• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 85
  • 16
  • 6
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 138
  • 34
  • 32
  • 32
  • 17
  • 16
  • 16
  • 14
  • 14
  • 14
  • 13
  • 11
  • 11
  • 11
  • 10
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
51

Estudo genético-quantitativo de número e diâmetro de fibras musculares em linhagem macho de frangos / Quantitative-genetic study of muscle fibers of number and diameter in a male broiler line

Felício, Andrezza Maria 16 May 2008 (has links)
O presente estudo teve como objetivo estimar parâmetros genéticos e fenotípicos de número diâmetro e área de fibras musculares, bem como de características de desempenho, carcaça e qualidade de carne em uma linhagem de frangos pertencentes a um programa de seleção do tipo sib test, onde foram coletadas informações de carcaça dos irmãos completos dos indivíduos a serem selecionados, oriundos de um rebanho de pedigree, fornecidos pela Agroceres Ross Melhoramento de Aves S.A. Também foram fornecidos pela empresa 73.142 e 34.949 dados de peso à seleção juvenil e medidas de ultra-sonografia do músculo peitoral, respectivamente. As características analisadas foram: peso à seleção (PS), medidas de ultra-sonografia (US), peso de peito (PPEI), medida de pH inicial (pHi), medida de pH final (Phf), teor de luminosidade (L*), teor de vermelho (a*), teor de amarelo (b*), perdas de água por exsudação (EXSU), perdas de água por descongelamento (CONG), perdas de água por cozimento (COZ), força de cisalhamento (FC), número de fibras musculares (NCel), diâmetro de fibras musculares (DIAM) e área de fibras musculares (AREA). Os componentes de (co) variância foram estimados através do método de máxima verossimilhança restrita, utilizando-se o programa MTDFREML. A matriz de parentesco foi composta por 77.474 animais. As estimativas dos coeficientes de herdabilidade foram moderadas a altas para as características número de fibras musculares, peso à seleção juvenil, medida de ultra-sonografia, peso de peito, perda de água por exsudação, teor de luminosidade e teor de vermelho. As estimativas de correlações genéticas do número e diâmetro de fibras musculares com as características de perda de água da carne e força de cisalhamento indicaram a existência de uma importante associação genética entre as características, capazes de apresentar satisfatório potencial de resposta à seleção. / This research was conducted to estimate genetic and phenotypic parameters of muscle fibers of number, diameter and area, as well as of performace, carcass and meat quality traits in a male broiler line belonging to a program of selection of the type sib test, in which data from complete brothers of the individuals were selected, bred in a pedigree flock provided by Agroceres Ross Melhoramento de Aves S. A. Also were provided by the company 73,142 and 34,949 data concerning body weight at juvenile selection and ultrasound records of pectoral muscle, respectively. The traits analyzed were: body weight at juvenile selection (PS), ultrasound records of pectoral muscle (US), meat breast weight (PPEI), initial pH measure (pHi), final pH measure (pHf), lightness (L*), redness (a*), yellowness (b*), weep losses (EXSU), drip losses (CONG), shrik losses (COZ), shear force (FC), muscle fibers of number (NCel), muscle fibers of diameter and muscle fibers area (AREA). (Co) variance components were estimated by restricted maximum likelihood method, using the software MTDFREML. The numerator relationship matrix was composed by 77,474 individuals. Heritability coefficients estimates were from moderate to high for muscle fibers number, ultrasound records, meat breast weight, weep losses, lightness and redness traits. Genetic correlation estimates of muscle fibers number and diameter with the measures of meat water losses and shear force traits indicated the existence of an important genetic association between the traits, capable to present potential satisfactory respond to the selection.
52

Análise histomorfométrica do pênis de coelhos submetidos à terapia com ondas de choque, estudo in vivo / Histomorphometric analysis of rabbit\'s penis subjected to extracorporeal shockwaves therapy, in vivo study

Cortez, Italo Valle 04 June 2008 (has links)
Introdução: A terapia com ondas de choque tem sido proposta como forma de tratamento para doença de Peyronie, mesmo não se conhecendo exatamente qual o mecanismo de ação das ondas de choque na placa fibrótica desta doença. A principal hipótese postulada para o mecanismo de ação é a neovascularização estimulada pelas ondas de choque, com conseqüente liberação de óxido nítrico e diminuição dos fatores inflamatórios através da ação dos macrófagos. Alguns estudos em humanos mostraram resultados favoráveis na melhora da dor peniana e do desempenho sexual após utilização da terapia com ondas de choque, no entanto até o momento não existe nenhum trabalho demonstrando a existência de lesões no tecido peniano adjacente à placa fibrótica, ou até mesmo se há formação de novas placas. Objetivo: O objetivo deste estudo é determinar a existência de lesões estruturais teciduais no pênis de coelhos, após a utilização da terapia com ondas de choque. Métodos: Para o estudo foram utilizados vinte e cinco coelhos machos adultos da linhagem New Zeeland White, divididos em três grupos: Grupo I: Controle - Composto por cinco animais, que foram submetidos a três sessões de ondas de choque, com dois mil disparos cada, de intensidade de 15 KV; neste grupo, foi colocada uma placa protetora de borracha entre o equipamento de litotripsia e o pênis. Os animais foram sacrificados sete dias após a última sessão. Grupo II: Tratado com avaliação precoce - Composto por dez animais que foram submetidos a três sessões de ondas de choque, com dois mil disparos, de intensidade de 15 KV, diretamente sobre o pênis. Os animais foram sacrificados após sete dias da última sessão. Grupo III: Tratado com avaliação tardia - Composto por dez animais que foram submetidos a três sessões de ondas de choque, com dois mil disparos, de intensidade de 15 KV, diretamente sobre o pênis. Os animais foram sacrificados noventa dias após a última sessão para análise histológica e morfométrica. Resultados: Macroscopicamente foram observados hematomas, petéquias e equimoses em 100% e uretrorragia em 57,9% dos animais dos grupos tratados, sintomas esses que regrediram após 48 horas. Microscopicamente foram observadas lesões como degeneração da camada basal somente no grupo tratado com avaliação precoce em 55,6%, papilomatose e acantose nos dois grupos tratados em 22,2%, congestão da derme em 100% dos animais do grupo tratado com avaliação precoce e 80% dos animais do grupo tratado com avaliação tardia e espessamento da túnica albugínea em 80% dos animais do grupo tratado com avaliação tardia. A histomorfometria da túnica albugínea mostrou média de 16,6% de fibras de colágeno no grupo controle, 20,9% no tratado com avaliação precoce e 49,1% no tratado com avaliação tardia (p<0,001) causando desorganização e remodelamento da túnica. Não houve diferença estatística na porcentagem de fibras musculares nos corpos cavernosos entre os grupos, sendo a média no grupo controle de 54,6%, no grupo tratado com avaliação precoce de 56,1% e no grupo tratado com avaliação tardia de 47,8% (p=0,214). Conclusão: A terapia com ondas de choque é um método que produz lesões teciduais em todos os planos do pênis com aumento da quantidade das fibras de colágeno na túnica albugínea e provocando assim um remodelamento e desorganização da túnica albugínea / Introduction: Extracorporeal shockwaves (ESWL) have been proposed as a treatment for Peyronie\'s disease. Objective: The aim of this study is to determine whether there is any injury to the normal penile tissue during ESWL in rabbits. Methods: 25 adult male NZW rabbits undergone to 3 sessions of ESWL . Divided into 3 groups: Group I(no shock) - 5 animals. Group II(Short-term effect) - 10 animals, sacrificed 7 days. Group III(Long-term effect) - 10 animals evaluated 90 days after the last session. The penile tissue was analyzed. Results: Macroscopically was observed the presence of hematomas, petechias and equimosis. Histological evaluation demonstrated the presence of basal cell degeneration, papilomathosis, acanthosis, congestion and fibrosis of the albuginea with increase of collagen fibers. Conclusion: ESWL produce injury in all tissues of the penis
53

\"Comparação entre presença e distribuição de proteínas da matriz extracelular e graduação histológica de malignidade da fronte de invasão no carcinoma epidermóide de lábio\" / Comparison between presence and distribution of the extracellular matrix proteins and malignancy histological grading in the lip SCC invasive front

Candido, Adriano Pires 12 March 2007 (has links)
As interações entre as células neoplásicas e o estroma têm um papel central na progressão tumoral Crescimento e invasão das neoplasias depende de modificações controladas dos componentes da matriz extracelular. A fronte de invasão tem sido considerada a região mais agressiva das neoplasias malignas, pois suas células são as que apresentam a maior habilidade de invadir os tecidos adjacentes. Por essa razão, a região da fronte de invasão é a área mais crucial da interface tumorhospedeiro. O objetivo deste trabalho é investigar, através de imunoistoquímica, a expressão e distribuição das proteínas da membrana basal laminina e colágeno tipo IV e da matriz extracelular colágeno tipo III, fibronectina e tenascina, na região de fronte de invasão do carcinoma epidermóide de lábio, a neoplasia maligna mais freqüente na cavidade oral. Os achados foram comparados à graduação histológica de malignidade da fronte de invasão. Vinte casos de carcinoma epidermóide de lábio, todos apresentando elastose solar ? que evidencia a participação da radiação ultravioleta do sol no processo ? foram estudados. A graduação histológica de malignidade da fronte de invasão foi feita de acordo com os critérios propostos por Bryne et al. (1989), usando-se cortes de 5 ?m corados por hematoxilina e eosina. As reações imunoistoquímicas foram realizadas em cortes de 3 ?m obtidas a partir de material fixado em formol e emblocado em parafina e usando-se o método da estreptavidina-bioina e anticorpos apropriados. Dos 20 casos estudados, 10 foram graduados como bem diferenciados (BD), 7 moderadamente diferenciados (MD) e 3 pobremente diferenciados (PD). Tanto laminina quanto colágeno tipo IV tiveram resultados semelhantes, apresentando descontinuidade da marcação com freqüência. Quase todos os casos mostraram algum grau de descontinuidade na fronte de invasão para esses dois antígenos. Alguns poucos casos revelaram, inclusive, a perda total da marcação nessa área. Não foi possível relacionar-se a graduação histológica de malignidade com o grau de descontinuidade da membrana basal. Dezessete casos mostraram perda total do colágeno tipo III na região da fronte de invasão. Dentre os 3 casos que apresentaram marcação para a proteína , dois eram BD e 1 MD. A fibronectina foi muito abundante em todos os casos estudados. Essa proteína estava presente em uma área espessa de marcação iniciando-se na região de membrana basal. A marcação para a tenascina foi muito variável dentre os casos e não estava relacionada com a graduação histológica de malignidade ou com a intensidade da resposta inflamatória. Em conclusão: os resultados para laminina, colágeno IV e III sugerem uma importante atividade invasiva na fronte de invasão da neoplasia. Embora o padrão de expressão das proteínas estudadas estava alterada na região de fronte de invasão em comparação com o epitélio normal da região, não houve correlação com o grau histológico de malignidade. / Interaction between tumor cells and stroma plays a central role in cancer progression. Local growth and invasion of neoplasms depend on the controlled modification of components of the extracellular matrix. The invasive front has been considered the most aggressive part of a tumor whose cells have the greatest ability to invade surrounding tissue. Therefore, this is the most crucial area at the tumourhost interface. The aim of this study was to investigate the immunohistochemical expression and distribution of the basement membrane proteins laminin and collagen type IV, and the extracellular matrix proteins collagen type III, fibronectin and tenascin, in the invasive front region of lip SCC, the most frequent malignancy of the oral cavity, and compare the findings to the histological malignancy grading of the invasive front. Twenty cases of lip SCC, all showing solar elastosis, were studied. Histological grading of the invasive front was carried out according to the criteria proposed by Bryne et al. (1989), using 5?m sections stained with H&E. Immunohistochemistry reactions were performed in 3?m sections obtained from formalin-fixed, paraffin-embedded tissue, using the streptavidin-biotin-peroxidase method and appropriate antibodies. Of the 20 cases studied, 10 were graded welldifferentiated (WD), 7 moderately-differentiated (MD) and 3 poorly-differentiated (PD). Both laminin and collagen IV had similar results presenting frequent discontinuity. Almost every case showed at least some discontinuity in the invasive front. A few cases have showed a total loss of immunostaining in the area. It was not possible to determine a correlation between histological grade and degree of basement membrane discontinuity. Seventeen cases have shown total loss of collagen III expression in the invasive front. The three cases that presented positivity were represented by 2 WD and 1 MD SCC. Fibronectin was very abundant in all cases. It was present in a thick area starting from the basement membrane. Staining for tenascin was very variable among the cases and it was not correlated to the histological grading or intensity of inflammatory response. The results for laminin, collagen IV and III suggest invasive activity in the tumoral invasive front. Although the pattern of the proteins were altered in the invasive front of lip SCC in comparison to normal lining epithelium, these changes were not correlated to histological malignancy grade.
54

Estudo das alterações histológicas da vesícula biliar de doentes submetidos à colecistectomia videolaparoscópica por colecistolitíase / Study of the histological gallbladder alterations in patients submitted to laparoscopic cholecystectomy for cholecystolithiasis

Costa, Adriana Lúcia Agnelli Meirelles 14 August 2009 (has links)
INTRODUÇÃO: O câncer da vesícula biliar é a lesão maligna mais comum da árvore biliar e pouco se sabe sobre a sua carcinogênese. O possível caráter pré-neoplásico das alterações histológicas da vesícula biliar vem sendo estudado recentemente. O objetivo deste estudo foi identificar e quantificar as alterações histológicas da vesícula biliar no nosso meio e correlacioná-las com dados clínicos, e correlacionar as alterações metaplásicas, em separado, com as demais alterações encontradas. MÉTODOS: Neste estudo retrospectivo realizado entre novembro de 1999 a dezembro de 2006, foram avaliados 1.689 prontuários de doentes submetidos a colecistectomia laparoscópica por colecistolitíase. Os doentes foram divididos em relação à idade em doentes com até 60 anos e com mais de 60 anos. Em relação ao tempo de sintomas antes da cirurgia foram agrupados em doentes sem sintomas, doentes com sintomas até 1 ano, e doentes com sintomas por mais de 1 ano antes da cirurgia. Em relação ao tamanho e número dos cálculos foram agrupados em doentes com cálculos de até 10 mm, e aqueles com cálculos maiores que 10 mm, e em doentes com cálculos únicos ou múltiplos. RESULTADOS: Eram mulheres 1.238 doentes (73,3%) e 451 eram homens (26,7%). Apresentaram idade de até 60 anos 1.192 doentes (70,6%) e 497 (29,4%) apresentaram mais de 60 anos. Apresentaram cálculos menores que 10 mm 1.319 doentes (78,1%) e 370 doentes (21,9%) apresentaram cálculos maiores que 10 mm. Foi observado inflamação aguda em 174 doentes (10,3%), gangrena em 23 (1,4%), abscesso em 8 (0,4%), colesterolose em 305 (18,1%), adenomiomatose em 40 (2,4%), colecistite xantogranulomatosa em 29 (1,7%), fibrose em 12 (0,7%), escleroatrofia em 20 (1,2%), pólipo hiperplásico em 3 (0,2%), pólipo de colesterol em 17 (1,0%), metaplasia pilórica em 72 (4,3%), metaplasia intestinal em 18 (1,1%), displasia em 4 (0,2%), câncer em 2 (0,1%). Não foram observados pólipos adenomatosos. CONCLUSÕES: O sexo masculino apresenta maior freqüência de complicações inflamatórias que o feminino. Não há relação entre o tempo de sintomas e uma maior ocorrência das alterações histológicas estudadas, excetuando-se a colecistite xantogranulomatosa. Nos doentes idosos há maior ocorrência de adenomiomatose, gangrena e abscesso. Há aumento progressivo de idade para a ocorrência de metaplasia pilórica, metaplasia intestinal, displasia e câncer. O tamanho dos cálculos não guarda relação com a ocorrência das alterações estudadas, exceto para colecistite aguda que se associou com cálculos pequenos e múltiplos. Há associação entre a ocorrência de metaplasia pilórica e adenomiomatose, metaplasia pilórica e displasia, metaplasia pilórica e câncer. Há também associação entre a ocorrência de metaplasia intestinal e metaplasia pilórica, metaplasia intestinal e adenomiomatose, metaplasia intestinal e displasia, metaplasia intestinal e câncer. / INTRODUCTION: Gallbladder cancer is the most common malignant lesion of the biliary tree; yet, little is known about its carcinogenesis. The possible preneoplastic character of histological gallbladder alterations has been studied in recent medical literature. The purpose of this study was to identify and quantify histological gallbladder alterations in our population, to correlate them with clinical data, and to correlate the metaplastic alterations, separately, with the other histological alterations found. METHODS: In this retrospective study conducted between November,1999 and December, 2006, the medical records of 1.689 patients who were submitted to laparoscopic cholecystectomy by cholecystolithiasis were analyzed. The patients were classified according to age: 60 years or younger, and older than 60. In relation to the duration of symptoms before the surgery, they were grouped according to: patients without symptoms, patients with symptoms for 1 year or less, and patients with symptoms for over 1 year before the surgery. In relation to the size and number of the gallstones, they were grouped according to: patients with gallstones of 10 mm or less, and those with gallstones over 10 mm, and those with single or multiple gallstones. RESULTS: There were 1,238 (73.3%) female and 451 (26.7%) male patients. In relation to age, 1,192 patients were 60 or younger (70.6%) and 497 (29.4%) were older than 60. There were 1.319 (78.1%) patients with gallstones smaller than 10 mm and 370 patients (21.9%) with gallstones larger than 10mm. Acute choelcystitis was observed in 174 patients (10.3%), gangrene in 23 (1.4%), abscess in 8 (0.4%), cholesterolosis in 305 (18.1%), adenomyomatosis in 40 (2.4%), xanthogranulomatous cholecystitis in 29 (1.7%), fibrosis in 12 (0.7%), sclero-atrophic gallbladder in 20 (1.2%), hyperplasic polyp in 3 (0.2%), cholesterol polyp in 17 (1.0%), pyloric metaplasia in 72 (4.3%), intestinal metaplasia in 18 (1.1%), dysplasia in 4 (0.2%), and cancer in 2 (0.1%). No adenomatous polyp was found. CONCLUSIONS: Male patients have more inflammatory complications than females. With the exception of xanthogranulomatous cholecystitis, there is no correlation between symptom duration and an increased occurrence of the histological alterations studied. In the elderly patients, the occurrence of adenomyomatosis, gangrene and abscess is more frequent. The size of gallstones has no relationship with the occurrence of the histological alterations studied, except for acute cholecystitis, which is associated with small and multiple gallstones. There is an association between pyloric metaplasia and the following: adenomyomatosis, dysplasia, and cancer. There is also an association between intestinal metaplasia and the following: pyloric metaplasia, adenomyomatosis, dysplasia, and cancer.
55

Histološke odlike mukoze želuca svinja u različitim uslovima uzgoja / Histologic features of gastric mucosa of pigs in different production systems

Pejčinovska Nataša 21 September 2018 (has links)
<p>Bakterije koje kolonizuju želudac (Gastrospirillum spp. i Helicobacter spp.) su izolovane kod čoveka i nekoliko animalnih vrsta, uključujući i svinje. Gastritis je rezultat prirodne ili eksperimentalno izazvane infekcije sa H. pylori kod čoveka i konvencionalnih prasića. Kod obe vrste (čovek i svinja), infekcija sa H. pylori pokreće inflamatorni odgovor organizma, međutim postoje razlike u ćelijskoj populaciji u inflamatornom infiltratu. Cilj istraživanja ove disertaciji je identifikacija bakterije Helicobacter spp., različite morfologije (Helicobacter-like organisms and Gastrospirillum-like organisms), kao i patohistolo&scaron;ki pregled i evaluacija gastritisa svinja uzgajanih na intenzivni i ekstenzivni način. Uzeti su uzorci mukoze pars oesophagea, fundusa i pilorusa. Za identifikaciju bakterije Helicobacter spp. kori&scaron;ćene su dve metode bojenja: Loefflermethylene blue i modifikovana Giemsa. Za histolo&scaron;ko ispitivanje, uzorci su obojeni i hematoksilin eozinom (H&amp;E). Stepen gastritisa je određen prema Sidnejskom sistemu za klasifikaciju gastritisa. U humanoj a i u veterinarskoj patologiji, dobro je poznata činjenica o različitoj patogenosti različitih bakterija Helicobacter vrsta. Helicobacter bakterije izolovane iz želuca svinja pripadaju različitim vrstama ovog roda i međusobno se bitno razlikuju kako po patogenosti, tako i po virulentnosti. Tako na primer, Helicobacter&ndash;like bakterije koje su okarakterisane kao visoko patogene, mogu izazvati ulceracije ezofagealnog ili glandularnog dela želuca, gastritis ozbiljnog stepena i formiranje limfoidnih folikula. Rezultati na&scaron;eg istraživanja pokazuju da je stepen gastritisa veći u piloričnoj mukozi HLO-pozitivnih svinja u poređenju sa vrednostima GLO-pozitivnih svinja. Nije postojala pozitivna korelacija između infekcije bakterijama GLO morfologije i ulceracija. Za razliku od perzistentnih infekcija sa H. pylori kod ljudi kod kojih je te&scaron;ka glandularna atrofija udružena sa intestinalnom metaplazijom veoma česta, kod ispitivanih svinja iz</p><p><br /><br />intenzivnog i ekstenzivnog načina uzgoja nisu potvrđeni slučajevi atrofičnog gastritisa i intestinalne metaplazije. Konvencionalne svinje mogu poslužiti kao animalni model infekcije sa H. pylori jer su svinje u funkcionalnom smislu monogastrične životinje po anatomskim i fiziolo&scaron;kim karakteristikama, vrlo slične čoveku. Takođe, patogeneza infekcije je veoma slična kao kod čoveka. Navedene činjenice podržavaju mogućnost upotrebe ovog modela u daljem istraživanju patogeneze nastanka Helicobacter spp. gastritisa. Rezultati ovog istraživanja pružaju dodatni dokaz da HLO mogu biti faktor koji igra krucijalnu ulogu u patogenezi gastritisa kod svinja.&nbsp;<br />Datum</p> / <p>Bacteria that colonize the stomach (Helicobacter spp. and Gastrospirillum spp.) are isolated from humans and several animal species, including pigs. Gastritis is the result of a natural or experimental induced infection with H. pylori in humans and conventionally pigs. In both, humans and pigs, the infection with H. pylori elicited inflammatory response, but there are differences between populations of inflammatory cells. The aims of this dissertation are to identify&nbsp; spp. with two different morphology (Helicobacter-like organisms and Gastrospirillumlike organisms), as well as histolopathological examination and evaluation of gastritis score of gastric mucosa of pigs in intensive and extensive production. Biopsy samples were taken from the pars oesophagea, fundic and pyloric mucosa. For identification of Helicobacter species morphology we used two stain methods: Loeffler-methylene blue and modified Giemsa. All tissue sections were stained with hematoxylin and eosin (H&amp;E) for histopathological evaluation. The severity of gastritis was scored to the Sydney System for the classification of gastritis. In human as well as in veterinary pathology, the fact of the different pathogenicity of various Helicobacter species is well known. The Helicobacter spp. isolated from stomach mucosa of pigs which belong to different genus, differ significantly in both, pathogenicity and virulence. Helicobacter pylori-like bacteria characterised as high pathogenic, has been associated with ulceration of the oesophageal or glandular portion of the stomach, severe gastritis and formation of lymphoid follicles. On the contrast, infection with Helicobacter heilmannii, which has been shown to have low pathogenicity was accompanied by only mild gastritis and no ulceration. The results of current study suggested that the average gastritis score was higher in HLO-positive pyloric mucosa, compared</p><p><br /><br />with the GLO-positive pyloric mucosa. There was signifficance between HLO-positive and HLO-negative pyloric mucosa in both, intensive and extensive production. There was no correlation between GLO-positive mucosa and ulceration. In contrast to persistent H. pylori infection in humans in which severe glandular atrophy associated with intestinal metaplasia is very common, in examined pigs from intensive and extensive breeding, no samples exhibited histological features characteristic for atrophic gastritis and intestinal metaplasia have been confirmed in pigs of both production systems. The conventional piglets as an animal model of the human H. pylori infection offers advantages of a functional monogastric animal with gastric anatomic and physiologic characteristics similar to those of humans. Moreover, the infection and pathogenesis is similar to that in humans. These facts support the usefulness of this model in further research on the pathogenic mechanisms of Helicobacter spp. associated gastritis. Our findings provide further evidence that HLO can be one of the factors that playing a crucial role in the pathogenesis of gastritis in pigs.<br />Accepted</p>
56

Uso de osso alógeno córtico-medular fresco congelado em bloco para aumento posterior de mandíbula atrófica: estudo clínico, histológico e histomorfométrico em humanos / Cortico-cancellous fresh frozen allografts bone blocks for augmentation of atrophic posterior mandible: clinical, histological and histomorfometric study in humans

Rafael Rodrigues Dias 30 May 2014 (has links)
Rebordos residuais atróficos em região posterior da mandíbula são um desafio clínico para a instalação de implantes. Dentre as várias técnicas utilizadas para resolver este desafio, o enxerto onlay de osso autógeno - geralmente coletado da crista ilíaca -, enxertos interposicionais, distração óssea e lateralização do nervo alveolar inferior são os mais executados. Entretanto, referidas técnicas expuseram desvantagens, tais como a morbidade, aumento do tempo de cirurgia e custos. Como alternativa, o uso de enxerto alógeno pode ser considerado, uma vez que existem inúmeras vantagens, como na redução do tempo cirúrgico, grande disponibilidade óssea e diminuição significativa da morbidade. O presente estudo trata da avaliação de forma clínica, histológica e histomorfométrica de enxerto de osso alógeno fresco congelado no aumento ósseo da região posterior mandibular, permitindo, dessa forma, a instalação de implantes dentários. Dezesseis hemi-mandíbulas de 12 pacientes (4 pacientes tratados bilateralmente) demonstrando atrofia alveolar crítica eram tridimensionalmente reconstruídas por meio de enxertos alógenos de blocos ósseos frescos congelados córtico-medulares provenientes da epífise distal do fêmur. Um total de 30 blocos foram fixados com parafusos de titânio de 1,5mm, cobertos com osso bovino mineral e membrana de colágeno. Após seis meses, procedeu-se a instalação dos implantes e biópsias ósseas, colhidas através de trefinas e enviadas para análise histológica e histomorfométrica . Na sequência incluíram-se amostras de osso em parafina, preparadas com hematoxilina e eosina ou, em resina para usar uma técnica de corte de trefinas, com vermelho de alizarina e coloração com azul de Stevenel. Realizaram-se tomografias computadorizadas de feixe cônico logo após o procedimento de enxerto ósseo e no pós-operatório de 6 meses, anteriormente à colocação do implante (6 meses após a enxertia). Os implantes dentários foram observados até a reabilitação protética. Foram utilizados os testes estatísticos de Kruskal-Wallis e pós-teste Tukey. Distribuiram-se os blocos entre 9 pacientes do sexo feminino e três do sexo masculino, com idade entre 37 e 64 anos (média de 50,9 ± 8,3 anos). Cada hemi-mandíbula recebeu de 1 a 3 blocos (1,9 ± 0,7 blocos), sob anestesia local. O ganho ósseo em espessura pós operatória imediata foi de 6,3 ±1,4 mm e tardia de 4,5 ± 1,3mm, em altura o ganho pós operatório imediato foi de 4,8 ± 1.6mm e tardio de 2,6mm ± 2mm. Quatro blocos demonstraram pequena deiscência da ferida 15-21 dias após a cirurgia, tratados com a remoção de necrose dos tecidos moles seguido de terapia tópica com bochecho de clorexidina 0,12% e clorexidina gel 2% duas vezes ao dia, até o fechamento total. Um total de 30 implantes foi instalado com acompanhamento de 15 à 28 meses (19,8 ± 4 meses). No decorrer do primeiro ano perdeu-se apenas um implante. A taxa de sobrevivência dos implantes foi de 96,66%. Por sua vez, exames de histologia exibiram osso neoformado em contato com o osso residual do enxerto alógeno, e tecido conjuntivo. Não houveram evidências de infiltrado inflamatório. A análise histomorfométrica mostrou 18,9 ± 8,1 % de osso neoformado, 32,5 ± 14,8% de enxerto ósseo alógeno residual e 48,6 ± 14,9% de tecido conjuntivo. Os enxertos alógenos frescos congelados em blocos se comportaram como um arcabouço para osteocondução e permitiram neoformação óssea adequada. Ele pode ser considerado uma alternativa viável para a reconstrução de rebordos residuais mandíbulares atróficos na região posterior, permitindo a instalação de implantes e reabilitação protética funcional. / Residual bone ridge atrophy in the posterior mandible is a clinical challenge for dental implants placement. Among several techniques used to solve this situation, onlay autogenous bone graft usually harvested from the iliac crest, interposicional grafts, bone distraction and nerve lateralization are the most performed. However these techniques present some disadvantages such as morbidity, increased surgical time and costs. As an alternative, the use of allograft can be considered. There are advantages such as reduction of surgical time, lots quantity of bone and decreased morbidity. The aim of present the study was to evaluate clinical, histological an histomorphometrical aspects of fresh frozen bone allograft used to augment atrophic posterior mandible bone ridges to allow placement of dental implants. Sixteen hemi-mandibles of 12 patients (4 patients treated bilaterally) presenting critical alveolar atrophy were three-dimensionally reconstructed using cortico-cancellous fresh frozen allograft bone blocks deriving from distal femoral head. A total of 30 blocks were fixed with titanium 1.5mm screws and covered with particulate bovine bone mineral and collagen membrane. After six months, implants were inserted and bone biopsies were harvested and sent for histological and histomorphometric analysis. Bone samples were either embedded in paraffin, prepared for hematoxylin and eosin staining procedure or in resin to use a sawing and grinding technique, prepared for alizarin red and Stevenel\'s blue staining. Computed cone beam tomography scans were taken both at immediate postoperative bone grafting and previously to implant placement (6 months after grafting). Dental implants were observed after prosthetic rehabilitation. Kruskal-Wallis and post test Tukey statistical tests were used. Thirty blocks were distributed between 9 female and 3 male patients, aged between 37 and 64 years (mean 50.9 ± 8.3 years). Each hemi-mandibles received 1 to 3 blocks (1,9 ± 0,7 blocks) under local anesthesia. The immediate postoperative thickness bone gain s was 6.3 ± 1.4 mm and of 4.5 ± 1.3 mm 6 months after grafting. Post-operative bone height gain was 4.8 ± 1.6 mm and 2.6 ± 2 mm at 6 months. Four blocks presented small wound dehiscence 15 to 21 days after surgery, treated with necrotic soft tissue removal followed by chlorhexidine 0.12% irrigation, and local gel 2% twice a until total closure. A total of 30 implants were installed with follow-up from 15 to 28 months (mean 19,8 ± 4 months) . One implant was lost within the first year. Implant survival rate was 96.66%. Histology demonstrates newly formed vital bone in contact to residual acellular allograft bone, and connective tissue. There was no evidence of inflammatory infiltrate. The histomorphometric analysis showed 18,9 ± 8,1 % of newly formed bone, 32,5 ± 14,8 % allograft residual bone and 48,6 ± 14,9 % of connective tissue. The fresh frozen allografts behaved as a scaffold for osseoconductivity and allowed proper bone formation. It can be considered a viable alternative for reconstruction of atrophied mandible in the posterior region, allowing the installation of implants and functional loading
57

\"Comparação entre presença e distribuição de proteínas da matriz extracelular e graduação histológica de malignidade da fronte de invasão no carcinoma epidermóide de lábio\" / Comparison between presence and distribution of the extracellular matrix proteins and malignancy histological grading in the lip SCC invasive front

Adriano Pires Candido 12 March 2007 (has links)
As interações entre as células neoplásicas e o estroma têm um papel central na progressão tumoral Crescimento e invasão das neoplasias depende de modificações controladas dos componentes da matriz extracelular. A fronte de invasão tem sido considerada a região mais agressiva das neoplasias malignas, pois suas células são as que apresentam a maior habilidade de invadir os tecidos adjacentes. Por essa razão, a região da fronte de invasão é a área mais crucial da interface tumorhospedeiro. O objetivo deste trabalho é investigar, através de imunoistoquímica, a expressão e distribuição das proteínas da membrana basal laminina e colágeno tipo IV e da matriz extracelular colágeno tipo III, fibronectina e tenascina, na região de fronte de invasão do carcinoma epidermóide de lábio, a neoplasia maligna mais freqüente na cavidade oral. Os achados foram comparados à graduação histológica de malignidade da fronte de invasão. Vinte casos de carcinoma epidermóide de lábio, todos apresentando elastose solar ? que evidencia a participação da radiação ultravioleta do sol no processo ? foram estudados. A graduação histológica de malignidade da fronte de invasão foi feita de acordo com os critérios propostos por Bryne et al. (1989), usando-se cortes de 5 ?m corados por hematoxilina e eosina. As reações imunoistoquímicas foram realizadas em cortes de 3 ?m obtidas a partir de material fixado em formol e emblocado em parafina e usando-se o método da estreptavidina-bioina e anticorpos apropriados. Dos 20 casos estudados, 10 foram graduados como bem diferenciados (BD), 7 moderadamente diferenciados (MD) e 3 pobremente diferenciados (PD). Tanto laminina quanto colágeno tipo IV tiveram resultados semelhantes, apresentando descontinuidade da marcação com freqüência. Quase todos os casos mostraram algum grau de descontinuidade na fronte de invasão para esses dois antígenos. Alguns poucos casos revelaram, inclusive, a perda total da marcação nessa área. Não foi possível relacionar-se a graduação histológica de malignidade com o grau de descontinuidade da membrana basal. Dezessete casos mostraram perda total do colágeno tipo III na região da fronte de invasão. Dentre os 3 casos que apresentaram marcação para a proteína , dois eram BD e 1 MD. A fibronectina foi muito abundante em todos os casos estudados. Essa proteína estava presente em uma área espessa de marcação iniciando-se na região de membrana basal. A marcação para a tenascina foi muito variável dentre os casos e não estava relacionada com a graduação histológica de malignidade ou com a intensidade da resposta inflamatória. Em conclusão: os resultados para laminina, colágeno IV e III sugerem uma importante atividade invasiva na fronte de invasão da neoplasia. Embora o padrão de expressão das proteínas estudadas estava alterada na região de fronte de invasão em comparação com o epitélio normal da região, não houve correlação com o grau histológico de malignidade. / Interaction between tumor cells and stroma plays a central role in cancer progression. Local growth and invasion of neoplasms depend on the controlled modification of components of the extracellular matrix. The invasive front has been considered the most aggressive part of a tumor whose cells have the greatest ability to invade surrounding tissue. Therefore, this is the most crucial area at the tumourhost interface. The aim of this study was to investigate the immunohistochemical expression and distribution of the basement membrane proteins laminin and collagen type IV, and the extracellular matrix proteins collagen type III, fibronectin and tenascin, in the invasive front region of lip SCC, the most frequent malignancy of the oral cavity, and compare the findings to the histological malignancy grading of the invasive front. Twenty cases of lip SCC, all showing solar elastosis, were studied. Histological grading of the invasive front was carried out according to the criteria proposed by Bryne et al. (1989), using 5?m sections stained with H&E. Immunohistochemistry reactions were performed in 3?m sections obtained from formalin-fixed, paraffin-embedded tissue, using the streptavidin-biotin-peroxidase method and appropriate antibodies. Of the 20 cases studied, 10 were graded welldifferentiated (WD), 7 moderately-differentiated (MD) and 3 poorly-differentiated (PD). Both laminin and collagen IV had similar results presenting frequent discontinuity. Almost every case showed at least some discontinuity in the invasive front. A few cases have showed a total loss of immunostaining in the area. It was not possible to determine a correlation between histological grade and degree of basement membrane discontinuity. Seventeen cases have shown total loss of collagen III expression in the invasive front. The three cases that presented positivity were represented by 2 WD and 1 MD SCC. Fibronectin was very abundant in all cases. It was present in a thick area starting from the basement membrane. Staining for tenascin was very variable among the cases and it was not correlated to the histological grading or intensity of inflammatory response. The results for laminin, collagen IV and III suggest invasive activity in the tumoral invasive front. Although the pattern of the proteins were altered in the invasive front of lip SCC in comparison to normal lining epithelium, these changes were not correlated to histological malignancy grade.
58

Efeito da heparina de baixo peso molecular na perda óssea alveolar em ratos Wistar machos : análises morfométrica e histológica / Effects of low molecular weight heparin on alveolar bone loss in wistar rats: Morphometricand histological analyses

Rivera Oballe, Harry Juan January 2017 (has links)
O objetivo da presente tese foi avaliar os efeitos da heparina de baixo peso molecular (HBPM) na perda óssea alveolar em ratos Wistar. Para a melhor compreensão e entendimento dos efeitos da HBPM se elaborou um único artigo com 40 ratos machos da linhagem Wistar de 60 dias de nascidos, os quais foram dívidos em 4 grupos experimentais previamente randomizados: Grupo Controle (C), Grupos Doença Periodontal (DP), Grupo Heparina (Hp) e Grupo Heparina+Doença Periodontal (Hp+DP) com um período experimental de 60 dias. Um animal foi perdido no período de aclimação, dois animais foram perdidos na primeira de três coletas sanguíneas pré-programadas e um rato foi perdido na colocação da ligadura. Os resultados observados foram analisados são perda óssea alveolar induzida onde houve diferença significava entre os grupos (C) e (DP), entre o grupo (C) e (Hp+DP), entre o grupo (DP) e (Hp) e o grupo (Hp) e (Hp+DP). Foi avaliado perda óssea alveolar não induzida onde não existiu diferença entre os grupos. Foi avaliado o peso do início ao final do período experimental. Foram avaliados o consumo de ração e agua onde não houve diferença significativa entre os grupos. Foram avaliados o número de megacariócitos nos fémures, onde também não existiram diferenças estatísticas. Foram avaliados números de adipócitos no timo, não havendo diferença significativa entre os grupos. Foram avaliados as plaquetas e desvio padrão onde não existiu diferença significativa entre os grupos. Foram avaliados os leucócitos e desvio padrão onde não houve diferença significativa entre os grupos. Posteriormente foi avaliado a porcentagem de linfócitos onde se achou diferença estatisticamente significativa na segunda coleta sanguínea entre o grupo (C) e grupo (Hp+DP) e grupo (Hp) e grupo (Hp+DP). Foi assim que as conclusões deste trabalho foram que o presente estudo mostrou que a HBPM não foi capaz de produzir perda óssea alveolar nos ratos Wistar, mas foi capaz de aumentar a quantidade de leucócitos e linfócitos, indicando a presença de um processo inflamatório. / In order to better understand and understand the effects of (LMWH), a single article was elaborated with 40 male rats of the 60 day old Wistar line, which were divided into four previously randomized experimental groups: Control Group (C), Groups Periodontal Disease (PD), Heparin Group (Hp) and Heparin Group + Periodontal Disease (Hp + PD) with an experimental period of 60 days. One animal was lost in the acclimation period, two animals were lost in the first of three preprogrammed blood collections and one mouse was lost in the ligation placement. The observed results were analyzed for induced alveolar bone loss where there was significant difference between groups (C) and (PD), between group (C) and (Hp + PD), between (PD) and (Hp) group and Group (Hp) and (Hp + PD). Uninduced alveolar bone loss was assessed where there was no difference between the groups. The weight of the onset at the end of the experimental period was evaluated. The ration and water consumption were evaluated where there was no significant difference between the groups. The number of megakaryocytes in the femurs was evaluated, in which there were also no statistical differences. Adipocyte numbers were evaluated in the thymus, with no significant difference between the groups. Platelets and standard deviation were evaluated where there was no significant difference between the groups. Leukocytes and standard deviation were evaluated where there was no significant difference between the groups. Later, the percentage of lymphocytes where a statistically significant difference was found in the second blood collection between group (C) and group (Hp + PD) and group (Hp) and group (Hp + PD) was evaluated. Thus the conclusions of this study were that the present study showed that LMWH was not able to produce alveolar bone loss in Wistar rats, but was able to increase the amount of leukocytes and lymphocytes, indicating the presence of a process inflammatory.
59

Histološke karakteristike i regeneratorni kapacitet endocervikalnih žlezda / Histologic Features and Regenerative Capacity of Endocervical Glands

Amidžić Jelena 22 September 2017 (has links)
<p>U grliću materice se histolo&scaron;ki razlikuju dva regiona: ektocerviks (vaginalna porcija) i endocervikalni deo. Osnovna histolo&scaron;ka razlika između ovih delova se ogleda u epitelu koji oblaže sluznicu. Histolo&scaron;ke osobenosti endocervikalnog dela grlića materice u dostupnoj literaturi nisu detaljno proučene i postoje mnoga neodgovorena pitanja u pogledu op&scaron;tih kvantitativnih morfolo&scaron;kih karakteristika, kao i u pogledu dobno zavisnih promena ovih parametara. Takođe, podaci u vezi odeljka i tipa ćelijske populacije odgovorne za regeneracija epitela u endocerviksu su u dostupnoj literaturi heterogeni i nisu jasno precizirani. U ovoj studiji su morfometrijskim metodama (linearnim i stereolo&scaron;kim merenjem) analizirani histolo&scaron;ki preparati grlića materice obojeni standarnim hematoksilin /eozin bojenjem i imunohistohemijskim metodama (Ki-67, p63 i CK17) s ciljem da se odrede prosečne i referentne vrednosti op&scaron;tih histolo&scaron;kih parametara i ćelijske populacije odgovorne za regeneraciju epitela endocervikalnog dela grlića materice. Analiziran je broj endocervikalnih žlezda po santimetru dužine endocerviksa, dubina endocervikalnih žlezda, visina endocervikalnog epitela, volumenske gustine strome, žlezda, lumena žlezda i epitela, kao i volumenske gustine proliferativnih ćelija (p63+/CK17+ u odnosu na p63-/CK17-) u endocervikalnom epitelu. Obrađeno je ukupno 140 isečaka grlića materice, koji su podeljeni u dve grupe: grupa bez patolo&scaron;kih promena i grupa sa odabranim benignim procesima u endocerviksu. Isečci bez patolo&scaron;kih promena su podeljeni na osnovu godina starosti pacijentkinja u 5 podgrupa kako bi se utvrdilo da li postoje dobno zavisne razlike u vrednostima navedenih parametara. Na osnovu rezultata ovog istraživanja referentna vrednost broja endocervikalnih žlezda po santimetru dužine je 13 - 29 žl/cm, dubine endocervikalnih žlezda je 1,3 - 4 mm a visine epitelnih ćelija endocerviksa je 24 - 46 &mu;m. Kod žena starosti preko 60 godina broj bazalnih ćelija endocervikalnog epitela opada u odnosu na mlađe pacijentkinje. Kod perimenopauzalnih žena, starosti od 40 do 49 godina, je nađena najveća prosečna vrednost dubine endocervikalnih žlezda, prosečne visine epitela endocerviksa, kao i najveći ukupni proliferativni indeks u endocervikalnom epitelu. U svim ispitivanim grupama, analizom volumenskih gustina regeneratornih ćelija endocervikalne sluznice (Ki-67 pozitivnih ćelija) u odnosu na druge imunohistomijske karakteristike (p63 i CK17 pozitivnost), rezultati dobijeni u ovoj disertaciji ukazuju na činjenicu da u endocervikalnom delu grlića materice postoje dva izvora regeneratornih ćelija.</p> / <p>In histologic terms, there are two different regions in the cervix: ectocervix (vaginal portion) and endocervical part. The main histologic difference between these two parts is reflected in the epithelium that coats the mucous. Histologic irregularities of the endocervical part of the cervix have not been studied in details in the available literature and there are many unanswered questions relating to general quantitative morphological features, as well as regarding age-dependent changes of such parameters. In addition, data from the available literature relating to the section and type of cell population responsible for epithelium regeneration in endocervix is heterogenous and not sufficiently precise. In this study, morphometric methods were used (by linear and stereologic measuring) to conduct histologic analysis of cervical preparations stained by standard hematoxylin/eosin stains, and immunohistochemical methods (Ki-67, p63 and CK17) with a goal to determine the average and reference values of general histologic parameters and cell populations responsible for regeneration of the epithelium of the endocervical part of cervix. The number of endocervical glands per centimetre of endocervix lenght, the depth of endocervical glands, the hight of endocervical epithelium, volumetric densities of stroma, glands, glands&#39; lumen and epithelium, as well the volumetric densities of proliferative cells (p63+/CK17+ in relation to p63-/CK17-) in endocervical epithelium were analysed. A total of 140 cervical cuttings was processed, and they were divided into two groups: a group without pathologic changes and a group with chosen benign processes in the endocervix. Cuttings with no pathologic changes were divided into 5 subgroups on the basis of patients&#39; age in order to determine if there are any age-dependent differences in the values of the mentioned parameters. On the basis of the results of this research, the reference value for the number of endocervical glands per centimetre of lenght is 13 - 29 gl/cm, for the depth of endocervical glands is 1.3 - 4 mm and for the hight of endocervical epithelium cells is 24 - 46 &mu;m. With women older than 60, the number of basal cells of endocervical epithelium drops compared to younger patients. The biggest average value of the depth of endocervical glands, average hight of endocervical epithelium, as well as the biggest total proliferative index in the endocervical epithelium were found with women in perimenopause, age between 40 and 49. In all examined groups, by analysing the volumetric densities of regenerative cells of the endocervical mucus (Ki-67 positive cells) in relation to other immunohistochemical features (p63 and CK17 positivity), the results obtained in this dissertation indicate that there are two sources of regerative cells in the endocervical part of the cervix.</p>
60

Avaliação do plasma de argônio na integração dos tecidos moles e duros aos implantes e componentes protéticos: estudo randomizado em cães / Evaluation of argon plasma in the integration of soft and hard tissues to implants and prosthetic components: a randomized study in dogs

Martins Neto, Evandro Carneiro 07 December 2017 (has links)
Diversas aplicações do plasma de argônio tem sido encontradas na literatura. Na odontologia, suas aplicações se referem a capacidade de limpeza de componentes e aumento da energia de superfície. Os tratamentos para melhorar a energia de superfície são estudados com objetivo de criar um ambiente mais favorável para a adesão celular. Este estudo teve como objetivo avaliar histologicamente as mudanças nos tecidos moles e duros após a inserção de implantes e pilares de titânio limpos e ativados com plasma de argônio. Foram instalados 64 implantes e pilares em 8 cães Beagle, sendo randomizados em dois grupos: tratados com plasma de argônio ou não tratados. Dois tempos experimentais foram realizados: 4 e 8 semanas. Após esse período, os animais foram sacrificados, as mandíbulas foram divididas em blocos individuais e processados para confecção de lâminas para análise histológica. Na análise dos pilares, não houve diferença estatística entre os grupos, apesar de maiores níveis de osso marginal nos locais de teste em comparação com os locais de controle. Em relação aos implantes de titânio, as diferenças entre teste e controle, principalmente no período de 8 semanas, podem sugerir que o uso de plasma de argônio poderia melhorar a integração dos tecidos periimplantares à superficie dos implantes. / Several applications of argon plasma have been found in the literature. In dentistry, its applications refer to the ability to clean components and increase surface energy. Treatments for enhancing surface energy were studied in an effort to create a more favorable environment for cell adhesion. This study aimed to histologically evaluate changes in soft and hard tissues after insertion of implants and titanium abutments cleaned and activated with argon plasma. 64 implants and abutments were installed in 8 Beagle dogs, and were randomized into two groups: treated with argon plasma or untreated. Two experimental times were performed: 4 and 8 weeks. After this period, the animals were sacrificed, the jaws were divided into individual blocks and processed for histological analysis. In the analysis of abutments, there was no statistical difference between groups, despite higher levels of marginal bone in test sites compared to the control sites. Regarding titanium implants, the differences between test and control, especially in the 8-week period, may suggest that the use of argon plasma could improve the integration of peri-implant tissues to the implant surface.

Page generated in 0.073 seconds