• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 7
  • 1
  • Tagged with
  • 8
  • 5
  • 5
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Religiosidade em Ouro Preto no século XVIII: os signos africanos na igreja de Santa Ifigênia. Entre a norma e o conflito: espaços de negociação / Religiosity at Ouro Preto in the 18th century: the presence of African signs in the Church of Saint Iphigenia

Conceição, Nancy Nery da 30 March 2016 (has links)
A busca desenfreada pelo ouro em Minas Gerais, no século XVIII, resultou na edificação de uma cidade desordenada e sem recursos de abastecimento. Além disso, Portugal, proibindo a instalação das ordens primeiras, delegou às irmandades um papel central no desenvolvimento de uma religiosidade popular. Tendo em vista estas considerações, e partindo de uma leitura indiciária, este trabalho analisou as representações artísticas no interior da Igreja de Santa Ifigênia, em Ouro Preto, destacando a presença da cultura africana. Pois, acreditamos que as condições históricas e sociais favoreceram a instalação dessas representações, sobretudo, em função da consecução dessas congregações religiosas. É nesse cenário, portanto, que a Irmandade de Nossa Senhora do Rosário foi constituída em 1718, abrigando brancos e negros e estabelecendo-se na freguesia de Antônio Dias. Posteriormente, em decorrência de desentendimentos que os apartaram, houve a reforma do estatuto em 1733, originando a Irmandade do Rosário dos Pretos de Santa Ifigênia do Alto da Cruz. Acreditamos que sua ornamentação foi orientada pelos devotos, uma vez que estas instituições, sobretudo, até 1733, possuíam certa autonomia na sua administração. Fato este que sustentou e motivou esta investigação. A presença maciça de africanos, num lugar isolado, exigiu um sistema de poder que era exercido menos pelo uso da violência e, mais, pelo uso e controle de valores religiosos. E é na brecha desse controle, ou seja, entre a norma e o conflito, que acreditamos, puderam surgir espaços de negociação, através dos quais, essas pessoas, em certa medida, mantiveram traços de sua matriz cultural. / The gold rush in Minas Gerais in the 18th century resulted in the construction of a disordered city without supplying resources. Moreover, Portugal prohibited the installation of First Orders, delegating to the brotherhoods a central role in the development of a popular religious conscience. In view of these reflections, and using indicting reading, this work analyzed the artistic representations in the interior of the Church of Saint Iphigenia, in Ouro Preto, highlighting the presence of African culture. For we believe that the historical and social conditions favored the installation of these representations, especially because of the permission of religious congregations. This was the background scenery for the constitution of the Brotherhood of Our Lady of the Rosary in the neighborhood of Antonio Dias in 1718, which sheltered whites and blacks. Later, due to misunderstandings that had separated them, there was a reform of the statute in 1733, originating the Brotherhood of Our Lady of the Rosary of the Black People of Saint Iphigenia from Alto da Cruz. We believe that the church decoration was guided by brotherhood members, once these institutions, mainly until 1733, had relative administrative autonomy, which has supported and motivated this research. The massive presence of Africans in an isolated place demanded a power system less based on violence than the use and control of religious values. And it is in the breach of this control, or, between norm and conflict, that we believe that room for negotiation emerged, through which, these people kept traces of their cultural matrix.
2

Religiosidade em Ouro Preto no século XVIII: os signos africanos na igreja de Santa Ifigênia. Entre a norma e o conflito: espaços de negociação / Religiosity at Ouro Preto in the 18th century: the presence of African signs in the Church of Saint Iphigenia

Nancy Nery da Conceição 30 March 2016 (has links)
A busca desenfreada pelo ouro em Minas Gerais, no século XVIII, resultou na edificação de uma cidade desordenada e sem recursos de abastecimento. Além disso, Portugal, proibindo a instalação das ordens primeiras, delegou às irmandades um papel central no desenvolvimento de uma religiosidade popular. Tendo em vista estas considerações, e partindo de uma leitura indiciária, este trabalho analisou as representações artísticas no interior da Igreja de Santa Ifigênia, em Ouro Preto, destacando a presença da cultura africana. Pois, acreditamos que as condições históricas e sociais favoreceram a instalação dessas representações, sobretudo, em função da consecução dessas congregações religiosas. É nesse cenário, portanto, que a Irmandade de Nossa Senhora do Rosário foi constituída em 1718, abrigando brancos e negros e estabelecendo-se na freguesia de Antônio Dias. Posteriormente, em decorrência de desentendimentos que os apartaram, houve a reforma do estatuto em 1733, originando a Irmandade do Rosário dos Pretos de Santa Ifigênia do Alto da Cruz. Acreditamos que sua ornamentação foi orientada pelos devotos, uma vez que estas instituições, sobretudo, até 1733, possuíam certa autonomia na sua administração. Fato este que sustentou e motivou esta investigação. A presença maciça de africanos, num lugar isolado, exigiu um sistema de poder que era exercido menos pelo uso da violência e, mais, pelo uso e controle de valores religiosos. E é na brecha desse controle, ou seja, entre a norma e o conflito, que acreditamos, puderam surgir espaços de negociação, através dos quais, essas pessoas, em certa medida, mantiveram traços de sua matriz cultural. / The gold rush in Minas Gerais in the 18th century resulted in the construction of a disordered city without supplying resources. Moreover, Portugal prohibited the installation of First Orders, delegating to the brotherhoods a central role in the development of a popular religious conscience. In view of these reflections, and using indicting reading, this work analyzed the artistic representations in the interior of the Church of Saint Iphigenia, in Ouro Preto, highlighting the presence of African culture. For we believe that the historical and social conditions favored the installation of these representations, especially because of the permission of religious congregations. This was the background scenery for the constitution of the Brotherhood of Our Lady of the Rosary in the neighborhood of Antonio Dias in 1718, which sheltered whites and blacks. Later, due to misunderstandings that had separated them, there was a reform of the statute in 1733, originating the Brotherhood of Our Lady of the Rosary of the Black People of Saint Iphigenia from Alto da Cruz. We believe that the church decoration was guided by brotherhood members, once these institutions, mainly until 1733, had relative administrative autonomy, which has supported and motivated this research. The massive presence of Africans in an isolated place demanded a power system less based on violence than the use and control of religious values. And it is in the breach of this control, or, between norm and conflict, that we believe that room for negotiation emerged, through which, these people kept traces of their cultural matrix.
3

Poesia, retórica e educação na Ifigênia em Áulis de Eurípides. / Poetry, rhetoric and education in Iphigenia in Aulis de Euripides.

Weffort, Luis Fernando 28 March 2008 (has links)
Trata-se de pesquisa teórica, de cunho filosófico-educacional, sobre o modo como Eurípides retrata, discute e problematiza, em sua obra, o debate intelectual e político que marcou a vida cultural de Atenas na segunda metade do século V a.C., assim como os seus desdobramentos no campo moral e educacional. Em virtude da dificuldade de tomarmos, neste estudo, como objeto de análise o conjunto da obra conservada de Eurípides, damos destaque à peça Ifigênia em Áulis. Além de abordar explicitamente o tema da educação, essa obra consta entre as últimas composições do poeta, o que nos permite analisar o amadurecimento de suas reflexões poético-filosóficas. A tragédia, embora com características bastante peculiares, insere-se na Grécia como herdeira da tradição poética grega - a épica e a lírica - e da sua missão educadora. Em face das grandes transformações de caráter político, social e cultural ocorridas na Grécia com o desenvolvimento e a consolidação do modelo de pólis democrática - que tem o seu apogeu no século V a.C., um novo perfil de homem, com características bastante diferentes daquelas projetadas em torno da nobreza aristocrática palaciana, vai ser exigido. Reconfigurando as estruturas do mito e valendo-se dos meios expressivos do teatro, a tragédia vai exercer em Atenas, que se tornara, então, o principal pólo cultural, político e econômico da Grécia, o seu ofício poético-pedagógico de direcionar o olhar dos homens para as questões essenciais da vida na pólis. A posição tradicional da arte dramática parece não satisfazer Eurípides. É certo que não lhe faltava a consciência de sua missão pedagógica. Não a exercia, porém, no mesmo sentido de seus antecessores, mas sim mediante a participação apaixonada nos problemas da política e da vida espiritual de seu tempo. A crítica euripidiana, cuja força purificadora reside na negação do convencional e na revelação do problemático, nos faz olhar para as contradições e as idiossincrasias de uma educação em tempos de crise. Na Ifigênia em Áulis, que ora examinamos, Eurípides põe em questão o próprio paradigma heróico, base da educação tradicional aristocrática, suscitando uma reavaliação do conceito de herói e de seu significado na formação do homem grego. Por outro lado, sempre sob o peso artístico de uma erística ousada e vigorosa, a dinâmica dialética desse drama, complexa e tão bem articulada, ilumina a questão dos limites da ação educativa e de seus fundamentos. E o imponderável, que paira sobre a existência do homem, é lembrado, como o grande obstáculo à elaboração de um modelo definitivo e seguro de educação. / This theoretical research, of philosophic-educational nature, aims to analyze the way as Euripides represents, discusses and brings into question, through his work, the intellectual and political debate which marked the cultural life of Athens in the second half of the 5th Century b. C., as well as its effects in the moral and educational field. Due to difficulty of analyzing, in this study, the whole preserved work of Euripides, we emphasize the play Iphigenia in Aulis. This play approaches the subject of the education and is one of the last compositions of the poet, which allows us to analyze the philosophical-poetic maturing of his reflections. The tragedy, although with a sufficient amount of peculiar characteristics, is inserted in Greece as an heiress of the poetical Greek tradition - the epic and the lyrical ones - and its educational mission. Due to great political, social and cultural transformations that occurred in Greece with the development and the consolidation of the model of pólis democratic - that has its highest point in the 5th century b. C. -, a new profile of man, with sufficiently different characteristics of those projected ones around the aristocratic nobility, would be demanded. Reconfiguring the structures of the myth and using the expressive means of the theater, the tragedy would play in Athens, that became, then, the main cultural, political and economical pole of Greece, its poetical-pedagogical role to conduct the attention of the men to the essential questions of the life in the pólis. The traditional position of the dramatic art seems not to satisfy Euripides. It is certain that he did not lack the conscience of a pedagogical mission. He did not practice it, however, in the direction of his predecessors, but by means of the passionate participation in the problems of the politics and the spiritual life. The euripidian criticism, whose purifying force inhabits in the negation of the conventional and in the revelation of the problematic, makes us look at the contradictions and the idiosyncrasies of an education in times of crisis. In the Iphigenia in Aulis, Euripides questions the heroic paradigm, base of the traditional aristocratic education, causing a revaluation of the concept of hero and of his meaning in the formation of the Greek man. However, under the artistic weight of a daring and vigorous eristic, the dialectical dynamic of this drama, complex and articulated, always illuminates the question of the limits of the educative action and of his bases. And the imponderable, which hovers over the existence of the man, is remembered, like the great obstacle to the preparation of a definite and secure model of education.
4

Poesia, retórica e educação na Ifigênia em Áulis de Eurípides. / Poetry, rhetoric and education in Iphigenia in Aulis de Euripides.

Luis Fernando Weffort 28 March 2008 (has links)
Trata-se de pesquisa teórica, de cunho filosófico-educacional, sobre o modo como Eurípides retrata, discute e problematiza, em sua obra, o debate intelectual e político que marcou a vida cultural de Atenas na segunda metade do século V a.C., assim como os seus desdobramentos no campo moral e educacional. Em virtude da dificuldade de tomarmos, neste estudo, como objeto de análise o conjunto da obra conservada de Eurípides, damos destaque à peça Ifigênia em Áulis. Além de abordar explicitamente o tema da educação, essa obra consta entre as últimas composições do poeta, o que nos permite analisar o amadurecimento de suas reflexões poético-filosóficas. A tragédia, embora com características bastante peculiares, insere-se na Grécia como herdeira da tradição poética grega - a épica e a lírica - e da sua missão educadora. Em face das grandes transformações de caráter político, social e cultural ocorridas na Grécia com o desenvolvimento e a consolidação do modelo de pólis democrática - que tem o seu apogeu no século V a.C., um novo perfil de homem, com características bastante diferentes daquelas projetadas em torno da nobreza aristocrática palaciana, vai ser exigido. Reconfigurando as estruturas do mito e valendo-se dos meios expressivos do teatro, a tragédia vai exercer em Atenas, que se tornara, então, o principal pólo cultural, político e econômico da Grécia, o seu ofício poético-pedagógico de direcionar o olhar dos homens para as questões essenciais da vida na pólis. A posição tradicional da arte dramática parece não satisfazer Eurípides. É certo que não lhe faltava a consciência de sua missão pedagógica. Não a exercia, porém, no mesmo sentido de seus antecessores, mas sim mediante a participação apaixonada nos problemas da política e da vida espiritual de seu tempo. A crítica euripidiana, cuja força purificadora reside na negação do convencional e na revelação do problemático, nos faz olhar para as contradições e as idiossincrasias de uma educação em tempos de crise. Na Ifigênia em Áulis, que ora examinamos, Eurípides põe em questão o próprio paradigma heróico, base da educação tradicional aristocrática, suscitando uma reavaliação do conceito de herói e de seu significado na formação do homem grego. Por outro lado, sempre sob o peso artístico de uma erística ousada e vigorosa, a dinâmica dialética desse drama, complexa e tão bem articulada, ilumina a questão dos limites da ação educativa e de seus fundamentos. E o imponderável, que paira sobre a existência do homem, é lembrado, como o grande obstáculo à elaboração de um modelo definitivo e seguro de educação. / This theoretical research, of philosophic-educational nature, aims to analyze the way as Euripides represents, discusses and brings into question, through his work, the intellectual and political debate which marked the cultural life of Athens in the second half of the 5th Century b. C., as well as its effects in the moral and educational field. Due to difficulty of analyzing, in this study, the whole preserved work of Euripides, we emphasize the play Iphigenia in Aulis. This play approaches the subject of the education and is one of the last compositions of the poet, which allows us to analyze the philosophical-poetic maturing of his reflections. The tragedy, although with a sufficient amount of peculiar characteristics, is inserted in Greece as an heiress of the poetical Greek tradition - the epic and the lyrical ones - and its educational mission. Due to great political, social and cultural transformations that occurred in Greece with the development and the consolidation of the model of pólis democratic - that has its highest point in the 5th century b. C. -, a new profile of man, with sufficiently different characteristics of those projected ones around the aristocratic nobility, would be demanded. Reconfiguring the structures of the myth and using the expressive means of the theater, the tragedy would play in Athens, that became, then, the main cultural, political and economical pole of Greece, its poetical-pedagogical role to conduct the attention of the men to the essential questions of the life in the pólis. The traditional position of the dramatic art seems not to satisfy Euripides. It is certain that he did not lack the conscience of a pedagogical mission. He did not practice it, however, in the direction of his predecessors, but by means of the passionate participation in the problems of the politics and the spiritual life. The euripidian criticism, whose purifying force inhabits in the negation of the conventional and in the revelation of the problematic, makes us look at the contradictions and the idiosyncrasies of an education in times of crisis. In the Iphigenia in Aulis, Euripides questions the heroic paradigm, base of the traditional aristocratic education, causing a revaluation of the concept of hero and of his meaning in the formation of the Greek man. However, under the artistic weight of a daring and vigorous eristic, the dialectical dynamic of this drama, complex and articulated, always illuminates the question of the limits of the educative action and of his bases. And the imponderable, which hovers over the existence of the man, is remembered, like the great obstacle to the preparation of a definite and secure model of education.
5

Ifigênia em Áulis : a função religiosa, o papel das mulheres e a simbologia do sacrifício na tragédia euripedeana

Marquardt, Cristina Rosito January 2007 (has links)
La distance à la fois culturelle et temporelle qui nous sépare du moment de naissance des tragédies classiques nous pose toute une série de problèmes pour leur interprétation. Pour en faire face, cette thèse propose une lecture de la tragédie Iphigénie à Aulis d'Euripide dont l'axe principal est la mise en évidence de son milieu historique, culturel et cultuel afin de rendre possible au lecteur moderne une compréhension approfondie d'une des principales tragédies créés par le génie grec. En ce qui concerne le contexte historique, on fait référence surtout à la Guerre du Péloponnèse. C'est par rapport au moment politique vécu par l'auteur qu'on parvient à comprendre la fonction que certains personnages jouent dans la trame. La fortune critique d'Euripide y reçoit également une attention spéciale. On passe ainsi en revue aux principaux courants d'interprétation, à la fois anciens (Aristophane) et modernes (Nietzsche, Snell, Gill et Williams) de l'oeuvre euripidenne. Le vocabulaire employé par Euripide est objet d'une analyse dont la fonction est la mise en évidence de certains traits de l'imaginaire religieux grec présent dans cette tragédie. On parvient, par l'étude de la terminologie religieuse, notamment dans le sacrifice d' Iphigénie, à mieux comprendre l'action et les traits de caractère de certains personnages, comme Agamemon, Mènèlas et Odyssé. Les rituels initiatiques et le locus occupé par la féminin dans la Grèce Classique, surtout au Ve siècle, rendent possible la découverte d'un texte dont a plusieurs significations et dont la richesse échappe bien souvent aux lecteurs modernes qui ignorent les choix linguistiques du tragédien grec. / As distâncias cultural e temporal que nos separam do momento de nascimento das tragédias clássicas colocam-nos uma série de problemas para suas interpretações. Para fazer-lhes face, a presente tese propõe uma leitura da tragédia Ifigênia em Áulis de Eurípides cujo eixo principal é o destaque aos contextos histórico, cultural e cultual a fim de tornar possível ao leitor moderno uma compreensão mais profunda de uma das principais tragédias criadas pelo gênio grego. No que diz respeito ao contexto histórico, faz-se, sobretudo, referência à Guerra do Peloponeso. É por relação ao momento histórico vivido pelo autor que a tese procura compreender a função que certos personagens desempenham na trama. A fortuna crítica de Eurípides recebe igualmente atenção especial. Passa-se em revisa às principais correntes interpretativas tanto antigas (Aristófanes) quanto modernas (Nietzsche, Snell, Gill e Williams) da obra euripideana. O vocabulário empregado pelo tragediógrafo é objeto de uma análise cuja função é a de destacar certos traços do imaginário religioso grego presente na tragédia. Por meio do estudo da terminologia religiosa, notadamente no caso do sacrifício de Ifigênia, compreende-se melhor a ação e os traços de caráter de certos personagens, como Agamenon, Menelau e Odisseu. Os rituais iniciáticos e o locus ocupado pelo feminino na Grécia Clássica, especialmente no século V, tornam possível a descoberta de um texto cujas múltiplas significações e riqueza escapam freqüentemente aos leitores modernos que ignoram as escolhas lingüísticas do dramaturgo grego.
6

Ifigênia em Áulis : a função religiosa, o papel das mulheres e a simbologia do sacrifício na tragédia euripedeana

Marquardt, Cristina Rosito January 2007 (has links)
La distance à la fois culturelle et temporelle qui nous sépare du moment de naissance des tragédies classiques nous pose toute une série de problèmes pour leur interprétation. Pour en faire face, cette thèse propose une lecture de la tragédie Iphigénie à Aulis d'Euripide dont l'axe principal est la mise en évidence de son milieu historique, culturel et cultuel afin de rendre possible au lecteur moderne une compréhension approfondie d'une des principales tragédies créés par le génie grec. En ce qui concerne le contexte historique, on fait référence surtout à la Guerre du Péloponnèse. C'est par rapport au moment politique vécu par l'auteur qu'on parvient à comprendre la fonction que certains personnages jouent dans la trame. La fortune critique d'Euripide y reçoit également une attention spéciale. On passe ainsi en revue aux principaux courants d'interprétation, à la fois anciens (Aristophane) et modernes (Nietzsche, Snell, Gill et Williams) de l'oeuvre euripidenne. Le vocabulaire employé par Euripide est objet d'une analyse dont la fonction est la mise en évidence de certains traits de l'imaginaire religieux grec présent dans cette tragédie. On parvient, par l'étude de la terminologie religieuse, notamment dans le sacrifice d' Iphigénie, à mieux comprendre l'action et les traits de caractère de certains personnages, comme Agamemon, Mènèlas et Odyssé. Les rituels initiatiques et le locus occupé par la féminin dans la Grèce Classique, surtout au Ve siècle, rendent possible la découverte d'un texte dont a plusieurs significations et dont la richesse échappe bien souvent aux lecteurs modernes qui ignorent les choix linguistiques du tragédien grec. / As distâncias cultural e temporal que nos separam do momento de nascimento das tragédias clássicas colocam-nos uma série de problemas para suas interpretações. Para fazer-lhes face, a presente tese propõe uma leitura da tragédia Ifigênia em Áulis de Eurípides cujo eixo principal é o destaque aos contextos histórico, cultural e cultual a fim de tornar possível ao leitor moderno uma compreensão mais profunda de uma das principais tragédias criadas pelo gênio grego. No que diz respeito ao contexto histórico, faz-se, sobretudo, referência à Guerra do Peloponeso. É por relação ao momento histórico vivido pelo autor que a tese procura compreender a função que certos personagens desempenham na trama. A fortuna crítica de Eurípides recebe igualmente atenção especial. Passa-se em revisa às principais correntes interpretativas tanto antigas (Aristófanes) quanto modernas (Nietzsche, Snell, Gill e Williams) da obra euripideana. O vocabulário empregado pelo tragediógrafo é objeto de uma análise cuja função é a de destacar certos traços do imaginário religioso grego presente na tragédia. Por meio do estudo da terminologia religiosa, notadamente no caso do sacrifício de Ifigênia, compreende-se melhor a ação e os traços de caráter de certos personagens, como Agamenon, Menelau e Odisseu. Os rituais iniciáticos e o locus ocupado pelo feminino na Grécia Clássica, especialmente no século V, tornam possível a descoberta de um texto cujas múltiplas significações e riqueza escapam freqüentemente aos leitores modernos que ignoram as escolhas lingüísticas do dramaturgo grego.
7

Ifigênia em Áulis : a função religiosa, o papel das mulheres e a simbologia do sacrifício na tragédia euripedeana

Marquardt, Cristina Rosito January 2007 (has links)
La distance à la fois culturelle et temporelle qui nous sépare du moment de naissance des tragédies classiques nous pose toute une série de problèmes pour leur interprétation. Pour en faire face, cette thèse propose une lecture de la tragédie Iphigénie à Aulis d'Euripide dont l'axe principal est la mise en évidence de son milieu historique, culturel et cultuel afin de rendre possible au lecteur moderne une compréhension approfondie d'une des principales tragédies créés par le génie grec. En ce qui concerne le contexte historique, on fait référence surtout à la Guerre du Péloponnèse. C'est par rapport au moment politique vécu par l'auteur qu'on parvient à comprendre la fonction que certains personnages jouent dans la trame. La fortune critique d'Euripide y reçoit également une attention spéciale. On passe ainsi en revue aux principaux courants d'interprétation, à la fois anciens (Aristophane) et modernes (Nietzsche, Snell, Gill et Williams) de l'oeuvre euripidenne. Le vocabulaire employé par Euripide est objet d'une analyse dont la fonction est la mise en évidence de certains traits de l'imaginaire religieux grec présent dans cette tragédie. On parvient, par l'étude de la terminologie religieuse, notamment dans le sacrifice d' Iphigénie, à mieux comprendre l'action et les traits de caractère de certains personnages, comme Agamemon, Mènèlas et Odyssé. Les rituels initiatiques et le locus occupé par la féminin dans la Grèce Classique, surtout au Ve siècle, rendent possible la découverte d'un texte dont a plusieurs significations et dont la richesse échappe bien souvent aux lecteurs modernes qui ignorent les choix linguistiques du tragédien grec. / As distâncias cultural e temporal que nos separam do momento de nascimento das tragédias clássicas colocam-nos uma série de problemas para suas interpretações. Para fazer-lhes face, a presente tese propõe uma leitura da tragédia Ifigênia em Áulis de Eurípides cujo eixo principal é o destaque aos contextos histórico, cultural e cultual a fim de tornar possível ao leitor moderno uma compreensão mais profunda de uma das principais tragédias criadas pelo gênio grego. No que diz respeito ao contexto histórico, faz-se, sobretudo, referência à Guerra do Peloponeso. É por relação ao momento histórico vivido pelo autor que a tese procura compreender a função que certos personagens desempenham na trama. A fortuna crítica de Eurípides recebe igualmente atenção especial. Passa-se em revisa às principais correntes interpretativas tanto antigas (Aristófanes) quanto modernas (Nietzsche, Snell, Gill e Williams) da obra euripideana. O vocabulário empregado pelo tragediógrafo é objeto de uma análise cuja função é a de destacar certos traços do imaginário religioso grego presente na tragédia. Por meio do estudo da terminologia religiosa, notadamente no caso do sacrifício de Ifigênia, compreende-se melhor a ação e os traços de caráter de certos personagens, como Agamenon, Menelau e Odisseu. Os rituais iniciáticos e o locus ocupado pelo feminino na Grécia Clássica, especialmente no século V, tornam possível a descoberta de um texto cujas múltiplas significações e riqueza escapam freqüentemente aos leitores modernos que ignoram as escolhas lingüísticas do dramaturgo grego.
8

Principios de Evolución Urbana La Rua Santa Ifigênia y las vías de comercio especializado en São Paulo

Coquillat Mora, Pablo 17 December 2018 (has links)
Esta investigación tiene por objetivo explorar la posibilidad de sistematizar en términos teóricos algunos principios de evolución urbana. Para ello, el estudio se ha desplegado sobre dos frentes de trabajo simultáneos y relacionados. Uno se refiere a la investigación de cuño teórica, transdisciplinar y especulativa sobre la validación de argumentos evolutivos para el análisis urbano. El otro busca verificar a partir del estudio de caso práctico la validez de las proposiciones teóricas. Para el primero, se han revisado los principios generales de diferentes teorías evolutivas y sus aproximaciones desde el campo del urbanismo y de la arquitectura, y se ha sintetizado el contenido que puede ser de aplicación en el dominio disciplinar urbanístico. Para el segundo, se ha procedido al análisis evolutivo de la rua Santa Ifigênia en São Paulo (Brasil), una vía intensamente especializada en comercio minorista de tecnología popular, y de la que se ha extraído asimismo estudios de su desarrollo morfológico, su especialización comercial, su evolución tipológica y el marco normativo al que se circunscribe. Finalmente, la tesis ha buscado contrastar los hallazgos encontrados en la rua Santa Ifigênia con el resto de vías de comercio minorista especializado de la ciudad de São Paulo a través del estudio comparado. La elección de la ciudad de São Paulo como lugar de investigación resulta de la experiencia que el autor ha venido desarrollando en esta ciudad a lo largo de los años como fruto de un intercambio de estudios doctorales entre la Universitat Politècnica de València y la Universidade de São Paulo. El estudio de lo urbano en términos evolutivos ha traído a colación una revisión del concepto de tipo, elemento sustancial en una teoría que busca enlazar pasado y presente a partir de una sucesión continua de hechos. Conjeturamos que dicho concepto ha sido explorado históricamente sólo en parte desde posicionamientos formalistas y esencialistas, y que promete oportunidades de reconceptualizar la teoría urbana desde un estudio ampliado de las posibilidades de variación de los objetos urbanos. A la luz de los hallazgos encontrados en la evolución tipológica de la rua Santa Ifigênia se han podido establecer ciclos edificatorios donde los tipos convergen singularmente en su variación. Se ha realizado una exposición de las actuales teorías cíclicas del cambio urbano y es presentada una propuesta para la ciudad de São Paulo. La investigación sobre la especialización comercial de la rua Santa Ifigênia permite enunciar ciertas hipótesis con relación a la formación de funciones urbanas desde dinámicas bottom-up. La transformación edificatoria gradual, la colonización progresiva de los espacios construidos, la duración del proceso de especialización y las consecuencias para el resto de funciones parecen ser características recurrentes de los procesos urbanos de formación de funciones. Con lo que la importancia del estudio llevado aquí a cabo resulta de su potencial extrapolación en la comprensión del fenómeno de formación de funciones urbanas. Discutiremos ampliamente la evolución tipológica de la edificación de la rua Santa Ifigênia, basándonos en el análisis de todos los procesos edificatorios de la calle registrados por la administración municipal desde 1893 hasta 2016. A su vez, la investigación se ha complementado con el estudio histórico y normativo correspondiente a cada período. Finalmente, se han analizado 56 vías de comercio especializado minorista de la ciudad de São Paulo, encontrando patrones evolutivos análogos a la rua Santa Ifigênia y determinando, a su vez, rasgos morfológicos y tipológicos que influyen en cada especialización particular. / Aquesta investigació té com a objectiu explorar la possibilitat de sistematitzar en termes teòrics alguns principis d'evolució urbana. Per a fer-ho, l'estudi s'ha desplegat sobre dues vessants de treball simultanis i relacionats. Una vessant es refereix a la investigació d'encuny teòrica, transdisciplinar i especulativa sobre la validació d'arguments evolutius per a l'anàlisi urbana. L'altre cerca verificar a partir de l'estudi de cas pràctic la validesa de les proposicions teòriques. Per al primer, s'han revisat els principis generals de diferents teories evolutives i les seues aproximacions des del camp de l'urbanisme i de l'arquitectura, i s'ha sintetitzat el contingut que pot ser aplicable en el domini disciplinar urbanístic. Per al segon, s'ha procedit a l'anàlisi evolutiva de la rua Santa Ifigênia en São Paulo (Brasil), una via intensament especialitzada en comerç minorista de tecnologia popular, i de la qual s'han posat en relació estudis del seu desenvolupament morfològic, la seua especialització comercial, la seua evolució tipològica i el marc normatiu al qual se circumscriu. Finalment, la tesi ha cercat contrastar les troballes oposades en la rua Santa Ifigênia amb la resta de vies de comerç minorista especialitzat de la ciutat de São Paulo a través de l'estudi comparat. L'elecció de la ciutat de São Paulo com a lloc d'investigació resulta de l'experiència que l'autor ha desenvolupat en aquesta ciutat al llarg dels anys com a fruit d'un intercanvi d'estudis doctorals entre la Universitat Politècnica de València i la Universidade de São Paulo. L'estudi de l'urbà en termes evolutius ha portat a col·lació una revisió del concepte de tipus, element substancial en una teoria que cerca enllaçar passat i present a partir d'una successió contínua de fets. Conjecturem que aquest concepte ha sigut explorat històricament només en part des de posicionaments formalistes i essencialistes, i que promet oportunitats de reconceptualizar la teoria urbana des d'un estudi ampliat de les possibilitats de variació dels objectes urbans. A la llum de les troballes oposades en l'evolució tipològica de la rua Santa Ifigênia s'han pogut establir cicles edificatoris on els tipus convergeixen singularment en la seua variació. S'ha realitzat una exposició de les actuals teories cícliques del canvi urbà i presentem una proposta per a la ciutat de São Paulo. La investigació sobre l'especialització comercial de la rua Santa Ifigênia permet enunciar certes hipòtesis en relació amb la formació de funcions urbanes des de dinàmiques bottom-up. La transformació edificatòria gradual, la colonització progressiva dels espais construïts, la durada del procés d'especialització i les conseqüències per a la resta de funcions semblen ser característiques recurrents dels processos urbans de formació de funcions. La importància de l'estudi portat ací a terme, resulta de la seua potencial extrapolació per a la comprensió d'altres funcions urbanes. Discutirem àmpliament l'evolució tipològica de l'edificació de la rua Santa Ifigênia, basant-nos en l'anàlisi de tots els processos edificatoris del carrer registrats per l'administració municipal des de 1893 fins a 2016. Al seu torn, la investigació s'ha complementat amb l'estudi històric i normatiu corresponent a cada període. Finalment, s'han analitzat 56 vies de comerç especialitzat minorista de la ciutat de São Paulo, trobant patrons evolutius anàlegs amb la rua Santa Ifigênia i determinant, al seu torn, trets morfològics i tipològics que influeixen en cada especialització particular. / This research seeks to explore the hypothesis of systematizing some principles of urban evolution in theoretical terms. In this sense, the research has developed two simultaneous and related work strategies. One refers to the theoretical, transdisciplinary and speculative research about the validity of evolutionary arguments for urban analysis. The other seeks to verify the theoretical propositions from a practical case study. For the first one, general principles of several evolutionary theories have been revisited from an urban and architectural perspective, and we have summarized the relevant points that can be applied at the urban domain. For the second, we have carried out an evolutionary analysis on Rua Santa Ifigênia in São Paulo (Brazil), an intensely specialized retail street on popular technology. We have related the evolutionary analysis with its morphological development, its commercial specialization, its typological evolution and its regulatory framework. Finally, the research has sought to extrapolate the evolutionary findings for the Rua Santa Ifigênia with the rest of specialized retail streets in the city of São Paulo through comparative analysis. The choice of the city of São Paulo as the object of research results from the author's experience at this city over the last years as a result of a doctoral exchange between the Technical University of Valencia and São Paulo University. The study of the urban from an evolutionary view has suggested a pertinent review of the concept of type, being this a significant element of any theory that seeks to link past and present from a continuous succession of events. We conjecture that in the past this concept has been explored partly from formalist and essentialist propositions, and it opens new opportunities up to reconceptualize urban theory from an extended study of variation in urban objects. The results found in the typological evolution of Rua Santa Ifigênia have showed the existence of building cycles in which the variation of the building types converge exceptionally. We will show a compendium of cycle theories about urban change and a proposal of urban cycles for the city of São Paulo. The research on Rua Santa Ifigênia's retail specialization suggest certain assumptions about the formation of urban functions from bottom-up dynamics. The gradual building transformations, the progressive colonization of the built-up area, the duration of the process of specialization and the consequences for other functions seem to be recurring characteristics of urban processes of function formation. Therefore, the value of the research here is its potential extrapolation for the understanding of other urban functions. We will widely discuss the typological-building evolution for Rua Santa Ifigênia, based on the analysis of all the building activity reported by the municipal administration from 1893 until 2016. At the same time, research has been supplemented with historical and normative study for each period. Finally, we have analysed 56 specialized retail streets in the city of São Paulo, finding similar evolutionary patterns as for the Rua Santa Ifigênia and determining, in turn, morphological and typological features that influence each retail specialization. / Coquillat Mora, P. (2018). Principios de Evolución Urbana La Rua Santa Ifigênia y las vías de comercio especializado en São Paulo [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/114026 / TESIS

Page generated in 0.1365 seconds