• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 48
  • 27
  • 7
  • 7
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 112
  • 48
  • 23
  • 21
  • 12
  • 10
  • 10
  • 9
  • 9
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • 8
  • 7
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
71

Matéria orgânica do solo em rotações de culturas sob sistema semeadura direta

Raphael, Juan Piero Antonio [UNESP] 24 April 2014 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-08-13T14:51:01Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2014-04-24Bitstream added on 2014-08-13T17:59:36Z : No. of bitstreams: 1 000776569.pdf: 1805226 bytes, checksum: 94588b2444e12e74c27a7e8e9682b188 (MD5) / A matéria orgânica do solo (MOS) apresenta um amplo conjunto de funções e tem sua quantidade e sua qualidade alteradas pelas diferentes possibilidades de rotações de culturas e manejo do solo. O objetivo deste trabalho foi avaliar os teores e a qualidade da matéria orgânica do solo em função de culturas em rotação sob Sistema Semeadura Direta (SSD). A pesquisa foi realizada em duas áreas conduzidas em SSD por no mínimo oito anos, com diferentes rotações de culturas, na Fazenda Experimental Lageado, Botucatu, SP. No experimento I, em um Latossolo Vermelho distroférrico de textura argilosa, as culturas em rotação foram sorgo granífero (Sorghum bicolor (L.) Moench), braquiária ruziziensis (Urochloa ruziziensis (R. Germ. & C. M. Evrard) Crins), e o consórcio de ambas no outono/inverno; milheto (Pennisetum glaucum L.), sorgo forrageiro (Sorghum bicolor (L.) Moench) e crotalária júncea (Crotalaria juncea L.), na primavera, como subparcelas, antecedendo a cultura da soja no verão. O segundo experimento foi conduzido em Nitossolo Vermelho distroférrico de textura muito argilosa. As parcelas foram constituídas pelas culturas de outono/inverno triticale (X Triticosecale Wittmack) e girassol (Helianthus annuus L.); e as subparcelas ... / Soil organic matter (SOM) plays major functions in agricultural soils, and its contents and quality can be altered by crop rotations and soil management. The aim of this study was to evaluate changes in soil organic matter as affected by crop rotations under no-tillage system. The study was carried out at two no-till managed field sites for at least eight years, in Botucatu, SP, Brazil. In the first experiment, the soil was a Rhodic Ferralsol, in which grain-sorghum (Sorghum bicolor (L.) Moench) and ruzigrass (Urochloa ruziziensis (R. Germ. and C. M. Evrard) Crins), single or intercropped in the fall/winter period, were the plots. Pearl millet (Pennisetum glaucum L.), forage sorghum (Sorghum bicolor (L.) Moench) and sunn hemp (Crotalaria juncea L.) were cropped in the spring, as subplots, before the summer crop (soybean). In the second experiment, the soil 4 was a Typic Rhodudalf under no-till since 2003 and the crop rotations studied were: triticale (X Triticosecale Wittmack) and sunflower (Helianthus annuus L.) as autumn-winter crops (plots); pearl millet, forage sorghum, sunn hemp and chiseling (performed in 2003 and 2009) in spring as subplots, before the summer crop (soybean). Organic matter humification degree (HLIF) was determined by laser-induced fluorescence spectroscopy (LIF) in soil samples collected from 0-0,10; 0,10-0,20; 0,20-0,40 and 0,40-0,60 m depths in April 2012. Soil aggregates stability was assessed from soil samples collected from 0-0,10 and 0,10-0,20 m depths in November 2012. The remaining soil organic matter assessments were carried out from samples collected in April 2013. Total organic carbon (TOC), total nitrogen (TN), particulate organic carbon (POC), and mineral associated organic carbon (MOC) contents were determined from soil samples collected from 0-0,10; 0,10-0,20; 0,20-0,40 and 0,40-0,60 m depths; soil microbial biomass C and N were determined from soil samples coll ...
72

INFLUÊNCIA DE DIFERENTES LÂMINAS DE IRRIGAÇÃO NA PRODUÇÃO DE SORGO FORRAGEIRO / INFLUENCE OF IRRIGATION AT DIFFERENT FORAGE SORGHUM PRODUCTION

Kirchner, Jardel Henrique 22 February 2016 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The availability of pasture during the course of the entire year is very important for the development of any animal species, as well as maintaining its quality. During the spring-summer period the quality of rangelands decays due to irregular rainfall, requiring the cultivation of irrigated cultivated pastures. Thus, irrigation in spring-summer cultivated pastures, it is a great support technique so that it reaches the pasture supply target for the animals during the fault period of rainfall. In this context, the sorghum is characterized a suitable culture to be implemented by adapting to this time of year and the massive supply produced, however, requiring adequate water availability so that the maximum potential is reached. Thus, the aim of this study was to evaluate the growth and spring-summer pasture production planted with sorghum, under different irrigation levels, these being 0, 61, 65, 77, 100 and 136% of the reference evapotranspiration (ETo) in a block design at random, in order to determine the proper blade to reach the point of greatest efficiency of water use by the quantity and quality of forage dry matter produced at conditions of Santiago-RS in four cuts made at 50, 80, 110 and 140 days after sowing (DAS). We evaluated: plant height, stalk height, stalk diameter, leaf area index, number of stems per square meter, dry matter produced in each of the cuts, total dry mass and efficiency of water use. The different irrigation influenced in all evaluations performed for some of the DAS evaluated, with the depth of 100% of ETo the best results. Therefore, the sprinkler irrigation for sorghum crop is an alternative to the increased production, making it a possibility to meet periods of food shortage of native pasture, providing large supply of food for the animals. / A disponibilidade de pastagem durante o decorrer de todo o ano é de suma importância para o desenvolvimento de qualquer espécie animal, bem como, a manutenção de sua qualidade. Durante o período de primavera-verão a qualidade das pastagens naturais decai devido à irregularidade das precipitações, tornando necessário o cultivo de pastagens cultivadas irrigadas. Assim, a irrigação em pastagens de primavera-verão cultivadas, torna-se uma técnica de grande suporte para que se atinja o objetivo de oferta de pastagem para os animais durante o período de irregularidade das precipitações. Nesse contexto, o sorgo forrageiro se caracteriza uma cultura propícia a ser implantada pela adaptação a esta época do ano e pela grande oferta de massa produzida, porém, necessitando de adequada disponibilidade hídrica para que o potencial máximo seja atingido. Desta maneira, o objetivo do presente estudo foi avaliar o crescimento e produção de pastagem de primavera-verão cultivada com sorgo forrageiro, sob diferentes lâminas de irrigação, sendo elas 0, 61, 65, 77, 100 e 136 % da Evapotranspiração de referência (ETo) em um delineamento em blocos ao acaso, com o intuito de determinar a lâmina adequada para atingir o ponto de maior eficiência do uso da água, através da quantidade e qualidade de massa seca forrageira produzida nas condições edafoclimáticas de Santiago-RS, em quatro cortes realizados aos 50, 80, 110 e 140 dias após a semeadura (DAS). Avaliou-se: altura de plantas, altura de colmos, diâmetro de colmos, índice de área foliar, número de colmos por metro quadrado, massa seca produzida em cada um dos cortes, massa seca total e eficiência do uso da água. As diferentes lâminas de irrigação influenciaram em todas as avaliações realizadas para alguns dos DAS avaliados, tendo na lâmina de 100 % da ETo os melhores resultados. Portanto, a irrigação por aspersão para a cultura do sorgo forrageiro é uma alternativa para o aumento da produção, tornando-se uma possibilidade para suprir períodos de carência alimentar do pasto nativo, proporcionando grande oferta de alimentos para os animais.
73

Matéria orgânica do solo em rotações de culturas sob sistema semeadura direta /

Raphael, Juan Piero Antonio, 1985. January 2014 (has links)
Orientador: Juliano Carlos Calonego / Banca: Ciro Antonio Rosolem / Banca: Rodrigo Arroyo Garcia / Resumo: A matéria orgânica do solo (MOS) apresenta um amplo conjunto de funções e tem sua quantidade e sua qualidade alteradas pelas diferentes possibilidades de rotações de culturas e manejo do solo. O objetivo deste trabalho foi avaliar os teores e a qualidade da matéria orgânica do solo em função de culturas em rotação sob Sistema Semeadura Direta (SSD). A pesquisa foi realizada em duas áreas conduzidas em SSD por no mínimo oito anos, com diferentes rotações de culturas, na Fazenda Experimental Lageado, Botucatu, SP. No experimento I, em um Latossolo Vermelho distroférrico de textura argilosa, as culturas em rotação foram sorgo granífero (Sorghum bicolor (L.) Moench), braquiária ruziziensis (Urochloa ruziziensis (R. Germ. & C. M. Evrard) Crins), e o consórcio de ambas no outono/inverno; milheto (Pennisetum glaucum L.), sorgo forrageiro (Sorghum bicolor (L.) Moench) e crotalária júncea (Crotalaria juncea L.), na primavera, como subparcelas, antecedendo a cultura da soja no verão. O segundo experimento foi conduzido em Nitossolo Vermelho distroférrico de textura muito argilosa. As parcelas foram constituídas pelas culturas de outono/inverno triticale (X Triticosecale Wittmack) e girassol (Helianthus annuus L.); e as subparcelas ... / Abstract: Soil organic matter (SOM) plays major functions in agricultural soils, and its contents and quality can be altered by crop rotations and soil management. The aim of this study was to evaluate changes in soil organic matter as affected by crop rotations under no-tillage system. The study was carried out at two no-till managed field sites for at least eight years, in Botucatu, SP, Brazil. In the first experiment, the soil was a Rhodic Ferralsol, in which grain-sorghum (Sorghum bicolor (L.) Moench) and ruzigrass (Urochloa ruziziensis (R. Germ. and C. M. Evrard) Crins), single or intercropped in the fall/winter period, were the plots. Pearl millet (Pennisetum glaucum L.), forage sorghum (Sorghum bicolor (L.) Moench) and sunn hemp (Crotalaria juncea L.) were cropped in the spring, as subplots, before the summer crop (soybean). In the second experiment, the soil 4 was a Typic Rhodudalf under no-till since 2003 and the crop rotations studied were: triticale (X Triticosecale Wittmack) and sunflower (Helianthus annuus L.) as autumn-winter crops (plots); pearl millet, forage sorghum, sunn hemp and chiseling (performed in 2003 and 2009) in spring as subplots, before the summer crop (soybean). Organic matter humification degree (HLIF) was determined by laser-induced fluorescence spectroscopy (LIF) in soil samples collected from 0-0,10; 0,10-0,20; 0,20-0,40 and 0,40-0,60 m depths in April 2012. Soil aggregates stability was assessed from soil samples collected from 0-0,10 and 0,10-0,20 m depths in November 2012. The remaining soil organic matter assessments were carried out from samples collected in April 2013. Total organic carbon (TOC), total nitrogen (TN), particulate organic carbon (POC), and mineral associated organic carbon (MOC) contents were determined from soil samples collected from 0-0,10; 0,10-0,20; 0,20-0,40 and 0,40-0,60 m depths; soil microbial biomass C and N were determined from soil samples coll ... / Mestre
74

Produção e qualidade da carcaça e da carne de bovinos de corte baseados em sistemas pastoris com ou sem uso de insumos em dois biomas no Sul do Brasil / Production and meat quality of beef cattle from pasture systems with or without use of input in two biomes of southern Brazil

Oliveira, Lucas Vargas January 2017 (has links)
O processo de intensificação dos sistemas alimentares na produção de ruminantes vem sendo o foco nas discussões políticas que implicam na segurança do alimento, bem-estar animal e qualidade do produto cárneo. A possibilidade da diversificação alimentar em diferentes fases do crescimento animal, através de sistemas exclusivamente a pasto ou com concentrados na dieta, determina variações no desenvolvimento corporal do animal e nas características qualitativas da carne. Neste contexto, se procurou identificar através de dois protocolos experimentais localizados no Sul do Brasil, as características produtivas estacionais da forragem, desempenho animal, atributos da carcaça e físico-químicos da carne de bovinos de corte produzidos em diferentes sistemas alimentares. Periodicamente era determinada a espessura de gordura subcutânea (EGS) dos animais através de imagens de ultrassom, sendo essa utilizada como critério para o abate. O experimento 1 (Bioma Pampa) foi constituído de um delineamento completamente casualizado com três tratamentos (sistemas alimentares) e três repetições, durante a terminação dos novilhos até o abate (EGS, 3 a 6 mm). Os tratamentos foram: i) pastagem natural; ii) pastagem natural melhorada com fertilização e introdução de gramínea hibernal. iii) idem ao ii, porém abatidos com mais idade. O experimento 2, (campos de altitude do Bioma Mata Atlântica), constituiu-se de um delineamento completamente casualizado com cinco tratamentos e três repetições, durante a recria e terminação dos animais até o abate (EGS, 2 a 3 mm). Os tratamentos foram: i) pastagem natural; ii) pastagem natural melhorada com fertilização e introdução de gramínea e leguminosa hibernal; iii) pastagem cultivada de gramíneas hibernais em dois invernos; iv) pastagem cultivada (idem ao iii) com suplemento de 0,8% PV/dia-1; v) confinamento com relação de volumoso e concentrado (75:25) na dieta. Nos dois estudos, verificou-se que a carga animal utilizada determina alterações positivas na produção estacional de forragem nos dois ambientes experimentais. Na medida em que aumenta o processo de intensificação do sistema alimentar, houve um maior acúmulo de gordura subcutânea na carcaça reduzindo, portanto, a idade de abate dos animais. Sistemas pastoris naturais e naturais com baixo aporte de insumos permitem atributos físico-químicos desejáveis na carne, maior teor de CLA, elevada concentração de n-6 e n-3 e menor razão n-6/n-3 em relação aos sistemas mais intensivos com uso de grãos na dieta. / The process of intensifying food systems in ruminant production has recently been the focus of policy discussions on food safety, animal welfare and the quality of meat products. The possibility of feed diversification at different stages of animal growth, trhough diferent pasture systems or in feedlots, leads to changes in the animal's body development and meat quality. In this context, this thesis search to identify, through two experimental protocols localizated in southern Brazil, the seasonal productive characteristics of forage, animal performance and the carcass and physical-chemical attributes of the meat of beef cattle produced under different food systems.The subcutaneous fat thickness (SFT) of the animals was determined periodically by ultrasonic images, this measure being used as a criterion for the slaughter. Experiment one (Pampa Biome) was carried out in a completely randomized design with three treatments (feeding systems) and three replicates during the finishing phase of the steers just to slaughter (SFT, 3 to 6 mm). Treatments were: i) natural grassland; ii) improved natural grassland with fertilization and oversowing of winter grass. iii) same as ii, but slaughtered at more advanced age. Experiment two (highlands of Mata Atlântica biome), was realized through a completely randomized design with five treatments and three replicates during the growing and finishing phase of the animals just to the slaughter (SFT, 2 to 3 mm). Treatments were: i) Natural grassland; ii) improved natural grassland with fertilization and oversowing of winter grass and legumes; (iii) winter cultivated pasture during two winters; iv) winter cultivated pasture (same as iii) supplemented with 0.8% LW/day-1; v) feedlot with ratio of bulky and concentrated (75:25) in the diet. Thus, we aimed to characterize productive systems of beef cattle used in each region. In these two studies, it was verified that the utilized animal stocking determine positive changes in the seasonal forage production in the two experimental environments. As the system intensification process increases, there was a greater accumulation of subcutaneous fat in the carcass, thus reducing the slaughter age of the animals. Natural grasslands systems and natural with a low use of inputs, allow desirable physical-chemical attributes in the meat, higher CLA content, high concentration of n-6 and n-3 and lower ratio n-6/n-3 in relation to the most intensive use of grain in the diet.
75

Desenvolvimento corporal e desempenho produtivo de novilhas de corte prenhas aos 13/15 meses de idade / Body development and productive performance of the beef heifers pregnant at 13/15 months of age

Souza, Carolina Balbé de Oliveira de January 2014 (has links)
O trabalho conduzido na Fazenda Rancho Santa Zelina, Júlio de Castilhos/RS, avaliou o desenvolvimento corporal e o desempenho produtivo de 64 novilhas de um rebanho comercial Angus da concepção aos 13/15 meses de idade, submetidas a quatro sistemas alimentares durante a gestação: pastagem de Brachiaria com suplementação + pastagem natural no terço final de gestação (BRACS-PN}, pastagem natural com suplementação+ pastagem natural no terço final de gestação (PNCS-PN), pastagem de Brachiara + pastagem cultivada de aveia preta e azevém no terço final de gestação (BRA-PC}, pastagem natural + pastagem cultivada de aveia preta e azevém no terço final de gestação (PN-PC). O delineamento experimental foi o inteiramente casualizado, quatro sistemas alimentares e duas repetições de área, sendo cada potreiro considerado uma unidade experimental. Para as variáveis de desempenho dos bezerros, cada bezerro foi considerado uma unidade experimental. Ao final dos sistemas alimentares de verão/outono (02/06/2012), as novilhas do BRACS-PN eram mais pesadas (392,0 kg) do que as do BRA-PC (375,5 kg), as quais igualmente superiores as do PNCS-PN (355,0 kg) e PN-PC (354,5 kg). No inverno, novilhas em pastagem natural (BRACS-PN e PNCS-PN) perderam peso, enquanto as em pastagem cultivada ganharam peso e condição corporal. Novilhas do BRA-PC (421 ,O kg) e PN-PC (377,0 kg) tiveram maior peso ao parto, porém as do PN-PC não diferiram do BRACS-PN (323,5 kg) e estas não diferiram das PNCS-PN (306,5 kg). O auxílio ao parto foi maior nas BRA-PC e PN-PC (37,5%), mas não diferiram das PNCS-PN (18,8%). O peso corporal das BRA-PC foi maior (417,4 kg) ao início da monta, mas não diferiru das PN-PC (392,0 kg) e BRACS-PN (351 ,8 kg}, os quais não diferiram das PNCS-PN (329,8 kg). As novilhas do PN-PC tiveram a maior prenhez (100,0%), mas não diferiram das BRA-PC (87,5%) e BRACS-PN (66,0%), os quais não diferiram das PNCS-PN (62,0%). Os bezerros filhos das vacas dos PN-PC e BRA-PC tiveram maiores ganhos de peso até o desmame. Conclui-se da necessidade de desenvolver mais estudos com objetivo de ter maior desenvolvimento das novilhas prévio o terço final de gestação, para aumentar o conhecimento sobre a oferta e o manejo da pastagem natural para minimizar perdas de peso ao final da gestação e para identificar tempo de pastejo pré-parto em pastagem cultivada, que minimizem auxílios e perdas ao parto. Possivelmente, a antecipação da primeira prenhez, através de melhor recria de bezerras, possibilite inicialmente um menor período pré-parto em pastagem cultivada, reduzindo problemas ao parto e, após, um longo período pós-parto em pastagem cultivada. / The work conducted at Rancho Santa Zelina Farm, Júlio de Castillos/RS, evaluated lhe grow and productive performance of 64 heifers of a commercial Angus herd since the conception to 13/15 months of age under four feeding systems during the gestation: Brachiaria pasture with supplementation + natural pasture in the final third of gestation (BRACS-PN), natural pasture with supplementation + natural pasture in the final third of gestation (PNCSPN), Brachiaria pasture + cultivated pasture (oat and ryegrass) in the final third of gestation (BRA-PC), natural pasture + cultivated pasture in the final third of gestation (PN-PC). The experimental design was completely randomized, four food systems and two plots, each paddock considered an experimental unit. For lhe performance variables of the calves, each calf was considered an experimental unit. At lhe end of the feeding summer/fall systems (06/02/2012), lhe heifers of BRACS-PN were heavier (392.0 kg) than lhe BRA-PC (375.5 kg), which were heavier than PNCS-PN (355.0 kg) and PN-PC (354.5 kg). During the winter, heifers on natural pasture (BRACS-PN and PNCS-PN) lost weight, while heifers on cultivated pasture gained weight and body condition. Heifers BRA-PC (421.0 kg) and PN-PC (377.0 kg) were heavier at calving, but the PNPC did not differ from BRACS-PN (323.5 kg) and these ones of PNCS-PN (306.5 kg). The aid to calving was higher in BRA-PC and PN-PC (37.5%) without differ of PNCS-PN (18.8%). The body weight of BRA-PC at the beginning of reproduction was higher (417.4 kg), without differ of PN-PC (392.0 kg) and BRACS-PN (351.8 kg), which ones did not differ of PNCS-PN (329.8 kg). Heifers of PN-PC had the highest pregnancy rale (100.0%), without differ of BRA-PC (87.5%) and BRACS-PN (66.0%), which ones did not differ of PNCSPN (62.0%). Calves of PN-PC and BRA-PC cows had higher weight gain until weaning. This results underscores lhe need for further studies in arder to identify higher growth of heifers prior the final third of gestation, to increase the know about the availability and management of natural pasture to minimize weight loss in late pregnancy and to identify grazing time on cultivated pasture pre calving to minimize tosses and aids to calving. Probaly, earlier first pregnancy through better rearing and genetics of calves initially enables a lower pre-partum period on cultivated pasture, reducing calving problems and, after, a long postpartum grazing on cultivated pasture.
76

Identificação de proteínas reguladoras do splicing associadas à microRNAs. / Identification of splicing regulatory proteins associated to microRNAs.

Marcelo Machado Paiva 31 August 2016 (has links)
Splicing é o processo de remoção de introns e ligação de exons em eucariotos. É realizado pelo spliceossomo, um complexo macromolecular composto por RNAs e mais de cem proteínas. Alguns introns possuem microRNAs, os quais devem ser processados para gerar moléculas maduras. O cluster intrônico miR-17-92 é composto por sete miRNAs que têm sido associados ao desenvolvimento de diferentes tumores em vários tecidos. Neste trabalho o splicing de dois miRNAs deste cluster foi analisado em células HeLa, BCPAP e TPC-I. Os resultados mostraram que introns com miR19a tem o splicing mais eficiente do que aqueles com miR18a em todas as três células analisadas. Além disso, a composição dos spliceossomos foi analisada por espectrometria de massas. Entre as principais proteínas encontradas, destaca-se a presença das hnRNPs, como hnRNP_A1 e hnRNP_A2/B1. Estes resultados são importantes para entender como esses miRNAs são processados, e quais são os principais componentes recrutados em diferentes tipos celulares. / Pre-mRNA splicing is the process of intron removal and exon ligation in eukaryotes. It is performed by the spliceosome, a multi-megadalton machinery composed of RNAs and more than a hundred proteins. Intronic miRNAs must be processed from the host gene to generate mature molecules. miR-17-92 is an intronic cluster composed of seven miRNAs which have been associated to the development of different tumors, in several different cells. In this work, we analyzed the splicing of two miRNAs belonging to this cluster in HeLa, BCPAP and TPC-I cells. Interestingly, we observed miR19a is more efficiently spliced than miR18a in all three cells. We also searched for specific proteins that can be involved in their respective splicing process. We observed hnRNP proteins are especially concentrated in spliceosomes assembled in introns containing these miRNAs, based on mass spectrometry data. These results are important to understand how these miRNAs are spliced and matured and also can explain their different expression levels in different cells.
77

AvaliaÃÃo do comportamento bacteriano e alteraÃÃes sensoriais em tilÃpias do Nilo (Oreochromis niloticus) durante estocagem em gelo / PERFORMANCE EVALUATION AND BACTERIAL CHANGES IN SENSORY NILE TILAPIA (Oreochromis niloticus) DURING STORAGE IN ICE

Lana Oliveira Leite 27 February 2013 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento CientÃfico e TecnolÃgico / O pescado à um alimento susceptÃvel à deterioraÃÃo devido Ãs suas caracterÃsticas intrÃnsecas, sendo necessÃrio o monitoramento bacteriano no armazenamento pÃs-morte. Dessa forma, objetivou-se quantificar bactÃrias, psicrotrÃficas, psicrÃfilas e mesÃfilas em tilÃpias do Nilo (Oreochromis niloticus) durante 21 dias de estocagem sob aÃÃo do gelo. Foram realizados quatro experimentos, separados em dois grupos, nÃo eviscerados e eviscerados, cada um com oito amostras perfazendo um total de 32 amostras. A cada trÃs dias era retirado um exemplar de tilÃpia para as anÃlises do experimento: sensorialmente, conforme a avaliaÃÃo do MÃtodo do Ãndice de Qualidade (MIQ), adaptado à tilÃpia do Nilo e microbiologicamente. Na anÃlise sensorial do peixe cru foram avaliados os atributos: aspecto geral, olhos, brÃnquias, textura e musculatura dos peixes, segundo os somatÃrios dos caracteres sensoriais (S.C.S). De cada exemplar foram quantificados os grupos bacterianos: psicrotrÃficos (7ÂC), psicrÃfilos (23ÂC), e mesÃfilos (35ÂC), na superfÃcie e no mÃsculo, pelo mÃtodo de Contagem PadrÃo em Placas (CPP). NÃo houve diferenÃa estatÃstica entre os trÃs grupos bacterianos analisados à um nÃvel de significÃncia de 5% dentro dos mesmos tratamentos e entre os grupos. O tempo de estocagem apresentou alta correlaÃÃo com a contagem dos grupos bacterianos e o aumento do MIQ, tanto para os peixes eviscerados, quanto para os nÃo eviscerados. Foi considerado que o processo de evisceraÃÃo no local de venda dos peixes nÃo aumentou sua vida Ãtil. Sugere-se, portanto, uma maior atenÃÃo no processo de evisceraÃÃo em peixarias que comercializam peixes vivos, pois esse processo nÃo foi realizado de forma eficaz para seguranÃa e valorizaÃÃo do produto. / Fish is a food susceptible to deterioration due their intrinsic characteristics, requiring bacterial monitoring in postmortem storage. Thus, the objective was to quantify mesophilic, psychrotrophic, psychrophilic bacteria in Nile tilapia (Oreochromis niloticus) during to 21 days of storage under the action of ice at temperature refrigeration. Four experiments were conducted, separated to two groups, gutted and ungutted, with eight samples totaling 32 samples. Every three days was taken a exemplar of tilapia for analyzes of the trial: sensory evaluation according to the Quality Index Method (QIM) adapted to the Nile tilapia and heterotrophic bacterial count of cultivable. In sensory analysis of raw fish attributes were assessed: general appearance, eyes, gills, muscles and texture of the fish, according to the Sensory Characters Sum (S.C.S). To each specimen were quantified bacterial groups: psychrophilic (23 ÂC), psychrotrophic (7 ÂC) and mesophilic (35 ÂC), the surface and the muscle, using the method of standard plate count (SPC). There was no statistical difference between the three bacterial groups analyzed the significance level of 5% within the same treatments and between groups. The storage time was highly correlated with the counting of bacterial groups and increased QIM for both eviscerated fish, and for those not drawn. It was considered that the process of evisceration on the premises of the fish did not increase its useful life. It is suggested, therefore, greater attention in the process of gutting fish markets that sell live fish, because this process was not carried out effectively to security and recovery product.
78

Desenvolvimento corporal e desempenho produtivo de novilhas de corte prenhas aos 13/15 meses de idade / Body development and productive performance of the beef heifers pregnant at 13/15 months of age

Souza, Carolina Balbé de Oliveira de January 2014 (has links)
O trabalho conduzido na Fazenda Rancho Santa Zelina, Júlio de Castilhos/RS, avaliou o desenvolvimento corporal e o desempenho produtivo de 64 novilhas de um rebanho comercial Angus da concepção aos 13/15 meses de idade, submetidas a quatro sistemas alimentares durante a gestação: pastagem de Brachiaria com suplementação + pastagem natural no terço final de gestação (BRACS-PN}, pastagem natural com suplementação+ pastagem natural no terço final de gestação (PNCS-PN), pastagem de Brachiara + pastagem cultivada de aveia preta e azevém no terço final de gestação (BRA-PC}, pastagem natural + pastagem cultivada de aveia preta e azevém no terço final de gestação (PN-PC). O delineamento experimental foi o inteiramente casualizado, quatro sistemas alimentares e duas repetições de área, sendo cada potreiro considerado uma unidade experimental. Para as variáveis de desempenho dos bezerros, cada bezerro foi considerado uma unidade experimental. Ao final dos sistemas alimentares de verão/outono (02/06/2012), as novilhas do BRACS-PN eram mais pesadas (392,0 kg) do que as do BRA-PC (375,5 kg), as quais igualmente superiores as do PNCS-PN (355,0 kg) e PN-PC (354,5 kg). No inverno, novilhas em pastagem natural (BRACS-PN e PNCS-PN) perderam peso, enquanto as em pastagem cultivada ganharam peso e condição corporal. Novilhas do BRA-PC (421 ,O kg) e PN-PC (377,0 kg) tiveram maior peso ao parto, porém as do PN-PC não diferiram do BRACS-PN (323,5 kg) e estas não diferiram das PNCS-PN (306,5 kg). O auxílio ao parto foi maior nas BRA-PC e PN-PC (37,5%), mas não diferiram das PNCS-PN (18,8%). O peso corporal das BRA-PC foi maior (417,4 kg) ao início da monta, mas não diferiru das PN-PC (392,0 kg) e BRACS-PN (351 ,8 kg}, os quais não diferiram das PNCS-PN (329,8 kg). As novilhas do PN-PC tiveram a maior prenhez (100,0%), mas não diferiram das BRA-PC (87,5%) e BRACS-PN (66,0%), os quais não diferiram das PNCS-PN (62,0%). Os bezerros filhos das vacas dos PN-PC e BRA-PC tiveram maiores ganhos de peso até o desmame. Conclui-se da necessidade de desenvolver mais estudos com objetivo de ter maior desenvolvimento das novilhas prévio o terço final de gestação, para aumentar o conhecimento sobre a oferta e o manejo da pastagem natural para minimizar perdas de peso ao final da gestação e para identificar tempo de pastejo pré-parto em pastagem cultivada, que minimizem auxílios e perdas ao parto. Possivelmente, a antecipação da primeira prenhez, através de melhor recria de bezerras, possibilite inicialmente um menor período pré-parto em pastagem cultivada, reduzindo problemas ao parto e, após, um longo período pós-parto em pastagem cultivada. / The work conducted at Rancho Santa Zelina Farm, Júlio de Castillos/RS, evaluated lhe grow and productive performance of 64 heifers of a commercial Angus herd since the conception to 13/15 months of age under four feeding systems during the gestation: Brachiaria pasture with supplementation + natural pasture in the final third of gestation (BRACS-PN), natural pasture with supplementation + natural pasture in the final third of gestation (PNCSPN), Brachiaria pasture + cultivated pasture (oat and ryegrass) in the final third of gestation (BRA-PC), natural pasture + cultivated pasture in the final third of gestation (PN-PC). The experimental design was completely randomized, four food systems and two plots, each paddock considered an experimental unit. For lhe performance variables of the calves, each calf was considered an experimental unit. At lhe end of the feeding summer/fall systems (06/02/2012), lhe heifers of BRACS-PN were heavier (392.0 kg) than lhe BRA-PC (375.5 kg), which were heavier than PNCS-PN (355.0 kg) and PN-PC (354.5 kg). During the winter, heifers on natural pasture (BRACS-PN and PNCS-PN) lost weight, while heifers on cultivated pasture gained weight and body condition. Heifers BRA-PC (421.0 kg) and PN-PC (377.0 kg) were heavier at calving, but the PNPC did not differ from BRACS-PN (323.5 kg) and these ones of PNCS-PN (306.5 kg). The aid to calving was higher in BRA-PC and PN-PC (37.5%) without differ of PNCS-PN (18.8%). The body weight of BRA-PC at the beginning of reproduction was higher (417.4 kg), without differ of PN-PC (392.0 kg) and BRACS-PN (351.8 kg), which ones did not differ of PNCS-PN (329.8 kg). Heifers of PN-PC had the highest pregnancy rale (100.0%), without differ of BRA-PC (87.5%) and BRACS-PN (66.0%), which ones did not differ of PNCSPN (62.0%). Calves of PN-PC and BRA-PC cows had higher weight gain until weaning. This results underscores lhe need for further studies in arder to identify higher growth of heifers prior the final third of gestation, to increase the know about the availability and management of natural pasture to minimize weight loss in late pregnancy and to identify grazing time on cultivated pasture pre calving to minimize tosses and aids to calving. Probaly, earlier first pregnancy through better rearing and genetics of calves initially enables a lower pre-partum period on cultivated pasture, reducing calving problems and, after, a long postpartum grazing on cultivated pasture.
79

Influência de diferentes manejos de água sob o crescimento do capim sudão (Sorghum sudanense (Piper) Stapf) / Influence of different managements of water under the growth of sudan grass (Sorghum sudanense (Piper) Stapf)

Mezzomo, Wellington 13 February 2017 (has links)
The adequate supply of year-round quality pastures is essential for animal development. However, during the spring-summer period the quantity and quality of the natural pastures diminish, due to the lack of rain or the irregular distribution of these, the use of irrigation becomes fundamental to maximize production and provide quality food Animals. Sudan grass culture has been increasingly used in Rio Grande do Sul due to characteristics that adapt to regional conditions such as drought tolerance, low fertility, high dry mass production and high nutritional content. However, when irrigated presents significant results, however, because it is a new cultivar, there is little research showing the behavior of the crop when irrigated, since BRS ESTRIBO is the first certified cultivar of the crop, and its productive potential has not yet been exploited . Thus, the objective of the present study was to evaluate the growth and dry matter production of the BRS ESTRIBO cultivar, when irrigated under different irrigation slides, being 0, 60, 80, 100, 120 and 140% of the Evapotranspiration of (ETo) in a randomized block design. Aiming to determine the appropriate blade to reach the point of maximum efficiency of water use, through the production of dry mass under the soil and climatic conditions of Santiago-RS, four uniformity cuts were performed at 50, 80, 110 and 140 days after sowing (DAS). The evaluations were: plant height, stem height, stalk diameter, leaf area index, number of stalks per square meter, leaf / stem ratio, dry mass, total dry mass and water use efficiency. All treatments, with the different irrigation depths tested, showed influence on the evaluated parameters, being the treatment with the irrigation blade with 140% of the ETo, where the highest averages were observed, alternating in some seasons and / or variables with the blade Of irrigation with 100% of ETo. However, the lowest averages observed for all evaluated parameters were in the treatment without irrigation. Therefore, the use of conventional sprinkler irrigation for the sudan grass crop is a viable option to increase production, presenting as an alternative to increase the supply of forage and reduce the periods of food shortage in this season of forage shortage . / O fornecimento adequado de pastagens com qualidade durante o ano todo é fundamental para o desenvolvimento animal. Porém, durante o período de primavera-verão a quantidade e a qualidade das pastagens naturais diminuem, ocasionadas pela falta de chuvas ou pela distribuição irregular destas, diante disso, o uso da irrigação torna-se fundamental para maximizar a produção e fornecer alimento de qualidade aos animais. A cultura do capim sudão vem sendo cada vez mais utilizada no Rio Grande do Sul, devido a caraterísticas que adaptam-se as condições regionais, como, tolerância a seca, baixa fertilidade, alta produção de massa seca e alto teor nutricional. Porém quando irrigado apresenta resultados significativos, entretanto, por se tratar de um cultivar novo, existem poucas pesquisas demonstrando o comportamento da cultura quando irrigada, visto que a BRS ESTRIBO é a primeira cultivar certificada da cultura, e ainda não foi explorado todo seu potencial produtivo. Desta maneira, o objetivo do presente estudo foi avaliar o crescimento e produção de massa seca do capim sudão desta cultivar, quando irrigado sob diferentes lâminas de irrigação, sendo elas 0, 60, 80, 100, 120 e 140% da Evapotranspiração de referência (ETo) em um delineamento em blocos ao acaso. Almejando determinar a lâmina adequada para atingir o ponto de máxima eficiência do uso da água, por meio da produção de massa seca nas condições edafoclimáticas de Santiago-RS, sendo realizados quatro cortes de uniformização aos 50, 80, 110 e 140 dias após a semeadura (DAS). As avaliações realizadas foram: altura de plantas, altura de colmos, diâmetro de colmos, índice de área foliar, número de colmos por metro quadrado, relação folha/colmo, massa seca, massa seca total e eficiência do uso da água. Todos os tratamentos, com as diferentes lâminas de irrigação testadas, apresentaram influência nos parâmetros avaliados, sendo no tratamento com a lâmina de irrigação com 140% da ETo, onde foram observadas as maiores médias, alternando em algumas épocas e/ou variáveis com a lâmina de irrigação com 100% da ETo. Já as menores médias observadas, para todos os parâmetros avaliados, foram no tratamento sem irrigação. Portanto, a utilização da irrigação por aspersão convencional para a cultura do capim sudão é uma opção viável para aumentar a produção, apresentando-se desta forma como uma alternativa para aumentar o fornecimento de forragem e reduzir os períodos de carência alimentar nesta época de escassez forrageira.
80

Biološki potencijal gajenih biljaka u detekciji zagađenja vode i sedimenta / Biological potential of cultivated plants in detection of water and sediment contamination

Gvozdenac Sonja 26 September 2016 (has links)
<p>&nbsp;Zagađenje vode i sedimenta, organskim jedinjenjima, te&scaron;kim metalima i agrohemikalijama, poslednjih decenija predstavlja problem koji je prisutan u svim regionima sveta. Kako bi se umanjile negativne posledice primene zagađene vode i sedimenta u poljoprivredi, neophodan je kontinuirani monitoring njihovog kvaliteta, odreĎivanje prisustva i kvantifikacija polutanata i procena njihove biodostupnosti. Kvalitet vode i sedimenta može se oceniti pomoću fizičko-hemijskih i biolo&scaron;kih metoda (bioindikatora). Poslednja grupa je od značaja u detekciji zagaĎenja i proceni kvaliteta vode i sedimenta koji se koriste u poljoprivredi. Otuda gajene biljke kao bioindikatori imaju važnu ulogu. Rezultati ovakvih ispitivanja su direktan pokazatelj mogućnosti upotrebe vode za navodnjavanje, a sedimenta za razastiranje po obradivim povr&scaron;inama. Imajući u vidu izneto, u radu je preko fiziolo&scaron;kih (energija klijanja i klijavost semena) i morfolo&scaron;kih (dužina, sveža i suva masa korena i nadzemngo dela ponika) promena na deset vrsta gajenih biljaka (kukuruz, ječam, krmni sirak, bela slačica, kupus, rotkvica, krastavac, pasulj, suncokreta i heljda), procenjen biolo&scaron;ki potencijal istih u detekciji zagaĎenja vode i sedimenta te&scaron;kim metalima, pesticidima i drugim polutantima. Kvalitet vode i sedimenta, odnosno detekcija zagaĎenja, odreĎeni su prvo hemijskim analizama, a zatim pomoću biolo&scaron;kih testova, tokom 2011-2015. godine. Ukupno je analizirano 37 uzoraka vode i osam uzoraka sedimenta sa teritorije AP Vojvodine (Srbija), od kojih su 29 iz kanala (Veliki Bački kanal /VBK/, Aleksandrovački kanal /AK/, Nadela, Feketić i Čelarevo), pet iz reka (Krivaja, Begej i Dunav) i tri iz zatvorenih vodenih povr&scaron;ina koje se nalaze u okviru rezervata prirode i za&scaron;tićenih prirodnih dobara (Jegrička, Stari Begej /&ldquo;Carska bara&rdquo;/ i Stara Tisa). U radu su primenjene metode naklijavanja semena na filter hartiji propisane Pravilnikom o kvalitetu semena poljoprivrednog bilja (Sl. list 34/2013) i pravilnikom ISTA (2011). Tokom 2013. godine, praćene su i sezonske promene u sadržaju metala: nutrijenti (Na, Mg, Ca i K) i prioritetni polutanti u vodi (Cd, Ni, Pb, Cr, As) prema Direktivi 2008/105EC, te&scaron;ki metali (Fe, Mn, Zn, Cu), zatim pesticidi (herbicidi iz grupe triazina i urea) u kanalu u Čelarevu i VBK III. U radu je ispitan uticaj najznačajnijih polutanata u vodi (te&scaron;ki metali: Cd, Cu, Ni, Pb, Cr i insekticid hlorpirifos) prema Direktivi 2008/105EC, Uredbi 50/12 i ICPDR klasifikaciji (2004). Za obradu podataka kori&scaron;ćeni su statistički softveri SPSS 19 i ARO 3.2, a primenjene su ANOVA (Dankanov test vi&scaron;estrukih poreĎenja, Kruskal-Valisov test i t test) i vi&scaron;estruka regresiono-korelaciona analiza. Hemijske analize ukazuju na organsko i neorgansko zagaĎenje vode iz VBK (I, II, III) AK, Krivaje, Nadele, Begeja, Dunava kod izliva komunalnih voda i kanala u Čelarevu. ZagaĎenje te&scaron;kim metalima je registrovano u vodi iz VBK I (Cd), AK (Cr), VBK II (Cr), kanala u Feketiću (As) i u pojedinim mesecima u kanalu u Čelarevu (Cr i Mn i Fe) i VBK III (Cr, Mn, Fe, Pb i As). Pojedini uzorci sedimenta su zagaĎeni te&scaron;kim metalima i PAH-ovima i to: VBK I sa Cu (II klasa) i PAH-ovima (III klasa); AK sa Ni i Cu (III klasa) i Cr (IV klasa); VBK II sa Cu i PAH-ovi (II klasa); Krivaja sa Ni i Cu (II klasa); Nadela sa Ni (III klasa) i Cd (IV klasa); Begej sa Ni (III klasa). Uticaj kvaliteta vode i sedimenta na test biljke je varirao u zavisnosti od sadržaja polutanata, nutrijenata, ali i od biljne vrste i ispitivanog parametra. Dobri indikatori naru&scaron;enog kvaliteta, odnosno zagaĎenja vode i sedimenta su: bela slačica, kupus, rotkvica i heljda, jer su na prisustvo jedinjenja i elemenata u</p><p>količinama preko maksimalno dozvoljenik (MDK), reagovali inhibicijom većine parametara. Kukuruz, ječam, krmni sirak, pasulj i suncokret ispoljili su slabiji potencijal kao indikatori, s obzirom na mali broj parametara koji su pod uticajem kvaliteta vode i sedimenta. Fiziolo&scaron;ki parametri (energija klijanja i klijavost) se nisu pokazali kao pouzdani u detekciji naru&scaron;enog kvaliteta vode i sedimenta, osim u slučaju bele slačice, kupusa, rotkvice i heljde za zagaĎenja sa N, NH3, P i Cr. Morfolo&scaron;ke promene na test biljkama su bolji pokazatelji zagaĎenja Cr, Pb, Mn, N, NO3, NH3 i P. U okviru sezonskog monitoringa, potvrĎena je promena sadržaja nutrijenata, te&scaron;kih metala i pesticida, zavisno od meseca uzorkovanja, a koji su u vezi sa intenzivnim poljoprivrednim aktivnostima. Najveće količine herbicida iz grupe triazina i urea, preko MDK, detektovane su tokom proleća i leta, &scaron;to se dovodi u vezu za poljoprivrednom praksom suzbijanja korova. U biotestu, voda uzorkovana tokom proleća i leta, ispoljila je izrazit negativan uticaj uglavnom na morfolo&scaron;ke parametre test biljaka u vidu inhibicije porasta korena i nadzemnog dela, dok energija klijanja i klijavost kod većine vrsta uglavnom nisu pod uticajem prisustva herbicida. Test biljke su ispoljile različit potencijal kao indikatori u detekciji zagaĎenja vode pojedinačnim polutantima. Kukuruz je preko sledećih parametara dobar pokazatelj prisustva polutanata u MDK (0,1 &mu;g/l): energija klijanja i klijavost su dobri pokazatelji zagaĎenja Cr i Zn, a energija klijanja samo Pb, dužina korena za Zn i hlorpirifos, sveža masa korena za Zn, Pb i hlorpirifos, suva masa korena za hlorpirifos, dužina nadzemnog dela za Zn i hlorpirifos, sveža masa nadzemnog dela za Zn, Ni i hlorpirifos, a suva masa nadzemnog dela samo za hlorprifos. Ječam je dobar indikator prisustva sledećih polutanata u MDK preko dužine korena za Cd, dužine nadzemnog dela za Ni, a sveže i suve mase istog za Zn, dok svi fiziolo&scaron;ki i morfolo&scaron;kih pamaretri ukazuju na zagaĎenje hlorpirifosom. Krmni sirak je dobar indikator prisustva Zn u količinama preko MDK preko energije klijanja i klijavosti, preko dužine, sveže i suve mase korena i dužine nadzemnog dela za Pb, a preko dužine i sveže mase nadzemnog dela za Cd. Bela slačica je preko energije klijanja, klijavosti i svih parametara korena dobar indikator prisustva Zn u MDK, preko dužine sveže i suve mase korena i mase nadzemnog dela za Ni, preko sveže mase nadzemnog dela za Cd, dok su svi fiziolo&scaron;ki i morfolo&scaron;ki parametri dobri indikatori zagaĎenja vode hlorpirifosom. Kupus je dobar indikator prisustva Cd u vodi u MDK preko sveže mase korena i svih parametara nadzemnog dela ponika. Rotkvica je dobar pokazatelj prisustva različitih polutanata u MDK: energija klijanja za Zn, sveža masa korena za Cd, Pb, Zn, suva masa korena Cd i Pb, a svi parametri nadzemnog dela za Cd, Zn i Pb. Krastavac je dobar pokazatelj prisustva različitih polutanata u MDK količinama preko sledećih parametara: dužine korena za Ni, Pb i hlorpirifos, sveže mase za Ni, Zn, Pb i hlorpirifos, suve mase za Cd, Ni, Zn i hlorpirifos, dužine nadzemnog dela za Cu, Zn, Pb i hlorpirifos, sveže mase istog za Cd i Pb i hloripirifos, a suve masa samo za hlorpirifos. Pasulj je dobar indikator prisustva različitih polutanata u MDK, preko sledećih parametara: energija klijanja i klijavost za Zn, dužina korena za Cd, Zn i Pb, sveža masa korena za Zn, suva masa korena za Cd, Pb i Zn, sveža i suva masa nadzemnog dela za Cd. Suncokret je dobar pokazatelj prisustva različitih polutanata u MDK i to preko dužine i sveže mase korena za Cd, Cu i Pb, suve mase korena za Cd i Cu, a dužine nadzemnog dela za Zn i Pb. Heljda je dobar pokazatelj prisustva Zn u MDK preko energije klijanja, klijavosti, preko dužine, sveže i suve mase korena ponika i sveže i suve mase nadzemnog dela za Cd, a preko sveže i suve mase korena za Pb. Na osnovu ostvarenih rezultata hemijskih analiza i biotesta, voda iz Dunava, sa plaže Bećarac i iz Sr. Karlovaca, može se koristiti za navodnjavanje. MeĎutim, preporuka je da se vode iz VBK I, II, III, AK, Krvaje, Nadele, Begeja, Dunava kod izliva konunalnih voda, Starog Begeja (&bdquo;Carska bara&ldquo;), kanala u Fektiću, Stare Tise i kanala u Čelarevu, isključe iz poljoprivredne proizvodnje, zbog mogućih fitotoksičnih efekata. TakoĎe, i svi uzorci sedimenta su ispoljili fitotksične efekte na test biljke, te se ne preporučuje njhovo odlaganje po poljoptivrednim povr&scaron;inama, bez predhodne procene rizika.</p>

Page generated in 0.0557 seconds