• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 637
  • 27
  • 18
  • 6
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 694
  • 450
  • 449
  • 308
  • 224
  • 218
  • 47
  • 47
  • 44
  • 44
  • 43
  • 39
  • 39
  • 36
  • 35
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
101

Fatores abióticos que influenciam a comunidade fitoplanctônica em reservatórios tropicais de pequeno porte

OLIVEIRA, Fábio Henrique Portella Corrêa de 16 October 2017 (has links)
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2018-06-07T13:24:12Z No. of bitstreams: 1 Fabio Henrique Portella Correa de Oliveira.pdf: 1421099 bytes, checksum: 80d05d9a1f61c9f846df93ee334bc527 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-06-07T13:24:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Fabio Henrique Portella Correa de Oliveira.pdf: 1421099 bytes, checksum: 80d05d9a1f61c9f846df93ee334bc527 (MD5) Previous issue date: 2017-10-16 / Tropical regions are characterized by low annual thermal amplitude and rainfall variations are an important driver of phytoplankton biomass changes through the regulation of water physicochemical variables. In these regions, it is often the presence of small ecosystems (106-108m3). It presents higher volume variations, whose effects should influence the community. This work aimed to study the influence of twenty four abiotic variables – physical and chemical of water, as well as climatic - on the phytoplankton community of eleven small tropical aquatic ecosystems located in wet and semi-arid regions of Pernambuco State (Northeast, Brazil), considering the location of the ecosystem and the influence of climatic events, such as El Niño, on these variables. In this context, we intended to prove the following hypotheses: 1) the phytoplankton community is influenced by different predictive variables as a function of climate and that their isolated and synergistic contributions differ between ecosystems with As and BSh climate; 2) El Niño promotes modifications in abiotic and biotic variables that differ depending on the climatic type in which the ecosystem is inserted. The research resulted in the elaboration of two articles. In the first, the influence of water physicchemical and climate on the phytoplankton community in As and BSh ecosystems was evaluated. We concluded that nutrients, mainly micronutrients, regulate the communities in both ecosystems, however the influence varies according to the climate. Higher percentages of biomass variation were found in semi-arid environments. The second manuscript assessed the influence of the El Niño 2015/2016 on abiotic variables (physicochemical and climatic) and phytoplankton morphofunctional groups in wet and semi-arid climate ecosystems. The results allowed to conclude that the climatic changes during El Niño 2015/2016 promoted changes in the water physicochemical variables in the semi-arid ecosystems, which favored the growth of centric diatoms species and decreased the dominance of filamentous cyanobacteria due to changes in sulfate concentrations. Significant influence of El Niño was not observed in phytoplankton morphofunctional groups of wet ecosystems. The study revealed the importance of the climatic type where the ecosystem is inserted, as well as the El Niño on the influence of abiotic variables on the phytoplankton of small tropical reservoirs. / Regiões tropicais são caracterizadas por possuírem baixa amplitude térmica anual e a as variações de pluviosidade são um importante direcionador de modificações na biomassa do fitoplâncton, através da regulação de variáveis físico-químicas da água. Nestas regiões, é comum a presença de ecossistemas de pequeno porte (106-108m3). Estes apresentam maiores variações de volume, cujos efeitos devem influenciar a comunidade. Este trabalho objetivou estudar a influência de vinte e quatro variáveis abióticas – físicas e químicas da água, bem como - sobre a comunidade fitoplanctônica de onze ecossistemas aquáticos tropicais de pequeno porte localizados em regiões úmidas (As) e semi-áridas (BSh) do Estado de Pernambuco (Nordeste, Brasil), considerando a localização do ecossistema e a influência de eventos climáticos, como o El Niño, sobre estas variáveis. Neste contexto, pretendeu-se comprovar as seguintes hipóteses: 1) a comunidade fitoplanctônica é influenciada por diferentes variáveis preditivas em função do clima e suas contribuições isoladas e sinérgicas diferem entre os ecossistemas com clima As e BSh; 2) o El Niño promove modificações em variáveis abióticas e bióticas que diferem em função do tipo climático no qual o ecossistema está inserido. A pesquisa resultou na elaboração de dois artigos. No primeiro, foi avaliada a influência de variáveis físico-químicas da água e climáticas sobre a comunidade fitoplanctônica em ecossistemas As e BSh. Concluiu-se que os nutrientes, principalmente micronutrientes, regulam as comunidades em ambos os ecossistemas, entretanto a influência varia em função do clima. Maiores percentuais de explicação da variação de biomassa foram encontrados nos ambientes semi-áridos. O segundo manuscrito abordou a influência do El Niño 2015/2016 sobre variáveis abióticas (físico-químicas e climáticas) e grupos morfofuncionais fitoplanctônicos em ecossistemas de clima úmido e semiárido. Os resultados permitiram concluir que as modificações climáticas ocorridas durante o El Niño 2015/2016 promoveu alterações em variáveis físico-químicas da água nos ecossistemas semi-áridos, que favoreceram o crescimento de espécies cêntricas de diatomáceas e diminuíram a dominância de cianobactérias filamentosas, devido a alterações nas concentrações de sulfato. Influência significativa do El Niño não foi observada nos grupos funcionais fitoplanctônicos de ecossistemas úmidos. O estudo revelou a importância do tipo climático onde está inserido o ecossistema, bem como do El Niño sobre a influência de variáveis abióticas sobre o fitoplâncton de reservatórios tropicais de pequeno porte.
102

Citofilogenia do clado ACPT (Subordem Cactineae, Caryophyllales) e caracterização citogenética de espécies dos gêneros Portulaca L. e Talinum Doweld

MARINHO, Maria Angélica Oliveira 23 February 2018 (has links)
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2018-06-27T12:55:58Z No. of bitstreams: 1 Maria Angelica Oliveira Marinho.pdf: 2300586 bytes, checksum: e76f2bd9357dbaa7bbcc734740e00695 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-06-27T12:55:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Maria Angelica Oliveira Marinho.pdf: 2300586 bytes, checksum: e76f2bd9357dbaa7bbcc734740e00695 (MD5) Previous issue date: 2018-02-23 / Molecular phylogenetic evidence, as well as comparative morphological investigations, allowed us to propose a revised family classification of the suborder Cactineae, recognizing eight monophyletic families. However, they indicate controversial hypotheses between the families of the ACPT clade (Anacampserotaceae, Cactaceae, Portulacaceae and Talinaceae). For each family there appears to be a distinct basic chromosome number, which has not yet been tested from an evolutionary and phylogenetic point of view. In order to contribute to the cytogenetic characterization in the group and to help understand the evolution of the chromosome numbers, a cytophilogenesis (a study of molecular phylogeny combined with cytogenetic data) was carried out based on chromosome numbers. A citomolecular analysis of Portulaca and Talinum species based on chromosomal characteristics, such as banding and distribution of rDNA sites 5S and 35S was also performed. The analysis of character reconstruction of ancestral haploid numbers suggested n = 12 for Cactineae, with different basic numbers for each family of the clade ACPT: Cactaceae and Montiaceae (n = 11), Talinaceae (n = 12) and Anacampserotaceae and Portulacaceae (n = 9). The chromosome evolution of this suborder was mainly due to events of descending disploidia and polyploidy, and the low phylogenetic resolution among the families of the ACPT clade was due to a family divergence within a short period of time. The species of Portulaca and Talinum studied cariologically presented symmetrical karyotypes and small chromosomes, with chromosomal numbers varying from 2n = 18 to 54 in Portulaca and from 2n = 24 to 72 in Talinum, with basic chromosome numbers x = 9 and x = 12, respectively. A pair of satellites close to the centromere were observed in most Portulaca species and in the terminal region in the Talinum and P. oleracea silvestre species, in all cases co-located with the rDNA regions 35S. It was observed the presence of heteromorphism in a chromosomal pair in P. grandiflora. In addition, CMA+/DAPI- proximal bands were observed on the chromosomes of T. paniculatum, P. grandiflora and P. hirsutissima. The results confirmed the existence of cyto-molecular variation among the subspecies of Portulaca oleracea, which may be useful for their differentiation. The karyotype variety within Portulacaceae and Talinaceae added to the cyto-molecular analyzes of Cactaceae representatives suggest an extensive plasticity in the repetitive fraction of the genomes of the suborder Cactineae. / As evidências filogenéticas moleculares, bem como as investigações morfológicas comparativas, permitiram propor uma classificação familiar revisada da subordem Cactineae, reconhecendo oito famílias monofiléticas. No entanto, indicam hipóteses controvérsas entre o relacionamento das famílias do clado ACPT (Anacampserotaceae, Cactaceae, Portulacaceae e Talinaceae). Para cada família parece existir um número cromossômico básico distinto, que ainda não foi testado do ponto de vista evolutivo e filogenético. Com o objetivo de contribuir para a caracterização citogenética no grupo e ajudar a entender a evolução dos números cromossômicos, foi realizada a citofilogenia (estudo de filogenia molecular combinada a dados citogenéticos) baseada no levantamento de números cromossômicos. Também foi realizada uma análise citomolecular de espécies de Portulaca e Talinum baseadas em características cromossômicas, como bandeamento e distribuição dos sítios de DNAr 5S e 35S. A análise de reconstrução de caracteres dos números haploides ancestrais sugeriu n = 12 para Cactineae, com distintos números básicos para cada família do clado ACPT: Cactaceae e Montiaceae (x = 11), Talinaceae (x = 12) e Anacampserotaceae e Portulacaceae (x = 9). A evolução cromossômica desta subordem se deu principalmente por eventos de disploidia descendente e poliploidia, e a baixa resolução filogenética entre as famílias do clado ACPT se deve a uma divergência familiar num curto espaço de tempo. As espécies de Portulaca e Talinum estudadas cariologicamente apresentaram cariótipos simétricos e cromossomos pequenos, com número cromossômico variando de 2n = 18 a 54 em Portulaca e de 2n = 24 a 72 em Talinum, com números cromossômicos básicos x = 9 e x = 12, respectivamente. Um par de satélites próximos ao centrômero foi observado na maioria das espécies Portulaca e na região terminal nas espécies de Talinum e P. oleracea silvestre, em todos os casos co-localizados com as regiões de DNAr 35S. Foi observada a presença de heteromorfismo em um par cromossômico em P. grandiflora. Além disso, bandas CMA+/DAPI- proximais foram observadas nos cromossomos de T. paniculatum, P. grandiflora e P. hirsutissima. Os resultados confirmaram a existência de variação cito-molecular entre as subespécies de Portulaca oleracea que pode ser útil para a diferenciação das mesmas. A variedade cariotípica dentro de Portulacaceae e Talinaceae somada às análises citomoleculares de representantes de Cactaceae sugerem uma extensa plasticidade na fração repetitiva dos genomas da subordem Cactineae.
103

Diversidade de Convolvulaceae Juss. no Estado do Rio Grande do Norte, Brasil

SOARES, Antoniela Morais Marinho 29 June 2018 (has links)
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2018-10-18T17:25:25Z No. of bitstreams: 1 Antoniela Morais Marinho Soares.pdf: 3446835 bytes, checksum: 8f3bf3c027cad0c078a7ae2f6dc98209 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-10-18T17:25:25Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Antoniela Morais Marinho Soares.pdf: 3446835 bytes, checksum: 8f3bf3c027cad0c078a7ae2f6dc98209 (MD5) Previous issue date: 2018-06-29 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / Convolvulaceae Juss. has 59 genera and about 1900 species, with cosmopolitan distribution. Usually herbaceous plants, rarely tress or leafless parasites (Cuscuta); with alternate leaves, simple or compound; inflorescenses cymoses, racemoses or thyrses; cálix 5-merous, sepals free; corola actinomorphic, 5-merous, commonly funnel-shaped, with conspicuous midpetaline-bands; stamens are included or not; ovary superior; a simple style, two distinct styles, or gynobasic; stigma is variously divided or swollen; fruit tipically a capsule; seeds usually 4, with presence or absence of hairs. Presents various species with economic and ecological importance, that evidence the family’s potential for realization of researches. In Brazil, 24 genera and 411 species occur and Rio Grande do Norte (RN) state is identified as an important gap in taxonomic studies about Convolvulaceae in Brazil.This project aimed to study the most representative genus of Convolvulaceae and investigate this family in Área de Proteção Ambiental Jenipabu. For this, a bibliographical survey was carried out, consultation to herbaria, field expeditions, specimens identification, analysis and interpretation of the data.This dissertation is structured in three chapters: 1-“The Rediscovery of Ipomoea macedoi (Convolvulaceae)”, article published in the journal Phytotaxa. 2- “O gênero Ipomoea no estado do Rio Grande do Norte”, with 33 species, being 8 new occurrences, to be submitted in the journal Biota Neotrópica; and 3- “Convolvulaceae na APA Jenipabu, Rio Grande do Norte”, an area included in atlantic forest domain, with 9 species and 5 genera, to be submitted in the journal Rodriguésia. This study revised identities, registered new occurrences, and pointed out species before listed but not found in this inventory. The characters taxonomically more informative to delimitation of species were the indumentum, habit, morfology of leaves, sepals and gynoecium. This study has fund of the project: “Convolvulaceae da América do Sul: construir em direção ao conhecimento global.”, financed by CNPQ. / Convolvulaceae Juss. apresenta 59 gêneros e cerca de 1900 espécies, com distribuição cosmopolita. São geralmente herbáceas, raramente árvores ou parasitas áfilas (Cuscuta); com folhas alternas, simples ou compostas; inflorescências cimosas, racemosas ou tirsos; cálice 5-mero, dialissépalo; corola actinomorfa, 5-mera, comumente infundibuliforme, com áreas mesopétalas características; estames insertos ou não; ovário súpero, estilete simples, bifurcado, duplo ou ginobásico, estigma variadamente dividido ou inchado; fruto tipicamente cápsula; sementes geralmente 4, com ou sem indumento. Apresenta diversas espécies com importância econômica e ecológica, o que evidencia o potencial da família para a realização de pesquisas. No Brasil, ocorrem 24 gêneros e 411 espécies e o estado do Rio Grande do Norte (RN) é apontado como uma importante lacuna nos estudos taxonômicos da família no Brasil. Este trabalho objetivou estudar o gênero mais representativo de Convolvulaceae e investigar a família na área de Proteção Ambiental Jenipabu. Para isto, foi realizado levantamento bibliográfico, consulta a herbários, expedições de campo, identificação dos espécimes, análise e interpretação dos dados. Esta dissertação está estruturada em três capítulos: 1- “The Rediscovery of Ipomoea macedoi (Convolvulaceae)”, artigo publicado no periódico Phytotaxa. 2- “O gênero Ipomoea no estado do Rio Grande do Norte”, com 33 espécies, sendo 8 novas ocorrências, a ser submetido no periódico Biota Neotrópica; e 3- “Convolvulaceae na APA Jenipabu, Rio Grande do Norte”, uma área pertencente ao bioma da Mata Atlântica, com 9 espécies e 5 gêneros, a ser submetido ao periódico Rodriguésia. Este estudo revisou identificações, registrou novas ocorrências, e apontou espécies antes listadas mas que não foram encontradas neste inventário. Os caracteres taxonomicamemte mais informativos para delimitação das espécies foram indumento, hábito, morfologia das folhas, sépalas e do gineceu. O estudo contou com recursos financeiros do projeto “Convolvulaceae da América do Sul: construir em direção ao conhecimento global”, financiado pelo CNPQ.
104

Diatomáceas encionemoides e gonfonemoides (Cymbellales, Bacillariophyta) do estado de Goiás: flora geral e variabilidade morfológica e genética do complexo Gomphonema parvulum / Diatoms encionemoides and gonfonemoides (Cymbellales, Bacillariophyta) of the Goiás state: General Flora and morphological variability and genetics of complex Gomphonema parvulum

Benicio, Sarah Haysa Mota 29 March 2016 (has links)
Submitted by Marlene Santos (marlene.bc.ufg@gmail.com) on 2016-10-05T19:02:01Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Sarah Haysa Mota Benicio - 2016.pdf: 4744100 bytes, checksum: 688f8c1167cc6104c82d2527ad4af6a6 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2016-10-06T11:29:17Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Sarah Haysa Mota Benicio - 2016.pdf: 4744100 bytes, checksum: 688f8c1167cc6104c82d2527ad4af6a6 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-06T11:29:17Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Sarah Haysa Mota Benicio - 2016.pdf: 4744100 bytes, checksum: 688f8c1167cc6104c82d2527ad4af6a6 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2016-03-29 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Bacillariophyta are unicellular microscopic algae, pseudofilamentosas or colonial, important constituents of phytoplankton and periphyton. Cymbellales presents similar individuals as the forms, shapes and adornments of frustules. Relations between representatives of Cymbellales order are still poorly understood and the diacritical features based on morphology have led to confusion in the constituency of the recorded species and difficult to identify in flora jobs worldwide. The aim of this study was to inventory the species occurrence Cymbellales encionemoides and gonfonemoides in aquatic environments in the state of Goiás. The results were divided into two articles: "Encyonema, Encyonopsis and Kurtkrammeria (Cymbellales, Bacillariophyta) in Brazil in the Midwest." 10 taxa were identified Cymbellaceae encionemoides including six at the species level; four did not have infrageneric identity recognized. Were identified 10 taxa Cymbellaceae encionemoides these six at the species level; four did not show infrageneric identity recognized by literature. The identified species, Encyonema rumrichae is a new citation to the state of Goiás and Encyonema sileciacum the most widely distributed taxon. The second article entitled "Morphological and genetic variability of representatives of the complex Gomphonema parvulum (Cymbellales, Bacillariophyceae) in Brazil's Central region." The Gomphonema parvulum complex adds 27 taxa names of which only 12 are accepted taxonomically. The aim of this study was to compare the morphological variability and genetic G. parvulum and G. lagenula in natural samples and cultured from the representatives of the state of Goiás. The material was collected and isolated monoclonal cultures studied in light and electron microscopy and through the 18S marker V4 region. It was found that the distinction between complex G. parvulum taxa can be made safely only from molecular characters, as intraspecific variability is marked morphological and intersected with respect to interspecific variability. The analysis of the genetic marker sequences 18SV4 corroborates existence of cryptic species within the complex. / Bacillariophyta são algas microscópicas unicelulares, pseudofilamentosas ou coloniais, importantes constituintes do fitoplâncton e perifíton. Cymbellales apresenta indivíduos semelhantes quanto a formas, contornos e ornamentações das frústulas. As relações entre representantes da ordem Cymbellales são ainda pouco compreendidas e as características diacríticas fundamentadas na morfologia têm levado a confusão na circunscrição das espécies registradas e difícil identificação em trabalhos de flora em nível mundial. O objetivo desse trabalho foi inventariar a ocorrência de espécies de Cymbellales encionemoides e gonfonemoides em ambientes aquáticos do estado de Goiás. Os resultados foram divididos em dois artigos: “Encyonema, Encyonopsis e Kurtkrammeria (Cymbellales, Bacillariophyta) no Centro-Oeste do Brasil”. Foram identificados 10 táxons de Cymbellaceae encionemoides sendo seis em nível de espécie; quatro não apresentam identidade infragenérica reconhecida. Foram identificados 10 táxons de Cymbellaceae encionemoides destas seis em nível de espécie; quatro não apresentaram identidade infragenérica reconhecida através da literatura consultada. Das espécies identificadas, Encyonema rumrichae é uma nova citação para o estado de Goiás e Encyonema sileciacum o táxon de maior distribuição geográfica. E o segundo artigo intitulado: “Variabilidade morfológica e genética de representantes do complexo Gomphonema parvulum (Cymbellales, Bacillariophyceae) na região Central do Brasil”. O complexo Gomphonema parvulum agrega 27 nomes de táxons dos quais apenas 12 são aceitos taxonomicamente. O objetivo desse trabalho foi comparar a variabilidade morfológica e genética de G. parvulum e G. lagenula em amostras naturais e cultivadas à partir de representantes do estado de Goiás. O material foi coletado e isolado em culturas monoclonais, estudados em microscopia óptica e eletrônica e através do marcador 18S região V4. Constatou-se que a distinção entre táxons do complexo G. parvulum é possível ser feita com segurança somente a partir de caracteres moleculares, já que a variabilidade morfológica intraespecífica é acentuada e interseccionada em relação à variabilidade interespecífica. A análise das sequências de marcador genético 18SV4, corrobora existência de espécies crípticas dentro do complexo.
105

Estudos taxonomicos do genero xylopia L. (annonaceae) no Brasil extra-amazonico

Dias, Marilda Carvalho 14 July 2018 (has links)
Orientadora: Luiza Sumiko Kinoshita / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-14T10:43:28Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dias_MarildaCarvalho_M.pdf: 5625481 bytes, checksum: b51e1794b8b0fc00abe1211366951a97 (MD5) Previous issue date: 1988 / Resumo: O presente trabalho consiste em estudos taxonomicos do genero Xylopia L. (Annonaceae) para o Brasil extra-amazonico. Das 10 (dez) especies e 1 (uma) variedade levantadas, resultaram 8 (oito) especies distintas e 1 (uma) subespecie X. emarginata, X. serices, X. frutescens, X. aromatica, X. brasiliensis, X. ochrantha, X. laevigata e X. langsdorfina subsp. langsdorfiana e subsp. lanceolata, alem da descrição de uma especie nova, X. involucrata ¿Observação: O resumo, na íntegra poderá ser visualizado no texto completo da tese digital / Abstract: A taxonomic study of the genus Xylopia L. (Annonaceae) for the Brazilian extra-Amazonian region was made. Among ten species and one variety cited in the literature, eight species and one subspecies were considered valid in this study: X. emarginata, X. serices, X. frutescens, X. aromatica, X. brasiliensis, X. ochrantha, X. laevigata e X. langsdorfina subsp. langsdorfiana and subsp. lanceolata. A new species was also described: X. involucrata...Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations / Mestrado / Mestre em Ciências Biológicas
106

A flora fanerogamica do municipio de Poços de Caldas, estado de Minas Gerais : familia compositae

Rodrigues, Telma de Souza 21 November 2001 (has links)
Orientadores : Fernando Roberto Martins, Hermogenes de Freitas Leitão Filho / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-31T15:51:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Rodrigues_TelmadeSouza_M.pdf: 11078148 bytes, checksum: 483645495a215441c926d896ce188147 (MD5) Previous issue date: 2001 / Resumo: (Flora fanerogâmica do município de Poços de Caldas, estado de Minas Gerais: família Compositae). Compositae é uma das famílias que apresentam o maior número de espécies na flora mundial. Suas espécies têm grande potencial econômico e as espécies usadas atualmente representam uma movimentação financeira muito grande no mundo. Este trabalho tem por objetivo levantar as espécies de Compositae ocorrentes no município de Poços de Caldas e oferecer chaves analíticas para sua identificação. Coletas foram feitas pela equipe do Departamento de Botânica do Instituto de Biologia da UNICAMP de 1980 a 1984, como parte do convênio estabelecido com a ALCOA Alumínio S.A.. Foram levantadas 131 espécies. Este trabalho apresenta chaves para gêneros e chaves para espécies, além de fornecer uma descrição detalhada de cada espécie e outras informações, como distribuição geográfica e uso popular / Abstract / Mestrado / Mestre em Biologia Vegetal
107

Sementes de Euphorbia heterophylla L. (Amendoim-bravo) : ocorrencia de polimorfismo e controle dagerminação

Suda, Cecilia Nahomi Kawagoe 28 February 1991 (has links)
Orientador: Maria de Fatima D. A. Pereira / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-13T22:57:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Suda_CeciliaNahomiKawagoe_M.pdf: 4685253 bytes, checksum: 96ffb5eb27aa8984992efabf3f6c7104 (MD5) Previous issue date: 1991 / Resumo: As sementes de E. heterophylla foram agrupadas em escuras, marrom-claras e brancas. Os 3 tipos de sementes, provenientes de frutos maduros, apresentam características morfológicas internas distintas entre si. As sementes escuras são morfologicamente perfeitas e germinam prontamente se colocadas em condições favoráveis à ocorrência da germinação. As sementes marrom-claras e brancas apresentam má-formação do embrião e do tecido de reserva, e praticamente não germinam. A frequência com que ocorrem as sementes escuras é elevada (cerca de 80%., no mínimo) . As sementes marrom-claras e brancas é de ocorrência extremamente rara (respectivamente cerca de 2%. e 10%., no máximo). A frequência com que ocorre cada um dos tipos de sementes não foi alterada drasticamente por diferentes épocas de coleta, nem pelo sombreamento e diferentes fotoperíodos a que foram submetidas as plantas parentais. A proporção de cada um dos tipos de sementes foi alterada quando os frutos imaturos foram examinados. Em frutos verdes a proporção de sementes escuras, marrom-claras e brancas foi de cerca de 40%, 30% e 30% respectivamente. Estes resultados sugerem que diferentes colorações da testa indicam diferentes fases de desenvolvimento da semente; e as sementes marrom-claras e brancas presentes nos frutos maduros correspondem às sementes que não se desenvolveram normalmente e não adquiriram a coloração escura. As sementes de E. heterophylla apresentam fotoblastismo positivo a 25 e a '30 GRAUS¿ C e são indiferentes à luz a 35 e a '40 GRAUS¿ C, quando recém-colhidas. Após estocagem à temperatura ambiente ou a '5 GRAUS¿ C, as sementes escuras tornam-se indiferentes à luz a ¿30 GRAUS¿ C a '25 GRAUS¿ C e permanecem fotoblásticas positivas mas o nível de germinação no escuro aumentou significativamente após 3 meses de estocagem a '5 GRAUS¿ C. A remoção do tegumento tornou a sementes fotoblásticas positivas de E. heterophylla indiferentes à luz. A fotorresposta a '25 GRAUS¿ C foi afetada pelo fotoperíodo e época, nos quais ocorreu o cultivo da planta parental, e pela idade da planta parental. O sombreamento da planta parental não afetou a fotorresposta, a '25 GRAUS¿ C, das sementes produzidas. O envolvimento do etileno endógeno na indução da germinação e pouco provável, uma vez que a produção deste gás foi detectado tardiamente, mais notadamente quando já havia ocorrido alguma germinação. O nitrato de prata promoveu a germinação de sementes de E. heterophylla, na luz, nas concentrações de 10 e 50 ppm assim como o perclorato de mercúrio na concentração de 0,25M. É provável que haja uma interação entre luz e etileno a ¿25 GRAUS¿ C e a '35 GRAUS¿ C. Possivelmente a '25 GRAUS¿ C o etileno inibe e a '35 GRAUS¿ C promove a germinação de sementes de E. heterophylla / Mestrado / Biologia Vegetal / Mestre em Ciências Biológicas
108

Tuberização em Simmingea allagophylla (Martius) Wiehler (Gesneriaccae), uma especie do cerrado

Almeida, Vilma Palazetti de 12 April 1994 (has links)
Orientador: Rosely Rocha Sharif / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-19T08:35:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Almeida_VilmaPalazettide_D.pdf: 5476911 bytes, checksum: dbb2a1ceef3b57766df7d5e75c153875 (MD5) Previous issue date: 1994 / Resumo: Muitas das plantas herbáceas perenes do cerrado apresentam órgãos subterrâneos espessados que se mantém dormentes durante o período de seca e de frio. Assim para estas espécies o processo de formação destes órgãos subterrâneos garante a sobrevivência da planta. A indução e iniciação do órgão subterrâneo muitas vezes estão na dependência de fatores ambientais. Os fatores mais estudados são o fotoperíodo, temperatura e o suprimento de nitrogênio. Sementes de S. allalophylla germinam prontamente, sendo que após 21 dias há sinais visiveis de tuberização, como o aumento do diâmetro do hipocótilo e a presença de grãos de amido nesta região. Fotoperíodo de 18h, baixos níveis de nitrogênio no substrato e aplicação de benziladenina são promotores da tuberização, enquanto que fotoperíodo de 8h e aplicação de ácido giberélico são inibidores deste processo. Estaca de folha é um material interessante para o estudo da tuberização de S. allagophylla. O fotoperíodo de 18h é promotor apesar de também ocorrer tuberização em menor proporção nas estacas mantidas em fotoperíodo de 8h. A presença da gema axilar ou apical é primordial para a formação do órgão subterrâneo espessado, sugerindo que estes locais contenham um fator indutor da tuberização. Porém, quando apenas as gemas axilares são mantidas em cultura "in vitro" em meio MS a tuberização só ocorre se o meio de cultura contiver benziladenina. Não há promoção do crescimento do órgão subterrâneo espessado quando reguladores de crescimento são aplicados em plantas já tuberizadas ou quando mantidas em fotoperiodos de 8 ou 18h. Efeito promotor sobre o crescimento da parte aérea e inibidor sobre os níveis de carboidratos do tubérculo ocorrem quando ácido giberélico é aplicado na gema apical, sugerindo uma alocação de fotoassimilados para a parte aérea em detrimento do órgão subterrâneo espessado. Os dados sugerem que em S. allagophylla, provavelmente, o balanço entre inibidores e promotores controla o processo de tuberização na plântula; assim os níveis endógenos de giberelinas seriam baixos e a presença desencadeada por uma condição indutiva seria de um promotor necessária para ocorrer a tuberização no inicio do desenvolvimento da plântula / Doutorado / Doutor em Ciências Biológicas
109

Tipificación ecológica y bromatológica de especies leñosas forrajeras, en la microcuenca del río Naranjo, San Marcos, Guatemala, 2014

Ruíz Mazariegos, Rubén Francisco 05 May 2016 (has links)
[EN] In the department of San Marcos, Guatemala, in recent decades one of the aspects that has most worried the farmers is the low production they get from their crops and livestock species. There-fore it was decided to conduct the study "ecological bromatological typing and forage woody species in the watershed of the Naranjo River" The objectives of the research focus on establishing the biocli-matic features and ecological conditions where forage species de-velop Erytrhina berteroana Urb. (Miche or whistle), caudata Bohe-meria Swartz (cattle fattening or SACLA) Verbesina apleura SF Blake (copal), Polymnia maculata Cav. (Bilil or rod rocket) and Fuchsia arborescens L. (moradillo). Also, know the chemical composition of such species through phytochemical analysis, knowing the type of soil and identify agroforestry systems in the area of study and quantify their forage potential From the point of view bioclimatic study area it is characterized by the following indices: continentality (Ic) 2.2; termicidad (It) 3.9; ombrothermic (Io) 8.7; Annual positive temperature (Tp) 1.7 ° C; positive precipitation (Pp) 1458 mm and a mean annual tempera-ture (Tm) of 14 ° C. It corresponds to a climax vegetation of plu-viseasonal jungle. The soil is slightly acidic, rich in phosphorus, potassium and or-ganic matter, with a predominantly sandy texture. Regarding the nutritional value and pascícola taxa studied, the best results in crude protein content berteroana E. correspond to 30.7% (± 2.1), P. maculata 29.9% (± 0.4) and B. caudata 27.0% (± 3.3); while higher contents of crude fiber corresponded to E. berteroana with 29.1% (± 5.7) and F. arborescens with 19.8% (± 1.1), on a dry matter values correspond to the best B. caudata and V. apleura with 17.6% (± 4.2) and 16.3% (± 3.0) respectively. Note that the higher protein content is in the agroforestry sys-tem, with 91.72%, values obtained from the data reported by the laboratory of food science; predominant species in this system berteroana E., B. caudata, V. and P. maculata apleura; followed in order of importance with its plant components system strip crop-ping with 49.08 of protein, mainly com-posed by E. berteroana, P. maculata and V. apleura. / [ES] En el departamento de San Marcos, Guatemala, en las últimas décadas uno de los aspectos que más ha preocupado a los productores agrícolas es la baja producción que obtienen de sus cultivos y especies pecuarias. Por lo anterior se decidió llevar a cabo el estudio "Tipificación ecológica y bromatológica de especies leñosas forrajeras, en la microcuenca del río Naranjo" Los objetivos de la investigación se centran en establecer las características bioclimáticas y condiciones ecológicas en donde se desarrollan las especies forrajeras Erytrhina berteroana Urb. (miche o pito), Bohemeria caudata Swartz (engorda ganado o sacla) Verbesina apleura S.F. Blake (copal), Polymnia maculata Cav. (bilil o vara de cohete) y Fuchsia arborescens L. (moradillo). Así mismo, conocer la composición bromatológica de dichas especies a través de análisis fitoquímicos, conocer el tipo de suelo e identificar los sistemas agroforestales en el área de estudio y cuantificar su potencial forrajero Desde el punto de vista bioclimático el área de estudio se caracteriza por los siguientes índices: continentalidad (Ic) 2,2; termicidad (It) 3,9; ombrotérmico (Io) 8,7; temperatura positiva anual (Tp) 1,7°C; precipitación positiva (Pp) 1458 mm y una temperatura media anual (Tm) de 14°C. Le corresponde una vegetación clímax propia de selva pluviestacional. Los suelos son de pH ligeramente ácido, ricos en fósforo, potasio y materia orgánica, con una textura predominantemente arenosa. Respecto al valor nutricional y pascícola de los taxones estudiados, los mejores resultados en contenido de proteína cruda corresponden a E. berteroana con 30,7% (±2,1), P. maculata 29,9% (±0,4) y B. caudata 27,0% (±3,3); mientras que los contenidos de fibra cruda más elevados correspondieron a E. berteroana con 29,1% (±5,7) y F. arborescens con 19,8% (±1,1), respecto a materia seca los mejores valores corresponden a B. caudata y V. apleura con 17,6% (±4,2) y 16,3% (±3,0) respectivamente. Cabe destacar que el mayor contenido de proteína se encuentra en el sistema agrosilvopastoril, con 91,72%, valores obtenidos de los datos reportados por el laboratorio de bromatología; predominando en este sistema las especies E. berteroana, B. caudata, V. apleura y P. maculata; le sigue en orden de importancia con sus componentes vegetales el sistema de cultivos en fajas con 49,08 de proteína, com-puesto principalmente por E. berteroana, P. maculata y V. apleura. / [CAT] En el departament de San Marcos, Guatemala, en les últimes dècades un dels aspectes que més ha preocupat als productors agrí-coles és la baixa producció que obtenen dels seus cultius i espècies pecuàries. Per l'anterior es va decidir dur a terme l'estudi "Tipificació ecològica i bromatològica d'espècies llenyoses farratgeres, a la mi-croconca del riu Taronger" Els objectius de la recerca es centren en establir les característi-ques bioclimàtiques i condicions ecològiques on es desenrrollen les espècies farratgeres Erytrhina berteroana Urb. (Miche o xiulet), Bohemeria caudata Swartz (engreixa bestiar o sacla) Verbesina apleura SF Blake (copal), Polymnia maculata Cav. (bilil o vara de coet) i Fuchsia arborescens L. (Moradillo). Així mateix, conèixer la composició bromatològica d'aquestes espècies a través d'anàlisis fitoquímics, conèixer el tipo de sòl i identificar els sistemes agroforestals a l'àrea d'estudi i quantificar el seu potencial farratger Des del punt de vista bioclimàtic l'àrea d'estudi es caracteritza pels siguientes índices: continentalitat (Ic) 2,2; termicitat (It) 3,9; ombrotèrmic (Io) 8,7; temperatura positiva anual (Tp) 1,7 ° C precipitació positiva (Pp) 1.458mm i una temperatura mitjana anual (t) de 14 ° C. Li correspon una vegetació clímax propi de selva pluviestacional. Les terres són de pH lleugerament àcid, riques en fòsfor, potassi i matèria orgànica, amb una textura predominantment sorrenca. Pel que fa al valor nutricional i pratícola dels tàxons estudiats, els millors resultats en contingut de proteïna crua corresponen a I. berteroana amb 30,7% (± 2,1), P. maculata 29,9% (± 0,4) i B. caudata 27,0% (± 3,3) mentre que els continguts de fibra crua més elevats van corres-pondre a E. berteroana amb 29,1% (± 5,7) i F. arborescens con 19,8% (± 1,1), respecte a matèria seca els millors valors corresponen a B. caudata i V. apleura amb 17,6% (± 4,2) i 16,3% (± 3,0) respectiva-ment. Cal destacar que el major contingut de proteïna es troba en el sis-tema agrosilvopastoril, en el qual en fer la sumatòria de les espècies que el componen s'obté un 91,2%, valors obtinguts en funció de les dades reportats pel laboratori de bromatologia; predominant en aquest sistema les espècies E. berteroana, B. caudata, V. apleura i P. maculata; el segueix en ordre d'importància amb els seus compo-nents vegetals el sistema de cultius en faixes amb 49,08 % de pro-teïna, compost principalment per E. berteroana, P. maculata i V. apleura. / Ruíz Mazariegos, RF. (2016). Tipificación ecológica y bromatológica de especies leñosas forrajeras, en la microcuenca del río Naranjo, San Marcos, Guatemala, 2014 [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63674 / TESIS
110

Pteridofitas da estação experimental e Reserva Biologica de Moji Guaçu (SP) : morfologia de esporos, chuva polinica, banco de solo e viabilidade de Cyathea delgadii Sternb

Simabukuro, Eliana Akie 24 November 1995 (has links)
Orientador: Gil Martins Felippe / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-20T23:19:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Simabukuro_ElianaAkie_D.pdf: 27510102 bytes, checksum: 917f569ccbd62b9dbb3bcc844779ebf3 (MD5) Previous issue date: 1995 / Resumo: Foi estudada a morfologia dos esporos das espécies de pteridófitas da mata ciliar da Estação Experimental e Reserva Biológica de Moji Guaçu. As espécies são as seguintes: Asplenium serra Langsd & Fisch., Blechnum brasiliense Desv., Blechnum glandulosum Link, Blechnum Ros., Blechnum serrulatum L. C. Rich., Salpichlaena volubilis (Kauf.) Hook., Cyathea delgadii Stemb., Trichipteris (Mart.) Barr., Lindsaea lancea(L.) Bedd., Lindsaea quadrangularis Raddi, Pteridium aquilinum (L.) Kuhn var. arachnoideum (Kaulf.) Brade, Cyclodium meniscioides (Willd.) Presl var. meniscioides, Dicranopteris Flexuosa (Shrad.) Underw., Trichomanes cristatum Kault., Trichomanes emarginatum Presl, Lycopodiella cernua (L.) Pichi-Serm., Osmunda cinnamomea L., Osmunda regalis L., Campyloneurum phyllitidis (L.) Presl, Polypodium fraxinifolium Jacq., Polypodium ptilodon Kunze, Adiantum fructuosum Spreng., Pityrogramma calomelanos (L.) Link, Pityrogramma trifoliata (L.) Tryon, Thelypteris brevisora (Ros.) Ponce, Thelypteris chrysodioides (Fée) Morton, Thelypteris dentata (Forssk.) E. P. St. John Thelypteris interrupta (Willd.) Iwats., Thelypteris longifolia (Desv.) Tryon, Thelypteris rivularioides (Fée) Abbiatti, Thelypteris serrata (Cav.) Alston. Os esporos acetolisados foram medidos e fotografados sob microscópio óptico e esporos não acetolisados foram fotografados sob microscopia eletrônica de varredura. A partir da análise destas espécies e do estudo já realizado com os esporos das espécies presentes no cerrado da Reserva (ESTEVES & MELHEM, 1992), foi feito uma chave de identificação para todas as espécies da Estação Experimental e Reserva Biológica de Moji Guaçu...Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital / Resumo: Foi estudada a morfologia dos esporos das espécies de pteridófitas da mata ciliar da Estação Experimental e Reserva Biológica de Moji Guaçu. As espécies são as seguintes: Asplenium serra Langsd & Fisch., Blechnum brasiliense Desv., Blechnum glandulosum Link, Blechnum Ros., Blechnum serrulatum L. C. Rich., Salpichlaena volubilis (Kauf.) Hook., Cyathea delgadii Stemb., Trichipteris (Mart.) Barr., Lindsaea lancea(L.) Bedd., Lindsaea quadrangularis Raddi, Pteridium aquilinum (L.) Kuhn var. arachnoideum (Kaulf.) Brade, Cyclodium meniscioides (Willd.) Presl var. meniscioides, Dicranopteris Flexuosa (Shrad.) Underw., Trichomanes cristatum Kault., Trichomanes emarginatum Presl, Lycopodiella cernua (L.) Pichi-Serm., Osmunda cinnamomea L., Osmunda regalis L., Campyloneurum phyllitidis (L.) Presl, Polypodium fraxinifolium Jacq., Polypodium ptilodon Kunze, Adiantum fructuosum Spreng., Pityrogramma calomelanos (L.) Link, Pityrogramma trifoliata (L.) Tryon, Thelypteris brevisora (Ros.) Ponce, Thelypteris chrysodioides (Fée) Morton, Thelypteris dentata (Forssk.) E. P. St. John Thelypteris interrupta (Willd.) Iwats., Thelypteris longifolia (Desv.) Tryon, Thelypteris rivularioides (Fée) Abbiatti, Thelypteris serrata (Cav.) Alston. Os esporos acetolisados foram medidos e fotografados sob microscópio óptico e esporos não acetolisados foram fotografados sob microscopia eletrônica de varredura. A partir da análise destas espécies e do estudo já realizado com os esporos das espécies presentes no cerrado da Reserva (ESTEVES & MELHEM, 1992), foi feito uma chave de identificação para todas as espécies da Estação Experimental e Reserva Biológica de Moji Guaçu...Observação: O resumo, na íntegra, poderá ser visualizado no texto completo da tese digital / Abstract: Not informed. / Doutorado / Doutor em Ciências Biológicas

Page generated in 0.0516 seconds