This thesis examines the need for a multilateral regime for the regulation of foreign direct investment. The absence of such a regime has slowed the growth of foreign direct investment, as investment decisions are difficult to make because of the uncertainty of investment rules. Attempts to establish a multilateral framework for investment have failed due to disagreement between developed and developing countries on its scope. The major source of controversy has been the inclusion of the national treatment standard in the prospective agreement. This thesis analyses the position of both sides, and attempts to find a balance between the positive and negative effects of the multilateral framework for regulating foreign direct investment. It argues that an investment regime modelled after the General Agreement on Trade in Services could be beneficial, as it would provide security for investment, and flexibility for host countries to control the inflow of foreign investment.

Bakalauro baigiamajame darbe nagrinėjama institucinių veiksnių įtaka tiesioginių užsienio investicijų (TUI) įplaukoms, tenkančioms vienam gyventojui, naujosiose Europos Sąjungos šalyse 2002-2008 metų laikotarpiu. Tyrimo metu buvo nustatyta, kad didžiausios vidutinės TUI įplaukos buvo Maltoje bei Kipre, tuo tarpu mažiausios – Rumunijoje, Lenkijoje bei Lietuvoje. Tiriant sukauptų TUI pokytį nustatyta, kad vienam gyventojui tenkančios sukauptos TUI 2008 metais, lyginant su 2002-aisiais labiausiai išaugo Bulgarijoje ir Rumunijoje. Atliekant institucinių veiksnių (balsas ir atskaitomybė, politinis stabilumas ir smurto nebuvimas, reguliavimo kokybė, įstatymo viršenybė, korupcijos kontrolė, valdžios efektyvumas) palyginimą nustatyta, kad analizuojami institucijų kokybę nusakantys veiksniai nuo 2002 iki 2008 metų buvo geriausiai įvertinti Maltoje, Slovėnijoje, Estijoje bei Kipre. Tuo tarpu prasčiausiai – Bulgarijoje ir Rumunijoje. Galiausiai, tiriant ryšį tarp institucinių veiksnių ir TUI įplaukų buvo nustatyta, kad valdžios efektyvumas, reguliavimo kokybė, įstatymo viršenybė bei korupcijos kontrolė buvo stipriai susiję su tiesioginių užsienio investicijų įplaukomis. Institucinio veiksnio „valdžios efektyvumas“ kitimas, įtakojo net 69 proc. tiesioginių užsienio investicijų įplaukų variacijos bei ryšys tarp šio valdymo rodiklio ir TUI įplaukų buvo pats stipriausias lyginant su kitais valdymo rodikliais. Politinis stabilumas TUI įplaukų kitimui darė mažiausią įtaką bei ryšys tarp šio... [toliau žr. visą tekstą] / In the bachelor‘s thesis is examined the influence of institutional determinants on foreign direct investment inflows per capita in the new European Union countries during 2002-2008 period. The study showed that the highest average FDI inflows were in Malta and Cyprus while the lowest – in Romania, Poland and Lithuania. The examination of the change in FDI stock showed that foreign direct investment stock per capita in year 2008, compared to year 2002 increased most significantly in Bulgaria and Romania. The comparison of the institutional determinants (voice and accountability, political stability no violence, government effectiveness, regulatory quality, rule of law, control of corruption) demonstrated that institutional determinants was top rated in Malta, Slovenia, Estonia and Cyprus, meanwhile, poorly rated in Bulgaria and Romania. Finally, while investigating the relationship between institutional determinants and FDI inflows, have been found that government effectiveness, regulatory quality, rule of law and corruption control were strongly associated with FDI inflows. Evolution of institutional determinant “government effectiveness” influenced 69 percent of FDI inflows variation and the relationship between this government indicator and foreign direct investment inflows was the strongest compared with other governance indicators. The political stability did the smaller influence for the variation of FDI inflows and the relationship between this index and FDI inflows... [to full text]

No description available.

This thesis focuses on the relationship between trade and FDI in the SADC. While FDI is seen as a stimulus for growth and development, Africa is lagging behind other regions in attracting FDI. Whilst a number of reasons have been explored in the literature, the potential link between trade and FDI has not been explored in the African context. This may be potentially important, since African governments have been engaging in trade liberalisation and trade promotion over the past two decades. In this thesis, gravity modelling is used to investigate the trade-FDI relationship. Two single equation regression models are used in a preliminary investigation to evaluate aggregate trade and FDI. The third model consists of six panel regressions that evaluate the different relationships between the individual SADC countries and their individual major trading partners. A causality test is also carried out to confirm the relevance of trade as a determinant of FDI in the SADC. Overall results indicate that, in the specific case of the SADC, SADC exports significantly cause FDI. Distance from home countries and political instability are the most significant negative forces that affect FDI inflows. Home country exports deliver mixed results and these results suggest that the United States and the United Kingdom have a different FDI-trade relationship with the SADC than continental Europe, whereas Japan's exports prove insignificant. The policy implications are that the SADC will need to focus on attracting investment from countries that provide for complementary FDI and trade as this is optimal for poverty alleviation and job creation. Further research should focus on these policy areas and take into account the relevance of trade as a determinant of FDI. / Thesis (Ph.D. (Economics))--North-West University, Potchefstroom Campus, 2007.

To feed the voracious economic machine that is China’s economy, Beijing’s foray into the global sphere has become increasingly resource driven. In the past two decades, China’s formation of strategic partnerships has manifested in its symbolic bilateral cooperation with resource-rich actors outside the Western sphere. This being said it is important to explore Chinese foreign direct investments in the developing world, more specifically the critical ties it has fostered in Africa. Since 1996, Africa has been a key recipient of Chinese FDI. As the bulk of Chinese investments are increasingly directed towards Africa’s more politically volatile states, this Thesis seeks to understand the motivations of Beijing’s outward FDI and the risk management strategies it has developed for the region. Taking into account China’s rise to global power, the author will further investigate whether China’s increasing role in Africa will force the PRC to change its foreign policy goals of ‘non –intervention’ under the pressures of the international community. The author will then purpose that despite increased international scrutiny, structural inadequacies of the Chinese state will be too great an obstacle for any real change in policy.

Economic growth is a goal for countries around the world in order to improve living standards, and the effect of foreign direct investments (FDI) has long been studied. There are today many theories and empirical studies regarding FDI. Many questions being studied but finding a straight answer to these have showed to be anything but easy. The results and conclusions go in different directions and much disagreement on whether or not FDI actually contributes to growth. One of the core triggers to the Chinese high economic growth pattern is attributed to FDI, this thesis investigates the same FDI impact on economic growth but with focus on sub-Sahara Africa. With the help of different theories and empirical studies we have selected our variables believing they will have a significant impact on this question. With the data collected from the World Bank database about the countries and seven different variables, a regression is created. The results show that FDI plays a part when it comes to GDP per-capita growth and also that corruption has a significant negative effect on growth rates. FDI in sub-Saharan Africa is hypothesized to mainly consist of brownfield investments as a potential explanation. The data this study uses is between 2005 and 2013, meaning the results are probably not applicable to be interpreted long-term.

The objective of this thesis is to investigate the influence and impact of foreign direct investment inflow into the Republic of Korea. It is also an investigation of the development of the Korean economy. The research investigates the relationship between foreign direct investment and the development of the Korean economy by examining both the macro and micro aspects of the relationship between the two. This involves considering the performance of the Korean economy as a whole and then taking a more detailed approach by treating the analysis of the relationship at the level of individual industrial sectors. It also involves investigating the role played by the Korean government in the development of the economy and the control of foreign direct investment inflow. The analysis uses a two stage approach, first by taking an exploratory correlation analysis of the interaction between the inflow and a series of key variables, which allows a number of tentative conclusions to be drawn. By using these conclusions in conjunction with the literature survey we were able to analyse the nature and impact of foreign direct investment in Korea using regression analysis. The analysis revealed that except for isolated instances, the influence of the inflow of foreign direct investment at either the macro-or micro level is long-term. The positive effect of the inflow appears to be strongest on Gross National Product and Gross Domestic Product and on exports rather than imports. The results from the principal industrial sectors suggest that greatest impact was when the inflow was associated with larger firms. Furthermore the results suggest that the country of origin of the investment may well have an influence. In addition the research highlights the importance of the role played by the Korean government.

China’s accession to the World Trade Organisation (WTO) has greatly enhanced global interest in investment in the Chinese media market, where demand for digital content is growing rapidly. The East Asian region is positioned as a growth area in many forms of digital content and digital service industries. China is attempting to catch up and take its place as a production centre to offset challenges from neighbouring countries. Meanwhile, Taiwan is seeking to use China both as an export market and as a production site for its digital content. This research investigates entry strategies of Taiwanese digital content firms into the Chinese market. By examining the strategies of a sample of Taiwan-based companies, this study also explores the evolution of their market strategies. However, the focus is on how distinctive business practices such as guanxi are important to Taiwanese business and to relations with Mainland China. This research examines how entrepreneurs manage the characteristics of digital content products and in turn how digital content entrepreneurs adapt to changing market circumstances. This project selected five Taiwan-based digital content companies that have business operations in China: Wang Film, Artkey, CnYES, Somode and iPartment. The study involved a field trip, undertaken between November 2006 and March 2007 to Shanghai and Taiwan to conduct interviews and to gather documentation and archival reports. Six senior managers and nine experts were interviewed. Data were analysed according to Miller’s firm-level entrepreneurship theory, foreign direct investment theory, Life Cycle Model and guanxi philosophy. Most studies of SMEs have focused on free market (capitalist) environments. In contrast, this thesis examines how Taiwanese digital content firms’ strategies apply in the Chinese market. I identified three main types of business strategy: cost-reduction, innovation and quality-enhancement; and four categories of functional strategies: product, marketing, resource acquisition and organizational restructuring. In this study, I introduce the concept of ‘entrepreneurial guanxi’, special relationships that imply mutual obligation, assurance and understanding to secure and exchange favors in entrepreneurial activities. While guanxi is a feature of many studies of business in Pan-Chinese society, it plays an important mediating role in digital content industries. In this thesis, I integrate the ‘Life Cycle Model’ with the dynamic concept of strategy. I outline the significant differences in the evolution of strategy between two types of digital content companies: off-line firms (Wang Film and Artkey) and web-based firms (CnYES, Somode and iPartment). Off-line digital content firms tended to adopt ‘resource acquisition strategies’ in their initial stages and ‘marketing strategies’ in second and subsequent stages. In contrast, web-based digital content companies mainly adopted product and marketing strategies in the early stages, and would adopt innovative approaches towards product and marketing strategies in the whole process of their business development. Some web-based digital content companies also adopted organizational restructuring strategies in the final stage. Finally, I propose the ‘Taxonomy Matrix of Entrepreneurial Strategies’ to emphasise the two dimensions of this matrix: innovation, and the firm’s resource acquisition for entrepreneurial strategy. This matrix is divided into four cells: Effective, Bounded, Conservative, and Impoverished.

Oι τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζονται από µία ραγδαία αύξηση των Άµεσων Ξένων Επενδύσεων, που είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης παγκοσµιοποιηµένης οικονοµίας. Μεταξύ των αναπτυσσοµένων χωρών, τη µερίδα του λέοντος στις Άµεσες Ξένες Επενδύσεις κατέχει η Κίνα, η οποία παίζει ένα δυναµικό ρόλο στο παγκόσµιο πολιτικοοικονοµικό γίγνεσθαι. Η θεωρητική διερεύνηση πιθανών παραγόντων που καθορίζουν την πραγµατοποίηση ή µη άµεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) σε µια χώρα, και µια εφαρµογή όσον αφορά την Κίνα, αποτελούν τους στόχους του παρόντος άρθρου. Η επιλογή αυτής της έρευνας γίνεται µε σκοπό των παραδειγµατισµός των χωρών, που αντιµετωπίζουν οικονοµικό πρόβληµα, από την κινεζική οικονοµία αλλά και ως επιχειρηµατικό οδηγό επενδύσεις στην κινέζικη οικονοµία Στην εργασία µελετήθηκαν οι Άµεσες Ξένες Επενδύσεις στην Κίνα. Για τις ανάγκες της εργασίας πραγµατοποιήθηκε εκτενής βιβλιογραφική επισκόπηση και παράλληλα συλλέχθηκαν δευτερογενή στατιστικά στοιχεία που συνέβαλαν στην εµπειρική µελέτη. Στα πλαίσια της παρούσας προσέγγισης η ανάλυση θα κινηθεί σε ένα υψηλό επίπεδο αφαίρεσης, εστιάζοντας σε γενικά θεωρητικά σχήµατα ερµηνείας και σε βασικές µακροοικονοµικές µεταβλητές. Έτσι δεν θα ληφθούν υπόψη ειδικοί εθνικοί παράγοντες της εκάστοτε οικονοµικό-πολιτικής συγκυρίας, όπως πλευρές της οικονοµικής πολιτικής, και ειδικότερα το σχετικό µε τις ξένες επενδύσεις, και τις επενδύσεις γενικά, εθνικό θεσµικό-νοµικό πλαίσιο. / --

Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο οι διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες εντάσσονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει μέρος η ενσωμάτωση αυτή ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, τη διεθνοποίηση της παραγωγής και την άρση των περιορισμών επί των διεθνών ροών κεφαλαίου. Ένα εργαλείο στη διαδικασία ενσωμάτωσης πολλών χωρών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς αποτελούν ένα μηχανισμό ροής κεφαλαίων στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Η έρευνα γύρω από τους λόγους και τις μορφές που πραγματοποιούνται οι ΑΞΕ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ανεπτυγμένων χωρών επιλέγει πλέον τη συγκεκριμένη μορφή επένδυσης, ενώ όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν τις ΑΞΕ ως βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η ένταξη των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από σειρά βίαιων οικονομικών κρίσεων, όπως έγινε φανερό τη δεκαετία του ’90. Επιπλέον, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, καθώς και ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, παρά την αύξηση σε αυτές των εισροών ΑΞΕ. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Τουρκία. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε στη βάση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου, να εντοπιστούν οι μακροοικονομικές μεταβολές που έχουν επιδράσει στην πορεία της διεθνούς θέσης της Τουρκίας ως αποδέκτη ΑΞΕ, αλλά και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των πραγματοποιούμενων ΑΞΕ στα μακροοικονομικά μεγέθη της Τουρκίας την περίοδο 1980-2010. Η παρούσα εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιστήμη της Μακροοικονομικής και στη γενικότερη σημασία της. Επίσης, παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923. Η παρουσίαση αυτή κρίνεται σκόπιμη καθώς οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις σε μια χώρα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές που έχουν γίνει ιστορικά και στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές αυτές έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη συσσώρευση κεφαλαίου. Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστούμε για την ερμηνεία των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται βασικά μακροοικονομικά μεγέθη της τουρκικής οικονομίας και γίνεται μια πρώτη προσπάθεια ερμηνείας τους σε σχέση με τις ΑΞΕ. Στο τέταρτο (4ο) κεφάλαιο γίνεται η βασική εμπειρική αποτύπωση της εξέλιξης των ΑΞΕ στην τουρκική οικονομία και ακολουθούν αντίστοιχες ερμηνευτικές διαπιστώσεις. Στο πέμπτο (5ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται μια περεταίρω διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας. Στο έκτο (6ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με το εξωτερικό εμπόριο της τουρκικής οικονομίας. Στο έβδομο (7ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη σύνοψη της σχετικής βιβλιογραφίας και ένας σχολιασμός της στη βάση των ευρημάτων της παρούσας εργασίας. Τέλος, στο όγδοο (8ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία. / Τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο οι διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες εντάσσονται στην παγκόσμια οικονομία. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει μέρος η ενσωμάτωση αυτή ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, τη διεθνοποίηση της παραγωγής και την άρση των περιορισμών επί των διεθνών ροών κεφαλαίου. Ένα εργαλείο στη διαδικασία ενσωμάτωσης πολλών χωρών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ), καθώς αποτελούν ένα μηχανισμό ροής κεφαλαίων στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Η έρευνα γύρω από τους λόγους και τις μορφές που πραγματοποιούνται οι ΑΞΕ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ανεπτυγμένων χωρών επιλέγει πλέον τη συγκεκριμένη μορφή επένδυσης, ενώ όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν τις ΑΞΕ ως βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η ένταξη των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται από σειρά βίαιων οικονομικών κρίσεων, όπως έγινε φανερό τη δεκαετία του ’90. Επιπλέον, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν διευρυνόμενα εμπορικά ελλείμματα, καθώς και ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, παρά την αύξηση σε αυτές των εισροών ΑΞΕ. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Τουρκία. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε στη βάση του ιστορικού και θεωρητικού πλαισίου, να εντοπιστούν οι μακροοικονομικές μεταβολές που έχουν επιδράσει στην πορεία της διεθνούς θέσης της Τουρκίας ως αποδέκτη ΑΞΕ, αλλά και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των πραγματοποιούμενων ΑΞΕ στα μακροοικονομικά μεγέθη της Τουρκίας την περίοδο 1980-2010. Η παρούσα εργασία αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην επιστήμη της Μακροοικονομικής και στη γενικότερη σημασία της. Επίσης, παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923. Η παρουσίαση αυτή κρίνεται σκόπιμη καθώς οι τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις σε μια χώρα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές και οικονομικές επιλογές που έχουν γίνει ιστορικά και στον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές αυτές έχουν συμβάλλει διαχρονικά στη συσσώρευση κεφαλαίου. Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθεται το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο θα βασιστούμε για την ερμηνεία των εμπειρικών δεδομένων. Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται βασικά μακροοικονομικά μεγέθη της τουρκικής οικονομίας και γίνεται μια πρώτη προσπάθεια ερμηνείας τους σε σχέση με τις ΑΞΕ. Στο τέταρτο (4ο) κεφάλαιο γίνεται η βασική εμπειρική αποτύπωση της εξέλιξης των ΑΞΕ στην τουρκική οικονομία και ακολουθούν αντίστοιχες ερμηνευτικές διαπιστώσεις. Στο πέμπτο (5ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται μια περεταίρω διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας. Στο έκτο (6ο) κεφάλαιο πραγματοποιείται διερεύνηση των ΑΞΕ σε συνδυασμό με το εξωτερικό εμπόριο της τουρκικής οικονομίας. Στο έβδομο (7ο) κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη σύνοψη της σχετικής βιβλιογραφίας και ένας σχολιασμός της στη βάση των ευρημάτων της παρούσας εργασίας. Τέλος, στο όγδοο (8ο) κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την παρούσα εργασία.