• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 4
  • 4
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Género humano y naturaleza: aportes marxianos al paradigma ético de la responsabilidad

Águila Marchena, Levy Del 10 April 2018 (has links)
Este artículo intenta establecer ciertas convergencias críticas entre la filosofía de la praxis de Karl marx, expuesta en sus clásicos Manuscritos de París de 1844, y la reflexión contemporánea de hans Jonas, propuesta en El principio de la responsabilidad, a propósito de la circunstancia humana que se desprende de los desarrollos de la industria moderna, tanto en lo que concierne a la depredación de la naturaleza, como en lo tocante al extravío humano que ello supone. en particular, espero mostrar que el tercero de estos manuscritos marxianos contiene lo que vengo a llamar una “ontología relacional”, desde la cual se iluminan las reivindicaciones éticas contemporáneas de la responsabilidad, así como se pueden encontrar elementos para sostener sus orientaciones antropológicas y aspiraciones epistémicas. el holismo jonasiano y su consecuente crítica del antropocentrismo, y su perspectiva de futuro –o la exigencia de hacer del bien y la justicia algo más que un compromiso con el presente– pueden encontrar en el diálogo con la filosofía de la praxis una ocasión para evaluar su urgencia por los principios últimos de fundamentación a favor, más bien, de una conciencia comprometida con rastrear los términos efectivos en que se confirma la objetualidad de lo humano y la humanidad de la naturaleza.
2

De la naturaleza del hombre a la naturaleza de la obra de arte. El arte como camino y vida, una reflexión previa al siglo XX

Pinilla Zapater, Laura 05 April 2016 (has links)
[EN] ABSTRACT The thesis entitled "From the nature of man to the nature of the work of art, art as pathway and life, prior to the twentieth century thinking", is conceived as a journey that begins with the analysis and study of mankind as nature and as part of a whole, to finish with a more subjective view where we have given life to the artistic process of lost wax smelting with ceramic shell, to create a connection between the mentioned process and the life cycle of the butterfly. The question is not just finding the connection points between mankind and nature that are now almost invisible, but based on the man as an artist since his appearance on the planet, we have tried to enliven the artwork to hold this thought, feelings and experiences of its creator, becoming an extension of the artist. Therefore, the artistic processes used to create these artistic works will also be endowed with nature, being able to carry out the comparative poetics mentioned above. Besides they become paths or channels through which those feelings, fears, experiences and wishes of the artist go through. Based on this idea, we have studied mankind as nature and we have gone beyond the limits of the western world entering the philosophy and art of the East before the era of globalization. The study of the life and work of Joseph Beuys, Giuseppe Penone and Wolfgang Laib have been used as a model for a better understanding when it comes to give life to a work of art because of the feelings expressed in their creations and the visual and spiritual strength they have. The choice of the poetic comparison between the artistic lost wax smelting process and the natural life cycle of the butterfly is an intuitive choice: they have both attracted us because of the strength, complexity and beauty, as well as being a challenge since there is a visual collision between delicacy, lightness, the ephemeral and the fragility of a butterfly when facing the solidity, strength, weight and eternity of bronze. / [ES] RESUMEN La tesis titulada De la naturaleza del hombre a la naturaleza de la obra de arte. El arte como camino y vida, una reflexión previa al siglo XX, está concebida como un camino que comienza en el análisis y el estudio del hombre como naturaleza y parte de un Todo, hasta finalizar con una visión más subjetiva donde hemos dotado de vida a un proceso artístico, como es la fundición artística a la cera perdida con molde de cáscara cerámica, para crear una conexión entre el proceso nombrado y el ciclo vital de la mariposa. No sólo se trata de encontrar los puntos de conexión, actualmente casi invisibles, entre el hombre y naturaleza, sino que, basándonos en el hombre como ser artista desde su aparición en el planeta, hemos pretendido dotar de vida la obra de arte, al albergar ésta los pensamientos, sentimientos y vivencias de su creador, convirtiéndose en una prolongación del artista. Por tanto, los procesos artísticos utilizados para crear estas obras artísticas, también estarán dotados de naturaleza, pudiéndose llevar a cabo esa comparativa poética nombrada anteriormente. Además se convierten en caminos o canales por los que transitan esos sentimientos, miedos, vivencias y deseos del artista. Basándonos en esta idea, hemos estudiado al hombre como naturaleza, hemos traspasado los límites de Occidente y nos hemos adentrado en la filosofía y el arte de Oriente antes de la era de la globalización. El estudio de la vida y la obra de Joseph Beuys, Giuseppe Penone y Wolfgang Laib por el sentimiento que vuelcan en sus creaciones y la fuerza visual y espiritual que éstas poseen, nos han servido de modelo para una mejor comprensión a la hora de dotar de vida la obra de arte. La elección de la comparativa poética entre el proceso de fundición artística a la cera perdida y el proceso natural del ciclo vital de la mariposa, es una elección intuitiva: ambos nos han atraído, por su fuerza, complejidad y belleza, además de ser un reto, en cuanto que hay un choque visual entre la delicadeza, la ligereza, lo efímero y la fragilidad de la mariposa frente a la solidez, fuerza, peso y eternidad del bronce. / [CAT] RESUM La tesi titulada De la naturalesa de l`home a la naturalesa de l`obra d`art. L`art com a camí i vida, una reflexió prèvia al segle XX, està concebuda com un camí que comença en l'anàlisi i l'estudi de l'home com a naturalesa i part d'un Tot, fins a finalitzar amb una visió més subjectiva on hem dotat de vida un procés artístic, com és la fosa artística a la cera perduda amb motle de corfa ceràmica, per a crear una connexió entre el procés esmentat i el cicle vital de la papallona. No sols es tracta de trobar els punts de connexió, actualment quasi invisibles, entre l'home i naturalesa, sinó que, basant-nos en l'home com ser artista des de la seua aparició en el planeta, hem pretés dotar de vida l'obra d'art, perquè abraça els pensaments, sentiments i vivències del seu creador, i es convertix en una prolongació de l'artista. Per tant, els processos artístics utilitzats per a crear estes obres artístiques, també estaran dotats de naturalesa, i es podrà dur a terme eixa comparativa poètica esmentada anteriorment. A més es convertixen en camins o canals pels quals transiten eixos sentiments, pors, vivències i desitjos de l'artista. Basant-nos en esta idea, hem estudiat l'home com a naturalesa, hem traspassat els límits d'Occident i ens hem endinsat en la filosofia i l'art d'Orient abans de l'era de la globalització. L'estudi de la vida i l'obra de Joseph Beuys, Giuseppe Penone i Wolfgang Laib pel sentiment que bolquen en les seues creacions i la força visual i espiritual que estes posseïxen, ens han servit de model per a una millor comprensió a l'hora de dotar de vida l'obra d'art. L'elecció de la comparativa poètica entre el procés de fosa artística a la cera perduda i el procés natural del cicle vital de la papallona, és una elecció intuïtiva: ambdós ens han atret, per la seua força, complexitat i bellesa, a més de ser un repte, ja que hi ha un xoc visual entre la delicadesa, la lleugeresa, l'efímer i la fragilitat de la papallona davant de la solidesa, força, pes i eternitat del bronze. / Pinilla Zapater, L. (2016). De la naturaleza del hombre a la naturaleza de la obra de arte. El arte como camino y vida, una reflexión previa al siglo XX [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62159 / TESIS
3

A pesca artesanal como mediação da relação homem natureza: permanência e resistência dos pescadores nas comunidades pesqueiras do povoado Mosqueiro/Aracaju-SE.

Nunes, Shauane Itainhora Freire 25 August 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2015-05-14T12:17:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Arquivototal.pdf: 5326212 bytes, checksum: b7dd9fe0624fe0c62331183ecd31c76b (MD5) Previous issue date: 2011-08-25 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / La pesca-artesanal es nuestro objetivo de estudio y interés, ya que se pretende en esa reflexión de pesquisa comprender cómo la actividad pesquera practicada en su formato artesanal persiste y resiste en la comunidad pesquera del poblado Mosqueiro/SE. Partiendo de la realidad puesta para el territorio que corresponde al poblado Mosqueiro, tuvimos el modo de vida construido cotidianamente por los pescadores y marisqueras que mantienen una relación directa con la naturaleza por medio de la pesca. El que los proporciona una colectividad que parte de la propia necesidad del trabajo que es la pesca, y valores otros que van de encuentro al modo de vida que se súmete a los dictámenes del capital. En ese sentido nuestro interés se pauta en el rescate de la historia del poblado por medio de la comunidad pesquera y suyos relatos para entender como el espacio que corresponde al poblado Mosqueiro, viene siendo producido y reproducido a partir de la pesca concomitantemente con la presión ejercida por el capital por medio de procesos que constituyen el urbano en áreas de interés turístico y de especulación inmobiliaria. En la mediación de la realidad presente en el poblado Mosqueiro, buscamos las lecturas que nos permite entender la relación hombre/naturaleza mediado por el trabajo de forma que posamos llegar a las contradicciones inherentes a la sociedad del capital y así contribuir con el directo de permanencia de la comunidad pesquera para que esa continúe en su práctica cotidiana mostrando a nosotros que hay otra racionalidad posible de superar las relaciones que se constituyen en la sociedad del capital. / O Povoado Mosqueiro, localizado na grande Aracaju, constitui um território de vida e trabalho para as famílias de pescadores e marisqueiras que historicamente tem-se relacionado com a área estuarina do rio Vaza-Barris por meio da atividade pesqueira. Esta comunidade tem garantido a sua existência como coletividade vinculada ás características próprias da pesca artesanal: atividade extrativista, de baixo impacto predatório, voltada para o auto- consumo ao tempo que garante a comercialização local do excedente das capturas e fundamentada no trabalho de base familiar. A relação homem/natureza mediada pelo trabalho na pesca tem garantido no Mosqueiro, até os dias de hoje, a reprodução de valores que vão de encontro ao modo de vida que se submete aos ditames do capital, especificamente ao assalariamento. Nosso objetivo nesta dissertação de mestrado é compreender como essa atividade pesqueira, praticada em sua forma artesanal, persiste e resiste na comunidade pesqueira do Povoado Mosqueiro no estado de Sergipe. A partir do resgate da história oral e da memória dos mais velhos, reconstruímos uma narrativa do processo de formação territorial do Povoado, constatando que a dinâmica da expansão urbana da grande Aracaju e a pressão que o setor imobiliário e turístico exercem sobre a comunidade e seu território, colocam em risco a permanência da mesma. Todavia, a identidade da comunidade gestada a partir do trabalho cotidiano e artesanal, que modifica á natureza e o seu espaço, ao tempo que transforma á própria comunidade em uma comunidade de pescadores faz com que o controle e domínio total do processo de trabalho pelos próprios trabalhadores-pescadores coloque os limites reais ao avanço das relações capitalistas dentro da comunidade. A esse limite chamamos-lhe neste trabalho de resistência.
4

DERSU UZALA Hibrida??o Homem-Natureza

Condorelli, Antonino 02 September 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2014-12-17T14:36:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 AntoninoC_TESE.pdf: 1954253 bytes, checksum: 9e695c94b79f29ebbdd9da876ba23ef6 (MD5) Previous issue date: 2011-09-02 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior / Esta disertaci?n explora de qu? forma las hibridaciones entre ser humano y ambientes naturales no urbanos contribuyen a configurar las estrategias de atenci?n, de construcci?n de conocimiento y de interacci?n con el mundo del sujeto y c?mo, recursivamente, las actitudes perceptivo-cognitivas y las maneras de acercarse a lo real, de imputar sentido a los fen?menos y de interactuar con el ambiente practicadas por el sujeto condicionan y contribuyen a definir las hibridaciones entre humanos y no humanos. Lo que gu?a esa exploraci?n es el concepto de h?brido que, inspir?ndome en Bruno Latour (2008), concibo como una asociaci?n entre elementos sin caracter?sticas inherentes, compenetrados, que se redefinen, recrean e reconfiguran rec?procamente. Utilizo como operadores cognitivos una narrativa literaria y una cinematogr?fica: el libro autobiogr?fico Dersu Uzala del escritor y explorador ruso Vladimir Klavdievich Arseniev (1872-1930), publicado por primera vez en 1923, y la pel?cula hom?nima del director japon?s Akira Kurosawa (1910-1998), lanzada en 1975. Estas obras reconstruyen tres expediciones realizadas por Arseniev a principios del siglo XX en la regi?n siberiana del Ussuri que tuvieron como gu?a al cazador n?mada de etnia gold Dersu Uzala, con quien el escritor construy? una profunda amistad. La elecci?n de hacer dialogar en el mismo plan a dos modos complementares de conocimiento, arte y ciencia, se fundamenta en la concepci?n de Edgar Morin (2003b) de la literatura y el cine como escuelas de vida y de complejidad humana y en la visi?n de Claude L?vi- Strauss (2007) del arte como modelo reducido que favorece una mirada m?s abarcadora sobre los fen?menos. Inicialmente, pongo en relaci?n mi investigaci?n con los trabajos de Silmara L?dia Marton (2008) y Samir Cristino de Souza (2009), que analizaron las estrategias de construcci?n de conocimiento y de interacci?n con el mundo de un habitante de la Laguna de Piat? (Municipio de Ass?, Estado de Rio Grande do Norte, Brasil), Francisco Lucas da Silva, y muestro algunas analog?as entre estas y las de Dersu Uzala, ambas productos de determinadas hibridaciones con el ambiente. A continuaci?n, exploro las implicaciones cognitivas de la amistad de Arseniev con el cazador gold, met?fora/encarnaci?n del di?logo posible entre saberes de matrices diferentes. En un tercer momento, dialogando con pensadores que se interrogaron sobre el trinomio hombre-naturaleza-representaciones y con las narrativas de Arseniev (1997) y Kurosawa (1975), reflexiono sobre las ideas de h?brido, de humano y no humano, de vivo y no vivo, de proximidad y distancia del sujeto con respecto a otros sistemas de lectura del mundo, de relaci?n directa y mediada con lo real, de ambientes naturales urbanos y no urbanos. A seguir, incursiono en el libro de Arseniev y en el largometraje de Kurosawa intentando identificar qu? factores m?s contribuyeron para configurar las estrategias de conocimiento y de interacci?n con el ambiente manifestadas por el explorador y por el cazador gold y, recursivamente, de qu? forma esas estrategias contribuyeron a definir sus hibridaciones con el ambiente siberiano. Por ?ltimo, a partir de las reflexiones tejidas a lo largo del trabajo, me interrogo sobre lo que ellas pueden decirnos sobre nuestra forma de interactuar con la naturaleza no humana y sobre el di?logo entre distintas formas de percibir, conocer y relacionarse con el mundo / Esta disserta??o explora de que forma as hibrida??es entre ser humano e ambientes naturais n?o-urbanos contribuem a configurar as estrat?gias de aten??o, de constru??o de conhecimento e de intera??o com o mundo do sujeito e como, recursivamente, as atitudes perceptivo-cognitivas e as maneiras de se aproximar ao real, de imputar sentido aos fen?menos e de interagir com o ambiente praticadas pelo sujeito condicionam e contribuem a definir as hibrida??es entre humanos e n?o-humanos. Norteia essa explora??o o conceito de h?brido que, inspirando-me em Bruno Latour (2008), concebo como uma associa??o entre elementos sem caracter?sticas inerentes, mutuamente imbricados e que o tempo todo se redefinem, recriam e reconfiguram reciprocamente. Utilizo como operadores cognitivos para realizar essa explora??o uma narrativa liter?ria e uma cinematogr?fica: o livro autobiogr?fico Dersu Uzala do escritor e explorador russo Vladimir Klavdievich Arseniev (1872-1930), publicado pela primeira vez em 1923, e o filme hom?nimo do diretor japon?s Akira Kurosawa (1910-1998), lan?ado em 1975. Estas obras reconstroem tr?s expedi??es realizadas por Arseniev no come?o do s?culo XX na regi?o siberiana do U?uri tendo como guia o ca?ador n?made de etnia gold Dersu Uzala, com quem o escritor travou uma profunda amizade. A escolha de fazer dialogar no mesmo plano dois registros complementares de conhecimento, arte e ci?ncia, fundamenta-se na concep??o de Edgar Morin (2003b) da literatura e o cinema como escolas de vida e de complexidade humana e na vis?o de Claude L?vi-Strauss (2007) da arte como modelo reduzido que favorece um olhar mais abrangente sobre os fen?menos. Inicialmente, relaciono minha pesquisa com os trabalhos de Silmara L?dia Marton (2008) e Samir Cristino de Souza (2009), que analisaram as estrat?gias de constru??o de conhecimento e intera??o com o mundo de um habitante da Lagoa do Piat? (Munic?pio de Assu, Rio Grande do Norte), Francisco Lucas da Silva, e mostro algumas analogias entre estas e as de Dersu Uzala, ambas produtos de determinadas hibrida??es com o ambiente. Em seguida, exploro as implica??es cognitivas da amizade de Arseniev com o ca?ador gold, met?fora/encarna??o do di?logo poss?vel entre saberes de matriz diferente. Em um terceiro momento, dialogando com pensadores que se interrogaram sobre o trin?mio homem-natureza-representa??es e com as narrativas de Arseniev (1997) e Kurosawa (1975), reflito sobre as id?ias de h?brido, de humano e n?ohumano, de vivo e n?o-vivo, de proximidade e afastamento de outros sistemas leitores do mundo, de rela??o direta e mediada com o real, de ambientes naturais urbanos e n?o-urbanos. Em seguida, incursiono no livro de Arseniev e no longa-metragem de Kurosawa tentando identificar quais fatores mais contribu?ram a configurar as estrat?gias de conhecimento e de intera??o com o ambiente manifestadas pelo explorador e o ca?ador gold e, recursivamente, de que forma tais estrat?gias contribu?ram a definir suas hibrida??es com o ambiente siberiano. Por ?ltimo, a partir das reflex?es tecidas ao longo do trabalho, me interrogo sobre o que elas podem nos dizer acerca da nossa forma de interagir com a natureza n?o-humana e sobre o di?logo entre diversas formas de perceber, conhecer e relacionar-se com o mundo

Page generated in 0.0334 seconds