomiese groei. Universiteite in voorste ekonomieë het
ekonomiese ontwikkeling aangeneem as 'n derde missie, saam met die tradisionele missies van
onderrig en navorsing. Dit het direk gelei tot die inlywing van ‘n tegnologie-oordrag fasiliteerder as
'n institusionele eenheid.
Die verskuiwing van missie in die konteks van die Innovasie lewensiklus, dui daarop dat
universiteite betrokke raak in 'n groter deel van die innovasie proses, eerder as om net die
verskaffer van insette vir die innovasie tregter van die industrie te wees. Die daaropvolgende
vereiste om maksimum waarde te verkry uit navorsing, het veroorsaak dat innovasie bestuur
praktisyns verskeie maniere ondersoek waarop die innovasie vermoë van universiteite verbeter
kan word.
Verskeie benaderings om die prestasie van 'n universiteit se tegnologie-oordrag eenheid as 'n
geïsoleerde entiteit te verbeter, is gedokumenteer. Die meeste van hierdie studies het egter
nagelaat om die tegnologie-oordrag eenheid te oorweeg in die konteks van die organisasie-wye
innovasie proses. Die doel van hierdie navorsing is dus om die innovasie vermoë van 'n
navorsingsinrigting te evalueer om die verbetering van hul navorsing kommersialisering stelsel
moontlik te maak.
As 'n basis word die stand van navorsing kommersialisering, innovasie en die verhouding tussen
die twee ondersoek. Hierdie proses het gelei tot die validasie dat navorsing kommersialisering
gemodelleer kan word deur middel van 'n innovasie model.
Daarna is die Innovation Capability Maturity Model weergawe 2 (ICMMv2) van Essmann(1)
ondersoek om ten einde die model toe te pas. Dit word gevolg deur die uitvoering van die
Innovation Capability Improvement metodologie, as deel van die ICMMv2, op die Universiteit van
Stellenbosch, in ‘n gevallestudie-formaat.
Die resultate wat verkry is uit die gevallestudie word in terme van sterk en swak punte met
betrekking tot die innovasie vermoë van die Universiteit bespreek. Die resultate is bevind om 'n
akkurate beskrywing van die huidige kwessies in die kommersialiseringstelsel by die Universiteit
van Stellenbosch te wees. Dit is dan ook bevestig deur sekere individue gemoeid met die
uitvoering van die navorsing kommersialiseringproses by die Universiteit.
Dit op sy beurt, bekragtig die gebruik van die ICMMv2 vir die identifisering van die aspekte wat
verbeter moet word om 'n universiteit se navorsing kommersialiseringpoging vaartbelyn te maak.
|
52 |
An information system to support telemedicine projects in South AfricaVan Zyl, Alwyn 12 1900 (has links)
Thesis (MEng)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: Telemedicine is a rapidly developing field in the medical sector that utilises modern day technology to provide improved health services to rural and remote areas. Telemedicine can also provide specialist support and remote consultation to facilities where there is a lack of resources. In South Africa, where a large percentage of the population live in rural and remote areas, telemedicine has the potential to alleviate the burden on national health resources, whilst improving the quality of healthcare.
Various telemedicine projects have been piloted in South Africa from its inception in 1998, with the primary objective being to address the inequalities of healthcare delivery in South Africa. Most of these projects did not get past their initial pilot phase. It is often difficult to determine the factors that contribute to a telemedicine project’s success or demise, due to the unavailability of documentation for projects.
The purpose of this research project is to contribute towards sustained implementation of telemedicine projects, by assisting the Medical Research Council (MRC) in their current efforts. This has been done through the development of an information management system which can record and store relevant information regarding telemedicine projects in South Africa. The system allows users to document telemedicine projects, whilst also giving them access to technical- and descriptive information.
A total of 102 projects from the international academic domain were used to perform a meta-study, in order to determine the nature of telemedicine projects. Articles documenting various telemedicine projects were selected from the Journal of Telemedicine and Telecare. The telemedicine process data was then extracted and uploaded from these articles to the first version of the information system developed in this thesis. The meta-study was also used as the first phase of verification for the information system being developed.
Changes were made to the information system after the meta-study was completed. These changes included alterations to the database and the interface of the information system. Additional tables were added to the database of the information system, to store the data required by the MRC, in order to document telemedicine projects in South Africa.
The verification of the information system consisted of two testing phases. The first testing phase, the alpha test, was performed as part of the meta-study. The second testing phase was conducted after changes were incorporated into the information system, as necessitated by the alpha test and meta-study. In this phase of testing users could access the information system via the Internet.
The information system was validated in two phases. Firstly it was shown that the information system met the objectives set out for this project. Secondly it was shown that the information system has the capacity to assist in planning, development, implementation, and research through retrospectively examining two telemedicine projects in which Dr. Sam Surka (senior scientist and clinical manager at the MRC) was involved.
Outcomes of the project indicated that the information system is a useful tool for identifying similar telemedicine projects, and for assisting stakeholders in telemedicine projects.
Finally the research process was reflected upon to identify future work in terms of collecting telemedicine process data, as well as the assistance of telemedicine research within the South African context / AFRIKAANSE OPSOMMING: Telemedisyne is 'n vinnig ontwikkelende veld in die mediese sektor wat gebruik maak van moderne tegnologie om verbeterde gesondheidsdienste te verskaf aan landelike en afgeleë gebiede. Telemedisyne kan ook spesialis-ondersteuning en afstandsraadgewing bied aan fasiliteite waar daar 'n gebrek aan hulpbronne is. In Suid-Afrika, waar 'n groot persentasie van die bevolking in landelike en afgeleë gebiede woon, het telemedisyne die potensiaal om die las te verlig op nasionale gesondheid hulpbronne, asook die gehalte van gesondheidsorg te verbeter.
Verskeie telemedisyne projekte is in Suid-Afrika geloods vanaf 1998, met die primêre doel om die ongelykhede van gesondheidsorg in Suid-Afrika aan te spreek. Meeste van hierdie projekte het egter nie voortbestaan na hul aanvanklike proeffase nie. Dit is dikwels moeilik om die bydraende faktore te bepaal wat 'n telemedisyne projek se sukses of ondergang veroorsaak, as gevolg van die onbeskikbaarheid van dokumentasie vir die projekte.
Die doel van hierdie navorsingsprojek is om ‘n bydrae te lewer tot die volhoubare implementering van telemedisyne projekte deur hulp te verleen aan die Mediese Navorsingsraad (MNR) se huidige ondernemings. Dit is gedoen deur 'n inligtingstelsel te ontwikkel wat relevante inligting opneem en stoor ten opsigte van telemedisyne projekte in Suid-Afrika. Die stelsel laat gebruikers toe om telemedisyne projekte te dokumenteer, asook toegang te bekom tot tegniese en beskrywende inligting.
'n Totaal van 102 projekte van die internasionale akademiese omgewing is gebruik om 'n meta-studie uit te voer ten einde die aard van telemedisyne projekte te bepaal. Artikels wat verskeie telemedisyne projekte dokumenteer is gekies uit die “Journal of Telemedicine and Telecare”. Die telemedisyne proses data is vanuit hierdie artikels onttrek en opgelaai na die eerste weergawe van die inligtingstelsel wat in hierdie tesis ontwikkel is. Die meta-studie is ook gebruik as die eerste fase van verifikasie vir die inligting stelsel wat ontwikkel word.
Veranderinge was aangebring aan die inligtingstelsel na die meta-studie voltooi was. Hierdie veranderinge sluit in die uitbreiding van die databasis en die koppelvlak van die inligtingstelsel. Addisionele tabelle is bygevoeg tot die databasis van die inligtingstelsel om die addisionele data te stoor soos vereis deur die Mediese Navorsingsraad (MNR), ten einde die telemedisyne projekte in Suid-Afrika te dokumenteer. Die verifikasie van die inligtingstelsel bestaan uit twee toets fases. Die eerste toetsfase, die alfa toets, was uitgevoer as deel van die meta-studie. Die tweede toetsfase was uitgevoer na veranderinge aan die inligtingstelsel gemaak is, soos genoodsaak deur die alfa toets en meta-studie. In hierdie toetsfase kon gebruikers toegang tot die inligtingstelsel kry deur die Internet.
Die inligtingstelsel was bekragtig in twee fases. Eerstens, dit is aangetoon dat die inligtingstelsel die doelwitte bereik het, soos uiteengesit vir hierdie projek. Tweedens was aangetoon dat die inligtingstelsel die vermoë het om te help met die beplanning, ontwikkeling, implementering, en navorsing deur twee telemedisyne projekte te ondersoek waarin Dr. Sam Surka (senior wetenskaplike en kliniese bestuurder by die MNR) betrokke was.
Uitkomste van die projek het aangedui dat die inligtingstelsel 'n nuttige hulpmiddel is vir die identifisering van soortgelyke telemedisyne projekte, terwyl dit ook belanghebbendes van telemedisyne projekte ondersteun.
Ten slotte was daar besin oor die navorsingsproses om toekomstige werk te identifiseer in terme van die versameling van telemedisyne proses data, asook die ondersteuning van telemedisyne navorsing binne die Suid-Afrikaanse konteks.
|
53 |
Developing a tool for project contingency estimation in Eskom Distribution Western Cape Operating UnitVan Niekerk, Mariette 12 1900 (has links)
Thesis (MScEng)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: Construction projects are risky by nature, with many variables a ecting their outcome.
A contingency cost and duration are allocated to the budget and schedule
of a project to provide for the possible impact of risks.
To enable the management of project-related risk on a portfolio level, contingency
estimation must be performed consistently and objectively. The current
project contingency estimation method used in the capital program management
department of Eskom Distribution Western Cape Operating Unit is not standardised,
and is based solely on expert opinion. The aim of the study was to
develop a contingency estimation tool to decrease the in
uence of subjectivity on
contingency estimation methods throughout the project lifecycle so as to enable
consistent project risk re
ection on a portfolio level.
From a review of contingency estimation approaches in literature, a hybrid
method combining neural network analysis of systemic risks and expected value
analysis of project-speci c risks was chosen.
Interviews were conducted with project managers (regarding network asset
construction projects completed in the last two nancial years) to distinguish
systemic and project-speci c risk impact on cost and duration growth. Outputs
from 22 interviews provided three data patterns for each of 89 projects. After interview
data processing, 138 training patterns pertaining to 85 projects remained
for neural network training, validation and testing.
Six possible neural network inputs (systemic risk drivers) were selected as
project de nition level, cost, duration, business category, voltage category and
job category. A multilayer feedforward neural network was trained using a supervised training approach combining a multi-objective simulated annealing algorithm
with the standard backpropagation algorithm.
Neural network results were evaluated for di erent scenarios considering possible
combinations of model input variables and number of hidden nodes. The
best scenario (exclusion of business category input with nine hidden nodes) was
chosen based on training and validation errors. Validation error levels are comparable
to those of similar studies in the project management eld. The chosen
scenario was shown to outperform multiple linear regression, but calculated R2
values were lower than anticipated. It is expected that neural network performance
will further improve as additional training patterns become available.
The trained neural network was combined with an expected value analysis
tool (risk register format) to estimate contingency due to systemic risks alongside
an estimation of contingency due to project-speci c risks. The project-speci c
expected value method was modi ed by basing the contingency estimation on the
expected number of realised risks according to a binomial scenario. A total cost
distribution was included in tool outputs by assuming the contingency cost equal
to the standard deviation of the cost estimate.
To aid business integration of the developed tool, study outputs included the
points in the project lifecycle model at which the tool should be applied, and the
process by which tool outputs become inputs to the enterprise risk management
system.
By following this approach, systemic and project-speci c risks are contained
in a single tool providing contingency cost and duration output on project level,
while enabling integration with reporting on program, portfolio and enterprise
level. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Konstruksieprojekte het van nature 'n ho e risiko omdat hulle uitsette deur baie
veranderlikes gea ekteer word. Gebeurlikheidsreserwes vir koste en tyd word
toegeken aan die begroting en skedule van 'n projek om voorsiening te maak vir
die moontlike gevolge van risiko's.
Om die bestuur van projekverwante risiko op 'n portefeulje-vlak te vergemaklik,
moet die beraming van gebeurlikheidsreserwes op 'n konsekwente en
objektiewe manier uitgevoer word. Die huidige beramingsmetode vir projek
gebeurlikheidsreserwes in die kapitaal programbestuur departement van Eskom
Distribusie Wes-Kaap Bedryfseenheid is nie gestandardiseer nie, en word slegs
gebaseer op deskundige opinie. Die doel van hierdie studie was om 'n gebeurlikheidsreserwe
beramingsinstrument te ontwikkel wat die invloed van subjektiwiteit
op beramingsmetodes verminder deur die hele projeklewensiklus, en sodoende die
konsekwente weerspie eling van projekrisiko op 'n portefeulje-vlak, te bewerkstellig.
Vanuit 'n studie van bestaande literatuur oor gebeurlikheidsreserwe-beraming,
is 'n hibriede metode wat neurale netwerk analise van sistemiese risiko's en verwagte
waarde analise van projek-spesi eke risiko's kombineer, gekies.
Onderhoude is gevoer met projekbestuurders (rakende netwerk batekonstruksieprojekte
wat voltooi is in die afgelope twee nansi ele jare) om te onderskei
tussen die impak van sistemiese en projek-spesi eke risiko's op koste- en duurgroei.
Uitsette van 22 onderhoude het drie datapatrone vir elk van 89 projekte
verskaf. Na onderhouddata verwerk is, het 138 datapatrone vanuit 85 projekte
oorgebly vir neurale netwerk opleiding, validasie en toetsing.
Ses moontlike neurale netwerk insette (sistemiese risikodrywers) is gekies as
projek de nisievlak, koste, duur, besigheidskategorie, spanningskategorie en werkskategorie.
'n Multi-laag vooruitvoerende neurale netwerk is deur 'n opleidingonder-
toesig benadering opgelei { 'n multi-doelwit gesimuleerde uitgloei ngsalgoritme
gekombineer met die standaard agteruit-propagerende algoritme.
Die resultate van die neurale netwerk is oorweeg vir verskillende scenario's rakende
moontlike kombinasies van die aantal versteekte nodes en model insetveranderlikes.
Die beste scenario (uitsluiting van besigheidskategorie inset met nege
versteekte nodes) is gekies op grond van opleidings- en validasiefoute. Validasie
foutvlakke is vergelykbaar met di e van soortgelyke studies in die projekbestuur
veld. Daar is gewys dat die gekose scenario meervoudige line^ere regressie klop,
maar met laer R2 waardes as wat verwag is. Dit word verwag dat die neurale
netwerk beter sal presteer soos bykomende opleidingsdatapatrone beskikbaar
word.
Die opgeleide neurale netwerk is gekombineer met 'n verwagte waarde analise
instrument (risiko-register formaat) om gebeurlikheidsreserwes as gevolg van sistemiese
risiko's hand-aan-hand met gebeurlikheidsreserwes as gevolg van projekspesi
eke risiko's, te beraam. Die projek-spesi eke verwagte waarde metode is
aangepas deur gebeurlikheidsreserwe-beraming te baseer op die aantal verwagte
gerealiseerde risiko's volgens 'n binomiaal scenario. 'n Totale koste-verdeling is
ingesluit in modeluitsette deur aan te neem dat die gebeurlikheidsreserwe vir
koste gelyk is aan die standaardafwyking van die kosteberaming.
Om die besigheidsintegrasie van die ontwikkelde instrument te vergemaklik,
het studie uitsette die punte in die projek lewensiklus waarby die instrument
toegepas moet word, en die proses waardeur instrument uitsette omgesit word na
insette vir die risikobestuur sisteem op ondernemingsvlak, ingesluit.
Deur hierdie benadering te volg, word sistemiese en projek-spesi eke risiko's
omvat in een instrument wat gebeurlikheidsreserwes vir koste en tyd op projekvlak
verskaf. Die integrasie met verslagdoening op program-, portefeulje- en
ondernemingsvlak word ook bewerkstellig.
|
54 |
Multi-objective optimisation using agent-based modellingFranklin, Chris 12 1900 (has links)
ENGLISH ABSTRACT: It is very seldom that a decision-making problem concerns only a single
value or objective. The process of simultaneously optimising two
or more con
icting objectives is known as multi-objective optimisation
(MOO). A number of metaheuristics have been successfully adapted
for MOO. The aim of this study was to investigate the feasibility of
applying an agent-based modelling approach to MOO.
The (s; S) inventory problem was chosen as the application eld for
this approach and Anylogic used as model platform. Agents in the
model were responsible for inventory and sales management, and had
to negotiate with each other in order to nd optimal reorder strategies.
The introduction of concepts such as agent satisfaction indexes,
aggression factors, and recollection ability guided the negotiation process
between the agents.
The results revealed that the agents had the ability to nd good
strategies. The Pareto front generated from their proposed strategies
was a good approximation to the known front. The approach was also
successfully applied to a recognised MOO test problem proving that
it has the potential to solve a variety of MOO problems.
Future research could focus on further developing this approach for
more practical applications such as complex supply chain systems,
nancial models, risk analysis and economics. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Daar is weinig besluitnemingsprobleme waar slegs 'n enkele waarde of
doelwit ter sprake is. Die proses waar twee of meer doelwitte, wat in
konflik staan met mekaar, gelyktydig optimiseer word, staan bekend
as multi-doelwit optimisering (MOO). 'n Aantal metaheuristieke is al
suksesvol aangepas vir MOO. Die doelwit van hierdie studie was om
ondersoek in te stel na die lewensvatbaarheid van die toepassing van
'n agent gebasseerde modelerings benadering tot MOO.
As toepassingsveld vir hierdie benadering was die (s; S) voorraad
probleem gekies en Anylogic was gebruik as model platform. In die
model was agente verantwoordelik vir voorraad- en verkope bestuur.
Hulle moes onderling met mekaar onderhandel om die optimale bestelling
strategiee te verkry. Konsepte soos agentbevrediging, aggressie
faktore en herinneringsvermoens is ingestel om die onderhandeling
tussen die agente te bewerkstellig.
Die resultate het gewys dat die agente oor die vermoe beskik om met
goeie strategiee vorendag te kom. Die Pareto fronte wat gegenereer is
deur hul voorgestelde strategiee was 'n goeie benadering tot die bekende
front. Die benadering was ook suksesvol toegepas op 'n erkende
MOO toets-probleem wat bewys het dat dit oor die potensiaal beskik
om 'n verskeidenheid van MOO probleme op te los.
Toekomstige navorsing kan daarop fokus om hierdie benadering
verder te ontwikkel vir meer praktiese toepassings soos komplekse
voorsieningskettingstelsels, finnansiele modelle, risiko-analises en ekonomie.
|
55 |
Exploring real options in the capital budgeting of investments within physical asset managementCampher, Cedric Abraham 12 1900 (has links)
Thesis (MScEng)--Stellenbosch University, 2012. / ENGLISH ABSTRACT: This study explores the implementation of an integrated capital budgeting
visual mapping framework comprised of both Discounted Cash Flow (DCF)
and Real Options Analysis (ROA) techniques. Physical asset investment decisions
are based largely on rigid discounted cash flow tools which provide
untimely and incomplete decisional criteria. While literature outlines the wide
spread use of traditional DCF techniques, it very openly reveals large limitations,
including its static inflexibility and slow to evolve framework. ROA
is a more recent valuation tool based on stock option theory. It brings into
account added value found in the flexibility of managerial decision making and
uncertain conditions. This study implements a combined DCF and ROA capital
budgeting tool within a Physical Asset Management (PAM) environment.
The validity of the framework is realised through an industry relevant case
study presented by a South African mining company. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie tesis ondersoek die toepassing van ’n geïntegreerde visuele kapitaalbegrotingafbeeldingsraamwerk
wat uit verdiskonteerde kontantvloei en reële
opsie–analise bestaan. Fisiese batebeleggingsbesluite is dikwels gebaseer op rigiede
kapitaalbegrotingstegnieke wat onvolledige besluitnemingsmaatstawwe
aanbied. Terwyl literatuur die wydverspreide uiteensetting van verdiskonteerde
kontantvloei openbaar, is daar nog steeds baie beperkings, soos die onbuigsaamheid
en die stadige ontwikkelingstempo van verdiskonteerde kontantvloei–
analise. Reële opsie–analise is ’n meer onlangse waardasiemetode wat op aandelemarkfinansies
gebaseer is. Reële opsies word addisionele waarde bygevoeg
deur die onsekerheid en buigsaamheid van fisiese batebeleggings. Hierde tesis
implimenteer ’n gekombineerde verdiskonteerde kontantvloei en reële–opsie
kapitaalbegrotingmetode binne ’n fisiese batebestuur omgewing. Die geldigheid
van die gekombineerde metode is getoets met behulp van ’n gevallstudie
beskikbaar gestel deur ’n Suid Afrikaanse myn.
|
56 |
Reducing risks in large scale projects : investigating the integration of systems engineering principles into project managementVan Heerden, Johan P. 03 1900 (has links)
Thesis (MScEng)--Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: Project management (PM) is a very important field in engineering as a whole. The management of most projects has become more complex in recent times, due to greater technical complexity and the requirement of diversified skills. The management of risks is a very important process to improve the performance of a project. This is due to the link between project risks and objectives. However, this aspect of PM becomes increasingly more difficult to manage with increasing project complexity. For these reasons a need exists for more efficient PM methods.
This thesis had three objectives. The first was to understand the processes and principles of PM, systems engineering (SE) and risk management. This was achieved by doing a literature study on the three fields. The second objective was to identify areas of greater risk within the management of projects. The final objective was to develop an effective generic model that illustrates the integration of SE principles into PM, with the goal to reduce the identified risks.
Five risks were identified during this research. They were considered to be the most important in project management. This was accomplished by means of a questionnaire that was sent out to experts in the industry. It was established from this investigation that the following five risks, in order of importance, pose the biggest threat to the success of a project: 1. Poorly defined requirements;
2. Poor communication;
3. Poor risk management;
4. Lack of customer involvement; and
5. Inaccurate estimates. These risks were addressed by integrating the principles of SE into PM. SE is an iterative process that needs a diverse set of people, with a variety of skills, to achieve customer requirements. Various SE approaches and strategies were developed throughout the years. They were investigated to obtain insight into which of them can be used to improve PM. The top-down iterative development principles of SE offer a great advantage, and therefore it was appropriate to integrate these principles into PM.
A model was developed as part of this thesis to illustrate the integration of SE principles into PM, and the importance of risk management. The model was named “Project Management Integrated with Systems Engineering Principles Model”. This tool can be used by engineers and their project teams to enhance the management of projects. It is also a generic tool that can be used for any project. The final step of this research was the validation of the model. This was done by means of expert evaluation. The purpose of this validation was to test whether the objectives of the research were met, and if the model was valid in the sense of ease of use and usefulness. The final objective of the validation process was to determine if the integration of systems engineering (SE) principles into project management (PM) were successful, and if it will reduce risks in large scale projects. It was concluded from this evaluation that its objectives were met and that the model successfully demonstrated the integration of SE into PM to reduce risks in large scale projects.
Several recommendations were made that may enhance this study. They main recommendations are:
1. Researching the impact of communication on projects, by using case studies.
2. SE principles are mainly used in the first two phases of the model. Further investigation of using SE principles in phase three may be researched.
3. Customer involvement may be used during changes in the project. For this reason it is recommended that future studies may include investigation of the impact the customer has on project changes and the change management process.
4. The model could be tested in the industry on an active project. This will greatly improve the validity of the model. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Projekbestuur is ‘n baie belangrike veld in ingenieurswese as geheel. As gevolg van die toenemende tegniese kompleksiteit en die vereiste van verskillende vaardighede, het die bestuur van meeste projekte meer gekompliseerd geraak met tyd. Die bestuur van risiko’s is ‘n baie belangrike proses om die uitvoering van ‘n projek te verbeter. Hierdie aspek van projekbestuur het egter al hoe moeiliker geword om te bestuur. Dus hiervoor bestaan daar ‘n behoefte vir meer doeltreffende projekbestuur metodes.
Hierdie tesis het drie doelwitte gehad. Die eerste doelwit was om die prosesse en beginsels van projekbestuur, stelsels ingenieurswese en risikobestuur te verstaan. Dit was bevredig deur ‘n literatuur studie wat gedoen is in die drie velde. Die tweede doelwit was gestel om die areas van groter risiko binne die bestuur van projekte te identifiseer. Die finale doelwit was die ontwilkkeling van ‘n effektiewe generiese model wat die integrasie van stelsels ingenieurswese beginsels binne projekbestuur demonstreer, met die doel om die geïdentifiseerde risiko’s te verminder.
Vyf risiko’s, wat as die mees belangrikste in projekbestuur beskou word, was geïdentifiseer. Hierdie risiko’s was deur middel van ‘n vraelys, wat aan deskundiges in die industrie gestuur was, geïdentifiseer. Die risiko’s, gelys in volgorde van belangrikheid, was: 1. Swak bepaalde vereistes;
2. Swak kommunikasie;
3. Swak risiko bestuur;
4. Onnoukeurige skattings; en
5. Geen kliënt betrokkenheid.
Vervolgens was hierdie risiko’s deur die integrasie van stelsels ingenieurswese beginsels in projekbestuur toegespreek. Stelsels ingenieurswese is ‘n herhalingsproses wat die kliënt se vereistes bevredig, deur gebruik te maak van ‘n diverse groep mense met ‘n verskeidenheid van vaardighede. Verskeie stelsels ingenieurswese benaderings en strategië is deur die jare ontwikkel. Hierdie benaderings en strategië was geondersoek om vas te stel watter van hulle toegepas kan word om projekbestuur te verbeter. Die “top-down” herhalende ontwikkeling beginsels van stelsels ingenieurswese bied ‘n groot voordeel, en dit was om hierdie rede toepaslik om dié beginsels in projekbestuur te integreer.
‘n Model was ontwikkel as deel van die navorsing om die integrasie van stelsels ingenieurswese beginsels binne projekbestuur te illustreer, asook die belangrikheid van risikobestuur. Die model is genoem “Project Management Integrated with Systems Engineering Principles Model”. Hierdie model kan deur ingenieurs en hul projekspanne gebruik word om die bestuur van projekte te versterk.
Die finale stap van die navorsing was die evaluasie van die model. Dit was gedoen deur middel van deskundige evaluasie. Die validasie proses het twee doelwitte gehad. Die eerste doel was om te bepaal of die doelwitte van die ondersoek bereik was, asook om vas te stel of die model geldig was in die sin van gemak van gebruik en bruikbaarheid. Die tweede doel van die validasie proses was om te bepaal of die model suksesvol die integrasie van stelsels ingenieurswese binne projekbestuur gedemonstreer het, en of hierdie integrasie risiko’s in groot skaalse projekte sal verminder. Dit was afgelei van die evaluasie dat die model wel suksesvol die integrasie van stelsels ingenieurswese binne projekbestuur demonstreer om risiko’s in grootskaalse projekte te verminder. Verskeie aanbevelings was gemaak wat hierdie navorsing kan versterk in waarde. Die hoof aanbevelings was:
1. Die impak wat kommunikasie op projekte het kan geondersoek word deur middel van gevallestudies.
2. Stelsels ingenieurswese beginsels is hoofsaaklik gedurende die eerste twee fases van die model gebruik. Die gebruik van stelsels ingenieurswese beginsels in fase drie kan verder ondersoek word.
3. Kliënt betrokkenheid gedurende veranderinge in ‘n projek kan gebruik word. Om hierdie rede word dit aanbeveel dat verdere studies die kliënt se impak op projek veranderings en verandering in bestuursproses ondersoek word.
4. Die model kan getoets word in die industrie op ‘n aktiewe projek. Dit sal die geldigheid van die model grootliks verbeter.
|
57 |
Identifying and quantifying maintenance improvement opportunities in physcial asset managementVon Petersdorff, Hagen Alexander 12 1900 (has links)
Thesis (MEng)-- Stellenbosch University, 2013. / ENGLISH ABSTRACT: Asset Management initiatives suffer many barriers in implementation which
hinder their influence and sustainability. One of these barriers is the lack of
buy-in from all levels in the organisation, due to a lack of understanding
of the perceived benefits of Asset Management. The relationship between
throughput and the maturity of Asset Management implementation is usually
felt throughout the organisation, but is difficult to prove or quantify. Furthermore, it is di cult to isolate the effects of maintenance using traditional
methods.
Organisational alignment in an Asset Management project is achieved by
aligning employees' views on what the deficient areas in the organisation
are, and managing their expectations in what the perceived benefit of a
good application of Asset Management would bring forth. However, the lack
of a transparent method to convey the significance of critical areas in the
system, and a clear way to communicate these problems creates a barrier in
implementation. Without empirical evidence people rely on argumentative
opinions to uncover problems, which tends to create friction as opinions
from various factions may differ.
Typically, these initiatives are constrained by available resources, and the
allocation of resources to the correct areas is thus vital. In order for Asset
Management initiatives to be successful there first needs to be alignment in
execution through a clear understanding of which assets are critical, so that
resources can be allocated effectively.
In this study, this problem is thoroughly examined and solutions are sought
in literature. A method is sought which seeks to isolate the effects of the
maintenance function in an operation and uncover critical areas. A study is performed on methods which are typically used to create such understanding,
which are shown to have shortcomings that limit their applicability. Thus a
new methodology utilising simulation is created in order to overcome these
problems.
The methodology is validated through a case study, where it is shown that
the simulation, in the context of the methodology, is highly beneficial to
uncovering critical areas and achieving organisational alignment through
communication of results. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Fisiese bate bestuursinitiatiewe het verskeie tekortkominge in hulle implementering wat hulle invloed en volhoubaarheid verhinder. Een van hierdie
hindernisse is die tekort aan ondersteuning van alle vlakke in die organisasie,
wat as gevolg van 'n gebrek aan begrip van die voordele van bate bestuur
voorkom. Die verhouding tussen die volwassenheid van batebestuur en
produksie deurset word gewoonlik reg deur die organisasie gevoel, maar
hierdie verhouding is moeilik om te bewys of te kwantifiseer. Verder is dit
moeilik om met huidige methodes die gevolge van instandhouding te isoleer,
en dus deeglik te begryp.
Organisatoriese aanpassing by `n bate bestuursprojek word bereik deur
werknemers se siening te belyn oor wat die gebrekkige areas is, en om hulle
verwagtinge te bestuur oor die voordele wat `n goeie bate bestuursprojek
kan voortbring. Daar is `n gebrek aan metodes om in `n deursigtige wyse
die kritieke areas aan te dui en te komunikeer aan werknemers. Dit skep `n
hindernis in die uitvoer van projekte en, in die afwesigheid van empiriese
bewyse van probleme, is werknemers afhanklik van argumentatiewe menings
om probleme te ontbloot, en die menings van verskeie rolspelers kan verskil.
Enige inisiatiewe is tipies beperk deur die beskikbaarheid van hulpbronne
daarvoor, en `n effektiewe toedeling van beskikbare hulpbronne is dus noodsaaklik. Om `n suksesvolle batebestuursprojek uit te voer, moet daar eers `n
duidelike begrip en ooreenstemming wees oor wat die verskeie kritieke areas
is wat die meeste aandag verlang, sodat hulpbronne doeltreffend toegeken
kan word.
In die studie word hierdie probleem deeglik ondersoek deur oplossings na
te vors in die literatuur. `n Metode is gesoek wat daarop gemik is om die gevolge van instandhouding te isoleer in `n produksiestelsel en kritiese areas
te ontbloot. `n Studie is uitgevoer op metodes wat gewoonlik gebruik word
om sodanige analises uit te voer, en dit word gewys dat huidige metodes
terkortkominge het wat hulle toepaslikheid beperk. Dus is `n nuwe metode
geskep wat gebruik maak van simulasie om hierdie probleme te oorkom.
Die metode is gevalideer deur om `n gevallestudie uit te voer, waar dit bevestig
is dat die metode voordelig is om op `n deursigtige wyse kritiese areas te
ontbloot en om organisatoriese belyning te bewerkstellig deur effektiewe
kommunikasie van die resultate.
|
58 |
A qualitative model of evolutionary algorithmsFagan, Francois 04 1900 (has links)
Thesis (MSc)--Stellenbosch University, 2014. / ENGLISH ABSTRACT: Evolutionary Algorithms (EAs) are stochastic techniques, based on the idea of biological evolution,
for finding near-optimal solutions to optimisation problems. Due to their generality and
computational speed, they have been applied very successfully in a wide range of disciplines.
However, as a consequence of their stochasticity and generality, very little has been rigorously
established about their performance. Developing models for explaining and predicting algorithmic
performance is, in fact, one of the most important challenges facing the field of optimisation.
A qualitative version of such a model of EAs is developed in this thesis.
There are two paradigms for explaining why EAs are expected to converge toward an optimum.
The traditional explanation is that of Universal Darwinism, but an alternative explanation is
that they are hill climbing algorithms which utilise all possible escape strategies — restarting
local search, stochastic search and acceptance of non-improving solutions. The combination of
the hill climbing property and the above escape strategies leads to a fast algorithm that is able
to avoid premature convergence.
Due to the difficulty in mathematically or empirically explaining the performance of EAs, terms
such as exploitation, exploration, intensity and diversity are routinely employed for this purpose.
Six prevalent views on exploitation and exploration are identified in the literature, each expressing
a different facet of these notions. The coherence of these views is substantiated by their
deducibility from the proposed novel definitions of exploitation and exploration. This substantiation
is based on a novel hypothetical construct, namely that of a Probable Fitness Landscape
(PFL), which both unifies and clarifies the surrounding terminology and our understanding of
the performance of EAs.
The PFL is developed into a qualitative model of EAs by extending it to the notion of an Ideal
Probability Distribution (IPD). This notion, along with the criteria of diversity and computational
speed, forms a method for judging the performance of EA operators. It is used to explain
why the principal operators of EAs, namely mutation and selection, are effective.
There are three main types of EAs, namely Genetic Algorithms (GAs), Evolution Strategies
and Evolutionary Programming, each of which employ their own unique operators. Important
facets of the crossover operator (which is particular to GAs) are identified, such as: opposite
step vectors, genetic drift and ellipsoidal parent-centred probability distributions with variance
proportional to the distance between parents. The shape of the crossover probability distribution
motivates a comparison with a novel continuous approximation of mutation, which reveals very
similar underlying distributions, although for crossover the distribution is adaptive whereas for
mutation it is fixed. The PFL and IPD are used to analyse the crossover operator, the results
of which are contrasted with the traditional explanations of the Schema Theorem and Building
Block Hypothesis as well as the Evolutionary Progress Principle and Genetic Repair Hypothesis.
It emerges that the facetwise nature of the PFL extracts more sound conclusions than the other
explanations which, falsely, attempt to prove GAs to be superior. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Evolusionere Algoritmes (EAs) is stogastiese tegnieke vir die bepaling van naby-optimale oplossings
vir optimeringsprobleme wat gebaseer is op die beginsel van biologiese evolusie. As gevolg
van hul algemene toepasbaarheid en hoe berekeningspoed, is hierdie algoritmes al met groot
sukses in ’n wye verskeidenheid dissiplines toegepas. Die stogastiese aard en algemene toepasbaarheid
van hierdie klas van algoritmes het egter tot gevolg dat baie min al oor hul werkverrigting
formeel bewys is. Die ontwikkeling van modelle waarmee die doeltreffendheid van algoritmes
verklaar en voorspel kan word, is trouens een van die grootste uitdagings in die studieveld van
optimering. ’n Kwalitatiewe weergawe van so ’n model word in hierdie verhandeling vir EAs
daargestel.
Daar bestaan twee paradigmas vir die verklaring van waarom daar van EAs verwag word om na
’n optimum te konvergeer. Die tradisionele verklaring geskied aan die hand van Universele Darwinisme,
maar ’n alternatiewe verklaring is dat hierdie algoritmes bergtop-soekend is en van alle
moontlike ontsnapstrategiee gebruik maak — lokale soekstrategiee, stogastiese soekstrategiee
en die aanvaarding van minderwaardige oplossings. Die kombinasie van die bergtop-soekende
eienskap en die insluiting van die bogenoemde ontsnapstrategiee gee aanleiding tot vinnige algoritmes
wat daartoe in staat is om voortydige konvergensie te vermy.
Omdat dit moeilik is om die werkverrigting van EAs wiskundig of empiries te verklaar, word terminologie
soos uitbuiting, verkenning, intensiteit en diversiteit roetinegewys vir hierdie doel ingespan.
Ses heersende menings in die literatuur oor uitbuiting en verkenning word ge¨ıdentifiseer
wat elkeen ’n ander faset van hierdie begrippe uitlig. Die samehang van hierdie menings word
deur hul afleibaarheid uit nuwe definisies van uitbuiting en verkenning gedemonstreer. Hierdie
demonstrasie is gebaseer op ’n nuwe hipotetiese konstruk, naamlik die van ’n Waarskynlike Fiksheidslandskap
(WFL), wat beide die omliggende terminologie¨e en ons begrip van die werking
van EAs enersyds verenig en andersyds verduidelik.
Die begrip van ’n WFL word tot ’n kwantitatiewe model vir EAs ontwikkel deur dit tot die
konstruk van ’n Ideale Waarskynlikheidsverdeling (IWV) uit te brei. Hierdie konsep word saam
met die kriteria van diversiteit en berekeningspoed gebruik om ’n metode te ontwikkel waarmee
die werkverrigting van EAs beoordeel kan word. Die IWV word gebruik om te verklaar waarom
die hoofoperatore van EAs, naamlik mutasie en seleksie, doeltreffend is.
Daar is drie tipes van EAs, naamlik Genetiese Algoritmes (GAs), Evolusionere Strategiee en
Evolusionere Programmering, wat elk hul eie, unieke operatore bevat. Belangrike fasette van die
oorgangsoperator (wat eie is aan GAs) word uitgelig, soos regoorstaande trapvektore, genetiese
neiging en ellipsoıdale ouer-gesentreerde waarskynlikheidsverdelings met variansies wat eweredig
is aan die afstand tussen ouers. Die vorm van die oorgangs-waarskynlikheidsverdeling gee aanleiding
tot ’n vergelyking tussen die begrip van oorgang en ’n nuwe, kontinue benadering van
mutasie. Daar word gevind dat die onderliggende verdelings baie soortgelyk is, alhoewel die
oorgangsverdeling aanpasbaar is, terwyl die verdeling vir mutasie vas is. Die WFL en IWV word gebruik om die oorgangsoperator te analiseer en die resultate van hierdie analise word
teenoor die tradisionele verklarings van die Skemastelling en Boublok-hipotese sowel as die Evolusionere Vooruitgangsbeginsel en die Genetiese Herstel-hipotese gekontrasteer. Dit blyk dat
meer grondige gevolgtrekkings gemaak kan word uit die fasetgewyse aard van die WFL as uit
ander verklarings wat valslik poog om die meer doeltreffende werkverrigting van GAs te demonstreer.
Die gebruik van faset-gewyse en kwalitatiewe modelle word geregverdig deur hul sukses in terme
van die verklaring van EA werkverrigting. Die argument word gemaak dat die beste rigting
vir voortgesette navorsing oor EAs is om weg te bly van vergelykende studies en die afleiding
van sogenaamde vergelykings van beweging, maar om eerder die ontwikkeling van wetenskaplikgefundeerde,
faset-gewyse modelle vir algoritmiese werkverrigting na te streef.
|
59 |
A comparative study on the value of accounting for possible relationships between decision variables when solving multi-objective problemsScholtz, Esmarie 04 1900 (has links)
Thesis (MEng)--Stellenbosch University, 2014. / ENGLISH ABSTRACT: The cross-entropy method for multi-objective optimisation (MOO CEM)
was recently introduced by Bekker & Aldrich (2010) and Bekker (2012).
Results presented by both show great promise. The MOO CEM assumes
that decision variables are independent. As a consequence, the question
arises: under which circumstances would an algorithm that accounts for
relationships between decision variables outperform the MOO CEM? Two
algorithms reported to account for relationships between decision variables,
the multi-objective covariance matrix adaptation evolution strategy (MOCMA-
ES) and Pareto di erential evolution (PDE), are selected for comparison.
In addition, two hybrid algorithms (Hybrid 1 and Hybrid 2) based
on the MOO CEM are created. These ve algorithms are applied to a
set of 46 continuous problems, six instances of the mission-ready resource
(MRR) problem, and three instances of a dynamic, stochastic bu er allocation
problem (BAP). Performance is measured using the hypervolume
indicator and Mann-Whitney U-tests. One of the primary ndings is that
accounting for relationships between decision variables is bene cial when
solving small to medium-sized problems. In these cases, the MO-CMA-ES
typically outperforms the other algorithms. However, on large problems,
Hybrid 1 and the MOO CEM typically perform best. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die kruis-entropie metode vir meerdoelige optimering (MOO CEM) is onlangs
deur Bekker & Aldrich (2010) en Bekker (2012) bekendgestel. Hul
resultate is belowend. Die MOO CEM neem aan dat besluitnemingsveranderlikes
onafhanklik is van mekaar. Gevolglik ontstaan die vraag: onder
watter omstandighede sal 'n optimeringsalgoritme wat moontlike verhoudings
tussen besluitnemingsveranderlikes in ag neem, beter vaar as die MOO
CEM? Twee bestaande algoritmes, beide gerapporteer vir hul vermo e om
moontlike verhoudings tussen besluitnemingsveranderlikes in ag te neem,
naamlik die meerdoelige optimering kovariansiematriksaanpassing-evolusiestrategie
(MO-CMA-ES) en Pareto afgeleide evolusie (PDE), word met die
MOO CEM vergelyk. Twee nuwe hibriedalgoritmes (Hibried 1 en Hibried
2) word ook ter wille van di e vergelyking geskep. Die vyf algoritmes word
op 'n stel van 46 kontinue probleme, ses statiese kombinatoriese gevalle
en drie dinamies, stogastiese gevalle toegepas. Die prestasie van die algoritmes
word deur middel van die hipervolume-aanwyser en Mann-Whitney
U-toetse gemeet. 'n Prim^ere bevinding is dat dit voordelig is om moontlike
verhoudings tussen besluitnemingsveranderlikes in ag te neem wanneer
klein na medium-grootte probleme opgelos word. Vir hierdie gevalle presteer
die MO-CMA-ES tipies beter as die ander algoritmes. Vir groot probleme
presteer Hibried 1 en die MOO CEM beter as die ander algoritmes. / National Research Foundation
|
60 |
Executing innovation projects using the collaborative nature of integrated knowledge networksSchutte, C. S. L. 03 1900 (has links)
Thesis (PhD (Industrial Engineering))--University of Stellenbosch, 2010. / ENGLISH ABSTRACT: Innovation is important for competitiveness. It thrives on the availability of novel public and
private domain knowledge. Thus the ability to access, analyze, synthesize, share, and re-use
knowledge is paramount to enabling innovation within the different partners of the supply chain.
These activities grow the available pool of knowledge. It also facilitates learning from mistakes, as
well as capturing and enhancing opportunities for future innovation.
Proactively networking resources within a formal and informal structure improve the ability of any
participating enterprise to use/re-use knowledge, in a concurrently growing knowledge base. Such
a "Knowledge Network” (KN) enhances knowledge sharing between and among individuals,
groups and organizations in informal and formal ways. This network is also scalable in the sense
that more individuals and enterprise may join the network as success cases are reported on.
It is clear that knowing how to design, deploy and operate a Knowledge Network could be highly
beneficial. How to successfully design and deploy a KN is a challenge and has been widely
researched to a limited extent within in the past decade. The design, deploy and operate functions
require understanding of social processes and how people learn and share knowledge. KN
management requires a proactive, systematic approach to the planning and deployment of a
formalized network for knowledge creation and transfer. It addresses promoting and improving
conditions to cultivate informal and formal networking within a larger collaborative network of
enterprises.
This dissertation presents a refined methodology for initiating, deploying, managing and operating
an Innovation Project based on the available research reported in this domain. It incorporates
concepts of generic, partial and specific roadmaps, best practices, templates and examples and
allows individual teams to capture knowledge about specific projects and expertise in context for
later re-use. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Om mededingend te kan wees, is innovasie belangrik. Laasgenoemde floreer op die
beskikbaarheid van nuwe publieke, sowel as private domein kennis. Dus is die kundigheid om
kennis te assesseer, te analiseer, saam te vat, uit te ruil met ander en dan weer te gebruik van die
uiterste belang om innovasie moontlik te maak vir die onderskeie vennote in die
voorsieningsketting. Hierdie genoemde aktiwiteite vergroot die beskikbare poel van kennis.
Daarbenewens fasiliteer dit ook leer uit foute, sowel as die vasvang en versterking van
geleenthede vir toekomstige innovasie.
Deur pro-aktief en vindingryk van netwerk bronne gebruik te maak, binne ʼn formele sowel as
informele struktuur, word die moontlikheid van enige deelnemende onderneming om kennis te
gebruik of te hergebruik, vergroot in ʼn gelyktydig groeiende kennisbasis. So ʼn “Kennis Netwerk”
(KN) versterk die uitruil van kennis tussen individue, groepe en organisasies op informele sowel as
formele maniere. Hierdie netwerk is ook meetbaar in die sin dat hoe meer suksesse aangekondig
word, deur individue en organisasies wat aansluit, hoe meer ondernemings wil aansluit.
Dit is duidelik dat kennis ten opsigte van die ontwerp, ontplooiing en bestuur van ʼn Kennis
Netwerk uiters voordelig kan wees. Dit is ʼn uitdaging om ʼn Kennis Netwerk suksesvol te ontwerp
en te ontplooi en daar is die afgelope dekade op ʼn wye front beperkte navorsing op hierdie terrein
gedoen. Die ontwerp, ontplooiing en bestuursfunksies vereis ʼn goeie begrip van sosiale prosesse
met beklemtoning van hoe mense leer en kennis uitruil. Die bestuur van ʼn Kennis Netwerk moet
pro-aktief en sistematies benader word, ten opsigte van die beplanning en ontplooiing van ʼn
geformaliseerde netwerk vir die skep en oordrag van kennis. Die bevordering en verbetering van
omstandighede kan formele sowel as informele netwerkbeoefening binne ʼn groter samewerkende
netwerk van ondernemings vestig.
Hierdie proefskrif bied ʼn verfynde metodologie vir die inisiëring, ontplooiing en bestuur van ʼn
Innovasie Projek wat gebaseer is op die beskikbare navorsing wat in hierdie domein gerapporteer
is. Dit behels konsepte van generiese, gedeeltelike en spesifieke padkaarte, asook die beste
praktyke, patrone en voorbeelde en gee geleentheid vir individuele spanne om kennis ten opsigte
van spesifieke projekte en kundigheid in konteks te bekom vir latere hergebruik.
|
Page generated in 0.4349 seconds