• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 17
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 19
  • 19
  • 16
  • 16
  • 7
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Antiviral and antitumor functions of RNase L

Li, Geqiang. January 2005 (has links)
Thesis (Ph. D.)--Case Western Reserve University, 2005. / [School of Medicine] Department of Genetics. Includes bibliographical references. Available online via OhioLINK's ETD Center.
2

O papel dos genes do pepsinogênio C (PGC) e do antígeno de membrana específico da próstata (PSMA) no diagnóstico do câncer da próstata / The role of Prostate Specific Membrane Antigen (PSMA) and Pepsinogen C (PGC) gene tissue expression as an adjunctive method to prostate cancer diagnosis

Antunes, Alberto Azoubel 08 October 2008 (has links)
INTRODUÇÃO: O diagnóstico do câncer de próstata em pacientes com níveis séricos do antígeno prostático específico persistentemente elevados após biópsia prostática negativa representa um grande desafio para urologistas e patologistas. A baixa especificidade do antígeno prostático específico e a baixa sensibilidade da biópsia prostática guiada por ultra-som são os maiores obstáculos observados na prática clínica. Apesar do uso de diversos métodos para prever a presença de câncer na glândula, nenhum deles tem precisão absoluta, obrigando os pacientes a realizar novas biópsias. Neste contexto, a descoberta de novos marcadores diagnósticos para o câncer da próstata tornase necessária. OBJETIVO: Avaliar o valor diagnóstico da expressão de seis genes no tecido prostático de pacientes com câncer de próstata clinicamente localizado. MÉTODOS: O estudo consistiu na análise de 50 pacientes com diagnóstico de câncer da próstata, submetidos à prostatectomia radical por doença localizada. A seleção dos genes foi baseada em um estudo prévio que utilizou a tecnologia de microarray (Agilent Technologies 44k whole human genome, two-color) em pacientes com câncer de próstata, divididos de acordo com as características clínico-patológicas. Entre os 4.147 genes com expressão diferenciada entre os casos de câncer de próstata, seis genes (PSMA, TMEFF2, GREB1, TH1L, IgH3 e PGC) foram selecionados. Estes genes foram então testados quanto a seu valor diagnóstico no câncer da próstata através da técnica de reação em cadeia da polimerase quantitativa com transcriptase reversa. Na primeira etapa do estudo, amostras de tecido maligno de 33 pacientes com câncer de próstata foram avaliadas. O grupo controle foi composto de nove pacientes com hiperplasia benigna da próstata. Na segunda etapa do estudo foram analisadas amostras de tecido benigno dos demais 17 pacientes com câncer da próstata. O mesmo grupo controle foi utilizado para comparação. RESULTADOS: A análise demonstrou que o PSMA estava super-expresso (em média nove vezes) e o PGC sub-expresso (em média de 1,3 x 10-4 vezes) no tecido neoplásico de todos os casos de câncer quando comparados com os casos de hiperplasia benigna. Os demais genes demonstraram um padrão de expressão variado, não permitindo a diferenciação entre os tecidos malignos e benignos. Quando estes resultados foram testados no tecido prostático benigno dos pacientes com câncer, o PGC manteve o mesmo padrão de expressão em todos os casos e o PSMA, apresentou-se super-expresso em 88% dos pacientes (média de 12 vezes), em relação aos casos de hiperplasia benigna. CONCLUSÃO: A combinação da super-expressão do PSMA e sub-expressão do PGC no tecido prostático pode representar uma evidência objetiva de presença de Cap. Análises clínicas prospectivas adicionais são necessárias para confirmar estes resultados / Introduction and objective: Prostate cancer (PCa) diagnosis in men with persistently increased PSA after a negative initial prostate biopsy has become a great challenge for urologists and pathologists. Despite the use of several methods to increase the sensitivity of prostate biopsy, the false-negative rates remain substantial, leading many patients to undergo repeated procedures. We analyzed the diagnostic value of six genes in the prostatic tissue of patients with clinically localized PCa, in order to predict the presence of cancer. Methods: The study was comprised by 50 patients with clinically localized PCa who underwent radical prostatectomy. Gene selection was based on a microarray analysis of patients with PCa. Among the 4,147 genes with different expressions between two groups, six genes (PSMA, TMEFF2, GREB1, TH1L, IgH3 and PGC) were selected. These genes were tested for its cancer diagnostic role using the quantitative reverse transcriptase polymerase chain reaction (qRT-PCR) method. In the first part of the study, malignant tissue samples from 33 patients were analyzed, and in the second part we analyzed benign tissue samples of the other 17 patients with PCa. The control group was comprised of prostatic tissue samples of patients with benign prostatic hyperplasia (BPH). Results: The analysis of malignant prostatic tissue by qRTPCR showed that PSMA was over-expressed (mean nine times) and PGC was under-expressed (mean 1.3 x 10-4 times) in all cases when compared to BPH. The other four tested genes showed a variable expression pattern not allowing a differentiation between benign and malignant cases. When we tested these results in the benign prostate tissues from patients with PCa, PGC maintained the expression pattern, and PSMA, despite over-expression in most cases (mean 12 times), two cases (12%) presented under-expression. Conclusions: PGC under-expression and PSMA over-expression in the tissue may represent an objective evidence of prostate cancer and constitute a powerful adjunctive method in patients with negative prostate biopsy. Further prospective clinical analyses are necessary to confirm theses results
3

Identificação do perfil de expressão dos splicings alternativos dos genes das hialuronidases em adenocarcinoma de próstata / Study of genetic polymorphism in children: searching for susceptibility genes and haplotypes

Sá, Vanessa Karen de 02 October 2008 (has links)
Ácido Hialurônico (HA) é um componente da matriz extracelular, responsável pela hidratação e manutenção do equilíbrio osmótico tecidual. Concentrações de HA estão elevadas em vários tipos de cânceres, incluindo próstata. Hialuronidases (HAases), são uma família de enzimas relacionadas com a propagação de infecções bacterianas, toxinas de venenos e progressão tumoral. A quebra do HA em pequenos fragmentos (3-25 dissacarídeos) promovidos pela ação das HAases tipo Hyal1, Hyal2 e Hyal3, está relacionada à promoção do câncer através da indução da angiogênese e estímulo a proliferação através de ativação da via tirosina quinase. Algumas isoformas de HAases, descritas como produto de splicing alternativo, possuem atividade enzimática diversificada. A heterogeneidade de expressão das HAases foi identificada em alguns tipos de câncer e pode ser correlacionada com o comportamento diferenciado dos tumores. Para este trabalho estudamos amostras de 55 pacientes submetidos a prostatectomia radical por carcinoma de próstata (CP) . A média de idade foi 66 anos e o tempo médio de seguimento 73,7 meses. Os pacientes foram divididos em dois grupos para análise dos resultados: 1- Escore de Gleason (EG) >=7 (30) e EG <=6 (25). 2- Comportamento tumoral (recidiva-19, e não recidiva-36), considerando o nível sérico de Antígeno Específico da Próstata (PSA) 0,2 ng/mL. O grupo controle foi representado por 11 pacientes com hiperplasia prostática benigna, submetidos à ressecção retropúbica. As HYAL foram identificadas por PCR, com uso de primers específicos para as variantes 1, 2, 3, 4 e 5 e wt da HYAL1, wt da HYAL2, e wt e variantes 1, 2 e 3 da HYAL3. As HYAL mais freqüentemente expressas pelo CP foram HYAL2-wt (65,4%), HYAL1-v1 (63,3%) e HYAL3-wt (47,2%). Em tecidos prostáticos benignos, a HYAL3-v1 foi expressa em 90,9% dos casos, estando presente em 36% dos tumores com EG baixo, e não expressa em tumores com EG alto (p=<0,001). Nos tumores sem recidiva HYAL1-v3 foi expressa em 30,5% dos casos versus 5,2% em casos que recorreram (p=0,041). HYAL3 v2, foi expressa por 33,3% dos tumores que não recorreram e não expressa em tumores que recorreram (p=0,002). Concluímos que a expressão de HYAL1-v3, HYAL3-v1 e HYAL3-v2 está relacionada a tumores mais diferenciados e com menores taxas de recidiva, podendo ser utilizadas como marcadores na prática clínica identificando candidatos a terapias mais conservadoras. / Hyaluronic acid (HA) is a component of the extracellular matrix that hydrates and maintains the osmotic balance of tissues. HA concentration is elevated in several cancers including prostate. Hyaluronidases (HAases) are a family of enzymes related to the spread of bacterial infections, toxins of venoms and probably cancer progression. Small fragments of HA are generated by HAase Hyal1, Hyal2 and Hyal3, stimulating endothelial proliferation and activating mitogen-activated protein kinase pathway. Several isoforms of HAases have been described as a product of alternative splicing, and are responsible for differences in the enzyme activity. The heterogeneity of HAses expression has been identified in tumors and could be related to the differences in their biological behavior. Fifty-five patients submitted to radical prostatectomy for prostate cancer (PC) were the subject of this study. The mean age was 66 years old and the mean follow-up was 73,7 months. Patients were divided into two groups for the analyses: 1- High Gleason score (GE) >=7 (30) and low Gleason score <=6 (25). 2- Tumor behavior; recurrence - 19 and nonrecurrence - 36. Biochemical recurrence was considered when PSA was higher than 0.2 ng/mL. The control was represented by 11 patients submitted to retropubic prostate resection for benign prostatic hyperplasia. The alternative splicing forms of HYAL were identified by PCR, and the primer sequences identified variants 1, 2, 3, 4, 5 e wt of HYAL1, wt of HYAL2, wt and variants 1, 2 and 3 of HYAL3. The HYAL more frequently expressed by PC was HYAL2-wt (65.4%), HYAL1-v1 (63.3%) and HYAL3-wt (47.2%). In benign prostate tissue the main expressed HAase was HYAL3-v1 in 90.9%, being present in 36% of low Gleason score tumors and not expressed by tumors with high Gleason score (p=<0.001). For tumors that not recurred there was expression of HYAL1-v3 in 30.5% of the cases vs. 5.2% in cases that recurred (p=0.041). The same difference was noted regarding the expression of HYAL3-v2, that was expressed by 33.3% of tumors that not recurred and not expressed by tumors that recurred (p=0.002). We conclude that there is a profile of HAase related to low Gleason score and non-recurrent PC that is characterized by expression of HYAL1-v3, HYAL3-v1 and HYAL3-v2 that could be used in clinical practice to choose a better treatment.
4

Margens cirurgicas na prostatectomia radical : comparação entre cirurgia retropubica e laparoscopica / Positive margins in radical prostatectomy : comparison between retropubic and laparoscopy surgery

Silva, Elcio Dias, 1951- 20 February 2006 (has links)
Orientador: Ubirajara Ferreira / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciências Médicas / Made available in DSpace on 2018-08-06T11:07:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Silva_ElcioDias_M.pdf: 1742572 bytes, checksum: db8e0fccf7f5b7dd66a71b32ca51cacc (MD5) Previous issue date: 2006 / Resumo: Introdução: margem cirúrgica comprometida ou positiva é definida como tumor estendendo-se na superfície de corte do cirurgião. A porcentagem deste evento, resultante de incisão capsular, varia de 1,3 a 71 % (EPSTEIN, 2001). O objetivo deste estudo é comparar o comprometimento das margens cirúrgicas nas prostatectomias radicais realizadas por via retropúbica e laparoscópica, em dois serviços de referência no Brasil. Pacientes e Métodos: foram analisados os exames anátomo-patológjcos de 179 pacientes submetidos a prostatecomia radical por adenocarcinoma de próstata, 89 por via retropúbica e 90 por via laparoscópica. Critérios de inclusão: pacientes com PSA (antígeno específico da próstata) igual ou menor que 15 ng/ml (nanogramas por mililitro) e Gleason igual ou menor que 7 na biópsia prostática, estádio clínico máximo T2. Resultados: houve comprometimento de margem cirúrgica em 41,57 % dos pacientes submetidos à PRR (prostatectomia radical retropúbica), distribuídos da seguinte maneira: 34,21 % nos estádios pT2 (7,69 % no pT2a, zero no pT2b e 40,98 % no pT2c) e 84,61% nos estádios pT3 (77,77 % no pT3a e 100 % no pT3b). Nos pacientes submetidos a PRL (prostatectomia radical laparoscópica) houve margens cirúrgicas positivas em 24,44 % dos pacientes, distribuídos da seguinte maneira: 20,98 % nos estádios pT2 (11,11 % no pT2a, 27,27 % no pT2b e 21,31 % no pT2c) e 55,55 % nos estádios pT3 (zero % no pT3a e 62,50 % no pT3b). Conclusão: nas amostras analisadas, a proporção de margem cirúrgica positiva foi maior nas prostatectomias radicais realizadas pela via retropúbica do que pela laparoscópica (p= 0,023), em dois serviços de referência nas respectivas técnicas, no Brasil. No entanto, o fato das cirurgias retropúbicas serem realizadas por médicos residentes, em instituição de ensino, e as laparoscópicas realizadas por um único cirurgião experiente, e os exames anátomo-patológicos realizados por técnicas e patologistas distintos, não permite a generalização dos resultados. Maior número de pacientes em estudo prospectivo e randomizado seria necessário para uma melhor comparação entre os grupos / Abstract: Introduction: Compromised or positive surgical margin is defined as a tumor extending at the surgeon cutting surface. A percentage from this event, resulted from capsular incision, varies from 1.3 to 71% (EPSTEIN, 2001). The goal of this study is to compare the compromising of surgical margins at the radical prostatectomies performed through both retropubic and laparoscopic way, in two reference medical services in Brazil. Patients and Methods: pathological examinations were analyzed from 179 patients who underwent to radical prostatectomy by prostate adenocarcinoma, 89 patients by retropubic and 90 patients by laparoscopic way. Inclusion criteria: patients with PSA (prostate specific antigen) equal or less than 15 ng/ml (nanograms by miiiliter) and Gleason score equal or less than 7 at the prostate biopsy, maximum clinical T2 stage. Results: There has been compromising of the surgical margin in 41,57% of the patients who underwent to RRP (radical retropubic prostatectomy), distributed in the following way: 34,21% at pT2 stage (7,69% at pT2a, 0% at pT2b and 40,98% at pT2c) and 84,61% at pT3 (77,77% at pT3a and 100% at pT3b) stage. In the patients who had undergone to LRP (Laparoscopic Radical Prostatectomy), there have been positive surgical margins in 24,44% of the patients as following: 20,98% at pT2 stage (11,11% at pT2a. 27,27% at pT2b and 21,31% at pT2c stage) and 55,55% at pT3 stage (0% at pT3a and 62,50% at pT3b) Conclusion: At the analyzed samples, the proportion of positive surgical margin was greater at the radical prostatectomy performed by retropubic route than by laparocospic one (p=0,023), in two reference medical services using the respective techniques in Brazil. However, the fact that the retropubic surgeries were performed by resident doctors, in teaching school-hospital institution, while the laparoscopic ones were performed by a single expert surgeon and that the pathological examinations were performed by both distinct techniques and pathologists, the result generalization is not allowed. A greater number of patients in a randomized and prospective study would be necessary for a better comparison between the groups / Mestrado / Cirurgia / Mestre em Cirurgia
5

Identificação do perfil de expressão dos splicings alternativos dos genes das hialuronidases em adenocarcinoma de próstata / Study of genetic polymorphism in children: searching for susceptibility genes and haplotypes

Vanessa Karen de Sá 02 October 2008 (has links)
Ácido Hialurônico (HA) é um componente da matriz extracelular, responsável pela hidratação e manutenção do equilíbrio osmótico tecidual. Concentrações de HA estão elevadas em vários tipos de cânceres, incluindo próstata. Hialuronidases (HAases), são uma família de enzimas relacionadas com a propagação de infecções bacterianas, toxinas de venenos e progressão tumoral. A quebra do HA em pequenos fragmentos (3-25 dissacarídeos) promovidos pela ação das HAases tipo Hyal1, Hyal2 e Hyal3, está relacionada à promoção do câncer através da indução da angiogênese e estímulo a proliferação através de ativação da via tirosina quinase. Algumas isoformas de HAases, descritas como produto de splicing alternativo, possuem atividade enzimática diversificada. A heterogeneidade de expressão das HAases foi identificada em alguns tipos de câncer e pode ser correlacionada com o comportamento diferenciado dos tumores. Para este trabalho estudamos amostras de 55 pacientes submetidos a prostatectomia radical por carcinoma de próstata (CP) . A média de idade foi 66 anos e o tempo médio de seguimento 73,7 meses. Os pacientes foram divididos em dois grupos para análise dos resultados: 1- Escore de Gleason (EG) >=7 (30) e EG <=6 (25). 2- Comportamento tumoral (recidiva-19, e não recidiva-36), considerando o nível sérico de Antígeno Específico da Próstata (PSA) 0,2 ng/mL. O grupo controle foi representado por 11 pacientes com hiperplasia prostática benigna, submetidos à ressecção retropúbica. As HYAL foram identificadas por PCR, com uso de primers específicos para as variantes 1, 2, 3, 4 e 5 e wt da HYAL1, wt da HYAL2, e wt e variantes 1, 2 e 3 da HYAL3. As HYAL mais freqüentemente expressas pelo CP foram HYAL2-wt (65,4%), HYAL1-v1 (63,3%) e HYAL3-wt (47,2%). Em tecidos prostáticos benignos, a HYAL3-v1 foi expressa em 90,9% dos casos, estando presente em 36% dos tumores com EG baixo, e não expressa em tumores com EG alto (p=<0,001). Nos tumores sem recidiva HYAL1-v3 foi expressa em 30,5% dos casos versus 5,2% em casos que recorreram (p=0,041). HYAL3 v2, foi expressa por 33,3% dos tumores que não recorreram e não expressa em tumores que recorreram (p=0,002). Concluímos que a expressão de HYAL1-v3, HYAL3-v1 e HYAL3-v2 está relacionada a tumores mais diferenciados e com menores taxas de recidiva, podendo ser utilizadas como marcadores na prática clínica identificando candidatos a terapias mais conservadoras. / Hyaluronic acid (HA) is a component of the extracellular matrix that hydrates and maintains the osmotic balance of tissues. HA concentration is elevated in several cancers including prostate. Hyaluronidases (HAases) are a family of enzymes related to the spread of bacterial infections, toxins of venoms and probably cancer progression. Small fragments of HA are generated by HAase Hyal1, Hyal2 and Hyal3, stimulating endothelial proliferation and activating mitogen-activated protein kinase pathway. Several isoforms of HAases have been described as a product of alternative splicing, and are responsible for differences in the enzyme activity. The heterogeneity of HAses expression has been identified in tumors and could be related to the differences in their biological behavior. Fifty-five patients submitted to radical prostatectomy for prostate cancer (PC) were the subject of this study. The mean age was 66 years old and the mean follow-up was 73,7 months. Patients were divided into two groups for the analyses: 1- High Gleason score (GE) >=7 (30) and low Gleason score <=6 (25). 2- Tumor behavior; recurrence - 19 and nonrecurrence - 36. Biochemical recurrence was considered when PSA was higher than 0.2 ng/mL. The control was represented by 11 patients submitted to retropubic prostate resection for benign prostatic hyperplasia. The alternative splicing forms of HYAL were identified by PCR, and the primer sequences identified variants 1, 2, 3, 4, 5 e wt of HYAL1, wt of HYAL2, wt and variants 1, 2 and 3 of HYAL3. The HYAL more frequently expressed by PC was HYAL2-wt (65.4%), HYAL1-v1 (63.3%) and HYAL3-wt (47.2%). In benign prostate tissue the main expressed HAase was HYAL3-v1 in 90.9%, being present in 36% of low Gleason score tumors and not expressed by tumors with high Gleason score (p=<0.001). For tumors that not recurred there was expression of HYAL1-v3 in 30.5% of the cases vs. 5.2% in cases that recurred (p=0.041). The same difference was noted regarding the expression of HYAL3-v2, that was expressed by 33.3% of tumors that not recurred and not expressed by tumors that recurred (p=0.002). We conclude that there is a profile of HAase related to low Gleason score and non-recurrent PC that is characterized by expression of HYAL1-v3, HYAL3-v1 and HYAL3-v2 that could be used in clinical practice to choose a better treatment.
6

O papel dos genes do pepsinogênio C (PGC) e do antígeno de membrana específico da próstata (PSMA) no diagnóstico do câncer da próstata / The role of Prostate Specific Membrane Antigen (PSMA) and Pepsinogen C (PGC) gene tissue expression as an adjunctive method to prostate cancer diagnosis

Alberto Azoubel Antunes 08 October 2008 (has links)
INTRODUÇÃO: O diagnóstico do câncer de próstata em pacientes com níveis séricos do antígeno prostático específico persistentemente elevados após biópsia prostática negativa representa um grande desafio para urologistas e patologistas. A baixa especificidade do antígeno prostático específico e a baixa sensibilidade da biópsia prostática guiada por ultra-som são os maiores obstáculos observados na prática clínica. Apesar do uso de diversos métodos para prever a presença de câncer na glândula, nenhum deles tem precisão absoluta, obrigando os pacientes a realizar novas biópsias. Neste contexto, a descoberta de novos marcadores diagnósticos para o câncer da próstata tornase necessária. OBJETIVO: Avaliar o valor diagnóstico da expressão de seis genes no tecido prostático de pacientes com câncer de próstata clinicamente localizado. MÉTODOS: O estudo consistiu na análise de 50 pacientes com diagnóstico de câncer da próstata, submetidos à prostatectomia radical por doença localizada. A seleção dos genes foi baseada em um estudo prévio que utilizou a tecnologia de microarray (Agilent Technologies 44k whole human genome, two-color) em pacientes com câncer de próstata, divididos de acordo com as características clínico-patológicas. Entre os 4.147 genes com expressão diferenciada entre os casos de câncer de próstata, seis genes (PSMA, TMEFF2, GREB1, TH1L, IgH3 e PGC) foram selecionados. Estes genes foram então testados quanto a seu valor diagnóstico no câncer da próstata através da técnica de reação em cadeia da polimerase quantitativa com transcriptase reversa. Na primeira etapa do estudo, amostras de tecido maligno de 33 pacientes com câncer de próstata foram avaliadas. O grupo controle foi composto de nove pacientes com hiperplasia benigna da próstata. Na segunda etapa do estudo foram analisadas amostras de tecido benigno dos demais 17 pacientes com câncer da próstata. O mesmo grupo controle foi utilizado para comparação. RESULTADOS: A análise demonstrou que o PSMA estava super-expresso (em média nove vezes) e o PGC sub-expresso (em média de 1,3 x 10-4 vezes) no tecido neoplásico de todos os casos de câncer quando comparados com os casos de hiperplasia benigna. Os demais genes demonstraram um padrão de expressão variado, não permitindo a diferenciação entre os tecidos malignos e benignos. Quando estes resultados foram testados no tecido prostático benigno dos pacientes com câncer, o PGC manteve o mesmo padrão de expressão em todos os casos e o PSMA, apresentou-se super-expresso em 88% dos pacientes (média de 12 vezes), em relação aos casos de hiperplasia benigna. CONCLUSÃO: A combinação da super-expressão do PSMA e sub-expressão do PGC no tecido prostático pode representar uma evidência objetiva de presença de Cap. Análises clínicas prospectivas adicionais são necessárias para confirmar estes resultados / Introduction and objective: Prostate cancer (PCa) diagnosis in men with persistently increased PSA after a negative initial prostate biopsy has become a great challenge for urologists and pathologists. Despite the use of several methods to increase the sensitivity of prostate biopsy, the false-negative rates remain substantial, leading many patients to undergo repeated procedures. We analyzed the diagnostic value of six genes in the prostatic tissue of patients with clinically localized PCa, in order to predict the presence of cancer. Methods: The study was comprised by 50 patients with clinically localized PCa who underwent radical prostatectomy. Gene selection was based on a microarray analysis of patients with PCa. Among the 4,147 genes with different expressions between two groups, six genes (PSMA, TMEFF2, GREB1, TH1L, IgH3 and PGC) were selected. These genes were tested for its cancer diagnostic role using the quantitative reverse transcriptase polymerase chain reaction (qRT-PCR) method. In the first part of the study, malignant tissue samples from 33 patients were analyzed, and in the second part we analyzed benign tissue samples of the other 17 patients with PCa. The control group was comprised of prostatic tissue samples of patients with benign prostatic hyperplasia (BPH). Results: The analysis of malignant prostatic tissue by qRTPCR showed that PSMA was over-expressed (mean nine times) and PGC was under-expressed (mean 1.3 x 10-4 times) in all cases when compared to BPH. The other four tested genes showed a variable expression pattern not allowing a differentiation between benign and malignant cases. When we tested these results in the benign prostate tissues from patients with PCa, PGC maintained the expression pattern, and PSMA, despite over-expression in most cases (mean 12 times), two cases (12%) presented under-expression. Conclusions: PGC under-expression and PSMA over-expression in the tissue may represent an objective evidence of prostate cancer and constitute a powerful adjunctive method in patients with negative prostate biopsy. Further prospective clinical analyses are necessary to confirm theses results
7

Att förlora sin manlighet : Mäns upplevelser av att leva med prostatacancer / Losing one’s masculinity : Men´s experiences of living with prostate cancer

Andersson, Fanny, Tillberg, Emma January 2022 (has links)
Bakgrund: Prostatacancer är den vanligaste cancerformen som drabbar män i Sverige. Prostatakörteln är lokaliserad strax under urinblåsan och vid prostatacancer växer en tumör i prostatakörteln. Inkontinens, erektil dysfunktion och värmevallningar är vanligt förekommande biverkningar från behandlingen av prostatacancern. Syfte: Syftet med litteraturstudien var att beskriva mäns upplevelser av att leva med prostatacancer efter påbörjad behandling. Metod: Studien genomfördes som en allmän litteraturstudie och från två olika databaser framkom nio resultatartiklar. Resultatartiklarna granskades, bearbetades och sammanställdes till fem teman. Resultat: De teman som framkom var: brist på information, upplevelse av stöd, känslomässigt lidande, sexuell dysfunktion och behandlingspåverkan. Resultatet visade att män med prostatacancer upplevde brist på information från vårdpersonal samt att stöd från familj, vänner och vårdpersonal var en viktig del i hanteringen av prostatacancern. Männen upplevde både fysiskt samt psykiskt lidande. Konklusion: Män med prostatacancer är i behov av adekvat information och stöd. Sjuksköterskan bör även öka sin kunskap om mäns upplevelser av att leva med prostatacancer för att ha mer insikt vid tillämpning av personcentrerad omvårdnad. / Background: Prostate cancer is the most common form of cancer that afflicts men in Sweden. The prostate gland is located below the bladder and in case of prostate cancer a tumor grows inside the prostate gland. Incontinence, erectile dysfunction and hot flashes are common side effects from prostate cancer treatment. Aim: The aim of the literature study was to describe men's experiences of living with prostate cancer after initiated cancer treatment. Method: The study was implemented as a general literature study and nine result articles emerged from two different databases. The resulting articles were reviewed, processed and compiled into five themes. Result: Five main themes were identified: lack of information, experience of support, emotional suffering, sexual dysfunction and treatment impact. It appeared from the results that men with prostate cancer experienced lack of information from healthcare providers and that support from family, friends and healthcare providers was an important part of managing prostate cancer. The men experienced both physical and psychological suffering. Conclusion: Men with prostate cancer are in need of adequate information and support. Nurses should also increase their knowledge of men’s experiences of living with prostate cancer in order to have more insight when applying a person-centered care.
8

A experiência do homem com câncer de próstata na perspectiva da antropologia das masculinidades / The experience of men with prostrate cancer from the perspective of the anthropology of masculinities

Araújo, Jeferson Santos 22 July 2016 (has links)
O câncer de próstata (CP) é a neoplasia maligna mais incidente entre os homens brasileiros, principalmente na região sudeste do país, depois do câncer de pele não melanoma. Os sinais, sintomas e tratamentos da doença afetam o adoecido gerando momentos de sofrimentos, medos e incertezas diante do seu prognóstico. Esta pesquisa teve como objetivo interpretar os significados atribuídos à experiência dos homens adoecidos com o CP, seus tratamentos e complicações com base na concepção antropológica de masculinidades. Para atingir este propósito um estudo qualitativo foi realizado e adotado o método da etnografia narrativa e o referencial teórico da Antropologia Médica e das Masculinidades. Participaram do estudo 17 homens diagnosticados com CP em seguimento terapêutico em um hospital universitário localizado no interior do estado de São Paulo. A coleta de dados foi realizada de forma individualizada com cada participante por meio de entrevistas em profundidade e observação do contexto de pesquisa , sendo estas registradas em diário de campo, realizada nas dependências do complexo hospitalar e nos lugares em que os participantes julgavam propícios para conversar sobre sua experiência. A captação dos dados ocorreu entre o período de março de 2013 a março de 2016. Foram construídas sínteses narrativas individuais e em seguida sínteses narrativas coletivas para melhor compreender as experiências narradas. Em seguida, os enredos foram submetidos a análise temática indutiva e os aspectos semelhantes e particulares das narrativas foram integrados e apresentados sob forma de duas sínteses narrativas temáticas, denominadas: Enredos corporificados do câncer de próstata: normas, conflitos e descobertas, onde são apresentadas crenças, costumes e valores atribuídos ao corpo do homem na sociedade e em sua cultura, as normas hegemônicas que regem à sua forma de lidar com o seu itinerário terapêutico, transformando o seu corpo um lócus de agência e objeto de sentidos durante o adoecimento, os quais nos permitiram atribuir a esta síntese o significado de corporeidade; e Masculinidades resignadas em tempos de crise: como nos vemos, enfrentamos e seguimos no nosso mundo social que aborda as transformações ocorridas sob o corpo social e biológico apresentados pelo homem por meio da perda da identidade masculina hegemônica e adoção de outras masculinas, onde o homem que era forte, potente e viril deu lugar para o homem dependente, fraco e isolado que lida com as adversidades da doença e com o seu agenciamento por meio da resignação do seu corpo e de suas práticas. Assim, esta síntese narrativa temática teve por significado a transição de identidade. Os sentidos destas experiências foram discutidos com o auxílio de conceitos da antropologia e suas interpretações que nos permitiram explicar compreensivamente que a cultura influencia diretamente na forma como o homem lida com o CP e suas masculinidades durante o adoecimento. Destacamos a importância do enfermeiro apreender a experiência do adoecido, numa perspectiva ampla que relaciona o homem, suas masculinidades, sua cultura e seus significados / After non-melanoma skin cancer, prostate cancer (PC) is the most malignant neoplasms incident among Brazilian men, mainly in the South-East region of Brazil. The signs, symptoms and disease treatment affect the patients generating moments of suffering, fear and doubt about his prognosis. The aim of this research was to interpret the meaning attributed to experience of the patients (men) with PC, their treatments and complications based on anthropological perspective of masculinities. To achieve research objectives it was used qualitative study supported by method of the ethnographic narrative and Medical Anthropology and Masculinities Theories. This study had the participation of 17 men diagnosed with PC under therapeutic follow-up in the university hospital located on the countryside of São Paulo state. The data collection was individual with each participant through deep interviews and observations of the research context. The information was registered in a field diary in the hospital and others appropriate locals suggested by participants to talk about their experience. The data were obtained in the period from March 2013 to March 2016. Both individual narratives syntheses and in the sequence collective narratives syntheses were built to achieve the best comprehension of the experience told by patients. After this step the stories were analyzed under inductive thematic and similar and specific aspects were integrated and presented by two thematic narrative syntheses denominated: Embodied narrative of the prostate cancer: rules, conflicts and discovery which present beliefs, custom and values attributed to man´s body in the society and his culture as well as hegemonic rules that guide his way to handle with therapeutic itinerary, turning his body into a locus of agency and object of sense during the process of the disease that allowed us to attribute to this synthesis the meaning of embodiment; Masculinities resigned in the crisis period: how see ourselves, how to face and act in our social world that approaches the transformation occurred in the body in social and biological terms presented by man through of his loss of the hegemonic masculinity identity and adoption of others masculinities; the change from strong, potent and virile man to dependent, weak and alone one that deals with disease adversity and its agency through his resignation with the body and practices. Thus, this thematic narrative synthesis had as meaning the transition of identity. The senses of these experiences were discussed under concepts of the anthropology and its interpretations that allowed us to explain comprehensively that the culture influences directly the manner that the man handles with PC and his masculinity during the process of disease. We underline the importance of the nurses apprehend experience of the patients under wide perspective that include the man, his masculinities, culture and its meanings
9

Correlação entre níveis séricos de PSA e estimativa de volume tumoral em fragmentos de biópsia de próstata em pacientes portadores de adenocarcinoma da próstata

Toniazzo, Gustavo Piazza January 2005 (has links)
Objetivo: Determinar a correlação entre os níveis de PSA, escore Gleason e a estimativa de volume tumoral em fragmentos de biópsia de próstata em pacientes portadores de CaP. Material e Métodos: No período de 26 de abril a 15 de setembro de 2000 foram avaliados 64 pacientes submetidos à dosagem do PSA sérico e com biópsia transretal da próstata compatível com carcinoma. Os fragmentos biopsiados foram analisados quanto ao diagnóstico anatomo-patológico, graduação histológica pelo sistema Gleason e estimativa de volume tumoral através da determinação da proporção de carcinoma nos fragmentos obtidos na biópsia e medida do maior eixo tumoral. Resultados: Este estudo demonstrou a associação positiva entre estimativa de volume tumoral e níveis séricos de PSA. Entre as medidas de volume tumoral a correlação foi de maior magnitude quando se considera a proporção objetiva de carcinoma na amostra. Em relação ao escore Gleason, foi demonstrada associação significativa com níveis séricos de PSA (p<0,01) e com as medidas de volume tumoral (p<0,05). Conclusão:Existe correlação entre níveis séricos de PSA, escore Gleason e estimativa de volume tumoral em fragmentos de biópsia da próstata de pacientes com adenocarcinoma da próstata, porém o impacto dessa associação na determinação prognóstica desses pacientes permanece indeterminada. / Purpose: To determine the correlation between serum prostate specific antigen (PSA) levels, Gleason score and tumor volume in prostate needle biopsy cores in patients with prostate cancer. Materials and Methods: A total of 64 patients who underwent prostate biopsy between april 26th and September 15th 2000 had the histologic diagnosis of prostate cancer. Prostate needle biopsy specimens where examined for histologic diagnosis, Gleason score and tumor volume measure through the determination of the cancer ratio in the biopsy cores and by the linear measurement of the biggest tumor axle . Serum PSA levels obtained previously to the biopsy were also determined. Results: We found a positive correlation between tumor volume estimative and PSA serum levels. Considering the tumor volume measures, the cancer ratio in the biopsy cores was the independt measure wich had the strongest correlation. Considering Gleason score, a significant association with PSA serum levels was demonstrated (p<0,01) as well when associated to tumor volume measures, Gleason (p<0,05). Conclusions: There is correlation between PSA serum levels, Gleason score and tumor volume measures in prostate needle biopsy cores in men with prostate cancer, however the impact of this association in the prognostic determination of these patients remains unclear.
10

Correlação entre níveis séricos de PSA e estimativa de volume tumoral em fragmentos de biópsia de próstata em pacientes portadores de adenocarcinoma da próstata

Toniazzo, Gustavo Piazza January 2005 (has links)
Objetivo: Determinar a correlação entre os níveis de PSA, escore Gleason e a estimativa de volume tumoral em fragmentos de biópsia de próstata em pacientes portadores de CaP. Material e Métodos: No período de 26 de abril a 15 de setembro de 2000 foram avaliados 64 pacientes submetidos à dosagem do PSA sérico e com biópsia transretal da próstata compatível com carcinoma. Os fragmentos biopsiados foram analisados quanto ao diagnóstico anatomo-patológico, graduação histológica pelo sistema Gleason e estimativa de volume tumoral através da determinação da proporção de carcinoma nos fragmentos obtidos na biópsia e medida do maior eixo tumoral. Resultados: Este estudo demonstrou a associação positiva entre estimativa de volume tumoral e níveis séricos de PSA. Entre as medidas de volume tumoral a correlação foi de maior magnitude quando se considera a proporção objetiva de carcinoma na amostra. Em relação ao escore Gleason, foi demonstrada associação significativa com níveis séricos de PSA (p<0,01) e com as medidas de volume tumoral (p<0,05). Conclusão:Existe correlação entre níveis séricos de PSA, escore Gleason e estimativa de volume tumoral em fragmentos de biópsia da próstata de pacientes com adenocarcinoma da próstata, porém o impacto dessa associação na determinação prognóstica desses pacientes permanece indeterminada. / Purpose: To determine the correlation between serum prostate specific antigen (PSA) levels, Gleason score and tumor volume in prostate needle biopsy cores in patients with prostate cancer. Materials and Methods: A total of 64 patients who underwent prostate biopsy between april 26th and September 15th 2000 had the histologic diagnosis of prostate cancer. Prostate needle biopsy specimens where examined for histologic diagnosis, Gleason score and tumor volume measure through the determination of the cancer ratio in the biopsy cores and by the linear measurement of the biggest tumor axle . Serum PSA levels obtained previously to the biopsy were also determined. Results: We found a positive correlation between tumor volume estimative and PSA serum levels. Considering the tumor volume measures, the cancer ratio in the biopsy cores was the independt measure wich had the strongest correlation. Considering Gleason score, a significant association with PSA serum levels was demonstrated (p<0,01) as well when associated to tumor volume measures, Gleason (p<0,05). Conclusions: There is correlation between PSA serum levels, Gleason score and tumor volume measures in prostate needle biopsy cores in men with prostate cancer, however the impact of this association in the prognostic determination of these patients remains unclear.

Page generated in 0.4787 seconds