Fluid phenomena dominated by viscous effects can, in many cases, be modeled by the Stokes equations. The boundary integral form of the Stokes equations reduces the number of degrees of freedom in a numerical discretization by reformulating the three-dimensional problem to two-dimensional integral equations to be discretized over the boundaries of the domain. Hence for the study of objects immersed in a fluid, such as drops or elastic/solid particles, integral equations are to be discretized over the surfaces of these objects only. As outer boundaries or confinements are added these must also be included in the formulation. An inherent difficulty in the numerical treatment of boundary integrals for Stokes flow is the integration of the singular fundamental solution of the Stokes equations, e.g. the so called Stokeslet. To alleviate this problem we developed a set of high-order quadrature rules for the numerical integration of the Stokeslet over a flat surface. Such a quadrature rule was first designed for singularities of the type <img src="http://www.diva-portal.org/cgi-bin/mimetex.cgi?1/%7C%5Cmathbf%7Bx%7D%7C" />. To assess the convergence properties of this quadrature rule a theoretical analysis has been performed. The slightly more complicated singularity of the Stokeslet required certain modifications of the integration rule developed for <img src="http://www.diva-portal.org/cgi-bin/mimetex.cgi?1/%7C%5Cmathbf%7Bx%7D%7C" />. An extension of this type of quadrature rule to a cylindrical surface is also developed. These quadrature rules are tested also on physical problems that have an analytic solution in the literature. Another difficulty associated with boundary integral problems is introduced by periodic boundary conditions. For a set of particles in a periodic domain periodicity is imposed by requiring that the motion of each particle has an added contribution from all periodic images of all particles all the way up to infinity. This leads to an infinite sum which is not absolutely convergent, and an additional physical constraint which removes the divergence needs to be imposed. The sum is decomposed into two fast converging sums, one that handles the short range interactions in real space and the other that sums up the long range interactions in Fourier space. Such decompositions are already available in the literature for kernels that are commonly used in boundary integral formulations. Here a decomposition in faster decaying sums than the ones present in the literature is derived for the periodic kernel of the stress tensor. However the computational complexity of the sums, regardless of the decomposition they stem from, is <img src="http://www.diva-portal.org/cgi-bin/mimetex.cgi?%5Cmathcal%7BO%7D(N%5E%7B2%7D)" />. This complexity can be lowered using a fast summation method as we introduced here for simulating a sedimenting fiber suspension. The fast summation method was initially designed for point particles, which could be used for fibers discretized numerically almost without any changes. However, when two fibers are very close to each other, analytical integration is used to eliminate numerical inaccuracies due to the nearly singular behavior of the kernel and the real space part in the fast summation method was modified to allow for this analytical treatment. The method we have developed for sedimenting fiber suspensions allows for simulations in large periodic domains and we have performed a set of such simulations at a larger scale (larger domain/more fibers) than previously feasible. / <p>QC 20121122</p>

No description available.

Der Dresdner Musikbibliothekar Ewald Jammers (1897-1981) lebte nach dem Krieg in Bergheim, Düsseldorf und seit 1953 in Heidelberg, wo er die Handschriftensammlung der Universitätsbibliothek leitete. Von seinen neuen Lebensstationen aus pflegte er engen brieflichen Kontakt mit seinen früheren Kolleginnen und Kollegen in Dresden (vgl. T. 1 im SLUB-Kurier 2007, Heft 1, S. 16-17, T. 2 in Heft 2, S. 13-15).

In der Festschrift für Jürgen Hering (2002) veröffentlichte Antonius Jammers, Generaldirektor der Staatsbibliothek zu Berlin von 1995 bis 2002, die Erinnerungen seines Vaters an die Dresdner und Leipziger Zeit der Bibliotheksausbildung 1925 bis 1927. Der 71jährige hatte sie unter dem Titel „Der werdende Bibliothekar“ auf 15 Seiten niedergeschrieben und seinem Sohn überreicht, als dieser 1968 seine erste Bibliotheksstelle in Bonn antrat...

Στην παρούσα εργασία σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε ένας νέος αλγόριθμος χειρισμού των ηλεκτροστατικών αλληλεπιδράσεων. Οι αλληλεπιδράσεις ηλεκτροστατικής φύσεως αποτελούν αντικείμενο εκτενούς μελέτης στον ερευνητικό κλάδο των μοριακών προσομοιώσεων. Ιδιαίτερα σε βιολογικά μοριακά συστήματα, τα οποία αποτελούνται από υδατικά διαλύματα πολυηλεκτρολυτών, οι ηλεκτροστατικές αλληλεπιδράσεις κυριαρχούν. Η ευρέως διαδεδομένη μέθοδος άθροισης κατά Ewald η οποία χαρακτηρίζεται για την ακρίβεια της, είναι ιδιαίτερα απαιτητική σε υπολογιστικό χρόνο δεδομένου ότι κλιμακώνεται ως Ν2, όπου Ν ο συνολικός αριθμός φορτίων του συστήματος. Στην παρούσα εργασία περιγράφεται η προσεγγιστική μέθοδος σφαιρικής αποκοπής για την περίπτωση πολυηλεκτρολυτών. Έως σήμερα, η μέθοδος της σφαιρικής αποκοπής έχει εφαρμοστεί σε μοριακά συστήματα ιοντικών κρυστάλλων. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, εισάγοντας μια σφαιρική αποκοπή στον υπολογισμό του ηλεκτροστατικού δυναμικού και παράλληλα επιτυγχάνοντας ηλεκτροουδετερότητα του υπό εξέταση σφαιρικού συστήματος, πραγματοποιείται μείωση του υπολογιστικού χρόνου σε δίχως σημαντικές απώλειες σε ακρίβεια. Στην παρούσα εργασία σχεδιάστηκε ο αλγόριθμος της σφαιρικής αποκοπής για δύο κατηγορίες μορίων: τους πολυηλεκτρολύτες χωρίς ενδομοριακές αλληλεπιδράσεις όπως είναι το μόριο του νερού και τους πολυηλεκτρολύτες με ενδομοριακές αλληλεπιδράσεις όπως είναι τα μόρια CiEj των αλκυλικών αιθέρων πολυ-(οξυ-αιθυλενίου). Επιπρόσθετα, επεκτείναμε τη μέθοδο άθροισης κατά Ewald για την εφαρμογή της σε πολυηλεκτρολύτες, χωρίς και με ενδομοριακές αλληλεπιδράσεις προκειμένου να προχωρήσουμε σε σύγκριση της ακριβής μεθόδου Ewald με τα αποτελέσματα του νέου αλγορίθμου της σφαιρικής αποκοπής. Συγκρίνοντας τα αριθμητικά αποτελέσματα των δύο μεθόδων για τα δύο διαφορετικά είδη πολυηλεκτρολυτών ( H2Ο και CiEj ) από ατομιστικές προσομοιώσεις μοριακής δυναμικής οδηγηθήκαμε σε πλήρη συμφωνία των δύο μεθόδων γεγονός που επιβεβαιώνει την εγκυρότητας της νέας μεθόδου. Επίσης, μέσω των αποτελεσμάτων των προσομοιώσεων μοριακής δυναμικής μελετήθηκαν οι θερμοδυναμικές, δομικές και δυναμικές ιδιότητες των δύο συστημάτων. Η παρούσα εργασία είναι δομημένη ως εξής: Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια εισαγωγή στο θεωρητικό υπόβαθρο προσομοιώσεων μοριακής δυναμικής. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφονται οι μέθοδοι χειρισμού των ηλεκτροστατικών αλληλεπιδράσεων που συναντούμε έως σήμερα στη βιβλιογραφία. Στη συνέχεια, στο κεφάλαιο 3 περιγράφεται ο αλγόριθμος της σφαιρικής αποκοπής. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από τις προσομοιώσεις μοριακής δυναμικής με τις μεθόδους σφαιρικής αποκοπής και άθροισης κατά Ewald. / -

In der Festschrift für Jürgen Hering (2002) veröffentlichte Antonius Jammers, Generaldirektor der Staatsbibliothek zu Berlin von 1995 bis 2002, die Erinnerungen seines Vaters an die Dresdner und Leipziger Zeit der Bibliotheksausbildung 1925 bis 1927. Der 71jährige hatte sie unter dem Titel „Der werdende Bibliothekar“ auf 15 Seiten niedergeschrieben und seinem Sohn überreicht, als dieser 1968 seine erste Bibliotheksstelle in Bonn antrat...

Zusammengestellt im März 2013 von Lisa Träger.

Den Schwerpunkt der zweisprachig (deutsch-litauisch) geschriebenen Abhandlung bilden Aussagen zur Freundschaft und zum Umgang der Brüder Grotthuß mit C. Ph. E. Bach. Melnikas wertet dabei die mehrfach den Namen Grotthuß aufweisenden Bachschen Pränumerantenlisten ebenso aus, wie er auf D. E. von Grotthuß\' Kollekteurstätigkeit in diesem Zusammenhang eingeht.

The computation of the Coulomb potentials and forces in charged particle systems under 3d-periodic boundary conditions is possible in an efficient way by utilizing the Ewald summation formulas and applying the fast Fourier transform (FFT). In this paper we consider the particle-particle NFFT (P2NFFT) approach, which is based on the fast Fourier transform for nonequispaced data (NFFT) and compare the error behaviors regarding different window functions, which are used in order to approximate the given continuous charge distribution by a mesh based charge density. While typically B-splines are applied in the scope of particle mesh methods, we consider for the first time also an approximation by Bessel functions. We show how the resulting root mean square errors in the forces can be predicted precisely and efficiently. The results show that if the parameters are tuned appropriately the Bessel window function can keep up with the B-spline window and is in many cases even the better choice with respect to computational costs.

Der Dresdner Musikbibliothekar Ewald Jammers (1897-1981) lebte nach dem Krieg in Bergheim, Düsseldorf und seit 1953 in Heidelberg, wo er die Handschriftensammlung der Universitätsbibliothek leitete. Von seinen neuen Lebensstationen aus pflegte er engen brieflichen Kontakt mit seinen früheren Kolleginnen und Kollegen in Dresden (vgl. T. 1 im SLUB-Kurier 2007, Heft 1, S. 16-17, T. 2 in Heft 2, S. 13-15).