• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 111
  • 83
  • 28
  • 14
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 245
  • 180
  • 179
  • 169
  • 156
  • 69
  • 54
  • 43
  • 38
  • 36
  • 33
  • 31
  • 31
  • 30
  • 29
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Turning points : exploring power transitions in an incremental upgrading process in Enkanini, Stellenbosch

Wessels, Berry Steenkamp 04 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2015. / ENGLISH ABSTRACT: This study explored whether co-production of knowledge could contribute to shifting power from government to citizens in an incremental upgrading process. It is premised on the notion that such a shift is desirable. The title of the study Turning points: Exploring power transitions in an incremental upgrading process in Enkanini, Stellenbosch indicates the complex, transient and shifting power dynamics at play in the illegal settlement of Enkanini in Stellenbosch. The study was conducted within a larger transdisciplinary research framework seeking to implement socio-technical innovations, generated through a co-production of knowledge process with settlement residents, to move Enkanini towards becoming a sustainable human settlement. A case study provides an overview of engagement the residents have had with the local Stellenbosch Municipality, NGOs and academic researchers from the Sustainability Institute, Stellenbosch University. It is complemented by the personal narrative of one of the first residents who moved there in 2006. From personal observations, interaction with residents and coresearchers, meeting notes, the literature review and a grounded experience over the three-year study period, four turning points were identified. These four turning points, interpreted as bifurcations that could open up new ways of engaging with the present to determine alternative futures are explored dialectically. The initial problem for each is described, followed by the response and the resultant challenge that emerged. The four turning points were the initiation of the iShack concept, the start of the iShack Project, the iShack stakeholders meeting and the establishment of the Enkanini Research Centre. As power, in both visible and invisible forms, manifested itself in this volatile settlement and in awareness that the researchers role held power and that the researcher’s sets of knowledge, assumptions and prejudices could affect both research process and outcome, there was a need to find complementary methodologies to the main transdisciplinary research framework. Indigenous research methodologies spoke directly to power and the importance of capacity building and empowering research participants (shifting them to coresearchers), while reflexive research methodologies allowed the disciplined reflection and re-reflection to ameliorate influencing of process and outcome. In addition, each overcame the limitations of the other, in particular the limitation of transdisciplinary research that does not take power dynamics into account. This resulted in the creation of a methodological triad and a conceptual mechanism through which to view the results, termed co-arising. The three themes that had emerged during the process – understanding through knowledge co-production, capacity building through the awareness of power dynamics and engagement with the research space – are fused in this notion of coarising served by the methodological triad. The turning points, or bifurcations, were analysed through an “open” coding system used in grounded theory to minimise pre-conditions determining the outcome. Three dominant categories emerged – empowerment, identity and agency – as determinants for shifting power from government to citizens through effective coproduction of knowledge in an incremental upgrading process. The study concludes with recommendations for future research. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Hierdie studie wou vasstel of die medeproduksie van kennis kan bydra tot ’n magsverskuiwing vanaf die regering na burgers in ’n trapsgewyse opgraderingsproses. Dit het van die veronderstelling uitgegaan dat so ’n verskuiwing wenslik sal wees. Die titel van die studie, Turning points: Exploring power transitions in an incremental upgrading process in Enkanini, Stellenbosch, dui op die komplekse, veranderlike en verskuiwende magsdinamiek in die onwettige nedersetting Enkanini op Stellenbosch. Die navorsing is binne ’n groter kruisdissiplinêre navorsingsraamwerk onderneem wat toegespits was op die inwerkingstelling van sosio-tegniese innovasies om Enkanini in ’n volhoubare menslike nedersetting te omskep. Die innovasies is deur medeproduksie van kennis in samewerking met inwoners van die nedersetting ontwikkel. ’n Gevallestudie bied ’n oorsig van skakeling tussen inwoners en die plaaslike Stellenbosch Munisipaliteit, nieregeringsorganisasies en akademiese navorsers van die Volhoubaarheidsinstituut aan die Universiteit Stellenbosch. Dit word aangevul deur die persoonlike verhaal van een van die eerste Enkaniniinwoners, wat in 2006 daar ingetrek het. Persoonlike waarnemings, interaksie met inwoners en medenavorsers, aantekeninge by vergaderings, die literatuuroorsig en praktiese ervaring oor die studietydperk van drie jaar het vier keerpunte na vore gebring. Hierdie vier keerpunte kan vertolk word as bifurkasies wat kan lei tot ’n nuwe benadering tot die hede vir die skep van ’n alternatiewe toekoms. ’n Dialektiese verkenning van die keerpunte is gevolglik onderneem. Die aanvanklike probleem word in elke geval beskryf, gevolg deur die reaksie en die uiteindelike uitdaging wat daaruit ontstaan het. Die vier keerpunte was die bekendstelling van die iShackkonsep, die aanvang van die iShack-projek, die vergadering van iShackbelanghebbendes, en die vestiging van die Enkanini-navorsingsentrum. Aangesien sowel sigbare as onsigbare vorme van mag in hierdie onstuimige nedersetting te sien was, en gedagtig daaraan dat die navorser oor ’n magsrol beskik het en die navorser se kennis, aannames en vooroordele die navorsingsproses sowel as -uitkoms kon beïnvloed, moes bykomende metodologieë ter aanvulling van die hoof- kruisdissiplinêre navorsingsraamwerk gevind word. In dié verband het inheemse navorsing direk betrekking gehad op mag en die belang van vermoëbou en bemagtiging onder navorsingsdeelnemers (om hulle as’t ware in medenavorsers te omskep). Oordenkingsnavorsing het weer ’n geleentheid gebied vir gedissiplineerde besinning en herbesinning om enige beïnvloeding van die proses en uitkoms te temper. Daarbenewens het elke benadering die beperkinge van die ander ondervang, veral die geneigdheid by kruisdissiplinêre navorsing om magsdinamiek buite rekening te laat. Sodoende is ’n metodologiese drietal en ’n konseptuele meganisme genaamd mede-ontstaan (“co-arising”) geskep, waarmee die resultate ondersoek kon word. Die drie temas wat gedurende die proses uitgewys is – begrip deur die medeproduksie van kennis, vermoëbou deur ’n bewustheid van magsdinamiek, en betrokkenheid by die navorsingsruimte – is byeengetrek onder die gedagte van mede-ontstaan, wat deur die metodologiese drietal onderstut is. Die keerpunte, of bifurkasies, is deur ’n ‘oop’ koderingstelsel uit gegronde teorie ontleed om die invloed van enige voorafbestaande toestande op die uitkoms te beperk. Hieruit is drie dominante kategorieë afgelei – bemagtiging, identiteit en vrye wil – synde bepalende faktore vir doeltreffende medeproduksie van kennis en die gevolglike verskuiwing van mag vanaf die regering na burgers in ’n trapsgewyse opgraderingsproses. Die studie sluit af met sekere aanbevelings vir verdere navorsing.
12

An exploratory analysis on Kayamandi as a sustainability conundrum : identifying the missing links towards a more sustainable future

Petzer, Kyle John 04 1900 (has links)
Thesis (MPhil)--Stellenbosch University, 2015. / ENGLISH ABSTRACT: Informal settlements in South Africa are home to a large proportion of the country’s population and many of these people live in atrocious conditions which infringe on their basic human rights. It is imperative that the problems synonymous with informal settlements be addressed. Kayamandi is situated on the outskirts of Stellenbosch, a town with abundant financial and human capital and resources. In relation to other informal settlements throughout South Africa, Kayamandi is relatively small. Thus, the progression towards sustainability and development would be deemed to be an easier prospect here than in many other urban areas in South Africa. Evidently, this has not been the case. This thesis identifies the shortcomings in the way that various proponents of development, such as the private and public sectors as well as non-profit organisations, approach development and sustainability in Kayamandi. The research was conducted through an extensive literature review, case study analysis and qualitative research methods. The aim was to: Identify what the main social, environmental and economic issues are in Kayamandi; To analyse policy, plans and programs and to assess whether these have been practically achieved in relation to the stipulated objectives, and; To assess some of the sustainable development initiatives and programs that have been implemented in Kayamandi with the aim of identifying why sustainable development has as yet not been achieved. An extensive literature review sheds light on the nature of poverty and informal settlements, while explaining concepts surrounding sustainable development, good governance and how sustainability as a paradigm holds the key to addressing issues synonymous with informal settlements. It also focuses on how sustainable development can unlock the potential of deprived and informal communities. Subsequent chapters give insight on what is prescribed in national policy, plans and programs; what the current situation in Kayamandi is with regards to environmental and socioeconomic issues, as well service delivery, housing and infrastructure delivery; and how the proponents of development have approached development in Kayamandi. From the research conducted it was found that: There is a lack of good governance; Policy implementation is poor; Developmental initiatives tend to be linear and reactive; There is a lack of innovation; There is poor communication between stakeholder and developmental proponents, which is further exacerbated by tedious bureaucratic procedures, and; There is no clear and comprehensive sustainability framework or plan in place. However, the research indicates that this can be resolved via several mechanisms and through the implementation of several strategies: By building and developing public and community leadership as well as recognising the importance of knowledge in fostering sustainable development; Improving communication and developing appropriate communication networks and feedback loops between stakeholders and proponents of development; Implementing unbiased, proactive and innovative initiatives which address the triple bottom line of sustainability and; By making use of suitable assessments and indicators alongside an appropriate, inclusive and holistic sustainability plan or framework. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Informele nedersettings in Suid-Afrika is die tuiste van 'n groot deel van die land se bevolking en ‘n groot hoveelheid van die mense woon in haglike omstandighede wat inbreek maak op hul basiese menseregte. Die toenemende probleme wat gepaard gaan met informele nedersettings moet aangespreek word. Kayamandi is geleë op die buitewyke van Stellenbosch, 'n dorp met 'n oorvloed van finansiële en menslike kapitaal. Kayamandi, in vergelyking met ander informele nedersettings in Suid-Afrika, is relatief klein. Dus, sou die vordering na volhoubaarheid en ontwikkeling makliker bereikbaar weesgeag word as in ander stedelike gebiede in Suid-Afrika. Klaarblyklik Duidelik is dit egter nie die geval nie. Hierdie proefskrif identifiseer die tekortkominge in hoe die verskillende voorstanders van ontwikkeling, soos die private en openbare sektore tesame met nie-winsgewende organisasies, ontwikkeling en volhoubaarheid in Kayamandi nader. Die navorsing is gehartig deur middel van 'n uitgebreide literatuuroorsig, gevallestudie-analise en kwalitatiewe navorsingsmetodes. Die doel was om: Te identifiseer wat die belangrikste sosiale, omgewings en ekonomiese kwessies in Kayamandi is; Beleide, planne en programme krities te ontleed in verhouding tot die vasgestelde doelwitte en of hulle in werklikeid bereik was, en; Om deur kritiese beoordeling van die volhoubare ontwikkelings inisiatiewe en programme wat in Kayamandi geïmplementeer is, vas te stel waarom volhoubare ontwikkeling as sulks nog nie bereik is nie. 'n Uitgebreide literatuuroorsig werp lig op die aard van armoede en informele nedersettings, en brei uit oor begrippe rondom volhoubare ontwikkeling, goeie regering en hoe volhoubaarheid as 'n paradigma die sleutel hou tot die aanspreek van kwessies wat sinoniem is met informele nedersettings en hoe dit potensieël opgelos kan word. Daaropvolgende hoofstukke gee insig oor wat in nasionale beleid, planne en programme voorgeskryf word; Wat die huidige situasie in Kayamandi is met betrekking tot die omgewing en die sosioekonomiese kwessies soos goeie dienslewering, behuising en die toestand van infrastruktuur versakaffing, en; Hoe die voorstanders van ontwikkeling tot dusver ontwikkeling genader het in Kayamandi. Daar is gevind dat: Daar 'n gebrek is aan goeie bestuur; Implementering van beleid is swak; Ontwikkelingsinisiatiewe is geneig om lineêr en reaktief te wees; Daar 'n gebrek is aan innovering; Daar swak kommunikasie is tussen belanghebbendes en ontwikkelings voorstanders, wat verder vererger word deur langduige burokratiese prosedures, en; Daar is geen duidelike volhoubaarheids-raamwerk of plan nie. Maar die navorsing dui ook daarop dat die kwessies opgelos kan word deur 'n aantal meganismes, asook die implementering van verskeie strategieë: Deur die opbou en ontwikkeling van openbare en gemeenskapsleiers sowel as die erkenning van die belangrikheid van kennis in die bevordering van volhoubare ontwikkeling; Die verbetering van kommunikasie en die ontwikkeling van toepaslike kommunikasie-netwerke en terugvoerlusse tussen belanghebbendes en voorstanders van ontwikkeling; Implementering van onbevooroordeelde, pro-aktiewe en innoverende inisiatiewe wat die driedubbele lyn van volhoubaarheid aanspreek, en; Deur gebruik te maak van geskikte evaluering en aanwysers saam met 'n gepaste, inklusiewe en holistiese volhoubaarheid plan of raamwerk.
13

Die geskiedenis van Matie-krieket 1865-2000

Stander, G. B. (Gavin Barry) 12 1900 (has links)
Dissertation (MScSportSc)--University of Stellenbosch, 2000. / ENGLISH ABSTRACT: Over the years the Maties have made an invaluable contribution to both Western Province and Boland cricket. The purpose of this study is to document the origin, formation and experiences of the Matie Cricket Club. The nucleus of this study therefore documents the development of the Matie Cricket Club. The history of the club dates back to 1865, perhaps the end of 1864, and an attempt has been made to reconstruct all gathered information as accurately and thoroughly as possible. Although there is much popular writing on sport in South Africa, very little scientific documented information is available. Studies such as these are thus hampered by the unavailability of primary information. Since this study is sporthistorically orientated, the historic-scientific method has been implemented. Preference has been given to primary sources of information. These sources include minutes of the Matie Cricket Club, Stellenbosch Municipality, University Council, Sports Committee, Colours Committee and the Stellenbosch College Athletic Club, as well as University of Stellenbosch publications, such as the Stellenbosch College Ramkie, Stellenbosch College Times, Stellenbosch Students' Annual, Stellenbosch Students' Quarterly, Stellebosse Oud-Student, Stellenbosse Student and the Stellenbosse Universiteitsblad, interviews with those involved in the club and photos. Secondary sources of information include books and newspapers. The introductory section gives a broad outline of the history of Western Province cricket from as early as 1808. The first chapter has been devoted to the aim and statement of the problem, scope of the study, method of research and the evaluation of the resources. The growth of the club is discussed in detail under the following headings: Cricket during the 1800s, cricket before the First World War (1900-1913), cricket between and during the World wars (1914-1945), and cricket after the Second World War (1945-200). The progress and achievements of the club over 135 years are outlined. The club played in the Western Province since its formation in 1865, whereafter they moved to the Boland in 1901 and competed there for the following 60 years. However, there were, a couple of years in between when the first side competed in the Western Province, but only on a friendly basis and against sides in lower leagues, while the junior sides still competed in the Boland leagues. During the 1960/61 season, the first side was allowed to compete on a friendly basis against sides in the first league of the Western Province; at the end of 1963 the club moved all four of its teams to compete in the Western Province league. The sports fields of the University and especially the various venues of the cricket club are dealt with. At first games were played at the "Braak", from where they moved to the "Vlakteveld", Pavillion field and the famous Coetzenburg fields. The Matie Cricket Club also contributed to the success of the South African Universities' tournament. A brief history of the Matie Cricket Club since 1947 when the tournament was first played and their success in the national club championships are outlined. The role of the Stellenbosch College Athletic Club during the early history of the cricket club is also briefly discussed. Since the formation of the Victoria-College Cricket Club in 1912, only students were allowed to play in the matches against the South African College and the last of these matches were played in 1917. After the formation of the University of Stellenbosch in 1918, these matches were played between Stellenbosch and the University of Cape Town. These Intervarsity matches are discussed until the late 1960s whereafter it came to an end. Due to the fact that the University goes to the South African Universities tournament in December they do not undertake a lot of tours. Some tours preceded the tournaments and they are only briefly discussed. Coaching deserves its own section to show the progress made in this field. The efforts of various coaches contributed to the success of the club and the fact that so many players were included in representative sides. This section is followed by those people who made a major contribution to the club over the years. The Matie Cricket Club has 12 Springboks in its history, namely Nico Theunissen, Izak Buys, Eddie Barlow, Mike Procter, Michael Melle, Peter Kirsten, Garth Ie Roux, Denys Hobson, Adrian Kuiper, Darryl Cullinan, Kepler Wessels and Dave Rundle. A player profile of each is given as well as a list of Matie players in the various representative sides, as well as the players who regularly played in the first side of the Maties. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Oor die jare het die Maties 'n groot bydrae tot die Westelike Provinsie en Bolandkrieket gelewer. Die doel van hierdie studie was om die oorsprong, stigting en gebeure van die Matie-krieketklub na te vors en te dokumenteer. Die kern van hierdie studie gaan oor die ontwikkeling van die Matie-krieketklub. Die klub se geskiedenis strek vanaf 1865, moontlik einde 1864, tot op hede en alle inligting wat bekom is, is so deeglik en akkuraat moontlik weergegee. Die doel was dus om die oorspronklike gebeure te rekonstrueer. Hoewel daar baie oor sport geskryf is, is die meeste inligting nie wetenskaplik bewaar of gedokumenteer nie. Aangesien hierdie studie sport-histories van aard is, is die histories-wetenskaplike metode van navorsing soos toegepas in Menslike Bewegingskunde gevolg. Dit behels die versameling van inligting uit veral primêre bronne. Onder hierdie bronne tel die notules van die Matiekrieketklub, voorsitters- en bestuursverslae, jaarverslae, Universiteitspublikasies, onderhoude met ooggetuies en foto's. Sekondêre inligting is uit boeke en koerante verkry. Die studie word ingelei deur 'n algemene oorsig oor die ontwikkeling en geskiedenis van krieket in die Westelike Provinsie (WP) wat reeds so vroeg as 1808 gespeel is. Die eerste deel word aan die metodologie gewy. Daar word onder andere na die doel en probleemstelling, afbakening van die studieterrein, metode van ondersoek en die evaluering van bronne gekyk. Daarna word die ontwikkeling van die Matie-krieketklub uiteengesit. Daar word na krieket in die 1800's, krieket voor die Eerste Wêreldoorlog (1900-1913), tussen en tydens die Wêreldoorloë (1914-1945), en krieket ná die Tweede Wêreldoorlog (1945-2000) gekyk. Aandag word aan die groei van Matie-krieket tot 'n volwaardige sport bestee. Daar word na die prestasies van die klub oor ongeveer 135 jaar gekyk. Die klub het vanaf sy stigting tot 1901 in die WP gekompeteer, waarna hulle vir die daaropvolgende 60 jaar in die Boland deelgeneem het. Daar was jare tussenin wat die eerstespan in die WP gespeel het, maar al die wedstryde was op In vriendskaplike basis beslis en meestal teen spanne in die laer ligas. Die junior spanne het egter steeds in die Boland gekompeteer. Gedurende die 1961/62-seisoen is die eerstespan vir In proeftydperk in die WP se eersteliga opgeneem en het die klub met vier spanne sedert die einde van 1963 op In permanente basis in die WP gespeel. Hierna word die verskillende terreine waar krieket gespeel is, behandel, by name die Braak, Vlakteveld, Pawiljoenveld en Coetzenburg. In hierdie hoofstuk word die geskiedenis en die gebruik van die velde uiteengesit. Matie-krieket het ook In bydrae gelewer tot die sukses van die Suid-Afrikaanse universiteite-toernooi en In kort geskiedenis hiervan word uiteengesit. Die sukses wat Maties in hierdie toernooi behaal het, word vanaf 1947 bespreek. Daar word ook na die klub se deelname aan die nasionale klubkampioenskappe verwys. Die rol wat die Stellenbosch College Athletic Club in die vroeë geskiedenis van Matie-krieket gespeel het, word ook bespreek. Sedert 1912 toe die Victoriakollege krieketklub gestig is, was die inter-kollege wedstryde tussen Victoriakollege en die South African College In suiwer kollege aangeleentheid en die laaste wedstryd tussen dié twee instansies is in 1917 gespeel. Met die stigting van die Universiteit van Stellenbosch in 1918 is dié wedstryde teen die Universiteit van Kaapstad gespeel. Hierdie Intervarsity-wedstryde word tot en met die laat 1960's bespreek toe die wedstryde doodgeloop het. Omdat die klub jaarliks in Desember na die Suid-Afrikaanse universiteite-toernooi gegaan het, is daar nie baie toere onderneem nie. Daar word net kortliks na dié toere verwys wat wel deur die klub op pad na die toernooie ingepas is. Afrigting wat 'n baie groot rol in enige klub se sukses speel, geniet ook aandag. Die harde werk van verskeie afrigters het onder andere daartoe bygedra dat Matie-krieket 'n aantal nasionale en provinsiale spelers opgelewer het. Dié afdeling word opgevolg deur ander persone wat ook 'n groot rol in die sukses van die klub gehad het. Die Matie-krieketklub het tot op hede 12 Springbokke, naamlik Nico Theunissen, Izak Buys, Eddie Barlow, Mike Procter, Michael Melle, Peter Kirsten, Garth Ie Roux, Denys Hobson, Adrian Kuiper, Darryl Cullinan, Kepler Wessels en Dave Rundle opgelewer. 'n Sportprofiel word van elkeen gegee. 'n Lys van die Maties in verteenwoordigende spanne, asook Maties wat vir die eerstespan op 'n gereelde basis gespeel het, is saamgestel.
14

Crime in the rural district of Stellenbosch : a case study

Davids, Arlene Joy 12 1900 (has links)
Thesis (MA)--University of Stellenbosch, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: One of the most distressing criminal activities has been the attacks on farmers since 1994 and for many years now our farming community has been plagued by these senseless acts of brutality. Since the early nineties there has been a steady increase in the occurrence of farm attacks in our country and the rising incidence of violent crimes on farms and smallholdings in South Africa has become a cause for great concern. The farming community in South Africa has a very significant function in the economy of the country as producers of food and providers of jobs and other commodities required by various other industries, such as the mining industry. They render an indispensable service to our country and therefore we have to ensure that this community receives the necessary safeguarding that is so desperately needed at this time. Farm attacks are occurring at alarming rates in South Africa, the Western Cape, and recently also in the Stellenbosch district. The phenomenon of farm attacks needs to be analysed in the context of the crime situation in general. The underlying reasons for crime are diverse and many, and need to be taken into account when interpreting the causes of crime in South Africa. To ensure that this research endeavour has practical value for the various parties involved in protecting rural communities, crime hotspots and circumstances in which crime occur were identified and used as a tool to provide the necessary protection and mobilisation of forces for these areas. The study focused on different theories in explaining the crime phenomenon. Information from the Stellenbosch SAPS was used to analyse the study area and to identify areas that can be classified as possible hotspots in the study area. Demographic and socio-economic determinants shed light upon the social structure in the study area and various environmental determinants were also used to generate a broader understanding to the social pandemic. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Sedert 1994 is plaasaanvalle een van die mees ontstellende kriminele aktiwiteite van ons era. Die landbougemeenskap word al jare lank geteister deur hierdie sinnelose aktiwiteite. Sedert die vroeë negentigerjare is daar ’n stewige toename in die voorkoms van plaasaanvalle asook toenemende insidente van geweldsmisdade, wat tot groot kommer lei. Die landbougemeenskap in Suid-Afrika het ’n baie belangrike funksie in die ekonomie, aangesien hulle voedselvervaardigers is, werksgeleenthede skep en industrieë van sekere kommoditeite voorsien. Hulle lewer ’n onmiskenbare diens aan die land en daarom verdien hierdie gemeenskap die nodige beveiliging. Die aantal plaasaanvalle in Suid-Afrika, die Wes-Kaap en onlangs ook die Stellenboschomgewing, is skokkend. Hierdie fenomeen moet binne die konteks van algemene misdaad geanaliseer word. Die onderliggende redes wat aanleiding gee tot plaasaanvalle is divers, maar moet almal in gedagte gehou word wanneer die oorsake vir misdaad ondersoek word. Om te verseker dat hierdie navorsingspoging praktiese waarde toon vir diegene betrokke, behoort gebiede waar misdaad seëvier geïdentifiseer te word en dan gebruik te word om die nodige beskerming aan en mobilisering van polisiemagte binne hierdie gebiede te bied. Die studie fokus op verskillende teorieë wat gebruik kan word om die voorkoms van misdaad te verklaar. Inligting is van die Stellenbosch-polisiediens verkry om die voorkoms van misdaad in die studiegebied te verklaar en om probleemgebiede te identifiseer. Demografiese en sosio-ekonomiese veranderlikes kan lig werp op die sosiale struktuur van die studiegebied en kennis van omgewingsveranderlikes dra ook by tot ’n beter begrip van hierdie sosiale pandemie.
15

Waste management practices at the University of Stellenbosch : an environmental management perspective

Mohamed, Ayub 03 1900 (has links)
Thesis (MSc)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: As the world enters a new millennium, global awareness of environmental issues have reached new heights. No longer is the environment seen as an all-absorbing and allproviding resource. Rather, there exists a greater awareness that without active management, the inherent risks and hazards - posed by both the natural environment and humankind's interaction with this environment - will be realised. In order to ensure a sustainable co-existence, humanity's interaction with the surrounding. environment must be managed in a responsible manner. In this regard, all aspects of this interaction require attention. Various frameworks, manifested in a variety of forms, have been proposed. One of the most basic aspects of species existence is the generation of waste. Human existence is no different. However, as a result of the variety of activities that characterise humans' existence on Earth, the generation of waste represents the most tangible and probably the most threatening aspect of this interaction. This study focuses on waste management from an environmental perspective at a specific institution, namely the University of Stellenbosch. In terms of its findings, the study has established the applicability of various regulatory and institutional frameworks within which the University operate. These frameworks address the role of the University both in terms of waste management and sustainable development. It has established the types of waste generated, the generating processes, the storage, and removal and disposal characteristics of waste management at the University. Waste management at the University is determined to be complex and fragmented, the result of a variety of activities occurring. It has established that limited waste minimisation and reduction activities occur, even though the University had identified effective and efficient resource use as a strategic priority. Although attempts at improving waste management are admittedly underway, the study has found that adopting an environmental management system approach to waste management will enable the University to meet pending legislative and institutional environmental commitments. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Met die binnetree van 'n nuwe millennium het wêreldwye bewustheid van omgewingskwessies nuwe hoogtes bereik. Die omgewing word nie meer bloot beskou as 'n alles-absorberende en alles-voorsienende hulpbron nie. Veel eerder groei bewustheid van die noodsaak vir aktiewe bestuursingryping om die gevare en bedreigings inherent aan die natuurlike omgewing, en die mens se interaksie daarmee, die hoof te bied. Ter wille van volhoubare saambestaan moet die mens-omgewing interaksie op verantwoordelike wyse bestuur word. Alle aspekte van hierdie interaksie vereis aandag en 'n verskeidenheid raamwerke in 'n verskeidenheid formate is hiervoor voorgestel. Die produksie van afval is een van die mees basiese kenmerke van lewensbestaan. Menslike bestaan is nie daarbo verhewe nie. Weens die verskeidenheid aktiwiteite wat menslike bestaan kenmerk, is die produksie van afval die mees tasbare en waarskynlik mees bedreigende manifestasie van mens-omgewing interaksie. Hierdie tesis fokus op afvalbestuur uit die invalshoek van die omgewing, soos dit beslag kry aan 'n spesifieke instansie, naamlik die Universiteit van Stellenbosch. Die studie het ten aanvang die implikasies van die verskeidenheid regulatoriese en institusionele raamwerke waarin die universiteit opereer, bevestig. Hierdie raamwerke omvat die rol van die Universiteit beide in terme van afvalbestuur en volhoubare ontwikkeling. Die tipes afval wat aan die instansie gegenereer word is geklassifiseer en die genererings-, opbergings-, verwyderings- en verwerkingsprosesse en verantwoordelikhede is vasgestel en gedokumenteer. Afvalbestuur aan die Universiteit blyk kompleks en gefragmenteerd te wees, hoofsaaklik as gevolg van die wye verskeidenheid afval-skeppingsbronne wat hier aangetref word. Ook is bevind dat, ten spyte van die instansie se identifisering van effektiewe hulpbrongebruik as 'n strategiese prioriteit, slegs beperkte afval-inkorting en -reduksie aan die instansie plaasvind. Hoewel daar tans 'n aktiewe proses geloods word om afvalbestuur te verbeter, beveel die studie die aanvaarding, ontwerp en implementering van 'n veel meer wydlopende en holistiese benadering in die vorm van 'n geïntegreerde omgewingsbestuurstelsel aan. Slegs hierdeur sal die Universiteit in staat wees om aan die volgende vlaag wetgewing rakende afvalbestuur te voldoen en ook verantwoordelike omgewingsverbintenis te demonstreer.
16

Die geskiedenis van die Stellenbosse studentesangfees, 1946-1980

Lotter, Beatrix Naude 12 1900 (has links)
Thesis (MMus) -- Stellenbosch University, 1986. / INLEIDING: Die Sangfees op Stellenbosch is tans nog’n belangrike jaarlikse musiekaktiwiteit en studente-geleentheid. Die vrae rondom die geskiedenis daaragter was die aansporing tot die studie, en met hierdie ondersoek sal gepoog word om vrae te beantwoord soos die volgende: (1) Watter faktore het aanleiding gegee tot die ontstaan; (2) wanneer en deur wie is die Sangfees gestig; (3) hoe het die heel eerste Sangfees daar uitgesien; (4) hoe is dit met verloop van jare georganiseer en deur wie; (5) neem dit tans nog dieselfde vorm aan as destyds; (6) hoe belangrik was die Sangfees tydens die aanvangsjare en watter plek beklee dit teen 1980 in die Stellenbosse musieklewe. Daar sal ook gelet word op die reaksie wat die Sangfees ontlok het, hetsy deur musiekkenners, die pers, studenterade, die studente self, dit wil sê almal wat deur die jare daarby betrokke was. 'n Ander belangrike aspek wat nagevors sal word is die musiek wat tydens Sangfees uitgevoer is sedert die ontstaan tot en met 1980. Het die styl van die Sangfeesprogramme mettertyd verander en indien weI, wat was die aard van die veranderinge?
17

The use of viticultural terroir units for demarcation of geographical indications for wine production in Stellenbosch and surrounds

Carey, Victoria Anne 04 1900 (has links)
Dissertation (PhD(Agric)) -- Stellenbosch University, 2005. / ENGLISH ABSTRACT: Due to increased consumer demand for products labelled by origin, and the requirement that these labels are a guarantee of both quality and product character, there is an increasing global focus on delimitation of denominations of origin. The integrity of denominations of origin and their defensibility can be ensured through the use of terroirs as a basis for delimitation. The aims of this study were to establish the dominant environmental criteria that affect the viticultural behaviour and wine character of two important cultivars (Cabernet Sauvignon and Sauvignon blanc) in the Stellenbosch Wine of Origin District, to use an appropriate methodology to identify viticultural terroirs in this district based on these criteria and with the use of a geographic information system, and finally to use these viticultural terroirs to identify denominations of origin within the same area. A terroir can be defined as a grouping of homogenous environmental units, or natural terroir units, based on the typicality of the products obtained. Identification and characterisation of terroirs depends on knowledge of environmental parameters, the functioning of the grapevine and the characteristics of the final product. Field studies, resulting in point data, are necessary to investigate the functioning of the grapevine but in order for this information to be of use within zoning studies it must be placed in a spatial context. As a first phase in data acquisition, the Stellenbosch Wine of Origin District was characterised and natural terroir units were identified using existing digital data and a geographic information system. A natural terroir unit (NTU) can be defined as a unit of land that is characterised by relatively homogenous topography, climate, geological substrate and soil. A total of 1389 NTUs were identified in the Stellenbosch Wine of Origin District (84 537 ha). The identified NTUs were homogenous with respect to terrain morphological unit, altitude, aspect and soil type. Each of the identified units was further described with respect to the extent of the expected sea breeze effect and, for certain of the soil types, the associated parent material. As a second phase of data acquisition, a network of plots of Sauvignon blanc and Cabernet Sauvignon were delimited in commercial vineyards in proximity to weather stations and their viticultural and oenological response monitored for a period of seven years. Regression tree analyses were performed on the complete data set and the relative importance of the environmental and management related variables determined for each dependent variable. Excepting for scion clone, which had a high relative importance for bunch mass of Sauvignon blanc and yield to pruning mass index of Cabernet Sauvignon, no other non-environmental variable included in the analyses appeared to have a strong effect on grapevine performance and wine character. The performance of Cabernet Sauvignon was affected by the potassium content of the subsoil and the climate of the season. The performance of Sauvignon blanc appeared to be related to soil texture, wind exposure and temperature, both during the green berry growth stage and the month prior to ripening. From the results presented, it appears that environmental parameters have an overriding effect on the performance of both Cabernet Sauvignon and Sauvignon blanc, but that these two cultivars react differently to environmental stimuli. A knowledge-driven model used the rules generated in the regression tree analyses to directly classify natural terroir units with respect to expected response of Cabernet Sauvignon and Sauvignon blanc in the Stellenbosch Wine of Origin District. The natural terroir units were thus grouped into terroir units that were homogenous with respect to predicted viticultural and oenological response for each cultivar. The use of representative sites to determine the response of the grapevine to its environment is time consuming and costly and limits terroir studies to research related investigations. Vineyard managers were therefore surveyed with respect to the functioning of established Sauvignon blanc vineyards in the Stellenbosch Wine of Origin District in an attempt to obtain the necessary data. Comparison of the data generated with these questionnaires to measured data in commercial vineyards suggested that the vineyard managers were able to characterise the performance of vineyards with respect to vigour, signs of drought stress and yield. Each vineyard was mapped and the responses were linked to modelled environmental variables. Classification and regression trees were used to construct decision trees, which could be applied to environmental data in a geographic information system to determine viticultural terroirs for production of Sauvignon blanc. These terroirs, although fewer, were comparable to those generated using field data. Data gathered during terroir studies, and the identified viticultural terroirs for Cabernet Sauvignon and Sauvignon blanc, were used to revisit the boundaries of the Stellenbosch Wine of Origin District and the Simonsberg-Stellenbosch ward. Modifications were proposed based on expected wine characteristics. Boundaries for two new wards in the Helderberg basin were proposed. It was also possible to identify vineyards within a ward for the production of terroir specific wines. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Toenemende verbruikersaanvraag vereis produkte waarvan die etikette nie net die oorsprong aandui nie, maar ook kan dien as ‘n waarborg vir die produk se kwaliteit en kenmerkendheid. Hierdie tendens verklaar die toenemende wereldwye fokus op afgebakende areas van oorsprong. Die integriteit van die afgebakende areas van oorsprong sowel as hul verdedigbaarheid kan gewaarborg word deur terroirs as basis vir afbakening te gebruik. Die doelstellings van die studie was om die oorheersende omgewingseienskappe wat wingerdprestasie en wynkarakter van twee belangrike cultivars, naamlik Cabernet Sauvignon en Sauvignon blanc, in die Stellenbosch Wyn van Oorsprongsdistrik bemvloed, te bepaal; tweedens om ‘n toepaslike metodologie te gebruik om terroirs in die die distrik te bepaal wat gebaseer is op die geidentifiseerde omgewingseienskappe met die gebruik van ‘n geografiese inligtingstelsel; en, ten slotte, om hierdie terroirs vir wingerbou te gebruik om afgebakende areas van oorsprong in dieselfde omgewing te identifiseer. ‘n Terroir kan gedefinieer word as ‘n samestelling van homogene omgewingseenhede, of natuurlike terroir-eenhede (NTE), wat gebaseer word op die kenmerkende eienskappe van die produkte wat daaruit verkry word. Identifisering en karakterisering van terroirs sal afhang van kennis van die omgewingsparameters, die funksionering van die wingerdstok en die eienskappe van die finale produk. Veldstudies waaruit puntdata verkry word, is noodsaaklik om die funksionering van die wingerdstok te ondersoek. Dit is egter noodsaaklik om eers hierdie inligting in ruimtelike konteks te plaas alvorens die inligting vir soneringstudies gebruik kan word. As 'n eerste fase van datagenerering, was die Stellenbosch Wyn van Oorsprongsdistrik gekarakteriseer en NTE’s geidentifiseer deur gebruik te maak van bestaande digitale data en ‘n geografiese inligtingstelsel. ‘n NTE kan gedefinieer word as ‘n landseenheid wat gekarakteriseer word deur ‘n relatiewe homogene topografie, klimaat, geologiese substraat en grondtipe. ‘n Totaal van 1389 NTE’s is geidentifiseer in die Stellenbosch Wyn van Oorsprongsdistrik (84 537 ha). Die geidentifiseerde NTE’s was homogeen met betrekking tot die terrein morfologiese eenheid, hoogte bo seespieSI, hellingsaspek en grondtipe. Elk van die geidentifiseerde eenhede was verder beskryf volgens die omvang van die seewindinvloed en, vir toepaslike grond tipes, die geassosieerde moedermateriaal. As ‘n tweede fase van datagenerering is ‘n netwerk van persele van Cabernet Sauvignon en Sauvignon blanc afgebaken binne bestaande kommersiele wingerde in die nabyheid van weerstasies. Hul wingerd- en wynkundige respons is vir ‘n periode van sewe jaar gemonitor. Regressieboomanalises is gebruik om die volledige stel data te analiseer en om die relatiewe belang van omgewings- en bestuurspraktykverbonde veranderlikes te bepaal. Die bostokkloon (wat 'n hoe relatiewe belang vir die trosmassa van Sauvignon blanc en die oes- tot snoeimassa verhouding van Cabernet Sauvignon het) is die enigste van die nie-omgewingsparameter wat ‘n sterk invloed op wingerdprestasie of wynkarakter blyk te he. Die prestasie van Cabernet Sauvignon is beTnvloed deur die kaliuminhoud van die ondergrond sowel as die seisoensklimaat. By Sauvignon blanc het dit voorgekom of die prestasie verband hou met grondtekstuur, windblootstelling en temperatuur tydens die groen fase van korrelgroei sowel as die maand voor rypwording. Alhoewel dit blyk uit die resultate dat omgewingsparameters 'n oorheersende invloed op die prestasie van beide Cabernet Sauvignon en Sauvignon blanc uitoefen, reageer die twee cultivars verskillend op omgewingsprikkels. ‘n Kennisgedrewe model waarvan die riglyne uit resultate van die regressieboomanalise saamgestel is, word gebruik om NTE direk te klassifiseer ten opsigte van die verwagte respons van Cabernet Sauvignon en Sauvignon blanc in die Stellenbosch Wyn van Oorsprongsdistrik. Die NTE is dus gegroepeer om terroir eenhede te vorm wat homogeen was ten opsigte van die verwagte wingerd- en wynkundige respons vir elke cultivar. Die gebruik van verwysingspersele om die respons van die wingerdstok teenoor sy onmiddelike omgewing te bepaal, is tydrowend en duur en beperk sodoende terroir studies tot navorsing. Gevolglik is ‘n opname onder wingerdbestuurders gemaak om inligting oor die prestasie van Sauvignon blanc in die Stellenbosch Wyn van Oorsprongsdistrik in te win en sodoende die nodige data te verkry. Na vergelyking van die ingewinde data, wat uit die opname verkry is, met gemete data vanaf kommersiele wingerde, kon afgelei word dat wingerdbestuurders by magte is om die prestasie van wingerde ten opsigte van groeikrag, tekens van droogtestres en opbrengs te karakteriseer. Elke wingerd is gekarteer en die respons is gekoppel aan die gemodeleerde omgewingsparamters. Klassifikasie en regressiebome is gebruik om besluitnemingsmodelle saam te stel wat toegepas kon word op omgewingsdata in ‘n geografiese inligtingstelsel om terroirs vir die produksie van Sauvignon blanc te bepaal. Hierdie terroirs, alhoewel minder, was vergelykbaar met die wat gegenereer was met behulp van veldstudies. Data verkry met terroirstudies, sowel as gei'dentifiseerde terroir-eenhede, was gebruik om die grense van die Stellenbosch Wyn van Oorsrongsdistrik en die Simonsberg-Stellenbosch wyk te herbepaal. Voorgestelde modifiserings was gebaseer op verwagte wyneienskappe. Grense vir twee nuwe wyke in die Helderbergkom is voorgestel. Dit was ook moontlik om wingerde binne ‘n wyk te identifiseer vir die produksie van terroir-spesifieke wyne.
18

An exploration of whistle blowing in fighting corruption in the public sector in South Africa : A case of Stellenbosch Municipality

Chamunorwa, Joan Chiedza 04 1900 (has links)
Thesis (MComm)--Stellenbosch University, 2015. / ENGLISH ABSTRACT: Corruption in South Africa has become a topical issue, especially in the public sector. Public officials are expected to uphold the public interest, but corrupt officials abuse public office for personal gain. Corruption has many forms and facets and it occurs on both large and petty scales. Despite the scale, corruption has negative consequences, such as the loss of public confidence, the undermining of efficiency in service delivery and the diversion of resources. The reporting of corruption through whistle blowing is important because it alerts the organisation of corrupt activities that have been witnessed. However, even though whistle blowers disclose corrupt activities which are detrimental to the public interest, they often experience retaliation, for example harassment, victimization and threats. Whistle blowers are thus often reluctant to blow the whistle. The South African government has enacted legislation, in particular the Protected Disclosures Act (2000), which protects whistle blowers from retaliation; however, in itself this may not be sufficient to encourage employees to blow the whistle. Organisations therefore need to devise effective whistle blowing mechanisms and create a culture of transparency that encourages employees to blow the whistle In light of the above, this study focuses on employee perceptions of whistle blowing mechanisms within Stellenbosch Municipality as a case study, with the primary objective of ascertaining the importance of whistle blowing in curbing corruption in the public sector. The study also investigates the extent to which employees are well informed on whistle blowing legislation and other mechanisms. Additionally the study focuses on the challenges and the consequences that whistle blowers face when they expose corruption. A literature review was also conducted to explore the conceptualisation of whistle blowing, corruption and anti-corruption strategies. From the literature review, it became evident that there is a need for the effective management and application of whistle blowing mechanisms to effectively curb corruption. The research design used was methodological triangulation; this consisted of a quantitative research method, namely a structured questionnaire, as well as a qualitative research method, namely semi-structured interviews. The different methods were used because they allowed for a more comprehensive approach to the study. Ninety-eight respondents, who are employees of Stellenbosch Municipality, participated in the study by completing the questionnaire. The results of the study indicate that the majority of respondents view the term whistle blowing negatively which might contribute to why individuals are reluctant to blow the whistle. Furthermore, employees agreed unanimously that they lacked confidence in their manager/supervisors to deal with disclosures of corruption. Based on the findings of this study, Stellenbosch Municipality is commended for its efforts in developing a Fraud and Corruption Policy and establishing a Fraud Hotline. However, there should be enhanced protection of whistle blowers at the Municipality in order to encourage employees to blow the whistle on any corruption that they witness in the organisation. The study contributes to anti-corruption research, and in particular whistle blowing mechanisms within the public sector in South Africa. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Korrupsie in Suid-Afrika is 'n aktuele kwessie, veral in die openbare sektor. Van staatsamptenare word verwag om openbare belang te prioritiseer, maar korrupte amptenare misbruik hul staatsamp vir persoonlike gewin. Korrupsie het baie vorme en fasette en kom voor op groot en klein skaal. Ongeag die skaal het korrupsie negatiewe gevolge, soos die verlies van vertroue deur die publiek, die ondermyning van doeltreffendheid in dienslewering en die misbruik van hulpbronne. Die aanmelding van korrupsie deur die fluitjie te blaas is van groot belang omdat dit organisasies inlig oor korrupte aktiwiteite wat opgemerk word. Selfs al word korrupte aktiwiteite, wat nadelig is vir die openbare belang, aangemeld deur fluitjieblasers, ervaar hulle dikwels vergelding deur die beweerde partye, byvoorbeeld teistering, viktimisering en dreigemente. Fluitjieblasers is dus dikwels huiwerig om die fluitjie te blaas. Die Suid-Afrikaanse regering het wetgewing uitgevaardig, veral die Wet op Openbare Bekendmakings (2000), wat fluitjieblasers teen weerwraak beskerm; hierdie wetgewing alleen mag egter nie voldoende wees om werknemers aan te moedig om die fluitjie te blaas nie. Organisasies moet dus effektiewe fluitjieblaas meganismes ontwikkel en 'n kultuur van deursigtigheid skep wat werknemers sou aanmoedig om die fluitjie te blaas. In die lig van bogenoemde, fokus hierdie studie op werknemer persepsies van fluitjie-blaas binne die Stellenbosch Munisipaliteit as 'n gevallestudie, met die oorhoofse doel om die belangrikheid van fluitjie-blaas as meganisme om korrupsie in die openbare sektor te bekamp, vas te stel. Die studie ondersoek ook tot watter mate werknemers ingelig is oor fluitjieblaas wetgewing en ander meganismes. Daarbenewens fokus die studie op die uitdagings en die gevolge wat fluitjieblasers in die gesig staar wanneer hulle korrupsie ontbloot. 'n Literatuurstudie is ook gedoen ten einde die konseptualisering van fluitjie blaas, korrupsie en anti-korrupsie strategieë te verken. Uit die literatuuroorsig, het dit duidelik geword dat daar 'n behoefte is aan doeltreffende bestuur en toepassing van fluitjie blaas meganismes om korrupsie teen te werk. Metodologiese triangulasie is as navorsingontwerp gebruik; dit bestaan uit 'n kwantitatiewe navorsingsmetode, naamlik 'n gestruktureerde vraelys, sowel as 'n kwalitatiewe navorsingsmetode, naamlik semi-gestruktureerde onderhoude. Die verskillende metodes is toegepas aangesien dit lei tot 'n meer omvattende benadering tot die studie. Agt en negentig persone, in diens van Stellenbosch Munisipaliteit, het aan die studie deelgeneem deur die vraelys te voltooi. Die resultate van die studie dui daarop dat die meerderheid van die respondente die term “fluitjie blaas” as negatief beskou, wat kan bydra tot ‘n huiwering deur indiwidue om wel die fluitjie te blaas. Verder dui die resultate eenvormig daarop dat werknemers nie vertroue het in hul bestuurder / toesighouers om die openbaarmaking van korrupsie te hanteer nie. Gebaseer op die bevindinge van hierdie studie, word die Stellenbosch Munisipaliteit geprys vir sy pogings met die ontwikkeling van 'n bedrog en korrupsie beleid en die vestiging van 'n bedrogblitslyn. Beskerming van fluitjieblasers by die Munisipaliteit moet egter verbeter word om sodoende werknemers aan te moedig om die fluitjie te blaas oor enige korrupsie wat opgemerk word in die organisasie. Die studie dra by tot anti-korrupsie navorsing, en in besonders, fluitjie-blaas meganismes binne die openbare sektor in Suid-Afrika.
19

A history of koshuisrugby at Stellenbosch

Huys, Isabelle E. 03 1900 (has links)
Thesis (MSpor)--Stellenbosch University, 2008. / ENGLISH ABSTRACT: The Stellenbosch Rugby Football Club is the largest club in the world and the men’s residence rugby competition is a component of that Club. The purpose of this study was to document the origin, formation and activities of men’s residence rugby (koshuisrugby) at Stellenbosch University. The history of the University, the history of the Stellenbosch Rugby Football Club and a little of the history of rugby in South Africa, and particularly at Stellenbosch, are given as background information in the introduction to provide a global view. The nucleus of this study concerns the development of koshuisrugby at Stellenbosch University. An attempt has been made to reconstruct all gathered information as accurately and as thoroughly as possible. Although there is much popular writing on sport in South Africa, the supply of scientific information is minimal. Studies such as these are thus hampered by the unavailability of primary sports history information. As this study is sport-historically orientated, the historic-scientific method has been implemented. Preference has been given to primary sources of information. These sources included minutes, annual reports, reports of annual meetings and reports of special meetings of the Stellenbosch Rugby Football Club, as well as interviews with people involved with the club. Personal correspondence and interviews have also been undertaken with the students and warders of the various male residences. Secondary sources of information included University of Stellenbosch publications, books, articles and newspapers. The introductory section provides a broad outline of the history of rugby in Stellenbosch; the sports fields of the University and especially the various venues of the rugby club are dealt with. At first, games were played on the Braak, from where they were moved to the Vlakte, the Paviljoenveld and later to Coetzenburg. The second chapter is devoted to the formulation of the problem, defining of the study, method of research and the evaluation of the resources. The third chapter describes all the male residences playing in the koshuisrugby competition. Their history, emblems and their results in the koshuisrugby competition are discussed in detail. Two other teams are also described. However, they are not resident on the Stellenbosch Campus: the Elsenburg Agricultural College has also been discussed as they take part in the koshuisrugby competition although they are not part of the University. Medies (the Medical School) is part of the University and plays rugby in the koshuisrugby competition, but is not situated on the Stellenbosch Campus. The fourth chapter deals with the koshuisrugby competition. First, the origins and the evolution of the five leagues are mapped out. Other competitions such as sevens rugby and the first years’ tournament are also described. Since koshuisrugby provided the playing field for experimenting with rules, a section has been written on rule changes. Referees had to know and apply al those rule changes, so something about the history and evolution of referees has also been given. Finally, sponsors are discussed because their participation helped to make koshuisrugby extremely popular. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die Stellenbosch Rugbyvoetbalklub is die grootste klub in die wêreld en die rugbykompetisie van die manskoshuise is 'n komponent van hierdie klub. Die doel van hierdie studie was om die ontstaan, samestelling en aktiwiteite van die rugby van mansstudente in koshuise (‘koshuisrugby’) aan die Universiteit Stellenbosch te dokumenteer. Die geskiedenis van die Universiteit, die geskiedenis van die Stellenbosch Rugbyvoetbalklub en iets van die geskiedenins van rugby in Suid-Afrika, veral te Stellenbosch, word in die inleiding as agtergrond aangebied om 'n globale blik te voorsien. In wese het hierdie studie te doen met die ontwikkelling van koshuisrugby by die Universiteit Stellenbosch. 'n Poging is aangewend om al die versamelde inligting so akkuraat en deeglik as moontlk te herkonstrueer. Alhoewel daar baie populêre sportskrywing in Suid-Afrika gedoen word, is die aanbod van inligting met 'n wetenskaplike strekking minimaal. Studies soos die huidige een word dus in die wiele gery deur die onbeskikbaarheid van primêre inligting oor die geskiedenis van sport. Aangesien hierdie studie op sportgeskiedenis gerig is, is die histories-wetenskaplike metode daarvoor gevolg. Voorkeur is gegee aan primêre bronne van inligting. Hierdie bronne het die notules van vergaderings, jaarverslae, verslae van jaarvergaderings en verslae van spesiale vergaderings van die Stellenbosch Rugbyvoetbalklub ingesluit, sowel as onderhoude met persone wat by die klub betrokke is. Persoonlike briefwisseling en onderhoude is ook gevoer met studente en koshuisvaders van die onderskeie manskoshuise. Sekondêre bronne van inligting het publikasies van die Universiteit Stellenbosch, boeke, artikels en koerante ingesluit. Die inleiding verskaf 'n breë oorsig oor die geskiedenis van rugby in Stellenbosch; die sportvelde van die Universiteit, en die verskeie bymekaarkomplekke van die rugbyklub. Aan die begin is rugbywedstryde op die ‘Braak’ gespeel, vanwaar hulle na die sogenaamde ‘Vlakte’ verskuif het, later na die ‘Paviljoenveld’ en toe na Coetzenburg en later die Danie Craven-stadion. Die tweede hoofstuk is gewy aan die formulering van die probleem, die afbakening van die studie, die navorsingsmetode en die evaluering van die bronne. Die derde hoofstuk beskrywe al die manskoshuise wat aan die koshuisrugbykompetisie deelgeneem het. Die geskiedenis van hul deelname, koshuiswapens en resultate word in besonderhede gedek. Twee ander spanne, wat hulself nie op die Stellenbosch-kampus bevind nie, word ook bespreek. Die Elsenburg Landboukollege word bespreek aangesien hulle aan die koshuisrugbykompetisie deelneem, ten spyte daarvan dat hulle nie deel vorm van die Universiteit nie. Medies (die span van die Mediese Skool) vorm deel van die Universiteit en speel rugby in die koshuisrugbykompetisie, maar is in Tygerberg gesetel. Die vierde hoofstuk behandel die koshuisrugbykompetisie. Die oorsprong en ewolusie van die vyf ligas word eerstens uitgestip. Ander kompetisies, soos sewes-rugby en die eerstejaarstoernooi, word ook beskrywe. Aangesien koshuisrugby die speelveld vir eksperimentering met reëls gelewer het, word 'n afdeling aan die wysiging van reëls gewy. Skeidregters moes die reëlwysigings leer ken en toepas, dus was dit nodig om ook oor die geskiedenins en ontwikkeling van die skeidsregters te skrywe. Ten laaste word borge ook bespreek, aangesien hul deelname gehelp het om koshuisrugby so uiters gewild te maak.
20

Producing post-apartheid space : an ethnography of race, place and subjectivity in Stellenbosch, South Africa

Yang, YoungJun 04 1900 (has links)
Thesis (MA)--Stellenbosch University, 2015. / ENGLISH ABSTRACT: Since the end of Apartheid, many scholars of South Africa celebrated democratisation and offered optimism for the end of racial segregation. Racial segregation, however, still exists in South Africa and in Stellenbosch each residential place is divided along skin colour lines. Such a pattern is far from the position of optimism and seems to suggest that race continues to manifest itself materially through space in Post-Apartheid South Africa, even if such segregation is not imposed by Apartheid laws. This thesis describes how different individuals, especially foreigners, enter historically designated racial areas - ‘African’, ‘Coloured’, ‘White’ – and are ‘interpellated’ into particular racial categories. It aims to grasp the process of abstraction at work when the attempt is made to construct foreigners in these racial categories, and how these individuals come to perceive South Africa. The study suggests that at the points in which the interpellation of race fails are precisely the moments in which we see the possibility for the formation of a truly post-Apartheid Subjectivity. The thesis is cognisant of the particularity of place: focusing on Stellenbosch in the Western Cape necessarily involves engaging specificities of the historical construction of race that mark place in the present, especially in this province. Whilst the discovery of gold in the former Transvaal drove the exploitation of African mine workers and was important in the formation of race there, in the Western Cape the importance economically of the slave and later free labour of Coloured farm workers is important in grasping racial formations in Stellenbosch. At the same time, however, I present the case of an unemployed South African women who is unable to live in any areas previously designated by race, and through her tale, suggest that relationships between race and labour might be being undone, even as this undoing is fraught and not producing subjects who can feel comfortable in democracy. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Opsomming Sedert die einde van Apartheid is demokratisering in akademiese kringe geprys en is die einde van rasse-segregasie met optimisme begroet. Rasse-segregasie leef egter steeds voort in Suid-Afrika en in Stellenbosch is elke residensiële area volgens velkleur verdeel. Hierdie verskynsel is alles behalwe ’n bron van optimisme en blyk aan te toon dat ras voortgaan om ditself op materiële wyse deur ruimte in post-Apartheid Suid-Afrika te manifesteer, selfs in die afwesigheid van segregasie deur Apartheid-wetgewing. Hierdie tesis ondersoek hoe verskillende individue, veral buitelanders, histories-gedefinieerde rasse-areas – ‘swart’, ‘bruin’ en ‘blank’ – binnegaan en ‘geïnterpelleer’ word in spesifieke rassekategorieë. Dit poog om die proses van abstraksie te verstaan waardeur buitelanders in rassekategorieë gekonstrueer word, en hoe hierdie individue Suid-Afrika beskou. Dié studie voer aan dat die plekke waar die interpellasie van ras misluk, die presiese momente is waar die moontlikheid vir die formasie van ’n ware post-Apartheid subjektiwiteit waargeneem kan word. Hierdie studie is bewus van die spesifisiteit van plek: om te fokus op Stellenbosch in die Wes-Kaap vereis noodwendig dat daar ook aandag geskenk sal word aan die spesifisiteit van die historiese konstruksie van ras wat plek in die hede onderlê, veral in dié spesifieke provinsie. Terwyl die ontdekking van goud in die voormalige Transvaal die uitbuiting van swart mynwerkers gedryf het en belangrik was vir die vorming van ras daar, is die ekonomiese belangrikheid van slawe en later vry arbeid van bruin plaaswerkers in die Wes-Kaap belangrik om die formasie van ras in Stellenbosch te verstaan. Op dieselfde tyd bied ek die geval aan van ’n werklose Suid-Afrikaanse vrou vir wie dit nie meer moontlik is om in enige histories-gedefinieerde ras-spesifieke area te bly nie, en wie se verhaal suggereer dat verhoudings tussen ras en arbeid dalk besig is om te ontbind, selfs al is hierdie proses vervaard en nie besig om subjekte te produseer wat gemaklik onder ’n demokratiese bestel kan voel nie.

Page generated in 0.0862 seconds