Intergovernmental organisations (IGOs) such as the United Nations have long endured the same types of misconduct common to other employers, including fraud, corruption and mismanagement, exemplified by the seemingly ubiquitous Oil for Food programme. This thesis examines those bodies set up as a response to financial misconduct, the internal investigation offices. In doing so, the thesis addresses two fundamental questions: (i) to what extent can the internal investigation function be considered as policing; and, (ii) how accountable is the investigation function? In researching these issues, the thesis compares the investigation functions of two IGOs, the UN and the OSCE. Both organisations enjoy various diplomatic privileges and immunities, which in turn has a profound impact upon both the sovereignty and accountability of the investigation office. It assesses the investigation function by reference to public and commercial policing characteristics and also to policing accountability frameworks. The thesis subsequently proposes a dedicated accountability framework for internal investigations in the IGO environment, which is used to identify the applicable accountability mechanisms and relationships that the oversight office is subject to, and to assess the effectiveness thereof In applying this framework, it is found that a number of accountability lacunae exist, and that some of these can be addressed through the use of existing mechanisms, while others require changes to regulations that can only be implemented by the IGOs ' member states. The contribution of this thesis is in aligning the internal investigation function firmly with a public policing model, and thus permitting the application of a framework based on policing principles by which the effectiveness of accountability in the IGO context can be comprehensively assessed Keywords: intergovernmental, policing, oversight, investigation, audit, governance, accountability, framework, sovereignty, immunity, democratic, colonial.

Η Διαφθορά, συνήθως γνωστή ως η κατάχρηση της δημόσιας εξουσίας για προσωπικό όφελος υπάρχει σε όλο τον κόσμο, και είναι ευρέως διαδεδομένη. Ενώ η διαφθορά είναι γνωστό σε όλους ότι υπάρχει, η κατανόησή της για τις βλαβερές συνέπειες της έχει αυξηθεί ουσιαστικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Η διαφθορά έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ δαπανηρή για την οικονομική ανάπτυξη των χωρών. Στρεβλώνει την εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών, και περιορίζει την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών. Η διαφθορά συνδέεται με κλειστές, αδιαφανείς διαδικασίες, αποκλείοντας τους πολίτες από την ανοικτή συμμετοχή στη διακυβέρνηση, αφήνοντας τους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες λιγότερο υπόλογους. Η παρούσα διπλωματική εργασία που διεξάγεται στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού προγράμματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ασχολείται με τις απόψεις, στάσεις και αντιλήψεις των εργαζομένων του Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα σχετικά με το φαινόμενο της διαφθοράς ιδίως στον δημόσιο τομέα. Μετά την αναφορά στον εννοιολογικό προσδιορισμό της διαφθοράς, τις διαστάσεις, μορφές και τους τύπους, τις πηγές και τις επιπτώσεις της στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή γίνεται αναφορά στον τρόπο μέτρησής της. Επίσης παρουσιάζεται βιβλιογραφική επισκόπηση παλαιότερων ερευνών σχετικά με την επίδραση των προσωπικών χαρακτηριστικών στο βαθμό αντίληψής της διαφθοράς. Από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε μέσω προσωπικών συνεντεύξεων καταγράφηκε ο βαθμός αντίληψης της διαφθοράς τόσο γενικά όσο και ειδικά σε συγκεκριμένους τομείς. Παράλληλα ερευνήθηκε η στάση των εργαζομένων έναντι του φαινομένου, η ανοχή τους και οι απόψεις τους σχετικά με τις πηγές δημιουργίας του, η αποτελεσματικότητα των μέτρων αντιμετώπισης, καθώς επίσης και οι προτάσεις τους για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σχετικά με την αντιμετώπιση του φαινομένου. Η σχετική βιβλιογραφία καθώς και τα συμπεράσματα παλαιότερων ερευνών επαληθεύονται από τα αποτελέσματα της έρευνας που διενεργήθηκε. Συγκεκριμένα κατέδειξαν την αναγνώριση εκ μέρους των εργαζομένων της σημαντικότητας της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα. Επίσης υπέδειξαν τα Πολιτικά κόμματα, τα Μ.Μ.Ε και τις Συνδικαλιστικές ηγεσίες ως τους πιο διεφθαρμένους θεσμούς. Ταυτόχρονα θεωρούν ότι οι προσωπικές επαφές είναι σημαντικές όσον αφορά στις συναλλαγές στο δημόσιο τομέα. Αισθάνονται ότι τα μέτρα αντιμετώπισης της διαφθοράς δεν επαρκούν, ενώ είναι διατεθειμένοι να λάβουν δράση απαντώντας ότι θα κατήγγειλαν περιστατικά διαφθοράς. Τέλος θεωρούν η ανεπάρκεια στη δικαιοσύνη αποτελεί πρωταρχική πηγή διαφθοράς ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται η σημαντικότητά της ως μέτρο αντιμετώπισης. Λέξεις κλειδιά: διαφθορά, δημόσιος τομέας, εργαζόμενοι, απόψεις, στάσεις, αντιλήψεις / Corruption, commonly known as the abuse of public power for private gain, is a worldwide and widespread phenomenon. While corruption was always known to exist, the understanding of the harmful effects which poses has increased substantially in recent decades. Corruption not only has been proven to be very costly for the economic development of countries but also, distorts the application of laws and regulations and limits the quality of public services. Corruption is associated with closed, non-transparent procedures, excluding citizens from open participation in governance and leaving politicians and bureaucrats less liable. The main objective of this dissertation, conducted as part of the Master's program at the University of Patras, is to determine the attitudes, opinions and perceptions of private and public sector employees towards the phenomenon of corruption in public sector. This study starts with a reference to the conceptual definition of corruption, the dimensions, shapes, types and sources of corruption, its impact on social, economic and political life and corruption’s measurement indicators. Also, a throughout literature review presenting previous research on the effect of personal characteristics on the degree of perception of corruption is shown. From the survey conducted through personal interviews, the degree of perception of corruption both in general and in specific areas was recorded. Alongside with the perception of corruption, was investigated the attitude of employees towards the phenomenon, their tolerance and their views on the sources of its creation and finally, the perception of effectiveness, as well as, their proposals for response measures regarding the treatment of corruption. Previous research findings verify the results of this study. Specifically, the results indicate that public and private sector employees identify the importance of corruption in the public sector. Also, is suggested that political parties, media and trade union leaderships are the most corrupt institutions. Simultaneously, the respondents of this research believe that personal contacts are important, regarding the transactions with the public sector. They feel that corruption measures are inadequate and are willing to take action in response by denouncing corruption cases. Finally, they consider the failure of justice as a primary source of corruption and show its importance as a response measure. Key words: corruption, public sector, employees, views, attitudes, perceptions.

Thesis (MPA) --University of Limpopo, 2006 / The study conducted was based on the political and administrative interface in the Department of Education in Limpopo. This provincial Department has experienced challenges that originated from the offices of both the Executive Authority and the Accounting officer. This grey area in the Department had almost paralysed the whole system and it became imperative that it be studied in an attempt to find possible solutions. An extensive scientific body of knowledge from different scholars and their findings contributed to a new direction recommended for consideration. The findings presented have the capacity to hamstring any organisation. The findings reveal, among others, that: the complementary bureaucratic model is threatened by time, and its challenges are enormous; there is little knowledge among politicians and administrators regarding interface matters; administrators do not have a global picture regarding the result of unethical conduct; more research on interface matters needs to be done and results published for the public to be educated while politicians and administrators should be continuously trained; the fluidity of the interface needs continuous focus to avoid plunging the department into an untenable situation.