• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 59
  • 34
  • 11
  • 10
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 164
  • 102
  • 51
  • 49
  • 31
  • 27
  • 26
  • 26
  • 19
  • 16
  • 14
  • 14
  • 13
  • 13
  • 12
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
111

DENSIDADE DE PLANTAS E USO DE FUNGICIDA NA OCORRÊNCIA DE DOENÇAS FOLIARES E NA PRODUTIVIDADE DE BULBOS DE CEBOLA

Harms, Mônica Gabrielle 01 February 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-25T19:29:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Monica G Harms.pdf: 1165275 bytes, checksum: cc8059801e06e439fa7ed83ee82ad8db (MD5) Previous issue date: 2013-02-01 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The ideal plants density consists in an extremely important condition in the determining of yield and in the commercial production of onion bulbs. The producers have sought new spatial distributions of plants, aiming harvest bulbs in accord with the size required by the consumer. The plants population have also influence on the development of diseases, because it is associated with the infective units spread of the pathogen and microclimate in culture. The experiment was conducted in the Capão da Onça School Farm aiming to evaluate the influence of plants density and the fungicide use in the occurrence of foliar diseases and the productive characteristics of Bola Precoce cultivar and Bella Dura hybrid. The experimental design was complete randomized blocks, with four replications for the Bola Precoce cultivar and three replications for the Bella Dura hybrid. The treatments were arranged in a split plot design, where the plots were either the presence or the absence of fungicide (metiram + piraclostrobina - 2,5 kg p.c. ha-1) and plant densities (12, 14, 16, 18, 20 and 22 plants m-1) were the split plots. Parameters evaluated were: severity of downy mildew (Peronospora destructor) and purple blotch (Alternaria porri), number of harvest bulbs, bulb mass, bulb diameter, bulb classification and yield. With the data of severity, the area under disease progress curve (AUDPC) was calculated. For Bola Precoce cultivar, no differences were observed between the densities for the parameters AUDPC (downy mildew and purple blotch), purple blotch severity, bulb mass, bulb diameter and bulbs class 0, 2, 3 and 3C. There was difference between densities for downy mildew severity in the evaluation made at 111 days after transplantation (DAT), and the maximum value (34,65%) was found in 15,3 plants m-1 density, in presence of fungicide. The fungicide was effective on downy mildew control in the evaluation made at 97 DAT and on the purple blotch control in the evaluation made at 97 and 104 DAT. The maximum yield was obtained in 22 plants m-1 density, reaching 18,21 and 17,70 t ha-1 in presence and absence of fungicide, respectively. For Bella Dura hybrid, no differences were observed between densities for AUDPC (downy mildew and purple blotch), bulbs class 0, downy mildew severity at 90, 97 and 104 DAT, and purple blotch severity at 90, 97 and 111 DAT. The fungicide was effective in controlling downy mildew in the evaluations made at 97 and 104 DAT. In absence of fungicide, the yield increased with the plant density increasing. In presence of fungicide, the maximum yield (22,09 t ha-1) was obtained in 17,45 plants m-1 density. There was a reduction of the mass and diameter of bulb with the plant density increment, when no fungicide was applied. In presence of fungicide, the percentage of bulbs class 3C decreased with the plant density increase. / A densidade ideal de plantas é extremamente importante na determinação da produtividade e da produção comercial de bulbos de cebola. Produtores têm buscado novas distribuições espaciais de plantas, objetivando colheita de bulbos de acordo com o tamanho exigido pelo consumidor. A densidade de plantas também influencia o desenvolvimento de doenças, pois tem relação com a disseminação das unidades infectivas do patógeno e o microclima na cultura. O experimento foi conduzido na Fazenda Escola Capão da Onça com o objetivo de avaliar a influência da densidade de plantas e o uso de fungicida na ocorrência de doenças foliares e nas características produtivas do cultivar Bola Precoce e do híbrido Bella Dura. O delineamento experimental utilizado foi o de blocos ao acaso com quatro repetições para o cultivar Bola Precoce e três repetições para o híbrido Bella Dura. Os tratamentos foram arranjados em parcelas subdivididas, sendo que as parcelas constituíram a presença ou ausência de fungicida (metiram + piraclostrobina - 2,5 kg p.c. ha-1) e as densidades de plantas (12, 14, 16, 18, 20 e 22 plantas m-1) constituíram as subparcelas. As características avaliadas foram: severidade de míldio (Peronospora destructor) e de mancha púrpura (Alternaria porri), número de bulbos, massa média do bulbo, diâmetro médio do bulbo, classificação dos bulbos e produtividade total. Com os dados de severidade calculou-se a área abaixo da curva do progresso das doenças (AACPD). Para o cultivar Bola Precoce, não foram observadas diferenças entre as densidades para os parâmetros AACPD (míldio e mancha púrpura), severidade de mancha púrpura, massa média do bulbo, diâmetro do bulbo e bulbos classe 0, 2, 3 e 3C. Houve diferença entre densidades para a severidade do míldio na avaliação realizada aos 111 dias após o transplante (DAT), sendo o maior valor (34,65%) encontrado na densidade de 15,3 plantas m-1 na presença de fungicida. O fungicida foi eficiente no controle do míldio na avaliação realizada aos 97 DAT e no controle da mancha púrpura nas avaliações realizadas aos 97 e 104 DAT. A produtividade total máxima foi obtida na densidade de 22 plantas m-1, alcançando 18,21 e 17,70 t ha-1 na presença e ausência de fungicida, respectivamente. Para o híbrido Bella Dura, não foram observadas diferenças entre as densidades para os parâmetros AACPD (míldio e mancha púrpura), bulbos classe 0, severidade de míldio aos 90, 97 e 104 DAT e severidade de mancha púrpura aos 90, 97 e 111 DAT. O fungicida foi eficiente no controle do míldio nas avaliações realizadas aos 97 e 104 DAT. Na ausência do fungicida a produtividade total aumentou com o incremento da densidade de plantas. Na presença do fungicida, maior produtividade (22,09 t ha-1) foi obtida na densidade de 17,45 plantas m-1. Houve redução da massa média dos bulbos e do diâmetro do bulbo com o incremento da densidade de plantas quando o fungicida não foi aplicado. Na presença do fungicida, a porcentagem de bulbos pertencentes à classe 3C diminuiu com o aumento da densidade de plantas.
112

Quantificação e modelagem de mecanismos de danos causados por Phakopsora euvitis e Plasmopara viticola em videira Vitis labrusca / Quantification and modelling of damage mechanisms caused by Phakopsora euvitis and Plasmopara viticola in Vitis labrusca

Nogueira Júnior, Antonio Fernandes 02 February 2017 (has links)
A viticultura no Brasil e no Estado de São Paulo encontra-se em expansão nos últimos 10 anos e a cv. Niagara Rosada (Vitis labrusca) se destaca como principal cultivar para produção de uvas para mesa. Essa cultivar é suscetível à várias doenças foliares, como a ferrugem (Phakopsora euvitis) e o míldio (Plasmopara viticola). Não existem estimativas quantitativas dos danos causados por essas doenças na cv. Niagara Rosada. Diante do exposto os objetivos desse trabalho foram quantificar os efeitos da ferrugem e do míldio nas trocas gasosas, nas limitações da fotossíntese, no acúmulo de biomassa, no acúmulo de carboidratos, e na produção da cv. Niagara Rosada e desenvolver um modelo de simulação para V. labrusca acoplado com os mecanismos de danos da ferrugem e míldio. Experimentos foram conduzidos, separadamente para cada doença, em condições controladas, em mudas inoculadas com diferentes concentrações de P. euvitis e P. viticola e em campo experimental. Medidas de trocas gasosas e curvas de resposta da taxa líquida de assimilação de CO2 ao aumento da concentração intercelular de CO2 (Ci) foram realizadas em mudas sadias e infectadas com P. euvitis e P. viticola. Teores de açúcares solúveis totais, sacarose e amido foram determinados em plantas sadias e inoculadas com os patógenos. P. euvitis e P. viticola reduziram a taxa fotossintética em plantas infectadas tanto na área da lesão como no tecido verde adjacente a lesão (lesão virtual). Valores do parâmetro β, indicativo da lesão virtual, foram de 5,7 e 2,9, respectivamente para P. euvitis e P. viticola. P. euvitis reduziu em 48%, 36% e 67% a atividade da Rubisco (Vcmax), a taxa máxima de transporte de elétrons usados para a regeneraração da RuBP (Jmax) e a condutância do mesofilo (gm), respectivamente, em folhas infectadas. A área foliar e biomassa de raízes em mudas inoculadas com P. euvitis foram reduzidas. Através de análises histopatológicas e da quantificação de amido nas folhas sadias e doentes foi possível observar o acúmulo de amido em regiões adjacentes às pústulas de P. euvitis. Mesmo em baixas severidades da ferrugem já se observam reduções no acúmulo de carboidratos em raízes. P. viticola reduziu Vcmax em 23,5 % em folhas infectadas comparadas às folhas sadias. P. viticola reduziu a biomassa de raízes e quantidade de carboidratos nas raízes de mudas doentes e de plantas no campo em ano de alta severidade da doença. Plantas no campo com sintomas míldio produziram em média 0,5 kg a menos do que plantas sadias e a principal causa da redução na produção foi a queda de bagas causada pela infecção de P. viticola nos cachos. Um modelo de simulação para Vitis labrusca foi desenvolvido, utilizando o software Stella®. A produção, partição e dinâmica da biomassa da videira foi simulada ao longo de 20 anos e os efeitos de P. euvitis e P. viticola na redução do tecido verde sadio da planta, na redução da eficiência fotossintética, no desvio de assimilados, na aceleração da senescência foliar e na queda de frutos foram inseridos no modelo. / Viticulture in Brazil and in the state of São Paulo has increased in the last 10 years and cv. Niagara Rosada (Vitis labrusca) is the main cultivar for the production of table grapes. This cultivar is susceptible to several foliar diseases, such as rust (Phakopsora euvitis) and downy mildew (Plasmopara viticola). There are no quantitative estimates of the damage caused by these pathogens in cv. Niagara Rosada. The objectives of this work were to quantify the effects of rust and downy mildew on gas exchange, photosynthesis limitations, biomass accumulation, carbohydrate accumulation and production of cv. Niagara Rosada and to develop a simulation model for V. labrusca coupled with damage mechanisms caused by rust and mildew. Experiments were conducted, independently for each disease, under controlled conditions in potted plants inoculated with different concentrations of P. euvitis and P. viticola and in experimental field, with natural occurrence of diseases. Measurements of gas exchange and response curves of photosynthetic rate to the increase of the intercellular CO2 concentration (Ci) were carried out in healthy plants and infected plants with P. euvitis and P. viticola. Total soluble sugars, sucrose and starch contents were determined in healthy plants and inoculated plants with the pathogens and kept under controlled conditions. P. euvitis and P. viticola reduced the photosynthetic rate in infected plants both in the area of the lesion and in the green tissue adjacent to the lesion (virtual lesion). Values of parameter β, indicative of the virtual lesion, were 5.8 and 2.9, respectively for P. euvitis and P. viticola. P. euvitis reduced the activity of Rubisco (Vcmax), rate of electrons transport contributing for the RuBP-regeneration (Jmax) and the conductance of mesophyll (gm), respectively, on infected leaves by 48%, 36% and 67%. The severity of P. euvitis reduced leaf area and biomass of plant roots. The histopathological analysis and starch quantification in the leaves allowed to observe starch accumulation in regions adjacent to the pustules of P. euvitis. Even in low disease severities, reductions in carbohydrates accumulation of in roots are already observed. P. viticola reduced Vcmax by 23.5% in infected leaves compared to healthy leaves. P. viticola reduced the root biomass and carbohydrate amounts in the roots of potted plants and plants in the field in the year of high disease severity. Field plants with mildew symptoms produced on average 0.5 kg less than healthy plantsand the main cause of reduction in production was the drop of berries caused by infection of P. viticola in the clusters. A simulation model for Vitis labrusca was developed using Stella ® software. The production, partitioning and dynamics of grapevine biomass was simulated over 20 years and the effects of P. euvitis and P. viticola on the reduction of healthy green plant tissue and photosynthetic efficiency, the assimilative sapper, leaf senescence acceleration and fruit drop were coupled in the model.
113

Caractérisation des contraintes biotiques et abiotiques sur la phénologie printanière du chêne : expliquer les patrons de diversité et prédire les changements futurs / Characterization of biotic and abiotic constraints on oak spring phenology : explaining observed diversity patterns and predicting future changes

Dantec, Cécile 22 May 2014 (has links)
La phénologie du débourrement est un caractère majeur d’adaptation des arbres à leurenvironnement en milieu tempéré. Notre objectif a été de caractériser les contraintes biotiques (oïdium) etabiotiques (températures hivernales et printanières / gels tardifs) s’exerçant sur le débourrement afind’expliquer les patrons de variation phénologique intra et inter populationnelle observés chez le chêne(Quercus petraea) le long d’un gradient altitudinal. Nous avons utilisé une approche combinantobservations in situ, expérimentation, et modélisation. Nous avons mis en évidence que l’évitement desgels tardifs printaniers est un caractère adaptatif majeur le long du gradient altitudinal. La tardiveté dudébourrement pourrait être due à des besoins plus importants en température de forcing. Par ailleurs, lechampignon n’est pas adapté localement à la phénologie de son hôte et les individus et les populationssont alors inégalement exposés à la maladie. En montant en altitude, les chênes sont de plus en plusexposés au champignon, mais les facteurs environnementaux sont défavorables à une plus forte infection.A basse altitude, l’oïdium et les gels tardifs favorisent des phénotypes phénologiques opposés(respectivement précoces vs. tardifs) ; la combinaison des deux contraintes pourrait donc contribuer aumaintien de la forte diversité phénologique observée. D’autre part, nous avons observé que l’infection parl’oïdium engendre une augmentation du polycyclisme chez les semis de chêne au cours de la saison decroissance, ce qui les rend moins résistants aux gels hivernaux. Nous montrons qu’il est important que lesmodèles phénologiques à visée prédictive intègrent la phase de chilling aboutissant à la levée dedormance. Le manque de chilling ne semble pas encore un facteur limitant, mais la tendance actuelle à undébourrement de plus en plus précoce sera probablement freinée voire inversée au milieu du siècle enbasse altitude, dans la marge sud de distribution de Q. petraea. / Budburst phenology is a major adaptive trait of trees to the environment in temperateclimate. Our aim was to characterize the biotic (powdery mildew) and abiotic (winter and springtemperatures / spring frost) constraints acting on budburst in view to explain the patterns of intra and interpopulations’ phenological variation observed in sessile oak (Quercus petraea) along an elevation gradient.We based our approach on in situ monitoring, experimentation and modeling. Our results highlight that theavoidance of late spring frosts is a major adaptive trait along the elevation gradient. The lateness inbudburst might be due to higher requirements in forcing temperatures. Otherwise, the fungus is not locallyadapted to its host phenology so oak individuals and populations are unequally exposed to the disease.With increasing elevation, oaks are more and more exposed to the fungus, but the environmental factorsare unfavorable to higher infection. At low elevation, powdery mildew and late spring frosts favor oppositephonological phenotypes (early-flushing vs. late-flushing trees, respectively); the combination of the twopressures may thus contribute to the maintenance of the observed high phenological diversity. We alsoshowed that powdery mildew infection induced an increased polycyclism during the growing season in oakseedlings, which made them less resistant to winter frosts. Predictive phenological models will have toinclude the chilling phase which conditions dormancy breaking. Although the lack of chilling is not yet alimiting factor, the current trend in increasingly advanced budburst will certainly be slowed or even reversedin the middle of the century at low elevation, in the southern margin of the distribution area of Q. petraea.
114

Estudi de models matemàtics aplicats a la predicció d'epidèmies de la cendrosa de l'ordi

Almacellas Gort, Jaume 07 July 2010 (has links)
La cendrosa de l'ordi, causada pel fong Blumeria graminis (D.C.) E. O. Speer f. sp. hordei Em. Marchal, sin. Erysiphe graminis D.C.: Fr. f. sp. hordei Em. Marchal, anamorf: Oidium monilioides (Nees) Link, és la malaltia aèria més important en aquest conreu a Catalunya. El 1987 es van iniciar les investigacions sobre l'etiologia de les principals malalties dels cereals. Es realitzà una prospecció per tota la l’àrea cerealícola de la geografia catalana, que va permetre estimar la distribució i importància de les malalties que afecten l'ordi, el blat, el panís i l'arròs. Els resultats del període estudiat, 1987-1990, conclogueren que per a la cendrosa de l’ordi, la probabilitat d’una epidèmia severa (severitat final=60%5% en varietats susceptibles) varià entre p=0,2 i p=0,6 (entre dos i sis anys amb epidèmia severa de cada deu anys de cultiu), segons zones de conreu. Amb aquestes premisses es va anar elaborant un sistema de suport a la presa de decisions (SSPD) propi per a la cendrosa de l’ordi a l’àrea de Catalunya anomenat CENCONT, el qual prediu la malaltia tenint en compte que la cendrosa forma part d’un ‘complex de malalties’ i considerant la severitat (i l’àrea sota la corba epidèmica) com a variable independent i el possible efecte de la resta de malalties i plagues com a covariants. Per a l’aplicació pràctica de les anàlisis epidèmiques a CENCONT, es van estimar els valors dels paràmetres del model Logist com mitjanes d’un nombre de epidèmies representatives dels distints processos: de reacció varietal i de control químic. Aquests valors van resultar útils per a la predicció d’epidèmies i l’avaluació de CENCONT va demostrar la seva utilitat, tant pel que fa a la seva precisió com per a l’anàlisi econòmica fonamentada en el càlcul de la Funció de Guany. Però les assumpcions teòriques fetes en ajustar models tipus Logist, anomenats sintètics, a les dades epidèmiques de camp, han de permetre fer prediccions amb un marge d'error acceptable, en les condicions ambientals definides per cada predicció, la qual cosa s’ha de demostrar que és certa en una eina SSPD. Per aquesta raó els objectius que s’han formulat en aquest treball s’han basat resumidament en: 1) Fer una anàlisi matemàtica dels models sintètics, principalment els Logist i Richards, veient el seu comportament i estudiant les relacions y0, r i k mitjançant simulació, 2) Contrastar els resultats teòrics amb els de les epidèmies desenvolupades en condicions naturals, aplicant els models, en ajusts a epidèmies de camp de la cendrosa de l'ordi, amb la condició d'anar fixant els paràmetres o bé deixar-los lliures en el model, principalment l'asímptota k, i 3) Discutir la validesa de les assumpcions fetes en els models per ajustar les equacions a les dades experimentals, veient les interaccions entre paràmetres i les conseqüències que derivades de l'anàlisi comparativa d'epidèmies i la seva aplicació a sistemes predictius de la malaltia. Per assolir els objectius plantejats s’han utilitzat 113 processos epidèmics observats en camp en el període 1991-2002, avaluant principalment la intensitat de malaltia en el temps i basats en dos objectius experimentals: control químic i resistència varietal Paral•lelament, s’han analitzat des del punt de vista matemàtic mitjançant el programa MAPLE els models exponencial, Logist, Gompertz, Monomolecular, Von Bertalanffy-Richards i Weibull, i s’ha valorat la seva idoneïtat en la seva aplicació a malalties vegetals, especialment a la cendrosa de l’ordi. Després de l’anàlisi matemàtica, s’han aplicat els models mitjançant el programa Table Curve 2D©. En una primera fase s’han ajustat tots els models a les epidèmies de camp, excepte el model exponencial, i en una segona, de tots els models aplicats s’han seleccionat els que donaven millor rendiment estadístic pel que fa als diversos paràmetres d’avaluació. En aquest procés d’ajust, també s’han descartat les epidèmies que no aconseguien un ajust de suficient qualitat segons els criteris establerts. A més, s’han establert comparacions de les taxes relatives epidèmiques obtingudes en els ajusts mitjançant la utilització de la taxa mitjana ponderada absoluta. S’ha fet una anàlisi especial del comportament del paràmetre de forma del model Richards i s’han elaborat models de superfície de resposta per als paràmetres epidèmics y0, r i k dels models Logist i Richards. Entre les conclusions més importants s’ha trobat que el model Richards s’ajusta millor que Logist i aquest que Gompertz al conjunt d’epidèmies de cendrosa de l’ordi a Catalunya. La resta de models analitzats es van descartar per pitjor comportament. Quant als paràmetres dels models, en primer lloc no és el mateix fixar l’asímptota que no fixar-la, com a mínim des de la perspectiva estadística. En segon lloc, la taxa relativa epidèmica disminueix de valor segons si s’ajusten les dades a Richards, Logist o Gompertz respectivament, i això passa sempre respecte qualsevol variant dels models, asímptota lliure o bé asímptota fixa, i per a qualsevol objectiu epidèmic, control químic o bé resistència varietal. Respecte a la severitat inicial, no s’ha trobat una pauta de comportament definida. Sobre la predicció, es pot fer una millora d’aquesta en el sistema d’avisos CENCONT passant del model Logist al model Richards. El model Richards es pot utilitzar amb els tres paràmetres clàssics o bé amb quatre paràmetres, incorporant el paràmetre de forma però amb unes certes restriccions. Si s’agafa el model Richards triparamètric, serà necessari fixar el paràmetre de forma a un valor que raonablement pot ser inferior a 5. Aquest tipus de modelització és la recomanada per a incloure en Sistemes de suport a la presa de decisions com és el CENCONT. La millora en la predicció no implica necessàriament una millora en la presa de decisions del sistema d’avisos de la cendrosa de l’ordi a Catalunya, perquè les implicacions econòmiques no són en la major part dels casos prou importants com per provocar un canvi de decisió. La diferència màxima calculada de pèrdues associades estimades segons el model Richards, amb asímptota lliure i les associades segons el model Logist, se situa en el 2.9%, calculant-les a partir de l’ASCPM i de la severitat final. A efectes pràctics es pot considerar el mateix haver predit segons el model Richards, millor en el treball, o el Logist, el qual fou el que realment s’havia aplicat en el programa CENCONT. L’estimació Logist podria ser suficient per a la major part de les situacions (epidèmies) i que només en un petit percentatge hauria valgut la pena canviar de model. De tota manera, per al tipus de prediccions del present treball, no es veuria malament el fet d’adoptar el model Richards en un futur, amb la condició d’haver fixat el valor característic del paràmetre m per a la zona d’estudi. / El oídio de la cebada causado por el hongo Blumeria graminis (D.C.) E. O. Speer f. sp. hordei Em. Marchal, sin. Erysiphe graminis D.C.: Fr. f. sp. hordei Em. Marchal, anamorf: Oidium monilioides (Nees) Link, es la enfermedad aérea más importante en este cultivo en Cataluña. El año 1987 se iniciaron las investigaciones sobre la etiología de las principales enfermedades de los cereales. Se realizó una prospección por toda el área cerealista de la geografía catalana que permitió estimar la distribución e importancia de las enfermedades que afectan la cebada, el trigo, el maíz y el arroz. Los resultados del período estudiado, 1987-1990, concluyeron que para el oídio de la cebada, la probabilidad de una epidemia severa (severidad final=60%5% en variedades susceptibles) osciló entre p=0,2 y p=0,6 (entre dos y seis años con epidemia severa de cada diez años de cultivo), según zonas de cultivo. Con estas premisas se elaboró un sistema de soporte a la toma de decisiones (SSTD) propio para el oídio de la cebada en el área de Cataluña, llamado CENCONT, el cual predice la enfermedad teniendo en cuenta que el oídio forma parte de un ‘complejo de enfermedades’ y considerando la severidad (y el área bajo la curva epidémica) como variable independiente y el posible efecto del resto de enfermedades y plagas como covariables. Para la aplicación práctica de los análisis epidémicos en CENCONT se estimaron los valores de los parámetros del modelo Logist como medias de un número de epidemias representativas de los distintos procesos: reacción varietal y control químico. Estos valores resultaron útiles en la predicción de epidemias y la evaluación de CENCONT demostró su utilidad, tanto en lo que se refiere a su precisión como para el análisis económico fundamentado en el cálculo de la Función de Ganancias. Pero las asunciones teóricas realizadas en el ajuste de modelos tipo Logist, llamados sintéticos, a los datos epidémicos de campo, han de permitir predicciones con un margen de error aceptable, en las condiciones ambientales definidas para cada predicción, lo cual se debe demostrar como cierto en una herramienta SSPD. Por esta razón los objetivos que se han formulado en este trabajo se han basado resumidamente en: 1) Efectuar un análisis matemático de los modelos sintéticos, principalmente Logist y Richards, viendo su comportamiento y estudiando las relaciones y0, r i k mediante simulación, 2) Contrastar los resultados teóricos con los obtenidos de las epidemias desarrolladas en condiciones naturales, aplicando los modelos en ajustes a epidemias de campo del oídio de la cebada, con la condición de ir fijando los parámetros o bien dejarlos actuar libremente en el modelo, principalmente la asíntota k, y 3) Discutir la validez de las asunciones realizadas en los modelos para ajustar las ecuaciones a los datos experimentales, viendo las interacciones entre parámetros y las consecuencias derivadas del análisis comparativo de epidemias y su aplicación a sistemas predictivos de la enfermedad. Para conseguir los objetivos propuestos se han utilizado 113 procesos epidémicos observados en campo durante el período 1991-2002, evaluando principalmente la intensidad de enfermedad en el tiempo y basados en dos objetivos experimentales: control químico y resistencia varietal. Paralelamente se han analizado los modelos exponencial, Logist, Gompertz, Monomolecular, Von Bertalanffy-Richards y Weibul desde un punto de vista matemático mediante el programa MAPLE, y se ha valorado su idoneidad en la aplicación a enfermedades vegetales, especialmente al oídio de la cebada. Después del análisis matemático se han aplicado los modelos mediante el programa Table Curve 2D©. En una primera fase se han ajustado las epidemias de campo a todos los modelos excepto el modelo exponencial, y en una segunda fase de todos los modelos aplicados se han seleccionado aquellos que resultaban en un mejor rendimiento estadístico respecto a diversos parámetros evaluados. En este proceso de ajuste también se han descartado las epidemias que no conseguían un ajuste de suficiente calidad según los criterios preestablecidos. Además se han hecho comparaciones de las tasas relativas epidémicas obtenidas en los ajustes mediante la utilización de la tasa media ponderada absoluta. Se ha realizado un análisis especial del comportamiento del parámetro de forma del modelo Richards y se han elaborado modelos de superficie de respuesta para los parámetros epidémicos y0, r i k de los modelos Logist y Richards. Entre las conclusiones más importantes se destaca que el modelo Richards ajusta mejor que Logist y este que Gompertz respecto al conjunto de epidemias de oídio de la cebada en Cataluña. El resto de modelos analizados se descartaron debido a su peor comportamiento. Respecto a los parámetros de los modelos, en primer lugar no es lo mismo fijar la asíntota que no fijarla, como mínimo desde el punto de vista estadístico. En segundo lugar, la tasa relativa epidémica disminuye de valor según si se ajustan los datos a Richards, Logist o Gompertz respectivamente, sucediendo esto siempre respecto a cualquier variante de los modelos, asíntota libre o bien asíntota fija, y para cualquier objetivo epidémico, ya sea control químico o bien resistencia varietal. Respecto a la severidad inicial, no se ha encontrado una pauta de comportamiento definida. Sobre la predicción, se puede afirmar que se realizaría una mejora en el sistema de avisos CENCONT pasando del modelo Logist a utilizar el modelo Richards. El modelo Richards se puede utilizar con los tres parámetros clásicos o bien con cuatro parámetros, incorporando el parámetro de forma pero con ciertas restricciones. Si se escoge el modelo Richards triparamétrico, será necesario fijar el parámetro de forma hasta un valor que razonablemente puede ser inferior a 5. Este tipo de modelización es la recomendada para Sistemas de Soporte a la Toma de Decisiones como CENCONT. La mejora en la predicción no implica, sin embargo, una mejora en la toma de decisiones del sistema de avisos del oídio de la cebada en Catalunya, porque las implicaciones económicas no son en la mayor parte de los casos suficientemente importantes como para provocar un cambio de decisión. La diferencia máxima calculada de pérdidas asociadas, estimadas según el modelo Richards con asíntota libre y las asociadas según el modelo Logist se sitúa en el 2.9%, calculándolas a partir de l’ABCPE (Área Bajo la Curva de Progreso de la Enfermedad) y de la severidad final. A efectos prácticos se puede considerar como lo mismo el haber predicho según el modelo Richards, mejor en el trabajo, o el Logist, el cual fue el que realmente se había aplicado en el programa CENCONT. La estimación Logist podría ser suficiente para la mayor parte de las situaciones (epidemias) ya que solamente en un pequeño porcentaje habría valido la pena cambiar de modelo. De todas formas, para el tipo de predicciones del presente trabajo, no se vería como inconveniente el adoptar el modelo Richards en un futuro, con la condición de fijar un valor característico del parámetro m para la zona de estudio. / Powdery mildew caused by the fungus Blumeria graminis (D.C.) E. O. Speer f. sp. hordei Em. Marchal, sin. Erysiphe graminis D.C.: Fr. f. sp. hordei Em. Marchal, anamorf: Oidium monilioides (Nees) Link, is the most important disease on barley crop in Catalonia (Northeast of Spain). Surveys of cereal –barley, wheat, maize and rice– diseases in Catalonia were carried out on 1987 and provided the necessary data of the relative importance and crop losses of diseases on these crops. The results sowed that, in the period of 1987 to 1990, barley Powdery mildew disease had a probability of severe epidemic of p=0,2 and p=0,6 (final severity=60%5% in susceptible cultivars) depending on the sub-area. This means that frequency of critic disease is between two and six years in a ten years period of time. Those studies gave as a result the elaboration of a Decision Support System (DSS) on Powdery mildew in Catalonia called CENCONT. This DSS gives predictions of the disease as a “disease complex”, considering severity (and AUDPC) an independent variable and the rest of the diseases and pests as covariates. To build CENCONT parameters of the Logist model were estimated as means of a diversity of numerous epidemics obtained from chemical control and resistance cultivar trials. These values had showed to be useful on predicting epidemics and consequently evaluating CENCONT in the point of view of economical analysis. But theoretical assumptions of those synthetic models, as Logist model, must be sufficient to predict in an acceptable range of error in the environmental conditions of a particular prediction. This conclusion should be demonstrated. Thus, the objectives of this work had been: 1) working out of mathematical modelling using synthetic models, especially Logist and Richards, to study their behaviour and the relationships between y0, r and k by means of program simulation, 2) to check theoretical conditions applied to epidemics developed in natural conditions, adjusting models to data and testing the parameter behaviour using different starting fitting values, and 3) to validate the adjusting conditions to experimental data, knowing the interactions between parameters and their consequences in Comparative Epidemiology and Decision Support Systems. To achieve with the objectives there have been used 113 field epidemics obtained between 1991 and 2002, assessing the disease intensity vs. time and based on two experimental objectives: Chemical Control and Cultivar Resistance. Eventually, the Exponential, Logist, Gompertz, Monomolecular, Von Bertalanffy-Richards and Weibull models have been analysed mathematically using MAPLE computer program, and assessed their fitness on applied disease epidemics, particularly to powdery mildew of barley. Furthermore, the models have been applied to field epidemic data using Table Curve 2D computer program. First, all models except Exponential were tested to know their ability to fitness and later some of the models were discarded. To eliminate models statistical yield criteria on fitting were used. As well as the models some epidemics were also discarded in this process using the criteria of poor quality results of fitting. Once more, comparisons between relative epidemic rate data were done by testing the suitability of weighted mean absolute rate, and an additional analysis to study the particular behaviour of shape parameter of Richards’ model was found necessary. Finally, a 3D model of the surface response curve of epidemic parameters y0, r and k of Logist and Richards previous 2D models was developed. Main results of this work are that behaviour of Richards’ model is better than Logist model to the fitting to barley powdery mildew epidemics in Catalonia. Yields of the rest of the models had been worst and are discarded of the normal use in our conditions. With regard to parameters, it is stated that the use of fixed asymptote is statistically different in front of free asymptote. Besides, after fitting the relative epidemic rate values decrease in the order of Richards’, Logist and Gompertz models. This happens independently of considering the use of free or fixed asymptote and both chemical control or cultivar resistance objectives. Moreover, the initial severity of disease does not show any pattern of behaviour. As a consequence of the data obtained, it is obvious that should be convenient to use Richards’ model instead of Logist in the CENCONT computer program. Richards’ model could be used with his three or four parameter form, but if the second, the use of shape parameter should be controlled and restricted in a short range of values. Within the form parameter, a value les than 5 should be recommended. This modelling pattern is suitable to include in those DSS as CENCONT is. The improvement on prediction does not means that making decisions using this DSS should be better because the economic consequences are not enough frequent and relevant to decide changing the pattern. The maximum difference of crop losses calculated comparing the use of Richards’ model instead of Logist model is about 2.9%. These estimates are of final severity or AUDPC of the epidemic. In fact, the use of Richards’ model or the Logist model does not normally bear differences in the economic recommendations of CENCONT which uses Logist model. So actually the Logist model could be sufficient to the most of environmental circumstances (epidemics) and only few of them should carry a model change. Instead of this, the use of Richards’ model in next future should be considered as a clear improvement of the prediction, but fixing the shape parameter to the particular conditions of the area should be recommended as necessary in this hypothetical case.
115

The biology of Pythium ultimum trow in an irrigated pea field / by A. Bainbridge

Bainbridge, Alexander January 1966 (has links)
Typescript / Includes bibliographical references / 134 leaves : ill. ; 30 cm. / Title page, contents and abstract only. The complete thesis in print form is available from the University Library. / Thesis (Ph.D.)--University of Adelaide, Dept. of Plant Pathology, 1966
116

Response to selection for downy mildew (Peronosclerospora sorghi) and maize streak virus resistance in three quality protein maize populations in Mozambique /

Mariote, David. January 2007 (has links)
Thesis (Ph.D.) - University of KwaZulu-Natal, Pietermaritzburg, 2007. / Submitted to the African Centre for Crop Improvement. Full text also available online. Scroll down for electronic link.
117

Studies on the use of biocontrol agents and soluble silicon against powdery mildew of zucchini and zinnia /

Tesfagiorgis, Habtom Butsuamlak. January 2008 (has links)
Thesis (Ph.D.) - University of KwaZulu-Natal, Pietermaritzburg, 2008. / Full text also available online. Scroll down for electronic link.
118

Caracterização de germoplasma, herança e identificação de marcadores SNP associados à resistência a Podosphaera xanthii em meloeiro / Germplasm characterization, inheritance and identification of SNP markers associated with resistance to Podosphaera xanthii in melon

Nunes, Elaíne Welk Lopes Pereira 04 April 2014 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-12T19:18:32Z (GMT). No. of bitstreams: 1 ElaineWLPN_TESE.pdf: 787916 bytes, checksum: 2087efc39ac35d1b19fedd7e4362e6bf (MD5) Previous issue date: 2014-04-04 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Powdery mildew, caused by Podosphaera xanthii, is the most important foliar disease of cucurbits in the Northeast Brazil. Breeding for resistance is one of the best ways to control this pathogen. The objectives aims these work were to characterize morphologically and by microsatellites markers resistant accessions of melon, to study the inheritance and to identify SNP markers associated to resistance in the accessions AM55-1A and C-AC-15. Fifty-six melon plant accessions with different geographical origins were evaluated for resistance to P. xanthii using artificial inoculation procedure under greenhouse conditions. The resistant accessions C-AC-02, C-AC-09, C-AC-15, C-AC-34 and AM55-1A were characterized with morphological traits and microsatellites markers. The accessions C-AC-02, C-AC-09, C-AC-15, C-AC-34 exhibited characteristics of momordica botanical variety while the accession AM55-1A exhibited characteristics of acidulus botanical variety. The molecular characterization confirmed he results observed in morphological characterization. The inheritance of resistance in AM55-1A and C-AC-15 in crosses with susceptible cultivar Véndrantais was studied under greenhouses conditions. The segregations ratios for resistance/susceptibility observed in the different populations (F1, F2, BC1 and BC2) indicated a monogenic and dominant inheritance in AM55-1A and two independent genes with epispastic interaction double recessive control resistance in C-AC-15. The backcross population (BC1) derived from AM55-1A x Véndrantais and F2 population from C-AC-15 x Véndrantais were utilized to identify QTLs associated to resistance to P. xanthii using bulked segregation analysis with 243 SNP molecular markers. Two QTLs (Pm-AM55-1A_1 and Pm-A55-1A_2) were identified on ligation group V from AM55-1A x Véndrantais . One QTL (Pm-C-AC-15_5) on ligation group V and other (Pm-C-AC-15_9) on ligation group IX / O oídio causado por Podosphaera xanthii, é a doença foliar mais importante das cucurbitáceas no Nordeste do Brasil. O melhoramento genético para resistência é uma das melhores maneiras de controlar esse patógeno. Os objetivos deste trabalho foram caracterizar morfologicamente e por marcadores microssatélites acessos resistentes de melão, estudar a herança e identificar marcadores SNP associados à resistência nos acessos AM55-1A e C-AC-15. Cinqüenta e seis acessos de meloeiro com diferentes origens geográficas foram avaliados para a resistência a P. xanthii usando inoculação artificial em casa de vegetação. Os acessos resistentes C-AC-02, C-AC-09, C-AC-15, C-AC-34 e AM55-1A posteriormente foram caracterizados utilizando descritores morfológicos e marcadores microssatélites. Os acessos C-AC-02 , C-AC-09, C-AC-15, C-AC-34 exibiram características da variedade botanica momordica, enquanto o acesso AM55-1A exibiu características da variedade botânica acidulus. A caracterização molecular confirmou os resultados observados na caracterização morfológica. A herança da resistência em AM55-1A e C-AC-15 em cruzamentos com a cultivar suscetível Véndrantais foi estudada em condições de casa de vegetação. As razões de segregação resistência/suscetibilidade observadas nas diferentes populações (F1, F2, RC1 e RC2) indicou herança monogênica e dominante em AM55-1A e dois genes independentes com interação epistática duplo recessiva no controle genético em C-AC-15. A população de retrocruzamento (RC1) derivado do cruzamento AM55 -1A x Véndrantais e a população F2 do cruzamento C-AC-15 x Véndrantais foram utilizados para identificar QTLs associados à resistência a P. xanthii usando análise de bulk segregante com 243 marcadores SNP. Dois QTLs (Pm-AM55-A_1 e Pm-A55-1A_2) foram identificados no grupo de ligação V no cruzamento AM55-1A x Véndrantais . Foram identificados um QTL (Pm-C-AC-15_5) no grupo de ligação V e outro (Pm-C-AC-15_9) no grupo de ligação IX
119

Herança da resistência do acesso AC-02 às raças 1 e 5 de Podosphaera xanthii em meloeiro / Inheritance of Resistance in melon AC-02 to Podosphaera xanthii races 1 and 5

Ricarte, Anânkia de Oliveira 29 February 2016 (has links)
Submitted by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br) on 2016-11-25T14:08:49Z No. of bitstreams: 1 AnânkiaOR_DISSERT.pdf: 597580 bytes, checksum: a044a0afd2f68a5d8f127a9167ef8a63 (MD5) / Approved for entry into archive by Vanessa Christiane (referencia@ufersa.edu.br) on 2017-03-21T14:38:31Z (GMT) No. of bitstreams: 1 AnânkiaOR_DISSERT.pdf: 597580 bytes, checksum: a044a0afd2f68a5d8f127a9167ef8a63 (MD5) / Approved for entry into archive by Vanessa Christiane (referencia@ufersa.edu.br) on 2017-03-21T15:05:15Z (GMT) No. of bitstreams: 1 AnânkiaOR_DISSERT.pdf: 597580 bytes, checksum: a044a0afd2f68a5d8f127a9167ef8a63 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-21T15:05:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1 AnânkiaOR_DISSERT.pdf: 597580 bytes, checksum: a044a0afd2f68a5d8f127a9167ef8a63 (MD5) Previous issue date: 2016-02-29 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Powdery mildew is a disease that causes substantial losses in melon production around the world. Obtaining resistant cultivars is possible through introgression of alleles in the breeding program. In this study, it was investigated the inheritance of resistance of AC-02 accession to races 1 and 5 of Podosphaera xanthii in cross with susceptible cultivar ‘Védrantais’, under greenhouses conditions. The segregations ratios for resistance/susceptibility observed in the different populations (F1, F2, RC1 and RC2) indicated a monogenic and dominant inheritance in AC-02 to races 1 and 5. The distance between the gene controlling resistance to race 1 (px1-ac02) and the gene which confers resistance race 5 (px5-ac02) is 28.5 cM. / oídio é uma doença que causa perdas significativas na produção de melão em todo o mundo. A obtenção de cultivares resistentes é feita mediante introgressão de alelos de resistência. Neste estudo, investigou-se a herança da resistência do acesso AC-02 às raças 1 e 5 de Podosphaera xanthii por meio de cruzamento com a cultivar suscetível ‘Védrantais’, sob condições de casa de vegetação. As razões de segregações de resistência/suscetibilidade observadas nas diferentes populações (F1, F2, RC1 e RC2) indicaram que a herança da resistência do AC-02 às raças 1 e 5 é controlada, cada uma por um gene composto por dois alelos, de modo que o alelo que confere resistência domina o alelo para suscetibilidade. A distância entre o gene que controla a resistência à raça 1 (px1-ac02) e o gene que confere resistência à raça 5 (px5-ac02) é 28,5 cM. / 2016-11-23
120

Avaliação de germoplasma de quiabeiro (Abelmoschus esculentus) quanto à resistência ao oídio (Erysiphe cichoracearum)

Arias Bazán, Ulise Ramón [UNESP] 17 April 2006 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:32:26Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2006-04-17Bitstream added on 2014-06-13T21:04:19Z : No. of bitstreams: 1 ariasbazan_ur_dr_botfca.pdf: 648119 bytes, checksum: ce64f204bab9190fd6f78851bc972a97 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Avaliaram-se 54 germoplasmas de quiabeiro (Abelmoschus esculentus (L.) Moench) quanto à resistência ao fungo Erysiphe cichoracearum, em cultivo de outono-inverno, no Vale do Ribeira-SP. Dois experimentos foram instalados no município de Pariquera-Açú, em solo orgânico-álico, utilizando-se 10 plantas por introdução, em linhas contínuas com 1,0 x 0,5 m de espaçamento e 3 repetições. No experimento 1 foram utilizadas 31 introduções e no experimento 2, 23 introduções. As avaliações constaram de medidas de número de folhas caídas e presentes na planta, produção, número de ramos laterais e incidência de oídio na folha. A colheita dos frutos foi realizada três vezes por semana, sendo estes colhidos a partir de um comprimento mínimo de 7 cm. A análise dos dados permitiu concluir que houve variação das cultivares quanto a vários fatores estudados: não foi possível encontrar introduções totalmente resistentes; ao oídio, as introduções que mostraram melhores condições de serem aproveitadas em programas de melhoramento, foram N45 (Exp.1) e N25 (Exp.2) quanto à produção, N20 e N50 (Exp1) e N9, N358 (Exp.2) quanto à resistência a oídio, N20, N50 (Exp.1) e N9, N49, N62, N63, N101, N339, N358, N4374, CBVE, CBVC e Sta. Cruz, quanto ao número de folhas caídas... / In the present work, 54 okra (Abelmoschus esculentus (L. ) Moench) germoplasms ware evaluated related to the resistance against Erysiphe cichoracearum, in autumn-winter cultivation in the Vale do Ribeira-SP, Brazil. The appraised material consisted of 03 commercial cultivars, 43 introduction from germoplasm bank of the National Center of Vegetables Researches (CNPH), 13 from the Federal University of Viçosa and 02 from V. O. P. R. D. C. (Japan Min. Agric.). The experiment was installed at Pariquera-Açú, in organic-alic soil; it consisted of 10 plants/introduction, in line with 1,0 x 0,5 m of spacing with 03 repetitions. The evaluations consisted of measures of height of the plants, number of fallen leaves, according to the powdery mildew incidence in the leaf, and yield. Thirty one introductions were evaluated in the experiment 1 and 23 introductions in experiment 2. Fruits harvest was done in a frequency of three times a week. Fruits were picked with a minimum length of 7 cm. Analysis of data allowed the following conclusions: a) there was variation among cultivars with relationship to several studied characteristics; b) it was not possible to find a cultivar completely resistant to powdery mildew, appearing presence of polygenic resistance; c) cultivars that showed able conditions to be used at breeding programs were N45 (Exp.1) and N25 (Exp.2), high powdery mildew resistance: N20, N50 (Exp.1), N9,N358 (Exp.2), CBVE and N29; e) fallen leaves N20, N50 (Exp.1) and N45, N49, N62, N63. N101, N339, N358, N4374, CBVE, CBVC and Sta. Cruz. (Exp.2)...

Page generated in 0.3967 seconds