• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 11
  • 7
  • 1
  • Tagged with
  • 22
  • 22
  • 9
  • 8
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Interação de variedades de milho sob inoculação com Azospirillum brasilense em diferentes épocas de semeadura / Interaction of maize varieties under inoculation with Azospirillum brasilense in different seeding seasons

Caprio, Carlos Henrique [UNESP] 21 February 2017 (has links)
Submitted by Carlos Henrique Caprio null (carloscaprio@hotmail.com) on 2017-04-06T20:12:13Z No. of bitstreams: 1 DISSERTAÇÃO_MESTRADO_CARLOS HENRIQUE CAPRIO.pdf: 1167812 bytes, checksum: ed109306043749b554804741240a9262 (MD5) / Approved for entry into archive by Luiz Galeffi (luizgaleffi@gmail.com) on 2017-04-12T19:56:07Z (GMT) No. of bitstreams: 1 caprio_ch_me_jabo.pdf: 1167812 bytes, checksum: ed109306043749b554804741240a9262 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-12T19:56:07Z (GMT). No. of bitstreams: 1 caprio_ch_me_jabo.pdf: 1167812 bytes, checksum: ed109306043749b554804741240a9262 (MD5) Previous issue date: 2017-02-21 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O milho é o cereal mais produzido no mundo, porém demanda altas doses de fertilizantes nitrogenados, elevando os custos de produção. Como alternativa, bactérias do gênero Azospirillum associadas às raízes tem potencial de disponibilizar nitrogênio às plantas e, assim, reduzir esses custos. Portanto, o objetivo do presente trabalho foi avaliar o efeito da interação de variedades de milho com a bactéria Azospirillum brasilense inoculada via pulverização sobre o solo entre os estádios fenológicos V3 e V5, em duas épocas de semeadura, para diversos caracteres agronômicos. Os experimentos foram realizados no delineamento de blocos ao acaso, com cinco repetições, utilizando 12 variedades experimentais e duas comerciais em dois experimentos distintos: 1) sem adubação nitrogenada de cobertura e com inoculação em pulverização sobre o solo com Azospirillum brasilense. 2) com adubação nitrogenada em cobertura e sem inoculação com Azospirillum brasilense. Os dados foram submetidos a análise de variância, testes de médias de Tukey e t de Student. O experimento foi conduzido na safra 2015/16 e safrinha 2016, avaliando-se os caracteres produtividade de grãos, altura de planta, altura de espiga, prolificidade, índice de conteúdo de clorofila e NDVI (Índice de Vegetação por Diferença Normalizada) em quatros estádios fenológicos. Observou-se efeito da inoculação para prolificidade, altura de planta e produtividade na safra, índice de conteúdo de clorofila, altura de planta, NDVI (4) e produtividade na safrinha. Os genótipos se diferenciaram para todos os caracteres na safra, não diferindo apenas para prolificidade, NDVI (1), (2) e (3), na safrinha. Ocorreu interação genótipo vs inoculação para a prolificidade e NDVI (2) na safrinha. A inoculação por pulverização sobre o solo com a bactéria Azospirillum brasilense entre os estádios V3 e V5 favorece o desempenho dos caracteres, assim como da produtividade de grãos em ambas as safras. O efeito do Azospirillum brasilense em promover o desenvolvimento das variedades de milho é mais evidenciado na safrinha. O NDVI foi pouco elucidativo em avaliar o efeito da interação das variedades milho frente à inoculação com A. brasilense na safrinha. / Maize crop is the most produced cereal in the world, but it demands high doses of nitrogen fertilizers, increasing the production costs. Alternatively, bacteria of the Azospirillum genus associated with the roots have the potential of making nitrogen available to the plants and, thus, reducing these costs. Then, the aim of this research was to evaluate the interaction effect of maize varieties with Azospirillum brasilense inoculated by spraying on the ground between the growth stages V3 and V5, for different agronomic characteristics, in different seasons. The experiment was carried out in a randomized complete block design with five replications, using 12 experimental and two commercial varieties in two different treatments: 1) without nitrogen fertilization in cover and under spraying inoculation on the ground with Azospirillum brasilense; 2) under nitrogen fertilization in cover and without inoculation with Azospirillum brasilense. The data have submitted to analysis of variance, Tukey averages and Student t tests. The experiment was conducted in the 2015/16 and 2016/16 seasons, evaluating grain yield, plant height, ear height, prolificacy, chlorophyll content index and NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) in four growthstages. The inoculation was effective for prolificacy, plant height and yield in the season, chlorophyll content index, plant height, NDVI (4) and yield in the late season. The genotypes differed for all traits at season and did not differentiate for prolificacy, NDVI (1), (2) and (3) at late season. Genotype vs. inoculation interaction occurred for prolificacy and NDVI (2) at late season. The inoculation by spraying on the soil with the bacterium Azospirillum brasilense between stages V3 and V5 favors the performance of the characters, as well as grain yield in both crops. The effect of A. brasilense on promoting the development of maize varieties is more evident at the late season. The NDVI was little elucidative in evaluating the effect of the interaction of the maize varieties against the inoculation with A. brasilense in the late season.
12

Diversidade fenotípica e qualidade em sementes de cultivares de soja / Phenotypic diversity and quality in soybean cultivars seeds

Camargos, Ayza Eugênio Viana [UNESP] 04 July 2017 (has links)
Submitted by AYZA EUGENIO VIANA CAMARGOS null (ayzacamargos@hotmail.com) on 2017-09-01T06:31:28Z No. of bitstreams: 1 ayzadissertacao.pdf: 1919998 bytes, checksum: 34d5348390697bbe32dd13a74438ff11 (MD5) / Approved for entry into archive by Luiz Galeffi (luizgaleffi@gmail.com) on 2017-09-01T16:21:50Z (GMT) No. of bitstreams: 1 camargos_aev_me_bot.pdf: 1919998 bytes, checksum: 34d5348390697bbe32dd13a74438ff11 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-09-01T16:21:50Z (GMT). No. of bitstreams: 1 camargos_aev_me_bot.pdf: 1919998 bytes, checksum: 34d5348390697bbe32dd13a74438ff11 (MD5) Previous issue date: 2017-07-04 / Em função de identificar potenciais parentais a serem utilizados por um programa de melhoramento visando alta qualidade fisiológica de sementes e boa produção de sementes, o objetivo do trabalho foi avaliar a diversidade fenotípica através de caracteres agronômicos que afetam a produção de sementes e o potencial fisiológico de 32 cultivares comerciais brasileiras de soja, possibilitando futura seleção das melhores cultivares para compor um programa de melhoramento genético direcionado ao Cerrado brasileiro. Foram avaliadas oito características fenotípicas e sete para qualidade fisiológica de sementes. As análises das características quantitativas foram conduzidas por técnicas de estatística multivariada e componentes principais. Para os testes de qualidade fisiológica de sementes, o delineamento experimental utilizado foi inteiramente casualizado (DIC), os dados foram submetidos à análise de variância, ao teste F e teste Scott-Knott a 5% de significância. As cultivares AS 3797IPRO, AS 7307RR, CD 2728IPRO, CD 2820IPRO, TMG2181IPRO e TMG2183IPRO, foram selecionadas por obterem as melhores estimativas quanto à qualidade fisiológica de sementes, no entanto, não foram as que apresentaram as maiores produtividades. Sendo assim, as análises estatísticas utilizadas possibilitaram à diferenciação e agrupamento entre as cultivares comerciais estudadas para a diversidade fenotípica e o potencial fisiológico, possibilitando a escolha dos melhores genótipos quanto aos caracteres agronômicos e qualidade de sementes de maior importância para seleção de cultivares neste trabalho. / In order to identify characteristics that helps in the selection of superior genotypes to be used by a breeding program, aiming high physiological quality of seeds and good seed production, the main objective of this study was evaluate the phenotypic diversity through agronomic traits affecting seed production and the physiological potential of 32 Brazilian soybean cultivars, enabling future selection of the best cultivars to be part of a soybean breeding program directed to the Brazilian Savana. Eight agronomic traits and seven physiological quality seeds characteristics were evaluated. Analyzes of the quantitative features were conducted using multivariate statistical techniques and main components. For the seed physiological quality tests, the experimental design was completely randomized (DIC), the data were submitted to analysis of variance, F test and Scott-Knott test at 5% of significance. The cultivars AS 3797IPRO, AS 7307RR, CD 2728IPRO, CD 2820IPRO, TMG2181IPRO and TMG2183IPRO were selected for obtaining the best estimates regarding the physiological quality of seeds, however, they weren’t those that presented the greatest seeds production. Therefore, the statistical analyzes allowed the differentiation and grouping between the commercial cultivars studied for the phenotypic diversity and the seeds physiological potential, allowing the selection of the best genotypes to the agronomic traits and seed quality judged of greater importance to selection in this experiment.
13

Identifying Frogeye Leaf Spot Resistance in Two Elite Soybean Populations and Analysis of Agronomic Traits in Resistant Lines

Smith, Kelsey 01 June 2021 (has links)
Soybeans (Glycine max L.) are an important crop globally for its food, feed, and oilpurposes. It is impacted by many diseases, including Cercospora sojina, the causal agent of Frogeye Leaf Spot (FLS). Chemical and cultural controls to this fungal pathogen are insufficient, so genetic resistance must be acquired for adequate control. To this end, two recombinant inbred populations were screened in a greenhouse setting for their relative resistance to FLS, and their genomes were analyzed for contributing quantitative trait loci (QTL). In the Essex ́ Forrest population, one QTL was discovered on chromosome 13, and in the Forrest ́ Williams 82 population, two QTL were identified on chromosomes 6 and 11, respectively. These populations were then also screened in a field setting for agronomic traits. These traits were analyzed to detect one superior line for both FLS resistance and advanced agronomic traits, F ́W 125. This line should be used in future breeding projects to increase FLS resistance and reduce linkage drag for other desired characteristics.
14

Estratégias de seleção e efeito de armazenamento de sementes em populações segregantes de soja / Selection strategies and seed storage efect on soybean segregating populations

Pereira, Elise de Matos [UNESP] 17 June 2016 (has links)
Submitted by ELISE DE MATOS PEREIRA null (elisedematospereira@yahoo.com.br) on 2016-07-08T18:57:03Z No. of bitstreams: 1 Tese ELISE versão final.pdf: 1393146 bytes, checksum: 6c06f84e4aa8c13cd8fa0a3303de315d (MD5) / Approved for entry into archive by Ana Paula Grisoto (grisotoana@reitoria.unesp.br) on 2016-07-12T13:36:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 pereira_em_dr_jabo.pdf: 1393146 bytes, checksum: 6c06f84e4aa8c13cd8fa0a3303de315d (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-12T13:36:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 pereira_em_dr_jabo.pdf: 1393146 bytes, checksum: 6c06f84e4aa8c13cd8fa0a3303de315d (MD5) Previous issue date: 2016-06-17 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O presente estudo foi realizado com os objetivos principais de: verificar as associações existentes entre caracteres agronômicos e caracteres relacionados à qualidade fisiológica de sementes de soja; determinar alterações fisiológicas e no teor de óleo em sementes de soja, ao longo do período de armazenamento, além de selecionar progênies superiores de soja por meio de análises multivariadas. Para isto, as relações existentes entre os caracteres agronômicos de plantas e fisiológicos de sementes foram verificadas por meio da análise de correlações canônicas em sete populações e duas cultivares comerciais, em três gerações: plantas F3 e sementes F4; plantas F4 e sementes F5; e sementes e plantas na geração F4. Os caracteres agronômicos de plantas (grupo I) avaliados foram: número de dias para maturidade, altura da planta na maturidade, altura de inserção da primeira vagem, número de vagens, produção de grãos e teor de óleo. A qualidade fisiológica das sementes (grupo II), foi avaliada por meio do teste de germinação, envelhecimento acelerado, emergência e índice de velocidade de emergência. As mesmas populações e cultivares também foram avaliadas antes do armazenamento e após seis meses, armazenadas em ambiente com temperatura e umidade controladas, através de testes de germinação, vigor, teor de água e teor de óleo, em esquema fatorial 2 x 9. Para as análises multivariadas, 20 populações segregantes de geração F4, foram avaliadas para os seguintes caracteres agronômicos: número de dias para florescimento, número de dias para maturidade, altura da planta na maturidade, altura da inserção da primeira vagem, número de ramos, número de vagens, número de nós, produção de grãos e teor de óleo. Utilizou-se a técnica de componentes principais e análise de agrupamento pelo método não hierárquico de k-médias, além dos índices de seleção Mulamba e Mock e Smith e Hazel. Observou-se que os caracteres agronômicos de plantas e fisiológicos de sementes não são independentes. As associações intergrupos para a geração de plantas F3 e sementes F4 foram estabelecidas por plantas com maior número de vagens, mais produtivas e com alto teor de óleo, as quais estão associadas com sementes de alta germinação e velocidade de emergência. Na geração de plantas F4 e sementes F5, há associação entre ciclo de maturidade reduzido, sementes de alta porcentagem de emergência e alta porcentagem de plântulas normais após o envelhecimento acelerado. Pelo segundo par canônico plantas mais produtivas e de porte alto estão associadas com maior vigor de sementes de soja. Para a geração de sementes e plantas F4 as associações estabelecidas foram sementes de alto vigor estão associadas a plantas mais produtivas, com alto teor de óleo e ciclo de maturidade reduzido. E pelo segundo par canônico há associação entre sementes de alta qualidade fisiológica e plantas de porte alto. O armazenamento das sementes por seis meses em ambiente controlado afetou a qualidade fisiológica e o teor de óleo das sementes, sendo que os genótipos de soja apresentam diferentes níveis de tolerância ao armazenamento e teores de óleo. A análise de componentes principais resultou em 3 componentes principais (CP1, CP2 e CP3), os quais explicam 65,82% da variância total contida nas nove variáveis. Os caracteres de maior contribuição na discriminação dos genótipos em CP1 foram produção de grãos, número de ramos, número de vagens, número de nós e número de dias para maturidade. As progênies selecionadas 36, 37, 38, 39, 40, 41, 65, 75, 80, 89 e 95 apresentam bom potencial produtivo. As análises de k-médias formaram nove grupos, o grupo superior foi formado pelas progênies 36, 38, 39, 40, 65, 75, 79 e 80. Dentre as 18 progênies selecionadas pelos índices de seleção, 10 foram concordantes com os componentes principais. As análises multivariadas permitiram a seleção de progênies superiores para os caracteres relacionados à produção de grãos e teor de óleo. / This study aimed to examine the associations between agronomic traits and traits related to physiological seed quality in soybean seeds, determine physiological and oil content alterations during the storage and select superior progenies using multivariate analysis. For this, the relationships between agronomic traits and physiological of seed traits were evaluated using canonical correlation analysis in seven segregating populations and two commercial cultivars conducted in three generations: plants F3 and seeds F4, plants F4 and seeds F5 and seeds and plants in generation F4. The agronomic traits (group I) evaluated were: number of days to maturity, plant height at maturity, first pod height, number of pod per plant, grain yield and oil content. The seed physiological quality (group II) was evaluated by percentage of germination, percentage of emergence, emergence speed index and accelerated aging. The same populations and cultivars were also evaluated before the storage and after six months stored in cold room by germination test, vigor, seed moisture and oil content, arranged in a 2 x 9 factorial design. For the multivariate analysis, 20 segregating populations in generation F4 were evaluated using the following agronomic traits: number of days to flowering, number of days to maturity, plant height at maturity, first pod height, number of branches per plant, number of pod per plant, number of nodes per plant, grain yield and oil content. It was used the principal components technique and the non-hierarchical clustering method of k-means and also the rank summation index Mulamba and Mock and classical selection index Smith and Hazel. The analysis of canonical correlation showed that the groups are not independent. Inter-group associations, in the generation of plants F3 and seeds F4, were establish by plants with more pods, higher grain yield and oil content are associated with seeds with high germination and emergence speed index. For the generation plants F4 and seeds F5, there are associations between short-season plants, seeds with high emergence and percentage of germination under conditions of accelerated aging. In the second canonical pair, higher-yielding and taller plants are associated with high vigor soybean seeds. For the generation seeds and plants F4 the associations established were, seeds with high vigor are associated with short-season and higher-yielding plants and high oil content. And in the second canonical pair there is association between seeds with high physiological quality and tall plants. The storage for six months in cold room affected the physiological quality and the oil content of the seeds and the soybean genotypes shown different levels of tolerance of storage and different oil content. The principal components analysis resulted on 3 principal components (PC1, PC2 and PC3), which explained 65,82% of the total variance in nine variables. The traits with higher contribution to discriminate the progenies in PC1 were grain yield, number of branches, number of pods, number of nodes and number of days to maturity. The selected progenies 36, 37, 38, 39, 40, 41, 65, 75, 80, 89 and 95 shown good productive potencial. The clustering analysis, k-means allowed the formation of nine groups, the superior group contains the progenies 36, 38, 39, 40, 65, 75, 79 and 80. Among the 18 progenies selected by the selection indexes, 10 were consistent with principal components analysis. The multivariate analysis allowed selecting superior progenies for the evaluated characters, especially for the components related to grain production and oil content.
15

Predição de ganhos genéticos via REML/BLUP em progênies s2 de mamoeiro / Prediction of genetic gains via REML/BLUP in progenies s2 of papaya

Silva, Tamiris Pereira da January 2015 (has links)
SILVA, Tamiris Pereira da. Predição de ganhos genéticos via REML/BLUP em progênies s2 de mamoeiro. 2015. 55 f. : Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do Ceará, Centro de Ciências Agrárias, Programa de Pós-Graduação em Agronomia / Fitotecnia, Fortaleza, 2015 / Submitted by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-08-18T13:36:39Z No. of bitstreams: 1 2015_dis_tpsilva.pdf: 2166972 bytes, checksum: 0de92041ba6608b1e1d6c3eec9dfedde (MD5) / Approved for entry into archive by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-08-18T13:37:26Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2015_dis_tpsilva.pdf: 2166972 bytes, checksum: 0de92041ba6608b1e1d6c3eec9dfedde (MD5) / Made available in DSpace on 2016-08-18T13:37:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2015_dis_tpsilva.pdf: 2166972 bytes, checksum: 0de92041ba6608b1e1d6c3eec9dfedde (MD5) Previous issue date: 2015 / The reduced number of registered papaya cultivars has made breeders to access the genetic variability of the species in order to gather in one genotype the maximum phenotypes required by producers and consumers. Among the commercial hybrids,Tainung 1 and Calimosa are the most used, which the first has its seeds imported from Taiwan to high costs. In order to increase the accuracy and to obtain selective genetic gain, more efficient selection methodologies have been explored. For this reason, the adoption of more refined genetic statistical procedures is a trend in plant breeding, such as the REML / BLUP methodology. Based on the above, the aims of the present study are: (i) estimate the main genetic parameters in papaya progenies, (ii) predict genetic gain with selection of the best progenies and (iii) the selection of the best individuals within the progenies. The experiment was conducted at the Experimental Field of Curu, which belongs to Embrapa Agroindústria Tropical in the municipality of Paraipaba. The genetic material consisted of 36 S2 progenies and two witnesses, 17 derived from hybrid Calimosa and 19 Tainung1, all evaluated in a randomized block design with four replicates. The analyzed characters were height of first flower, fruit and plant at 6, 12 and 18 months; stem diameter at 6, 12 and 18 months; number of days after planting to emergence of first flower and fruit; number, mass and average mass of marketable fruits and number and mass of carpelloid, pentandric and bananiformes fruits. For data analysis, the methodology via linear mixed models REML / BLUP (Restricted Maximum Likehood / Best Linear Unbiased Prediction) was used, by which genetic parameters were estimated and the prediction of breeding values was made. The magnitudes of the genetic parameters indicated that the variability present in most of the characters enables genetic gain if the selection is practiced at the progenies level and not at individual plants, since the greater heritability and accuracies values are relative to the average of the progenies. For the selection of progenies, PROC-323, PROC-130, PROT-13 and PROC-217 were the most promising, bearing greater genetic gains among most of the analyzed characters. Regarding the selection among and within progenies, individuals 1421 and 1422 are the most potential for continuity of selection. Finally, the increase of the character expression was higher in number of marketable fruits and the reduction of expression was higher for pentandric number of fruits. / O reduzido número de cultivares de mamoeiro registrados, tem feito com que melhoristas acessem a variabilidade genética da espécie, a fim de reunir em um só genótipo o máximo de fenótipos exigidos pelos produtores e consumidores. Dentre os híbridos comerciais, Tainung nº 1 e Calimosa são os mais empregados, onde este primeiro tem suas sementes importadas de Taiwan a altos custos. Tem-se então buscado metodologias mais eficientes de seleção, a fim de aumentar a acurácia seletiva e obter maiores ganhos genéticos. Em razão disto, a adoção de procedimentos genético-estatísticos mais refinados é uma tendência no melhoramento genético de plantas, como a metodologia REML/BLUP. Com base no exposto, objetivou-se com o presente estudo: (i) estimar os principais parâmetros genéticos em progênies de mamoeiro, (ii) predizer os ganhos genéticos com a seleção das melhores progênies e (iii) com a seleção dos melhores indivíduos dentro de progênies. O experimento foi conduzido no Campo Experimental do Curu, pertencente à Embrapa Agroindústria Tropical no município de Paraipaba. O material genético foi constituído de progênies 36 progênies S2 e duas testemunhas, sendo 17 derivadas do híbrido Calimosa e 19 do Tainung nº1, avaliadas no delineamento em blocos casualizados, com quatro repetições. Os caracteres avaliados foram altura de primeira flor, fruto e planta aos 6, 12 e 18 meses; diâmetro de caule aos 6, 12 e 18 meses; quantidade de dias após plantios para surgimento da primeira flor e fruto; número, massa e massa média de frutos comerciais e número e massa de frutos carpelóides, pentândricos e bananifornmes. Para análises dos dados, a metodologia utilizada foi via modelos lineares mistos REML/BLUP (Restricted Maximum Likehood/ Best Linear Unbiased Prediction), onde foram estimados os parâmetros genéticos e feita a predição dos valores genéticos. As magnitudes dos parâmetros genéticos estimados indicaram que a variabilidade presente para a maioria dos caracteres, possibilita maiores ganhos genéticos se a seleção for praticada a nível de progênies e não por plantas individuais, já que os maiores valores de herdabilidades e acurácias são relativos a média de progênies. Para a seleção entre progênies, PROC-323, PROC-130, PROT-13 e PROC-217, foram as mais promissoras, comportando-se com ganhos genéticos superiores entre maior parte dos caracteres envolvidos. Na seleção entre e dentro de progênies, os indivíduos 1421 e 1422 são os mais potenciais para continuidade da seleção. O aumento da expressividade de caráter foi superior para número de frutos comerciais e a redução da expressividade foi superior para número de frutos pentândricos.
16

Prediction of genetic gains via REML/BLUP in progenies s2 of papaya / PrediÃÃo de ganhos genÃticos via REML/BLUP em progÃnies s2 de mamoeiro

Tamiris Pereira da Silva 14 July 2015 (has links)
FundaÃÃo Cearense de Apoio ao Desenvolvimento Cientifico e TecnolÃgico / The reduced number of registered papaya cultivars has made breeders to access the genetic variability of the species in order to gather in one genotype the maximum phenotypes required by producers and consumers. Among the commercial hybrids,Tainung 1 and Calimosa are the most used, which the first has its seeds imported from Taiwan to high costs. In order to increase the accuracy and to obtain selective genetic gain, more efficient selection methodologies have been explored. For this reason, the adoption of more refined genetic statistical procedures is a trend in plant breeding, such as the REML / BLUP methodology. Based on the above, the aims of the present study are: (i) estimate the main genetic parameters in papaya progenies, (ii) predict genetic gain with selection of the best progenies and (iii) the selection of the best individuals within the progenies. The experiment was conducted at the Experimental Field of Curu, which belongs to Embrapa AgroindÃstria Tropical in the municipality of Paraipaba. The genetic material consisted of 36 S2 progenies and two witnesses, 17 derived from hybrid Calimosa and 19 Tainung1, all evaluated in a randomized block design with four replicates. The analyzed characters were height of first flower, fruit and plant at 6, 12 and 18 months; stem diameter at 6, 12 and 18 months; number of days after planting to emergence of first flower and fruit; number, mass and average mass of marketable fruits and number and mass of carpelloid, pentandric and bananiformes fruits. For data analysis, the methodology via linear mixed models REML / BLUP (Restricted Maximum Likehood / Best Linear Unbiased Prediction) was used, by which genetic parameters were estimated and the prediction of breeding values was made. The magnitudes of the genetic parameters indicated that the variability present in most of the characters enables genetic gain if the selection is practiced at the progenies level and not at individual plants, since the greater heritability and accuracies values are relative to the average of the progenies. For the selection of progenies, PROC-323, PROC-130, PROT-13 and PROC-217 were the most promising, bearing greater genetic gains among most of the analyzed characters. Regarding the selection among and within progenies, individuals 1421 and 1422 are the most potential for continuity of selection. Finally, the increase of the character expression was higher in number of marketable fruits and the reduction of expression was higher for pentandric number of fruits. / O reduzido nÃmero de cultivares de mamoeiro registrados, tem feito com que melhoristas acessem a variabilidade genÃtica da espÃcie, a fim de reunir em um sà genÃtipo o mÃximo de fenÃtipos exigidos pelos produtores e consumidores. Dentre os hÃbridos comerciais, Tainung n 1 e Calimosa sÃo os mais empregados, onde este primeiro tem suas sementes importadas de Taiwan a altos custos. Tem-se entÃo buscado metodologias mais eficientes de seleÃÃo, a fim de aumentar a acurÃcia seletiva e obter maiores ganhos genÃticos. Em razÃo disto, a adoÃÃo de procedimentos genÃtico-estatÃsticos mais refinados à uma tendÃncia no melhoramento genÃtico de plantas, como a metodologia REML/BLUP. Com base no exposto, objetivou-se com o presente estudo: (i) estimar os principais parÃmetros genÃticos em progÃnies de mamoeiro, (ii) predizer os ganhos genÃticos com a seleÃÃo das melhores progÃnies e (iii) com a seleÃÃo dos melhores indivÃduos dentro de progÃnies. O experimento foi conduzido no Campo Experimental do Curu, pertencente à Embrapa AgroindÃstria Tropical no municÃpio de Paraipaba. O material genÃtico foi constituÃdo de progÃnies 36 progÃnies S2 e duas testemunhas, sendo 17 derivadas do hÃbrido Calimosa e 19 do Tainung nÂ1, avaliadas no delineamento em blocos casualizados, com quatro repetiÃÃes. Os caracteres avaliados foram altura de primeira flor, fruto e planta aos 6, 12 e 18 meses; diÃmetro de caule aos 6, 12 e 18 meses; quantidade de dias apÃs plantios para surgimento da primeira flor e fruto; nÃmero, massa e massa mÃdia de frutos comerciais e nÃmero e massa de frutos carpelÃides, pentÃndricos e bananifornmes. Para anÃlises dos dados, a metodologia utilizada foi via modelos lineares mistos REML/BLUP (Restricted Maximum Likehood/ Best Linear Unbiased Prediction), onde foram estimados os parÃmetros genÃticos e feita a prediÃÃo dos valores genÃticos. As magnitudes dos parÃmetros genÃticos estimados indicaram que a variabilidade presente para a maioria dos caracteres, possibilita maiores ganhos genÃticos se a seleÃÃo for praticada a nÃvel de progÃnies e nÃo por plantas individuais, jà que os maiores valores de herdabilidades e acurÃcias sÃo relativos a mÃdia de progÃnies. Para a seleÃÃo entre progÃnies, PROC-323, PROC-130, PROT-13 e PROC-217, foram as mais promissoras, comportando-se com ganhos genÃticos superiores entre maior parte dos caracteres envolvidos. Na seleÃÃo entre e dentro de progÃnies, os indivÃduos 1421 e 1422 sÃo os mais potenciais para continuidade da seleÃÃo. O aumento da expressividade de carÃter foi superior para nÃmero de frutos comerciais e a reduÃÃo da expressividade foi superior para nÃmero de frutos pentÃndricos.
17

Comportamento de grupos de clones de café Conilon, selecionados no norte, na região sul do Estado do Espírito Santo

Rodrigues, Wagner Nunes 18 August 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2016-12-23T14:37:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Wagner Nunes Rodrigues.pdf: 870082 bytes, checksum: 5dd904e97e99fea66f73afc1ec91a6ee (MD5) Previous issue date: 2010-08-18 / A cafeicultura é uma atividade de grande importância social e econômica. O Brasil é o maior produtor mundial e o Estado do Espírito Santo é o segundo maior produtor nacional de café, sendo responsável por aproximadamente 70% da produção de café Conilon do País. No citado Estado, a espécie Coffea canephora, em especial a variedade Conilon, é a mais plantada. Existe uma expressiva variabilidade das condições da produção de café nesse Estado: a região ao norte do Espírito Santo é responsável pela maior parte da produção, enquanto o sul ainda apresenta baixo rendimento. Devido à grande importância do café Conilon no Estado do Espírito Santo, o Instituto Capixaba de Pesquisa Assistência Técnica e Extensão Rural (Incaper) estabeleceu um programa de pesquisa em melhoramento genético desde 1985, desenvolvendo e lançando seis variedades para o Estado. Para a caracterização de variedades é feito o agrupamento de clones que apresentem características agronômicas em comum. A partir da época de maturação dos frutos é possível estabelecer três diferentes grupos de clones: precoce, intermediário e tardio. O objetivo deste trabalho foi avaliar três grupos de clones de café Conilon, de diferentes ciclos de maturação, oriundos do banco de germoplasma do norte do Estado, para o estudo de seu comportamento, quanto a diferentes características agronômicas, bem como a estimativa de parâmetros genéticos, quando cultivados na região Sul do Estado. Foram avaliados 60 genótipos ao longo de quatro colheitas, na Fazenda Experimental de Bananal do Norte, do Incaper, situada em Pacotuba, Distrito de Cachoeiro do Itapemirim, no delineamento experimental em blocos casualizados, em quatro repetições, para as características agronômicas: ciclo de maturação, tamanho de frutos, uniformidade de maturação, cor dos frutos, produtividade, porte, vigor, índice de avaliação visual, ocorrência de ferrugem, cercosporiose, mancha manteigosa, seca de ramos, bicho mineiro e chochamento. Foram realizadas análises descritivas, análises de variância individuais e conjuntas, comparação entre as médias e a estimativa de parâmetros genéticos. Na maioria das características estudadas, há diferenças significativas entre os genótipos, que quando associado a altas estimativas de variância genética, coeficientes de variação genotípicos, índice de variação e coeficiente de determinação genotípica, indicam a existência de variabilidade genética entre os materiais. Foram obtidas médias deprodutividades acima de 60 sc ha-1, com genótipos produzindo até 188 sc ha-1, o que mostra que os materiais selecionados no norte podem apresentar elevado potencial produtivo nas condições do sul do Estado. Os dados obtidos não mostram tendência de superioridade de um grupo de materiais em relação ao outro, e são resultados importantes para os programas de melhoramento conduzidos no sul do Estado do Espírito Santo, gerando conhecimentos sobre a variabilidade genética da espécie e obtendo informações úteis na predição de ganhos genéticos, auxiliando na escolha dos materiais genéticos que poderão compor novas variedades clonais melhoradas / Coffee is one of the agribusinesses that have the largest social and economic importance. Brazil stands as the world biggest producer and the State of Espírito Santo is the second largest national producer of coffee, accounting for approximately 70% of the production of coffee Conilon in Brazil. In the State mentioned before, the species Coffea canephora, in particular the variety Conilon, is the most planted. There is a significant variability of the conditions of coffee production within this state: the region north of the Espírito Santo is responsible for most of the production, while the south still has a low yield. Due to the great importance of Conilon coffee in Espírito Santo, the Instituto Capixaba de Pesquisa Assistência Técnica e Extensão Rural (Incaper), established a breeding program since 1985, developing and releasing six varieties for the state. The characterization of varieties is done by the grouping of clones that show agronomic traits in common, by the time fruit ripens three different groups of clones are possible to establish: the early cycles, the intermediate and the late. The aim of this study was to generate biometric information about different characteristics of coffee, to study the isolated behavior of genotypes from different ripening cycles and to generate information on the productive capacity of selected materials in the northern state, when subjected to conditions of cultivation in the south. 60 genotypes were evaluated and over four crops grown in the Experimental Farm of Bananal do Norte, of Incaper, located in Pacotuba, a district of Cachoeiro do Itapemirim, in randomized block design, for the agronomic traits: ripening cycle, fruit size, ripening uniformity, fruit color, productivity, plant size, vigor, visual assessment index, occurrence of leaf rust, brown eye spot, blister spot, dieback, leaf miner and empty fruit locules. Descriptive analysis, analysis of individual and conjunct variance, means comparison and estimation of genetic parameters were made. In most traits, there are significant differences for genotypes, which when associated with high estimates of genetic variance, genotypic coefficient of variation, heritability, and variation index indicate the existence of genetic variability among the materials. The average yields obtained was above 60 sc ha-1, with genotypes producing up to 188 sc ha-1, showing that the materials selected in the north can have high yield potential under the conditions of the southern state. The data showed no trend of superiority of one group over another. The results are important for breeding programs conducted in the southern state of Espírito Santo, generating knowledge about the genetic variability and obtaining useful information in prediction of genetic gain, which will aid in the correct choice of genetic materials that can compose new clonal varieties
18

Heterose e herdabilidade de caracteres relacionados ao rendimento de grãos em trigo (Triticum aestivum L.) / Heterosis and heritability of traits related to grain yield in wheat (Triticum aestivum L.).

Tessmann, Elisane Weber 24 May 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2014-08-20T14:06:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 dissertacao_elisane_weber_tessmann.pdf: 1299023 bytes, checksum: c5038dbcab7cd7e9fc469361c851041e (MD5) Previous issue date: 2013-05-24 / Wheat is among the most important cereal crops in the world, being significant in the daily diet of large parts of Europe, Americas and Oceania. Brazil is not self-sufficient in this crop, producing less than half of the national demand. Several genetic and environmental factors affect wheat yield. The interaction among genotype and environment results in differential yield response depending of environmental conditions. Thus, the assessment of recommended cultivars and populations formed by the crosses between them, become important tools in helping selection of superior populations. The aim of this study was to evaluate elite cultivars and segregating populations. The assessment was focused on traits influencing yield in order to indicate promising combinations to wheat breeding programs. The experiment was conducted in the winter of 2012, in the Palma experimental farm (CGF/FAEM/UFPel), located in Capão do Leão RS/ Brazil. Parental lines, hybrids (F1) and segregating populations (F2) were sown in a randomized block design with three replications. The experimental units consisted of two 3 meters long lines with 0.3 meters spacing between plants and between lines, with 15 plants per line. The population F1 was obtained in the winter of 2011 and one generation was advanced in greenhouse in 2011/2012 warm season. The following traits were evaluated: plant height (PH); leaf spot (LS); number of spikes per plant (NSP); spike length (SL); spike weight (SW); kernels per spike (KPS); kernels weight per spike (KWPS); spike harvest index (SHI) and plant yield (PY). The analysis of variance showed significant differences for all traits studied. The multiple comparisons of means showed similar behavior for the characters PH, NSP, KPS, SHI and PY. The SL formed two groups where the best group was formed by cultivars: CD 104, Marfim, Nova Era, Ônix, Safira and Tibagi. The cultivars CD 104, Cristalino, Marfim, Nova Era and Raízes were superior regard to SW. The dendrogram formed divided the cultivars into seven groups: group I formed by Abalone; group II by Tibagi; group III by Ônix and Safira; group IV by CD 120; group V by cultivars CD 104 and Nova Era; group VI by Cristalino and Raízes, and group VII formed by Marfim. All populations tested (parents, hybrids and F2) showed differential performance in the assessed traits. Some populations were superior just in F1 (CD 104 x Raízes), others superiors just in F2 (Cristalino x Safira, Nova Era x Raízes), others superiors in F1 and F2 (CD 104 x Nova Era, Abalone x Nova Era), and others inferiors in F1 and F2 (Abalone x Tibagi). Just three combinations showed some characters with significant heterosis, where the combination between Abalone and Nova Era showed high values to NSP (108%), SW (40.62%), KWPS (47.55%) and PY (207.37%). Heritability was higher among families than within families, within blocks or individual based. The higher heritability was 70% for PH. Heritability for the traits studied suggests that the selection must be made in advanced generations; moreover, the selection will be more efficient if performed among families. / O trigo atualmente se encontra entre os cereais mais produzidos no mundo, fazendo parte da alimentação diária de grande parte da população da Europa, Américas e Oceania. O Brasil não é autosuficiente nessa cultura, produzindo menos da metade da demanda nacional. Diversos fatores influenciam na produtividade, sendo eles tanto de ordem genética quanto ambiental. A interação entre genótipo e ambiente, faz com que o rendimento responda de forma diferencial dependendo assim das condições ambientais de cultivo. Desta forma, a avaliação do comportamento de cultivares recomendadas para cultivo, bem como da população formada pelos cruzamentos entre elas, se faz importante a fim de contribuir na seleção de populações superiores, que apresentem adaptação à região associado à elevada produtividade. Frente ao exposto, o objetivo deste trabalho foi avaliar o comportamento de cultivares elite, bem como o comportamento das populações segregantes formadas a partir dessas cultivares para caracteres importantes para o rendimento de grãos, visando indicar combinações promissoras para o Programa de Melhoramento de Trigo. O experimento foi conduzido na safra agrícola de 2012, no campo experimental da Palma, pertencente ao Centro de Genômica e Fitomelhoramento (CGF/FAEM/UFPel), localizado na Capão do Leão RS, onde foram semeados os hibridos (F1), população segregante (F2) e os pais. O delineamento experimental foi de blocos casualizados com três repetições, sendo a unidade experimental composta por duas linhas de três metros, espaçadas 0,3 m entre plantas e entre linhas, com um total de 15 plantas por linha. A população F1 foi obtida na estação fria do ano de 2011, e o avanço de geração foi realizado em casa de vegetação na estação quente de 2011/2012. No experimento foi avaliado os seguintes caracteres: estatura de planta (EST), mancha da folha (MF), número de espigas por planta (NEP), comprimento de espiga (CE), massa de espiga (ME), número de grãos por espiga (NGE), massa de grãos por espiga (MGE), índice de colheita por espiga (ICE) e rendimento de grãos por planta (RGP); totalizando 4500 plantas avaliadas. A análise de variância evidenciou diferença significativa para todos os caracteres estudados. Na análise de médias as cultivares apresentaram comportamento similar para os caracteres EST, NEP, NGE, ICE e RGP. Para CE foram formados dois grupos, sendo o melhor grupo formado por CD 104, Marfim, Nova Era, Ônix, Safira e Tibagi. As cultivares CD 104, Cristalino, Marfim, Nova Era e Raízes apresentaram comportamento superior para ME. O dendrograma formado dividiu as cultivares em sete grupos: grupo I formado por Abalone; grupo II por Tibagi; grupo III por Ônix e Safira; grupo IV por CD 120; grupo V com as cultivares CD 104 e Nova Era, grupo VI por Cristalino e Raízes; e grupo VII formado por Marfim. Todas as populações testadas (pais, híbridos e F2) apresentaram comportamento diferencial perantes os caracteres avaliados. Algumas populações foram superiores apenas na F1 (CD 104 x Raízes), superiores apenas em F2 (Cristalino x Safira, Nova Era x Raízes), superiores em F1 e F2 (CD 104 x Nova Era, Abalone x Nova Era), e inferiores em F1 e F2 (Abalone x Tibagi). Apenas três combinações apresentaram alguns caracteres em heterose, sendo a combinação entre Abalone e Nova Era a que apresentou valores elevados para NEP (108%), ME (40,62%), MGE (47,55%) e RGP (207,37%). A herdabilidade mostrou-se maior entre progênies do que dentro da progênie, dentro do bloco ou no indivíduo. A maior herdabilidade foi de 70% para estatura de planta. A herdabilidade dos caracteres estudados sugere que a seleção deve ser realizada em gerações mais avançadas, além disso, a seleção será mais eficiente se realizada entre progênies.
19

Escolha de genitores e desempenho agronômico de híbridos de milho / Choosing parents and agronomic performance of corn hybrids

Silva, Paulo Roberto da 29 February 2012 (has links)
Corn crop is essential for Brazilian agriculture, due to economic and social importance for the country. Grain yield has been increasing gradually over the years, in part due to genetic gain from selection. The objectives of this work were to evaluate the behavior of some agronomic traits in parents and their single-cross hybrids and reciprocals, and the relationship of these characters with grain yield and plant density; and to study the performance of corn hybrids in high yield environments based upon the analysis of phenotypic adaptability and stability. The first part of the work was conducted in an experimental field in Cruz Alta/RS, during 2010/2011 growing season. Five inbred parents and eight hybrids synthesized from the inbred lines were evaluated. The experiments were carried out in a factorial (genotype x densities x planting dates) in a randomized complete block design with four replications. The evaluations were: plant height, leaf area index, ear index, thousand grain weight, number of grains per ear and grain yield. Heterosis was obtained from the parent s average. In the second part of the work, 48 environments were used to evaluate the grain yield from ten maize hybrids. The hybrid s behavior was studied according to the average yield in poor and/or high-quality environments, the parameters estimates of the discontinuous bi-segmented equation, and the equation adjustment. The plant density was an important management practice to maximize the maize hybrids yield and heterosis estimates showed that the inbreeds have a higher tolerance to increased plant density. The yield potential of hybrids was influenced by the specific combining ability and reciprocal effect was observed for the traits plant height, leaf area index, grain weight, number of grains per ear and grain yield. The reciprocal effect was randomly controlled, sometimes by male or female parent, thus there was not a standard behavior for all traits. If there is no reciprocal effect, we can choose the female parent with higher seeds yield for a particular cross, otherwise, the parent needs to be chosen according to the best specific combination. There was a really good phenotypic stability in single-cross hybrids, with high yield potential. Adaptability and stability characteristics are intrinsic from each hybrid combination. / A cultura do milho tem papel fundamental na agricultura brasileira, devido à importância econômica e social para o país. O rendimento de grãos vem aumentando gradativamente ao longo dos anos, em parte, graças ao melhoramento genético. Os objetivos deste trabalho foram avaliar o comportamento de alguns caracteres agronômicos em genitores e em seus híbridos simples e recíprocos e a relação destes caracteres com o rendimento de grãos e a densidade de plantas; e estudar o desempenho de híbridos de milho em ambientes manejados para altos níveis de rendimento, através da análise de adaptabilidade e estabilidade fenotípica. A primeira parte do trabalho foi conduzida em área experimental localizada no município de Cruz Alta/RS, no ano agrícola 2010/2011. Foram estudados cinco genitores endogâmicos e oito híbridos simples sintetizados a partir dos genitores. Os experimentos foram conduzidos em um trifatorial (genótipos x densidades x épocas de semeadura) em blocos completos ao acaso, com quatro repetições. As avaliações realizadas foram: altura média de planta, índice de área foliar, índice de espiga, massa de mil grãos, grãos por espiga e rendimento de grãos. A heterose foi obtida em relação à média dos genitores. Na segunda parte do trabalho, 48 ambientes foram utilizados para a avaliação do rendimento de grãos de dez híbridos de milho. O comportamento dos híbridos foi estudado em função do rendimento médio nos ambientes inferiores e/ou superiores, das estimativas dos parâmetros da equação bi-segmentada descontínua, e da qualidade do ajustamento. A densidade de plantas foi uma prática de manejo muito importante para maximizar o rendimento de híbridos de milho e as estimativas de heterose comprovaram que os genitores possuem uma maior tolerância ao aumento da densidade de plantas do que os híbridos. O potencial de rendimento dos híbridos foi influenciado pela capacidade específica de combinação e houve efeito recíproco para os caracteres altura de planta, índice de área foliar, massa de grãos, grãos por espiga e rendimento de grãos. Dependendo do caráter, o efeito recíproco foi controlado pelo genitor masculino ou pelo feminino, ou seja, não houve um comportamento padrão. Se não houver efeito recíproco, pode-se escolher o genitor feminino de maior rendimento de sementes para um determinado cruzamento, caso contrário, o genitor deve ser escolhido de acordo com a melhor combinação específica. Houve estabilidade fenotípica muito boa em híbridos simples, de alto potencial produtivo. A adaptabilidade e estabilidade são intrínsecas a cada combinação híbrida.
20

Development and use of introgression populations for the detection of QTL related to important agronomic traits in eggplant

Mangino, Giulio 28 October 2022 (has links)
Tesis por compendio / [ES] La berenjena (Solanum melongena L.) es uno de los cultivos comerciales de hortalizas solanáceas más importantes que se cultiva ampliamente en Asia y la región del Mediterráneo. A pesar de su importancia económica, la disponibilidad de poblaciones experimentales y herramientas genómicas para el mejoramiento es aún muy limitada en comparación con otros cultivos importantes. Debido a la alteración progresiva del ecosistema global por el cambio climático, las plantas están constantemente expuestas a condiciones ambientales estresantes que impactan negativamente en su productividad. El cuello de botella genético ocurrido durante la domesticación de la berenjena, que limita la disponibilidad de recursos genéticos para su mejoramiento genético, hace que este cultivo sea extremadamente vulnerable al cambio climático, por lo que se requieren nuevas estrategias para reducir su erosión genética. En este contexto, los parientes silvestres de los cultivos (CWRs) han demostrado ser un recurso genético válido para la mejora vegetal, ya que su uso permite ampliar la diversidad genética de los cultivos y, en paralelo, desarrollar variedades mejoradas adaptadas al cambio climático. Para lograr este objetivo, en esta tesis doctoral informamos sobre el desarrollo y la evaluación de materiales avanzados de berenjena obtenidos mediante el uso de parientes silvestres. En el primer capítulo, realizamos una evaluación fenotípica en dos ambientes de un conjunto de 16 ILs de berenjena con introgresión de S. incanum, un pariente silvestre. Se evaluaron diecisiete caracteres agronómicos para comparar el rendimiento de las ILs con el parental recurrente e identificar QTLs para los caracteres investigados. Encontramos diferencias morfológicas significativas entre los parentales, y el híbrido resultó heterótico para los caracteres de vigor. A pesar de que la interacción entre genotipo y ambiente (G x E) resultó significativa para la mayoría de los caracteres, en general las ILs mostraron pocas diferencias fenotípicas con el progenitor receptor, incluso en presencia de grandes fragmentos de introgresión del progenitor silvestre. Se encontraron valores de heredabilidad bajos a moderados para los caracteres agronómicos. En total, detectamos diez QTLs estables, dos de los cuales estaban relacionados con caracteres de planta y cuatro para caracteres de flor y fruto. En general, las introgresiones de S. incanum mejoraron los valores medios de la mayoría de los caracteres de planta y flor, y disminuyeron el de los caracteres de fruto. Para tres QTLs relacionados con la longitud del pedicelo del fruto y con el peso del fruto, encontramos evidencia de sintenia con otros QTLs identificados previamente en poblaciones de berenjena. Siete QTLs eran nuevos, de los cuales cuatro relacionados con la altura de la planta, con la espinosidad del cáliz de la flor y con la longitud del pedicelo del fruto no colocalizaron con ningún QTL previamente identificado en las poblaciones de berenjena, y tres relacionados con el diámetro del tallo, con la longitud del pedúnculo y del estigma, fueron los primeros identificados en berenjena para estos caracteres. En el segundo capítulo, el conjunto de IL de berenjena con introgresiones de S. incanum se evaluó para la forma del fruto en dos ambientes. Específicamente, realizamos un fenotipado detallado de los frutos de los parentales, del híbrido y de las ILs utilizando 32 descriptores morfológicos de la herramienta fenómica Tomato Analyzer. Se encontraron grandes diferencias morfológicas en los frutos de los parentales, y el híbrido presentó valores negativos de heterosis para muchos de los caracteres de forma del fruto, siendo fenotípicamente más cercano al parental S. incanum. Para la mayoría de los descriptores de forma del fruto observamos diferencias significativas entre las ILs y el parental receptor, incluso en presencia de pequeños fragmentos de introgresión del parental silvestre. A pesar de que la contribución del ambiente y la... / [CAT] L'albergínia (Solanum melongena L.) és un dels cultius comercials d'hortalisses solanácees més importants que es cultiva àmpliament a Àsia i la regió del Mediterrani. Malgrat la seua importància econòmica, la disponibilitat de poblacions experimentals i eines genòmiques per al millorament és encara molt limitada en comparació amb altres cultius importants. A causa de l'alteració progressiva de l'ecosistema global pel canvi climàtic, les plantes estan constantment exposades a condicions ambientals estressants que impacten negativament en la seua productivitat. El coll de botella genètic ocorregut durant la domesticació de l'albergínia, que limita la disponibilitat de recursos genètics per al seu millorament genètic, fa que aquest cultiu siga extremadament vulnerable al canvi climàtic, per la qual cosa es requereixen noves estratègies per a reduir la seua erosió genètica. En aquest context, els parents silvestres dels cultius (CWRs) han demostrat ser un recurs genètic vàlid per a la millora vegetal, ja que el seu ús permet ampliar la diversitat genètica dels cultius i, en paral·lel, desenvolupar varietats millorades adaptades al canvi climàtic. Per a aconseguir aquest objectiu, en aquesta tesi doctoral presentem el desenvolupament i l'avaluació de materials avançats d'albergínia obtinguts mitjançant l'ús de parents silvestres. En el primer capítol, realitzem una avaluació fenotípica en dos ambients d'un conjunt de 16 IL d'albergínia amb introgresions de S. incanum, un parent silvestre. Es van puntuar dèsset caràcters agronòmics per a avaluar el rendiment de les ILs en comparació amb el parental recurrent i identificar els QTL per als caràcters investigats. Trobarem diferències morfològiques significatives entre els parentals, i l'híbrid va resultar heteròtic per als caràcters de vigor. A pesar que la interacció entre genotip i ambient (G x E) va resultar significativa per a la majoria dels caràcters, en general les ILs van mostrar poques diferències fenotípiques amb el progenitor receptor, fins i tot en presència de grans fragments d'introgresió del progenitor silvestre. Es van trobar valors de heredabilitat baixos a moderats per als caràcters agronòmics. En total, detectarem deu QTL estables, dos dels quals estaven relacionats a caràcters de planta i quatre per a caràcters de flor i fruit. En general, les introgresions de S. incanum van millorar els valors mitjos de la majoria dels caràcters de planta i flor, i van disminuir el dels caràcters de fruit. Per a tres QTL relacionats amb la longitud del pedicel del fruit i amb el pes del fruit, trobem evidència de sintenia amb altres QTLs identificats prèviament en poblacions d'albergínia. Set QTL eren nous, dels quals quatre estaven relacionats amb l'altura de la planta, amb la espinositat del calze de la flor i amb la llargària del pedicel del fruit no van colocalitzar amb cap QTL prèviament identificat en les poblacions d'albergínia, i tres relacionats amb el diàmetre de la tija, amb la llargària del peduncle i de l'estigma, van ser els primers reportats en albergínia per a aquests caràcters. En el segon capítol, el conjunt de IL d'albergínia amb introgresions de S. incanum es va avaluar per a la forma del fruit en dos ambients. Específicament, realitzarem un fenotipado detallat dels fruits dels parentals, de l'híbrid i de les ILs utilitzant 32 descriptors morfològics de l'eina fenómica Tomato Analyzer. Es van trobar grans diferències morfològiques en els fruits dels parentals, i l'híbrid va presentar valors negatius de heterosis per a molts dels caràcters de forma del fruit, sent fenotípicamente més pròxim al parental S. incanum. Per a la majoria dels descriptors de forma del fruit observarem diferències significatives entre les ILs i el parental recipient, fins i tot en presència de xicotets fragments d'introgresió del parental silvestre. A pesar que la contribució de l'ambient i la interacció G × E van ser significatives per a quasi tots els descriptors, trobem que els seus... / [EN] Eggplant (Solanum melongena L.) is one of the most important commercial solanaceous vegetable crops grown widely in Asia and Mediterranean region. Despite its economic importance, the availability of experimental populations and genomic tools for breeding is still very limited compared to other major crops. Due to the progressive alteration of global ecosystem by climate change, plants are constantly exposed to stressful environmental conditions that impact negatively on their productivity. The genetic bottleneck occurred during eggplant domestication, which limits the availability of genetic resources for its genetic improvement, makes this crop extremely vulnerable to climate change, and, therefore, new strategies are needed for reducing its genetic erosion. In this context, crop wild relatives (CWRs) have demonstrated to be a valid genetic resources for plant breeding, as their use allows to broaden the genetic diversity of the crop and, in parallel, develop improved varieties adapted to climate change. To achieve this objective, in this doctoral thesis we reported on the development and evaluation of eggplant advanced materials obtained by using crop wild relatives. In the first chapter, we have conducted a phenotypic evaluation in two environments of a set of 16 eggplant ILs with introgression from S. incanum, a close wild relative. Seventeen agronomic traits were scored to test the performance of ILs compared to the recurrent parent and identify QTLs for the investigated traits. We found significant morphological differences between parents, and the hybrid was heterotic for vigour related traits. Although significant genotype x environment interaction (G x E) was detected for most traits, the ILs generally exhibited few phenotypic differences with recipient parent, even in the presence of large introgression fragments from the wild parent. Low to moderate heritability values were found for the agronomic traits. In total, we detected ten stable QTLs, two of which were for plant-related traits and four for both flower- and fruit-related traits. In general, S. incanum introgressions improved the performance of most plant- and flower-related traits and decreased that of fruit-related traits. For three QTLs related to fruit pedicel length and fruit weight, we found evidence of synteny to other QTLs previously reported in eggplant populations. Seven QTLs were new, of which four related to plant height, flower calyx prickles, and fruit pedicel length, did not colocalized with any previous identified QTLs in eggplant populations, and three related to stem diameter, peduncle length, and stigma length, were the first reported in eggplant for these traits. In the second chapter, the set of eggplant ILs with introgression from S. incanum was evaluated for fruit shape in two environments. Specifically, we performed a detailed phenotyping of the fruits of the parents, hybrid, and ILs using 32 morphological descriptors of the phenomics tool Tomato Analyzer. Large differences in fruit morphology were found between ILs parents, and the hybrid exhibited negative values of heterosis for many fruit shape traits, being phenotypically closer to S. incanum parent. For most fruit shape descriptors, we observed significant differences between ILs and recipient parent, even in the presence of small wild donor fragments. Although the contribution of the environment and G × E interaction were significant for almost all descriptors, we found that their effects on fruit shape were relatively low, and the observed variations in fruit shape was mainly genetically regulated. Hierarchical clustering revealed nine clusters of highly correlated traits and six ILs groups. A total of 41 QTLs were mapped. Of these, sixteen associated to Basic Measurement and Fruit Shape Index descriptors were syntenic to other previously reported in several intraspecific and interspecific eggplant populations, while twenty-five QTLs related to Blockiness, Homogeneity.... / This work was undertaken as part of the initiative “Adapting Agriculture to Climate Change: Collecting, Protecting, and Preparing Crop Wild Relatives”, which is supported by the Government of Norway. The project is managed by the Global Crop Diversity Trust with the Millennium Seed Bank of the Royal Botanic Gardens, Kew and implemented in partnership with national and international gene banks and plant breeding institutes around the world. For further information, see the project website: http://www.cwrdiversity.org/. Funding was also received from Spanish Ministerio de Economía, Industria y Competitividad and Fondo Europeo de Desarrollo Regional (grant AGL2015-64755-R from MINECO/FEDER); from Ministerio de Ciencia, Innovación y Universidades, Agencia Estatal de Investigación and Fondo Europeo de Desarrollo Regional (grant RTI-2018-094592-B-100 from MCIU/AEI/FEDER, UE); from European Union’s Horizon 2020 Research and Innovation Programme under grant agreement No. 677379 (G2P-SOL project: Linking genetic resources, genomes and phenotypes of Solanaceous crops); and from Vicerrectorado de Investigación, Innovación y Transferencia de la Universitat Politècnica de València (Ayuda a Primeros Proyectos de Investigación; PAID-06-18). Giulio Mangino is grateful to Generalitat Valenciana for a predoctoral grant within the Santiago Grisolía programme (GRISOLIAP/2016/012). / Mangino, G. (2022). Development and use of introgression populations for the detection of QTL related to important agronomic traits in eggplant [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/188916 / Compendio

Page generated in 0.0898 seconds