A presença de Salmonella sp. em suínos ao abate evidencia a necessidade da implantação de programas de controle nas granjas produtoras, tanto pela correção de fatores de risco como pela adoção de medidas auxiliares que contribuam para diminuir o número de animais portadores e excretores da bactéria. O objetivo desse estudo foi testar o efeito da adição de ácidos orgânicos e prebiótico à dieta de suínos infectados experimentalmente por Salmonella Typhimurium. Foram utilizados 46 leitões com 43 dias de idade, distribuídos em blocos casualizados e em quatro tratamentos: T1 – Dieta Basal; T2 - Dieta Basal + Ácido Orgânico Encapsulado; T3 - Dieta Basal + Ácido Orgânico não Encapsulado; T4 - Dieta Basal + Prebiótico (mananoligossacarídeo). As dietas foram administradas aos animais por oito semanas, sendo que após duas semanas todos os animais foram inoculados pela via oral com Salmonella Typhimurium (dia 0PI). Foram realizadas colheitas de sangue (-14, 0, 7, 14, 21, 28 e 35 PI) para pesquisa de IgG anti-Salmonella, e de fezes (-14, -7, 0, 3, 7, 14, 21 e 28) para pesquisa e quantificação de Salmonella, Enterococcus, Lactobacillus e coliformes totais. No dia 35PI os animais foram eutanaziados e fragmentos de órgãos foram submetidos à pesquisa de Salmonella. Foram coletados segmentos do intestino delgado, de cada animal, para análise de morfometria e pesquisa de IgA de mucosa. Os resultados indicam que a adição de ácidos orgânicos e mananoligossacarídeo na dieta de suínos na fase de crescimento não foi capaz de impedir a infecção dos animais, e a soroconversão foi observada a partir do dia 7PI. Observou-se menor excreção de Salmonella no grupo tratado com mananoligossacarídeo, com diferença estatística no dia 28PI. No dia 35PI, os grupos tratados com ácidos orgânicos e com prebiótico apresentaram menor contagem de Salmonella no conteúdo cecal em um dos blocos do experimento. Apenas na população de Lactobacillus observou-se, em um dos blocos do experimento, aumento significativo nos grupos tratados (T2, T3 e T4) em relação ao grupo controle. Diferenças de morfometria de vilosidades e concentração de IgA na mucosa intestinal não foram observadas entre os grupos. A partir disso, conclui-se que a adição de mananoligossacarídeo na dieta pode contribuir para a menor excreção de Salmonella Typhimurium em suínos. / The presence of Salmonella sp. in pigs at slaughter highlights the need to implement control programs in producing farms, both for the correction of risk factors,and to adoptio measures, which are effective for reducing the number of carrier animals and excretion of the bacteria. The aim of this study was to assess the effect of the addition of organic acids and prebiotic to the diet of pigs experimentally infected with Salmonella Typhimurium. We used 46 piglets, with 43 days old, distributed in a randomized block design with four treatments: T1 - Basal Diet, T2 - BD + Encapsulated Organic Acid, T3 - BD + not Encapsulated Organic acid, T4 - BD + prebiotic (mannanoligosaccharide). The diets were fed to animals for eight weeks, and after two weeks all animals were inoculated orally with Salmonella Typhimurium (day 0 PI). Blood was collected (-14, 0, 7, 14, 21, 28 and 35 PI) for the detection of IgG anti-Salmonella, and feces (-14, -7, 0, 3, 7, 14, 21, 28) for detection and quantification of Salmonella, Enterococcus, Lactobacillus and Coliforms. On 35PI, the animals were euthanized and organs samples were collected for Salmonella. Segments of the small intestine of each animal for morphometric analysis and mucosal IgA detection. The results indicate that the addition of mannanoligosaccharide and organic acids in the diet of pigs in the growing phase was not able to prevent infection of animals, and seroconversion occurred on the day 7PI. There was a lower excretion of Salmonella in the group treated with mannanoligosaccharides, with no statistical difference in the day 28PI. On day 35PI, the groups treated with both organic acids and prebiotics showed lower counts of Salmonella in cecal contents. A significant increase on the Lactobacillus population was observed in the treated groups (T2, T3 and T4), in are experimental block. No differences in morphology of villi and concentration of IgA in the intestinal mucosa were observed between the groups. We conclude that the addition of mannanoligosaccharides in the diet can contribute to decrease excretion of Salmonella Typhimurium in pigs.

A presença de Salmonella sp. em suínos ao abate evidencia a necessidade da implantação de programas de controle nas granjas produtoras, tanto pela correção de fatores de risco como pela adoção de medidas auxiliares que contribuam para diminuir o número de animais portadores e excretores da bactéria. O objetivo desse estudo foi testar o efeito da adição de ácidos orgânicos e prebiótico à dieta de suínos infectados experimentalmente por Salmonella Typhimurium. Foram utilizados 46 leitões com 43 dias de idade, distribuídos em blocos casualizados e em quatro tratamentos: T1 – Dieta Basal; T2 - Dieta Basal + Ácido Orgânico Encapsulado; T3 - Dieta Basal + Ácido Orgânico não Encapsulado; T4 - Dieta Basal + Prebiótico (mananoligossacarídeo). As dietas foram administradas aos animais por oito semanas, sendo que após duas semanas todos os animais foram inoculados pela via oral com Salmonella Typhimurium (dia 0PI). Foram realizadas colheitas de sangue (-14, 0, 7, 14, 21, 28 e 35 PI) para pesquisa de IgG anti-Salmonella, e de fezes (-14, -7, 0, 3, 7, 14, 21 e 28) para pesquisa e quantificação de Salmonella, Enterococcus, Lactobacillus e coliformes totais. No dia 35PI os animais foram eutanaziados e fragmentos de órgãos foram submetidos à pesquisa de Salmonella. Foram coletados segmentos do intestino delgado, de cada animal, para análise de morfometria e pesquisa de IgA de mucosa. Os resultados indicam que a adição de ácidos orgânicos e mananoligossacarídeo na dieta de suínos na fase de crescimento não foi capaz de impedir a infecção dos animais, e a soroconversão foi observada a partir do dia 7PI. Observou-se menor excreção de Salmonella no grupo tratado com mananoligossacarídeo, com diferença estatística no dia 28PI. No dia 35PI, os grupos tratados com ácidos orgânicos e com prebiótico apresentaram menor contagem de Salmonella no conteúdo cecal em um dos blocos do experimento. Apenas na população de Lactobacillus observou-se, em um dos blocos do experimento, aumento significativo nos grupos tratados (T2, T3 e T4) em relação ao grupo controle. Diferenças de morfometria de vilosidades e concentração de IgA na mucosa intestinal não foram observadas entre os grupos. A partir disso, conclui-se que a adição de mananoligossacarídeo na dieta pode contribuir para a menor excreção de Salmonella Typhimurium em suínos. / The presence of Salmonella sp. in pigs at slaughter highlights the need to implement control programs in producing farms, both for the correction of risk factors,and to adoptio measures, which are effective for reducing the number of carrier animals and excretion of the bacteria. The aim of this study was to assess the effect of the addition of organic acids and prebiotic to the diet of pigs experimentally infected with Salmonella Typhimurium. We used 46 piglets, with 43 days old, distributed in a randomized block design with four treatments: T1 - Basal Diet, T2 - BD + Encapsulated Organic Acid, T3 - BD + not Encapsulated Organic acid, T4 - BD + prebiotic (mannanoligosaccharide). The diets were fed to animals for eight weeks, and after two weeks all animals were inoculated orally with Salmonella Typhimurium (day 0 PI). Blood was collected (-14, 0, 7, 14, 21, 28 and 35 PI) for the detection of IgG anti-Salmonella, and feces (-14, -7, 0, 3, 7, 14, 21, 28) for detection and quantification of Salmonella, Enterococcus, Lactobacillus and Coliforms. On 35PI, the animals were euthanized and organs samples were collected for Salmonella. Segments of the small intestine of each animal for morphometric analysis and mucosal IgA detection. The results indicate that the addition of mannanoligosaccharide and organic acids in the diet of pigs in the growing phase was not able to prevent infection of animals, and seroconversion occurred on the day 7PI. There was a lower excretion of Salmonella in the group treated with mannanoligosaccharides, with no statistical difference in the day 28PI. On day 35PI, the groups treated with both organic acids and prebiotics showed lower counts of Salmonella in cecal contents. A significant increase on the Lactobacillus population was observed in the treated groups (T2, T3 and T4), in are experimental block. No differences in morphology of villi and concentration of IgA in the intestinal mucosa were observed between the groups. We conclude that the addition of mannanoligosaccharides in the diet can contribute to decrease excretion of Salmonella Typhimurium in pigs.

A presença de Salmonella sp. em suínos ao abate evidencia a necessidade da implantação de programas de controle nas granjas produtoras, tanto pela correção de fatores de risco como pela adoção de medidas auxiliares que contribuam para diminuir o número de animais portadores e excretores da bactéria. O objetivo desse estudo foi testar o efeito da adição de ácidos orgânicos e prebiótico à dieta de suínos infectados experimentalmente por Salmonella Typhimurium. Foram utilizados 46 leitões com 43 dias de idade, distribuídos em blocos casualizados e em quatro tratamentos: T1 – Dieta Basal; T2 - Dieta Basal + Ácido Orgânico Encapsulado; T3 - Dieta Basal + Ácido Orgânico não Encapsulado; T4 - Dieta Basal + Prebiótico (mananoligossacarídeo). As dietas foram administradas aos animais por oito semanas, sendo que após duas semanas todos os animais foram inoculados pela via oral com Salmonella Typhimurium (dia 0PI). Foram realizadas colheitas de sangue (-14, 0, 7, 14, 21, 28 e 35 PI) para pesquisa de IgG anti-Salmonella, e de fezes (-14, -7, 0, 3, 7, 14, 21 e 28) para pesquisa e quantificação de Salmonella, Enterococcus, Lactobacillus e coliformes totais. No dia 35PI os animais foram eutanaziados e fragmentos de órgãos foram submetidos à pesquisa de Salmonella. Foram coletados segmentos do intestino delgado, de cada animal, para análise de morfometria e pesquisa de IgA de mucosa. Os resultados indicam que a adição de ácidos orgânicos e mananoligossacarídeo na dieta de suínos na fase de crescimento não foi capaz de impedir a infecção dos animais, e a soroconversão foi observada a partir do dia 7PI. Observou-se menor excreção de Salmonella no grupo tratado com mananoligossacarídeo, com diferença estatística no dia 28PI. No dia 35PI, os grupos tratados com ácidos orgânicos e com prebiótico apresentaram menor contagem de Salmonella no conteúdo cecal em um dos blocos do experimento. Apenas na população de Lactobacillus observou-se, em um dos blocos do experimento, aumento significativo nos grupos tratados (T2, T3 e T4) em relação ao grupo controle. Diferenças de morfometria de vilosidades e concentração de IgA na mucosa intestinal não foram observadas entre os grupos. A partir disso, conclui-se que a adição de mananoligossacarídeo na dieta pode contribuir para a menor excreção de Salmonella Typhimurium em suínos. / The presence of Salmonella sp. in pigs at slaughter highlights the need to implement control programs in producing farms, both for the correction of risk factors,and to adoptio measures, which are effective for reducing the number of carrier animals and excretion of the bacteria. The aim of this study was to assess the effect of the addition of organic acids and prebiotic to the diet of pigs experimentally infected with Salmonella Typhimurium. We used 46 piglets, with 43 days old, distributed in a randomized block design with four treatments: T1 - Basal Diet, T2 - BD + Encapsulated Organic Acid, T3 - BD + not Encapsulated Organic acid, T4 - BD + prebiotic (mannanoligosaccharide). The diets were fed to animals for eight weeks, and after two weeks all animals were inoculated orally with Salmonella Typhimurium (day 0 PI). Blood was collected (-14, 0, 7, 14, 21, 28 and 35 PI) for the detection of IgG anti-Salmonella, and feces (-14, -7, 0, 3, 7, 14, 21, 28) for detection and quantification of Salmonella, Enterococcus, Lactobacillus and Coliforms. On 35PI, the animals were euthanized and organs samples were collected for Salmonella. Segments of the small intestine of each animal for morphometric analysis and mucosal IgA detection. The results indicate that the addition of mannanoligosaccharide and organic acids in the diet of pigs in the growing phase was not able to prevent infection of animals, and seroconversion occurred on the day 7PI. There was a lower excretion of Salmonella in the group treated with mannanoligosaccharides, with no statistical difference in the day 28PI. On day 35PI, the groups treated with both organic acids and prebiotics showed lower counts of Salmonella in cecal contents. A significant increase on the Lactobacillus population was observed in the treated groups (T2, T3 and T4), in are experimental block. No differences in morphology of villi and concentration of IgA in the intestinal mucosa were observed between the groups. We conclude that the addition of mannanoligosaccharides in the diet can contribute to decrease excretion of Salmonella Typhimurium in pigs.

<p>Препарати ћелијског зида квасца користе се у исхрани домаћих животиња са<br />циљем побољшања њихових производних резултата и здравља. Ћелијски зид<br />квасца садржи две врсте бета глукана и алфа манан чијим разлагањем настају<br />мананолигосахариди. Овим једињењима се приписују бројна корисна дејства<br />као што су везивање непожељних бактерија и микотоксина, имуномодулаторно<br />дејство итд. Огледи обухваћени овом дисертацијом испитивали су утицај једног<br />новог препарата ћелијског зида квасца на бројлерске пилиће. У првом огледу,<br />два нивоа препарата су поређена са стандардном смешом и праћен је утицај на<br />телесне масе пилића, конверзију хране, морталитет пилића, дужине и масе<br />црева, масе различитих органа, бактеријске популације црева, морфометрију<br />црева, пехарасте ћелије у епителу црева и стање простирке. У наредном огледу<br />три концентрације препарата су поређене са контролном групом и праћени су<br />исти параметри као у првом огледу, осим бактеријских популација, дужина и<br />маса црева и стања простирке. У трећем и четвртом огледу, испитивања<br />препарата су вршена на пилићима који су са 13 дана старости раздвојени у<br />тежинске групе. Трећи оглед је, уз праћење производних параметара, обухватио<br />испитивања цревних ресица и пехарастих ћелија епитела црева, док су се у<br />четвртом огледу испитивали само производни резултати. Добијени резултати,<br />тумачени у контексту бројних других истраживања на ову тему, указују да<br />додатак препарата ћелијског зида квасца може довести до побољшања<br />производних параметара бројлерских пилића. Просечно побољшање које се<br />добија употребом новог препарата слично је или благо боље од просечних<br />побољшања до којих доводе ранији слични препарати. Завршна телесна маса је<br />просечно већа за око 40 g, утрошак хране по тони произведене живе масе<br />смањен је за око 34 kg хране, а преживљавање пилића је веће за око 1,5%. Од<br />испитиваних концентрација препарата, најефикаснијом се показала 0,04%,<br />односно 400 g препарата по тони хране. Ова концентрација је неколико пута<br />нижа од уобичајено коришћених концентрација претходних сличних препарата,<br />што потврђује да је нови препарат концентрисанији од претходних. Утврђена је<br />велика варијабилност дејства препарата ћелијског зида квасца која се кретала од<br />потпуног изостанка утицаја до веома снажних ефеката. Део ове варијабилности<br />се може објаснити различитим условима узгајања пилића. У четири огледа<br />обухваћена дисертацијом потврђена је хипотеза да се дејство препарата јаче<br />испољава када су пилићи у неповољнијој ситуацији. Најјаче дејство је<br />забележено у огледу у коме су постигнути најслабији производни резултати, а<br />најслабије у огледу са најбољим производним резултатима. Трећи и четврти<br />оглед су показали да се пилићи чија телесна маса одступа од просека суочавају<br />са различитим проблемима. Додатак препарата је делимично успео да ублажи<br />уочене проблеме код пилића малих и великих телесних маса, не мењајући при<br />томе битно резултате просечних пилића. Ово указује да препарат испољава<br />своје дејство првенствено на пилићима угроженим одређеним проблемима, што<br />је веома важно за његову практичну примену. Додатак препарата није изазвао<br />промене у броју укупних аеробних и анаеробних бактерија, лактобактерија,<br />бифидобактерија, ентерокока и Е. coli у садржају слепих црева бројлерских<br />пилића. Утицаји додатка препарата на дужину танког црева и његових поједних<br />делова, масе црева, масе органа, висину и ширину цревних ресица, дубину<br />цревних крипти и остале везане параметре били су варијабилни. Није утврђено<br />да постоји директна повезаност ових промена са производним резултатима, па<br />се може претпоставити да се ради о ефектима који се јављају паралелно се<br />побољшањем производних резултата, а не као узрок тог побољшања. Најјачи<br />утицај препарата утврђен је на пехарасте ћелије црева бројлерских пилића.</p> / <p>Preparati ćelijskog zida kvasca koriste se u ishrani domaćih životinja sa<br />ciljem poboljšanja njihovih proizvodnih rezultata i zdravlja. Ćelijski zid<br />kvasca sadrži dve vrste beta glukana i alfa manan čijim razlaganjem nastaju<br />mananoligosaharidi. Ovim jedinjenjima se pripisuju brojna korisna dejstva<br />kao što su vezivanje nepoželjnih bakterija i mikotoksina, imunomodulatorno<br />dejstvo itd. Ogledi obuhvaćeni ovom disertacijom ispitivali su uticaj jednog<br />novog preparata ćelijskog zida kvasca na brojlerske piliće. U prvom ogledu,<br />dva nivoa preparata su poređena sa standardnom smešom i praćen je uticaj na<br />telesne mase pilića, konverziju hrane, mortalitet pilića, dužine i mase<br />creva, mase različitih organa, bakterijske populacije creva, morfometriju<br />creva, peharaste ćelije u epitelu creva i stanje prostirke. U narednom ogledu<br />tri koncentracije preparata su poređene sa kontrolnom grupom i praćeni su<br />isti parametri kao u prvom ogledu, osim bakterijskih populacija, dužina i<br />masa creva i stanja prostirke. U trećem i četvrtom ogledu, ispitivanja<br />preparata su vršena na pilićima koji su sa 13 dana starosti razdvojeni u<br />težinske grupe. Treći ogled je, uz praćenje proizvodnih parametara, obuhvatio<br />ispitivanja crevnih resica i peharastih ćelija epitela creva, dok su se u<br />četvrtom ogledu ispitivali samo proizvodni rezultati. Dobijeni rezultati,<br />tumačeni u kontekstu brojnih drugih istraživanja na ovu temu, ukazuju da<br />dodatak preparata ćelijskog zida kvasca može dovesti do poboljšanja<br />proizvodnih parametara brojlerskih pilića. Prosečno poboljšanje koje se<br />dobija upotrebom novog preparata slično je ili blago bolje od prosečnih<br />poboljšanja do kojih dovode raniji slični preparati. Završna telesna masa je<br />prosečno veća za oko 40 g, utrošak hrane po toni proizvedene žive mase<br />smanjen je za oko 34 kg hrane, a preživljavanje pilića je veće za oko 1,5%. Od<br />ispitivanih koncentracija preparata, najefikasnijom se pokazala 0,04%,<br />odnosno 400 g preparata po toni hrane. Ova koncentracija je nekoliko puta<br />niža od uobičajeno korišćenih koncentracija prethodnih sličnih preparata,<br />što potvrđuje da je novi preparat koncentrisaniji od prethodnih. Utvrđena je<br />velika varijabilnost dejstva preparata ćelijskog zida kvasca koja se kretala od<br />potpunog izostanka uticaja do veoma snažnih efekata. Deo ove varijabilnosti<br />se može objasniti različitim uslovima uzgajanja pilića. U četiri ogleda<br />obuhvaćena disertacijom potvrđena je hipoteza da se dejstvo preparata jače<br />ispoljava kada su pilići u nepovoljnijoj situaciji. Najjače dejstvo je<br />zabeleženo u ogledu u kome su postignuti najslabiji proizvodni rezultati, a<br />najslabije u ogledu sa najboljim proizvodnim rezultatima. Treći i četvrti<br />ogled su pokazali da se pilići čija telesna masa odstupa od proseka suočavaju<br />sa različitim problemima. Dodatak preparata je delimično uspeo da ublaži<br />uočene probleme kod pilića malih i velikih telesnih masa, ne menjajući pri<br />tome bitno rezultate prosečnih pilića. Ovo ukazuje da preparat ispoljava<br />svoje dejstvo prvenstveno na pilićima ugroženim određenim problemima, što<br />je veoma važno za njegovu praktičnu primenu. Dodatak preparata nije izazvao<br />promene u broju ukupnih aerobnih i anaerobnih bakterija, laktobakterija,<br />bifidobakterija, enterokoka i E. coli u sadržaju slepih creva brojlerskih<br />pilića. Uticaji dodatka preparata na dužinu tankog creva i njegovih pojednih<br />delova, mase creva, mase organa, visinu i širinu crevnih resica, dubinu<br />crevnih kripti i ostale vezane parametre bili su varijabilni. Nije utvrđeno<br />da postoji direktna povezanost ovih promena sa proizvodnim rezultatima, pa<br />se može pretpostaviti da se radi o efektima koji se javljaju paralelno se<br />poboljšanjem proizvodnih rezultata, a ne kao uzrok tog poboljšanja. Najjači<br />uticaj preparata utvrđen je na peharaste ćelije creva brojlerskih pilića.</p> / <p>Yeast cell wall products are used in animal nutrition to improve their performance and<br />health. The yeast cell wall contains two beta glucans and alpha mannan that can be<br />degraded into mannan-oligosaccharides. Numerous positive effects are attributed to<br />these compounds, like binding unwanted bacteria and mycotoxins, modulating<br />immune response etc. Trials within this PhD thesis focused on testing effect of a new<br />yeast cell wall product on broiler chickens. In first trial, diets containing two levels of<br />product were compared to a standard diet, and following parameters were recorder:<br />body weight, feed conversion ratio, chicken mortality, lengths and weights of<br />intestine, organ weights, bacterial populations of digesta, small intestine<br />morphometrics, goblet cells of intestinal epithelium and litter quality. Next trial<br />compared three concentrations of the product with a control group. Same parameters<br />to that in first trial were recorded, except lengths and weights of intestine, bacterial<br />populations of digesta and litter quality. In the third and the fourth trial, the yeast cell<br />wall product&rsquo;s effect was tested on broiler chickens grouped according to their 13th<br />day body weight. Performance, intestinal villi and goblet cells were monitored in the<br />third trial, and only performance data in the fourth trial. Results, interpreted in the<br />context of numerous other studies on this subject, indicate that feeding the yeast cell<br />wall product can improve performance of broiler chickens. Average improvement<br />observed using the new product is similar to, or slightly better than, average<br />improvements observed using earlier similar products. Final body weight was<br />increased by 40 g, feed consumption per tonne of live weight was reduced by 34 kg of<br />feed, and survival rate of chicks was 1.5% higher. The most effective concentration<br />was 0.04% (400 g/t). This concentration is several times lower than usual<br />concentrations of previous similar products, confirming that the new product is more<br />concentrated than the previous ones. Effects were very variable, ranging from the<br />complete absence of influence to very strong effects. Part of this variability can be<br />explained by the different conditions of broiler growing. In four experiments covered<br />by the thesis, the hypothesis that the effects are stronger when chickens are facing<br />certain challenges was confirmed. The strongest effect was observed in the<br />experiment when the worst performance was achieved, and the weakest effect was<br />observed in the trial with the best production results. The third and fourth trial showed<br />that the broilers with low or high body weight face different problems. Feeding the<br />yeast cell wall product partially alleviated problems identified in chickens with low<br />and high body weight, without changing results of average chicks. These results<br />suggest that this product exerts its effect mainly on chickens challenged with certain<br />problems. This conclusion is very important for product&rsquo;s practical application. The<br />yeast cell wall product did not cause changes in the number of total aerobic and<br />anaerobic bacteria, lactobacteria, bifidobacteria, enterococci and E. coli in the digesta<br />of broiler chickens. Effects on the length of the small intestine and certain parts of it,<br />the weight of the intestine, organs weight, height and width of the intestinal villi,<br />depth of intestinal crypts and other related parameters were variable. It seems that<br />there is not a direct correlation of these parameters with the performance results. It<br />can be assumed that these effects are not the cause of observed performance<br />improvements. The strongest effect of yeast cell wall product was observed on the<br />goblet cells in the intestine of broiler chickens.</p>

Made available in DSpace on 2014-08-20T14:38:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao_Henrique_Dallmann.pdf: 330651 bytes, checksum: f7a5ecc655e71251eb1172ede43db862 (MD5) Previous issue date: 2010-02-09 / This study aimed to investigate the effect of an energetic-protein nucleus (EPN) fed from hatch to 21 days-old broiler chicks. The nucleus was composed by degummed soybean oil, pre-gelatinized corn, bi-processed soybean, mannanoligosaccharide and peptides. A total of 864 day-old male AGRoss broiler chicks were allocated in 32 pens (27 birds per pen and 8 replicates per treatment). Treatments consisted of T1 Control (0% EPN), T2 7% EPN (1-7 days) and 3,5% EPN (8-21 days), T3 14% EPN (1-7 days) and 7% EPN (8-21 days) and T4 21% EPN (1-7 days) and 10,5% EPN (8-21 days of age). The diets were fed from hatch up to 21 days of age. From 21 to 42 days of age, birds were fed a unique basal diet. Body weight, weight gain, feed intake, feed conversion and carcass yield and cut-ups were evaluated. Results indicated the the EPN had not influenced performance, carcass traits and cut-ups of broilers when fed up to 21 days of age. / Utilizou-se na dieta dos animais um núcleo energético-protéico (NEP) composto de óleo degomado de soja, milho pré-gelatinizado, soja bi-processada, mananoligossacarídeos e peptídeos até os 21 dias de idade das aves, com o objetivo de avaliar o desempenho produtivo e características de carcaças de frangos de corte. Foram alojados 864 pintainhos machos de corte, da linhagem AGRoss 508, com um dia de idade, em 32 boxes. Os animais foram divididos em quatro tratamentos, suplementados com diferentes níveis de NEP, com oito repetições contendo 27 aves cada, da seguinte forma: T1 Controle (0% de NEP), T2 7% de NEP (1-7 dias) e 3,5% de NEP (8-21 dias), T3 14% de NEP (1-7 dias) e 7% de NEP (8-21 dias) e T4 21% de NEP (1-7 dias) e 10,5% de NEP (8-21 dias de idade); ministrados até o 21o dia de vida dos frangos e a partir desta data até o final do experimento, aos 42 dias, todos os animais receberam uma dieta basal única. Foram avaliadas as seguintes variáveis: peso corporal, ganho de peso, consumo médio de ração, conversão alimentar e rendimento de carcaça e cortes. Os resultados indicaram que a utilização de um núcleo energético-protéico na dieta de frangos de corte não alterou o desempenho das aves, bem como também não interferiu nas variáveis de características de carcaça, quando utilizado nos primeiros 21 dias de idade dos animais.