• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 1407
  • 1115
  • 791
  • 130
  • 94
  • 67
  • 33
  • 22
  • 22
  • 20
  • 20
  • 20
  • 18
  • 15
  • 14
  • Tagged with
  • 3891
  • 1448
  • 367
  • 286
  • 263
  • 240
  • 222
  • 222
  • 189
  • 182
  • 177
  • 168
  • 167
  • 144
  • 136
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
101

O problema da identidade pessoal analisado a partir de uma perspectiva filosófico-interdisciplinar /

Souza, Renata Silva. January 2017 (has links)
Orientadora: Maria Eunice Quilici Gonzalez / Banca: Mariana Cláudia Broens / Banca: Ivo Assad Ibri / Resumo: O objetivo deste trabalho é analisar o problema da identidade pessoal em uma perspectiva filosófico-interdisciplinar. O problema da identidade pessoal consiste na dificuldade de se estabelecer critérios que possibilitem (ou não) a identificação de características constantes de um indivíduo, como sendo o mesmo, apesar das inúmeras mudanças a que é suscetível ao longo da vida. Analisaremos o problema da identidade pessoal empregando recursos da filosofia da mente, da Teoria dos Sistemas Complexos (TSC) e da filosofia da informação, os quais sustentam o eixo interdisciplinar de nossa pesquisa. Na perspectiva da TSC, ênfase é dada ao modo pelo qual as partes de um sistema interagem entre si em diferentes escalas. Os conceitos de auto-organização, emergência e de complexidade, centrais à TSC, servirão como recursos de investigação do problema da identidade pessoal. Analisaremos, como um estudo de caso, possíveis implicações de modificações corporais concebidas pelos defensores do projeto transhumanista de aprimoramento humano radical. Com a análise dos pressupostos filosóficos subjacentes ao projeto transhumanista, pretendemos ilustrar aspectos da pesquisa filosófico-interdisciplinar na investigação do problema da identidade pessoal. / Abstract: The aim of this work is to investigate the problem of personal identity from a philosophicalinterdisciplinary perspective. The problem of personal identity concerns the difficulty of establishing criteria that allows (or not) the identification of constant characteristics of an individual that remains the same despite the many changes that occur throughout his/her life. We will address this problem by employing resources available from the areas of Philosophy of Mind, Complex Systems Theory (CST), and Philosophy of Information (this emphasizes the interdisciplinary nature of the proposed research). From the perspective of CST, emphasis is given to the ways in which different parts of a system interact with each other at various levels. The concepts of self-organization, emergence, and complexity, which are central to CST, can be of assistance in the investigation the problem of personal identity. We will analyze, as a case study, possible implications of bodily modifications conceived by proponents of the transhumanist project of radical human enhancement.Using an analysis of the philosophical criteria on which the transhumanist project is founded, we intend to illustrate ways in which aspects of philosophical and interdisciplinary research can be used to investigate the problem of personal identity / Mestre
102

Mechanism of immune tolerance induction in antigen-specific human autoimmune disease

Sefia, Eseberuo January 2014 (has links)
Multiple sclerosis (MS) is an inflammatory disease that affects the central nervous system and is considered to be a T-cell mediated autoimmune disease. The “ideal” method in treating MS would be an antigen-specific therapy that does not require generalized immunosuppression. To date there are no definitive treatments for MS but there are several licensed therapies such as -interferon. Unfortunately the effect of interferon (IFN) is reduced by the development of neutralizing antibodies (NAbs) in up to 35% of MS patients within two years of starting treatment. An immunization schedule was developed in the BALB/c mice by subcutaneous administration of recombinant human IFN, and this resulted in development of high incidence of NAbs to the protein in the BALB/c model termed “NAbs model”. The mechanism of NAbs formation in this model is believed to be similar to that observed in IFN-treated MS patients with NAbs, which is as a result of an immune response to the protein. We elected to study NAbs in the context of IFN rather than MS directly to investigate the effects of antigen-specific tolerization strategies on the outcome of NAbs and indirectly on the outcome of IFN treatment in MS disease. The depletion of the immune cells triggers a reconstitution program that leads to renewal of the immune cell repertoire. Tolerance can be induced by intravenous administration of a protein. Within this window of reconstitution following depletion, it is hoped that the immune system can be manipulated to tolerate an otherwise foreign protein (human recombinant IFN). The tolerance strategy employed in this project was immune cell depletion using antibodies and mitoxantrone, followed by intravenous re-introduction of rhIFN. Tolerance was successfully induced in the NAbs model by intravenous administration of rhIFN, and further enhanced by immune cell depletion prior to intravenous administration of rhIFN. The BALB/c “NAbs model” offers a suitable model for use in investigating induction of tolerance to rhIFN following the formation of NAbs to the protein. The antigen of interest is known and the time to NAbs formation is also known. Tolerance induction can be monitored and investigated in this model.
103

Estudo de caso: análise do concreto utilizado em lajes tipo Bubbledeck em obra situada em Brasília

Moreira, Izabela de Freitas January 2018 (has links)
Submitted by Gisely Teixeira (gisely.teixeira@uniceub.br) on 2018-06-16T14:26:19Z No. of bitstreams: 1 51500375.pdf: 389001 bytes, checksum: 3bb432e9df600aff3a3821d4f6f4a3bc (MD5) / Made available in DSpace on 2018-06-16T14:26:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 51500375.pdf: 389001 bytes, checksum: 3bb432e9df600aff3a3821d4f6f4a3bc (MD5) Previous issue date: 2018 / Um novo sistema construtivo surgiu na Dinamarca e tem ganhado o mercado mundial, trata-se do sistema de lajes tipo BubbleDeck. O sistema é composto pela adição de esferas plásticas em lajes de concreto armado, uniformemente espaçadas entre telas de aço. Por haver a necessidade de preencher os vazios entre as esferas, requer-se que o concreto tenha certo nível de fluidez e que o diâmetro de seu agregado seja controlado, sem que haja o comprometimento de sua resistência e da qualidade do sistema. Seguindo a tendência mundial, muitas obras no Brasil vêm utilizando essa tecnologia e, por se tratar de um sistema relativamente novo, precisa-se da validação de suas características. O presente trabalho tem por objetivo a análise das características do concreto utilizado na execução das lajes tipo BubbleDeck da obra do Centro Administrativo do Distrito Federal – CADF. Busca-se avaliar a trabalhabilidade do concreto, a fim de verificar a importância dos materiais utilizados para a viabilidade desse sistema. Além disso, serão avaliadas também as resistências nas primeiras idades e com 28 dias, bem como o módulo de elasticidade atingido.
104

As sujeitas políticas e a formação na universidade : encontros de mulheres estudantes da UNE 2003 – 2015

Marcarini, Camila Tomazzoni January 2017 (has links)
A presente dissertação apresenta contribuições das estudantes universitárias para pensar a universidade e sua formação, a partir de uma perspectiva feminista. As estudantes auto-organizadas têm sido responsáveis pelo fortalecimento do feminismo no movimento estudantil, universidade e sociedade. Uma importante contribuição é a reflexão sobre os processos de formação, a partir de uma visão crítica da universidade. A auto-organização é espaço de protagonismo coletivo das estudantes, e lugar singular de formação humana, ética, política, profissional. O objetivo do trabalho foi aproximar feminismo e universidade, possibilitando um olhar crítico das marcas do patriarcado na vida das mulheres, na sociedade e na universidade. A temática mostrou-se relevante para resgatar e potencializar o papel da universidade na superação das desigualdades sociais. As estudantes são protagonistas dos espaços de auto-organização, como os Encontros de Mulheres Estudantes da União Nacional de Estudantes (UNE) - (EMEs), e no combate ao machismo dentro do movimento estudantil. O protagonismo das estudantes feministas fortalece a presença e participação política das mulheres, auxilia na compreensão dos impactos do patriarcado em suas vidas, ressignifica os papéis sociais de mulheres e homens As fontes de pesquisa foram seis entrevistas com as Diretoras de Mulheres da UNE, e as Cartas dos EMEs no período de 2003 a 2015. Para a realização da pesquisa utilizei as abordagens metodológicas do estudo de caso ampliado/estendido, de Burawoy (2014), e a pesquisa participante de Brandão e Streck (2006). Algumas autoras e autores, como Santos, B. (2005), Faria (2005), Perrot (2015), Silva (2014), entre outras e outros, contribuíram para pensar a universidade, o feminismo e a formação humana. As estudantes apresentam reivindicações, como a criação de ouvidorias nas universidades que atendam os casos de violência, a revisão dos currículos e da formação oferecida, políticas de assistência estudantil atentas às especificadas das estudantes e a realidade da divisão sexual do trabalho. Reafirmar a relação entre patriarcado, capitalismo, racismo e colonialismo é fundamental para pensar o papel da universidade e da formação humana na superação das desigualdades sociais. / La presente disertación presenta contribuciones de las estudiantes universitarias para la universidad e su formación, a partir de una perspectiva feminista. Como estuantes auto-organizadas, son responsables pelo fortalecido del feminismo no movimiento estudiantil, universidad e sociedad. Una importante contribución para pensar los procesos de formación, a partir de una visión crítica da la universidad. Una autoorganización en el espacio de protagonismo colectivo das estudiantes, y lugar singular de formación humana, ética, política, profesional. O objetivo del trabajo fue aproximar feminismo e universidad, posibilitando una postura crítica de marcas del patriarcado en la vida das mujeres, en la sociedad y universidad. Una temática más relevante para rescatar y potencializar el papel de la universidad en la superación de las desigualdades sociales. Como estudiantes son protagonistas de los espacios de autoorganización, como Encuentros de Mujeres Estudiantes da Unión Nacional de Estudiantes (UNE) - (EMEs), así como lo combate a el machismo dentro del movimiento estudiantil. El protagonismo de las mujeres feministas fortalece a presencia y participación política das mujeres, auxilia en la comprensión de los impactos del patriarcado en sus vidas, ressignifica las funciones sociales de mujer y hombres en la sociedad. Como fuentes de pesquisa fueran seis entrevistas con las Directoras de Mujeres de UNE e las Cartas dos EMEs, periodo de 2003 a 2015 Para la realización de la utilización de pesquisa como abordajes metodológicos del estudio de caso ampliado/estendido de Burawoy (2014) e la pesquisa participante de Brandão e Streck (2006). Algunas autoras e autores, como Santos, B. (2005), Faria (2005), Perrot (2015), Silva (2014), entre otras e otros, contribución para pensar la universidad, o feminismo y a la formación humana. Como estudiantes presentan reivindicación, como un creación de oidorías en las universidades para los casos de violencia, revisión de los currículos y de la formación ofrecida, políticas de asistencia estudiantil atentas a las especificadas las estudiantes y una realidad de la división sexual del trabajo. Reafirmar una relación entre patriarcado, capitalismo, racismo y colonialismo es fundamental para pensar el papel de la universidad y de la formación humana en la superación de las desigualdades sociales.
105

Characterization of thymic hyperplasia associated with autoimmune Myasthenia Gravis : role of the chemokines CXCL12 and CXCL13 / Caractérisation de l’hyperplasie thymique associée à la myasthénie : rôle des chimiokines CXCL12 et CXCL13

Weiss, Julia Miriam 28 November 2011 (has links)
La myasthénie (Myasthenia Gravis) est une maladie neuromusculaire impliquant des auto-anticorps dirigés majoritairement contre le récepteur à l’acétylcholine (RACh) et entrainant une fatigabilité musculaire. Ces auto-anticorps pathogènes sont produits principalement par le thymus qui présente une hyperplasie caractérisée par le développement de centres germinatifs ectopiques. De récentes études ont démontré la surexpression de chimiokines dans le thymus des patients et la présence anormale de vaisseaux sanguins de type HEV (cellules endothéliales à paroi haute). L’objectif de ma thèse a été de mieux comprendre les mécanismes physio-pathologiques conduisant à l’hyperplasie thymique en étudiant le rôle des chimiokines dans la myasthénie.Nous avons tout d’abord démontré que le nombre de HEV thymiques est proportionnel au degré d’hyperplasie suggérant leur implication directe dans le recrutement des cellules périphériques. En analysant les chimiokines exprimées sur ces HEV, nous observons l’expression sélective de SDF-1/CXCL12. En parallèle, la présence de lymphocytes B, de cellules dendritiques myéloïdes ou plasmacytoïdes et de monocytes/macrophages exprimant le récepteur au SDF-1, CXCR4, a été observée au niveau des HEV. En périphérie, nous montrons une diminution de l’expression de CXCR4 ainsi que du nombre de mDC et de monocytes dans le sang des patients suggérant le recrutement de ces cellules dans le thymus.Le thymus des patients myasthéniques est aussi caractérisé par une surexpression de la chimiokine CXCL13 par les cellules épithéliales thymiques. Pour mieux comprendre les mécanismes conduisant à l’hyperplasie thymique, nous avons développé un modèle de souris transgéniques avec surexpression thymique de CXCL13. Dans le thymus de ces souris, nous observons une surexpression de CXCL13 et une augmentation de nombre de lymphocytes B, notamment pour les souris jeunes. Nous étudions maintenant si l’immunisation de ces souris avec du RACh purifié induit une myasthénie expérimentale associée à une hyperplasie thymique ; un nouveau modèle animal de la maladie qui se rapprocherait mieux de la pathologie humaine.Dans la myasthénie, le thymus est aussi caractérisé par une signature inflammatoire, avec notamment une surexpression d’interféron de type I (IFN-I). Nous démontrons que le Poly(I:C), une molécule mimant les effets des ARN double-brin, induit spécifiquement la surexpression du RACh-α par les cellules épithéliales thymiques humaines via la libération d’IFN-I. L’IFN-I entraine aussi la surexpression des chimiokines CXCL13 et CCL21 comme dans le thymus des patients myasthéniques. Chez des souris C57Bl6, mais pas chez des souris KO pour le récepteur à l’IFN-I, des injections de Poly(I:C) entrainent des modifications thymiques avec une surexpression spécifique de RACh-α, d’IFN-I et de chimiokines. En périphérie, ces injections entrainent l’apparition dans le sérum d’anticorps contre le RACh-α spécifiques de la myasthénie.L’ensemble de ces résultats suggère que dans le thymus des patients myasthéniques, le développement anormal de HEV exprimant du SDF-1 et la surexpression de CXCL13 joueraient un rôle central dans le recrutement de cellules périphériques. Ces cellules, une fois dans l’environnement inflammatoire caractéristique du thymus myasthénique, pourraient alors développer une réaction auto-immune contre le RACh. De nouvelles molécules thérapeutiques contrôlant l’expression de ces chimiokines ou l’angiogenèse pourraient diminuer le développement de l’hyperplasie thymique et éviteraient la thymectomie ou l’utilisation des glucocorticoïdes par les patients atteints de myasthénie. / Autoimmune myasthenia gravis (MG) is a muscular disease mediated by autoantibodies, mainly directed against the acetylcholine receptor (AChR). The pathogenic antibodies are especially produced in the thymus, which is often characterized by a hyperplasia with germinal centers. Recent studies demonstrated the overexpression of chemokines and the abnormal development of high endothelial venules (HEV) in the MG thymus. The aim of my thesis was to better understand the mechanisms that lead to thymic hyperplasia in MG by analyzing the role of chemokines in peripheral cell recruitment. We demonstrated that the number of HEVs correlated with the degree of hyperplasia suggesting a direct link between HEVs and peripheral cell recruitment. To define its mechanism of action, we examined which chemokines were expressed on thymic HEVs. We uniquely detected SDF-1 and observed that B cells, myeloid dendritic cells (mDCs), plasmacytoid DCs and monocytes/macrophages that expressed the SDF-1 receptor CXCR4 localized inside and around thymic HEV. In parallel we observed a decreased CXCR4 expression and a decreased number of mDCs and also monocytes in the periphery suggesting their recruitment to the MG thymus. As the MG thymus was recently characterized by the overexpression of CXCL13 in thymic epithelial cells (TECs), we investigated its contribution to thymic hyperplasia. We therefore generated a transgenic mouse model overexpressing in medullary TECs CXCL13 under the control of keratin 5. We demonstrated that transgenic K5-CXCL13 mice specifically overexpressed CXCL13 in the thymus, while no other tested chemokines were upregulated. Preliminary results showed that elevated levels of CXCL13 resulted in an increased number of B cells in the thymus of transgenic mice, which localized preferentially in loose aggregates in medullary areas. We are presently investigating if immunization with purified AChR induces experimental MG with thymic hyperplasia in these mice. Myasthenic mice with a hyperplastic thymus could present a new animal model for MG with a phenotype that is closer to the human disease than the current MG model. As the hyperplastic MG thymus displays the hallmarks of a viral signature, we investigated the effect of pathogen-associated molecules on thymic changes associated with MG. We demonstrated that dsRNA signaling induced by Poly(I:C) specifically triggers the overexpression of α-AChR in human TECs through the release of IFN-I. We also observed that IFN-I was able to upregulate CXCL13 and CCL21, similarly to what is observed in the MG thymus. In addition, Poly(I:C) injections in wildtype mice, but not in IFN-I receptor KO mice, specifically increase thymic expression of α-AChR and, in parallel, CXCL13 and CCL21 expression. In periphery, Poly(I:C) even induced an anti-AChR autoimmune response characterized by a significant production of serum anti-AChR antibodies and a specific proliferation of B cells. Overall the results obtained in the course of my PhD showed that the abnormal development of SDF-1-expressing HEVs and the CXCL13 overexpression play a central role in the recruitment of peripheral cells to the MG thymus. Once these cells have arrived in the inflammatory environment, which is characteristic for MG, they could develop an autoimmune reaction against AChR. New therapeutic molecules that control chemokine expression and angiogenic processes could diminish the development of thymic hyperplasia and avoid thymectomy or the use of corticoids.
106

Capacidad funcional y su relación con el autocuidado de la salud del adulto mayor en un centro de salud de Independencia, Lima, 2019

Cabanillas Cabanillas, Karina Pilar January 2019 (has links)
Determina la relación entre la capacidad funcional con el autocuidado de la salud del adulto mayor que acude a un centro de salud de Independencia. Realiza un estudio de nivel aplicativo, método cuantitativo, enfoque descriptivo y corte transversal. La muestra estuvo constituida por 50 adultos mayores de ambos sexos. Para la recolección de datos se utilizó como técnica la entrevista y los instrumentos, para la capacidad funcional índice de Lawton y Brody validado internacionalmente, y el autocuidado de la salud se validó por Juicio de expertos a través de la prueba binomial; la confiabilidad interna a través de prueba piloto aplicado a 10 personas, utilizando Alfa de Crombach, cuyo valor fue 0.76. Encuentra que el 44% de los adultos mayores con capacidad funcional independiente tienen un autocuidado de la salud medianamente adecuado; el 56% de los adultos mayores tienen una capacidad funcional independiente y el 44% son dependientes; 70% presentan un autocuidado de la salud medianamente adecuado. Concluye que existe una relación significativa entre la capacidad funcional y el autocuidado de la salud del adulto mayor; la capacidad funcional de los adultos mayores en su mayoría son independientes; el autocuidado de la salud en su mayoría es medianamente adecuado. / Tesis
107

Otimização do uso de adições minerais para a produção de concreto auto-adensável

MORAES, Karoline Alves de Melo 31 January 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T17:37:19Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo2439_1.pdf: 4377401 bytes, checksum: e679b4fb4e191d5e38e430029846c62e (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2010 / Universidade Federal de Alagoas / O concreto auto-adensável é um material capaz de se espalhar pelas formas sob ação do seu peso próprio, dispensando, assim, a necessidade de adensamento. Para que a sua obtenção seja possível, este concreto requer um procedimento de produção diferenciado quando comparado ao concreto convencional. Neste sentido, destaca-se o emprego de grande quantidade de materiais finos, que são constituídos pelo cimento e adições minerais, além de menor consumo de agregados, e uso de aditivo superplastificante. Os finos garantem a estabilidade da mistura, mantendo sua viscosidade num nível adequado para evitar-se a segregação, além de atuarem no preenchimento dos vazios entre as partículas maiores dos agregados, promovendo maior compacidade. A capacidade de atuação das adições minerais está relacionada às suas propriedades físicas, como forma e superfície específica, e químicas reatividade, carga de superfície. Observa-se, no entanto, que a escolha do tipo e teor de adições na produção do concreto auto-adensável se dá a partir da experiência e disponibilidade do material, não sendo feita uma análise de suas características. Assim, o presente trabalho propõe a otimização da dosagem do concreto auto-adensável a partir da análise das propriedades de dois tipos de adição metacaulim e fíler calcário, cada um em duas classes de finura, nos teores de 5%, 10%, 15% e 20% de substituição à massa de cimento. Foram empregados cimento do tipo CP V ARI RS e aditivo superplastificante de base policarboxilatos. O cimento, as adições e as composições entre estes materiais foram caracterizados por meio de granulometria a laser, DRX, ATD, ATG, massa unitária, imagens em lupa e MEV, demanda de água e potencial zeta. Os agregados foram utilizados formando uma composição granulométrica entre areia e pedras britadas de dimensão máxima de 9,5 mm e 19 mm. Para a produção das misturas pastas e concretos, variou-se a relação água/aglomerante em 0,4, 0,5 e 0,6. Nas pastas foram realizados os ensaios de Cone de Marsh e mini-slump para determinação do teor de saturação do aditivo, selecionando-se as misturas para a produção dos concretos, além da determinação das propriedades reológicas viscosidade e tensão de escoamento. Os concretos foram ensaiados quanto ao espalhamento e Funil-V, ajustando-se o teor de aditivo, e resistência à compressão aos 28 e 90 dias. Foram obtidas relações entre as fases de pasta e concreto, procurando-se relacionar o comportamento das misturas com as propriedades dos finos. Verificou-se intensa relação entre o grau de aglomeração ou de dispersão das partículas das adições e as propriedades das misturas, especialmente no que diz respeito à coesão. As misturas com metacaulim apresentaram excelente coesão, observando um efeito significativo da superfície específica. No caso do fíler calcário, menor desempenho quanto à coesão foi observado, com pequenas variações em termos de superfície específica. Variações com relação ao tipo, superfície específica e teor das adições resultaram em misturas com diferentes características em função da relação água/finos. Ao final, foram propostos parâmetros de dosagem para pastas e concretos, além de um procedimento para otimização do uso das adições minerais, tendo em vista a obtenção de concretos com melhor desempenho quanto às características de auto-adensabilidade
108

Recuperação dos isoladores de vidro das linhas de transmissão condenados por corrosão e avaliação da aplicação de nanotecnologia na redução de acúmulo de poluentes

SILVA, Luiz Carlos da 31 January 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T17:38:07Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo3824_1.pdf: 8057517 bytes, checksum: 6265cd9578eed689a2608fcc784a04cf (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2008 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / As cadeias de isoladores de vidro são largamente utilizadas tanto para isolar os condutores de eletricidade da terra como suportá-los mecanicamente nas torres das linhas de transmissão. Em termos construtivos, um isolador de vidro para linhas de transmissão de energia elétrica possui uma campânula metálica, disco de vidro temperado, pino metálico e argamassa de cimento Portland ou cimento aluminoso. A argamassa tem função estrutural de fixar o pino metálico ao disco de vidro temperado, podendo suportar cargas mecânicas elevadas de 80 kN a 120 kN. Eletricamente, um isolador comporta-se como um capacitor, e a suportabilidade da tensão de disrupção de um isolador depende de vários parâmetros, tais como da distância de caminho entre os condutores elétricos, limpeza, atmosfera envolvida, tipo e integridade do material utilizado na fabricação. Para exemplificar, o sistema CHESF (Companhia Hidrelétrica do São Francisco), empresa brasileira de produção, transmissão e comercialização de energia elétrica a nove estados do norte-nordeste, possui cerca de 20 mil km de linhas de transmissão e mais de 3 milhões de isoladores de vidro instalados, que representam 80 % do total de isoladores em operação. A CHESF substitui anualmente cerca de 60.000 isoladores de vidro danificados por novos isoladores, devido à corrosão por oxidação do pino metálico gerada pelo elevado campo elétrico e as ações de intempéries. Na transmissão e distribuição de energia elétrica a poluição é um grande problema. Spray de sais, poluentes industriais e mesmo areia do deserto levam à interrupção das linhas de transmissão devido à ocorrência de arco elétrico e disrupção. Filmes auto-limpantes compelem a superfície onde são aplicadas as seguintes características: repulsão a água; deflexão de poeiras ou sujeiras; rejeição de limo; fácil de lavar ou efeito auto-limpante; melhora a resistência a intempéries ambientais; evita corrosão do vidro; proteção por longos períodos. O objetivo da presente pesquisa é desenvolver um processo de substituição do pino metálico do isolador de vidro condenado por corrosão e avaliar a utilização de produto nanotecnológico na superfície do disco de vidro para minimizar o acúmulo de poluentes.Para obter sucesso na presente pesquisa realizou-se a caracterização por técnicas avançadas da argamassa estrutural de fixação do pino metálico ao disco de vidro utilizada atualmente, o estudo das propriedades reológicas das argamassas comerciais para selecionar o material adequado para o processo de fixação do novo pino metálico ao disco de vidro, ensaios de resistência mecânica à tração do isolador com o novo pino metálico e aplicação do filme ultrafino hidrofóbico na superfície vítrea dos isoladores. As técnicas de caracterização avançadas utilizadas provaram que existe uma variação das propriedades físico-químicas das argamassas estruturais empregadas nos isoladores de vidro para fixação do pino metálico ao disco de vidro em função do ano de fabricação do isolador. O material comercial selecionado para fixação do novo pino metálico ao disco de vidro foi empregado com sucesso. A superfície vítrea do isolador foi modificada com a aplicação do filme ultrafino hidrofóbico
109

Concreto auto-adensável utilizando metacaulim e pó de pedra como adições minerais

Mylena Tavares de Menezes, Christiane January 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T17:40:33Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo6222_1.pdf: 2048858 bytes, checksum: dff2a3e3553d7a5ebf4027040397c020 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2006 / O concreto auto-adensável (CAA) pode ser definido como um concreto especial caracterizado principalmente pela sua capacidade de se mover no interior das fôrmas, preenchendo todos os espaços existentes entre as armaduras, o que é conseguido exclusivamente pela ação de seu peso próprio. Esta capacidade de preenchimento, ou deformabilidade, do CAA é governada pela fluidez e coesão da mistura. Quando a coesão é insuficiente pode haver separação entre a pasta de cimento e os agregados durante as etapas de transporte e espalhamento do concreto, o que caracteriza a ocorrência de segregação. A dosagem do concreto dessa dissertação foi baseada no método proposto por Gomes (2002). Segundo este método, a dosagem é dividida em etapas distintas. Na primeira otimizase a pasta, buscando uma dosagem ideal de superplastificante e uma relação adequada entre as adições e o cimento, partindo-se de uma relação água/cimento pré-estabelecida. Outra etapa distinta é a otimização do esqueleto granular, onde se encontra uma relação ideal entre a areia e os agregados graúdos, buscando a redução do índice de vazios. Uma última etapa consiste em produzir concretos com diferentes volumes de pasta. O concreto com mínimo volume de pasta que atingir os requisitos de auto-adensabilidade e alta resistência à compressão será selecionado como ideal. Esta pesquisa tem por objetivo dosar concretos auto-adensáveis (CAA), utilizando como adições o metacaulim e rejeitos como fíler para melhorar a coesão da mistura e reduzir o impacto ambiental. E também fornecer maiores informações sobre o CAA, como por exemplo: as metodologias de dosagem existentes na literatura e como os materiais constituintes do CAA podem influenciá- loObservou-se que com o uso do metacaulim e do pó de pedra disponíveis na região do Recife é possível dosar concretos auto-adensáveis utilizando a metodologia de dosagem proposta por Gomes (2002). Os resultados das dosagens satisfizeram todas as propriedades de auto-compactabilidade alcançando valores de resistência aos 7 dias de 49,3 MPa aos 28 dias de 58,3 MPa
110

Integrace portálu B2E ve firmě ŠKODA AUTO A.S. / Portal B2E integration at ŠKODA AUTO A.S.

Hvězdová, Klára January 2007 (has links)
Cílem práce je detailní zmapování etapy analýzy projektu integrace portálu B2E ve firmě Škoda Auto a.s. V práci jsou také srovnány postupy uplatňované při projektu s obecnými metodickými návody. Následně jsou obecné návody přizpůsobeny podmínkám projektu běžícího ve velké společnosti s velkým počtem budoucích uživatelů. Hlavním cílem práce však bylo vytvoření sady klíčových pravidel, která zohledňují specifika velkého projektového okolí.

Page generated in 0.0558 seconds