• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 28
  • 7
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 38
  • 38
  • 24
  • 24
  • 10
  • 9
  • 8
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Avaliação arqueo-espeleológica das cavernas da Raiz, Raio, Onça e Batismo do município de Presidente Figueiredo - Amazonas

Silva, Marco Antônio Lima da 02 February 2007 (has links)
Made available in DSpace on 2015-04-22T21:58:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao_Marco Antonio.pdf: 19449044 bytes, checksum: b24ff32d320c539ad7d1f8b8e6c8a2db (MD5) Previous issue date: 2007-02-02 / FAPEAM - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas / The pre-colonial human occupations of Amazônia have been outlined (highlighted) in the worldwide literature in the last decades, emphasizing mainly open archeological sites. Detailed studies with this emphasis in caves are restricted to the Monte Alegre region, State of Pará, northern Brazil. The geoarcheology analysis of caves of Uatumã-Abonari Speleologic Province located in the Presidente Figueiredo e Balbina districts, Northeast of Statet of Amazonas, allowed characterized vestiges of pre-colonial human occupations in this part of Amazonia. The caves were developed in Silurian (420 Ma) quartz-arenites of Nhamundá Formation and include morphologic features as saloon, galleries, quartz speleotems, abandoned conduits (pipes) generally beheaded in fractures plains. The uplift phenomena, pseudokarstic relief dissection and ground waters hydrodynamic favored the chemical dissolutions and mechanic dismantling, following a sanding/pipe model, generating the caves during the Quaternary. The evidences of human occupation in the Raiz, Raio, Onça e Batismo caves, with probable age of 800 years, are predominantly undecorated fragments ceramics and rupestrial paintings. The caves were used as temporary shelters probably for hunting activities, and rarely for ritualistic ceremonials. Nowadays, the caves are in continuous processes of depredation due the uncontrolled tourism and the ignorance of the local population about the meaning and importance of this cultural patrimony. This study demonstrated this importance and can be a guide to future works which use the geology and archaeology in the reconstitution of the history of the human occupation in the Amazônia. / mundial nas últimas décadas, enfocando principalmente sítios arqueológicos abertos, mas restritos contudo à região de Monte Alegre, Estado do Pará. Cavernas e abrigos na porção central da Amazônia, por outro lado, ainda estão longe de estudos mais detalhados. A análise geoarqueológica de cavernas e abrigos da Província espeleológica Uatumã-Abonari, localizadas no município de Presidente Figueiredo e distrito de Balbina, nordeste do Estado do Amazonas, permitiu caracterizar vestígios de ocupação humana pré-colonial nesta parte da Amazônia. As cavernas foram desenvolvidas em quartzarenitos silurianos (420 Ma) da Formação Nhamundá, que incluem feições morfológicas como salões, galerias, espeleotemas de quartzo, condutos abandonados (pipes) geralmente encaixados em planos de fraturas. Os fenômenos de soerguimento, dissecação do releva pseudocárstico e hidrodinâmica do lençol freático favoreceram os processos de dissolução e desmantelamento mecânico, seguindo um modelo tipo sanding/pipe gerando as cavernas durante o Quaternário. As evidências de ocupação humana nas cavernas da Raiz, do Raio, da Onça e do Batismo, com idade provável de 800 anos, são fragmentos cerâmicos predominantemente não decorados e pinturas rupestres. As cavernas serviram como abrigos temporários provavelmente para atividades de caça e, raramente, para fins ritualísticos. Atualmente as cavernas passam por um processo de depredação em função do turismo descontrolado e da falta de conscientização da população local quanto ao significado e à importância desse patrimônio cultural. Este estudo demonstrou esta importância e pretende guiar futuros trabalhos que envolvam a geologia e arqueologia na reconstituição da história da ocupação humana da Amazônia.
32

As gravuras rupestres da bacia do baixo rio Urubu: levantamento e análise gráfica do sítio Caretas, Itacoatiara - Estado do Amazonas. Uma proposta de contextualização / The rock art of Lower Urubu River: survey and graphic analysis of Caretas site, Itacoatiara - Amazonas. A contextual approach.

Marta Sara Cavallini 16 July 2014 (has links)
Este trabalho apresenta os resultados de uma pesquisa voltada à contextualização arqueológica do fenômeno da confecção das gravuras rupestres pré-coloniais na bacia do baixo rio Urubu (Estado do Amazonas). Com o objetivo de caracterizar o registro rupestre regional, foi desenvolvida uma pesquisa intensiva no sítio AM-IT-31 Caretas, portador da maior densidade e variabilidade formal de arte rupestre da área de estudo. O sítio foi abordado a partir do controle espacial dos petróglifos e dos demais vestígios arqueológicos. Sua documentação foi realizada de forma integral e sistemática e foi organizada em um banco de dados relacional, possibilitando a articulação entre diferentes classes de evidências. Para caracterizar a arte rupestre do ponto de vista de sua inserção na paisagem arqueológica, foi investigada a relação crono-cultural com o sítio cerâmico em matriz de terra preta AM-IT-30 Pedra Chata, espacialmente associado. A cronologia das gravuras foi relacionada à dinâmica de sedimentação fluvial; com três datações foi estabelecida a idade mínima dos petróglifos e foi proposto um modelo paleoambiental hipotético para inferir sua antiguidade máxima. Os resultados, embora preliminares, atribuem a formação do sítio ao Holoceno Recente, no âmbito das ocupações ceramistas da região. A análise do registro gráfico tem evidenciado elementos de homogeneidade, tanto no tema como também na apresentação gráfica dos petróglifos, que remetem a uma substancial coerência interna, apesar da variabilidade formal. / This thesis presents the results of research seeking to archaeologically contextualize the precolonial production of engraved rock art in the Lower Urubu River drainage (Amazonas State, Brazil). With the objective of characterizing the rock art of this region, I carried out an intensive research project at the site AM-IT-31 Caretas, which has the highest density and formal variability of rock art in the entire area. Spatial control of both the petroglyphs and other archaeological remains at the site was established to permit their complete and systematic documentation. The records were organized in a relational database, allowing for the analysis of the relationships between different sets of evidence. In order to characterize the placement of rock art within the archaeological landscape, I studied its chronological and cultural relationships with the adjoining archaeological site AM-IT-30 Pedra Chata where ceramics occur in a matrix of \"dark earth\". The chronology of the engravings has been correlated to the fluvial dynamics. Thanks to three dates a minimum age has been proposed for the petroglyphs and a paleoenviromental model suggests their maximum age. Preliminary results point to site formation during the late Holocene in synchrony with ceramic period occupations. The analysis of petroglyphs indicates some homogeneity in regard to themes and graphic representation. This suggest a internal consistency in design despite some formal variability.
33

Entre as pedras: as ocupações pré-históricas recentes e os grafismos rupestres da região de Diamantina, Minas Gerais / Among the rocks: the later prehistoric human occupations and the rock art of Diamantina, Minas Gerais

Andrei Isnardis Horta 04 March 2009 (has links)
A região de Diamantina, em Minas Gerais, guarda um amplo acervo de grafismos rupestres e ricos conjuntos artefatuais e estruturas atribuíveis aos últimos 1.500 anos de ocupação humana. Esta pesquisa investiga os dois conjuntos de registros arqueológicos: o horizonte recente e as pinturas rupestres. Numa análise que procura congregar estudos intra e intersítios, os dois conjuntos são explorados, em busca de identificar sistemas de ocupação e construção da paisagem. Nas ocupações recentes, vêem-se coleções líticas bastante variadas, em sítios de atributos diferentes, que se pretende conectar por meio do emprego das noções de organização tecnológica e cadeia operatória. No que tange aos grafismos rupestres, esta pesquisa investe na identificação de estilos e no reconhecimento das relações cronológicas entre esses. São analisadas também as formas de interação diacrônica entre figuras e as formas de sua composição gráfica. / The region of Diamantina, in Minas Gerais, has a large rock paintings assemblage and rich artefactual assemblages, and structures from the last 1.500 years of human occupation. This research explores the both archaeological features: the occupations of the later pre-colonial period and the rock art. Trying to put together intra and inter-site studies, we intent to identify systems of landscape building. In the later human occupation, there are many lithic artifacts, in different kinds of sites, that are studied here with the use of two basic concepts: technological organization and chaine operatoir. The rock art is explored through stylistic and chronological approaches. We also explore the ways of diachronical interactions and graphic construction among the paintings.
34

A linguagem simbólica nas pinturas parietais da Fazenda Mundo Novo - Sergipe / The language in symbolic rupestres paintings of the Mundo Novo farm – Sergipe

Ghiggi, Vani Piaia 11 February 2015 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The sites of rock art, term conventionally defined and used by a great number of researchers, about this subject, are expressed since the Paleolithic. The developed studies aimed to understand the presence of these archeological sites are not notorious in Sergipe State. In these terms, there was a concern to develop a more detailed research on rock art and the symbolic universe of its producer, since the Canindé de São Francisco is pointing as a place of great archaeological potential and raises discussions about it. When analyzing the figures applying the semiotic method, it was noticed that the sites with rock art inserted into the Mundo Novo Farm can be read as signs that communicate. Each has its own peculiarities and similarities in the types of signs displayed in a color of the symbolic elements shared among individuals living in the area. The semiotic approach to rock art was made possible by the establishment of subdisciplinary fields in Arqueologica, consolidated in the last decade. / Os sítios de arte rupestre, termo convencionalmente definido e utilizado por um grande número de pesquisadores, são manifestados desde o período Paleolítico. Os estudos desenvolvidos que buscam entender a presença desses sítios arqueológicos não são notórios no estado de Sergipe. Nesses termos, houve a preocupação em desenvolver uma pesquisa mais detalhada sobre a arte rupestre e o universo simbólico de seu produtor, visto que o município de Canindé de São Francisco é apontando como local de grande potencial arqueológico e suscita discussões a respeito. Ao analisar as figuras aplicando o método semiótico, percebeu-se que os sítios com arte rupestre inseridos na Fazenda Mundo Novo, podem ser lidos como signos que comunicam. Cada qual possui particularidades e similaridades quanto aos tipos de signos expostos, sendo a cor um dos elementos simbólicos compartilhado entre os indivíduos vivendo na área. A abordagem semiótica para a arte rupestre foi possível devido o estabelecimento dos campos subdisciplinares na Arqueologica, consolidados na última década.
35

Os grafismos geométricos do complexo arqueológico Serra das Paridas, em Lençóis, Bahia: identificação dos padrões gráficos

Motta, Rimara 15 August 2018 (has links)
Throughout almost forty years of research on Rock Art in Brazil, many studies have already contributed to the current scenario of well-established regional traditions. However, concerning what is known as geometric elements, initially included in the generic Geometric Tradition, there are still many aspects to be discussed. These nonfigurative elements cover all the reasons that were not assigned into the other existing traditions in the Brazilian Northeast and became a single category of analysis that, by now, does not reach the symbolic complexity imbricated in the aforementioned motifs. Dealing with this panorama, this mastership thesis analyzed the geometric signs starting from the notion of grammar, which understands the rupestrian records as a symbolically constructed social communication. Following an alternative model to traditional theoretical-methodological perspectives, we aimed a typological identification of the signs and their symbolic associations. In order to accomplish this, the research used as corpus the geometric paintings present in the four rock art sites that form the Serra das Paridas Archaeological Complex, located in the city of Lençóis, Chapada Diamantina, Bahia. In this sense, we used the technical detailing based on the identification of the traces, colors, shapes and graphical compositions of the paintings, to investigate the existence of possible graphic repertoires that point out the existence of a symbolic grammar of the signs. / Ao longo de quase quarenta anos de pesquisa com arte rupestre no Brasil, muitos estudos já contribuíram para o cenário atual de tradições regionais bem estabelecidas. No entanto, em relação aos chamados elementos geométricos, encaixados inicialmente na genérica Tradição Geométrica, ainda há muitos aspectos a serem discutidos. Tais elementos, não figurativos, abrangem todos os motivos que não foram incorporados nas outras tradições existentes no Nordeste brasileiro e se transformaram numa única categoria de análise que, por hora, não dá conta da complexidade simbólica imbricada nesses motivos. Diante desse panorama, esta dissertação de mestrado analisou os signos geométricos a partir da noção de gramática, que encara os registros rupestres como uma comunicação social simbolicamente construída. Seguindo um caminho alternativo às perspectivas teórico metodológicas tradicionais, buscou-se a identificação tipológica dos signos e suas associações simbólicas. Para tanto, a pesquisa utilizou como corpus as pinturas geométricas presentes nos quatro sítios rupestres que formam o complexo Arqueológico Serra das Paridas, situado no município de Lençóis, Chapada Diamantina, Bahia. Nesse sentido, empreendeu-se o detalhamento técnico, a partir da identificação dos traços, cores, formas e composições gráficas das pinturas, para investigar a existência de possíveis repertórios gráficos que indiquem a existência de uma gramática simbólica dos signos. / Laranjeiras
36

Colorimetric and spectral analysis of rock art by means of the characterization of digital sensors

Molada Tebar, Adolfo 01 February 2021 (has links)
[ES] Las labores de documentación de arte rupestre son arduas y delicadas, donde el color desempeña un papel fundamental, proporcionando información vital a nivel descriptivo, técnico y cuantitativo . Tradicionalmente los métodos de documentación en arqueología quedaban restringidos a procedimientos estrictamente subjetivos. Sin embargo, esta metodología conlleva limitaciones prácticas y técnicas, afectando a los resultados obtenidos en la determinación del color. El empleo combinado de técnicas geomáticas, como la fotogrametría o el láser escáner, junto con técnicas de procesamiento de imágenes digitales, ha supuesto un notable avance. El problema es que, aunque las imágenes digitales permiten capturar el color de forma rápida, sencilla, y no invasiva, los datos RGB registrados por la cámara no tienen un sentido colorimétrico riguroso. Se requiere la aplicación de un proceso riguroso de tranformación que permita obtener datos fidedignos del color a través de imágenes digitales. En esta tesis se propone una solución científica novedosa y de vanguardia, en la que se persigue integrar el análisis espectrofotométrico y colorimétrico como complemento a técnicas fotogramétricas que permitan una mejora en la identificación del color y representación de pigmentos con máxima fiabilidad en levantamientos, modelos y reconstrucciones tridimensionales (3D). La metodología propuesta se basa en la caracterización colorimétrica de sensores digitales, que es de novel aplicación en pinturas rupestres. La caracterización pretende obtener las ecuaciones de transformación entre los datos de color registrados por la cámara, dependientes del dispositivo, y espacios de color independientes, de base física, como los establecidos por la Commission Internationale de l'Éclairage (CIE). Para el tratamiento de datos colorimétricos y espectrales se requiere disponer de un software de características técnicas muy específicas. Aunque existe software comercial, lo cierto es que realizan por separado el tratamiento digital de imágenes y las operaciones colorimétricas. No existe software que integre ambas, ni que además permita llevar a cabo la caracterización. Como aspecto fundamental, presentamos en esta tesis el software propio desarrollado, denominado pyColourimetry, siguiendo las recomendaciones publicadas por la CIE, de código abierto, y adaptado al flujo metodológico propuesto, de modo que facilite la independencia y el progreso científico sin ataduras comerciales, permitiendo el tratamiento de datos colorimétricos y espectrales, y confiriendo al usuario pleno control del proceso y la gestión de los datos obtenidos. Adicinalmente, en este estudio se expone el análisis de los principales factores que afectan a la caracterización tales como el sensor empleado, los parámetros de la cámara durante la toma, la iluminación, el modelo de regresión, y el conjunto de datos empleados como entrenamiento del modelo. Se ha aplicado un modelo de regresión basado en procesos Gaussianos, y se ha comparado con los resultados obtenidos mediante polinomios. También presentamos un nuevo esquema de trabajo que permite la selección automática de muestras de color, adaptado al rango cromático de la escena, que se ha denominado P-ASK, basado en el algoritmo de clasificación K-means. Los resultados obtenidos en esta tesis demuestran que el proceso metodológico de caracterización propuesto es altamente aplicable en tareas de documentación y preservación del patrimonio cultural en general, y en arte rupestre en particular. Se trata de una metodología de bajo coste, no invasiva, que permite obtener el registro colorimétrico de escenas completas. Una vez caracterizada, una cámara digital convencional puede emplearse para la determinación del color de forma rigurosa, simulando un colorímetro, lo que permitirá trabajar en un espacio de color de base física, independiente del dispositivo y comparable con / [CA] Les tasques de documentació gràfica d'art rupestre són àrdues i delicades, on el color compleix un paper fonamental, proporcionant informació vital a nivell descriptiu, t\`ecnic i quantitatiu.Tradicionalment els mètodes de documentació en arqueologia quedaven restringits a procediments estrictament subjectius, comportant limitacions pràctiques i tècniques, afectant els resultats obtinguts en la determinació de la color. L'ús combinat de tècniques geomàtiques, com la fotogrametria o el làser escàner, juntament amb tècniques de processament i realç d'imatges digitals, ha suposat un notable avanç. Tot i que les imatges digitals permeten capturar el color de forma ràpida, senzilla, i no invasiva, les dades RGB proporcionades per la càmera no tenen un sentit colorimètric rigorós. Es requereix l'aplicació d'un procés rigorós de transformació que permeti obtenir dades fidedignes de la color a través d'imatges digitals. En aquesta tesi es proposa una solució científica innovadora i d'avantguarda, en la qual es persegueix integrar l'anàlisi espectrofotomètric i colorimètric com a complement a tècniques fotogramètriques que permetin una millora en la identificació de la color i representació de pigments amb màxima fiabilitat en aixecaments, models i reconstruccions tridimensionals 3D. La metodologia proposada es basa en la caracterització colorimètrica de sensors digitals, que és de novell aplicació en pintures rupestres. La caracterització pretén obtenir les equacions de transformació entre les dades de color registrats per la càmera, dependents d'el dispositiu, i espais de color independents, de base física, com els establerts per la Commission Internationale de l'Éclairage (CIE). Per al tractament de dades colorimètriques i espectrals de forma rigorosa es requereix disposar d'un programari de característiques tècniques molt específiques. Encara que hi ha programari comercial, fan per separat el tractament digital d'imatges i les operacions colorimètriques. No hi ha programari que integri totes dues, ni que permeti dur a terme la caracterització. Com a aspecte addicional i fonamental, vam presentar el programari propi que s'ha desenvolupat, denominat pyColourimetry, segons les recomanacions publicades per la CIE, de codi obert, i adaptat al flux metodológic proposat, de manera que faciliti la independència i el progrés científic sense lligams comercials, permetent el tractament de dades colorimètriques i espectrals, i conferint a l'usuari ple control del procés i la gestió de les dades obtingudes. A més, s'exposa l'anàlisi dels principals factors que afecten la caracterització tals com el sensor emprat, els paràmetres de la càmera durant la presa, il¿luminació, el model de regressió, i el conjunt de dades emprades com a entrenament d'el model. S'ha aplicat un model de regressió basat en processos Gaussians, i s'han comparat els resultats obtinguts mitjançant polinomis. També vam presentar un nou esquema de treball que permet la selecció automàtica de mostres de color, adaptat a la franja cromàtica de l'escena, que s'ha anomenat P-ASK, basat en l'algoritme de classificació K-means. Els resultats obtinguts en aquesta tesi demostren que el procés metodològic de caracterització proposat és altament aplicable en tasques de documentació i preservació de el patrimoni cultural en general, i en art rupestre en particular. Es tracta d'una metodologia de baix cost, no invasiva, que permet obtenir el registre colorimètric d'escenes completes. Un cop caracteritzada, una càmera digital convencional pot emprar-se per a la determinació de la color de forma rigorosa, simulant un colorímetre, el que permetrà treballar en un espai de color de base física, independent d'el dispositiu i comparable amb dades obtingudes mitjançant altres càmeres que tambè estiguin caracteritzades. / [EN] Cultural heritage documentation and preservation is an arduous and delicate task in which color plays a fundamental role. The correct determination of color provides vital information on a descriptive, technical and quantitative level. Classical color documentation methods in archaeology were usually restricted to strictly subjective procedures. However, this methodology has practical and technical limitations, affecting the results obtained in the determination of color. Nowadays, it is frequent to support classical methods with geomatics techniques, such as photogrammetry or laser scanning, together with digital image processing. Although digital images allow color to be captured quickly, easily, and in a non-invasive way, the RGB data provided by the camera does not itself have a rigorous colorimetric sense. Therefore, a rigorous transformation process to obtain reliable color data from digital images is required. This thesis proposes a novel technical solution, in which the integration of spectrophotometric and colorimetric analysis is intended as a complement to photogrammetric techniques that allow an improvement in color identification and representation of pigments with maximum reliability in 3D surveys, models and reconstructions. The proposed methodology is based on the colorimetric characterization of digital sensors, which is of novel application in cave paintings. The characterization aims to obtain the transformation equations between the device-dependent color data recorded by the camera and the independent, physically-based color spaces, such as those established by the Commission Internationale de l'Éclairage (CIE). The rigorous processing of color and spectral data requires software packages with specific colorimetric functionalities. Although there are different commercial software options, they do not integrate the digital image processing and colorimetric computations together. And more importantly, they do not allow the camera characterization to be carried out. Therefore, as a key aspect in this thesis is our in-house pyColourimetry software that was developed and tested taking into account the recommendations published by the CIE. pyColourimetry is an open-source code, independent without commercial ties; it allows the treatment of colorimetric and spectral data and the digital image processing, and gives full control of the characterization process and the management of the obtained data to the user. On the other hand, this study presents a further analysis of the main factors affecting the characterization, such as the camera built-in sensor, the camera parameters, the illuminant, the regression model, and the data set used for model training. For computing the transformation equations, the literature recommends the use of polynomial equations as a regression model. Thus, polynomial models are considered as a starting point in this thesis. Additionally, a regression model based on Gaussian processes has been applied, and the results obtained by means of polynomials have been compared. Also, a new working scheme was reported which allows the automatic selection of color samples, adapted to the chromatic range of the scene. This scheme is called P-ASK, based on the K-means classification algorithm. The results achieved in this thesis show that the proposed framework for camera characterization is highly applicable in documentation and conservation tasks in general cultural heritage applications, and particularly in rock art painting. It is a low-cost and non-invasive methodology that allows for the colorimetric recording from complete image scenes. Once characterized, a conventional digital camera can be used for rigorous color determination, simulating a colorimeter. Thus, it is possible to work in a physical color space, independent of the device used, and comparable with data obtained from other cameras that are also characterized. / Thanks to the Universitat Politècnica de València for the FPI scholarship / Molada Tebar, A. (2020). Colorimetric and spectral analysis of rock art by means of the characterization of digital sensors [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/160386 / TESIS
37

Analysis and Development of Augmented Reality Applications for the Dissemination of Cultural Heritage

Blanco Pons, Silvia 27 December 2021 (has links)
Tesis por compendio / [ES] La RA consiste en la superposición de elementos virtuales sobre el entorno real, de manera que el usuario percibe estos elementos como si formaran parte de la realidad que está visualizando. Las aplicaciones de RA en dispositivos móviles permiten visualizar el contenido virtual a través de la cámara del dispositivo. La RA es una herramienta de divulgación muy potente ya que permite añadir a la realidad cualquier tipo de información, desde un simple texto informativo a un modelo 3D interactivo. Tiene infinitas utilidades, puede servir de guía en un museo, puede mostrar la recreación de un monumento destruido, o como en el caso de estudio aquí presentado, ayudar a la interpretación de pinturas rupestres. Esta tesis parte de la idea de que la RA puede mejorar mucho la interpretación del arte rupestre sin alterar ni dañar las pinturas. Puede servir para atraer a un público mayor, dar a conocer la historia de las pinturas rupestres y que al mismo tiempo el visitante tenga una experiencia mucho más enriquecedora. A lo largo de la tesis se ha estudiado en profundidad la técnica de visualización de RA mediante dispositivos móviles. Se han analizado las diferentes librerías de programación mediante casos de estudio en entornos reales y examinado los factores que pueden afectar al reconocimiento de las pinturas. Se ha desarrollado una aplicación de RA aplicada a un caso real de pinturas rupestres y posteriormente ha sido evaluada por un grupo de personas. Finalmente, se ha estudiado el efecto de la luz solar y sus cambios a lo largo del día sobre el reconocimiento de imágenes en entornos al aire libre. Este trabajo proporciona un punto de partida para el desarrollo de aplicaciones de RA aplicadas a la difusión del patrimonio cultural, especialmente centrado en el arte rupestre, un entorno que sufre de unas dificultades añadidas debido a su localización, dificultad de reconocimiento de puntos característicos en las pinturas y los cambios en la luz solar, problemas que se han tratado de resolver a lo largo del estudio. Las principales conclusiones han sido muy favorables, partiendo de librerías de programación disponibles y gratuitas. Se han podido desarrollar un conjunto de aplicaciones de RA en diferentes lugares. Las valoraciones han sido muy positivas, los usuarios que han probado las aplicaciones afirman que la interpretación de las pinturas les resulta más fácil y consiguen entender mejor el propósito de las mismas. El principal inconveniente encontrado es la falta de conocimiento sobre esta técnica y la pérdida de realismo en algunos casos debido a la oclusión, es decir, que los objetos virtuales no se posicionen por detrás de los objetos reales. La buena noticia es que esta tecnología evoluciona muy rápido y durante el desarrollo de la tesis ha habido avances muy grandes, entre ellos, el desarrollo de nuevas librerías de programación desarrolladas por Google y Apple, que proporcionan las herramientas necesarias para crear aplicaciones muy potentes e immersivas, donde el usuario se sentirá parte de los entornos creados. / [CA] La RA consisteix en la superposició d'elements virtuals sobre l'entorn real, de manera que l'usuari percep aquests elements com si formaren part de la realitat que està visualitzant. Les aplicacions de RA en dispositius mòbils permeten visualitzar el contingut virtual a través de la cambra del dispositiu. La RA és una eina de divulgació molt potent ja que permet afegir a la realitat qualsevol tipus d'informació, des d'un simple text informatiu a un model 3D interactiu. Té infinites utilitats, pot servir de guia en un museu, pot mostrar la recreació d'un monument destruït, o com en el cas d'estudi ací presentat, ajudar a la interpretació de pintures rupestres. Aquesta tesi parteix de la idea que la RA pot millorar molt la interpretació de l'art rupestre sense alterar ni danyar les pintures. Pot servir per a atraure a un públic major, donar a conéixer la història de les pintures rupestres i que al mateix temps el visitant tinga una experiència molt més enriquidora. Al llarg de la tesi s'ha estudiat en profunditat la tècnica de visualització de RA mitjançant dispositius mòbils. S'han analitzat les diferents llibreries de programació mitjançant casos d'estudi en entorns reals i analitzat els factors que poden afectar el reconeixement de les pintures. S'ha desenvolupat una aplicació de RA aplicada a un cas real de pintures rupestres i posteriorment ha sigut avaluada per un grup de persones. Finalment, s'ha estudiat l'efecte de la llum solar i els seus canvis al llarg del dia sobre el reconeixement d'imatges en entorns a l'aire lliure. Aquest treball proporciona un punt de partida per al desenvolupament d'aplicacions de RA aplicades a la difusió del patrimoni cultural, especialment centrat en l'art rupestre, un entorn que pateix d'unes dificultats afegides a causa de la seua localització, dificultat de reconeixement de punts característics en les pintures i els canvis en la llum solar, problemes que s'han tractat de resoldre al llarg de l'estudi. Les principals conclusions han sigut molt favorables, partint de llibreries de programació disponibles i gratuïtes. S'han pogut desenvolupar un conjunt d'aplicacions de RA en diferents llocs. Les valoracions han sigut molt positives, els usuaris que han provat les aplicacions afirmen que la interpretació de les pintures els resulta més fàcil i aconsegueixen entendre millor el propòsit d'aquestes. El principal inconvenient trobat és la falta de coneixement sobre aquesta tècnica i la perduda de realisme en alguns casos a causa de l'oclusió, és a dir, que els objectes virtuals no es posicionen per darrere dels objectes reals. La bona notícia és que aquesta tecnologia evoluciona molt ràpid i durant el desenvolupament de la tesi hi ha hagut avanços molt grans, entre ells, el desenvolupament de noves llibreries de programació per Google i Apple, que proporcionen les eines necessàries per a crear aplicacions molt potents i immersives, on l'usuari se sentirà part dels entorns creats. / [EN] AR consists of superimposing virtual elements on the real environment, so that the user perceives these elements as if they were part of the reality they are looking at. AR applications on smartphones allow virtual content to be visualised through the device's camera. AR is a very powerful tool for dissemination as it allows any type of information to be added to reality, from a simple informative text to an interactive 3D model. It can be used as a guide in a museum, it can show the recreation of a destroyed monument, or, as in the case study presented here, it can help in the interpretation of cave paintings. This thesis is based on the idea that AR can greatly enhance the interpretation of rock art without affecting or damaging the paintings. It can be used to attract a wider audience, to introduce the history of the rock art paintings and at the same time provide the visitor with a much more enriching experience. Throughout the thesis, the technique of AR visualisation using mobile devices has been studied in-depth. The different programming libraries have been analysed by means of case studies in real environments as well as the factors that can affect the paintings recognition. An AR application applied to a real case of rock art paintings has been developed and subsequently evaluated by a group of people. Finally, the effect of sunlight and its changes throughout the day on image recognition in outdoor environments has been studied. This work provides a starting point for the AR applications development applied to the dissemination of cultural heritage, especially focused on rock art, an environment that suffers from additional difficulties due to its location, the difficulty of characteristic points recognition and changes in sunlight, problems that have been tried to solve throughout the study. The main outcomes have been very favourable, using freely available programming libraries, and it has been possible to develop a set of AR applications in different places. The evaluations have been very positive, with users who have tested the applications confirming that the interpretation of the paintings is easier for them and they can better understand the purpose of the paintings. The major drawback is the lack of knowledge about this technique and the loss of realism in some cases due to occlusion, i.e. the virtual objects are not positioned behind the real objects. The good news is that this technology is evolving very fast and during the development of the thesis there have been great advances, among them, the development of new programming libraries developed by Google and Apple, which provide the necessary tools to create very powerful and immersive applications, where the user will feel part of the virtual environments created. / Blanco Pons, S. (2021). Analysis and Development of Augmented Reality Applications for the Dissemination of Cultural Heritage [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/178895 / TESIS / Compendio
38

Paléogéographie symbolique au Magdalénien moyen : apport de l'étude des productions graphiques pariétales des abris occupés et sculpté de l'Ouest français (Roc-aux-Sorciers, Chaire-à-Calvin, Reverdit, Cap-Blanc) / Symbolic paleogeography in the Middle Magdalenian : contribution of rock-art studies from occupied and scultured rock-shelters in Western France (Roc-aux-Sorciers, Chaire-à-Calvin, Reverdit, Cap-Blanc)

Bourdier, Camille 20 December 2010 (has links)
En associant un contexte chrono-culturel aux graphismes pariétaux, les abris occupés et sculptés se révèlent être des témoins privilégiés pour aborder la structuration spatio-temporelle du Magdalénien moyen. Fondée sur un travail de relevé analytique, l’étude techno-stylistique de quatre dispositifs pariétaux (Roc-aux-Sorciers, Chaire-à-Calvin, Reverdit, Cap-Blanc) met en lumière un double processus d’unité et de régionalisation. Une tradition de la sculpture pariétale magdalénienne apparaît, inscrite dans la lignée de la sculpture pariétale solutréenne. Deux groupes se distinguent cependant. Le « groupe du Roc-aux-Sorciers » s’étend de la Vienne à l’Est du Périgord. À l’intérieur de celui-ci, les analogies des frises du Roc-aux-Sorciers et de la Chaire-à-Calvin soulèvent la question de leur(s) auteur(s), et au-delà de leurs occupants. Le « groupe de Cap-Blanc » coexiste en Périgord. Cette divergence entre le Roc-aux-Sorciers et Cap-Blanc se retrouve dans le mobilier archéologique. Ces deux groupes symboliques illustreraient-ils plus largement deux groupes socio-culturels ? Enfin, la fonction socio-culturelle des sites à sculpture pariétale est abordée, à travers le choix de la sculpture comme mode d’expression graphique. Au sein des sites ornés de l’Est de la Vienne, la frise sculptée monumentale du Roc-aux-Sorciers fut certainement un art public, associé à de grandes occupations. La frise aurait alors agi comme un élément de cohésion sociale. Elle aurait également pu servir de marqueur territorial face à d’autres populations (groupe de la Garenne ?). / Thanks to the association of rock-art and a chrono-cultural context, the occupied and decorated rock-shelters appear to be particularly appropriate to consider the spatio-temporal structuration of the Middle Magdalenian. Based on analytical tracings, the techno-stylistic study of four rock-art sites (Roc-aux-Sorciers, Chaire-à-Calvin, Reverdit, Cap-Blanc) reveals a double process of unity and regionalization. A tradition of the Magdalenian parietal sculpture appears, in the continuity of the Solutrean sculpture. Two groups can be distinguished however. The “Roc-aux-Sorciers group” spreads from Vienne to Eastern Périgord. Inside, the analogies between the Roc-aux-Sorciers and Chaire-à-Calvin friezes raises the question of their author(s), and beyond their inhabitants. The “Cap-Blanc group” coexists in Périgord. The difference between Roc-aux-Sorciers and Cap-Blanc is also found in the archaeological material. Could these symbolic groups illustrate two socio-cultural groups?Finally, the socio-cultural function of sculptured sites is tackled through the choice of sculpture. Inside the decorated sites of Eastern Vienne, the monumental sculptured frieze of Roc-aux-Sorciers rock-shelter certainly was public art, associated with large occupations. Then the frieze would have acted as an element of social cohesion. It could also have served as a territorial mark facing other populations (La Garenne group?).

Page generated in 0.0627 seconds