Σήμερα διανύουμε μια νέα εποχή, η οποία χαρακτηρίζεται από πολιτισμική και εθνική ανομοιογένεια. Η πολυπολιτισμική σύνθεση της κοινωνίας και η συνακόλουθη αρχή του σεβασμού της διαφορετικότητας έχουν εμφανέστατα μεταφερθεί στην εκπαίδευση, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κοινωνικό περιβάλλον όπου συντελείται. Οι δημογραφικές αλλαγές έχουν προφανώς αντίκτυπο στο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο καλείται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία προϋποθέσεων αποδοχής και αναγνώρισης του πλουραλισμού και της ετερότητας ως βασικών γνωρισμάτων των σύγχρονων κοινωνιών. Η εκπλήρωση του ρόλου αυτού απαιτεί προσαρμογή του ίδιου του εκπαιδευτικού συστήματος στα νέα δεδομένα κοινωνικοποίησης που χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Απαιτεί ταυτόχρονα πέρα από την αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου, του Αναλυτικού Προγράμματος και των προσφερόμενων προγραμμάτων και διδακτικού υλικού, τον εφοδιασμό των εκπαιδευτικών και των στελεχών της Εκπαίδευσης με σύγχρονες γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες θα τον καταστήσουν ικανό να χρησιμοποιεί την κατάλληλη μεθοδολογία και να εφαρμόζει τις απαραίτητες στρατηγικές, ώστε το εκπαιδευτικό και διοικητικό του έργο να είναι αποτελεσματικό. Ο ρόλος του Διευθυντή είναι καθοριστικός για την ομαλή και αποφασιστική λειτουργία του σχολείου. Η Διαπολιτισμική εκπαίδευση μπορεί να επιτύχει τους στόχους της αν υπάρξει αλλαγή στάσεων στο εκπαιδευτικό δυναμικό τόσο στο επίπεδο της διοίκησης όσο και στο επίπεδο της διδακτικής και παιδαγωγικής πρακτικής. Στην παρούσα εργασία το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο κάθε Διευθυντής της κάθε σχολικής μαινάδας διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα και τις ικανότητες να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο έργο του, δηλαδή αν έχει Διαπολιτισμική και διοικητική επάρκεια και ετοιμότητα σε θέματα που σχετίζονται με την ύπαρξη αλλά και τον τρόπο εργασίας με αλλόγλωσσους μαθητές. / Today we are going through a new area, which is characterized by a cultural and ethnic heterogeneity. The multicultural composure of society and the following principles of respect towards differencicition have obviously transfer to education, which is inseparable linked to the social environment where it takes place. The demographic changes have an obvious impact on the educational system. Which is summoned to a role of creating conditions of acceptance and recognition of pluralism and otherness as the basic characteristics of modern societies. The fulfillment of this role requires adjustments to the educational system itself towards the new data of social inclusion that characterizes our societies. Expect of the simultaneous adjustments to the legal framework, changes are also required concerning the curriculum, the offered programs, the teaching material, the supplement of teachers and executives of education with modern knowledge and abilities which will make them capable of using the right method and following the needed strategies so their educational and leading work is effective. The principals role is defining for the smooth and effective function of a school intercultural education can reach its goals if theirs is a change of attitudes in educational dynamic as much on an executive level as in teaching and educational practice. In this thesis the given question is whether each principal of each school unit has the required qualifications and abilities to react accordingly concerning his work, meaning whether or not he has intercultural and leading capabilities and confidence concerning intercultural issues about working with foreign speaking students.

Η εργασία αυτή διαπραγματεύεται το Πρόγραμμα «ΜΕΛΙΝΑ» το οποίο θεωρείται πρωτοποριακό στην Ελλάδα διότι προσφέρει, μέσα από τις δυνατότητες της τέχνης, την ευκαιρία για πολλαπλές αναγνώσεις τόσο των γνωστικών αντικειμένων όσο και των συναισθημάτων των μαθητών που μετέχουν στην επικοινωνία. Η κεντρική ιδέα του προγράμματος είναι το παιδί και η αυτοεκτίμησή του, ο σεβασμός στις ανάγκες του, στις ικανότητές του, στους ρυθμούς και στους χρόνους του, στις ιδιαιτερότητές του. Έτσι, το Πρόγραμμα έχει ως βασικό μέσο τις τέχνες για την προσέγγιση των γνωστικών αντικειμένων, αλλάζοντας τη μεθοδολογία του παραδοσιακού σχολείου και δίνοντας απάντηση στο πώς μπορούν να αναπτυχθούν κανονικά και ισάξια οι γνωστικές, συναισθηματικές, ψυχοκινητικές και κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού, παράλληλα με την απελευθέρωση της φαντασίας και της δημιουργικότητάς του. / This paper discusses the "MELINA" Project, which is considered innovative because it offers in Greece, through the possibilities of art, the opportunity for multiple interpretations of both the subjects and the emotions of the students involved in communication. The central idea is the child and his self-esteem, respect their needs, their abilities, and the pace of the times, the peculiarities. Thus, the program is a key instrument for the arts approach of disciplines, changing the methodology of traditional school and giving answer to that can grow normally and equally cognitive, affective, psychomotor and social skills of the child, along with the release imagination and creativity.