Information and Communication Technologies (ICT) integration into kindergarten teachers' practice has received a mixed reception from practitioners. However, whether and how Hong Kong preschool teachers actually integrate ICT into their teaching practice is influenced by many factors. This study aimed to explore Hong Kong preschool teachers' views and the ways in which ICT are implemented into their teaching practices; it also intended to describe the teachers' level of technological, pedagogical and content knowledge (TPACK). An additional purpose was to reveal the challenges influencing preschool teachers' decision-making in relation to ICT usage. These challenges may possibly include lack of access to ICT resources, technical problems, lack of ICT training for preschool teachers and so forth. To achieve these goals, the study applied two qualitative case study designs by using a focus group, non-participant observation and semi-structured interviews. The focus group was conducted with 15 preschool teachers. Observations of and semi-structured interviews with four teachers in two schools were utilized. Key themes from the findings were identified through thematic analysis. The study applied the TPACK framework to explore teachers' level of TPACK and their integration of ICT in preschool classrooms. The findings reveal that teachers were able to integrate ICT successfully into specific forms of activity, but to improve the quality of their lessons, it was necessary that they fit three components (curriculum, pedagogy and technology) together. In addition, they were willing to use ICT to facilitate students’ learning and were clear about the role of ICT in the curriculum. However, in the two cases, there were some barriers affecting the fitting level of TPACK between the teachers: fund-raising problems, few resources, teacher training problems, technical support and the teachers' competence in using ICT. Insufficient guidelines for teachers in the integration of ICT in preschool settings also discouraged teachers from using it in their classrooms. The study found that personal skills and institutional factors also affected how preschool teachers used ICT in their teaching practice. Hence, these findings suggest that policy makers, school leaders, teacher educators and educational institutions need to create good conditions and collaborate to assist preschool teachers effectively in exploring how to integrate ICT appropriately into early childhood education. The study also recommends the TPACK models should be introduced to preschool teachers by the educational institution or teacher educators.

This research set out to introduce art history in the art curriculum in an infant primary school in England. The intention was to broaden the curriculum to include interpreting art alongside making it. At the time the research began the National Art and Design Curriculum (2005) for Key Stage One included an art historical strand of learning known as Attainment Target Two (AT2) which included learning about art and artists from different times and cultures. Previous research indicated this strand of the art curriculum was overlooked by generalist classroom teachers for various reasons. A whole school action research project was undertaken lasting a full academic year. The participants were five teachers including the headteacher, three classroom teaching assistants, eighty four pupils, aged between four and seven years, and the researcher. The research tested out and evaluated a strategy for interpreting artworks. This was designed by the researcher and taught by the teachers in the classroom. The interpretive strategy for engaging and enquiring about art (known as the ISEE) included information about the art and artist in the final step of interpretation. The action research consisted of three cycles: i) preparation, planning and teacher training; ii) teachers implementing the ISEE and iii) teacher-designed lessons and research evaluation. Systematic reflection and evaluation of actions was carried out on two levels by the action team and the lead researcher and final reflective and thematic analyses were carried out by the latter in order to answer the research questions. The main finding was that the ISEE facilitated art interpretation in the classroom. Other significant findings were that i) interpreting paintings was inclusive of all pupils across the age groups and learning ability spectra; ii) the pupils’ affective response (Iser, 2006) often drove their cognition and this challenged the theory underpinning the research that art is interpreted through symbol references in meaning making; iii) when pupils used their imagination and affective response they were able to accommodate the factual information they were given about the paintings and artists; iv) despite struggling to include this information in their teaching at times, the teachers recognised that it added value to the art curriculum and the pupils expressed great interest in it and iv) the teachers preferred to combine art interpretation with other subjects such as literacy, citizenship and PSHE.

Στην παρούσα εργασία αναλύεται ο σχεδιασμός 10 διδακτικών σεναρίων για τους μαθητές των τάξεων Γ΄- Δ΄ και Ε΄-ΣΤ΄ του δημοτικού σχολείου στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας. Αφού επιλέχτηκαν πέντε κοινές θεματικές (ο τόπος μου, το περιβάλλον, πολιτισμός, φιλία, βιβλία-βιβλιοθήκες) για όλες τις παραπάνω τάξεις, δημιουργήθηκε ένα διδακτικό σενάριο για τις τάξεις Γ΄- Δ΄ και ένα άλλο για τις τάξεις Ε΄-ΣΤ΄, με διαφορετικούς διδακτικούς στόχους. Δίνεται στον κάθε δάσκαλο- που επιθυμεί να τα εφαρμόσει- η δυνατότητα προσαρμογής ανάλογα με το δυναμικό των μαθητών του, τα διαθέσιμα μέσα τεχνολογίας και τις σχολικές συνθήκες. / At the present essay it is presented the design of 10 language- based scenarios for the students of the classes C΄-D΄ and E΄-St΄ of the Greek primary school. After being selected five common subjects (my locality, the environment, civilization, friendship, books-libraries- bookcases) for all of the above classes, it was designed one learning scenario for the classes C΄-D΄ and another one for the classes E΄-St΄, with different educational goals. It is given to every teacher -that wants to implement them- the ability to personalize and adjust them to his students, to the computer equipment that afford and to the school circumstances.

Στην εργασία αυτή εξετάσαμε αν και κατά πόσο μπορεί ένα πρόγραμμα Φιλοσοφίας για Παιδιά (ΦγΠ), να εφαρμοστεί στο ελληνικό νηπιαγωγείο. Με άλλα λόγια, προσπαθήσαμε να δούμε εάν τα παραμύθια με τις συγκεκριμένες θεματικές που επιλέχθηκαν, ευαισθητοποίησαν τα παιδιά, για να συζητήσουν φιλοσοφικά θέματα. Για να διερευνήσουμε αυτό, χρησιμοποιήσαμε δύο σχολεία, το ένα ως πειραματική ομάδα και το άλλο ως ομάδα ελέγχου. Εδώ, εξετάσαμε αν, στο χώρο που υλοποιήθηκε η ερευνητική παρέμβαση (πειραματική ομάδα), συμμετείχαν περισσότερα παιδιά, αν συνεργάζονταν καλύτερα, αν υπήρξε μεγαλύτερη δυνατότητα για έρευνα, αλλά και για ανάπτυξη κριτικής και δημιουργικής σκέψης. Συμπεράναμε πως τα παιδιά, ύστερα από κατάλληλη παρέμβαση, (πειραματική ομάδα) η οποία στηρίχθηκε σε ερωτήματα, που διερευνούσαν το θέμα του εκάστοτε παραμυθιού, συνεργάστηκαν σε μεγάλο βαθμό, ακούγοντας προσεκτικά τους συνομιλητές τους και διαμορφώνοντας αντίστοιχα τη δική τους άποψη. Ταυτόχρονα, διαπιστώσαμε πως, τα παιδιά αυτά, είχαν μεγαλύτερη δυνατότητα για έρευνα, διαχειριζόμενα καλύτερα τις ερωτήσεις που τους θέτονταν και κάνοντας σε δεύτερο επίπεδο τις δικές τους ερωτήσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως, ανέπτυξαν, σε μεγάλο βαθμό, την κριτική τους σκέψη, έχοντας τη δυνατότητα να στηρίξουν με λογικά επιχειρήματα την άποψή τους. Το ίδιο συνέβη και με τη δημιουργική σκέψη, όπου απέκτησαν τη δυνατότητα να κάνουν γενικεύσεις και να διερευνούν υποθετικούς συλλογισμούς. / In this study, we examined whether or not a program of Philosophy for Children can be implemented to the Greek kindergarten system. In other words, we tried to see if the stories which were used, made children more sensitive, in order to discuss philosophical issues. We used two schools to investigate this subject, one as the experimental group and the other as the controller. Here we examined, whether implementation of the experimental group included more children, had better cooperation with each other and created more opportunities for research. We also investigated if the children developed critical and creative thinking. We concluded that children, after appropriate intervention to the experimental group, based on questions that explored the theme of each story, cooperated with each other through listening carefully to the speakers and respectively forming their own opinions. Simultaneously, we found that these children had a greater opportunity for research by answering questions and putting forward their own. The most important thing is that they have developed to a larger extent, critical thinking, having the ability to support logical arguments of their own opinion. At the same time, children, developed creative thinking, to which they developed generalizations and the ability to explore hypothetical reasoning.

Nous interrogeons à La Réunion, dans une perspective écologique fondée sur la théorie du rhizome et la philosophie du réseau, la marge de négociation des politiques linguistiques par les enseignants. Pour cela, nous avons opté pour une enquête qualitative et privilégié l’approche ethnographique et l’analyse critique du discours de classe. Les résultats montrent que, parmi les trois hypothèses proposées, celle concernant l’impact des activités d’éveil aux langues sur la prise en compte des langues des élèves comme ressources pour toute la classe se trouve confirmée, dès lors qu’elle donne lieu au développement de stratégies de translanguaging à visée de transformation sociale plus qu’à des stratégies compensatoires engendrées par une vision « langue-problème ». L’étude conclut à la priorité d’axer la formation d’enseignants sur une initiation à la recherche ethnographique dans le cadre d’ateliers sociodidactiques ayant pour finalité le développement d’une conscience critique du langage. / We question – from an ecological perspective here based on rhizome theory and the philosophy of network – the extent to which teachers in Reunion Island negotiate language policies through their implementation of plurilingual education. On the methodological level, we opted for a qualitative survey and an ethnographic approach as well as a critical analysis of classroom discourse. The results show that, among the three hypotheses proposed, the one concerning the impact of language awareness activities upon the mobilization of school students’ languages as resources for the whole class is confirmed, provided that it gives rise to the development of translanguaging and social transformation strategies more than compensatory strategies generated by a language-problem-vision. The study concludes on the priority to focus teacher training on an introduction to ethnographic research in sociodidactic workshops which purpose would be the development of a critical awareness of language.

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του βαθμού ευελιξίας και παροχής δυνατοτήτων διαφοροποίησης και προσαρμογής των «διδακτικών σεναρίων» για το μάθημα της γλώσσας στο πλαίσιο μεικτών γλωσσικά και πολιτισμικά τάξεων. Για τη διερεύνηση του εν λόγω θέματος πραγματοποιήθηκε σχεδιασμός τεσσάρων διδακτικών σεναρίων για τις τάξεις Γ΄, Δ΄, Ε΄ και Στ΄, τα οποία περιλαμβάνουν διαφοροποιημένη στοχοθεσία, δραστηριότητες, κείμενα και προσεγγίσεις μάθησης, ενώ απευθύνονται τόσο σε φυσικούς ομιλητές της νεοελληνικής γλώσσας όσο και σε αλλόγλωσσους μαθητές. Αρχικά μελετήθηκαν οι διδακτικοί στόχοι αφενός του ισχύοντος Αναλυτικού Προγράμματος, όπως αυτοί υλοποιούνται στο πλαίσιο των εγχειριδίων της Γλώσσας, αφετέρου του νέου πιλοτικού Προγράμματος Σπουδών (Νέο Σχολείο), για κάθε μία από τις τέσσερις, υπό μελέτη, τάξεις. Η παραγωγή των στόχων των διαφοροποιημένων διδακτικών σεναρίων για τους αλλόγλωσσους μαθητές βασίστηκε στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε ο σχεδιασμός των διδακτικών σεναρίων με βασικό άξονα την επίτευξη των γλωσσικών στόχων, όπως αυτοί περιγράφονται σε πρώτο επίπεδο για κάθε τάξη και σε δεύτερο επίπεδο για την εκάστοτε γλωσσική/πολιτισμική ομάδα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το διδακτικό σενάριο, ως μέθοδος διδασκαλίας, παρέχει ιδιαίτερη ευελιξία στον εκπαιδευτικό και στον μαθητή για προσέγγιση των βασικών γλωσσικών αντικειμένων, ενώ καθιστά τη διαφοροποιημένη διδασκαλία εφικτή και κυρίως αποτελεσματική, καθώς παρέχει τη δυνατότητα για συνεχή και ενεργή συμμετοχή όλων των μαθητών, κατά την εκπαιδευτική διαδικασία. Λέξεις κλειδιά: Διδακτικό σενάριο, Διδακτική της νεοελληνικής ως πρώτης γλώσσας, Διδακτική της νεοελληνικής ως δεύτερης γλώσσας. / The purpose of this study is to investigate the degree of flexibility and provide possibilities of differentiation and adaptation of «instructional scenarios» for the language tutoring in mixed lingual and cultural classes. For the research of this matter, four instructional scenarios were planned which include differentiated objectives, activities, texts and learning approaches, while they address to both native speakers of greek language, and foreign students. At first, the teaching objectives of the Curriculum studied, as implemented in the context of Language books, and of the new trial Curriculum (New School), for each of the four classes, which are under study. The production of objectives of differentiated instructional scenarios for foreign students was based on the Educational Program for Muslim Students. Then, the design of instructional scenarios accomplished with main shaft to achieve the language objectives, such as those described in the first instance for each class and in a second level for each linguistic/cultural group. The result of the design of instructional scenarios for students with different lingual/cultural base, showed that the instructional scenario, as teaching method, gives notable flexibility to both the instructor and the student to approach basic linguistic objects, whereas it renders the teaching feasible and particularly effective, as it gives the ability to all students to participate continually and actively during the educational procedure.

Στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης στο χώρο της εκπαίδευσης και πιο συγκεκριμένα στα ολιγοθέσια σχολεία δημιουργήσαμε δύο διδακτικά σενάρια (διδακτικό υλικό και δράσεις βασισμένα κυρίως στις τεχνολογίες) στο μάθημα της Γλώσσας για τις τάξεις Γ΄- Δ΄ και Ε΄- Στ΄. Σε ένα ολιγοθέσιο σχολείο το πρόβλημα διαχείρισης της διδακτέας ύλης, η περιορισμένη θεματολογία των σχολικών εγχειριδίων σχετικά με τα ενδιαφέροντα των μαθητών, η ελλιπής υλικοτεχνική υποδομή, η δυσκολία πρόσβασης εξαιτίας των καιρικών συνθηκών δυσχεραίνουν τις συνθήκες διδασκαλίας για τον εκπαιδευτικό και τους μαθητές. Η δημιουργία διδακτικών σεναρίων συνοδεύτηκε από εφαρμογή σε ολιγοθέσιο σχολείο, προκειμένου να σχολιαστούν τα αποτελέσματα (παραγωγή προφορικού και γραπτού λόγου) σύμφωνα με τους τιθέμενους στόχους. Τα συμπεράσματα της εφαρμογής συνδυάστηκαν με υλικό προϋπάρχουσας δοκιμαστικής εφαρμογής διδακτικού σεναρίου σε διαφορετικό ολιγοθέσιο δημοτικό σχολείο. / In the context of lifelong learning in education and more specifically in small primary schools we created two learning scenarios (teaching material and activities based mainly on technologies) in the subject of language for the 3rd- 4th and 5th - 6th grades of primary school. In a small primary school the management problem of the curriculum, the limited themes of textbooks on students' interests, the lack of logistical infrastructure, the difficulty in accessing due to weather conditions hinder the teaching conditions for the teachers and the students. The creation of learning scenarios was accompanied by implementation in small primary school, in order to comment on the results (spoken and written word) according to the defined goals. The conclusions of the implementation were combined with preexisting material of pilot learning scenario in different small primary school.

Cette thèse vise à analyser, préciser et évaluer quel fut le rôle exact joué par Alexandre Koyré dans l'institutionnalisation de l'histoire des sciences aux Etats-Unis. Il s'agit de comprendre comment Koyré a renouvelé le paysage intellectuel dans lequel il s'insère au début des années 1940 et comment les historiens américains se sont approprié ses idées pour servir à la professionnalisation de l'enseignement de l'histoire des sciences aux États-Unis. / This dissertation aims at analyzing, specifying and estimating the exact role played by Alexandre Koyré in the institutionalization of the history of science in the United States. The goal is to understand how Koyré renewed the intellectual landscape in which he was inserted at the beginning of the 1940s, and how a number of American historians and philosophers did appropriate his ideas in their efforts to professionalize the history of science teaching in the United States.