• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 6
  • 4
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 13
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

A casa comunicativa e o habitante: o espaço doméstico e o uso dos meios de comunicação / The communicative house and the inhabitant: the domestic space and the use of media

Cordeiro, Artur Vasconcelos 22 April 2014 (has links)
Este trabalho tem como objetivo investigar o espaço doméstico relacionado aos meios de comunicação e ao habitante contemporâneo. Inicialmente foi feito um breve histórico do rádio, televisão, telefone e computador destacando as influências no ambiente doméstico. Posteriormente foram investigadas características do habitante urbano considerando as novas formas de comunicação promovidas pelas redes digitais e o surgimento de novos grupos familiares. Por fim foi realizada uma pesquisa sobre a presença da televisão e computadores em apartamentos do município de São Paulo através de plantas de vendas veiculadas em anúncios publicitários de 1981 a 2010, averiguando os seus impactos e modos de atuação no espaço doméstico. Com base no que foi abordado são feitas interpretações sobre o habitar contemporâneo. Dessa forma, promove reflexões sobre a condição tecnológica da comunicação inserida no âmbito do espaço doméstico. / This work aims to investigate the domestic space related to media of communication and to the contemporary inhabitant. Initially is made a brief history of radio, television, telephone and computer highlighting the influences in the domestic environment. Then, characteristics of urban inhabitant were investigated considering the new forms of communication promoted by digital networks and the emergence of new family groups. Finally, it is carried a survey about the presence of television and computers in apartment\'s sales plan of São Paulo from 1981 to 2010, examining their impacts and influences in the domestic space. Based on what was discussed, it is developed interpretations of the contemporary dwelling. Thus, promotes reflection on the condition of communication technology embedded within the domestic space .
2

L'élaboration d'images " paysages " habitantes : un levier participatif d'aménagement du territoire. Le cas du Parc naturel régional de la Brenne

Blouin-Gourbillière, Claire 03 April 2013 (has links) (PDF)
Le Parc naturel régional (PNR) de la Brenne s'est construit sur une polarité qu'il a rendue centrale, celle des étangs de la Grande Brenne. Ainsi, l'étang brennou constitue l'archétype paysager de ce territoire, composé de motifs paysagers emblématiques : la bonde, le roseau, l'oiseau. Théâtre d'un saisissant renversement de valeurs opéré depuis le XVIIIe siècle, ce paysage-vitrine,devenue fierté locale, est mis en valeur par la structure du PNR et convoité par les visiteurs. Pourtant les mutations paysagères,intimement liées à l'avènement de nouvelles pratiques, menacent l'identité paysagère de la Brenne. De plus, autour du coeur de laGrande Brenne, d'autres paysages moins connus et moins valorisés se déploient, apportant des problématiques et des enjeux singuliers. Lors de la redéfinition des objectifs de la Charte (2008), les élus du Parc ont ressenti ce qui a trait à une discordance paysagère,territoriale et identitaire. Ils ont souhaité " valoriser la disparité paysagère du Parc ", et travailler sur un fil conducteur qui permettait de considérer ce territoire comme un tout cohérent. Cette thèse de recherche-action propose d'aborder cette problématique par l'angle du paysage, en questionnant les représentations individuelles et collectives, des paysages et par delà, du territoire. Au travers la mobilisation de l'outil photographique, grâce à des animations participatives menées durant 26 mois, habitants, visiteurs, élus, techniciens du Parc et professionnels de l'aménagement ont été invités à se questionner sur les paysages du Parc, à formuler un point de vue puis à échanger ensemble. Ce travail d'animation et de médiation paysagère est aujourd'hui restitué sous la forme d'un observatoire photographique participatif du paysage, itinéraire photographique qui dote le Parc d'un outil de suivi opérationnel de ses paysages.
3

A casa comunicativa e o habitante: o espaço doméstico e o uso dos meios de comunicação / The communicative house and the inhabitant: the domestic space and the use of media

Artur Vasconcelos Cordeiro 22 April 2014 (has links)
Este trabalho tem como objetivo investigar o espaço doméstico relacionado aos meios de comunicação e ao habitante contemporâneo. Inicialmente foi feito um breve histórico do rádio, televisão, telefone e computador destacando as influências no ambiente doméstico. Posteriormente foram investigadas características do habitante urbano considerando as novas formas de comunicação promovidas pelas redes digitais e o surgimento de novos grupos familiares. Por fim foi realizada uma pesquisa sobre a presença da televisão e computadores em apartamentos do município de São Paulo através de plantas de vendas veiculadas em anúncios publicitários de 1981 a 2010, averiguando os seus impactos e modos de atuação no espaço doméstico. Com base no que foi abordado são feitas interpretações sobre o habitar contemporâneo. Dessa forma, promove reflexões sobre a condição tecnológica da comunicação inserida no âmbito do espaço doméstico. / This work aims to investigate the domestic space related to media of communication and to the contemporary inhabitant. Initially is made a brief history of radio, television, telephone and computer highlighting the influences in the domestic environment. Then, characteristics of urban inhabitant were investigated considering the new forms of communication promoted by digital networks and the emergence of new family groups. Finally, it is carried a survey about the presence of television and computers in apartment\'s sales plan of São Paulo from 1981 to 2010, examining their impacts and influences in the domestic space. Based on what was discussed, it is developed interpretations of the contemporary dwelling. Thus, promotes reflection on the condition of communication technology embedded within the domestic space .
4

LA CASA COMO ESPACIO ALIADO Y NO ALIADO EN LA ESCULTURA CONTEMPORÁNEA DE 1970 A 2015

Navarro Torregrosa, Manuela 04 May 2016 (has links)
[EN] This research aims to study the concept of home and cabin -dweller where he became the habitat to link two possible experiential aspects : space as an ally , ally or as space, and the approach of our hypothesis is if the house has been conceived or not as allied and non-allied contemporary sculpture in space 1970 to 2015. the referents of architecture in which the research is based shall work of architects such as Mies van der Rohe , Le Corbusier , Robert Venturi or Smithson , among others; and the leaders of sculpture (which will be the working field ) , in which the research is based are works by artists such as Louise Bourgeois, Gordon Matta Clark , Leandro Erlich , Gloria Lapeña , Ilya Kabakov or Rachel Whiteread to illustrate a space no ally , and the work of Monica Alonso , Santiago Mayo, do Ho Suh or Ana Casas Broda and others to refer to allied space. To determine whether or not envision this concept in the artistic work, previously we define what we mean by two concepts: The first is erected by the inhabitants as a personal projection space that mutates and evolves with it, where the living space becomes a intimate, cozy, quiet and space saver, family and love, which can turn into a house where we talked about the link is maintained and respected, understanding this relationship as an alliance with his experiential space which is the place of events by definition of its inhabitants, who structured childhood memories and will rise as primitive stage in our unconscious space of reference for all our subsequent experiences. In the house ally endearing figure of the mother will be there to bring stability to this scheme domestic space where life flows through their stay accompanied furniture, fittings and other objects, which will populate the Allied and non-Allied house, and that the Like the concept of home, we revisit from artistic readings that we based our proposed hypothesis: partner / no partner. We try to find in all artistic proposals in this paper analogies, confluences and differences to argue and support our proposal to study characteristics that make an ally ally space and not space. Instead understand the house as space ally settle as an architecture of cold aura, the inhabitant will not care where the link to your space and where the home will become a mere recipient cabin necessary for life, more physiological than emotional where its inhabitants do not feel like the epicenter of habitability in the world, maybe it considers itself a place of survival, but not in foster care and welfare. Thus, talk of a disturbing, disturbing and hostile space. In order to realize the objectives of our research, we proceed to review descriptive work of artists of the late twentieth century to 2015. The results of this study will prove the assertion under our proposal and devoid devoid home this link with its inhabitant or not, the evidence that contemporary sculpture of 1970-2015 let us envision instances where some form of understanding space of residence of the individual in the world . / [ES] RESUMEN. La presente investigación pretende estudiar la casa como concepto de habitáculo donde deviene el vínculo hábitat-habitante hacia dos posibles vertientes experienciales: como espacio aliado, o como espacio no aliado, y el planteamiento de nuestra hipótesis será si la casa ha sido concebida o no como espacio aliado y no aliado en la escultura contemporánea de 1970 a 2015. Los referentes de arquitectura en los que se apoya la investigación serán obra de arquitectos como Mies van der Rohe, Le Corbusier, Robert Venturi o los Smithson, entre otros; y los referentes de escultura (que va a ser el campo de trabajo), en los que se apoya la investigación serán obras de artistas como Louise Bourgeois, Gordon Matta Clark, Leandro Erlich, Gloria Lapeña, Rachel Whiteread o Ilya Kabakov para ilustrar un espacio no aliado, y la obra de Mónica Alonso, Santiago Mayo, Do Ho Suh o Ana Casas Broda entre otros para hacer referencia al espacio aliado. Para determinar si vislumbramos esta concepción o no en la obra artística, definiremos previamente lo que entendemos por ambos conceptos: El primero queda erigido por el morador como un espacio de proyección personal que muta y evoluciona con él, donde el espacio habitado se convierte en un espacio íntimo, acogedor, de sosiego y protector, de familia y de amor, que puede devenir en una casa donde el vínculo del que hablamos sea cuidado y respetado, entendiendo este vínculo como una alianza con su espacio vivencial el cual es el lugar de acontecimientos por definición de su morador, el que estructurará los recuerdos de infancia y se elevará como escenario primigenio en nuestro inconsciente para ser espacio de referencia de todas nuestras vivencias posteriores. En la casa aliada la figura de la madre entrañable estará presente para aportar esquemas de estabilidad a este espacio doméstico donde la vida fluye por sus estancias acompañada de enseres, muebles y demás objetos, los cuales poblarán la casa aliada y no aliada, y que al igual que el concepto de casa, revisitaremos desde lecturas artísticas que analizaremos partiendo de nuestra hipótesis planteada: aliado/no aliado. Intentaremos encontrar en todas las propuestas artísticas recogidas en este trabajo las analogías, confluencias o diferencias para poder argumentar y respaldar nuestra propuesta de estudio, características que conforman un espacio aliado y un espacio no aliado. Entendemos por el contrario que la casa como espacio no aliado se conformará como una arquitectura de aura fría, donde el habitante no cuidará el vínculo con su espacio y donde el hogar se convertirá en un mero habitáculo receptor necesario para la vida, más fisiológica que emocional, donde su habitante no lo sentirá como el epicentro de su habitabilidad en el mundo, puede que sí lo considere un lugar de supervivencia, pero no de acogimiento y de bienestar. Así, hablaremos de un espacio desasosegante, inquietante y hostil. Con el fin de dar cuenta de los objetivos de nuestra investigación, se procede a la revisión de tipo descriptivo de obra de artistas de finales de siglo XX hasta 2015. Los resultados del estudio permitirán evidenciar la afirmación bajo nuestra propuesta de la casa carente y desprovista de este vínculo con su habitante o no, la evidencia de que la escultura contemporánea de 1970 a 2015 nos deja ejemplos donde vislumbramos una u otra forma de entender el espacio de residencia del individuo en el mundo. / [CAT] La present investigació pretén estudiar la casa com a concepte d'habitacle on esdevé el vincle hàbitat - habitant cap a dues possibles vessants experiencials : com a espai aliat, o com a espai no aliat, i el plantejament de la nostra hipòtesi serà si la casa ha estat concebuda o no com espai aliat i no aliat en l'escultura contemporània de 1970 a 2015. els referents d'arquitectura en què es dóna suport a la investigació seran obra d'arquitectes com Mies van der Rohe , Le Corbusier , Robert Venturi o els Smithson , entre d'altres ; i els referents d'escultura ( que serà el camp de treball ) , en els quals es dóna suport a la investigació seran obres d'artistes com Louise Bourgeois , Gordon Matta Clark , Leandro Erlich , Glòria Lapeña , Rachel Whiteread o Ilya Kabakov per il¿lustrar un espai no aliat, i l'obra de Mónica Alonso , Santiago maig, Do Ho Suh o Ana Cases Broda entre d'altres per fer referència a l'espai aliat. Per determinar si albirem aquesta concepció o no en l'obra artística, definirem prèviament el que entenem per ambdós conceptes: El primer queda erigit pel habitant com un espai de projecció personal que muta i evoluciona amb ell, on l'espai habitat esdevé un espai íntim, acollidor, d'assossec i protector, de família i d'amor, que pot esdevenir en una casa on el vincle de què parlem sigui cuidat i respectat, entenent aquest vincle com una aliança amb el seu espai vivencial el qual és el lloc d'esdeveniments per definició del seu habitant, el que estructurarà els records d'infància i s'elevarà com a escenari primigeni en el nostre inconscient per ser espai de referència de totes les nostres vivències posteriors. A la casa aliada la figura de la mare entranyable estarà present per aportar esquemes d'estabilitat a aquest espai domèstic on la vida flueix per les seves estades acompanyada d'estris, mobles i altres objectes, els quals poblaran la casa aliada i no aliada, i que al igual que el concepte de casa, revisitaremos des lectures artístiques que analitzarem partint de la nostra hipòtesi plantejada: aliat / no aliat. Intentarem trobar a totes les propostes artístiques recollides en aquest treball les analogies, confluències o diferències per poder argumentar i donar suport la nostra proposta d'estudi, característiques que conformen un espai aliat i un espai no aliat. Entenem per contra que la casa com a espai no aliat es conformarà com una arquitectura d'aura freda, on l'habitant no cuidarà el vincle amb el seu espai i on la llar es convertirà en un mer habitacle receptor necessari per a la vida, més fisiològica que emocional , on el seu habitant no el sentirà com l'epicentre de la seva habitabilitat en el món, pot ser que sí que ho consideri un lloc de supervivència, però no d'acolliment i de benestar. Així, parlarem d'un espai inquietant, inquietant i hostil. Per tal de donar compte dels objectius de la nostra investigació, es procedeix a la revisió de tipus descriptiu d'obra d'artistes de finals de segle XX fins a 2015. Els resultats de l'estudi permetran evidenciar l'afirmació sota la nostra proposta de la casa sense i desproveïda d'aquest vincle amb el seu habitant o no, l'evidència que l'escultura contemporània de 1970-2015 ens deixa exemples on albirem una o altra forma d'entendre l'espai de residència de l'individu en el món. / Navarro Torregrosa, M. (2016). LA CASA COMO ESPACIO ALIADO Y NO ALIADO EN LA ESCULTURA CONTEMPORÁNEA DE 1970 A 2015 [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63449 / TESIS
5

Comparação de iscas para quantificação da atividade saprofítica de Rhizoctonia ssp. no solo e relação com atividade patogênica

INOKUTI, Eliane Mayumi 30 July 2012 (has links)
Submitted by (lucia.rodrigues@ufrpe.br) on 2017-03-10T14:20:09Z No. of bitstreams: 1 Eliane Mayumi Inokuti.pdf: 262975 bytes, checksum: 46e8a0576767e569d0817560c99aae40 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-10T14:20:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Eliane Mayumi Inokuti.pdf: 262975 bytes, checksum: 46e8a0576767e569d0817560c99aae40 (MD5) Previous issue date: 2012-07-30 / The fungi Rhizoctonia spp. is an important soilborne plant pathogen. The objective of this study was to evaluate the effectiveness of baits to quantify the saprophytic activity of Rhizoctonia in soil and determine the relationship between saprophytic and pathogenic activities in order to fit an equation of pathogenic activity risk in soils for cowpea and common bean planting. In the evaluation of baits, soils from three locations were packed in trays and infested with an isolate of R. solani (50 mg colonized substrate kg-1 soil). After seven days, soil samples were transferred to gerboxes and sown six baits: beet, cowpea, maize and sorghum seeds, cowpea segment stalks and toothpick segments. After 48 h at 25 ° C, the baits were transferred to the Ko & Hora modified medium. The wood toothpick bait led to the detection of higher levels of saprophytic activity in all soils. The bait toothpick was evaluated against eight isolates and six inoculum densities of R. solani, demonstrating highly effective in all situations. In the analysis of the relationship between saprophytic and pathogenic activities, were used 12 soils collected in areas for cowpea and common bean planting. The saprophytic activity was evaluated using toothpick baits and the pathogenic activity was assessed by the distribution of soils in trays, planting of cowpea seeds and assessment of Rhizoctonia canker severity. There was a significant (P≤0.05) positive correlation (r = 0.7698) between the saprophytic (ATS) and pathogenic (ATP) activities. The regression equation ATP = 1 / (0.5822 to 0.0056 ATS) was estimated with high precision (R2 = 0.9930, P≤0.05), indicating that the risk of pathogenic activity of Rhizoctonia in soils for cowpea and common bean planting can be estimated from the analysis of saprophytic activity. / O fungo Rhizoctonia spp. é um importante fitopatógeno habitante do solo. O objetivo deste trabalho foi avaliar a eficácia de iscas para quantificação da atividade saprofítica de Rhizoctonia no solo e determinar a relação entre atividade saprofítica e atividade patogênica, visando ajustar uma equação de risco de atividade patogênica em áreas destinadas ao plantio de feijão-caupi e feijão-comum. Na avaliação das iscas, solos de três localidades foram acondicionados em bandejas e infestados com um isolado de R. solani (50 mg de substrato colonizado kg-1 solo). Após sete dias, amostras dos solos foram transferidas para caixas gerbox e semeadas seis iscas: sementes de beterraba, feijão-caupi, milho e sorgo, segmentos de talos de feijão-caupi e segmentos de palito de dente. Após 48 h a 25 ºC, as iscas foram transferidas para o meio de Ko & Hora modificado. A isca de palito de dente de madeira propiciou a detecção dos maiores níveis de atividade saprofítica em todos os solos. A isca de palito de dente foi avaliada em relação a oito isolados e seis densidades de inóculo de R. solani, demonstrando elevada eficácia em todas as situações. Na análise da relação entre as atividades saprofítica e patogênica, foram utilizados 12 solos coletados em áreas destinadas ao cultivo de feijão-caupi e feijão-comum. A atividade saprofítica foi avaliada com iscas de palito de dente e a atividade patogênica foi avaliada pela distribuição dos solos em bandejas, plantio de sementes de feijão-caupi e avaliação da severidade da rizoctoniose. Houve correlação positiva (r = 0,7698) significativa (P≤0,05) entre as atividades saprofítica (ATS) e patogênica (ATP). A equação de regressão ATP=1/(0,5822-0,0056 ATS) foi estimada com elevada precisão (R2 = 0,9930; P≤0,05), indicando que o risco de atividade patogênica de Rhizoctonia nos solos destinados ao cultivo de feijão-caupi e feijão-comum pode ser estimado a partir da análise da atividade saprofítica.
6

Adecuación y revisión de los tratamientos para la prevención primaria de fracturas osteoporóticas en mujeres: estudio de intervención comunitaria en el Departamento de Salud Elx-Crevillent de la Comunidad Valenciana

Montagud Penadés, Emilia 23 September 2016 (has links)
No description available.
7

L'instrumentalisation des risques de catastrophe dans le processus d'urbanisation néolibérale de la ville d'Istanbul : une analyse à partir des quartiers de Sarigöl et Tozkoparan / The instrumentalisation of disaster risks in the process of neoliberal urbanization of the city of Istanbul : an analysis from the districts of Sarıgöl and Tozkoparan.

Durmaz, Nihal 27 September 2018 (has links)
Ce travail veut apporter des éclairages sur la façon dont la ville d’aujourd’hui est conçue en revisitant à la fois les pratiques urbaines (approche néolibérale et approche par le risque). À travers l’étude comparative de deux quartiers d’Istanbul, Sarıgöl et Tozkoparan, désignés à risques et soumis à des projets de rénovation urbaine, nous avons analysé les objectifs des projets, leur contenu, les bénéficiaires de ces projets et les populations affectés. Sur quels motifs et réalités se basent les politiques publiques urbaines ? Comment les projets sont-ils légitimés par le risque ? Répondent-ils aux problèmes urbains et sociaux présents ? Occasionnent-ils de nouveaux problèmes sociaux ? Les constats établis sur les conséquences des pratiques de rénovation urbaine, nous ont poussé à nous intéresser aux enjeux sociaux émergeant des dynamiques urbaines conflictuelles. Comment les populations sont-elles ou seront-elles affectées par ces rénovations ? La réaction des habitants ? / This work aims to shed light on how the city of today is designed by revisiting both urban practices (neoliberal approach and risk approach). Through the comparative study of two districts in Istanbul, Sarıg.l and Tozkoparan, designated at risk and subject to urban renewal projects, we analysed the objectives of the projects, their content, the beneficiaries and affected populations. On what grounds and realities are urban public policies based ? How are projects legitimized by risk ? Do they respond to the urban and social problems ? Do they cause new social problems ? The findings on the consequences of urban renewal practices have led us to focus on social issues emerging from conflictual urban dynamics. How are populations affected or will they be affected by these renovations ? The reaction of the inhabitants ?
8

Seleção de genótipos de cucurbitaceas a Monosporascus cannonballus e compatibilidade de portaenxertos / Genotype selection cucurbit the Monosporascus cannonballus and compatibility rootstocks

Demartelaere, Andréa Celina Ferreira 15 June 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-12T19:15:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 AndreaCFD_DISSERT.pdf: 1379378 bytes, checksum: ba98ff39459fc24842ab549a73201a12 (MD5) Previous issue date: 2011-06-15 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The Cucurbitaceae have a great economic importance, having a relevant participation in several countries around the world. In Brazil, specifically in the Northeast region are concentrated the largest producers of melon and watermelon. With the intensification of these crops, together with several inadequate management practices, it has been observed an increase in incidence of root diseases in cucurbitaceae, caused by soilborne fungi. From among these pathogens, worth mentioning the Monosporascus cannonballus, causer of the decline of branches in major producer areas of melon and watermelon of Rio Grande do Norte, responsible for causing heavy losses. However, research has been intensified with different methods of control, with the use of chemical fumigants, antagonists fungus for biological control; solarization, grafting and genetic control. Therefore, the objectives of this paper, were: to select genotypes of curubitaceae resistants to the M. cannonballus and check the fixation of rootstocks of pumpkins over grafting of watermelon. In the first experiment, we analyzed the damage on the roots in genotypes of pumpkins, watermelons and melons, and initial and final population of soil ascospores, evaluating the resistance of these M. cannonballus. At the second experiment was evaluated fixation, stem diameter, plant height, leaf number, fresh mass of the aerial part, fresh mass of the root, dry mass of shoot and root in pumpkin rootstocks on the graft watermelon. The statistical outline adopted in both experiments was entirely randomized. The genotypes were classified as resistant and moderately resistant. The resistants were: [(PES-07, PEC-01, PEK-05, TPR-08689, Shintoza and Fitó Pumpkin - Pumpkins), (TPR-02978 - watermelon), (TPR-05851, TPR-06827, PEM-06 and PED-02 - melons)]. The genotype TPR- 04329 (melon) and the commercial cultivar Moranga (pumpkin) were mildly resistant. The rootstocks of pumpkins PEK-05, PEC-01 and PES-07 showed less final concentration of ascospores in soil. The rootstock of the pumpkin PEC-01 on graft from commercial cultivar Crimson Sweet watermelon, showed the highest rate of fixation and better results in variables, plant height, leaf number and stem diameter. / As Cucurbitáceas apresentam grande importância econômica, tendo uma participação relevante em vários países do mundo. No Brasil, especificamente na região Nordeste concentram-se os maiores produtores melão e melancia. Com a intensificação destas culturas, aliadas a diversas práticas inadequadas de manejo, tem-se observado um aumento na incidência de doenças radiculares em cucurbitáceas, ocasionadas por fungos veiculados pelo solo. Dentre esses patógenos, merece destaque o Monosporascus cannonballus, causador do declínio de ramas nas principais áreas produtoras de melão e melancia do Rio Grande do Norte, responsável por ocasionar grandes perdas. Entretanto, pesquisas têm sido intensificadas com diferentes métodos de controle, o químico com o uso de fumigantes; fungos antagonistas no controle biológico; solarização; controle genético e a enxertia. Sendo assim, os objetivos do presente trabalho, foram: selecionar genótipos de cucurbitáceas resistentes à M. cannonballus e verificar o pegamento de porta-enxertos de abóboras sobre enxerto de melancia. No primeiro experimento, foram analisados os danos nas raízes em genótipos de abóboras, melancia e melões e população inicial e final de ascósporos do solo, avaliando à resistência destes a M. cannonballus. No segundo experimento avaliou-se pegamento, diâmetro do caule, altura da planta, número de folhas, massa fresca da parte aérea, massa fresca de raiz, massa seca de parte aérea e massa seca de raiz nos porta-enxertos de abóboras sobre o enxerto de melancia. O delineamento estatístico adotado em ambos os experimentos foi o inteiramente casualizado. Os genótipos foram classificados como resistentes e medianamente resistentes. Os resistentes foram: [(PES-07, PEC-01, PEK-05, TPR-08689, Shintoza e Abóbora fitó - abóboras); (TPR-02978 - melancia); (TPR-05851, TPR-06827, PEM-06 e PED-02 - melões)]. O genótipo TPR-04329 (melão) e a cultivar comercial Moranga (abóbora) foram medianamente resistentes. Os porta-enxertos de abóboras PEK-05, PEC-01 e PES-07 apresentaram menor concentração final de ascósporos no solo. O Porta-enxerto de abóbora PEC-01 sobre enxerto da cultivar comercial de melancia Crimson sweet, foi o que apresentou maior taxa de pegamento e melhores resultados nas variáveis, altura de planta, número de folhas e diâmetro de caule.
9

Seleção de genótipos de cucurbitaceas a Monosporascus cannonballus e compatibilidade de portaenxertos / Genotype selection cucurbit the Monosporascus cannonballus and compatibility rootstocks

Demartelaere, Andréa Celina Ferreira 15 June 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-12T19:18:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1 AndreaCFD_DISSERT.pdf: 1379378 bytes, checksum: ba98ff39459fc24842ab549a73201a12 (MD5) Previous issue date: 2011-06-15 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The Cucurbitaceae have a great economic importance, having a relevant participation in several countries around the world. In Brazil, specifically in the Northeast region are concentrated the largest producers of melon and watermelon. With the intensification of these crops, together with several inadequate management practices, it has been observed an increase in incidence of root diseases in cucurbitaceae, caused by soilborne fungi. From among these pathogens, worth mentioning the Monosporascus cannonballus, causer of the decline of branches in major producer areas of melon and watermelon of Rio Grande do Norte, responsible for causing heavy losses. However, research has been intensified with different methods of control, with the use of chemical fumigants, antagonists fungus for biological control; solarization, grafting and genetic control. Therefore, the objectives of this paper, were: to select genotypes of curubitaceae resistants to the M. cannonballus and check the fixation of rootstocks of pumpkins over grafting of watermelon. In the first experiment, we analyzed the damage on the roots in genotypes of pumpkins, watermelons and melons, and initial and final population of soil ascospores, evaluating the resistance of these M. cannonballus. At the second experiment was evaluated fixation, stem diameter, plant height, leaf number, fresh mass of the aerial part, fresh mass of the root, dry mass of shoot and root in pumpkin rootstocks on the graft watermelon. The statistical outline adopted in both experiments was entirely randomized. The genotypes were classified as resistant and moderately resistant. The resistants were: [(PES-07, PEC-01, PEK-05, TPR-08689, Shintoza and Fitó Pumpkin - Pumpkins), (TPR-02978 - watermelon), (TPR-05851, TPR-06827, PEM-06 and PED-02 - melons)]. The genotype TPR- 04329 (melon) and the commercial cultivar Moranga (pumpkin) were mildly resistant. The rootstocks of pumpkins PEK-05, PEC-01 and PES-07 showed less final concentration of ascospores in soil. The rootstock of the pumpkin PEC-01 on graft from commercial cultivar Crimson Sweet watermelon, showed the highest rate of fixation and better results in variables, plant height, leaf number and stem diameter. / As Cucurbitáceas apresentam grande importância econômica, tendo uma participação relevante em vários países do mundo. No Brasil, especificamente na região Nordeste concentram-se os maiores produtores melão e melancia. Com a intensificação destas culturas, aliadas a diversas práticas inadequadas de manejo, tem-se observado um aumento na incidência de doenças radiculares em cucurbitáceas, ocasionadas por fungos veiculados pelo solo. Dentre esses patógenos, merece destaque o Monosporascus cannonballus, causador do declínio de ramas nas principais áreas produtoras de melão e melancia do Rio Grande do Norte, responsável por ocasionar grandes perdas. Entretanto, pesquisas têm sido intensificadas com diferentes métodos de controle, o químico com o uso de fumigantes; fungos antagonistas no controle biológico; solarização; controle genético e a enxertia. Sendo assim, os objetivos do presente trabalho, foram: selecionar genótipos de cucurbitáceas resistentes à M. cannonballus e verificar o pegamento de porta-enxertos de abóboras sobre enxerto de melancia. No primeiro experimento, foram analisados os danos nas raízes em genótipos de abóboras, melancia e melões e população inicial e final de ascósporos do solo, avaliando à resistência destes a M. cannonballus. No segundo experimento avaliou-se pegamento, diâmetro do caule, altura da planta, número de folhas, massa fresca da parte aérea, massa fresca de raiz, massa seca de parte aérea e massa seca de raiz nos porta-enxertos de abóboras sobre o enxerto de melancia. O delineamento estatístico adotado em ambos os experimentos foi o inteiramente casualizado. Os genótipos foram classificados como resistentes e medianamente resistentes. Os resistentes foram: [(PES-07, PEC-01, PEK-05, TPR-08689, Shintoza e Abóbora fitó - abóboras); (TPR-02978 - melancia); (TPR-05851, TPR-06827, PEM-06 e PED-02 - melões)]. O genótipo TPR-04329 (melão) e a cultivar comercial Moranga (abóbora) foram medianamente resistentes. Os porta-enxertos de abóboras PEK-05, PEC-01 e PES-07 apresentaram menor concentração final de ascósporos no solo. O Porta-enxerto de abóbora PEC-01 sobre enxerto da cultivar comercial de melancia Crimson sweet, foi o que apresentou maior taxa de pegamento e melhores resultados nas variáveis, altura de planta, número de folhas e diâmetro de caule.
10

A palavra do habitante e as possibilidades de apropria??o do habitat em loca??o social: o programa de loca??o social da prefeitura municipal de S?o Paulo

Andrade, Sarah de Andrade e 23 September 2016 (has links)
Submitted by Automa??o e Estat?stica (sst@bczm.ufrn.br) on 2017-04-03T19:44:45Z No. of bitstreams: 1 SarahDeAndradeEAndrade_DISSERT.pdf: 15836321 bytes, checksum: 563db1cb792c82318fd2bb897d88531f (MD5) / Approved for entry into archive by Arlan Eloi Leite Silva (eloihistoriador@yahoo.com.br) on 2017-04-05T21:23:15Z (GMT) No. of bitstreams: 1 SarahDeAndradeEAndrade_DISSERT.pdf: 15836321 bytes, checksum: 563db1cb792c82318fd2bb897d88531f (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-05T21:23:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 SarahDeAndradeEAndrade_DISSERT.pdf: 15836321 bytes, checksum: 563db1cb792c82318fd2bb897d88531f (MD5) Previous issue date: 2016-09-23 / A pesquisa aqui desenvolvida, trata das possibilidades de apropria??o do habitat concebido pelo Programa de Loca??o Social (PLS), implementado no ?mbito da Prefeitura Municipal de S?o Paulo (PMSP), por seus habitantes. Orientada pelo referencial te?rico-metodol?gico do fil?sofo e soci?logo franc?s Henri Lefebvre (1958; 1970; 1974; 2002; 2001, 2008; 2013) e pela aplica??o do m?todo de an?lise do discurso desenvolvido pelos pesquisadores do Instituto [franc?s] de Sociologia Urbana (ISU), investiga a rela??o entre a ?palavra do habitante? (RAYMOND, 2001; HAUMONT, 2001, RAYMOND et. al, 2001) e a apropria??o da loca??o social em S?o Paulo. O m?todo aqui relido e aplicado faz uso de entrevistas abertas/n?o estruturadas ? complementadas por nossa observa??o in loco e registro fotogr?fico - para a apreens?o do espa?o percebido pelos habitantes do referido programa, entendendo que esta ferramenta coloca em posi??o de centralidade e d? voz ao agente principal da pesquisa: o habitante. Assim, o recorte espacial de nosso campo emp?rico abrange quatro dos seis empreendimentos viabilizados pelo mesmo entre 2002 e 2015, sendo eles a Vila dos Idosos, o Residencial Olarias, o Edif?cio Senador Feij? e o Palacete dos Artistas. A utiliza??o de uma abordagem qualitativa e, especificamente, a aplica??o do m?todo palavra do habitante possibilitou a formula??o de diversas conclus?es que extrapolam a hip?tese inicialmente formulada de que a reafirma??o do valor da propriedade privada pelas pol?ticas habitacionais brasileiras, fragilizaria as possibilidades de apropria??o do habitat de loca??o social. Essa quest?o se coloca como um dos entraves ? apropria??o do habitat fundamentado no aluguel e, do ponto de vista qualitativo e quantitativo, tamb?m est?o presentes no discurso dos habitantes, os conflitos resultantes da descontinuidade no acompanhamento s?cioeducativo aos benefici?rios do Programa e seu abandono pelas gest?es que se sucedem na PMSP entre 2005 e 2013. Por outro lado, nos empreendimentos onde as fam?lias e ind?viduos est?o engajados em movimentos sociais de luta por moradia e estes atuam como uma ponte entre os habitantes e os ?rg?os p?blicos de gest?o dos empreendimentos, se evidenciam as possibilidades de supera??o dos conflitos e condu??o ? apropria??o do habitat. Ao longo dos caminhos aqui trilhados, descortinamos tamb?m a apropria??o dos idosos pelo habitat em loca??o social, que n?o compartilham do sonho da casa pr?pria. / This research verses about the possibilities of habitat appropriation conceded by Social Tenancy Program (PLS), implemented in the sphere of the S?o Paulo City Hall, by its inhabitants. Oriented by the theories and methods of the french sociologist and philosopher Henri Lefebvre (1958; 1970; 1974; 2002; 2001; 2008; 2013) and by the application of the discourse analysis method developed by researches of the French Urban Sociology Institute (ISU), the current research investigates the relationship between the ?inhabitant?s word? (RAYMOND, 2001; HAUMONT, 2001, RAYMOND et. al, 2001) and the appropriation of social tenancy in S?o Paulo. The method here employed and reviewed makes use of open and non-structured interviews ? complemented by field observation and photographic registers ? for the setting of the space perceived by those contemplated by the Program, understanding that this tool brings to the fore the main agent of this research: the inhabitant. Thus, the spatial limits of our empirical field embraces four of the six buildings contemplated by the program between 2002 and 2015, being the Vila dos Idosos, Residencial Olarias, Senador Feij? Building and the Palacete dos Artistas. The use of a qualitative and, specifically, the application of the method ?inhabitant?s word, made possible the formulation of several conclusions that go beyond the initial hypothesis that said that the reaffirming of the private propriety value by brazilian habitational policies would bring frailty to the possibilities of social tenancy of habitat appropriation. This matter presents itself as one of the difficulties for the appropriation of habitat by rent and, from qualitative and quantitative points of view, they are also present in the inhabitants? discourse, the resulting conflicts from the cancelling of the socio-educative accompaniment of the ones contemplated by the Program and its abandon by the successive terms in the City Hall between 2005 and 2013. On the other hand, in the buildings that there are families and individuals that are engaged in social movements for livelihood, they act as a bridge that links the inhabitants and the public management of the buildings, and is also noticed the possibilities of conflict solving and appropriation of habitat. Throughout this research we also verse about the appropriation of habitats by the elderly population in social tenancy, who share not the dream to own a house.

Page generated in 0.0756 seconds