• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 51
  • 6
  • 5
  • Tagged with
  • 64
  • 40
  • 15
  • 14
  • 12
  • 10
  • 10
  • 9
  • 8
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Constructing a solar dryer for drying of pineapples : Implementing a solar dryer for sustainable development in Ghana / Uppbyggandet av en soltork för torkning av ananas : Implementeringen av en soltork för hållbar utveckling i Ghana

Svenneling, Johnna January 2012 (has links)
Drying of fruits has been done for many years and different techniques have been developed. For preservation of fruit, drying is a good method for producing sustainable food products that avoids waste. The interest in producing sustainable food products that are nutritious and safe from bacterial growth has increased. In developing countries large amounts of food are destroyed, while many people are undernourished. Every year large amounts of pineapples are produced in Ghana. The pineapples are either being sold fresh or distributed to juice producers. To minimize the wastes and improve the economy in rural areas, drying is an interesting method. The unreliable power supply system is a problem in Ghana. Power failure is frequent. During dry season, sun drying is a suitable method for Ghana, which has a tropical climate with dry and rain seasons. A solar dryer for pineapples has been developed, constructed, modified, tested and implemented in the village Edumafa, in a rural area of Ghana. The only energy source that has been used to dry the pineapples is the sun. Before the trip to Ghana, drying tests were made in a laboratory in Sweden and a prototype of the dryer was built in the university workshop. This was done to facilitate the work in Ghana by gaining experience from drying and constructing. The prototyping also clarified which type of tools that would be needed so the tools could be transported from Sweden. The results from drying pineapple slices at 70°C in an oven in Sweden resulted in slices with hard shells and a soft, moist content (the moisture could not be removed since it became enclosed inside the slices).The conclusion was drawn that the pineapples cannot be dried in such a high temperature. Slices were in good quality when dried at 50°C. Since the citizens in the village Edumafa have never dried pineapples before, it is important for them to learn how to use the dryer and keep it in good working condition. During wet season it is important that the dryer is protected against rain. In the mid of a sunny day, when the temperature in the ambient air was 30°C, the temperature in the drying chamber could be around 50°C. Temperatures over 50°C were possible to achieve and there were no risk for getting to high temperature in the drying chamber. Therefore good drying temperatures can be achieved. To change the economy in considerable proportions for the citizens in Edumafa, a bigger dryer is necessary. The villagers need investment help to afford a bigger dryer of this type. The dryer can minimize losses of pineapples and create bigger incomes if the solar dryer is maintained in good condition and the villagers use it often to dry pineapples. / Att torka frukt har gjorts i många år och olika tekniker har utvecklats. Torkning av frukt är en bra metod för att förlänga hållbarheten och minimera spill. Att producera mat som både har en lång hållbarhet, är näringsrik och har låg mikrobiologisk tillväxt har idag blivit mer och mer aktuellt.  I utvecklingsländer förstörs stora mängder av mat samtidigt som det finns ett problem med undernärda människor. I Ghana skördas stora mängder ananas varje år och säljs antingen färska eller skickas iväg för juiceproduktion. För att minimera spill och förbättra ekonomin på landsbygden, torkning är en intressant metod. Ett problem i Ghana är det instabila elnätet. Strömavbrott är vanligt förekommande och därför är det bra om torkningen sker med metoder som inte kräver elektricitet. Klimatet är tropiskt med torr- och regnperioder, och soltorkning passar sig bara under torrperioden. En soltork för ananas har utvecklats, byggts upp, modifierats, testats och implementerats i byn Edumafa på den ghanesiska landsbygden. Den enda energikällan som används av torken är solen. Inför resan till Ghana har i Sverige torkförsök gjorts i ett laboratorium samt en prototyp av en soltork byggts upp i universitetets verkstad. Detta för att underlätta arbetet i Ghana genom att få erfarenheter från torkning och byggande. Byggandet har även klargjort vilken typ av verktyg som kan tänkas behövas så att de kan bli transporterade från Sverige. Resultatet av torkförsöken i Sverige visade att vid 70°C blir ananasen bränd på ytan (fukten kan inte transporteras ut eftersom den blir instängd inuti skivorna), vilket gör att ananasen inte går att torka vid en sådan hög temperatur. Ananasskivorna fick bra kvalité vid torkning i 50°C i laboratoriets ugn. Eftersom soltorkning av ananas är något som byborna i Edumafa aldrig har gjort tidigare, är det viktigt att de förstår hur torken fungerar samt att de kan torka ananas på egen hand.  Under regnperioden är det viktigt att torken skyddas från regn. Mitt under en solig dag då utetemperaturen är cirka 30°C kan temperaturen i torkkammaren bli cirka 50°C. Temperaturer över 50°C var möjliga att uppnå och det blev aldrig för varmt i torkkammaren. Vilket tyder på att bra torktemperaturer kan uppnås. För att kunna få till stånd en betydande förändring i ekonomin i Edumafa, är det nödvändigt att bygga en större tork. Invånarna behöver ekonomisk hjälp till investeringen för att ha råd med en större tork av denna typ. Torken kan minimera spill av ananas och generera större inkomster, om torken bevaras i ett gott skick och invånarna använder den ofta för att torka i.
42

Recherche de bactéries lactiques autochtones capables de mener la fermentation de fruits tropicaux avec une augmentation de l'activité antioxydante / Research of indigenous lactic acid bacteria capable of leading the fermentation of tropical fruits with an increase in antioxidant activity

Fessard, Amandine 27 November 2017 (has links)
Les bactéries lactiques sont utilisées pour la fermentation d'aliments dans le but d'augmenter leur durée de conservation et d'améliorer leurs propriétés organoleptiques et nutritionnelles. Dans le but de diversifier l'offre d'aliments fonctionnels et de limiter les pertes en produit frais, nous proposons des produits fermentés à base de fruits ou légumes, riches en antioxydants et plaisants pour le consommateur. Pour cela, mes travaux de thèse ont été menés en deux étapes : caractériser la flore bactérienne lactique présente à la surface de fruits et de légumes cultivés à La Réunion, puis sélectionner des bactéries autochtones possédant certaines propriétés fonctionnelles. Ainsi, 77 bactéries lactiques isolées de papayes, de tomates et d'achards de la Réunion, appartenant aux genres Leuconostoc, Lactococcus, Weissella, Lactobacillus et Fructobacillus ont été caractérisées génétiquement et phénotypiquement. Parmi la grande diversité observée, certains isolats ont présenté des caractéristiques technologiques (conditions et vitesse de croissance, résistance aux stress environnementaux) et fonctionnelles (production d'exo-polysaccharides) intéressantes pour l'élaboration d'aliments fermentés, en particulier les isolats Weissellla cibaria 64 et 30, Leuconostoc pseudomesenteroides 60 et Lactobacillus plantarum 75. A partir de ces données, des étapes complémentaires de criblage ont été réalisées sur différents substrats (mangue, papaye, ananas, thé vert, thé noir) fermentés, en examinant leurs propriétés organoleptiques et leurs activités antioxydantes. Deux isolats, Lc. pseudomesenteroides 12b et W. cibaria 64, ont augmenté significativement la teneur en composés phénoliques et l'activité antioxydante de jus d'ananas Victoria au cours d'une fermentation de 48h. Le produit fermenté se conserve 16 jours au froid sans aucune altération et conserve l'ensemble de ses bénéfices nutritionnels. Une odeur et des goûts typiques ont été détectés dans les boissons fermentées obtenues. L'augmentation de l'activité antioxydante observée au cours de la fermentation résulte probablement du métabolisme des composés phénoliques par les bactéries. L'identification des molécules produites et des enzymes impliquées est nécessaire afin de comprendre les mécanismes mis en jeu. / Lactic acid bacteria are used for the production of large variety of fermented foods in order to enhance shelf-life together with improved organoleptic and nutritional properties. In order to create new functional foods and to reduce fresh product waste, the objectives of my PhD were to develop and characterize fruit or vegetables fermented foods, rich in antioxidants and pleasant for consumers. To reach these goals, my PhD work was split in two steps: 1- characterization of lactic bacteria present on fruits and vegetables grown at Reunion Island and 2- selection of autochthonous bacteria with functional properties. Thus, 77 lactic bacteria from genera Leuconostoc, Lactococcus, Weissella, Lactobacillus and Fructobacillus were isolated from papaya, tomato and sliced cabbage from Reunion Island. They were genetically and phenotypically characterized. A huge diversity in term of genetic and phenotypic characteristics was determined. Furthermore, several isolates exhibiting specific technological and functional properties (growth rate, resistance to environmental stress, production of exopolysaccharides) were identified. These isolates, potentially useful for the production of fermented foods, were Weissella cibaria 64 and 30, Leuconostoc pseudomesenteroides 60 and Lactobacillus plantarum 75. Then, further screening steps were performed on different food substrates (pineapple, mango, papaya, tea infusions) in order to select isolates able to improve antioxidant and organoleptic properties. Two isolates, W. cibaria 64 and Lc. pseudomesenteroides 12b were shown to significantly enhance the phenolic content and the antioxidant activity of Victoria pineapple juice after a 48h-fermentation. The fermented products exhibited a good shelf-life of 16 days without alteration and preserved nutritional benefits. Characteristic odour and tastes were detected in the fermented drinks. The increase in antioxidant activity observed during fermentation was probably the consequence of a depolymerization of phenolic compounds. Further works are required to identify the composition changes over fermentation and to reach a better understanding of the mechanisms involved.
43

Inovações em sistemas de micropropagação in vitro do abacaxizeiro (Ananas comosus var. comosus) e caracterização genética de variedades crioulas do estado de Santa Catarina

Scherer, Ramon Felipe 26 October 2012 (has links)
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Agrárias, Programa de Pós-Graduação em Recursos Genéticos Vegetais, Florianópolis, 2011 / Made available in DSpace on 2012-10-26T04:45:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 291237.pdf: 5528836 bytes, checksum: 89b2d27edaf5442e5fe4329b22f651f9 (MD5) / O abacaxizeiro (Ananas comosus var. comosus) é uma espécie domesticada no norte da América do Sul, a partir da espécie selvagem A. comosus var. ananassoides. No período anterior a conquista a espécie já estava dispersa por toda América Tropical e parte da Subtropical, configurando uma planta de grande importância social para os grupos humanos. Após o contato com os europeus o abacaxizeiro foi disperso pelo globo, e hoje se configura como uma das frutas tropicais de maior importância econômica mundial. O Brasil é um dos maiores produtores mundiais de abacaxi, tendo como principal consumidor o próprio mercado interno, mesmo apresentando um baixo consumo per capita da espécie. Isto configura um potencial de crescimento da exploração comercial da fruta, tanto no mercado interno como no externo. Em Santa Catarina a baixa produção de abacaxi, aliada ao consumo médio per capita da espécie maior que o nacional, tornam a revitalização do cultivo uma potencial oportunidade para a agricultura catarinense. Porém, para revitalizar o cultivo, os agricultores devem ter acesso a mudas de alto valor genético e isentas de pragas e doenças. A presente dissertação objetivou a caracterização genética de 29 genótipos presentes na coleção de germoplasma do CCA/UFSC, através de 7 marcadores microssatélites. Os acessos conservados na coleção são, em geral, genótipos locais do estado de Santa Catarina, configurando-se de grande importância genética regional. Nesta abordagem foi possível adaptar com sucesso um protocolo de extração de DNA genômico, extraído de partes de folhas basais de plantas adultas (aproximadamente 0,5g), obtendo-se em média 3750 ng de DNA genômico para cada acesso, concentrados em 75 µL de solução estoque. Porém, entre os lócus estudados o maior polimorfismo encontrado foi de 27,58%, o maior número de alelos foi 4, o máximo número efetivo de alelos foi de 1,597 e foi encontrado 3 alelos raros, sendo que dois deles em um mesmo lócus. Isto configura baixo poder de informação, impossibilitando a análise da distância genética e índices de variabilidade genética. A abordagem quanto a qualidade fitossanitária se deu por meio da elaboração de um protocolo de alta performance de micropropagação de abacaxizeiro baseado em culturas nodulares associadas a sistemas de imersão temporária. O protocolo foi dividido em indução e multiplicação de culturas nodulares, regeneração de microbrotos, crescimento à brotos e aclimatização. Os explantes utilizados foram bases foliares retiradas de brotos desenvolvidos in vitro. A melhor combinação de fitorreguladores para a indução de culturas nodulares foi 2 µM de ANA e 8 µM de 2-iP. Para a multiplicação de culturas nodulares a combinação que gerou os melhores resultados foi a de 2 µM de ANA e 2 µM de BAP em sistema de imersão temporária por meio de frascos duplos. Esta mesma combinação de fitorreguladores mostrou-se eficiente para a regeneração de microbrotos, porém, utilizando-se sistema de imersão temporária em frascos RITA®. Posteriormente, em sistema de imersão permanente, o crescimento de microbrotos foi mais adequado em meio de cultura contendo 10 µM de AG3. Brotos acima de 2 cm foram aclimatizados com sucesso em substrato composto por mistura (1:1) de casca de arroz carbonizada e Plantmax® HT, com uma porcentagem de sobrevivência superior a 92%.
44

Caracterização físico-química, biocompostos e minerais de Ananas ananassoides cultivados em diferentes condições de luminosidade. /

Ota, Karen Cristina Gimenis Gil. January 2018 (has links)
Orientador: Ivanise Guilherme Branco / Banca: Cassia Roberta Malacrida Mayer / Banca: Bruno Henrique de Oliveira / Resumo: Os frutos do cerrado são atualmente estudados por apresentarem em sua composição substâncias com funções protetoras e preventivas de processos nocivos à saúde, além de fornecerem nutrientes essenciais ao adequado funcionamento do organismo. Dentre estes frutos está o Ananas ananassoides, planta da família Bromeliaceae, endêmica do Cerrado Brasileiro, popularmente conhecida como ananás, ananaí, ananás-de-raposa ou também abacaxizinho do cerrado. Seus frutos são resistentes à ação da natureza, além de pequenos e fibrosos. Apresentam elevado teor de açúcar, acidez e pequenas sementes. Estudos mostram que os frutos do cerrado apresentam boa capacidade antioxidante, porém investigações científicas que envolvem a caracterização físico-química, compostos bioativos, quantificação mineral e o efeito da incidência solar nos frutos de A. ananassoides não foram totalmente elucidados. Como a caracterização e uso deste fruto é pouco explorado o objetivo deste trabalho foi avaliar os compostos bioativos (carotenoides, compostos fenólicos, vitamina C e capacidade antioxidante), bem como as características físico-químicas e minerais do fruto em condições de luminosidade e sombreamento / Abstract: The fruits of the cerrado are currently studied because they present substances in its composition with protective and preventive functions against harmful processes to health, besides they provide essential nutrients to the appropriate organism functioning. Among this fruits is the Ananas ananassoides, plant of Bromeliaceae family, endemic of the brazilian cerrado, popularly known as ananás, ananaí, ananás-de-raposa or also abacaxizinho-do-cerrado. Its fruits are little and fibrous besides being resistant to the action of nature, They present high sugar content, acidity and small seeds. Studies show that the fruits of the cerrado present good antioxidant capacity, however scientific investigations that involve the physical-chemical caracterization, bioactive compounds, mineral quantification and the effect of solar incidence in fruits of A. ananassoides were not totally elucidated. As the caracterization and use of this fruit is poorly explored, the objective of this study was to avaliate the bioactive compounds (carotenoids, phenolic compounds, vitamin C and antioxidant capacity), as well as the physical-chemical and mineral characteristics of the fruit in conditions of luminosity and darkness / Mestre
45

Efeitos de lâminas e frequências de irrigação e de tipos e volumes de substrato na aclimatização de mudas micropropagadas de abacaxizeira ornamental / Effect of irrigation levels and frequencies and types and volumes of substrate in the acclimatization of micropropagated sedlings of ornamental pineaple(Ananas comusus var. erectifolius)

Bomfim, Guilherme Vieira do January 2006 (has links)
BOMFIM, Guilherme Vieira do. Efeitos de lâminas e frequências de irrigação e de tipos e volumes de substrato na aclimatização de mudas micropropagadas de abacaxizeira ornamental. 2006. 166 f. Dissertação (Mestrado em engenharia agrícola)- Universidade Federal do Ceará, Fortaleza-CE, 2006. / Submitted by Elineudson Ribeiro (elineudsonr@gmail.com) on 2016-06-23T17:55:30Z No. of bitstreams: 1 2006_dis_gvbomfim.pdf: 8999231 bytes, checksum: 9c5f3b485a131cbcb9d2e7fc4666b502 (MD5) / Approved for entry into archive by José Jairo Viana de Sousa (jairo@ufc.br) on 2016-07-21T20:14:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2006_dis_gvbomfim.pdf: 8999231 bytes, checksum: 9c5f3b485a131cbcb9d2e7fc4666b502 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-21T20:14:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2006_dis_gvbomfim.pdf: 8999231 bytes, checksum: 9c5f3b485a131cbcb9d2e7fc4666b502 (MD5) Previous issue date: 2006 / The ornamental pineapple is a rustic and exotic spe cies that it produces "flowers" of great beauty, appreciated by consumers of the whole world . In the present time, due to the high demand of the consumer market, the culture is being produced in commercial scale through the micropropagation, a tissue culture technique th at presents five important stages. One of them, the acclimatization, is a very critic phase b ecause it answers for the high death rates and low growth rates of the plants. This happens becaus e the little information about the culture management in this phase is based on the empiricism most of the time. Therefore, the needs of acclimatized plants are not meet, what takes to considerable losses and/or acquisition of seedlings of variable quality. To minimize this pro blem and to fill out the existent gap with technical and scientific information about the appr opriate culture management, the objective of this work was to evaluate the effects of differe nt irrigation levels and frequencies and different types and volumes of substrate in the acc limatization of micropropagated seedlings of ornamental pineapple (Ananas comosusvar.erectifolius ). The research was carried out in a greenhouse of the Embrapa Tropical Agroindustry, located at Fortaleza-CE (3º44' S and 38º33' W) and it consisted of four experiments. Four irrigation levels were analyzed in the first experiment: 1, 2, 3 and 4 mm. The plants, cultivated in the green coir dust substrate with wormcompost (3:1) in 180 cm 3 plastic containers, were irrigated twice a day. Four watering frequencies were studied in the second experiment: 1, 2, 3 and 4 irrigations by the day. The plants were cultivated in 180 cm 3 plastic containers that contained green coir dust substrate with wormcompost (3:1) and they were irrigated with a 3 mm water level. Four different combinations of substrate were tested in the third experiment 3:1: dry coir dust with Vitasolo ®; dry coir dust with wormcompost; green coir dust substrate with Vitasolo® and green coir dust substrate with wormcompost. The plants, cultivated in the different substrates in 180 cm3 plastic containers, were irrigated with a 3 mm water level twice a day. Four plastic container types were evaluated in the fourth experi ment: 300 cm 3 plastic container; 180 cm 3 plastic container; tray of 40 cm 3·cell −1 and tray of 30 cm 3 ·cell −1 . The seedlings were cultivated in the green coir dust substrate with wormcompost (3:1) and they were irrigated with a 3 mm water level twice a day. At 52 and 83 days after the transplant, number of leaves, largest width of the 3rd leaf and largest diameter of the r osette were evaluated. Between 93 and 97 days, root and shoot fresh/dry weight were analyzed . The experimental design was a randomized block with 4 treatments and 5 repetition s for the variables related to foliar development, and with 4 treatments and 4 repetition s for the variables related to plant weight. Results evidenced the best development of the micro propagated ornamental pineapple seedlings when: were irrigated with a 1 mm water level at 52 DAT and with a 2 mm at 83 DAT; were irrigated twice a day during whole experiment; were cultivated in 180 cm 3 plastic containers and when the substrate used was composed by dry coir dust and wormcompost. / O abacaxizeiro ornamental é uma espécie rústica e exótica que produz “flores” de grande beleza, apreciadas por consumidores do mundo inteiro. Atualmente, em decorrência da alta demanda do mercado consumidor, a cultura está sendo produzida em escala comercial por meio da micropropagação, uma técnica da cultura de tecidos que apresenta cinco etapas igualmente importantes. Uma delas, a aclimatização, é uma fase muito crítica, pois costuma responder pelos altos índices de mortalidade e baixas taxas de crescimento das plantas. Essa situação ocorre porque as poucas informações sobre o manejo da cultura nessa fase são, na maioria das vezes, baseadas no empirismo. Assim, as plantas aclimatizadas acabam não sendo atendidas em todas as suas necessidades, o que leva a perdas consideráveis e/ou a obtenção de mudas de qualidade variável. Para minimizar esse problema e preencher a lacuna existente com informações técnicas e científicas sobre o adequado manejo da cultura, o presente trabalho teve como objetivo avaliar os efeitos de distintas lâminas e freqüências de irrigação e de diferentes tipos e volumes de substrato na aclimatização de mudas micropropagadas de abacaxizeiro ornamental (Ananas comosus var. erectifolius). A pesquisa, que constou de quatro experimentos, foi conduzida em um viveiro pertencente a Embrapa Agroindústria Tropical, situada no município de Fortaleza-CE (3º44’ S e 38º33’ W). No primeiro experimento foram analisadas quatro lâminas de irrigação: 1, 2, 3 e 4 mm de água. As plantas contidas em tubetes de 180 cm3 e cultivadas no substrato pó-de-coco verde com húmus de minhoca (3:1) receberam as diferentes lâminas d’água em duas irrigações diárias. No segundo experimento foram estudadas quatro freqüências de rega: 1, 2, 3 e 4 irrigações ao dia. As plantas cultivadas em tubetes de 180 cm3, contendo o substrato pó-de-coco verde com húmus de minhoca (3:1), foram irrigadas com uma lâmina de 3 mm de água. No terceiro experimento foram testadas quatro distintas combinações de substratos na proporção 3:1: pó-de-coco seco com Vitasolo®; pó-de-coco seco com húmus de minhoca; pó-de-coco verde com Vitasolo® e pó-de-coco verde com húmus de minhoca. As plantas contidas em tubetes de 180 cm3 e cultivadas nos diferentes substratos foram irrigadas com uma lâmina d’água de 3 mm, aplicada duas vezes ao dia. No quarto experimento foram avaliados quatro tipos de recipiente: tubete de 300 cm3; tubete de 180 cm3; bandeja de 40 cm3•célula−1 e bandeja de 30 cm3•célula−1. As mudas contidas nos recipientes foram cultivadas no substrato pó-de-coco verde com húmus de minhoca (3:1) e irrigadas com uma lâmina d’água de 3 mm, aplicada duas vezes ao dia. As variáveis agronômicas, avaliadas aos 52 e aos 83 DAT, foram o número de folhas, a maior largura da 3ª folha e o maior diâmetro da roseta. Entre os 93 e 97 DAT, analisaram-se os pesos fresco e seco das partes aérea e radicular. O delineamento experimental foi de blocos ao acaso, com 4 tratamentos e 5 repetições para as variáveis relacionadas com o desenvolvimento foliar, e 4 tratamentos e 4 repetições para as variáveis relacionadas com o peso da planta. Os resultados dos experimentos evidenciaram o melhor desenvolvimento das mudas micropropagadas de abacaxizeiro ornamental quando: irrigadas com as lâminas de 1 mm até os 52 DAT e de 2 mm até os 83 DAT; submetidas à freqüência de duas aplicações diárias da lâmina d’água durante todo o experimento; o substrato utilizado foi formado pela combinação pó-de-coco seco com húmus de minhoca e cultivadas em tubetes de 180 cm3.
46

Crescimento e extração de nutrientes pelo abacaxizeiro cv. Vitória sob doses crescentes de micronutrientes em dois tipos coberturas do solo / Growth and nutrient uptake by the pineapple cv. Victory under increasing levels of micronutrients in two types of ground covers

Feitosa, Hernandes de Oliveira January 2010 (has links)
FEITOSA, Hernandes de Oliveira. Crescimento e extração de nutrientes pelo abacaxizeiro cv. Vitória sob doses crescentes de micronutrientes em dois tipos coberturas do solo. 2010. 107 f. Dissertação (Mestrado em engenharia agrícola)- Universidade Federal do Ceará, Fortaleza-CE, 2010. / Submitted by Elineudson Ribeiro (elineudsonr@gmail.com) on 2016-06-23T18:19:36Z No. of bitstreams: 1 2010_dis_hofeitosa.pdf: 1189053 bytes, checksum: 4c160b4e4f0e5f0a34bca89b4a985fcb (MD5) / Approved for entry into archive by José Jairo Viana de Sousa (jairo@ufc.br) on 2016-07-21T20:15:00Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2010_dis_hofeitosa.pdf: 1189053 bytes, checksum: 4c160b4e4f0e5f0a34bca89b4a985fcb (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-21T20:15:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2010_dis_hofeitosa.pdf: 1189053 bytes, checksum: 4c160b4e4f0e5f0a34bca89b4a985fcb (MD5) Previous issue date: 2010 / Foliar fertilizing has become very significant, in recent years, due to the necessity of supplying crops with micronutrients, especially crops of high economic value such as pineapple. We evaluated the vegetative performance and micronutrient absorption by the Victoria (cv) pineapple, under escalating levels of nutrients applied through foliar fertilizing and soil fertilizing and cultivated in soil covered either with waxless carnauba chaff or plastic in the climatic conditions in the Perímetro Irrigado Baixo Acaraú, state of Ceará, Brazil . We conducted two field experiments, one in soil covered with black plastic and the other in soil covered with carnauba chaff, arranged in a randomized block design in split-split plot with four levels of fertilization with FTE-12, four levels of foliar fertilization and four time intervals with five replications. The Vitória (cv) pineapple was grown in double rows spaced 0.9 m x 0.4 m x 0.3 m. The treatments applied in the plots were 0, 60, 120 and 180 kg of FTE-12 per hectare, and the tratments applied in the subplots were: T1 (no fertilization), T2 (9 foliar fertilizations using a total of 540,75 g ha-1 of Fe, 394,17 g ha-1of Mn, 182,7 g ha-1 of Zn, 150,57 g ha-1 of Cu e 100,8 g ha-1 of B), T3 (9 foliar fertilizations using a total of 1081,5 g ha- 1 of Fe, 788,34 g ha-1 of Mn, 365,4 g of Zn, 301,14 g of Cu e 201,6 g of B) and T4 (9 foliar fertilizations using a total of 2163,0 g ha-1 of Fe, 1182,51 g ha-1 of Mn, 548,1 g ha-1 of Zn, 451,71 g ha-1 of Cu e 302,4 g ha-1 of B) in the nutrient solution, taking as standard the modified Murashige and Skoog nutrient solution (1962), applied right after planting (0 days) and then 90 days, 180 days and 270 days after planting (DAP). Plant height, leaf area, plant dry matter, root dry weight, root/shoot ratio, absolute growth rate, relative growth rate, liquid assimilation rate and the leaf concentrations of Fe, Zn, Mn , and B were all evaluated in both experiments. The results showed that the applications of micronutrients did influence positively the vegetative of the plants over time, so that the highest dose of fertilizer either with FTE-12 or with foliar fertilization showed the best development at the 270th day after planting, without, however, reaching a point of maximum. In other words, the maximal doses granted higher values for the monitored plant growth variables, but did not reach a maximum point, indicating that the culture could respond positively to even higher doses of micronutrients. / A adubação foliar nos últimos anos vem se tornando bastante expressiva, devido ao suprimento de micronutrientes, principalmente, em culturas de alto valor econômico como o abacaxizeiro. Avaliou-se o desempenho vegetativo e a absorção de micronutrientes pelo abacaxizeiro Vitória, sob doses crescentes de micronutrientes aplicados via solo e adubação foliar cultivado em solo coberto com bagana de carnaúba e plástico nas condições climáticas do Perímetro Irrigado Baixo Acaraú, CE. Foram conduzidos em campo dois experimentos, um em solo coberto com plástico preto e outro com bagana, tomado por um delineamento em blocos casualizados em parcelas subsubdividida, com quatro níveis de adubação com FTE-12 , quatro níveis de adubação foliar, e quatro épocas com cinco repetições. O abacaxizeiro Vitória foi cultivado em fileiras duplas no espaçamento de 0,9 m x 0,4m x 0,3 m. Os tratamentos utilizados nas parcelas foram: 0, 60, 120 e 180 kg ha-1 de FTE-12 e nas subparcelas foram: T1(Sem adubação), T2 (9 adubações foliares usando um total de 540,75 g ha-1 de Fe, 394,17 g ha-1de Mn, 182,7 g ha-1 de Zn, 150,57 g ha-1 de Cu e 100,8 g ha-1 de B); T3 (9 adubações foliares usando um total de 1081,5 g ha-1 de Fe, 788,34 g ha-1 de Mn, 365,4 g de Zn, 301,14 g de Cu e 201,6 g de B) e T4 (9 adubações foliares usando um total de 2163,0 g ha-1 de Fe, 1182,51 g ha-1 de Mn, 548,1 g ha-1 de Zn, 451,71 g ha-1 de Cu e 302,4 g ha-1 de B) da solução nutritiva, tomando como padrão a solução nutritiva de Murashige e Skoog modificada (1962), nas épocas de 0, 90, 180 e 270 dias após plantio (DAP). Em ambos os experimentos foram avaliados altura da planta, área foliar, massa seca da planta, peso seco da raiz, relação raiz /parte aérea, taxas de crescimento absoluto, relativa e de assimilação líquida e os teores de Fe, Zn, Mn, e B nas folhas. Os resultados demonstraram que as doses de micronutrientes influenciaram de forma positiva o desempenho vegetativo das plantas aolongo do tempo, sendo que a maior dose de adubação tanto com FTE-12 quanto com adubação foliar apresentou melhor desenvolvimento aos 270 DAP, porém, não chegando ao ponto de máximo. As doses máximas permitiram maiores valores para altura da planta, área foliar, massa seca da planta, peso seco da raiz, taxas de crescimento absoluto, relativa e de assimilação líquida e os teores de Fe, Zn, Mn, e B nas folhas, porém, não chegando a um ponto de máximo, indicando que a cultura responde a doses maiores dos nutrientes.
47

Crescimento e extração de nutrientes pelo abacaxizeiro cv. Vitória sob doses crescentes de micronutrientes em dois tipos coberturas do solo. / Growth and nutrient uptake by the pineapple cv. Victory under increasing levels of micronutrients in two types of ground covers.

Feitosa, Hernandes de Oliveira January 2010 (has links)
FEITOSA, Hernandes de Oliveira. Crescimento e extração de nutrientes pelo abacaxizeiro cv. Vitória sob doses crescentes de micronutrientes em dois tipos coberturas do solo. 2010. 108 f. : Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do Ceará, Centro de Ciências Agrárias, Departamento de Engenharia Agrícola, Progrma de Pós-Graduação em Engenharia Agrícola, Fortaleza-CE, 2010. / Submitted by demia Maia (demiamlm@gmail.com) on 2016-07-06T14:31:25Z No. of bitstreams: 1 2010_dis_hofeitosa.pdf: 1180395 bytes, checksum: d719c929f5c03ee702854e2e97e45973 (MD5) / Approved for entry into archive by demia Maia (demiamlm@gmail.com) on 2016-07-06T14:31:53Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2010_dis_hofeitosa.pdf: 1180395 bytes, checksum: d719c929f5c03ee702854e2e97e45973 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-06T14:31:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2010_dis_hofeitosa.pdf: 1180395 bytes, checksum: d719c929f5c03ee702854e2e97e45973 (MD5) Previous issue date: 2010 / Foliar fertilizing has become very significant, in recent years, due to the necessity of supplying crops with micronutrients, especially crops of high economic value such as pineapple. We evaluated the vegetative performance and micronutrient absorption by the Victoria (cv) pineapple, under escalating levels of nutrients applied through foliar fertilizing and soil fertilizing and cultivated in soil covered either with waxless carnauba chaff or plastic in the climatic conditions in the Perímetro Irrigado Baixo Acaraú, state of Ceará, Brazil . We conducted two field experiments, one in soil covered with black plastic and the other in soil covered with carnauba chaff, arranged in a randomized block design in split-split plot with four levels of fertilization with FTE-12, four levels of foliar fertilization and four time intervals with five replications. The Vitória (cv) pineapple was grown in double rows spaced 0.9 m x 0.4 m x 0.3 m. The treatments applied in the plots were 0, 60, 120 and 180 kg of FTE-12 per hectare, and the tratments applied in the subplots were: T1 (no fertilization), T2 (9 foliar fertilizations using a total of 540,75 g ha-1 of Fe, 394,17 g ha-1of Mn, 182,7 g ha-1 of Zn, 150,57 g ha-1 of Cu e 100,8 g ha-1 of B), T3 (9 foliar fertilizations using a total of 1081,5 g ha- 1 of Fe, 788,34 g ha-1 of Mn, 365,4 g of Zn, 301,14 g of Cu e 201,6 g of B) and T4 (9 foliar fertilizations using a total of 2163,0 g ha-1 of Fe, 1182,51 g ha-1 of Mn, 548,1 g ha-1 of Zn, 451,71 g ha-1 of Cu e 302,4 g ha-1 of B) in the nutrient solution, taking as standard the modified Murashige and Skoog nutrient solution (1962), applied right after planting (0 days) and then 90 days, 180 days and 270 days after planting (DAP). Plant height, leaf area, plant dry matter, root dry weight, root/shoot ratio, absolute growth rate, relative growth rate, liquid assimilation rate and the leaf concentrations of Fe, Zn, Mn , and B were all evaluated in both experiments. The results showed that the applications of micronutrients did influence positively the vegetative of the plants over time, so that the highest dose of fertilizer either with FTE-12 or with foliar fertilization showed the best development at the 270th day after planting, without, however, reaching a point of maximum. In other words, the maximal doses granted higher values for the monitored plant growth variables, but did not reach a maximum point, indicating that the culture could respond positively to even higher doses of micronutrients. / A adubação foliar nos últimos anos vem se tornando bastante expressiva, devido ao suprimento de micronutrientes, principalmente, em culturas de alto valor econômico como o abacaxizeiro. Avaliou-se o desempenho vegetativo e a absorção de micronutrientes pelo abacaxizeiro Vitória, sob doses crescentes de micronutrientes aplicados via solo e adubação foliar cultivado em solo coberto com bagana de carnaúba e plástico nas condições climáticas do Perímetro Irrigado Baixo Acaraú, CE. Foram conduzidos em campo dois experimentos, um em solo coberto com plástico preto e outro com bagana, tomado por um delineamento em blocos casualizados em parcelas subsubdividida, com quatro níveis de adubação com FTE-12 , quatro níveis de adubação foliar, e quatro épocas com cinco repetições. O abacaxizeiro Vitória foi cultivado em fileiras duplas no espaçamento de 0,9 m x 0,4m x 0,3 m. Os tratamentos utilizados nas parcelas foram: 0, 60, 120 e 180 kg ha-1 de FTE-12 e nas subparcelas foram: T1(Sem adubação), T2 (9 adubações foliares usando um total de 540,75 g ha-1 de Fe, 394,17 g ha-1de Mn, 182,7 g ha-1 de Zn, 150,57 g ha-1 de Cu e 100,8 g ha-1 de B); T3 (9 adubações foliares usando um total de 1081,5 g ha-1 de Fe, 788,34 g ha-1 de Mn, 365,4 g de Zn, 301,14 g de Cu e 201,6 g de B) e T4 (9 adubações foliares usando um total de 2163,0 g ha-1 de Fe, 1182,51 g ha-1 de Mn, 548,1 g ha-1 de Zn, 451,71 g ha-1 de Cu e 302,4 g ha-1 de B) da solução nutritiva, tomando como padrão a solução nutritiva de Murashige e Skoog modificada (1962), nas épocas de 0, 90, 180 e 270 dias após plantio (DAP). Em ambos os experimentos foram avaliados altura da planta, área foliar, massa seca da planta, peso seco da raiz, relação raiz /parte aérea, taxas de crescimento absoluto, relativa e de assimilação líquida e os teores de Fe, Zn, Mn, e B nas folhas. Os resultados demonstraram que as doses de micronutrientes influenciaram de forma positiva o desempenho vegetativo das plantas aolongo do tempo, sendo que a maior dose de adubação tanto com FTE-12 quanto com adubação foliar apresentou melhor desenvolvimento aos 270 DAP, porém, não chegando ao ponto de máximo. As doses máximas permitiram maiores valores para altura da planta, área foliar, massa seca da planta, peso seco da raiz, taxas de crescimento absoluto, relativa e de assimilação líquida e os teores de Fe, Zn, Mn, e B nas folhas, porém, não chegando a um ponto de máximo, indicando que a cultura responde a doses maiores dos nutrientes.
48

Avaliação de cultivares de abacaxi submetidos a doses de npk / Pineapplee cultivars evaluation subject to npk doses

Reis, Luis Lessi dos [UNESP] 09 April 2015 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2015-08-20T17:10:08Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2015-04-09. Added 1 bitstream(s) on 2015-08-20T17:26:59Z : No. of bitstreams: 1 000844552.pdf: 1580841 bytes, checksum: 9f5c047a511d7210ac86cb8a4379c7f9 (MD5) / O trabalho teve como objetivo estudar o efeito de doses de fertilizante NPK aplicados via solo no desenvolvimento de diferentes cultivares de abacaxizeiro. O trabalho foi realizado na Estância Primavera, localizada no Distrito de Rio Verde, Município de Bauru-SP, em área comercial de produção de abacaxi. Empregou-se o delineamento em blocos casualizados em esquema de parcelas subdivididas, com 12 tratamentos e quatro repetições. As cultivares de abacaxi MD-2 Gold, Smooth Cayenne, Pérola e IAC-Fantástico, foram dispostas na parcela (60 plantas parcela-1) e as três doses de NPK da fórmula 20-05-20 (70; 140 e 210 g planta-1), nas subparcelas (20 plantas subparcela-1). Foram avaliados os efeitos dos tratamentos no crescimento da planta, no teor e acumulo de nutrientes na biomassa vegetal e nos frutos de abacaxizeiro, diagnose foliar, nas características biométricas qualitativas e quantitativas da produção e análise econômica. Os dados obtidos foram submetidos à análise de variância pelo teste F a 5% de probabilidade. Os resultados que diferiram estatisticamente foram submetidos ao teste de Tukey à 5% de probabilidade. A aplicação de doses superiores a recomendada não promoveu incremento no crescimento das plantas de abacaxizeiro. A dose recomendada de 70 g planta-1 de 20-05-20 em função da análise de solo proporcionaram uma nutrição adequada em todos os cultivares de abacaxizeiro para macro e micronutrientes, como também contribuiu de forma positiva para a produção e qualidade de frutos de abacaxi. Em todos os cultivares de abacaxi envolvidos neste estudo tiveram índice de lucratividade superior a 50% com a utilização da dose de NPK recomendada. / The study aimed to study the effect of NPK fertilizer rates applied to the soil in the development of different cultivars of pineapple. The study was conducted in Estância Primavera, located in the Rio Verde district in the city of Bauru, SP, in a commercial area of pineapple production. The design we used a randomized block in a split plot design with 12 treatments and four replications. The pineapple cultivars MD2 Gold, Smooth Cayenne, Perola and IAC-Fantastico, were placed in the plot (60 plants plot- 1) and three doses of NPK formula 20-05-20 (70, 140 and 210 g plant-1 ) the subplots ( 20 plants subplot-1). The effects of the treatments on plant growth, the content and accumulation of nutrients in the plant biomass and fruit of pineapple, leaf analysis, the qualitative and quantitative biometric characteristics of production and economic analysis. The data obtained were subjected to analysis of variance by F test at 5% probability. The results that differed statistically were submitted to the Tukey test at 5% probability. The application of doses higher than recommended did not promote increase in plant growth of pineapple. The recommended dose of 70 g plant-1 20-05-20 according to the soil analysis provided adequate nutrition in all pineapple cultivars for macro and micronutrients, but also contributed positively to the production and quality of fruit pineapple. In all pineapple varieties were involved in this study profitability index greater than 50% using the recommended dose of NPK
49

Avaliação de cultivares de abacaxi submetidos a doses de npk /

Reis, Luis Lessi dos, 1985. January 2015 (has links)
Orientador: Aloisio Costa Sampaio / Banca: Aparecida Conceição Boliani / Banca: Rosemary Marques de A. Bertani / Banca: Marco Antonio Tecchio / Banca: Sarita Leonel / Resumo: O trabalho teve como objetivo estudar o efeito de doses de fertilizante NPK aplicados via solo no desenvolvimento de diferentes cultivares de abacaxizeiro. O trabalho foi realizado na Estância Primavera, localizada no Distrito de Rio Verde, Município de Bauru-SP, em área comercial de produção de abacaxi. Empregou-se o delineamento em blocos casualizados em esquema de parcelas subdivididas, com 12 tratamentos e quatro repetições. As cultivares de abacaxi MD-2 Gold, Smooth Cayenne, Pérola e IAC-Fantástico, foram dispostas na parcela (60 plantas parcela-1) e as três doses de NPK da fórmula 20-05-20 (70; 140 e 210 g planta-1), nas subparcelas (20 plantas subparcela-1). Foram avaliados os efeitos dos tratamentos no crescimento da planta, no teor e acumulo de nutrientes na biomassa vegetal e nos frutos de abacaxizeiro, diagnose foliar, nas características biométricas qualitativas e quantitativas da produção e análise econômica. Os dados obtidos foram submetidos à análise de variância pelo teste F a 5% de probabilidade. Os resultados que diferiram estatisticamente foram submetidos ao teste de Tukey à 5% de probabilidade. A aplicação de doses superiores a recomendada não promoveu incremento no crescimento das plantas de abacaxizeiro. A dose recomendada de 70 g planta-1 de 20-05-20 em função da análise de solo proporcionaram uma nutrição adequada em todos os cultivares de abacaxizeiro para macro e micronutrientes, como também contribuiu de forma positiva para a produção e qualidade de frutos de abacaxi. Em todos os cultivares de abacaxi envolvidos neste estudo tiveram índice de lucratividade superior a 50% com a utilização da dose de NPK recomendada. / Abstract: The study aimed to study the effect of NPK fertilizer rates applied to the soil in the development of different cultivars of pineapple. The study was conducted in Estância Primavera, located in the Rio Verde district in the city of Bauru, SP, in a commercial area of pineapple production. The design we used a randomized block in a split plot design with 12 treatments and four replications. The pineapple cultivars MD2 Gold, Smooth Cayenne, Perola and IAC-Fantastico, were placed in the plot (60 plants plot- 1) and three doses of NPK formula 20-05-20 (70, 140 and 210 g plant-1 ) the subplots ( 20 plants subplot-1). The effects of the treatments on plant growth, the content and accumulation of nutrients in the plant biomass and fruit of pineapple, leaf analysis, the qualitative and quantitative biometric characteristics of production and economic analysis. The data obtained were subjected to analysis of variance by F test at 5% probability. The results that differed statistically were submitted to the Tukey test at 5% probability. The application of doses higher than recommended did not promote increase in plant growth of pineapple. The recommended dose of 70 g plant-1 20-05-20 according to the soil analysis provided adequate nutrition in all pineapple cultivars for macro and micronutrients, but also contributed positively to the production and quality of fruit pineapple. In all pineapple varieties were involved in this study profitability index greater than 50% using the recommended dose of NPK / Doutor
50

Técnicas de micropropagação e criopreservação para abacaxizeiro

Moraes, Ailton Melo de 18 June 2007 (has links)
Submitted by Katiane Souza (katyane.souza@gmail.com) on 2016-04-21T00:51:23Z No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2203586 bytes, checksum: 632c234a3beaf879d47073782b8ec380 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-04-21T00:51:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2203586 bytes, checksum: 632c234a3beaf879d47073782b8ec380 (MD5) Previous issue date: 2007-06-18 / Brazil is one of the three main pineapple producers in the world, being the state of Paraíba, especially, considered as the first of them. The area cultivated has slightly increased due to the small offer of good quality seedlings. This work aimed to develop a cv. EMEPA 1 micropropagation protocol especially selected to be cultivated in the state of Paraíba. The cv. EMEPA 1 axillary gems used were disinfested and inoculated in half MS solid with 5,8 pH. There was incubation in a growth room with temperature of 25 ± 5oC and photoperiod of 16 hours/light at a luminous intensity of 30 pmol.m-2.s-1, except for the etiolation phase, held at B.O.D, with no light and temperature of 28 ± 1oC. The cv. EMEPA 1 micropropagation protocol was developed according to the existing literature, comprising the following phases: treatment and isolation of explants (TI); establishing of explants (EE); etiolation (ES); regeneration (RE); multiplication (MU); extent; rooting ®; acclimatization (AC). A completely randomized design (CRD) was used in all the phases as follows: TI – CRD with 4 x 4 factorial array (4 concentrations of sodium hypochlorite x 4 exposition times to sodium hypochlorite), with 10 repetitions containing 1 explant per bottle; EE – DIC with 6 treatments comprised of 10 repetitions containing 1 explant per bottle; ES – CRD with 4 treatments, comprised of 10 repetitions containing 1 defoliated plantule per test tube; RE – DIC with 4 treatments, comprised of 10 repetitions containing 1 etiolated sprout per Petri’s plaque; MU – CRD with 8 treatments, comprised of 10 repetitions containing 1 explant per bottle; AL – CRD with 4 treatments comprised of 10 repetitions containing 1 plantule per bottle; and AC – CRD with 11 treatments, comprised of 4 repetitions containing 5 plants each. It was concluded that the concentration of 2% of sodium hypochlorite for 10 minutes causes gems disinfestation and the establishment can be carried out by means of tillage without any growth regulators. The etiolation can be achieved in MS with 1,86 mg.L-1 of ANA and regeneration in MS with 1,8mg.L-1 of ANA + 2,0 mg.L-1 of BAP. For the multiplication, the type of tillage indicated is MS supplemented with 2,0 mg.L-1 of BAP + 0,5 mg.L-1 of ANA.; in extent, the type of crop MS without any dilution causes the highest growth of plantules, whereas the addition of ANA prompts increase in number and decrease of plantules root size and the organic compound favors increase and development of pineapple plantules produced in vitro during the acclimatizing phase. / Mundialmente o Brasil se encontra entre os três maiores produtores de abacaxi e o Estado da Paraíba é reconhecido com primeiro produtor. A área cultivada tem aumentado pouco devido à pequena oferta de mudas de boa qualidade. Este trabalho teve por objetivo desenvolver um protocolo de micropropagação para a cv. EMEPA 1 selecionada especialmente para o Estado da Paraíba. Utilizaram-se gemas axilares da cv. EMEPA 1, que foram desinfestadas e inoculadas em meio MS sólido, com pH de 5,8. A incubação foi em sala de crescimento com temperatura de 25 ± 5 ºC e fotoperíodo de 16 horas luz, a uma intensidade luminosa de 30 `mol.m- 2.s-1, exceto na fase de estiolamento, que foi em B.O.D. na ausência de luz com temperatura de 28 ± 1 ºC. O protocolo de micropropagação para a cv. EMEPA 1 foi desenvolvido de acordo com a literatura existente e contempla as fases: tratamento e isolamento dos explantes (TI); estabelecimento de explantes (EE); estiolamento (ES); regeneração (RE); multiplicação (MU); alongamento (AL); enraizamento (EN) e aclimatação (AC). Em todas as fases se empregou o delineamento inteiramente casualizado (DIC), conforme a seguir: TI – DIC com arranjo fatorial 4 x 4 (4 concentrações de hipoclorito de sódio x 4 tempos de exposição ao hipoclorito de sódio), com 10 repetições contendo 1 explante por frasco; EE – DIC com 6 tratamentos, composto de 10 repetições contendo 1 explante por frasco; ES – DIC com 4 tratamentos, composto de 10 repetições contendo 1 plântula desfolhada por tubo de ensaio; RE – DIC com 4 tratamentos, composto de 10 repetições contendo 1 broto estiolado por placa de Petri; MU – DIC com 8 tratamentos, composto de 10 repetições contendo 1 explante por frasco; AL – DIC com 4 tratamentos, composto de 10 repetições contendo 1 plântula por frasco; EN – DIC com 4 tratamentos, composto de 10 repetições contendo 1 plântula por frasco e AC – DIC com 11 tratamentos, composto de 4 repetições contendo 5 plantas cada. Concluiu-se que a concentração de 2% de hipoclorito de sódio por 10 minutos, promove a desinfestação das gemas e o estabelecimento pode ser em meio de cultivo sem reguladores de crescimento, o estiolamento pode ser realizado em meio MS com 1,86 mg.L-1 de ANA e a regeneração em meio MS com 1,8 mg.L-1 de ANA + 2,0 mg.L-1 de BAP. Para a multiplicação o meio de cultivo indicado é o MS suplementado com 2,0 mg.L-1 de BAP + 0,5 mg.L-1 de ANA; no alongamento o meio de cultura MS sem diluição proporciona o maior crescimento das plântulas, enquanto a adição do ANA promove o aumento no número e a diminuição do tamanho das raízes das plântulas e o composto orgânico favorece o crescimento e o desenvolvimento de plântulas de abacaxizeiro, produzidas in vitro, na fase de aclimatação.

Page generated in 0.0354 seconds