Meta-analysis was used to investigate the relationship between visuo-spatial ability and performance in remote environments. In order to be included, each study needed to examine the relationship between the use of an ego-centric perspective and various dimensions of performance (i.e., identification, localization, navigation, and mission completion time). The moderator analysis investigated relationships involving: (a) visuo-spatial construct with an emphasis on Carroll’s (1993) visualization (VZ) factor; (b) performance outcome (i.e., identification, localization, navigation, and mission completion time); (c) autonomy to support mission performance; (d) task type (i.e., navigation vs. reconnaissance); and (e) experimental testbed (i.e., physical vs. virtual environments). The process of searching and screening for published and unpublished analyses identified 81 works of interest that were found to represent 50 unique datasets. 518 effects were extracted from these datasets for analyses. Analyses of aggregated effects (Hunter & Schmidt, 2004) found that visuo-spatial abilities were significantly associated with each construct, such that effect sizes ranged from weak (r = .235) to moderately strong (r = .371). For meta-regression (Borenstein, Hedges, Figgins, & Rothstein, 2009; Kalaian & Raudenbush, 1996; Tabachnick & Fidell, 2007), moderation by visuo-spatial construct (i.e., focusing on visualization) was consistently supported for all outcomes. For at least one of the outcomes, support was found for moderation by test, the reliability coefficient of a test, autonomy (i.e. to support identification, localization, and navigation), testbed (i.e., physical vs. virtual environment), intended domain of application, and gender. These findings illustrate that majority of what researchers refer to as “spatial ability” actually uses measures that load onto Carroll’s (1993) visualization (VZ) factor. The associations between this predictor and all performance outcomes were significant, but the significant iv variation across moderators highlight important issues for the design of unmanned systems and the external validity of findings across domains. For example, higher levels of autonomy for supporting navigation decreased the association between visualization (VZ) and performance. In contrast, higher levels of autonomy for supporting identification and localization increased the association between visualization (VZ) and performance. Furthermore, moderation by testbed, intended domain of application, and gender challenged the degree to which findings can be expected to generalize across domains and sets of participants.

No description available.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή επικεντρώνεται σε δύο ερευνητικά προβλήματα που αποτελούν τα αντικείμενα δύο ερευνητικών φάσεων. Στην Α΄ ερευνητική φάση, διάρκειας ενός έτους, ασχολείται με τη διερεύνηση μαθηματικών πρακτικών σε τρεις ομάδες τεχνικών του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας αναζητώντας παράλληλα την ύπαρξη αμετάβλητων στοιχείων της μαθηματικής επιστήμης τα οποία διαπερνούν την ακαδημαϊκή και την παρούσα εργασιακή κοινότητα. Στη Β΄ ερευνητική φάση, διάρκειας οκτώ μηνών, εξετάζει κάτω και υπό ποιες προϋποθέσεις πέντε σπουδαστές ενός Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος που πραγματοποιούν την πρακτική τους άσκηση στον ίδιο Οργανισμό είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα αμετάβλητα αυτά στοιχεία. Στην Α΄ ερευνητική φάση η Θεωρία Δραστηριότητας των Vygotsky, Leont’ ev και των συνεχιστών του έργου τους, Engeström & Cole, αποτελεί τη θεωρητική βάση της εργασίας. Τα ερευνητικά δεδομένα προκύπτουν από εθνογραφικής φύσης παρατηρήσεις αλλά και συζητήσεις με τους συμμετέχοντες. Η μαθηματική δραστηριότητα που αναγνωρίσαμε στο χώρο εργασίας ήταν πολύπλοκη και πλούσια αλλά πλήρως ενταγμένη στο πλαίσιο αναφοράς της. Ειδικότερα, αναγνωρίσαμε και ταξινομήσαμε τα μαθηματικά εργαλεία τα οποία διαμεσολαβούσαν στις κεντρικές καθημερινές εργασιακές δραστηριότητες των τεχνικών και αναδείξαμε τους τρόπους με τους οποίους αυτά εμπλέκονταν με τα τεχνικής φύσης εργαλεία τους. Ταυτόχρονα αναγνωρίσαμε αμετάβλητα μαθηματικά στοιχεία στις μαθηματικές έννοιες, στο τρόπο κατανόησής τους από τους τεχνικούς και σε μαθηματικές διαδικασίες που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν για την επίτευξη των εργασιακών τους στόχων. Στην Β΄ ερευνητική φάση τα ερευνητικά δεδομένα προέρχονται από διερευνητικής και παρεμβατικής φύσης συνεντεύξεις με τους σπουδαστές και εθνογραφικές παρατηρήσεις. Μέσα από τις διερευνητικής φύσης συνεντεύξεις καταγράψαμε τις στάσεις των σπουδαστών ως μέλη της σπουδαστικής και της συγκεκριμένης εργασιακής κοινότητας και αναζητήσαμε μαθηματικές πρακτικές που ανέπτυξαν ως μαθητευόμενοι στην παρούσα εργασιακή τους κοινότητα. Οι μαθηματικές πρακτικές που ανέπτυξαν οι σπουδαστές, έστω και ασυνείδητα, είχαν άμεση εξάρτηση από τα εργαλεία και τους εργασιακούς στόχους της κάθε κοινότητας και αφορούσαν την ικανότητα οπτικοποίησης και την ανάγνωση και ερμηνεία σύνθετων οπτικών αναπαραστάσεων. Τέλος, μέσα από μια σειρά παρεμβατικής φύσης συνεντεύξεων αναλύσαμε με εργαλεία σημειωτικής τη δραστηριότητα που ανέπτυξαν οι ίδιοι σπουδαστές στην προσπάθεια ερμηνείας αυθεντικών αναπαραστάσεων με σκοπό τη σύνδεση κοινών μαθηματικών εννοιών που συναντώνται στην ακαδημαϊκή και στην παρούσα εργασιακή κοινότητα. Οι έννοιες αυτές αφορούσαν το θεσιακό σύστημα αρίθμησης και τη συναρτησιακή σχέση αντίστασης, μήκους, διαμέτρου χάλκινων καλωδίων. Καταλήγουμε, καταγράφοντας τα χαρακτηριστικά που προάγουν και αναστέλλουν, τη μεταφορά της γνώσης στο νέο κοινωνικό-πολιτισμικό πλαίσιο. Στο τέλος της διατριβής καταγράφονται και αναλύονται οι εκπαιδευτικές προεκτάσεις της έρευνας. / This dissertation thesis focuses on two different research problems carried out in two research phases. In the first research phase, lasting one year, it focuses on the exploration –identification of mathematical practices of three different groups of technicians of the Greek Telecommunication Organization. In parallel, it investigates the existence of invaried mathematical elements that are crossing the academic and the current workplace community. In the second research face, lasting eight months, it investigates how and whether five students of a Technological Educational Institute who were doing their practicum in this setting could recognize these invariant mathematical elements. In the first research phase, the theoretical framework is guided by Vygotsky and Leont’ev work on Activity theory and their followers, Engeström & Cole. Our data are coming from ethnographic observations and discussions with the participants. The mathematical activity we identified was complex and rich but completely contextual. Especially, we recognized and categorized the mediated mathematical tools in technicians’ central workplace activities and we were showing off how these are interrelated with their physical mediated tools. At the same time we recognized invariant mathematical elements in the category of mathematical concepts, the meanings the technicians attributed to these concepts and in the category of mathematical processes they were using in order to achieve their workplace goals. In the second research phase, our data are coming from eexploratory and intervention interviews with the students and ethnographic observations. In the exploratory interviews we recorded their experiences and their attitudes as members of the academic and the workplace community and we identified mathematical practices they developed as apprentice members of this community. Τhe main mathematical practices the students developed, mainly unconsciously, were attached to the tools and the goals of the workplace community and referring to visualization and reading and interpreting complex visual representations. Finally, through the intervention interviews, we analyzed with the help of semiotic tools the activity the same students developed in order to interpret mathematical objects that are common to the academic and workplace community. The mathematical objects were referring to the place value concept and the functional relation between the resistance, the length and the diameter of the copper wires. In the conclusion, we recorded the characteristics that support and block students’ transfer of knowledge in their new socio-cultural context. In the end of the thesis we discuss and analyze the educational implications of our findings.

The overall objective of this study is, to understand how the prehistoric individual experienced her “being in the world”. This is done by examining the spatial relationships of prehistoric remains in order to understand hierarchies. The foundation of the thesis is constructed by using data from the prehistoric settlement of Letolo in Samoa (Independent State of Samoa) in West-Polynesia and Hanga Ho´onu on Rapa Nui (Easter Island) in East-Polynesia. These data are stored and analysed in a Geographical Information System (GIS). In the Samoan case the intention is to make previously unpublished surveys available. An aim is to develop a method to interpret social information from the spatial relations of built structures. It is questioned if it is possible to interpret the degree of hierarchy in a prehistoric society only from the spatial relations of features. It is concluded that such an inquiry needs to be paired with preunderstanding and analogies, such as ethnohistorical data, since it otherwise is problematic to ascribe meaning to different built structures. The thesis uses ethnohistory for preunderstanding and analogy. The thesis further examines the worldviews and structures that are shown in the repeated practice of groups in the two settlements. / Det övergripande syftet med föreliggande studie är att komma närmare den förhistoriska människans upplevelse av varat, att komma närmare hennes upplevelse av att finnas till i världen. Detta görs genom att undersöka fornlämningars spatiala relationer för att förstå  hierarkier. I uppsatsen redovisas två databaser och Geografiska Informationssystem som har konstruerats utifrån fornlämningsdata från förhistoriska bosättningar på Samoa i västpolynesien och Rapa Nui i östpolynesien. På Samoa är det Letolodalen på ön Savai´i som undersöks, och på Rapa Nui är det Hanga Ho´onu vid La Pérouse-bukten som undersöks. Uppsatsen ämnar tillgängliggöra opublicerade inventeringar av Letolo på Samoa. En intention är att utarbeta specifika kriterier för att utläsa social information från den spatiala utbredningen av fornlämningar. Arbetet ifrågasätter om det är möjligt att läsa ut graden av hierarki i ett förhistoriskt samhälle utifrån de spatiala relationerna mellan fornlämningar. Svaret är att det går om analogier och förförståelse används då det annars är problematiskt att tillskriva mening till fornlämningar. Eftersom Polynesien är väl dokumenterat utifrån ett etnohistoriskt perspektiv används analogier och förförståelse från dessa berättelser. I uppsatsen undersöks vidare mentala världar och strukturer som visar sig i gruppers upprepade praktiker i de två bosättningarna.