• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 509
  • 20
  • 18
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 553
  • 553
  • 152
  • 136
  • 127
  • 124
  • 120
  • 119
  • 117
  • 74
  • 68
  • 59
  • 58
  • 51
  • 47
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
211

Identificação, por metodos de bandamentos, dos cromossomos de Coffea (Coffea canephora Pierre ex Froehner; C. dewevrei De Wild et Th. Dur.; C. racemosa Lour.)

Pierozzi, Neiva Izabel 16 December 1992 (has links)
Orientadores: Crodowaldo Pavan, Neusa Diniz da Cruz / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-07-19T01:45:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pierozzi_NeivaIzabel_D.pdf: 4714150 bytes, checksum: 5431918f3971e0566ce297d167c550b0 (MD5) Previous issue date: 1993 / Resumo: Três espécies diploides de café (2n = 22 cromossomos) e autoincompatíveis, Coffea canephora, C. dewevrei e C. racemosa, foram submetidas a técnicas de bandamento-C, da enzima proteolítica tripsina, da coloração com solução diluída de Giemsa, da impregnação pela prata, além da reação nuclear de Feulgen. O objetivo foi a caracterização dos cromossomos mitóticos dessas espécies para posteriores estudos comparativos. As análises cariotípicas foram efetuadas em cromossomos de células de radículas e em cromossomos de células de endospermas jovens e de endospermas em crescimento, coleta dos a partir de frutos imaturos de café. O endosperma é um tecido triplóide, de natureza efêmera, muito macio quando jovem ou em crescimento, dispensando pré-tratamentos enzimáticos para o amolecimento, durante as preparações citológicas, procedimento obrigatoriamente usado quando os preparados provêm de raizes. As três espécies de café puderam ser identificadas (1) pelas medidas cromossômicas e ( 2 ) pelas percentagens médias da somatória dos segmentos corados pelo Giemsa (C. canephora e C. dewevrei ) . A assimetria lateral de bandas entre cromátides irmãs, ainda sem explicação aceita, foi discutida, uma vez que apareceu em alguns cromossomos nas três espécies de café, independentemente da metodologia empregada. Constatou-se também acentuada terogeneidade no número e na posição dos segmentos c:romossômicos corados, que foi atribuída a uma provável amplificação seletiva de nados segmentos da cromatina / Doutorado / Genetica / Doutor em Ciências Biológicas
212

O melhoramento vegetal e a produção de sementes na EMBRAPA : o desafio do futuro

Almeida, Fabio Afonso de 19 July 2018 (has links)
Orientador: Luis Carlos Guedes Pinto / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Economia / Made available in DSpace on 2018-07-19T16:41:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Almeida_FabioAfonsode_D.pdf: 11722405 bytes, checksum: 68d2e6d0710c79c4caf8a2b3b7ce940c (MD5) Previous issue date: 1994 / Resumo: Não informado / Abstract: Not informed. / Doutorado / Politica Economica / Doutor em Economia
213

Divergência genética entre árvores matrizes de Ceiba speciosa St. Hil. para características de frutos e sementes /

Roveri Neto, Antonio. January 2014 (has links)
Orientador: Rinaldo César de Paula / Banca: Cibele Chalita Martins / Banca: Miguel Luiz Menezes Freitas / Resumo: A Ceiba speciosa St. Hil. (paineira-rosa) é uma espécie arbórea tropical pertencente à família Malvaceae, cuja árvore na idade adulta, pode superar os 20 metros de altura e 120 centímetros de diâmetro a altura do peito (DAP). Possui reprodução mista, com predominância de alogamia. Seus principais agentes polinizadores são aves, insetos e morcegos. Sua madeira pode ser empregada na indústria para confecção de canoas, cochos, móveis, aeromodelos, caixotaria e produção de pasta celulósica; a sua paina é bastante utilizada para o enchimento de almofadas, cobertores e travesseiros. A espécie apresenta grande importância na recuperação de ecossistemas degradados. O presente estudo objetivou avaliar a divergência genética entre árvores matrizes de Ceiba speciosa, a partir de caracteres de frutos e sementes. Para tanto foram coletados frutos e sementes de 36 árvores matrizes, determinando-se em cinco frutos por matriz o diâmetro, comprimento, massa de matéria fresca e seca e número de sementes/fruto e em 100 sementes (5 repetições de 20 unidades), o comprimento, diâmetro e peso de 100 sementes. Quatro repetições de 25 sementes por árvore matriz foram submetidas ao teste de germinação, conduzido a 27 ºC por 21 dias em substrato mata-borrão, avaliando-se a porcentagem de sementes com protrusão de radícula e o índice de velocidade de germinação. A qualidade fisiológica das sementes foi avaliada pelo teste de envelhecimento acelerado (EA), conduzido a 45 ºC por 72 horas, de condutividade elétrica conduzido com quatro repetições de 40 sementes embebidas em 75 mL de água desionisada a 25º C por 24 h e pelo teste de submersão, em que as mesmas sementes do teste de condutividade elétrica foram mantidas na mesma solução por 120 h. Após o teste de EA e de submersão, as sementes foram submetidas ao teste de germinação a 27 ºC durante 10 dias. Os dados foram submetidos à análise de variância e ... / Abstract: Ceiba speciosa St. Hil. is a tropical tree species of the Malvaceae family, which in adulthood, the tree may exceed 20 meters in height and 120 cm in diameter at breast height. Reproduction has mixed, predominantly outcrossing. Its main pollinators are birds, insects and bats. Its wood can be used in industry for making canoes, troughs, furniture, model airplanes, crates and production of pulp; their seed cotton is widely used for filling pillows, blankets and pillows. The species has great importance in the recovery of degraded ecosystems. The present study aimed to evaluate the genetic divergence among mother trees of Ceiba speciosa, from characters of fruits and seeds. Fruits and seeds of 36 mother trees of C. speciosa were collected, determining in five fruits per array diameter, length, fresh weight and dry weight and number of seeds per fruit and 100 seed (5 replicates of 20 units), the length, diameter and weight of 100 seeds. Also, four replicates of 25 seeds per mother tree were subjected to germination test, conducted at 27 º C for 21 days in substrate blotter, by assessing the percentage of seeds with radical protrusion and the germination speed index. The seed quality was evaluated by accelerated aging test conducted at 45 ° C for 72 hours, electrical conductivity conducted with four replications of 40 seeds soaked in 75 mL of deionized water at 25 ° C for 24 h by the submersion test in which the seeds of the same electrical conductivity test were kept in this solution for 120 h. After the EA and submersion test, seeds were subjected to germination test at 27 º C for 10 days. Data were subjected to analysis of variance and comparison of means by the Scott-Knott test, estimating also the genotypic determination coefficient, repeatability and correlation among traits. The genetic divergence among mother trees was obtained by the method of Ward and optimization Tocher, from the average Euclidean distance between pairs ... / Mestre
214

Aprovechamiento de la diversidad en Solanum L. sección Lycopersicon para la mejora genética de la calidad organoléptica en tomate

Galiana Balaguer, Luis 24 July 2018 (has links)
Tesis por compendio / Many modern tomato cultivars, in general, do not satisfy the organoleptic expectations of the consumers, as among the selection criteria used, the organoleptic quality has not been prioritized. However, the growing disappointment of consumers with this aspect has placed organoleptic quality as an important breeding objective. The present thesis aims to contribute to fulfil this objective, using the natural variability present in the genus Solanum section Lycopersicon to increase the content in compounds involved in the perception by the taste. Initially, a capillary zone electrophoresis method has been optimized, allowing the simultaneous quantification of organic acids such as oxalic, malic and citric acids and sugars such as glucose, fructose and sucrose, which determine, to a greater extent, the taste perception in tomatoes, with limits Of detection below 2 and 25 ¿g ml -1 respectively. Its high automation and reproducibility, as well as its simple sample preparation, running time of less than 20 minutes and a low execution cost, have enables its use in the evaluation of organoleptic quality in tomato germplasm. Next, accessions and non-bred varieties of cultivated tomato of different origins, as well as wild and wild-related entries (Solanum lycopersicum, S. pimpinellifolium, S. habrochaites, S. pennellii and S. peruvianum) have been evaluated in order to detect sources of variability potentially useful in breeding programs. Among the materials evaluated there is great variability and very high contents in compounds responsible for tomato taste. Accessions from the Lycopersicon group have been identified, which include the phylogenetically closest wild species to the crop, which nearly triple the contents of sugars and malic acid and double that of citric acid of the commercial varieties taken as control. These accessions will facilitate breeding programs targeted to balanced increases of taste. Although more phylogenetically distant, two accessions of S. habrochaites, from the Eriopersicon group, with malic and citric acid contents seven and nine times greater than the best of controls have been identified, which may be useful when looking for materials with shades of acidic taste. Finally, since the environment can influence directly or through the interaction of genotype x environment the accumulation of these compounds, a multi-environment study has been developed as a tool to evaluate the real genetic potential of various accessions for the improvement of taste tomato. In this study, we have evaluated clonal replicates in three different environments to more accurately estimate the contribution of the environment, genotype and genotype x environment interaction. The effect of the environment has been estimated from the contribution to the accumulation of these compounds of the photosynthetically active radiation and the temperature, observing that the radiation affects to a greater degree the content in sugars and the temperature to the accumulation of acids. With the predictions of genotypic contribution and genotype x environment interaction, two accessions have been identified, one of S. habrocahites and another of S. pimipinellifolium, which may be interesting as sources of variability to increase taste with acid hue for its high Content of malic and citric acids and their stability. The identification of materials with different accumulation profiles of citric, malic and glutamic acids will also be useful in the study of the regulation of the cycles of tricarboxylic acids and GABA shunt. On the other hand, it has been concluded that in order to take advantage of the intra-population variation it will be necessary to evaluate a large number of plants. / Muchos cultivares modernos de tomate, en general, no satisfacen las expectativas organolépticas de los consumidores, ya que entre los criterios de selección no se ha priorizado la calidad organoléptica. Sin embargo, la creciente decepción de los consumidores con este aspecto ha situado la calidad organoléptica como un importante objetivo de mejora. La presente tesis pretende contribuir al abordaje de este objetivo desde el punto de vista del aprovechamiento de la variabilidad natural presente en el género Solanum sección Lycopersicon para aumentar el contenido en compuestos implicados en la percepción por el gusto. Inicialmente se ha puesto a punto método de electroforesis capilar zonal desarrollado permite cuantificar de forma simultánea ácidos orgánicos como el oxálico, málico y cítrico y azúcares como la glucosa, fructosa y sacarosa que determinan, en mayor medida, la percepción del gusto en tomate con límites de detección inferiores a 2 y 25 ¿g ml-1 respectivamente. Su elevada automatización y reproducibilidad, así como su escasa preparación de muestra, tiempo de carrera inferior a 20 minutos y reducido coste de ejecución, han permitido aplicarlo de forma generalizada en ensayos de evaluación de características de calidad organoléptica en germoplasma de tomate. A continuación, se han evaluado entradas y variedades no mejoradas de tomate cultivado de diferentes orígenes, así como entradas silvestres y de especies silvestres relacionadas (Solanum lycopersicum, S. pimpinellifolium, S. habrochaites, S. pennellii y S. peruvianum) para detectar fuentes de variabilidad potencialmente útiles en la mejora. Entre los materiales recolectados existe gran variabilidad y contenidos muy elevados en compuestos responsables del gusto en tomate. Se han identificado entradas del grupo Lycopersicon, que incluye las especies silvestres filogenéticamente más próximas a la cultivada, que casi triplican los contenidos en azúcares y ácido málico y duplican el de ácido cítrico de las variedades comerciales tomadas como control, lo que facilitará su uso en planes de mejora de la calidad organoléptica que busquen incrementos equilibrados del gusto. Aunque más alejadas filogenéticamente, se han identificado dos entradas de S. habrochaites, del grupo Eriopersicon, con contenidos en ácido málico y cítrico siete y nueve veces mayores que el mejor de los controles, que pueden ser útiles cuando se busque obtener materiales con matices de sabor más ácido. Finalmente, dado que el ambiente puede influir directamente o a través de la interacción del genotipo x ambiente en la acumulación de estos compuestos, se ha desarrollado un estudio multi-ambiente como herramienta de evaluación del potencial genético real de diversas entradas para la mejora del gusto de tomate. En este estudio, se han evaluado réplicas clonales en tres ambientes diferentes para estimar con mayor precisión la contribución del ambiente, el genotipo y la interacción genotipo x ambiente. El efecto del ambiente se ha estimado a partir de la contribución a la acumulación de estos compuestos de la radiación fotosintéticamente activa y la temperatura, observándose que la radiación afecta en mayor grado al contenido en azúcares y la temperatura a la acumulación de ácidos. A partir de las predicciones de contribución genotípica y de interacción genotipo x ambiente se han identificado dos entradas, una de S. habrocahites y otra de S. pimipinellifolium, que pueden ser interesantes como fuentes de variabilidad para incrementar el gusto con matiz ácido por su elevado contenido en ácidos málico y cítrico y por su estabilidad. La identificación de materiales con distinto perfil de acumulación de los ácidos cítrico, málico y glutámico será también útil en el estudio de la regulación de los ciclos de los ácidos tricarboxílicos y del GABA shunt. Por otro lado, se ha puesto de manifiesto la necesidad de evaluar un número el / Molts cultivars comercials de tomata, en general, no satisfan les expectatives organolèptiques dels consumidors, ja que entre els criteris de selecció no s'ha prioritzat la qualitat organolèptica. No obstant això, la creixent decepció dels consumidors ha situat la qualitat organolèptica com un important objectiu de millora. La present tesi pretén contribuir a l'abordatge d'aquest objectiu des del punt de vista de l'aprofitament de la variabilitat natural present en el gènere Solanum secció Lycopersicon per augmentar el contingut en compostos implicats en la percepció pel gust. Inicialment s'ha posat a punt un mètode d'electroforesi capil·lar zonal que permet quantificar de forma simultània àcids orgànics com l'oxàlic, màlic i cítric i sucres com la glucosa, fructosa i sacarosa que determinen, en major mesura, la percepció del gust en tomata amb límits de detecció inferiors a 2 i 25 mg ml-1 respectivament. La seua elevada automatització i reproductibilitat, així com la seua escassa preparació de mostra, temps de carrera inferior a 20 minuts i reduït cost d'execució, han permès aplicar-lo de forma generalitzada en assajos d'avaluació de característiques de qualitat organolèptica en germoplasma de tomata. A continuació, s'han avaluat entrades i varietats no millorades de tomata cultivada de diferents orígens, així com entrades silvestres i d'espècies silvestres relacionades (Solanum lycopersicum, S. pimpinellifolium, S. habrochaites, S. pennellii i S. peruvianum) per detectar fonts de variabilitat potencialment útils en la millora. Entre els materials avaluats existix gran variabilitat i continguts molt elevats en compostos responsables del gust en tomata. S'han identificat entrades del grup Lycopersicon, que inclou les espècies silvestres filogenèticament més properes a la conreada, que gairebé tripliquen els continguts en sucres i àcid màlic i dupliquen el d'àcid cítric de les varietats comercials preses com a control, el que facilitarà el seu ús en plans de millora de la qualitat organolèptica que busquen increments equilibrats del gust. Encara que més allunyades filogenèticament, s'han identificat dos entrades de S. habrochaites, del grup Eriopersicon, amb continguts d'àcid màlic i cítric set i nou vegades més grans que el millor dels controls, que poden ser útils quan es busque obtindre materials amb matisos de sabor més àcid. Finalment, atès que l'ambient pot influir directament o a través de la interacció del genotip x ambient en l'acumulació d'aquests compostos, s'ha desenvolupat un estudi multi-ambient com a eina d'avaluació del potencial genètic real de diverses entrades per la millora del gust de la tomata. En aquest estudi, s'han avaluat rèpliques clonals en tres ambients diferents per estimar amb més precisió la contribució de l'ambient, el genotip i la interacció genotip x ambient. L'efecte de l'ambient s'ha estimat a partir de la contribució a l'acumulació d'aquests compostos de la radiació fotosintèticament activa i la temperatura, observant-se que la radiació afecta en major grau al contingut en sucres i la temperatura a l'acumulació d'àcids. A partir de les prediccions de contribució genotípica i d'interacció genotip x ambient s'han identificat dues entrades, una de S. habrocahites i una altra de S. pimipinellifolium, que poden ser interessants com a fonts de variabilitat per incrementar el gust amb matís àcid pel seu elevat contingut en àcids màlic i cítric i per la seua estabilitat. La identificació de materials amb diferent perfil d'acumulació dels àcids cítric, màlic i glutàmic serà també útil en l'estudi de la regulació dels cicles dels àcids tricarboxílics i del GABA shunt. D'altra banda, s'ha posat de manifest la necessitat d'avaluar un nombre elevat de plantes per aprofitar correctament la variació intra-poblacional. / Galiana Balaguer, L. (2017). Aprovechamiento de la diversidad en Solanum L. sección Lycopersicon para la mejora genética de la calidad organoléptica en tomate [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/86205 / Compendio
215

Expressão e substituição alélica dos genes de dessaturases de ácidos graxos em soja / Expression and allelic substitution of fatty acid desaturases genes in soybean

Pinto, Marcos de Oliveira 24 August 2012 (has links)
Submitted by Reginaldo Soares de Freitas (reginaldo.freitas@ufv.br) on 2016-06-14T16:15:19Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 3336095 bytes, checksum: 95e091fc2de36640318c4cb1a88e5114 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-14T16:15:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 3336095 bytes, checksum: 95e091fc2de36640318c4cb1a88e5114 (MD5) Previous issue date: 2012-08-24 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / A utilização de métodos de melhoramento genético pode levar à obtenção de genótipos de soja com características de interesse econômico e composição ideal de ácidos graxos na fração óleo. Para isso, é necessário o maior entendimento dos mecanismos que levam à alteração do conteúdo de ácidos graxos frente a diferentes condições de cultivo e a avaliação das substituições dos alelos dos genes que controlam essas características. Neste contexto, o objetivo desse trabalho foi avaliar o efeito da temperatura no conteúdo de óleo, composição de ácidos graxos e expressão gênica das ω-6 e ω-3 dessaturases em genótipos contrastantes para o conteúdo de ácido oléico e linolênico e avaliar o efeito da substituição alélica das ω-3-dessaturases de ácidos graxos insaturados em soja, com base em marcadores SNPs. Para os experimentos do efeito da temperatura na via de biossíntese de ácidos graxos, foram utilizados os genótipos: CD219, variedade comercial com concentrações normais de ácido oléico (~19%) e ácido linolênico (~8%); A29, com baixa concentração de ácido linolênico (~1%) e FA22, com elevada concentração de ácido oléico (~50%). O experimento foi conduzido em duas casas de vegetação: i) com aquecimento, que permitiu a obtenção de temperaturas médias (máxima e mínima) de 32/27°C; ii) sem aquecimento, que permitiu a obtenção de temperaturas médias de 26/14°C. As sementes em desenvolvimento foram subdivididas em dez estádios de acordo com o seu peso úmido, tendo o valor de incremento entre estádios de 50 mg. O conteúdo de óleo foi determinado no extrator soxhlet e composição de ácidos graxos por cromatografia gasosa. Os possíveis genes das dessaturases foram identificados no banco de dados Phytozome e a partir dessas sequências foram desenhados primers para experimentos de expressão gênica nas sementes dos 5° e 8° estádios de desenvolvimento. Não foi observado efeito significativo da temperatura de cultivo no teor de óleo bruto em sementes maduras dos genótipos CD219, A29 e FA22. Os perfis do acúmulo de ácidos graxos insaturados durante a ontogenia das sementes variaram em função do genótipo. FA22 apresentou maior conteúdo de ácido oléico e menor conteúdo de ácido linolênico em sementes cultivadas em alta temperatura em todos os estádios de desenvolvimento. Enquanto que em CD219 esse efeito foi observado apenas nos estádios finais. Quinze genes foram identificados como potenciais constituintes da família das dessaturases: 8 referentes às ω-6-dessaturases e 7 referentes às ω-3-dessaturases. Dentre os genes das ω-6- dessaturases Glyma10g42470 e Glyma20g24530 apresentaram maior expressão relativa em sementes de soja em desenvolvimento. Dentre os genes das ω-3-dessaturases genes Glyma02g39230; Glyma14g37350 e Glyma18g06950 apresentaram os maiores valores de expressão relativa em sementes de soja em desenvolvimento. Contrariamente ao esperado, os genes das ω-6-dessaturases Glyma10g42470, Glyma15g23200 e Glyma20g24530 apresentaram maior acúmulo de transcritos na maior temperatura (32/27°C) de cultivo. O gene da ω-3-dessaturases Glyma18g06950 apresentou perfil de expressão compatível com as alterações no conteúdo de ácido linoléico/linolênico nos genótipos FA22 e CD219 em função da temperatura em sementes em desenvolvimento. Para o experimento de avaliação do efeito da substituição alélica das ω-3-dessaturases de ácidos graxos insaturados em soja com base em marcadores SNPs, foram genotipadas 185 progênies F2 derivadas do cruzamento entre A29 (mutante para três genes FAD3, 1% de 18:3∆3,6,9) e Tucunaré (genótipo normal, 11% de 18:3∆3,6,9). Os resultados demonstram que os marcadores moleculares para os genes FAD3A, FAD3B e FAD3C foram eficientes no monitoramento do conteúdo de ácido linolênico nas populações segregantes F2 e F2:3. Além disso, as substituições dos alelos no loco FAD3A proporcionam maiores variações no conteúdo de ácido linolênico que as substituições nos outros dois locos. A partir desses dados, espera-se que seja possível introduzir os alelos recessivos dos genes FAD3A, FAD3B e FAD3C da linhagem A29 em genótipos elites do Programa de Melhoramento da Qualidade da Soja (PMQS) do BIOAGRO/UFV e desenvolver linhagens de soja especiais para a agroindústria apresentando baixos teores do ácido linolênico. / The use of genetic breeding may lead to the development of soybean genotypes with traits of economic interest and improved composition of fatty acids in the oil fraction. To achieve this goal, a better understanding of the mechanisms that lead to changes in fatty acid contents under different growing conditions and evaluation of allelic substitutions of genes that control these traits are needed. In this context, the aim of this study was to evaluate the effect of temperature on oil content, fatty acid composition and gene expression of ω-6 and ω-3 desaturases in genotypes contrasting for oleic and linolenic acid contents. In addition, the effect of allelic substitutions of fatty acid ω-3-desaturases genes was also evaluated. For the experiments on the effect of temperature on fatty acid biosynthesis the following genotypes were used: CD219, commercial variety with normal concentrations of oleic acid (~ 19%) and linolenic acid (~ 8%); A29, with low concentration of linolenic acid (~ 1%) and FA22, with a high concentration of oleic acid (~ 50%). The experiment was conducted in two greenhouses: one with heating, with average temperatures (maximum and minimum) of 32/27 °C, and the other with no heating, with average temperatures of 26/14 °C. The developing seeds were divided into ten stages according to the fresh weight, and the increment value between stages of 50 mg. The oil content was determined by soxhlet extractor and the fatty acid composition by gas chromatography. Possible desaturase genes were identified in the Phytozome database and from these sequences primers were designed for gene expression experiments. There was no significant effect of temperature on oil content in mature seeds of genotypes CD219, A29 and FA22. The accumulation profiles of the unsaturated fatty acids during seed ontogeny varied according the genotype. FA22 showed higher oleic and low linolenic acid contents in plants grown under high temperature at all stages of development. While in CD219 this effect was observed only in the later stages. Fifteen genes were identified as potential components of the desaturase family: 8 for ω-6-desaturases and 7 for ω-3 desaturases. Among the ω-6- desaturase genes, Glyma10g42470 and Glyma20g24530 showed higher relative expression in developing soybean seeds. Among the genes of ω-3-desaturase genes, Glyma02g39230, Glyma14g37350 and Glyma18g06950 showed higher relative expression during seed development. Contrary to expectation, ω-6-desaturases genes Glyma10g42470, Glyma15g23200 and Glyma20g24530 showed higher accumulation of transcripts under higher temperatures (32/27 °C). The ω-3-desaturase gene Glyma18g06950 showed expression profile compatible with the changes in the linoleic/ linolenic acid contents of genotypes FA22 and CD219 as a function of temperature during seed development. To evaluate the effect of allelic substitution of ω-3 desaturases genes SNP markers were genotyped in 185 F2 and F2:3 progenies derived from a cross between A29 (mutant for the three FAD3 genes, 1% 18:3∆3,6,9) and Tucunaré (normal genotype, 11% 18:3∆3,6,9). The results demonstrate that the molecular markers for genes FAD3A, FAD3B and FAD3C were efficient in monitoring the linolenic acid content in segregating populations F2 and F2:3. In addition, substitutions at the FAD3A locus provided greater variations in the linolenic acid content than substitutions in the other two loci. From these data, it is expected that it is possible to introduce the recessive alleles of genes FAD3A, FAD3B and FAD3C of A29 in elite genotypes of the Breeding Program for Soybean Quality of BIOAGRO/UFV and to develop special soybean lines for the agroindustry with low linolenic acid content.
216

Análisis constitucional y comparado del derecho del obtendor sobre las nuevas variedades vegetales

Torres Chacón, Lorena Catalina January 2013 (has links)
Memoria (licenciado en ciencias jurídicas y sociales) / La presente memoria tiene por finalidad describir las principales disposiciones del Acta de 1991 del Convenio UPOV.
217

Identificação de SNPs (Single Nucleiotide Polymorphisms) no gene colina monooxigenase relacionado ao metabolismo da glicina betaína em Eucalyptus /

Martin, Leonardo Curi. January 2010 (has links)
Orientador: Celso Luís Marino / Banca: Rinaldo César de Paula / Banca: Ivan de Godoy Maia / Resumo: Estresses abióticos, como a seca, podem reduzir significativamente os rendimentos no cultivo de espécies comercialmente importantes, tais como o eucalipto na produção de celulose e papel. Quando submetidas às condições de déficit hídrico, as plantas desenvolvem alguns mecanismos de defesa. As betaínas participam destes mecanismos, sendo seu soluto mais comum a glicina betaína. Esta é uma amina quaternária distribuída extensamente em diversas espécies de plantas superiores, sintetizada em elevadas taxas, tendo como função, manter a turgescência celular. A identificação e estudo de genes relacionados à tolerância à seca são importantes para os programas de melhoramento florestal. Este estudo teve por objetivo identificar SNPs (Single Nucleotide Polymorphisms) no gene colina monooxigenase relacionado ao metabolismo da glicina betaína em Eucalyptus. A sequência do gene em estudo foi encontrada em genomas de plantas modelos através do banco de dados GenBank, sendo as mesmas, utilizadas para a procura de similaridades no banco de dados de ESTs de eucalipto FORESTs - FAPESP. Após a constatação de homologia no banco de dados de eucalipto, foram confeccionados oito pares de "primers" para flanquear essas regiões, sendo estes, avaliados, amplificando fragmentos únicos. Depois de realizado o seqüenciamento do gene colina monooxigenase, foi utilizado a ferramenta BLAST no GenBank, confirmando com sucesso a identidade da sequência. Em seguida, as sequências foram alinhadas e os SNPs encontrados. No total, foram identificados 49 SNPs, sendo 12 em regiões codificantes e 37 em regiões UTRs e íntrons. Somente os SNPs localizados nas regiões codificantes foram utilizados neste trabalho, sendo 83,3% deles possuindo mutações sinônimas e 16,7% não-sinônimas. Em seguida, foi utilizada uma população mais abrangente composta de E. grandis... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: Abiotic stress, such as drought, can reduce significantly the yield in the important commercially species crop, such as the eucalyptus in the cellulose and paper. When submitted to the water stress conditions, the plants develop some defense mechanisms. The betaines are part of these mechanisms , being their solute more common to the glycine betaine. This is a quaternary amine extensively distributed in several species of higher plants synthesized in high taxes with the function of maintaining the cellular turgescence. Identifying and studying the genes related to the drought tolerance are important for the forest improvement programs. This work aimed at identifying SNPs (Single Nucleotide Polymorphisms) in choline monooxygenase related to the glycine betaine in Eucalyptus. The gene sequence was found in model plants genomes through the databank GenBank, being used for searching similarities in the databank ESTs of eucalyptus FORESTs - FAPESP. After noticing homology in the eucalyptus databank, eight pairs of primers were made to amplify these regions, being evaluated, amplifying unique fragments. After the choline monooxygenase sequencing was performed, it was used the BLAST in the GenBank, confirming successfully the sequence identity. Then, the sequences were aligned and the SNPs were found. In the total, 49 SNPs were identified, being 12 in coding regions and 37 in UTRs and intron regions. Only the SNPs located in coding regions were used in this work, being 83.3% of the SNPs with synonymous mutation and 16.7% non-synonymous. Following, it was used a wider population made up of de E. grandis, E. Urophylla and the hybrid "Urograndis" to perform the SNPs genotyping, establishing the formation of 18 haplotypes and 16 possible haplotypical combinations which revealed that some genotypes were exclusive for the species E. grandis and E. urophylla. With the objective of decreasing costs... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
218

Diversidade genética com base em dados fenotípicos avaliada em diferentes populações e linhagens avançadas de soja /

Ferreira Júnior, José Arantes. January 2013 (has links)
Orientador: Antônio OrlandoDi Mauro / Coorientador: Sandra Helena Unêda-Trevisoli / Banca: Everton Luis Finotto / Banca: Gustavo Vitti Moro / Resumo: Atualmente, a soja destaca-se como a mais importante oleaginosa cultivada no mundo, sendo que o Brasil e os EUA se destacam como os maiores produtores mundiais. O Brasil nas últimas três décadas, apresentou aumento significativo tanto no volume de produção, quanto na produtividade desta cultura. Esta evolução é justificada pela melhoria das condições de cultivo nas diversas regiões brasileiras, mas principalmente pela obtenção de novas cultivares merolhadas. O sistema produtivo de soja do país tem exigido dos programas de melhoramento genético o desenvolvimento de cultivares precoces, com altas produtividades e resistentes as diversas doenças que ocorrem na cultura, sendo que a ferrugem asiática, destacou-se na última década como a mais importante. Dentre as várias fases de um programa de melhoramento merece destaque o planejamento e a síntese dos cruzamentos, onde informações referentes à divergência genética são fundamentais, pois estes estudos norteiam a tomada de decisão, na obtenção de populações segregantes superiores e promissoras. Apenas informações referentes à divergência genética não são suficientes para escolha de parentais para hibridação, a mesma deve vir acompanhada de informações referente ao desempenho do genótipo, quanto a algumas características desejáveis. Os capítulos seguintes apresentarão estudos sobre a divergência genética e o desempenho agronômico em genótipos de soja superiores, através da caracterização fenotípica dos mesmos. / Abstract: Today, soybean is the most important oil seed crop in the world, where Brazil and USA are the world's largest producers. In the last three decades, the Brazilian production and yield of soybean increased significantly. This evolution is justified by the improvement of growing conditions in different regions of Brazil, but mainly for the crop breeding programs. The Brazilian soybean production system has required early soybean varieties from the breeding programs with high yield and resistant to many diseases, especially the Asian rust, one of the most important disease in the last decade. Among the several steps of a breeding program, the two steps that deserve attention are the planning and synthesis of crossings, where information about genetic divergence is critical, because these studies guide the decision making to get higher and promising segregating populations. Only information regarding divergence genetic is not enough for choosing parental for hybridization, because the information must be accompanied by information about genotype performance of for some desirable characteristics. The following chapters will present studies on divergence genetic and agronomic performance in higher soybean genotypes by phenotypic characterization. / Mestre
219

Caracterização agronômica e morfológica de populações de milho /

Silva, Tallyta Nayara. January 2014 (has links)
Orientador: Gustavo Vitti Môro / Coorientador: Fabíola Vitti Môro / Banca: Sandra Helena Unêda Trevisoli / Banca: João Antonio da Costa Andrade / Resumo: A eficiência de seleção pode ser ampliada para determinado caráter utilizando-se estimativas de parâmetros genéticos, que permitem identificar a natureza da ação dos genes envolvidos no controle dos caracteres e avaliar a eficiência de diferentes estratégias de melhoramento para a obtenção de ganhos genéticos. A análise de trilha é um dos métodos de se estimar a correlação, um parâmetro genético, e proporciona um conhecimento detalhado das influências dos caracteres envolvidos em um diagrama previamente estabelecido, justificando a existência de correlações positivas e negativas, de altas e baixas magnitudes entre os caracteres estudados. Assim, objetivou-se verificar a existência de variabilidade e correlação entre caracteres agronômicos e morfológicos em populações sintéticas de milho, visando seleção indireta. Foram utilizadas 13 populações sintéticas de milho, avaliadas em experimentos de campo em Jaboticabal-SP e Campo Alegre de Goiás-GO na safra de 2009/2010 e safrinha de 2010, utilizando-se o delineamento em blocos casualizados. Os caracteres considerados foram acamamento, quebramento, altura de plantas, altura de espiga, e produtividade de grãos. As 13 populações também foram semeadas em sacos plásticos de 1 kg sob sombrite, utilizando-se delineamento em blocos casualizados com nove repetições. Foi realizada avaliação das características morfológicas: matéria fresca de raiz, matéria seca de raiz, comprimento da raiz principal, diâmetro médio de raiz, área de superfície da raiz, densidade de tecido radicular e matéria seca da parte aérea. O caráter produtividade de grãos apresentou grande variabilidade genética, indicando ser eficiente se utilizado para seleção. A seleção sobre os caracteres morfológicos é mais indicada sobre matéria seca de raiz, devido à facilidade e precisão na obtenção dos dados, alta correlação ... / Abstract: The efficiency of selection can be broadened for certain trait using estimates of genetic parameters, that allow to identify the nature of the action of the genes involved in the control of the traits and evaluate the efficiency of different breeding strategies to obtain genetic gains. Path analysis is one of the methods to estimate the correlation, a genetic parameter, and provides a detailed understanding of the influences of the traits involved in a diagram previously established, justifying the existence of positive and negative correlations, high and low magnitudes among the traits studied. Thus, this study aimed to verify the variability and correlation between agronomic and morphology traits in synthetic maize populations, in order to practice indirect selection. The 13 synthetic populations of maize were evaluated at field experiments in Jaboticabal-SP and Campo Alegre de Goiás-GO in regular season crop (2009/2010) and off-season crop (2010), using a randomized block design. The traits considered were lodging, culm breakage, plant height, ear height and grain yield. The 13 populations were also sown in 1 kg-plastic bags under black shade cloth, using a randomized complete block design with nine replications. Evaluation of the following morphological traits was performed: root fresh matter, root dry matter, main root length, average root diameter, root surface area, root tissue density and shoots dry matter. The trait grain yield exhibited great genetic variability, indicating to be effective if used for selection. The selection on the morphological traits is more indicated on root dry matter, due to the ease in obtaining data and its accuracy, high correlation with all morphological traits and association with grain yield. The simultaneous selection based on the traits root fresh matter and root dry matter, for gains in grain yield, can be performed. The highest direct effect on grain ... / Mestre
220

Dissimilaridade ambiental em variedades de milho cultivadas em diferentes densidades populacionais /

Charnai, Kauê. January 2014 (has links)
Orientador: Gustavo Vitti Môro / Banca: Sandra Helena Unêda Trevisoli / Banca: Ivana Marino Bárbaro / Resumo: O milho é a terceira cultura mais cultivada no mundo e ocupa o primeiro lugar em produção e produtividade entre as principais culturas produtoras de grãos. Sua importância agronômica e econômica estimula diversos estudos, entre eles a densidade populacional, em decorrência das alterações no espaçamento entre e dentro de linhas. Esse estudo remete a uma série de implicações, por exemplo, o desenvolvimento de cultivares adaptadas a diferentes condições, considerando sua arquitetura, assim como o estudo dos fatores abióticos e, fundamentalmente, a interação genótipo x ambiente. Baseado nisso, o presente trabalho objetivou avaliar a dissimilaridade ambiental em variedades de milho submetidas ao cultivo em diferentes densidades populacionais. Os experimentos foram instalados com quatro densidades populacionais em diferentes ambientes no delineamento de blocos casualizados, avaliando-se os caracteres relacionados ao ciclo, altura e produtividade. Os dados foram submetidos à análise de variância conjunta, seguida das análises de dissimilaridade ambiental e de correlação. Observou-se que existe uma tendência de, com o aumento da densidade, os genótipos interagirem mais com o ambiente, principalmente para os caracteres relacionados à produtividade, apresentando interação genótipo x ambiente. Portanto, não se faz possível a recomendação precisa e uniforme de densidade populacional para os genótipos nas distintas épocas de cultivo / Abstract: Maize is the third most grown crop in the world and ranks first in production and productivity of the main grain crops. Their agronomic and economic importance stimulates several studies, including population density, due to the changes in spacing. This study refers a series of implications, for example, the development of cultivars adapted to different conditions, considering architecture as well as the study of abiotic factors and, crucially, the genotype x environment interaction. The objective of the present study was to evaluate the environmental dissimilarity in maize varieties subjected to cultivation in different population densities. The experiments were conducted with four population densities in different environments in a randomized block design, evaluating traits related to cycle, height and productivity. The data were submitted to analysis of variance followed by environmental dissimilarity and correlation analysis. It was observed there is a tendency of genotypes interact more with the environment with increasing density, especially for traits related to yield. Therefore, the populations density can't be recommended in a precise and uniform way for genotypes in different growing seasons / Mestre

Page generated in 0.0443 seconds