141 |
The distribution and ecology of ants in vineyards /Chong, Chee-Seng. January 2009 (has links)
Thesis (Ph.D.)--University of Melbourne, Dept. of Zoology, 2009. / Typescript. Includes bibliographical references.
|
142 |
Efficiency of irrigation practices for table grapes in the Hex River Valley /Eustice, Tarryn. January 2008 (has links)
Thesis (MScAgric)--University of Stellenbosch, 2008. / Bibliography. Also available via the Internet.
|
143 |
The characterisation and partial sequencing of the grapevine chloroplast genomeRose, B. A. (Beverley Ann) 03 1900 (has links)
Thesis (MSc)--University of Stellenbosch, 2004. / ENGLISH ABSTRACT: A number of proteins essential for the survival of a plant are encoded by the chloroplast
genome. The characterization and sequencing of a number of algal and plant chloroplast
genomes has facilitated researchers understanding of cellular functions and metabolism.
Chloroplast DNA (cpDNA) has also been used to determine inter- and intraspecies
evolutionary relationships and this organelle offers an alternative means of expressing foreign
genes. Although a number of species' chloroplast genomes have been characterized and
sequenced, no previous attempts of this kind have been made for a chloroplast genome of the
family Vitaceae.
In this study, attempts were made to characterize and partially sequence the chloroplast
genome of Vilis vinifera. Chloroplast DNA was isolated from the Sultana and Sugra 1
cultivars and digested with restriction enzymes that produced cpDNA fragments of a suitable
size for cloning. The fragments were shotgun-cloned into a plasmid vector and white colonies
were screened by means of PCR and colony blotting. Three EcoRI-digested clones and one
PstI-digested clone were obtained in this manner. Walking outwards from a previously
sequenced grapevine rrn 16 gene region by means of PCR also allowed us to sequence a
further -3310 bp region of the Sultana chloroplast genome.
BAC clones containing V. vinifera cv L. Cabernet Sauvignon cpDNA inserts became
available later in the project. It was decided to use these clones for further library
construction instead of isolated cpDNA. The 5' and 3' end sequences of seven of the 24 BAC
clones were obtained. These were compared to sequences found in the NCBI database to find
-
homologous chloroplast regions and determine the size of each BAC insert. One clone
appeared to contain the entire grapevine chloroplast genome, apart from a 500 bp region.
This clone was selected for further analysis. The BAC clone DNA was isolated and
restriction-digested fragments were shotgun-cloned into a plasmid vector. White colonies
were screened by isolating the plasmid DNA and digesting it with appropriate restriction
enzy~es. The 5' and 3' ends of putative positive clones were sequenced and mapped onto the
Atropa belladonna chloroplast genome.
A total of 15 clones were obtained in this project. Five of these contain cpDNA isolated from
grapevine leaves and 10 contain fragments sub-cloned from the BAC clone. The biggest problem encountered with both methods used for library construction was genomic DNA
contamination. Genomic DNA either originated from the plant nuclear genome or from the
bacterial host cells in which the BAC clones were maintained. Many of the clones screened
contained genomic DNA, and these could only be identified and removed once the clones had
been sequenced. Even when a commercial kit was used for BAC clone isolation, 31% of the
clones screened contained genomic DNA. This kit was specifically designed for the isolation
of genomic DNA-free large constructs.
The clones obtained from the two strategies provided a good representation of the grapevine
chloroplast genome. The only region not represented was the Small Single Copy (SSC)
region. Approximately 40% of the grapevine chloroplast genome was covered by these
clones. This provides a basis for further genome characterization, physical mapping and
sequencing of the grapevine chloroplast genome. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die chloroplasgenoom kodeer VIr 'n hele aantal proteïene wat essensieel is VIr die
voortbestaan van 'n plant. Die karakterisering en volgorde bepaling van 'n aantal alg en plant
chloroplasgenome het dit. vir navorsers moontlik gemaak om sellulêre funksies en
metabolisme van plante te ontrafel. Chloroplas DNA (cpDNA) is ook gebruik om intra- en
interspecies evolusionêre verwantskappe vas te stel. Dié organel verskaf ook 'n alternatiewe
manier vir die uitdrukking van transgene. Alhoewel die chloroplasgenome van 'n hele aantal
species al gekarakteriseer is en die DNA volgorde daarvan bepaal is, is daar nog geen
navorsing van bogenoemde aard op die chloroplasgenoom van die Vitaceae familie gedoen
rue.
In hierdie studie is beoog om die chloroplasgenoom van Vitis vinifera te karakteriseer en
gedeeltelike volgordebepaling daarvan te doen. Chloroplas DNA is geïsoleer vanaf Sultana
en Sugra 1 kultivars en restriksie-ensiem vertering is gedoen met ensieme wat cpDNA
fragmente, met geskikte grootte vir klonering, produseer. Dié fragmente is in 'n
plasmiedvektor gekloneer met die haelgeweer-metode en wit kolonies is gesif deur middel
van PKR en die kolonieklad metode. Op hierdie manier is drie EcoRI-verteerde klone en een
PstI-verteerde kloon verkry. Deur uitwaarts te loop, deur middel van PKR, vanaf 'n druif
rrnl6 geenstreek, waarvan die volgorde voorafbepaal is, was dit vir ons moontlik om ook die
volgorde te bepaal van 'n verdere ~3310 bp streek van die Sultana chloroplasgenoom.
BAC klone wat V. vinifera cv L. Cabernet Sauvignon cpDNA fragmente bevat, het later in die
projek beskikbaar geraak. Daar is besluit om hierdie klone, i.p.v. die geïsoleerde cpDNA, te
gebruik vir verdere biblioteek konstruksie. Die 5' en 3' entpuntvolgordes van sewe uit die 24
BAC ~lone is verkry. Hierdie volgordes is vergelyk met volgordes in die NCB Idatabasis om
homoloë chloroplas streke te identifiseer, en die grootte van elke BAC fragment te bepaal.
Die het geblyk dat die hele druif chloroplasgenoom in een van die klone vervat is, behalwe vir
'n 500 bp streek. Die BAC-kloon DNA is geïsoleer en die restriksie-verteerde fragmente is in
'n plasmiedvektor gekloon d.m.V. die haelgeweer-metode. Wit kolonies is gesif deur die
isolering van plasmied DNA en die vertering daarvan met geskikte restriksie-ensieme. Die
volgorde van die 5' en 3' entpunte van skynbare positiewe klone is bepaal en gekarteer op die
Atropa belladonna chloroplasgenoom. In hierdie studie is 'n totaal van 15 klone verkry. Vyf hiervan bevat cpDNA wat vanaf
druifblare geïsoleer is, en 10 bevat fragmente wat vanaf die BAC-klone gesubkloneer is.
Genorniese DNA kontaminasie was die grootste probleem wat ondervind is tydens beide
metodes wat gebruik is vir biblioteek konstruksie. Genomiese DNA was afkomstig vanaf óf
die plant nukleêre genoom óf die bakteriële gasheerselle waarin die BAC-klone gehou is.
Baie van die klone wat gesif is, het genomiese DNA bevat, en dit kon eers geïdentifiseer en
verwyder word nadat die volgorde van die klone bepaal is. Selfs al is 'n kommersiële produk
vir BAC-kloon isolasie gebruik, het 31% van die gesifde klone steeds genomiese DNA bevat.
Dié kommersiële produk is spesifiek vir die isolasie van groot konstrukte, wat genomiese
DNA vry is, ontwerp.
Die klone wat deur die twee strategeë verkry is, het 'n goeie verteenwoordiging van die druif
chloroplasgenoom gegee. Die enigste streek wat die verteenwoordig is nie, was die Klein
Enkelkopie (SSC) streek. Ongeveer 40% van die druif chloroplasgenoom is deur hierdie
klone gedek. Dit verskaf 'n basis vir verdere genoomkarakterisering, fisiese kartering en
volgordebepaling van die druif chloroplasgenoom.
|
144 |
Cooling and shipping studies on table grapes (Vitis vinifera L.)Ngcobo, Mduduzi E. K. 03 1900 (has links)
Thesis (MScAgric)--Stellenbosch University, 2008. / ENGLISH ABSTRACT: Fruit quality is the most important factor that determines prices for the fruit in the
international markets. Although different consumers perceive quality differently there are
quality variables that are always associated with poor quality by all consumers. In table
grapes (Vitis vinifera L.) these variables may include overall appearance, stem condition,
SO2 damage, decay, berry browning and shatter. The presence of these quality defects
negatively affects prices and most often results in quality claims.
Cooling is the most widely used method to reduce the postharvest loss of fruit quality. In
South Africa, most deciduous fruits including table grapes are forced air cooled to a
statutory pulp temperature of –0.5°C prior to shipping in an effort to preserve quality,
thus ensuring good market prices for the fruits. Despite these efforts, there are still quality
claims from the markets and this reduces the returns to the growers.
The objectives of this research were to: (i) see if cooling time can be reduced by cooling
to higher pulp temperatures of 1.5°C and 3°C without causing quality losses, thus
improving the throughput of the cold rooms; (ii) see if the problem of berry browning can
be alleviated by cooling grapes to higher pulp temperature, and (iii) see whether pallet
positioning in the cooling tunnels and reefer container affect quality.
The trends showed better quality when ‘Victoria’ and ‘Regal Seedless’ were forced air
cooled (FAC) to pulp temperatures of 1.5 °C and 3 °C as opposed to –0.5 °C. There were
no economic losses associated with pre-cooling grapes to pulp temperatures of 1.5 °C and
3 °C. There were no significant differences in berry browning related to pre-cooling
treatments. However, cooling time was reduced significantly. In most of the cooling
tunnels and reefer containers used in this trial, grape quality results showed no significant
differences between the positions in the stack and in reefer containers. However, in cases
where there were significant differences, the middle and the rear positions showed better
grape quality in terms of stem condition (dry and brown stems) than the front position
(near fan) in both the pre-cooling stack and reefer containers. The trends showed that the front is cooler than the back of the pre-cooling stack. The pulp
temperature differences between the front and rear positions in the reefer container were
as high as 1.23 °C. The trends also showed that the bottom layers of the pallets were
cooler than the top layers in the reefer container.
FAC to 3°C resulted in a constant reduction in percentage electrolyte leakage after 4
weeks of storage at –0.5°C, while FAC to 1.5°C, -0.5°C and static room cooling (control)
in some cases showed an initially low electrolyte leakage followed by an increase in
leakage after 4 weeks of storage.
FAC grapes to higher pulp temperatures of 3°C and 1.5°C could reduce the cooling time,
thereby improving the throughput of cold rooms. There was no clear evidence to suggest
that browning was due to pre-cooling practices. Both preharvest and postharvest
conditions need to be further investigated to better understand the problems of browning
in white table grapes. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Vrugkwaliteit is ʼn kritiese faktor in die bepaling van pryse op die internasionale markte.
Alhoewel daar variasie voorkom tussen verbruikers in wat vrugkwaliteit is, bly sekere
aspekte altyd onveranderd. Ononderhandelbare kwaliteit aspekte in tafeldruiwe (Vitis
vinifera L.) sluit die algemene voorkoms, toestand van die trosstingels, SO2 skade,
bederf, korrel verbruining en los-korrels in. Indien enige van die kwaliteit-defekte
voorkom het dit ʼn negatiewe impak op die prys en lei gewoonlik tot gehalte eise.
Verkoeling word algemeen gebruik om die verlies van na-oes kwaliteit te verminder. Die
meeste sagtevrugte geproduseer in Suid Afrika (insluitend tafeldruiwe) ondergaan
geforseerde verkoeling tot ʼn statutêre pulptemperatuur van -0.5°C, voor verskeping.
Ondanks hierdie maatreëls om hoë pryse te verseker, is daar steeds kwaliteiteise in die
mark wat lei tot ‘n laer inkomste vir produsente.
Die navorsing het dus ten doel gehad om : (i) te bepaal of die tyd van verkoeling
verminder kan word, indien na hoër pulptemperature van 1.5°C en 3°C verkoel kan word,
sonder ‘n verlies in kwaliteit en sodoende die deurvloeitempo van die koelkamers
verhoog; (ii) om te bepaal of die voorkoms van korrelverbruining verlaag kan word
indien tot hoër pulp-temperature verkoel word, en (iii) laastens om te bepaal of posisie
van die palet in die verkoelingstonnel en verskepingshouer ʼn invloed het op
vrugkwaliteit.
Tendense toon dat ‘Victoria’ en ‘Regal Seedless’ kwaliteit beter was indien verkoel tot
pulptemperature van 1.5°C en 3°C in vergelyking met -0.5°C. Daar was geen
ekonomiese verliese waargeneem indien die hoër verkoelingstemperature gebruik is nie.
Alhoewel daar geen betekenisvolle verskille in korrelverbruining voorgekom het tussen
temperatuur behandelings nie is die verkoelingsperiode verkort. In die meeste van die
verskepingshouers, asook in posisies tydens geforseerde verkoeling is daar geen
betekenisvolle verskille waargeneem nie. In die gevalle waar daar egter wel betekenisvolle verskille voorgekom het, het die middel en agter posisies beter
vrugkwaliteit gehad as die voorste posisie tydens verkoeling asook houerverskeping.
Die palette aan die voorkant (naby die waaier) het as ʼn algemene tendens laer
temperature as in die agterkant van die verkoelingstonnel. Verskille in pulptemperature
tussen palette in die voor en agterkant van verskepingshouers was so hoog as 1.23°C. Die
temperatuurdata het uitgewys dat die onderste laag kartonne neig om by ‘n laer
temperatuur te wees as die boonste lae kartonne tydens houerverskeping.
Geforseerde verkoeling teen 3°C het gelei tot ‘n afname in persentasie elektrolietlekkasie
na 4 weke van verkoeling teen -0.5°C. Terselfdertyd het geforseerde verkoeling tot 1.5°C
en -0.5°C asook statiese verkoeling (kontrole) in sekere gevalle gelei tot ‘n laer
aanvanklike uitlek van elektrolietlekkasie, gevolg deur ʼn verhoging na 4 weke opberging.
Geforseerde verkoeling van tafeldruiwe tot pulptemperature van 1.5°C en 3°C verkort die
verkoelingstyd en verhoog dus die deurvloeitempo in die verkoelingskamers. Daar was
gedurende die studie geen duidelike bewyse gevind dat korrelverbruining voorkom as
gevolg van verkoelingspraktyke nie. Beide voor en na-oes praktyke sal verder ondersoek
moet word om die invloed daarvan te bepaal op die verbruining van wit tafeldruiwe.
|
145 |
Open hydroponic systems in table grape production : a case studyVan Zyl, Sonet 12 1900 (has links)
Thesis (MScAgric)--University of Stellenbosch, 2003. / ENGLISH ABSTRACT: An open air hydroponic production system (OHS) is based on classic hydroponic
principles, with the difference that it lacks climatological control because the plants are
not produced in greenhouses and are cultivated in the outside environment. In these
systems the plant is provided with all the essential nutrients through the irrigation
system, which is scheduled according to accurate measurements of the available soil
water, in three to seven pulses a day. The rationale is that, by delivering nutrients each
day, the mixes can be representative of what the plant actually requires for that specific
phenological stage.
The aim of this study was to monitor the usefulness and impact of OHS on table
grape production within the framework of a case study. For this purpose, it was
necessary that all factors involved in the development and growth of the plant should be
studied and integrated in a multidisciplinary approach. Currently very limited information
exists on basic guidelines for the effective implementation of these systems for table
grape production, particularly with regard to local conditions. As a start, and to establish
some guidelines and measurable parameters for the implementation of these systems,
vegetative growth parameters were analysed within the framework of yield and fruit
quality. The experiments were performed in a commercial vineyard in the Paarl region
and the cultivars used were Dan ben Hannah (DBH) and Waltham Cross (WC).
Relevant soil and climatic conditions, irrigation scheduling, fertiliser application, as well
as cultivation practices, were taken into account. The soil maps provided information on
the soil types identified in the blocks prior to the establishment of the two cultivars. The
conventionally treated vines were irrigated and fertilised according to historical block
data, and the OHS-treated vines according to programmes established by two different
consultants.
The experimental layout included a comparison of conventional cultivation methods
and vines that had been switched over from conventional methods to OHS in the middle
of 2000. All measurements within the different treatments were done at specific
measuring points laid out statistically. Ten phenological stages were chosen to monitor
the various aspects throughout the season for both cultivars treated conventionally and
hydroponically. All relevant climatic parameters were collected for this specific
production unit. The growth, fertility and quality indicators of these cultivars under the
mentioned cultivation practices are discussed and established through quantitative
analysis
One of the aims, namely to show that established table grape vines could adapt
from micro-irrigation to drip irrigation within two seasons in terms of root adaptation, was
proven in this study. Initially the soil types were identified as Cartref, Clovellyand
Glenrosa for both cultivars. The WC block contained an Avalon and the DBH a
Westleigh soil type as well. The soil pits in all four treatments revealed the soil type to
be a Tukulu form with differences in the clay content. Active roots developed
underneath the drip lines for the OHS-treated cultivars, while the roots were still evenly distributed over the entire soil profile for the conventionally treated vines. Also, both
cultivars adapted to OHS in terms of yield and production within two seasons, especially
WC, which produced a higher yield in the 2001/2002 season than in the previous four
seasons.
DBH showed a strong vegetative reaction to OHS in terms of excessive vegetative
growth, which had an indirect effect on fruit quality and bud fertility. A higher rate of bud
mite infection in the OHS-treated vines also had a negative influence on bud fertility.
The excessive vegetative growth was due to a rainy 2001/2002 growth season, in
combination with the irrigation and fertiliser programmes. The irrigation and fertiliser
programmes were changed from the 2000/2001 to the 2001/2002 season because of
the change in consultants. As a result of this change, the OHS-treated vines were given
very high nitrogen, phosphorus, potassium and micronutrient applications in the
2001/2002 season. The penetration of light in the canopy of the OHS-treated DBH was
lower than in the conventionally treated DBH as a result of the above-mentioned factors,
but the situation in Waltham Cross was the opposite. In the winter season of 2001, both
OHS-treated cultivars were not fully adapted to the new system, as their pruning mass
was lower than in the conventionally treated cultivars. No significant differences were
determined for the winter cane starch content of both cultivars under conventional and
OHS treatments.
Effective fertiliser uptake proved to be suboptimal, especially in the case of calcium.
Fruit analyses showed a lower calcium content in the OHS-treated fruit, which led to a
poor skin cell structure and higher Botrytis infection during cold storage. The OHStreated
cultivars showed more compact bunches, with an overall smaller rachis
structure, which was another reason for the higher Botrytis infection during cold storage.
However, the more compact rachis structure could not be explained on the basis of the
elemental analyses. The OHS-treated DBH showed a more intense red berry colour,
while the OHS-treated WC had a higher Fosscan Brix value. Both OHS-treated cultivars
therefore ripened earlier than the conventional treatments.
One of the advantages of the use of OHS in table grape production shown in this
study was the ability to manipulate the phenology of the grapevine to provide fully
ripened grapes a few days earlier than the conventionally treated grapes. This kind of
advantage could be used to manipulate the production of table grapes for a better
market window.
Despite its limitations, this study concluded that the use of OHS for table grape
production might be a useful tool for future production management, but that accurate
management regarding irrigation and nutrient applications is a prerequisite. This will
have to be developed systematically through experimentation to fully unlock the
potential of the OHS management system for table grape production. This study
provides a starting point for future research to elucidate these aspects and has clearly
shown that even established vineyards can be switched to OHS in a relatively short
period of time. It is envisaged that the advantages of this system, as long as the correct
management protocols are in place, could have a positive effect on the production of
high quality fruit for the international market. / AFRIKAANSE OPSOMMING: 'n Oop hidroponiese produksiestelsel (OHS) is gebaseer op klassieke hidroponiese
beginsels, met die verskil dat OHS nie klimatologies beheer kan word nie. Die plante
word nie in glashuise of tonnelsisteme verbou nie, maar wei onder buitelug toestande.
Binne hierdie sisteme word die plante van alle noodsaaklike voedingstowwe deur die
besproeiingstelsel voorsien. Hierdie voedingstowwe word in drie tot sewe pulse per dag
volgens akkurate beskikbare grondwaterbepalings geskeduleer. Die rasionaal is dat,
deur die daaglikse lewering van voedingstowwe, die mengsels verteenwoordigend is
van die plant se behoefte vir 'n spesifieke fenologiese stadium.
Die doel van die studie was om die bruikbaarheid en impak van OHS op
tafeldruifproduksie binne die raamwerk van 'n gevallestudie te monitor. Alle faktore wat
by die groei en ontwikkeling van die plant betrokke is, moet in 'n multidissiplinêre
benadering bestudeer en geïntegreer word. Daar is tans slegs beperkte inligting oor die
basiese riglyne en effektiewe implementering van dié sisteme vir tafeldruifproduksie wat
spesifiek is vir plaaslike toestande. As 'n beginpunt, en om sekere riglyne en meetbare
parameters vir die implementering van die sisteme te vestig, is vegetatiewe parameters
binne die raamwerk van opbrengs en vrugkwaliteit geanaliseer. Alle eksperimente is in
kommersiële wingerdblokke in die Paarl-omgewing uitgevoer. Die kultivars wat vir die
studie gebruik is, is Dan ben Hannah (DBH) en Waltham Cross (WC). Alle relevante
grond- en klimaatstoestande, sowel as besproeiingskedulering, bemestingprogramme
en verbouingspraktyke is vir die projek in ag geneem. Ou grondkaarte het inligting ten
opsigte van die verskillende grondtipes wat voor die vestiging van die verskillende
kultivars geïdentifiseer is, verskaf. Die wingerde, onder konvensionele behandeling, is
volgens historiese blokdata besproei en bemes, terwyl die wingerde onder OHS volgens
geskeduleerde programme wat vanaf konsultante verkry is, besproei en bemes is.
Die eksperimentele uitleg het 'n vergelyking van konvensionele verbouingsmetodes
en wingerde wat in die middel van 2000 van konvensionele na OHS-verbouing
oorgeskakel is, ingesluit. Alle metings en analises binne die verskillende behandelings
het by spesifieke statistiesbepaalde punte plaasgevind. Tien fenologiese stadia is
gekies om die verskillende aspekte vir beide kultivars onder konvensionele en OHSbehandeling
gedurende die seisoen te monitor. Alle relevante klimaatsdata is vir die
spesifieke produksie-eenheid aangevra. Alle groei-, vrugbaarheids- en
kwaliteitsparameters van die kultivars onder die bogenoemde behandelingsmetodes is
bespreek en gevolglik deur kwantitatiewe analises bepaal.
Een van die doelwitte, naamlik om uit te vind of reeds gevestigde ouer wingerde in
terme van wortelaanpassing binne twee seisoene kan aanpas van mikrobesproeiing na
drup OHS, is deur die studie bevestig. Aanvanklik was die grondtipes geidentifiseer as
die vorme, Cartref, Clovelly en Glenrosa vir beide kultivars, met 'n Avalon vorm
adisioneel by WC, en 'n Westleigh vorm by die DBH. Grondprofiele het egter getoon dat
die grondtipes vir al vier behandelings 'n Tukulu vorm is met verskillende klei inhoude.
Aktiewe wortels het vir die OHS-behandelde wingerde onder die druppers ontwikkel,
terwyl die wortels in die konvensionele behandeling steeds eweredig oor die hele
grondprofiel versprei was. Beide kultivars het ook in terme van opbrengs en produksie binne twee seisoene ná die oorskakeling van die konvensionele behandeling na OHS
aangepas. WC het in die 2001/2002 seisoen 'n hoër opbrengs gelewer as in die vorige
vier seisoene.
Afgesien van die goeie aanpasbaarheid, het DBH 'n sterk vegetatiewe groeireaksie
ten opsigte van die OHS-behandeling getoon, wat 'n indirekte effek op vrugkwaliteit en
oogvrugbaarheid geopenbaar het. 'n Hoër mate van knopmiet infeksie in die OHSbehandelde
stokke kon ook 'n negatiewe bydrae tot oogvrugbaarheid gemaak het. Die
sterk vegetatiewe groei kon aan die hoër reënval gedurende die 200112002
groeiseisoen, tesame met die besproeiings- en bemestingsprogramme, toegeskryf
word. Die besproeiings- en bemestingsprogramme is verander van die 2000/2001
seisoen na die 2001/2002 seisoen weens die aanstelling van 'n ander konsultant. As
gevolg van hierdie verandering het die OHS-behandelde stokke baie hoë toedienings
van stikstof, fosfaat, kalium en mikroelemente in die 2001/2002 seisoen ontvang.
Sonligpenetrasie in die wingerdlower van die OHS-behandelde DBH was laer as in die
konvensionele behandeling as gevolg van die bogenoemde faktore. Die situasie vir WC
was egter die teenoorgestelde. Tydens die winterseisoen van 2001 was beide
oorgeskakelde kultivars nie ten volle by die nuwe OHS-behandeling aangepas nie, soos
gesien kan word in die laer lootmassas in vergelyking met die konvensionele kultivars.
Geen beduidende verskil is vir die hoeveelheid stysel in die winterlote van beide
kultivars onder konvensionele en OHS-behandeling verkry nie.
Effektiewe voedingstofopname was suboptimaal, veral betreffende kalsium.
Vruganalises het 'n laer kalsiuminhoud in die OHS-behandelde druiwe getoon, wat
aanleiding gegee het tot 'n swakker seistruktuur in die druiwedoppe en 'n hoor mate van
Bottytis-infeksie gedurende koelopberging. Die OHS-behandelde kultivars het meer
kompakte trosse getoon met kleiner trosraamwerke, wat ook aanleiding kon gegee het
tot 'n hoër Botrytis-infeksie. Die kleiner trosraamwerke kon nie deur voedingstofanalises
verklaar word nie. Die OHS-behandelde DBH het 'n hoër kleurintensiteit getoon, en die
OHS-behandelde WC het 'n hoër suikerinhoud getoon ten opsigte van die
konvensionele behandeling. Beide OHS-behandelde kultivars was dus vroeër ryp as die
konvensionele behandelings.
Een van die voordele van OHS wat uit die studie voortspruit, is die vermoë om
wingerdfenologie te manipuleer om ryper druiwe vroeër in die seisoen te verkry. Hierdie
tipe voordeel kan aangewend word om druiwe vir "n beter markvenster te produseer.
Hierdie studie, tesame met al sy beperkinge, kom tot die gevolgtrekking dat die
gebruik van OHS vir tafeldruifproduksie 'n nuttige instrument vir toekomstige
produksiebestuur is, maar dat die optimale bestuur van besproeiing en bemesting as
kritiese faktore beskou moet word. Hierdie faktore sal sistematies deur intensiewe
navorsing ontwikkel moet word om die volle potensiaal van OHS te ontsluit, spesifiek vir
tafeldruifproduksie. Hierdie studie kan as 'n beginpunt gebruik word vir toekomstige
navorsing vir meer toegeligte verklarings van die bogenoemde aspekte, veral met die
voordeel dat reeds gevestigde wingerde maklik en vinnig by OHS kan aanpas. Die
voordele van OHS kan 'n groot positiewe invloed op die produksie van hoër kwaliteit tafeldruiwe vir die internasionale mark hê, mits die regte bestuursriglyne in plek is en
toegepas word.
|
146 |
Factors Affecting Grapevine Establishment in Northern Production RegionsStenger, John Edward January 2011 (has links)
Two experiments were conducted to detect differences in growth and cold hardiness during establishment of northern grown wine grapevines. One experiment tested the use of four grow tube treatments and two pruning levels on vine establishment in the upper Midwest. The variables included leaf area, stem height, root growth, phenology, and hardiness. Overall, few significant differences occurred among treatments where grow tubes were utilized. In the second season, vines without grow tubes had superior measurements in nearly all leaf area categories. For this reason, it is recommended that growers refrain from grow tube use during establishment in northern growing regions. Vines pruned to three buds after transplanting varied little from those without pruning. For this reason, it is recommended that growers utilize the most efficient early pruning strategy for their particular situation. Another experiment was conducted to determine the effectiveness of different weed control measures. This experiment compared three kinds of mulches and an herbicide treatment on the growth and establishment of four wine grape varieties. Annual weed control, plant growth, phenology, soil water content and temperature, and vine hardiness were measured. Overall, vines receiving mulch had more consistent annual weed control and reduced early season growth when compared to chemically treated vines. For this reason, mulch is recommended in the vineyard for annual weed control during establishment in situations where vigor is not unacceptably low.
|
147 |
Combined convective and microwave drying of grapesTulasidas, Tarikere N. January 1994 (has links)
No description available.
|
148 |
Pneuma in WineryNafpliotis, Irene 22 July 2005 (has links)
"Pneuma" comes from the greek word (Pnein) meaning "breath", "wind"as well as the vital spirit the "soul".
Warm, cool, humid, airy are all important parts of our experience of a place, they influence what we choose to do there but also how we feel about the space. Thermal qualities are important in the architects initial conception and could influence all phases of design.
Airflow is as important to the human body as it is in a building. The goal of my thesis was to produce architecture that brings "Pneuma" or life and spirit in to the building through natural ventilation system.
The project is a winery, in Barbousville Virginia. The situation and orientation of the building is based on the air movement in the site and the view to the outside. The main idea of my thesis is to bring air through pipes from the center of the building representing the main aorta of the human body as well as the Pnuema of the winery. / Master of Architecture
|
149 |
A biochemical study of budbreak and plant growth regulators in table grapesLombard, Petrus Johannes 03 1900 (has links)
Thesis (MSc)--Stellenbosch University, 2002. / ENGLISH ABSTRACT: The cultivation of table grapes in the warmer areas of South Africa, indeed worldwide, is
complicated by rest breaking problems in spring due to delayed budbreak. In order to
overcome these problems rest breaking agents, mainly hydrogen cyanamide, are applied.
However, instead of alleviating the problem, additional problems such as uneven
budbreak and reduced production are often induced. This study was initiated to further
understand the physiological processes occurring during budbreak and how the
application of hydrogen cyanamide influences these processes. The following aspects
were investigated in this study:
a. The effect of hydrogen cyanamide on tissue cytokinin (specifically zeatin
riboside) levels of Sultanina table grape vines after application at different times before
natural budbreak was studied over two seasons.
In 1997, hydrogen cyanamide was applied at three weeks before induced
budbreak and in 1998 at six weeks before induced budbreak. One year-old canes were
sampled weekly after hydrogen cyanamide application, divided into distal and proximal
sections, then further divided into buds, bark and wood tissues and the zeatin riboside
(ZR) levels determined. A relatively high amount of chilling coupled to late hydrogen
cyanamide application in 1997 led to a large effect on ZR release, but did not lead to
significant shifting of the budbreak pattern. Zeatin riboside peaks were observed in buds,
internode wood and bark of treated vines compared to control vines. The peaks were
higher in distal portions compared to proximal portions in all tissues. The relatively lower
chilling and earlier application of hydrogen cyanamide in 1998 had a larger effect on the
budbreak pattern while the bud ZR peak was shifted earlier. The distal portion bud ZR
. peak was again higher than the proximal portion bud ZR peak. In 1997, as sampling was
not initiated early enough, bud ZR peaks were only observed after budbreak, while in
1998 bud ZR peaks were observed before and after budbreak. The effect of these ZR
increases on the development of inflorescence primordia, subsequent bunch
development and ultimately production, are discussed.
b. Free xylem sap was sampled at cane and spur pruned lengths from unpruned
canes of Sultanina from budswell until after budbreak in 1999 and from three table
grape cultivars, i.e Sultanina, Alphonse Lavalleé and Sunred Seedless, in 2001 and ZR
levels determined. The ZR levels in the buds of these three table grape cultivars, pruned
to different cane lengths were also determined. One year old canes of these cultivars,
were each pruned to long canes (14 buds) and short spurs (2 buds). The ZR content in
buds of these canes at distal and proximal positions were determined weekly from
budswell until after budbreak in 1999. Xylary ZR peaks occurred before 50% budbreak. Spur xylary ZR levels of all
three cultivars followed a similar pattern, although at lower ZR levels than that of the
canes. This is similar to previous studies on xylary ZR levels of apple shoots. The high
levels of free ZR found in xylem sap at the distal portions of canes support the
hypothesis of a cumulative ZR build-up effect as cane length increases. Spur pruning
resulted in earlier budbreak and a higher final budbreak than cane pruning. The proximal
portions of shoots, whether spur pruned or the proximal portions of canes, showed
elevated ZR levels in all cultivars. This difference in ZR levels in bud tissue of different
portions of the cane would suggest a difference in ZR consumption or turnover.
The results of this study have important management implications for the cultivation of
vines in warmer areas in which hydrogen cyanamide is used to alleviate budbreak
problems. / AFRIKAANSE OPSOMMING: Die verbouing van tafeldruiwe in die warmer gebiede van Suid-Afrika, soos straks
wêreldwyd, word bemoeilik deur rusbreekprobleme in die lente weens vertraagde bot.
Rusbreekmiddels, meestal waterstofsiaanamied, word gevolglik toegedien om hierdie
probleme te probeer oorkom. In plaas van opheffing van die probleem, veroorsaak
hierdie toedienings somtyds addisionele probleme soos ongelyke bot en verlaagde
produksie. Hierdie studie is aangepak om die fisiologiese prosesse wat tydens bot
plaasvind, beter te verstaan, asook hoe die toediening van waterstofsiaanamied hierdie
prosesse beïnvloed. Die volgende is in hierdie studie ondersoek:
a. Die invloed van waterstofsiaanamied op lootweefsel sitokinien (naamlik zeatin
ribosied, ZR) vlakke van 'n Sultanina tafeldruif wingerd is oor twee seisoene ondersoek
na toediening op verskillende tye voor bot.
Waterstofsiaanamied is in 1997 drie weke en in 1998 ses weke voor
geïnduseerde bot toegedien. Een jaar oue lote is weekliks gemonster na
waterstofsiaanamied toediening, verdeel in apikale en basale gedeeltes en verder verdeel
in ogies, bas en houtweefsel en die ZR vlakke bepaal. Relatief hoër vlakke koue, gekoppel
met later watersiaanamied toediening het in 1997 tot 'n groot effek op ZR vlakke gelei,
maar het nie die botpatroon wesentlik verskuif nie. Zeatin ribosied pieke is waargeneem
in ogies, internode hout en bas van behandelde wingerd in vergelyking met kontrole
wingerd. Die pieke was hoër in apikale gedeeltes in vergelyking met basale gedeeltes in
alle weefsels. Die relatief laer koue en vroeër toediening van waterstofsiaanamied in 1998
het 'n groter effek op die botpatroon gehad, terwyl die ogie ZR piek vroeër geskuif is. Die
apikale gedeelte se ogie ZR piek was weereens hoër as die basale gedeelte se ogie ZR
piek. Monstering was nie vroeg genoeg begin in 1997 nie, aangesien ogie ZR pieke slegs
na bot waargeneem is, terwylogie ZR pieke in 1998 voor en na bot waargeneem is. Die
effek van hierdie verhoging in ZR vlakke op die ontwikkeling van blom primordia,
daaropvolgende tros ontwikkeling en uiteindelik produksie, is bespreek.
b. Vry xileemsap is gemonster van langdraer en kortdraer gedeeltes van
ongesnoeide lote van Sultanina vanaf ogieswel tot na bot in 1999 en vanaf drie tafeldruif
kultivars, naamlik Sultanina, Alphonse lavalleé en Sunred Seedless, in 2001 en die ZR
vlakke bepaal. Die ZR vlakke van ogies van hierdie drie kultivars, gesnoei tot verskillende
lootlengtes is ook bepaal. Eenjarige lote van hierdie kultivars is gesnoei tot langdraers
(14 ogies) en kortdraers (2 ogies). Die ZR vlakke in ogies geleë op apikale en basale
gedeeltes van hierdie lote is weekliks in 1999 bepaal vanaf ogieswel tot na bot
Xileemsap ZR pieke is waargeneem voor 50% bot. Kortdraer xileemsap ZR
vlakke het 'n soortgelyke patroon as die langdraers gevolg vir al drie kultivars, alhoewel teen laer ZR vlakke as die langdraers. Hierdie waarneming is soortgelyk aan vorige
studies op xileemsap ZR vlakke van appel lote. Die hoë ZR vlakke gevind in die xileemsap
van die apikale gedeeltes van lote ondersteun die hipotese van 'n kumulatiewe opbou van
ZR soos die lengte van die loot toeneem. Die snoei van lote as kortdraers het gelei tot
vroeër bot en 'n hoër finale bot persentasie as die snoei van langdraers. Die basale
gedeeltes van lote het verhoogde ZR vlakke in al drie kultivars getoon, onafhanklik van
die feit dat dit vanaf die kortdraer of die basale gedeelte van 'n langdraer was. Hierdie
verskil in ZR vlakke in ogie weefsel van verskillende gedeeltes van die loot impliseer 'n
verskil in ZR verbruik of omset.
The resultate van hierdie studie het belangrike bestuursimplikasies vir die verbouing van
wingerd in warmer gebiede, waar waterstofsiaanamied gebruik word om botprobleme te
oorkom.
|
150 |
The effects of fertilizers and irrigation upon exchangeable cations in a light alluvial vineyard soilPiaget, J. E. H. (Jean Edouard Henri) January 1953 (has links)
Thesis (MScAgric)--Stellenbosch University, 1953. / No Abstract Available
|
Page generated in 0.1183 seconds