Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός του γλωσσικού μαθήματος στο Δημοτικό Σχολείο και ειδικότερα, ο τρόπος διδασκαλίας της γραμματικής της ελληνικής γλώσσας στους μαθητές. Πιο συγκεκριμένα, διερευνάται ο ορισμός της έννοιας γραμματική και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο διδασκαλίας της λειτουργικής γραμματικής και φυσικά η αποτελεσματικότητα της στην επίδοση των μαθητών. Επιπλέον, η διδασκαλία της λειτουργικής γραμματικής συνδέεται με την ανάπτυξη διδακτικών σεναρίων αναφορικά με το γλωσσικό μάθημα. Επιχειρείται, λοιπόν, ο σχεδιασμός κάποιων ενδεικτικών διδακτικών σεναρίων για το γλωσσικό μάθημα για τη Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου με εστίαση στη διδασκαλία της λειτουργικής γραμματικής. / The purpose of this thesis is the teaching of the language in Primary School and in particular, the instruction method of the Greek language’s grammar. More specifically, the objective is to develop the concept of grammar and to put special emphasis on the teaching of functional grammar and subsequently on its effectiveness on students’ progress. In addition, the instruction of the functional grammar is associated with the development of instructional scenarios in regard to the linguistic subject. It is therefore attempted the design of some prime examples of instructional scenarios for the Third, Fourth, Fifth and Sixth Class of Primary School with a focus on the instruction of functional grammar.

Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται η χρήση των ηλεκτρονικών συστημάτων μάθησης. Ωστόσο φαίνεται ότι τα συστήματα αυτά δεν έχουν ακόμη αποκτήσει τη θέση που οραματίστηκαν οι δημιουργοί τους στο χώρο της μάθησης. Αυτό οφείλεται σε διάφορες αδυναμίες που έχουν ακόμη. Κάποιες από αυτές σχετίζονται με την παραγωγή και διαχείριση των ασκήσεων. Όσον αφορά στην πλευρά των μαθητών, τα συστήματα αυτά δεν προσφέρουν ποικιλία ασκήσεων αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι ασκήσεις είναι συγκεκριμένες και στατικές. Επιπλέον, οι μαθητές θέλουν οι ασκήσεις που τους δίνονται από το σύστημα να ικανοποιούν τις προσωπικές τους ανάγκες και προτιμήσεις. Από την πλευρά των καθηγητών, τα συστήματα αυτά δεν προσφέρουν έναν εύκολο τρόπο για να προετοιμάσουν το μάθημά τους, μέρος του οποίου είναι και η δημιουργία ασκήσεων αφού στα περισσότερα συστήματα γίνεται χειρωνακτικά. Στο Τμήμα Μηχ/κών Η/Υ & Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών έχει αναπτυχθεί από την Ομάδα Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) ένα ευφυές σύστημα διδασκαλίας θεμάτων ΤΝ. Το σύστημα αυτό σκοπό έχει την βοήθεια των φοιτητών σε θέματα του μαθήματος ΤΝ και ιδιαίτερα στην αναπαράσταση γνώσης. Ένα από τα θέματα αυτά είναι η κατηγορηματική λογική (ΚΛ) πρώτης τάξεως σαν γλώσσα αναπαράστασης γνώσης. Μια κατηγορία ασκήσεων που συνδέεται με το θέμα αυτό είναι η μετατροπή μιας πρότασης ΚΛ σε προτασιακή μορφή, που είναι μια μορφή κατάλληλη για αυτόματο συλλογισμό. Ένα μειονέκτημα του συστήματος είναι ότι διαθέτει ένα σύνολο ασκήσεων που δύσκολα ανανεώνεται. Στα πλαίσια αυτής της διπλωματικής εργασίας προτείνουμε και υλοποιούμε μια μέθοδο για αυτόματη παραγωγή προτάσεων ΚΛ για χρήση ως ασκήσεων για το παραπάνω θέμα. Οι παραγόμενες προτάσεις-ασκήσεις είναι διαφόρων επιπέδων δυσκολίας. Το σύστημα εκτός της παραγωγής σημασιολογικά σωστών προτάσεων εκτιμά αυτόματα και το επίπεδο δυσκολίας των προτάσεων-ασκήσεων. / In the recent years, the use of e-learning systems is steadily increasing. However, such systems do not seem to completely fulfill the vision of their creators. This is due to the fact that they still have a number of deficiencies. Some of them are related to the generation and management of exercises. From the student’s point of view, most of those systems do not offer a variety of exercises, because in most cases the exercises are pre-specified and static. Additionally, students require exercises, which match their needs and preferences. From the teacher’s point of view, the main drawback of current systems is that they still tend to require much effort in preparing their lesson and especially in creating exercises, because in most cases it is done manually. At the Department of Computer Engineering & Informatics of the University of Patras, an intelligent tutoring system for teaching artificial intelligence (AI) aspects has been created by the AI Group. The system aims at helping students with aspects of the AI course, especially of knowledge representation. One of those aspects is exercising in first-order predicate logic as a knowledge representation language. A type of exercises related to it concerns the conversion of a logical formula into clausal form, a form suitable for automated reasoning. A deficiency of that system is however that it offers a predefined set of such exercises, which are difficult to update. In this master thesis, we propose and implement an approach for automatic generation of logical formulas to use for exercising in converting a logical formula into clausal form. The produced formulas-exercises are of various difficulty levels. The system apart from producing meaningful formulas also automatically estimates their difficulty levels.

- / -

Στην εργασία αυτή μελετώ την τοποθέτηση μιας ομάδας εκπαιδευτικών στο ζήτημα της ομοιογένειας (language homogeneity) ή ομοιομορφίας της σχολικής τάξης όπως αυτή εκφράζεται στο Γυμνάσιο κυρίως μέσα από την επιπεδοποίηση του μαθητικού δυναμικού και τη διδασκαλία της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα κατά επίπεδα γνώσης. Οι διάφορες και διαφορετικές τοποθετήσεις ή στάσεις (attitudes) των εκπαιδευτικών στο σχολικό περιβάλλον (school context) αποτελούν χαρακτηριστικά στοιχεία που στο σύνολό τους επιδρούν στην σύνθεση των γλωσσικών τους ιδεολογιών, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, και επηρεάζουν τις εκπαιδευτικές τους επιλογές και πρακτικές μέσα στην σχολική τάξη. / In this work I discuss the positioning of a group of Junior High School teachers on the issue of language homogeneity in teaching classes as it is expressed in Junior High School through the classification of students in different levels of linguistic performance. Teachers’ various attitudes and positioning on this classification are components which affect or illustrate language ideologies and influence teaching practices and options in the teaching process.

Η παρούσα εργασία διερεύνησε τις απόψεις των μαθητών σχετικά με τη σχολική ιστορία. Στόχοι της έρευνας αποτέλεσαν η ανάδειξη της εικόνας που έχουν σχηματίσει οι μαθητές για την ιστορία και η διατύπωση προτάσεων για τη σημαντικότητα της συμμετοχής τους τόσο στη λήψη αποφάσεων κατά το σχεδιασμό του Αναλυτικού Προγράμματος της ιστορίας και κατ’ επέκταση των υπολοίπων σχολικών μαθημάτων, όσο και στον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος. Η έρευνα διεξήχθη κατά το σχολικό έτος 2011- 2012 με δεκατέσσερις μαθητές ηλικίας 14- 15 χρόνων από διαφορετικά σχολεία της Πάτρας. Συγκεντρώθηκαν τα ποιοτικά δεδομένα από τις 14 ημι-δομημένες τύπου συνεντεύξεις οι οποίες αποσκοπούσαν στη διερεύνηση των απόψεών τους σχετικά με το μάθημα της ιστορίας με έμφαση στη γνώμη τους για τη χρησιμότητα, το ενδιαφέρον ή μη του μαθήματος, τα συναισθήματα που τους δημιουργεί, την άποψή τους για τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, τον ορισμό και τα χαρακτηριστικά που έχει η ιστορία για αυτούς, το σκοπό της διδασκαλίας της στην εκπαίδευσή τους, για τις προτάσεις που θα έδιναν στους υπευθύνους της δημιουργίας του Αναλυτικού Προγράμματος του μαθήματος, για τη σχέση τους με την ιστορία εκτός του σχολικού πλαισίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για τους μαθητές η σχολική ιστορία είναι δημοφιλές μάθημα, για το οποίο έχουν άποψη και ότι το ενδιαφέρον του μαθήματος εξαρτάται κυρίως από τον τρόπο διδασκαλίας του. Αναγνώρισαν την αξία της σχολικής ιστορίας στην εκπαίδευσή τους και εξέφρασαν την επιθυμία τους να εμπλέκονται ενεργά στη μαθησιακή διαδικασία. / This study investigated pupils’ perceptions on history as a school subject in Greece. The aims of the study were to highlight the image pupils have formed for history subject and to make suggestions about the importance of their participation in decision-making during history curriculum designing and by extension the other school subjects, as well as in teaching approaches. The survey was conducted during the school year of 2011 - 2012 with fourteen students aged 14 to 15 years from different schools of Patras. Qualitative data were drawn from 14 semi-structured interviews which aimed to explore pupils’ views on history subject with emphasis on their opinion about the usefulness, interest, their feelings arising from history learning, their view on teaching approaches, the definition and the characteristics of history, the purpose of history teaching in education, the proposals pupils would give to the education policy makers and other history learning sources outside school context. The results showed that history is a popular subject according to pupils. They think that their interest for school history depends mainly on teaching approaches. They acknowledged the value of school history and they expressed their willingness to be actively involved in the learning process.

Η εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει τον βαθμό και τον τρόπο με τον οποίο η θεατρική αγωγή μπορεί να αποβεί χρήσιμη για τη διδασκαλία της Αρχαίας και της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Με βάση το θεωρητικό υπόβαθρο του ‘δράματος στην εκπαίδευση’ ως μεθοδολογίας για τη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων, η διερευνητική εμπειρική μελέτη που ακολούθησε στηρίχθηκε στην επιλεκτική εφαρμογή θεατρικών τεχνικών και συμβάσεων, λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη και τους περιορισμούς της σχολικής πραγματικότητας (έλλειψη εξοικείωσης των μαθητών αλλά και των φιλολόγων με τη θεατρική αγωγή, περιορισμένος διδακτικός χρόνος κλπ.). Η γνωριμία με το αντικείμενο της θεατρικής αγωγής αποτέλεσε βασικό κριτήριο σχεδιασμού της έρευνας, ενώ την ίδια στιγμή γινόταν μέσο για τη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων. Στη δραματοποίηση κατά τη διδασκαλία συγκεκριμένων διδακτικών ενοτήτων, η οποία έλαβε χώρα σε συνεργασία με τον φιλόλογο του εκάστοτε τμήματος αλλά πάντα με την παρουσία της γράφουσας ως βασικής εμψυχώτριας, συμμετείχαν 1040 μαθητές και 30 φιλόλογοι, από όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου (διαφορετικών τύπων σχολείων) από το Νομό του Ηρακλείου Κρήτης. Στα ερωτηματολόγια, τα οποία δίνονταν ύστερα από τη διεξαγωγή κάθε διδασκαλίας, απάντησαν 768 μαθητές και όλοι οι φιλόλογοι. Τα αποτελέσματα κατηγοριοποιήθηκαν και αναλύθηκαν στατιστικά (για την επαγωγική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το κριτήριο x2). Η πλειονότητα των μαθητών και των φιλολόγων διατύπωσε πολύ θετική γνώμη για τη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων μέσα από τις θεατρικές τεχνικές, ενώ απέδωσε την αποτελεσματικότητά της στα εξής: κατανόηση και αφομοίωση του μαθήματος, το οποίο έγινε πιο ευχάριστο, καλλιέργεια επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των μαθητών, δημιουργική αλλαγή στη σχέση μαθητή – φιλολόγου, επίδρασή της στην απόδοση των μαθητών, ενεργή και αυτόβουλη συμμετοχή όλων (και δη των ώς τότε χαρακτηριζόμενων ως αδιάφορων ή αδύναμων μαθητών) στο μάθημα, καλλιέργεια δεξιοτήτων και ενδιαφερόντων σε σχέση με το αντικείμενο διδασκαλίας. Τα αποτελέσματα μελετήθηκαν με βάση το φύλο των μαθητών, τη σχολική βαθμίδα, το είδος του σχολείου και το συγκεκριμένο φιλολογικό μάθημα. Η ερμηνεία των αποτελεσμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, εφόσον υπάρχει κατάλληλος σχεδιασμός, η δραματοποιημένη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων μπορεί να αποβεί ωφέλιμη για την επίτευξη των ειδικών στόχων των συγκεκριμένων μαθημάτων αλλά και των γενικότερων σκοπών της εκπαίδευσης. / This research investigates the level and way with which theatre education can be useful for the teaching of the Ancient and Modern Greek Language and Literature in Secondary Education. Based on the theoretical background of drama in education as a methodology for the teaching of the philological lessons, the exploratory research derived from the selective application of theatre techniques and conventions taking into account both the limitations of the current conditions of Secondary Education (the lack of familiarization of both the students and philologists in theatre’s education, limited didactic time etcetera). The acquaintance with the subject of theatre education constituted basic criteria for the research planning, while at the same time became a medium for the teaching of philological subjects. During the application of dramatization in the teaching of specific didactic units, which took place in collaboration with the philologist of each class but always with the presence of the existing writer as the basic drama teacher, 1040 students and 30 philologists participated, coming from all the six classes of Greek gymnasium and lyceum (varying in school types) from the prefecture of Heraclion-Crete. The questionnaires given after each class were answered by 768 students and all the philologists. The results were categorized and analyzed statistically (for the inductive analysis of data, the criterion used was x2). The majority of students and philologists expressed a positive opinion for the teaching of the philological lessons through theatre techniques, while they attributed its effectiveness on: comprehension, assimilation of the class which became more pleasant, cultivation of communication and collaboration between students, creative change in the relationship between student and philologist and its effect on students output, active and voluntary participation (including the students characterized as “weak”), cultivation of skills and interests in relation to the subject of teaching. The results were studied based on the gender of students, the school level, the school type and the specific philological subject. The interpretation of the results concludes that as long as there is a specific planning, the dramatization of teaching the philological subjects can be effective for the realization of the achievement of specific goals of these subjects and for the general aims of education (paideia).

- / -

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία μεταρρύθμιση στα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών των Μαθηματικών, διεθνώς, ως προς την θέση που κατέχουν τα Στοχαστικά Μαθηματικά (Στατιστική και Πιθανότητες) σε αυτά. Στη χώρα μας αυτή η αλλαγή συντελείται με την εισαγωγή του νέου Α.Π.Σ. (2011) των Μαθηματικών για την υποχρεωτική εκπαίδευση, στο οποίο η Στατιστική κατέχει ιδιαίτερη θέση. Για να μπορέσει, όμως, το νέο Α.Π.Σ. να εφαρμοστεί με αποτελεσματικότητα είναι απαραίτητο πρώτα οι δάσκαλοι να έχουν κατανοήσει σε βάθος το αντικείμενο της Στατιστικής που καλούνται να διδάξουν. Με αφορμή την διαπίστωση αυτή, στην παρούσα διατριβή διερευνήθηκαν οι γνώσεις που χρειάζεται να έχουν οι υποψήφιοι δάσκαλοι και αξιολογήθηκαν οι υπάρχουσες γνώσεις τους σε σχέση με την ύλη της Στατιστικής που καλούνται να διδάξουν μετά το πέρας των σπουδών τους αλλά και υπό το πρίσμα του Στατιστικού Γραμματισμού. Για τον προσδιορισμό των γνώσεων που χρειάζονται να έχουν οι υποψήφιοι δάσκαλοι αναλύθηκαν τα Α.Π.Σ. (Ελλάδας και χωρών του εξωτερικού) και τα σχολικά εγχειρίδια ως προς τη θέση της Στατιστικής σε αυτά. Επιπλέον, διερευνήθηκαν οι Μεγάλες Ιδέες της Στατιστικής μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Η διαμόρφωση του θεωρητικού πλαισίου στηρίχτηκε στο πώς ορίζεται η γνώση για την διδασκαλία των Μαθηματικών αλλά και ειδικότερα της Στατιστικής, στην έννοια του Στατιστικού Γραμματισμού και στον διαχωρισμό της γνώσης στην εννοιολογική και διαδικαστική διάσταση της. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε εντάσσεται στην ποιοτική έρευνα και βασίστηκε σε έναν αναδυόμενο ερευνητικό σχεδιασμό. Για τους σκοπούς της έρευνας κατασκευάστηκε και διανεμήθηκε ένα ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις ανοικτού τύπου σε 100 υποψήφιους δασκάλους και στη συνέχεια διενεργήθηκαν συνεντεύξεις με 15 από αυτούς. Για την ανάλυση των απαντήσεων των συμμετεχόντων χρησιμοποιήθηκε η ταξινομία SOLO (Biggs & Collis, 1982, 1991) σε συνδυασμό με μία μέθοδο αξιολόγησης που έχει προταθεί από την Garfield (1993). Μέσω των αποτελεσμάτων της παρούσας έρευνας αναδείχθηκε ότι η στατιστική γνώση του περιεχομένου των συμμετεχόντων δεν ήταν επαρκής ενώ η παιδαγωγική γνώση του περιεχομένου τους ήταν ελλιπής. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες αντιμετώπισαν δυσκολία στο να αξιολογήσουν τις λανθασμένες απαντήσεις μαθητών και να προτείνουν την ενδεδειγμένη λύση. Επιπροσθέτως, σε αρκετές περιπτώσεις επαναλάμβαναν τα λάθη και τις παρανοήσεις των μαθητών. Προέκυψε, επομένως, ότι δεν είναι σε θέση να αναπτύξουν τον Στατιστικό Γραμματισμό στους μελλοντικούς μαθητές τους. Έχοντας ως βάση αυτά τα αποτελέσματα διατυπώθηκε μία ολοκληρωμένη πρόταση εισαγωγής, στα Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης, μαθημάτων που το περιεχόμενο τους θα εστιάζει στην μάθηση και την διδασκαλία της Στατιστικής για το Δημοτικό σχολείο. / This thesis explores the knowledge needed for teaching statistics at the elementary (primary) school level. It is a fact, that statistics has a relatively short history in the elementary school curriculum, compared with mathematics. Recent research in statistics education has prompted a worldwide move away from the teaching of statistical skills, towards a deeper understanding of statistical notions aiming to the statistical literacy of students and subsequently adults. The new nationally mandated curriculum of Greece reflects this move. Consequently, little is known about the knowledge needed to teach statistics effectively. An analytic study of the current literature, including national standards and school textbooks, was conducted to identify the important aspects of statistical knowledge for teaching. Ideas from three contemporary areas of research, namely teacher knowledge (content and pedagogical) in relation to mathematics and statistics, statistical literacy and procedural and conceptual knowledge are incorporated in a framework for exploring knowledge for teaching statistics and for assessing this kind of knowledge. The study’s methodological approach is based on an emergent research design. A written assessment instrument was developed and administered to a sample of 100 prospective elementary school teachers. The purpose of the instrument was to gather data in order to describe teachers’ conceptions for teaching statistics at the level of elementary school. A subset of the sample (n = 15) was interviewed to provide deeper insight into their conceptions and to assure reliability of the instrument. The data produced in response to the written item were examined in light of the Structure of the Observed Learning Outcome (SOLO) taxonomy (Biggs & Collis, 1982, 1991) and a scoring method offered by Garfield (1993). The results of this study indicate that prospective elementary school teachers may not be prepared to teach statistics at the level of depth that is needed according to the new curriculum. Their statistical content knowledge is not enough while their pedagogical content knowledge is limited. In particular, participants showed difficulties in judging students’ answers and identifying students’ misconceptions. There are several implications that are drawn from the results including the importance of a statistics course during teacher preparation programs and careful consideration during the creation of curricular materials, like new textbooks.

Η παρούσα εργασία, απαρτίζεται από τρία μέρη. Τα δυο πρώτα μέρη αποτελούν το θεωρητικό πλαίσιο και την εγκυκλοπαιδική εξέταση του θέματος και το τρίτο περιλαμβάνει το ερευνητικό κομμάτι της δουλειάς μας. Σε αυτό το σημείο, καλό θα ήταν να γίνει μια σύντομη παρουσίαση του καθενός ξεχωριστά. Στο θεωρητικό πλαίσιο, λοιπόν, εξετάζονται δύο θέματα. Αρχικά γίνεται μια σύντομη παρουσίαση αφενός της επιστήμης της Ανθρωπολογίας και αφετέρου της επιστήμης της Λαογραφίας, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να κατανοήσει τις γενικές αρχές και τους κανόνες που χαρακτηρίζουν τις δυο αυτές συναφείς επιστήμες. Επίσης, ιδιαίτερα μας απασχολούν έννοιες όπως “πολιτισμός”, “παραδοσιακός πολιτισμός”, “σύμβολα” και “έθιμα” και προσπαθούμε να δούμε πως οι παραπάνω έννοιες συνδέονται με τις επιστήμες της Ανθρωπολογίας και της Λαογραφίας. Στο δεύτερο μέρος του θεωρητικού πλαισίου, γίνεται αναφορά στις μεθόδους έρευνας που χρησιμοποιούν τόσο η Ανθρωπολογία όσο και η Λαογραφία για να μελετήσουν, παραδείγματος χάριν, μια πληθυσμιακή ομάδα, μια πτυχή ενός πολιτισμού ή ακόμα και έναν ολόκληρο πολιτισμό. Συγκεκριμένα, ερχόμαστε σε μια πρώτη επαφή με μεθόδους έρευνας όπως είναι η επιτόπια έρευνα, η συμμετοχική παρατήρηση και η συνέντευξη, τονίζοντας τα βήματα που ακολουθούνται, όπως επίσης και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας ανθρωπολογικής μελέτης. Στο τρίτο και τελευταίο τώρα μέρος, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, γίνεται μια παρουσίαση της μελέτης μας πάνω στο συγκεκριμένο έθιμο με το οποίο ασχοληθήκαμε. Αναλυτικότερα, με την μελέτη του εθίμου της “φρούτουλας” και του τρόπου με τον οποίο το έθιμο αυτό μαθαίνεται και περνάει από γενιά σε γενιά, ευελπιστούμε να δώσουμε στον αναγνώστη μία συστηματική περιγραφή όλης αυτής της εθιμικής διεργασίας που είναι ακόμα ζωντανή στην Μαλεσίνα. / This dissertation consists of three parts. In the first two parts the theoretical framework and encyclopaedic aspects of our theme are exposed, while the third part presents our research and its results. These three parts are briefly presented here. In regards to the theoretical framework, it deals with two issues. In the first part, it will be briefly presented on the one hand, the science of Anthropology and on the other hand the science of Laography, so that the reader can understand the general principles and rules that characterize these two related sciences. Also, concepts such as "culture", "traditional culture", "symbols" and "customs" will concern us and we will try to understand how the above concepts are related to the sciences of Anthropology and Laography. In the second part of the theoretical framework, we will refer to the survey methods used by both Anthropology and Laography to study, for instance, one ethnic group, one aspect of a culture or even an entire culture. Specifically, we will have a first contact with research methods such as fieldwork, participant observation and interview, highlighting the steps to be followed, as well as the specifics of anthropological study. In the third and last part, as mentioned above, we present our study on this particular custom which we dealt with. More specifically, by referring to the purpose of our work, the reasons for choosing the topic, the methodology, the first contact with the research, but also to the themes-categories that arise and characterize all the interviews, we hope to offer the reader a holistic view of all our research effort.

Στην εργασία αυτή γίνεται προσπάθεια για μια εκτενή διερεύνηση των σύγχρονων εργαλείων που χρησιμοποιούνται για την εξ αποστάσεως διδασκαλία των μαθηματικών. Αρχικά παρουσιάζονται οι διάφορες μορφές διδασκαλίας και μάθησης, έτσι όπως αυτές προκύπτουν από τους διαφορετικούς ρόλους επικοινωνίας μεταξύ των εκπαιδευτικών, των μαθητών, των περιεχομένων και των μέσων διδασκαλίας. Οι μορφές αυτές είναι οι δασκαλοκεντρικές-μετωπικές, οι μαθητοκεντρικές, οι μεικτές και οι ομαδοκεντρικές. Στη συνέχεια παρουσιάζονται κάποιες νεότερες αντιλήψεις για τη μάθηση, όπως είναι η διερευνητική μάθηση και η μέθοδος project, καθώς και τα πλεονεκτήματά τους έναντι των παλαιότερων μορφών διδασκαλίας. Στην επόμενη ενότητα παρουσιάζεται ο τρόπος που οι νέες τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) χρησιμοποιούνται ως μέθοδοι διερευνητικής μάθησης, επηρεάζοντας τη μαθηματική εκπαίδευση. Οι σύγχρονες τεχνολογίες προσφέρουν στους μαθητές δυνατότητες για μάθηση μέσα από ένα παιγνιώδη τρόπο, ενώ μπορούν ταυτόχρονα να βοηθήσουν τους μαθητές να αναπτύξουν ανώτερη μαθηματική σκέψη. Το συντριπτικό ποσοστό των παραπάνω εφαρμογών και λογισμικών ΤΠΕ αφορά λογισμικό που κυρίως χρησιμοποιείται μέσα στην τάξη. Οι νέες τάσεις όμως ευνοούν τη λεγόμενη εξ αποστάσεως εκπαίδευση (distance learning) με χρήση ηλεκτρονικών μέσων και τεχνολογιών ΤΠΕ. Αν θέλαμε να περιγράψουμε απλώς την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, θα λέγαμε ότι πρόκειται για μια εκπαιδευτική διαδικασία όπου ο διδασκόμενος βρίσκεται σε φυσική απόσταση από το διδάσκοντα και τον εκπαιδευτικό φορέα. Ωστόσο οφείλουμε να δώσουμε κι έναν επιπλέον, παιδαγωγικής διάστασης ορισμό: η εκπαίδευση που διδάσκει το μαθητή πώς να μαθαίνει μόνος του και πώς να λειτουργεί αυτόνομα προς μια ευεργετική πορεία αυτομάθησης και γνώσης. Η επόμενη ενότητα αναφέρεται στο Web. Το Web έχει συνεισφέρει αρκετά τα τελευταία χρόνια στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Η ανεξαρτησία από την τάξη και από κάποια συγκεκριμένη πλατφόρμα λογισμικού, η διαθεσιμότητα εργαλείων για τη δημιουργία μαθημάτων στο Web, η φθηνή και αποδοτική αποθήκευση και διανομή του υλικού των μαθημάτων, υπερσύνδεσμοι σε προτεινόμενες σελίδες και υλικό, οι ψηφιακές βιβλιοθήκες και διάφορες άλλες πηγές αποτελούν μερικά από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η βασισμένη στο Web εκπαίδευση. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσω διαδικτύου έχει πλέον κάνει αισθητή την παρουσία της στη Δευτεροβάθμια και κυρίως στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Δεδομένης της αναποτελεσματικότητας της χρήση των δικτυακών τόπων (λόγω του κόστος κατασκευής και συντήρησης που απαιτούν σε ότι αφορά οικονομικές αλλά και ανθρώπινες πηγές) αναπτύχθηκαν τα συστήματα διαχείρισης περιεχομένου και τάξεων, τα οποία υποστηρίζουν εφαρμογές δημιουργίας και διαχείρισης εκπαιδευτικού υλικού. Τα περισσότερα από αυτά τα οποία είναι και ευρέως χρησιμοποιούμενα αποτελούν εφαρμογές ανοιχτού κώδικα, γεγονός που ισχυροποιεί την επιλογή χρήσης τους. Ορισμένα από τα συστήματα διαχείρισης που αναφέρονται είναι το Moodle, το eFront, το open eClass και το Lams. Η επόμενη ενότητα αναφέρεται στα χαρακτηριστικά ενός εκπαιδευτικού υλικού για την εξ αποστάσεως διδασκαλία του και τα κριτήρια αξιολόγησης του διδακτικού υλικού της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Ως συνέπεια των παραπάνω, χρησιμοποιήθηκε το δυναμικό περιβάλλον γεωμετρίας Geogebra για την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού. Έπειτα ακολουθεί μια ενότητα το περιεχόμενο της οποίας ασχολείται με την διδασκαλία των τριγωνομετρικών αριθμών οξείας γωνίας και ένα σενάριο για την εξ αποστάσεως διδασκαλία τους, το οποίο τοποθετήθηκε στο εργαλείο διαχείρισης LAMS (Learning Activity Management System) ώστε να είναι προσβάσιμο μέσω διαδικτύου, παρουσιάζοντας με τον τρόπο αυτό την απτή πραγματικότητα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. / This paper attempts a comprehensive exploration of modern tools used for distance teaching of mathematics. Originally presented in various forms of teaching and learning, as reflected by the different roles of communication between teachers, students, content and methods of teaching . These forms are teacher-centered-frontal, the student-centered, the mixed and omadokentrikes. Here are some newer ideas about learning, such as exploratory learning and the method of project, and their advantages over older forms of teaching. The next section presents the way the new information and communication technologies (ICTs) are used as methods of exploratory learning, affecting mathematics education. Modern technologies offer students opportunities to learn through a playful way and same time can help students develop higher mathematical thinking. The overwhelming proportion of these applications and software for ICT software is mainly used in the classroom. New trends, however, favor the so-called distance education (distance learning) using electronic media and ICT. If we were to simply describe the distance education, we would say that this is an educational process where the student is in physical proximity to the teacher and the educational institution. But we must also give an additional, pedagogical dimension definition: training that teaches the student how to learn for themselves and how to operate autonomously in a beneficial way self-learning and knowledge. The next section discusses the Web. The Web has contributed to several recent years in distance education. Independence from the classroom and a particular software platform, the availability of tools to create courses on the Web, the cheap and efficient storage and distribution of course material, hyperlinks to pages and proposed materials, digital libraries and other sources are few the advantages of Web-based education. Distance education via the Internet has now made its presence felt in secondary and especially tertiary education. Given the inefficiency of the use of websites (due to construction costs and maintenance required in terms of financial and human resources) developed content management systems and classes that support applications for creating and managing learning materials. Most of them which is a widely used open source applications, which strengthens the option to use them. Some of the management systems are listed in Moodle, the eFront, the open eClass and the Lams. The next section refers to features of an educational material for distance teaching and evaluation criteria of teaching material for distance learning. As a consequence, used a dynamic geometry environment Geogebra to produce educational material. Then follows a section whose content deals with the teaching of trigonometric numbers acute angle and a scenario for distance teaching, which was placed in administration tool LAMS (Learning Activity Management System) to be accessible via the Internet, showing the Thus the reality of distance education.