Ο σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας ήταν η δημιουργία ενός ψυχοεκπαιδευτικού προγράμματος για την πρόληψη και μείωση του άγχους εξέτασης μαθητών της Ε΄και ΣΤ΄τάξης Δημοτικού Σχολείου, το οποίο θα προσέφερε την ευκαιρία σε κάθε εκπαιδευτικό να το εφαρμόσει στην τάξη με τους μαθητές του. Στη συνέχεια το ολοκληρωμένο και σχεδιασμένο πρόγραμμα υλοποιήθηκε και ελέγχθηκε πειραματικά ως προς συγκεκριμένες υποθέσεις με σκοπό αυτή η έρευνα να οδηγήσει στην αξιολόγηση του προγράμματος και της αποτελεσματικότητας του ως προς την πρόληψη/ μείωση του άγχους εξέτασης. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν μαθητές της Ε΄και ΣΤ΄τάξης του 1ου 12/θ Δημοτικού Σχολείου Σκάλας Λακωνίας. Ο αριθμός των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα ψυχοεκπαίδευσης ανέρχεται συνολικά σε 56 υποκείμενα. Τριάντα (30) μαθητές, εκ των οποίων 15 αγόρια και 15 κορίτσια, χωρίστηκαν σε δύο υποομάδες ως προς την τάξη φοίτησής του με αποτέλεσμα να προκύψει η πειραματική ομάδα Ε΄τάξης και η πειραματική ομάδα ΣΤ΄τάξης με 15 μέλη έκαστη. Οι υπόλοιποι 26 μαθητές (11 αγόρια και 15 κορίτσια) σχημάτισαν την ομάδα ελέγχου. Τα μέλη της πειραματικής ομάδας συμμετείχαν σε οκτώ συναντήσεις (μία συνάντηση/ εβδομάδα), βασισμένες σε συγκεκριμένες θεματικές και με συγκεκριμένους στόχους η καθεμιά, το χρονικό διάστημα Φεβρουάριος 2014- Απρίλιος 2014. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν κατάλληλα εργαλεία μέτρησης και κλίμακες αξιολόγησης. Σύμφωνα με τις ερευνητικές υποθέσεις, τα μέλη της πειραματικής ομάδας θα δήλωναν λιγότερο άγχος εξέτασης μετά το πέρας της ψυχοεκπαίδευσης εν συγκρίσει με την ομάδα ελέγχου. Επίσης, τα μέλη της πειραματικής ομάδας θα εμφάνιζαν λιγότερο κοινωνικό άγχος/ φόβο αρνητικής αξιολόγησης εν συγκρίσει με την ομάδα ελέγχου μετά τη λήξη του προγράμματος και τα μέλη της πειραματικής ομάδας θα παρουσίαζαν μειωμένα καταθλιπτικά συμπτώματα σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Ως προς το άγχος εξέτασης, βρέθηκε πως τα μέλη της πειραματικής ομάδας εμφάνισαν τάση για μείωση σε δύο υπο-κλίμακες (σωματικά συμπτώματα και άσχετες ως προς το έργο συμπεριφορές ) έως και ένα μήνα μετά το πέρας του ψυχοεκπαιδευτικού προγράμματος ενώ στην υπο- κλίμακα (σκέψεις) δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά. Τέλος, ως προς το κοινωνικό άγχος και τα καταθλιπτικά συμπτώματα δεν επιβεβαιώθηκαν οι υποθέσεις. / The purpose of this research was the creation of a psychoeducational programme for the prevention and reduction of test anxiety among students in the fifth and sixth year of Primary School. This programme would offer teachers the opportunity to apply it in class with their students. The complete and designed programme was conducted and checked on an experimental basis according to certain suppositions in order for this research to lead to the evaluation of the programme and its efficiency for the prevention of test anxiety The sample of the research were students of the fifth and sixth year of the 1st Primary School in Skala, Lakonia. The number of the participants in the psychoeducational group is totally 56 students. Thirty (30) students of whom 15 were boys and 15 were girls, were divided into two subgroups according to their class. As a result two experimental groups were created the group of the fifth year and with group of the sixth year with 15 members each. The remaining 26 students (11 boys and 15 girls) formed the checking group. The members of the experimental group took part in eight meetings (one meeting per week) based on specific topics and specific goals each, the time being February 2014 to April 2014. For the data collection suitable measurement tools and scales of evaluation were used. According to the research suppositions, the members of the group would show less test anxiety after the end of psychoeducation compared to the checking team. Moreover, the members of the group would show less fear of negative evaluation compared to the checking group after the end of the programme and they would show less symptoms of depression compared with the checking group. As for the test anxiety, it was found that the members of the group showed a tendency of reduction into two sub-scales (autonomic reactions and off- task behaviors) up to one month after the end of the psychoeducational programme while no significant differences were found statistically in the sub-scale (thoughts). Finally concerning the fear of negative evaluation and the symptoms of depression suppositions were not confirmed.

Υπάρχει μια ιδιαίτερη κατηγορία φυσικών συστημάτων, τα οποία καλούνται ολοκληρώσιμα. Η ολοκληρωσιμότητα ενός συστήματος συνεπάγεται άμεσα πως αυτό είναι ακριβώς επιλύσιμο, ενώ συνήθως το σύστημα παρουσιάζει μεγάλη συμμετρία. Η θεωρία των ο- λοκληρώσιμων συστημάτων, κλασικών και κβαντικών, παρέχει τα κατάλληλα εργαλεία για τη μελέτη των εν λόγω προτύπων με συστηματικό τρόπο. Στην παρούσα διατρι- βή μελετούμε τέτοιου είδους συστήματα, δίνοντας έμφαση στις αλγεβρικές δομές και τις συμμετρίες που βρίσκονται πίσω από αυτά. Στο πρώτο μέρος, περιγράφονται στοιχεία της θεωρίας των κλασικών ολοκληρώσιμων συστημάτων. Ο συστηματικός τρόπος περιγρα- φής τους επιτρέπει και την επέκταση αυτών, εισάγοντας για παράδειγμα μη τετριμμένες συνοριακές συνθήκες ή τοπικές ατέλειες, έτσι ώστε η ολοκληρωσιμότητα του συστήματος να διατηρείται. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται η θεωρία της ολοκληρωσιμότητας σε κβαντικό επίπεδο και το πλαίσιο ακριβούς επίλυσης τέτοιων συστημάτων μέσω ισχυρών μεθόδων, όπως η τεχνική Bethe ansatz. Σημαντικό ρόλο στο πεδίο αυτό διαδραματίζει η ομάδα braid και τα υποσύνολά της, καθώς εξασφαλίζουν την παραγωγή συμμετρικών λύσεων των εξισώσεων της κβαντικής ολοκληρωσιμότητας, με συστηματικό τρόπο. Στο κεφάλαιο αυτό περιγράφεται το πλαίσιο παραγωγής τέτοιων λύσεων, και συγκεκριμένα δημοσιευμένα αποτελέσματα. Τέλος, στο κεφάλαιο 3 περιγράφονται εμβαπτίσεις μεμβρα- νών σε σφαιρικές υποπολλαπλότητες, όπως αυτές υπεισέρχονται στη θεωρία των χορδών. Εκτός της κατασκευής των συγκεκριμένων εμβαπτίσεων, παρουσιάζεται και η σχέση τους με συστήματα της φυσικής της συμπυκνωμένης ύλης, χρησιμοποιώντας το ισχυρό πλαίσιο της αντιστοιχίας AdS/CFT. / There is a special category of physical systems, called integrable. The integrability of a system implies directly that this is exactly solvable, while there usually exists a large amount of symmetry. The theory of integrable systems, both classical and quantum, provides the appropriate tools for the study of these models in a systematic way. In this dissertation we study such systems, giving emphasis on the underlying algebraic structures and symmetries. In the first part, we describe elements of the theory of classic integrable systems. The systematic way of describing them leads to natural extensions, for example by introducing non-trivial boundary conditions or local defects, in a way that the integrability of the system is preserved. In the second chapter the theory of integrability at the quantum level is described, as well as the framework for exactly solving such systems through powerful methods, such as Bethe ansatz method. Important role in this framework is played by the braid group and its quotients, as they provide a systematic way of obtaining solutions of the equations of quantum integrability in a systematic manner. This chapter describes the framework for the construction of such solutions, and particular published results. Finally, chapter 3 describes brane embeddings in sphere submanifolds, which exist within string theory. Besides the construction of these embeddings, their relation with systems of physics of condensed matter is presented, using the powerful framework of the AdS/CFT correspondence.

Traditionally, tourism was placed second as a priority in the agenda of investors, policy makers, and academics. Nowadays, a significant reappraisal of its role in socioeconomic development is taking place, which values tourism as a source for earning export revenues, generating large numbers of jobs, promoting economic growth and a more services-oriented economy not only in developing but also in developed countries (UNCTAD, 2007). According to World Tourism Organization (WTO), the European Union (EU) numbered six Member States among the top 10 countries in the world welcoming the largest number of international tourist arrivals. Within the EU, receipts from international tourism in 2008 were highest in Spain, France, and Italy, followed by Greece and Portugal. Previous studies have attempted to explain destination and/or firm strategic positions by focusing on (mostly demand and supply side factors) prices, exchange rates, qualitative and other institutional factors. The unique memorable experiences provided to customers directly determine a business’s and ultimately destination’s competitiveness. However, the extant tourism literature has provided limited explanation of the factors that characterize these memorable tourism experiences. Why Experience? ● Because a trip is very high in experiential & hedonic characteristics ● Pine & Gilmore (1999) argued the emerging of an “experience economy” in which: companies personally engage consumers through staged events, experiences become offerings in the marketplace; and consumers’ hearts are captured by the memorability of the experience Subject of Research ● Differences in Competitiveness of Regional Destination ● A business’s competitiveness is directly determined by the unique memorable experiences provided to customers. ● Therefore, it is important to investigate the impact that the experience’s perception and expectations can have on the diversification of tourism product & the competitiveness of international regional destinations It is well known that Traveller’s perceptions of different destinations, their awareness of alternative options and their perception of the extent to which these destination’s services could fulfil their expectations are crucial to tourist flows. A destination’s services should adapt and change in a way that suits the evolving consumer’s preferences in order for these destinations to maintain and/or enhance their competitiveness. Knowledge of tourist’s expectations, motivations, attitudes and differences among different cultural groups can create an environment within which by performing in an adaptive way, destinations will enhance their competitiveness. Therefore this research aims to offer the following contribution: ● Thorough literature review on the global tourism picture & the role of experience ● A novel approach by introducing a tourist’s enhanced role in defining the concept of experience ● Provide industry managers a generalized information on cross cultural differences Intend do so by trying to Evaluate the motivating experience factors that lead travellers from different cultural origins to different preferences when selecting their travel destination. Examine traveller’s anticipations, motivations and attitudes while reinterpreting experiences in a cross cultural setting. Assess the respective relevance and importance of the identified factors in the destination’s competitiveness as well as cross cultural influences and differences that lead to choosing differently while deciding to visit or revisit a destination. This research will also try to address practical and theoretical implications as well as suggestions for future research. / Ο τουρισμός αποτελούσε παραδοσιακά δεύτερη προτεραιότητα στην ατζέντα επενδυτών, υπεύθυνων χάραξης πολιτικής και ακαδημαϊκών. Σήμερα, πραγματοποιείται μια ουσιαστική επανεκτίμηση του ρόλου του στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, θεωρώντας ότι συνιστά πηγή εσόδων, ότι δημιουργεί μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας και ότι προωθεί την οικονομική ανάπτυξη και μια οικονομία περισσότερο προσανατολισμένη στις υπηρεσίες, τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις ανεπτυγμένες χώρες (UNCTAD, 2007). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (ΠΟΤ), έξι κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) συγκαταλέγονται μεταξύ των δέκα κορυφαίων παγκοσμίως χωρών με τον μεγαλύτερο αριθμό αφίξεων διεθνών τουριστών. Στην ΕΕ, τα έσοδα από τον διεθνή τουρισμό το 2008 ήταν υψηλότερα στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, και ακολούθησε η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Προηγούμενες μελέτες επιχείρησαν να εξηγήσουν στρατηγικές θέσεις προορισμών και/επιχειρήσεων, εστιάζοντας (κυρίως παράγοντες προσφοράς και ζήτησης) σε τιμές, συναλλαγματικές ισοτιμίες, ποιοτικούς και λοιπούς θεσμικούς παράγοντες. Οι μοναδικές, αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρονται απευθείας στους πελάτες καθορίζουν την ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης και, τελικά, ενός προορισμού. Ωστόσο, η υπάρχουσα βιβλιογραφία για τον τουρισμό δεν έχει εκτενώς επεξηγήσει τους παράγοντες που χαρακτηρίζουν και καθορίζουν αυτές τις αξέχαστες τουριστικές εμπειρίες. Γιατί γίνεται λόγος για εμπειρία ● Γιατί ένα ταξίδι έχει πολλά χαρακτηριστικά εμπειρίας και ηδονής ● Οι Pine & Gilmore (1999) μίλησαν για την εμφάνιση μιας «οικονομίας εμπειρίας»στην οποία οι εταιρείες προσελκύουν προσωπικά τους καταναλωτές μέσω σκηνοθετημένων εκδηλώσεων, όπου οι εμπειρίες γίνονται προσφορές στην αγορά και οι καρδιές των καταναλωτών σαγηνεύονται από την αξέχαστη εμπειρία. Θέμα της Έρευνας ● Διαφορές στην Ανταγωνιστικότητα των Περιφερειακών Προορισμών ● Η ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης καθορίζεται άμεσα από τις μοναδικές, αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρονται στους πελάτες. ● Επομένως, είναι σημαντικό να ερευνηθεί ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει η αντίληψη της εμπειρίας και οι προσδοκίες στη διαφοροποίηση του προϊόντος τουρισμού και στην ανταγωνιστικότητα των διεθνών περιφερειακών προορισμών. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι αντιλήψεις του ταξιδιώτη για τους διάφορους προορισμούς, η επίγνωση των εναλλακτικών επιλογών που έχει και η αντίληψη του βαθμού στον οποίο οι υπηρεσίες προορισμού θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες του, έχουν αποφασιστική σημασία για τις τουριστικές ροές. Οι υπηρεσίες ενός προορισμού θα πρέπει να προσαρμόζονται και να αλλάζουν σύμφωνα με τις εξελισσόμενες προτιμήσεις του καταναλωτή προκειμένου οι προορισμοί αυτοί να διατηρούν και/ή να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους. Η γνώση των προσδοκιών, των κινήτρων, της νοοτροπίας του τουρίστα και των διαφορών μεταξύ διαφορετικών πολιτισμικών ομάδων μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο οι προορισμοί, αντιδρώντας κατά τρόπο προσαρμοστικό, θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Επομένως, σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να παράσχει τα εξής ● εις βάθος εξέταση της βιβλιογραφίας σχετικά με την εικόνα του παγκόσμιου τουρισμού και τον ρόλο της εμπειρίας ● μια καινοτόμα προσέγγιση με την εισαγωγή του ενισχυμένου ρόλου του τουρίστα στον ορισμό της έννοιας της εμπειρίας ● παροχή στους επικεφαλής του κλάδου γενικευμένων πληροφοριών σχετικά με τις διαπολιτισμικές διαφορές Κάτι τέτοιο επιδιώκεται μέσα από τα εξής ● Αξιολόγηση των παραγόντων δημιουργίας κινήτρων για την εμπειρία που οδηγούν τους ταξιδιώτες διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης σε διαφορετικές προτιμήσεις κατά την επιλογή του προορισμού ταξιδιού τους. ● Εξέταση των προσδοκιών, κινήτρων και της νοοτροπίας του ταξιδιώτη, δίνοντας ταυτόχρονα νέα ερμηνεία στις εμπειρίες μέσα από την διαπολιτισμική προοπτική ● Αξιολόγηση της σχετικής συνάφειας και σημασίας των προσδιορισμένων παραγόντων για την ανταγωνιστικότητα του προορισμού ● Αξιολόγηση των διαπολιτισμικών επιδράσεων και των διαφορών που οδηγούν σε διαφορετική επιλογή κατά τη λήψη απόφασης για την επίσκεψη ή την εκ νέου επίσκεψη ενός προορισμού. Η παρούσα έρευνα προσπαθεί επίσης να εξετάσει τις πρακτικές και θεωρητικές επιπτώσεις, καθώς και προτάσεις για μελλοντική έρευνα.

Είναι γεγονός ότι το οικονομικό περιβάλλον του αιώνα που διανύουμε χαρακτηρίζεται από τον έντονο ανταγωνισμό και την ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται, όχι μόνο η τεχνολογία και η επιστημονική γνώση, αλλά και αυτά καθαυτά τα συστήματα παραγωγής, διακίνησης και προώθησης στον πελάτη, ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Άμεση συνέπεια των παραπάνω είναι αφενός η αύξηση της αβεβαιότητας των επιχειρήσεων, ως προς το στρατηγικό τους προσανατολισμό, και αφετέρου η αύξηση της πολυπλοκότητας σε κάθε διάσταση της σύγχρονης επιχείρησης (προϊόν, σύστημα παραγωγής, προγραμματισμός, δίκτυο προμηθευτών κλπ). Οι παραπάνω συνθήκες έχουν δημιουργήσει την ανάγκη για την εφαρμογή συστημάτων διοίκησης που να αναγνωρίζουν τη φύση της επιχείρησης του 21ου αιώνα και να προσεγγίζουν ολιστικά το σύνολο των παραμέτρων που δύναται να επιφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. / In contemporary software development projects companies are facing challenges, such as constantly changing requirements, pressure to deliver faster, and the need to cut costs due to competition. This leads to the increasing uncertainty in companies and to the increasing complexity in all aspects of modern business (product, production system, programming, network providers, etc.). In an attempt to deal with these challenges new methods evolved, which became known as agile project management and agile software development. The agile approach aims to produce high quality software products faster, to create more value and to satisfy customers’ needs better.

Ο ρόλος των Ευφυών Συστημάτων Μεταφορών είναι η βελτίωση της οδικής ασφάλειας, μέσω της έγκαιρης ανίχνευσης συμβάντων και της αποτελεσματικής διαχείρισης της κυκλοφορίας. Στο πλαίσιο αυτό, η έρευνα αυτή εστιάζει στην ανάλυση της σχέσης μεταξύ ενός καθημερινού σοβαρού φαινομένου της κυκλοφορίας, όπως το κυκλοφοριακό πλήγμα (shockwave) και τα οχήματα που κινούνται σε σχηματισμό cluster, μέσω του κυκλοφοριακού πλήγματος. Για να σχηματιστεί ένα cluster απαιτείται δύο ή περισσότερα οχήματα να περιλαμβάνονται στην ακολουθία οχημάτων είτε λόγω της εγγύτητάς τους είτε λόγω της σχετικής τους απόστασής από άλλα οχήματα. Ξεκινώντας με βίντεο κυκλοφοριακής στον αυτοκινητόδρομο I-94, Minnesota, USA, οι τροχιές των οχημάτων εξήχθησαν. Τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια προκειμένου να καθοριστούν μεταβλητές όπως χρονοαπόσταση, ταχύτητα, επιτάχυνση για τρεις ομάδες οχημάτων, το Cluster, η ομάδα Πριν το Cluster και η ομάδα Μετά το Cluster. Η σχέση μεταξύ αυτών των ομάδων μελετήθηκε και αποτυπώθηκε σε γραμμικές συναρτήσεις με πολλαπλές ανεξάρτητες μεταβλητές. / The role of Intellignet Transportation Systems is to enhance traffic safety, through timely detection of incidents and effective traffic management. In this framework, this research focuses into analyzing the relationship between a daily severe traffic phenomenon such as shockwave and vehicles which move in cluster formation through the shockwave. For a cluster to be formed it is required for two or more vehicles to be included either because of their closeness or because of their relative distance from other vehicles on the link. Starting with video recordings of traffic flow on I-94, Minnesota, USA, vehicles trajectories were extracted. The results were then used in order to define variables such as vehicles space and time headway, velocity, acceleration for three groups of vehicles; the Cluster, the Before Cluster group and the After Cluster group. The relationship between these groups was studied and was modeled in linear functions with multiple variables.

Η παρούσα διατριβή ασχολείται με την μελέτη και την εκπαίδευση Τεχνητών Νευρωνικών Δικτύων (ΤΝΔ) με μεθόδους Βελτιστοποίησης και τις εφαρμογές αυτών. Η παρουσίαση των επιμέρους θεμάτων και αποτελεσμάτων της διατριβής αυτής οργανώνεται ως εξής : Στο κεφάλαιο 1 παρέχουμε τους βασικούς ορισμούς και περιγράφουμε τη δομή και τη λειτουργία των ΤΝΔ. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε μια συντομή ιστορική αναδρομή, αναφέρουμε μερικά από τα πλεονεκτήματα της χρήσης των ΤΝΔ και συνοψίζουμε τους κύριους τομείς όπου τα ΤΝΔ εφαρμόζονται. Τέλος, περιγράφουμε τις βασικές κατηγορίες μεθόδων εκπαίδευσης. Το κεφάλαιο 2 αφιερώνεται στη μαθηματική θεμελίωση της εκπαίδευσης ΤΝΔ. Περιγράφουμε τη γνωστή μέθοδο της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος (Backpropagation) και δίνουμε αποδείξεις σύγκλισης για μια κλάση μεθόδων εκπαίδευσης που χρησιμοποιούν μονοδιάστατες ελαχιστοποιήσεις. Στο τέλος του κεφαλαίου παρουσιάζουμε κάποια θεωρητικά αποτελέσματα σχετικά με την ικανότητα των ΤΝΔ να προσεγγίζουν άγνωστες συναρτήσεις. Στο κεφάλαιο 3 προτείνουμε μια νέα κλάση μεθόδων εκπαίδευσης ΤΝΔ και αποδεικνύουμε ότι αυτές έχουν την ιδιότητα της ευρείας σύγκλισης , δηλαδή συγκλίνουν σε ένα ελάχιστο της αντικειμενικής συνάρτησης σχεδόν από οποιαδήποτε αρχική συνθήκη. Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η προτεινόμενη τεχνική μπορεί να βελτιώσει οποιαδήποτε μέθοδο της κλάσης της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος. Στο επόμενο κεφάλαιο παρουσιάζουμε τη γνωστή μέθοδο Quick-Prop και μελετάμε τις ιδιότητες σύγκλισής της. Με βάση το θεωρητικό αποτέλεσμα που προκύπτει, κατασκευάζουμε μια νέα τροποποίηση της μεθόδου Quick-Prop, που έχει την ιδιότητα της ευρείας σύγκλισης και βελτιώνει σημαντικά την κλασίκη Quick-Prop μέθοδο. Στα επόμενα δύο κεφάλαια μελετάμε την εκπαίδευση ΤΝΔ με μεθόδους ολικής Βελτιστοποίησης. Πιο συγκεκριμένα, στο Κεφάλαιο 5 προτείνουμε και μελετάμε διεξοδικά μια νέα κλάση μεθόδων που είναι ικανές να εκπαιδεύσουν ΤΝΔ με περιορισμένα ακέραια βάρη. Στη συνέχεια, επεκτείνουμε τις μεθόδους αυτές έτσι ώστε να υλοποιούνται σε παράλληλους υπολογιστές και να εκπαιδεύουν ΤΝΔ με χρήση συναρτήσεων κατωφλιών. Το κεφάλαιο 6 πραγματεύεται την εφαρμογή γνωστών μεθόδων όπως οι Γενετικοί Αλγόριθμοι, η μέθοδος της προσομοιωμένης ανόπτησης ( Simulated Annealing ) και η μέθοδος βελτιστοποίησης με σμήνος σωματιδίων (Particle Swarm Optimization) στην εκπαίδευση ΤΝΔ. Επίσης, παρουσιάζουμε νέους μετασχηματισμούς της αντικειμενικής συνάρτησης με σκοπό την σταδιακή εξάλειψη των τοπικών ελαχίστων της. Στο κεφάλαιο 7 κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση της στοχαστικής μεθόδου της πιο απότομης κλίσης (stochastic gradient descent) για την εκπαίδευση ΤΝΔ ανά πρότυπο εισόδου και προτείνουμε μια νέα τέτοια μέθοδο . Η νέα μέθοδος συγκρίνεται με άλλες γνωστές μεθόδους και τα πειράματά μας δείχνουν ότι υπερτερεί. Η παρουσίαση του ερευνητικού έργου για αυτή τη διατριβή ολοκληρώνεται με το Κεφάλαιο 8, όπου προτείνουμε και μελετάμε εκτενώς μη μονότονες μεθόδους εκπαίδευσης ΤΝΔ. Η τεχνική που προτείνουμε μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε μέθοδο της κλάσης της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος με αποτέλεσμα η τροποποιημένη μέθοδος να έχει την ικανότητα , πολλές φορές, να αποφεύγει τοπικά ελάχιστα της αντικειμενικής συνάρτησης. Η παρουσίαση της διατριβής ολοκληρώνεται με το κεφάλαιο 9 και δύο Παραρτήματα. Το Κεφάλαιο 9 περιέχει τα γενικά συμπεράσματα της διατριβής. Στο παράρτημα Α παρουσιάζουμε συνοπτικά μερικά από τα προβλήματα εκπαίδευσης που εξετάσαμε στα προηγούμενα κεφάλαια και τέλος στο Παράρτημα Β δίνουμε την απόδειξη της μεθόδου της οπισθοδρομικής διάδοσης του σφάλματος. / -